CHAPTER 42 Kinaumagahan naman ay nagising si Aira na tila ba sobrang sakit ng katawan nya. Pagdilat ng mata nya ay nagulat pa sya dahil magkayakap pa sila ni Dave habang mahimbing pa etong natutulog kaya naitulak nya eto sa dahil sa gulat."Aray! Ano ba? Bakit ka ba nanunulak?" Sabi ni Dave na nanatling nakapikit ng itulak sya ni Aira dahil malakas pa iyon."Anong ginawa mo sa akin. Ahh--" sabi ni Aira at napadáîng pa sya dahil ng kumilos sya ay naramdaman nyang kumikirot ang nasa pagitan ng kanyang mga hita. Napadilat naman si Dave nang marinig nya na dumàîng si Aira."Why?" tanong ni Dave at napakunot pa ang noo dahil nakita nya na nakapikit si Aira na tila ba nasasaktan.Bigla naman parang natauhan si Aira ng maalala nya na nakayakap sya kay Dave kanina. Bigla syang nagdilat ng mata at unti unting sumilip sa loob ng kumot at ganoon na lamang ang panlalaki ng mata nya ng makita nya na wala syang suot na pang ibaba napansin pa nya na malaki ang suot niyang t shirt at alam nyang hind
CHAPTER 43Inuna naman na dalhin ni Dave ang mga gamit nila sa kanyang sasakyan bago nya binalikan si Aira para alalayan eto. Pagkababa nila nang hagdanan ni Aira ay lalabas na sana sila ngunit may biglang nagsalita sa likuran nila kaya natigilan sila."O saan kayo pupunta? Hindi pa tayo nag aagahan aalis na kaagad kayo?" Sabi ni Divina kila Dave at Aira. Napalingon naman ang dalawa kay Divina."Good morning mom," halos magkapanabay na sabi nila Aira at Dave at lumapit pa sila rito para makipagbeso. Pinilit naman ni Aira na makapaglakad ng ayos para hindi mahalata ni mommy Di ina nya na iika ika syang lumakad "Aalis na kaagad kayo?" tanong pa ulit ni Divina."Yes mom. Uuwi na po sana kami dahil medyo masama po ang pakiramdam ni Aira," sagot ni Dave sa ina dahil wala na syang maisip na idahilan dito pra maka alis na sila."Bakit? Anong nangyare sayo hija?" tanong ni Divina kay Aira at sinalat pa nya ang ulo neto. Pero sa isip isip nya ay alam nya ang totoong dahilan ng dalawa kung ba
CHAPTER 44Pagkasgising ni Aira ay akala nya ay magiging ayos na ang pakiramdam nya ngunit nagkamali pala sya dahil lalo lamang sumama ang pakiramdam nya. Halos hindi nya maigalaw ang buong katawan nya at nanginginig na sya sa lamig.Naramdaman naman ni Dave ang paggalaw ni Aira kaya napamulat na sya at nakita nya si Aira na nanginginig na."Aira anong nangyayare sayo? Ayos ka lang ba?" tanong ni Dave rito at napabangon pa sya para makita nya ng maayos si Aira."A-ang la-lamig Dave," sagot ni Aira na nanginginig na rin ang boses. Sinalat naman agad ni Dave ang noo ni Aira at nanlaki ang mata nya dahil sobrang init ni Aira."Aira ang init mo. Inaapoy ka ng lagnat. Sandali lang at dadalhin kita sa ospital," sabi ni Dave at tumayo na eto at nagpalit ng damit. Kinuhaan naman nya ng jacket si Aira at isinuot eto rito.Hindi naman na nagsalita pa si Aira at hinayaan na lamang nya si Dave sa ginagawa neto. Isa pa ay lamig na lamig na talaga sya at parang hirap nyang maigalaw ang buo nyang ka
CHAPTER 45"Ahhhh," irit ni Aira ng bigla na lamang syang binuhat ni Dave. Napakapit naman sya rito ng maglakad eto at dinala sya sa kanilang kama."Anong gagawin mo sa akin?" tanong ni Aira kay Dave ng maibaba na sya neto sa kanilang kama nayakap pa nya ang kanyang sarili. Iiling iling naman si Dave rito at natatawa pa sya dahil sa itsura ni Aira ngayon."E di tutulungan ka maglagay ng gamot," sagot ni Dave at kinuha na nya ang ointment na ipapahid sa pagkababae ni Aira. Nanlaki naman ang mata ni Aira dahil sa sinabi ni Dave dahil paanong tutulungan ang pinagsasabi neto."Kaya ko na sabi. Ako na lang ang mag---- ahhh," hindi na natapos pa ni Aira ang sasabihin nya at napairit na lamang sya ng hilahin ni Dave ang kanyang paa dahilan para mapahiga sya."Dave ano ba? Sinabing ako na lang kaya ko na yan," inis na sabi ni Aira dahil hawak pa rin ni Dave ang kanyang paa. Nagpupumiglas naman sya rito pero nanatiling hawak pa rin ni Dave ang paa nya."Tsk. Wag ka na ngang matigas ang ulo dy
CHAPTER 46"O ano na naman ang problema mo at nakasimangot ka na naman dyan?" tanong ni Karen kay Trina. Bigla kasing dumating etong si Trina sa kanilang bahay at nakasimangot na naman eto na akala mo ay pasan na naman ang mundo."Tsk. Nakakainis kasi. Ayaw makipagkita sa akin ni Dave ngayon dahil hindi raw nya pwedeng iwanan si ate Aira dahil may sakit daw," iirap irap na sagot ni Trina sa kaibigan nya."Ano ka ba naman. Syempre asawa nya yun. Hindi nya talaga pwedeng pabayaan yun lalo na kung may sakit," sagot ni Karen."Talaga ba Karen? Baka nakakalimutan mo na ako ng girlfriend ni Dave," singhal ni Trina sa kanyang kaibigan."At baka nakakalimutan mo rin na asawa na ni Dave si ate Aira at kabet ka na lang ngayon," pagpapa alala ni Karen sa kaibigan. Sinamaan naman ng tingin ni Trina si Karen."Ikaw hindi ko malaman kung kaibigan ba talaga kita o ano eh. Kanino ka ba kampi?" inis na sabi ni Trina."Kaibigan kita Trina. Nagsasabi lamang ako ng totoo sayo. Alam ko naman na masakit pe
CHAPTER 47"Sigurado ka ba na okay na ang pakiramdam mo at kaya mo ng bumalik sa trabaho?" tanong ni Dave kay Aira habang sila ay kumakain ng agahan. Ilang araw na rin kasi ang nakalipas mula ng magkasakit si Aira at ilang araw rin na hindi nakakapasok ng opisina ang mag asawa dahil inaalagaan ni Dave si Aira."Oo ayos na ako. Kaya ko ng pumasok ulet sa trabaho," sagot naman ni Aira."Sige kung kaya mo na pero tawagan mo ako kung sumama ang pakiramdam mo para masundo kaagad kita," sagot ni Dave kay Aira."Opo," tipid na sagot ni Aira kay Dave.Ilang araw na palaging magkabuntot si Dave at Aira. Ayaw kasing iwanan ni Dave si Aira dahil kakagaling lamang neto sa sakit at isa pa ay iniisip nya na sya ang dahilan ng pagkakasakit neto."Hindi ka ba hinahanap ni Trina? Ilang araw ka ng nakabuntot sa akin e. Pwede mo naman akong iwan dahil kaya ko naman ang sarili ko," sabi pa ni Aira kay Dave. Natigilan naman si Dave sa sinabi ni Aira dahil naalala nya na ilang beses na syang tinatawagan ni
CHAPTER 48Pagdating naman ni Dave sa kanyang opisina ay naabutan na nya ang kanyang kaibigan na si Gino roon."Anong ginagawa mo rito?" agad na tanong ni Dave sa kanyang kaibigan habang diretso syang pumunta sa kanyang office table."Grabe bro. Dinayo na nga kita rito para kumustahin pero bakit parang ang sungit mo yata ngayon. Hindi ka ba naka iskor kaya ka ganyan," nang aasar na sagot ni Gino kay Dave. Sinamaan naman ng tingin ni Dave si Gino dahil nang aasar na naman eto."Tumigil ka nga dyan. Kung wala kang matinong sasabihin ay umalis ka na lamang. Wala akong oras sa mga kalokohan mo," seryosong saad ni Dave at binuksan na nya ang kanyamg laptop."Woah. Chill lang bro. Bakit ba kasi ang init ng ulo mo ngayon e ang aga aga pa naman," sagot ni Gino. Napabuntong hininga naman si Dave at naalala nya ang mga sinabi nya kay Aira kanina. Tumayo naman na si Dave at pumunta sa sofa kung saan nakaupo si Gino at humarap sya rito."Bro naguguluhan kasi ako," sabi ni Dave. Napakunot naman a
CHAPTER 49Magising naman si Trina na masakit ang ulo nya. Nasapo pa nya ang kanyang ulo dahil biglang kumirot iyon."Aray! Shit. Naparami pa ata ang inom ko kagabi ah," kausap ni Trina sa kanyang sarili. Muli naman siyang humiga dahil biglang umikot ang kanyang paningin.Bigla naman nagbukas ang pinto ng kwarto ni Trina kaya napamulat sya ng kanyang mata at nakita nya ang mommy nya na pumasok."Mabuti naman at gising ka na. Bumangon ka na dyan dahil tanghali na," sabi ni Cheska kay Trina ng makita nya na gising na eto. Naka ilang balik na kasi sya sa kwarto neto pero tulog na tulog pa rin eto dahil sa kalasingan."Mom mamaya na lamang po. Masakit pa po ang ulo ko," sagot ni Trina at muli na syang pumukit."Trina ano ba ang problema mo at nagpapakalasing ka ng ganyan? Hindi ka naman dating ganyan ah. Pano na lamang pala kung hindi mo kasama si Karen? E di hindi ka nakauwi rito at baka napagtripan ka pa doon sa bar. Kahit kelan ka talaga Trina," iiling iling na sermon ni Cheska sa kany
CHAPTER 472Kinabukasan ay nagising naman si Amara na maliwanag na sa labas ng kanyang silid. Dahan dahan pa nga syang bumangon at agad nga nyang napansin ang mga paper bag sa tabi ng kanyang kama at naipikit na nga lamang nya ng nariin ang kanyang mga mata dahil wala nga syang nagawa man lang sa mga balak nya kagabi dahil napasarap nga ang kanyang tulog.Bumuntong hininga naman na muna si Amara bago sya nagpasya na tumayo na at saka sya dumiretso sa CR na nasa kanyang silid lamang at agad na nga nyang ginawa ang kanyang morning routine. Medyo binilisan na nga lamang din nya ang kanyang ginagawa dahil ramdam na nya ang pagkalam ng kanyang tyan dahil hindi nga pala sya nakakain ng dinner kagabi.Agad naman ng lumabas ng kanyang silid si Amara at agad na nga syang pumunta sa kusina para kumuha ng makakain nya ngayong umaga.Pagkapasok naman ni Amara sa kusina ay nadatnan naman nya ang kanya ina roon na kumakain pa nga lamang ng agahan."Good morning mom," bati ni Amara sa kanyang anak.
CHAPTER 471Pagkapasok ni Amara sa kanyang silid ay agad nga nya na inilock ang pinto at saka nya ibinaba na muna sa tabi ng kanyang kama ang kanyang mga dala at saka sya pasalampak na dumapa sa kanyang kama at doon na nga nya hindi napigilan ang pag alpas ng masagana nyang luha sa kanyang mga mata."Sana sa pagbabalik ko ay hindi ka pa rin magbago Dylan. Mahal na mahal kita pero kailangan ko nga sigurong gawin ito para sa pangarap mo at para na rin sa pangarap ko. Siguro hanggang pagiging magkaibigan na lamang talaga tayo. Kahit na masakit ay pipilitin ko na lamang na tanggapin ang katotohanan na hindi mo ako kayang mahalin Dylan," usal ni Amara sa kanyang isipan habang patuloy nga sa pag agos ang kanyang masaganang luha na kanina pa nya pinipigilan.Iniyak naman muna ng iniyak ni Amara ang kanyang nararamdamang lungkot. Dahil sa totoo lang ay ayaw nya sanang umalis ng bansa pero naisip nya na siguro ay tama naman ang kanyang nga magulang kaya susundin na lamang nya ang mga ito.Dahi
CHAPTER 470"Yayakap lang e. May problema ba dun?" nakanguso pa na sagot ni Amara at pilit nyang pinipigilan na mahalata sya ni Dylan dahil ang totoo ay gusto na nya talagang maiyak ngayon pa lang sa isipin na ito na ang huling beses na mayayakap nya si Dylan dahil pagkatapos nga nito ay papayag na sya sa gustong mangyare ng kanyang mga magulang.Bumuntong hininga na nga lamang si Dylan at saka sya napapailing na lamang dahil sa kakulitan ng kangyang kaibigan. Hindi naman na nagsalita pa si Dyla at ibinuka na lamang nya ang kanyang braso upang pagbigyan si Amara.Ngiting ngiti naman si Amara na agad na yumakap kay Dylan at habang yakap nya nga ito ng mahigpit ay hindi na nga nya napigilan ang pagpatak ng kanyang luha pero agad din naman nya iyong pinunasan."Dylan mamimiss kita," mahinang sabi ni Amara habang yakap yakap pa rin nya si Dylan.Napakunot naman ang noo ni Dylan dahil malinaw na malinaw nga nyang narinig ang sinabi ni Amara kahit na mahina nga lamang iyon."Ha? Bakit mo na
CHAPTER 469Parang bigla namang nakunsenya si Dylan dahil sa inaasta ni Amara ngayon sa kanya. Mahalaga pa rin naman sa kanya ang dalaga pero hindi naman kasi pupwede na palagi na lamang silang magkabuntot na dalawa."Masasanay ka rin naman. Sadyang kailangan ko lamang talaga na mag focus sa kumpanya namin. At ikaw maaari mo ring gawin ang mga gusto mong gawin na hindi ako kasama. Magkikita at magkikita pa rin naman tayo pero hindi na nga lang kagaya ng dati," sabi ni Dylan kay AmaraDahan dahan naman na tumango si Amara at saka sya nag angat na ng kanyang ulo at pasimple pa nga nyang pinunasan ang luha na hindu na nya namalayan pa na tumulo na pala."Oo. Masasanay din naman ako na hindi ka palaging kasama. Galingan mo sa pagtatrabaho mo ha. Sana maging successful ka rin kagaya ng iyong ama at kapatid. Kapag nangyare yun ako ang unang una na magiging masaya para sa'yo," ilit ang ngiti na sabi ni Amara kay Dylan."Teka nga umiiyak ka ba?" tanong ni Dylan ng may makita dyang butil ng lu
CHAPTER 468Agad naman na dumiretso sila Dylan at Amara sa mall. Ngiting ngiti naman si Amara habang nakakapit sa braso ni Dylan habang sila ay naglalakad papasok sa loob ng mall. Dumiretso na nga rin muna sila sa isang kainan doon dahil kanina pa rin talaga hindi kumakain si Amara kaya nag aya na nga muna sya na kumain at agad naman iyong pinagbigyan ni Dylan.Pagkatapos nilang kumain na dalawa ay dumiretso naman na sila shop roon para makapamili na nga di Amara at nakasunod nga lamang si Dylan sa kanya gaya ng dati na nitong ginagawa sa tuwing nagpapasama si Amara sa kanya.Wala kasing magawa si Dylan noon kundi ang pagbigyan na lamang palagi si Amara kapag gusto nitong magpasama sa kanya dahil kapag hindi nya nga ito napapagbigyan ay ang tita Bianca nga nya ang tumatawag sa kanya para samahan nga ito. Pero ngayon ay mayroon na nga syang idadahilan dito dahil totoo naman na kailangan nyang mag focus sa kanilang kumpanya.Pagkatapos mamili ni Amara ay inaya naman na nya si Dylan sa i
CHAPTER 467Nasa ganoong senaryo nga sila ng bigla ngang bumukas ang pinto ng opisina ni Dylan at nagulat pa nga si Rayver sa nakita nya.Sumenyas naman si Dylan sa kanyang kuya Rayver na wag itong maingay kaya naman hindi na nagsalita pa si Rayver at saka nya dahan dahan na isinara ang pinto ng opisina ni Dylan.Naglakad naman na sila pareho papunta sa table ni Dylan at saka sila naupo na roon."Anong ginagawa ni Amara rito? Binabantayan ka ba nya?" nakangisi pa na tanong ni Rayver kay Dylan."Tsk. As usual kinukulit na naman ako ng isa na yan," naiiling pa na sagot ni Dylan sa kanyang kuya Rayver.Napalingon naman si Rayver sa gawi ni Amara na natutulog pa nga rin at saka sya napapailing na lamang talaga dahil mukhang tinamaan na ang dalaga sa kanyang kapatid."So ano ba talaga ang balak mo sa kanya?" tanong pa muli ni Rayver sa kanyang kapatid. "Alam mo wala ka pa naman yatang napupusuan na babae bakit hindi mo na lang pag aralan na mahalin si Amara. Tutal kilalang kilala mo naman
CHAPTER 466"Okay fine. Amara ayos lang naman ako rito sa aking bagong opisina. Please lang wag ka na muna mangulit ngayon dahil may mga kailangan pa akong tapusin na mga pinapagawa ni kuya Rayver sa akin," sagot ni Dylan kay Amara."E di tapusin mo na yan. Hindi naman ako makikialam sa mga ginagawa mo eh. Hihintayin na lamang kita na matapos sa mga ginagawa mo," nakangiti pa na sabi ni Amara at saka sya prenteng naupo na muli sa sofa roon.Nagulat naman si Dylan sa sinabi ni Amara dahil mukhang seryoso nga ito na hibintayin sya nito."Amara pwede ka naman ng umuwi at hindi mo na kailangan pang hintayin na matapos ako rito," sagot ni Dylan dito.Tumayo naman si Amara at saka sya lumapit kay Dylan. Nagpapungay pungay pa nga sya ng mata rito at tila ba nagpapacute pa sya kay Dylan.Napabuntong hininga naman si Dylan at napapailing na lamang talaga sya dahil alam na nya ang nga ganitong galawan ni Amara. Dahil kapag ganito ito ay may kailangan na naman ito sa kanya."Amara please may mga
CHAPTER 465 DYLAN & AMARAMakalipas nga ang ilang buwan matapos ang kasal nila Shiela at Rayver ay ngayon nga lamang muli pumasok ng opisina si Rayver dahil talagang sinulit nga nya ang honeymoon stage nila ni Shiela at ngayon nga ay nagdadalang tao na ito. Apat na buwan na nga itong buntis ngayon at talagang pinalipas muna ni Rayver ang first trimester ni Shiela dahil masyado nga itong maselan noon. Kaya ngayon na medyo ayos na nga ang pakiramdam nito ay pumasok naman na sya sa kanyang opisina dahil matagal tagal na nga rin syang nawala roon.Ngayong araw nga rin ay kailangan na nyang i-train si Dylan sa paghawak ng kumpanya dahil balak ng kanilang ama na ipahawak na kay Dylan ang isa pa nilang kumpanya."Dylan dito na muna ang pansamantala mong opisina. Siguro ay mahigit isang buwan ay kaya mo naman ng pamahalaan ang isang kumpanya ni dad," sabi ni Rayver sa kanyang bunsong kapatid habang naroon nga sila sa isang opisina sa loob ng kanyang kumpanya. Balak nya na doon na lamang m
CHAPTER 464 (SPECIAL CHAPTER) Napabuntong hininga naman si Shiela at saka sya dahan dahan na tumango kay Rayver. Matamis naman na nginitian ni Rayver si Shiela at saka nya ito kinintalan ng magaan na halik sa labi at saka nya ipinuwesto ang naghuhumindig nyang sh*ft sa perlas ni Shiela. Dahan dahan naman na ipinapasok ni Rayver ang kanyang sh*ft sa pagkababae ni Shiela at nahihirapan pa nga syang ipasok iyon dahil nga masikip pa iyon dahil ito nga ang unang beses na makikipags*x si Shiela. "Ahh. S-saglit lang. M-masakit mahal. Sandali lang," awat ni Shiela kay Rayver at bahagya pa nga itong itinulak. "Sa simula lang ito mahal. Mamaya ay mawawala na rin naman ang sakit kapag naipasok ko na ito," sagot ni Rayver. "M-masyado yatang malaki mahal. H-hindi yata kasya," seryoso pa na sabi ni Shiela. At bahagya naman na natawa si Rayver dahil sa sinabi ni Shiela kaya naman nahampas nga sya nito sa braso. "Kasyang kasya ito mahal. First time mo pa lang kasu kaya ganyan," sabi ni