CHAPTER 108Sa nakalipas rin na buwan ay inabala naman ni Dave ang kanyang sarili sa kanyang kompanya. Dito na lamang nya itinuon ang kanyang atensyon dahil palagi nyang naaalala si Aira sa tuwing wala syang ginagawa."Hi Dave," bati ni Trina sa binata pagkapasok neto sa opisina ng binata."What are you doing here?" tanong ni Dave kay Trina habang abala pa rin sya sa kanyang laptop."Binibisita ka," sagot ni Trina saka sya prenteng naupo sa sofa sa loob ng opisina ni Dave.Sa nakalipas kasi na buwan ay hindi pa rin tinatantanan ni Trina si Dave. Palagi pa rin syang pinupuntahan ng dalaga sa kanyang opisina. Hindi na kasi sya mapuntahan neto sa kanyang bahay dahil bumalik na muna sya sa bahay ng kanyang mga magulang kaya sa opisina nya eto palaging nangungulit "Hindi ka ba nagsasawa kakapunta rito?" tanong ni Dave."Hindi hanggat hindi ka bumabalik sa akin. Ewan ko ba naman sayo Dave hiwalay naman na kayo ni ate Aira kung bakit ayaw mo pa ring bumalik sa akin tayo naman talaga ang nag
CHAPTER 109Lumipas pa ang ilang araw at nakaleave na nga si Aira sa trabaho dahil malapit na syang manganak. Lagi naman naka antabay sa kanya ang mag inang Wanda at Janella. Doon na nga rin pinapatulog ni nay Wanda si Janella sa bahay ni Aira para may kasama eto sa gabi dahil baka bigla na lamang sumakit ang tyan neto."Okay naman ang mga babies mo. Nakapwesto na rin sila at anytime pwede na silang lumabas," pagbabalita ng doktora na sumusuri kay Aira."Talaga po dok? Mabuti naman po kung ganon. Sana po ay kayanin kong manganak ng normal delivery," sagot ni Aira.Sobrang saya ni Aira ng malaman nya na kambal pala ang kanyang ipinagbubuntis. Hindi nya iyon inaasahan dahil wala namang may lahing kambal sa kanilang pamilya. Kaya pala sobrang laki ng kanyang tyan ay dalawa pala ang sanggol na nasa sinapupunan nya. At nang malaman iyon ni Aira ay dali dali na rin nyang dinagdagan ang mga gamit na binili nya para sa mga babies nya."Basta hija kapag nakaramdam ka na ng pananakit ng tyan ay
CHAPTER 110Agad naman na sinuri ng doktor si Aira. Ini IE na rin sya neto para malaman kung malapit na bang lumabas ang mga babies."Wow. 8cm agad. Kaunti pa Aira," sabi ng doktora kay Aira. Hindi naman na maipinta ang mukha ni Aira dahil sobrang namimilipit na sya sa sakit ng tyan dahil panay na ang paghilab neto."Mga babies wag pahihirapan si mommy ha," kausap ni Aira sa kanyang mga baby na nasa tyan pa rin nya. Naghintay pa sya ng ilang minuto at talagang hindi na kaya ni Aira ang sakit."Dok parang lalabas na po ang baby ko," sabi ni Aira habang hindi n maipinta ang kanyang mukha dahil sa sobrang sakit ng kanyang tyan. Agad naman syang linapitan ng doktora."Mukhang lalabas na nga ang mga babies mo Aira," sabi ng doktor. Pinaayos naman na nila ng pwesto si Aira."Okay bibilang ako hanggang tatlo Aira then push," sabi ng doktora. Tumango tango naman si Aira rito."One... Two... Three... Push..," sabi ng doktora at isang malakas na ire ang ginawa ni Aira. "Uhhaaaa... Uhhaaaa..."
CHAPTER 111Lumipas pa ang mga araw at masaya naman si Aira na kahit sila lamang na mag iina ay maayos naman ang lagay nila. Hindi rin naman kasi sila talaga pinapabayaan nila nay Wanda at Janella kaya kahit papaano ay hindi nahihirapan si Aira sa pag aasikaso sa kanyang kambal.*******Sa opisina naman ni Dave ay kausap nya ang kayang private investigator na kinuha nya para maghanap kay Aira."Bakit hindi nyo pa rin nahahanap si Aira? Ang tagal tagal nyo ng naghahanap pero wala pa rin kayong magandang balita sa akin," inis na bulyaw ni Dave sa lalakeng kaharap nya."Pasensya na po. Ginagawa naman po namin ang lahat sadyang magaling lamang pong humanap ng lugar ang inyong asawa," sagot ng lalake. Napabuntong hininga naman si Dave."Sana sa susunod ay may magandang balita na kayo sa akin para hindi naman nasasayang ang ibinabayad ko sa inyo," inis pa rin na sabi ni Dave. Tumango tango naman ang lalake."Sige po mauna na po ako. Pasensya na po ulet sir," sabi ng lalake. Tumango lamang s
CHAPTER 112 MAKALIPAS ANG LIMANG TAON........ Mabilis na lumipas ang limang taon at naitaguyod na mag isa ni Aira ang kanyang kambal na anak. Sa nakalipas na limang taon ay naging maayos naman at maayos ang pamumuhay ng mag iina at naging madali lamang ang lahat ng dahil sa tulong nila nay Wanda at Janella. Hindi kasi talaga pinabayaan ng mag ina sila Aira at itinuring na rin talaga nila na kapamilya ang mga eto. Bumalik din kasi si Aira sa pagtatrabaho at ang nagbabantay sa kanyang kambal na anak kapag wala sya ay si nay Wanda. Mababait na mga bata naman sila Rayver at Reign kaya hindi naman nahirapan sa kanila si nay Wanda. "Mommy pwede na po ba kaming pumasok sa school? Nakita ko po kasi yung mga bata ang dami po nila magkakasama lahat po sila papasok sa school," daldal ni Rayver sa kanyang ina. "Oo nga po mommy. Gusto o na rin po pumasok sa school," daldal din naman ni Reign. "Sa susunod na pasukan mga anak pwede na kayong pumasok sa school," nakangiting sagot ni Aira sa mga
CHAPTER 113"Sa kanilang ama hindi mo ba sila ipapakilala man lang? O may balak ka ba man lang na ipakilala sila? Alam mo hija darating at darating ang araw na hahanapin ng mga bata ang kanilang ama," sabi ni nay Wanda. Napabuntong hininga naman si Aira."Hindi ko pa po alam nay Wanda. Hindi ko na po muna iniisip ang tungkol sa bagay na yan. Ang mahalaga po sa akin ngayon ay maayos naman po kaming mag iina kahit wala sya. Minahal ko naman po ang ama ng mga anak ko nay pero hindi ko po kasi maiwasan na hindi magdamdam sa kanya nay Wanda dahil ni hindi man lang nya pinakinggan ang paliwanag ko," malungkot na saad ni Aira."Naiintindihan kita hija. Pero mas maganda na ngayon pa lamang ay isipin mo na ang isasagot mo sa mga anak mo kung sakaling magtanong sila ng tungkol sa kanilang ama. Matatalino ang mga anak mo Aira at hindi malabong magtanong na sila sa mga darating na araw tungkol sa kanilang ama," sagot ni nay Wanda."Opo nay. Wag po kayong mag alala tungkol sa bagay na yan. Ako na
CHAPTER 114Sa nakalipas na limang taon nakailang palit na rin si Dave ng taong binayaran nya para hanapin si Aira. Kaya naman palagi na lamang mainit ang ulo nito dahil naiinis sya sa mga taong inuutusan nyang maghanap kay Aira. Napahilot na lamang si Dave sa kanyang sintido dahil sa mga iniisip nya. Maya maya ay bigla namang nag ring ang cellphone nya."Hello!" inis na sabi ni Dave pakasagot ng tawag."Good afternoon sir. Good news po. May napagtangungan po kasi ako dito sa isang lugar sa Baguio at mukhang nandito na nga po ang pinapahanap nyo," sagot ng bagong binayaran ni Dave para maghanap kay Aira. Nanlaki naman ang mata ni Dave dahil sa sinabi ng kanyang kausap."Talaga? Saan sa Baguio? Nakita mo na ba sya mismo?" sunod sunod na tanong ni Dave sa kanyang kausap."Hindi ko pa po sya nakikita mismo pero pinapabantayan ko na po ang lugar kung saan ito maaaring nakatira. Babalitaan ko na lamang po kayo ulet kung sakaling makita ko na po sya at kapag nakasigurado na po ako na sya t
CHAPTER 115"Mommy!" Magkapanabay pa na sigaw nila Rayver at Reign sa kanilang ina na kadarating lamang galing sa trabaho. Nag unahan pa ang kambal na makalapit sa kanilang ina upang humalik sa pisngi ni Aira at yumakap dito."Mommy! mommy may itatanong po kami ni kuya Rayver sa iyo," sabi ng makulit na si Reign sa kanyang ina."What is it?" tanong ni Aira saka sya naupo sa sofa. Tumabi naman kaagad ang kambal sa kanya."Mommy kanina po kasi pumunta kami nila tita Janella sa Burnham may mga nakita po kami na mga happy family sa park. Kumpleto po sila may kasama po silang daddy. Mommy kami po nasaan po ang daddy namin?" walang preno na tanong ni Rayver sa kanilang ina."Oo nga po mommy. Bakit po wala po kaming daddy?" tanong na rin ni Reign kay Aira.Nagulat naman si Aira sa mga tanong ng kanyang mga anak. Hindi nya inaasahan na magtatanong at maghahanap na kaagad ng ama ang mga anak nya kahit na mga bata pa ang mga eto. Parang kelan lamang ng mapag usapan nila ni nay Wand ang tungkol
CHAPTER 474"Tita Bianca si Amara po nasaan?" hindi na nakatiis na tanong ni Dylan sa ina ni Amara.Napakunot naman ang noo ni Bianca dahil sa tanong ni Dylan at napatingin pa nga sya sa kanyang asawa na tahimik lamang na nakikinig sa kanila. "Wag mong sabihin sa akin na hindi mo rin alam Dylan na umalis na si Amara," sagot ni Bianca sa binata."Po? Umalis po si Amara?" kunot noo naman na tanong ni Dylan."Yes hijo. Umalis na si Amara halos mag iisang buwan na nga ng siya ay umalis papuntang London. Ang akala ko ay nagpaalam sya sa'yo noon bago sya umalis ng bansa," sagot naman ni Bianca kay Dylan.Gulat na gulat naman si Dylan sa sinabi ng tita Bianca nya dahil hindi nya talaga alam na umalis si Amara ng bansa at wala rin naman syang natatandaan na nagpaalam ito sa kanya noong huli nilang pagkikita. Ngayon nya napagtanto na kaya pala walang Amara na nangungulit sa kanya dahil umalis na pala ito ng bansa at wala nga syang kaalam alam doon. Ang buong akala nya kasi ay abala lamang it
CHAPTER 473Kinabukasan ay maaga naman ngang hinatid si Amara ng kanyang pamilya sa airport."Mag iingat ka roon anak ha. Nandoon naman ang ate Charmaine mo kaya hindi ka naman malulungkot doon. Saka bibisitahin naman kita roon paminsan minsan kaya wag kang mag alala ha," sabi ni Bianca kay Amara at naiyak pa nga ito habang sinasabi iyon sa kanyang anak dahil nalulungkot pa rin sya sa pag alis nito."Opo mom mag iingat po ako roon. Mamimiss ko po kayo," nakangiti pa na sagot ni Amara sa kanyang ina at pigil nya talaga ang kanyang sarili na wag maiyak sa pag alis nya.Agad naman na yinakap ni Bianca si Amara at ganon din naman ang ginawa ni Gino at hinalikan pa nga nya sa noo si Amara."Mag iingat ka palagi doon anak ha. Pupuntahan ka namin doon kapag hindi ako busy sa opisina," sabi pa ni Gino kay Amara."Opo dad," nakangiti naman na sagot ni Amara sa kanyang ama."Ate mamimiss kita," umiiyak naman na sabi ng bunsong kapatid ni Amara na si Amanda at agad na nga rin itong yumakap sa ka
CHAPTER 472Kinabukasan ay nagising naman si Amara na maliwanag na sa labas ng kanyang silid. Dahan dahan pa nga syang bumangon at agad nga nyang napansin ang mga paper bag sa tabi ng kanyang kama at naipikit na nga lamang nya ng nariin ang kanyang mga mata dahil wala nga syang nagawa man lang sa mga balak nya kagabi dahil napasarap nga ang kanyang tulog.Bumuntong hininga naman na muna si Amara bago sya nagpasya na tumayo na at saka sya dumiretso sa CR na nasa kanyang silid lamang at agad na nga nyang ginawa ang kanyang morning routine. Medyo binilisan na nga lamang din nya ang kanyang ginagawa dahil ramdam na nya ang pagkalam ng kanyang tyan dahil hindi nga pala sya nakakain ng dinner kagabi.Agad naman ng lumabas ng kanyang silid si Amara at agad na nga syang pumunta sa kusina para kumuha ng makakain nya ngayong umaga.Pagkapasok naman ni Amara sa kusina ay nadatnan naman nya ang kanya ina roon na kumakain pa nga lamang ng agahan."Good morning mom," bati ni Amara sa kanyang anak.
CHAPTER 471Pagkapasok ni Amara sa kanyang silid ay agad nga nya na inilock ang pinto at saka nya ibinaba na muna sa tabi ng kanyang kama ang kanyang mga dala at saka sya pasalampak na dumapa sa kanyang kama at doon na nga nya hindi napigilan ang pag alpas ng masagana nyang luha sa kanyang mga mata."Sana sa pagbabalik ko ay hindi ka pa rin magbago Dylan. Mahal na mahal kita pero kailangan ko nga sigurong gawin ito para sa pangarap mo at para na rin sa pangarap ko. Siguro hanggang pagiging magkaibigan na lamang talaga tayo. Kahit na masakit ay pipilitin ko na lamang na tanggapin ang katotohanan na hindi mo ako kayang mahalin Dylan," usal ni Amara sa kanyang isipan habang patuloy nga sa pag agos ang kanyang masaganang luha na kanina pa nya pinipigilan.Iniyak naman muna ng iniyak ni Amara ang kanyang nararamdamang lungkot. Dahil sa totoo lang ay ayaw nya sanang umalis ng bansa pero naisip nya na siguro ay tama naman ang kanyang nga magulang kaya susundin na lamang nya ang mga ito.Dahi
CHAPTER 470"Yayakap lang e. May problema ba dun?" nakanguso pa na sagot ni Amara at pilit nyang pinipigilan na mahalata sya ni Dylan dahil ang totoo ay gusto na nya talagang maiyak ngayon pa lang sa isipin na ito na ang huling beses na mayayakap nya si Dylan dahil pagkatapos nga nito ay papayag na sya sa gustong mangyare ng kanyang mga magulang.Bumuntong hininga na nga lamang si Dylan at saka sya napapailing na lamang dahil sa kakulitan ng kangyang kaibigan. Hindi naman na nagsalita pa si Dyla at ibinuka na lamang nya ang kanyang braso upang pagbigyan si Amara.Ngiting ngiti naman si Amara na agad na yumakap kay Dylan at habang yakap nya nga ito ng mahigpit ay hindi na nga nya napigilan ang pagpatak ng kanyang luha pero agad din naman nya iyong pinunasan."Dylan mamimiss kita," mahinang sabi ni Amara habang yakap yakap pa rin nya si Dylan.Napakunot naman ang noo ni Dylan dahil malinaw na malinaw nga nyang narinig ang sinabi ni Amara kahit na mahina nga lamang iyon."Ha? Bakit mo na
CHAPTER 469Parang bigla namang nakunsenya si Dylan dahil sa inaasta ni Amara ngayon sa kanya. Mahalaga pa rin naman sa kanya ang dalaga pero hindi naman kasi pupwede na palagi na lamang silang magkabuntot na dalawa."Masasanay ka rin naman. Sadyang kailangan ko lamang talaga na mag focus sa kumpanya namin. At ikaw maaari mo ring gawin ang mga gusto mong gawin na hindi ako kasama. Magkikita at magkikita pa rin naman tayo pero hindi na nga lang kagaya ng dati," sabi ni Dylan kay AmaraDahan dahan naman na tumango si Amara at saka sya nag angat na ng kanyang ulo at pasimple pa nga nyang pinunasan ang luha na hindu na nya namalayan pa na tumulo na pala."Oo. Masasanay din naman ako na hindi ka palaging kasama. Galingan mo sa pagtatrabaho mo ha. Sana maging successful ka rin kagaya ng iyong ama at kapatid. Kapag nangyare yun ako ang unang una na magiging masaya para sa'yo," ilit ang ngiti na sabi ni Amara kay Dylan."Teka nga umiiyak ka ba?" tanong ni Dylan ng may makita dyang butil ng lu
CHAPTER 468Agad naman na dumiretso sila Dylan at Amara sa mall. Ngiting ngiti naman si Amara habang nakakapit sa braso ni Dylan habang sila ay naglalakad papasok sa loob ng mall. Dumiretso na nga rin muna sila sa isang kainan doon dahil kanina pa rin talaga hindi kumakain si Amara kaya nag aya na nga muna sya na kumain at agad naman iyong pinagbigyan ni Dylan.Pagkatapos nilang kumain na dalawa ay dumiretso naman na sila shop roon para makapamili na nga di Amara at nakasunod nga lamang si Dylan sa kanya gaya ng dati na nitong ginagawa sa tuwing nagpapasama si Amara sa kanya.Wala kasing magawa si Dylan noon kundi ang pagbigyan na lamang palagi si Amara kapag gusto nitong magpasama sa kanya dahil kapag hindi nya nga ito napapagbigyan ay ang tita Bianca nga nya ang tumatawag sa kanya para samahan nga ito. Pero ngayon ay mayroon na nga syang idadahilan dito dahil totoo naman na kailangan nyang mag focus sa kanilang kumpanya.Pagkatapos mamili ni Amara ay inaya naman na nya si Dylan sa i
CHAPTER 467Nasa ganoong senaryo nga sila ng bigla ngang bumukas ang pinto ng opisina ni Dylan at nagulat pa nga si Rayver sa nakita nya.Sumenyas naman si Dylan sa kanyang kuya Rayver na wag itong maingay kaya naman hindi na nagsalita pa si Rayver at saka nya dahan dahan na isinara ang pinto ng opisina ni Dylan.Naglakad naman na sila pareho papunta sa table ni Dylan at saka sila naupo na roon."Anong ginagawa ni Amara rito? Binabantayan ka ba nya?" nakangisi pa na tanong ni Rayver kay Dylan."Tsk. As usual kinukulit na naman ako ng isa na yan," naiiling pa na sagot ni Dylan sa kanyang kuya Rayver.Napalingon naman si Rayver sa gawi ni Amara na natutulog pa nga rin at saka sya napapailing na lamang talaga dahil mukhang tinamaan na ang dalaga sa kanyang kapatid."So ano ba talaga ang balak mo sa kanya?" tanong pa muli ni Rayver sa kanyang kapatid. "Alam mo wala ka pa naman yatang napupusuan na babae bakit hindi mo na lang pag aralan na mahalin si Amara. Tutal kilalang kilala mo naman
CHAPTER 466"Okay fine. Amara ayos lang naman ako rito sa aking bagong opisina. Please lang wag ka na muna mangulit ngayon dahil may mga kailangan pa akong tapusin na mga pinapagawa ni kuya Rayver sa akin," sagot ni Dylan kay Amara."E di tapusin mo na yan. Hindi naman ako makikialam sa mga ginagawa mo eh. Hihintayin na lamang kita na matapos sa mga ginagawa mo," nakangiti pa na sabi ni Amara at saka sya prenteng naupo na muli sa sofa roon.Nagulat naman si Dylan sa sinabi ni Amara dahil mukhang seryoso nga ito na hibintayin sya nito."Amara pwede ka naman ng umuwi at hindi mo na kailangan pang hintayin na matapos ako rito," sagot ni Dylan dito.Tumayo naman si Amara at saka sya lumapit kay Dylan. Nagpapungay pungay pa nga sya ng mata rito at tila ba nagpapacute pa sya kay Dylan.Napabuntong hininga naman si Dylan at napapailing na lamang talaga sya dahil alam na nya ang nga ganitong galawan ni Amara. Dahil kapag ganito ito ay may kailangan na naman ito sa kanya."Amara please may mga