Chapter 5: The staring game

KEONA’S POV

Nagising ako dahil sa walang humpay na pag ring ng aking cellphone.

Naman oh. Seryoso sa kalaliman ng gabi may tumatawag pa? sino ba tong hudas na to?

At dahil gusto ko nang tumahimik ang paligid ay kinapa ko ang aking cellphone na nasa sidetable lang at kahit nakapikit pa ang aking mga mata ay sinagot ko na yung tawag.

“Keona Sola…” nanayo ang balahibo ko nang marinig ang boses niya, kaya naman bigla akong napabalikwas ng upo.

“Dad” sagot ko nang medyo nakabawi sa aking pagkagulat.

“Yeap, it’s me. Bakit ang tagal mong sagutin yun tawag ko ha.” Sagot nito sa kabilang linya kung saan maaaninang mo sa boses nito ang pagkabahid ng tampo.

Walang gana ako sumagot ditto, “ah kasi natutulog na ako.” Saad ko at tinignan ang wall clock na nasa dingding, malamang Keona nasa dingding, wall clock nga eh!

“and besides, it’s already 2:30 a.m. here.” Dagdag ko using my sarcastic voice. “duh.”

“Hay nako ikaw bata ka.” Narinig kong sagot nito at bahagya pang tumawa, “Anyways, tumawag lang ako to inform that I will be coming next month.” Narinig kong sabi nito na naging dahilan para mapangiti ko.

“talaga Dad!” masigla kong tanong. “Yes, I will be there next month.”

God! I’m so happy hearing that he will be here next month, grabe, it’s been 2 years nung huli siyang pumunta ng Pilipinas. Nang expand din kasi s’ya ng business sa ibang bansa which is nag-stay s’ya sa Germany this past few year.

“I really miss my baby damulag.” Pabiro nitong saad.

“I miss you too tatay kong panget!” sagot ko dito. Syempre biro lang yun. Gwapo kaya tatay ko!

“I know my princess. Now go back to sleep.” Narinig ko sabi nito at kasi hindi pa ako nakakasagot ay ibinaba na nito ang tawag.

Bastos na matanda yun ah. Di man lamang inaantay na makapag bye-bye ako.

Dahan dahan kong inilapag ang cellphone ko at humiga. Hay excited na  ako for next month makakasama ko na ulit ang daddy ko!

Napangiti nalang ako at ipinikit ang aking mga mata.

*****

“Kamusta siko mo bully?” bungad na tanong sa akin ni Mika pagkapasok ko sa gym, may practice kasi kami today. Bully ang endearment namin ni Mika sa isa’t isa.

“Ayos  na to, konting galos lang naman.” Saad ko, pero ang totoo iniinda ko din yung kirot ng sugat ko sa siko. Hindi nga ako makapag-concenrate kanina sa klase, swerte nalang kasi sobrang pagod ako kahapon kaya medyo masarap ang tuloy ko, minus nalang na naputol yun dahil sa pagtawag ni Dad.

At kung tatanungin n’yo rin kung talaga bang sa E.R. ako dinala ni Kiosh eh, oo. Dinala n’ya ako sa E.R. ng pinakamalapit na hospital ng school namin.

Tapos idagdag mo pa na nakakatakot s’ya kagabi, biruin mo munti ba naming magwala nung wala babaeng nurse ang gustong mag-asikaso sa akin. Pano male nurse lang yung available nung pagdating naming sa E.R. Kaloka ang Kiosh n’yo!

Nagsigawan pa nga kami doon kagabi, ayoko kasing ipatahi yung sugat ko sa siko tapos s’ya ang gusto n’ya itahi since medyo may kahabaan daw at madugo din ito.

Ang ending eh tinahi talaga s’ya sabi ng Doctor, hay hindi ko na nga inintindi yung mga sinasabi nila, sila na ni Kiosh ang nag-usap.

Almost 2 hours kaming nag stay sa E.R. akala ko nga may plano pa itong si Kiosh na ipa-admit pa ako. Sumunod nalang din si Felipe sa amin kagabi para ayusin yung billing and syempre dalhin yung mga gamit ko.

Gusto ko ngang batukan itong si Felipe kasi hindi man lamang kinuha kay Timothy yung pasalubong n’yang chocolate.

Si Kiosh na rin ang naghatid sa amin ni Felipe kagabi, wait.. technically hindi pala hinatid kasi magkapit-bahay pala kami, 1011 ang unit ko habang s’ya eh 1012. Hay what a small world, imagine may kapit-bahay akong kumang.

“Tara bihis na tayo.” Yaya sa akin ni Mika.

Sabay na kaming naglakad para pumunta sa locker room, pero parang biglang bumaba ang energy nang makasalubong ko si Coach na may kasamang halimaw! Si Kiosh.

Napabuntong hininga na lang ako kasabay ng pag-ikot ng aking mata nang matama ang mga mata naming ni Kiosh. Bad vibes. Pano ngumisi pa ang kumag.

“Dae. Wag ka munang mag-practice ngayon.” Seryosong sabi sa akin ni Coach.

Agad naman akong napasimangot at nagprotesta, “Pero coach ok lang -----“ naputol na lang ang sasabihin ko kasi biglang nagsalita si Coach.

“Anong sasabihin mo… sasabihin mo na ayos ka lang? kung hindi pa pumunta si Mr.Choi sa office ko at sinabi na tinahi pala yang sugat mo sa siko eh hindi ko pa malalaman!” Bigla akong napayuko sa sinabi ni Coach. Sa tono kasi ng boses nito ay halatang galit sya.

Not totally galit, but galit na may halong concern.

“Keona remember this, I’m not just your coach. I’m also your second father. Kaya kung may dapat akong malaman, make sure to make time at sabihin sa akin.” Saad ni Coach, now he is sounding like a corcern father, “Nakakatampo lang kasi sa ibang tao ko pa nalaman na grabe pala ang nagyari sa siko mo.” Dagdag nito.

“I’m sorry coach.” Sabi ko habang nakayuko.

“It’s ok. Patingin nga ng tahi mo.” Pagkasabi ni Coah nun ay naramdaman kong hinawakan ang aking kanan braso, tinanggal din ni Coach yung bandage na inilagay ko, bahagya akong napangiwi, pano ba naman hindi man lamang dinahan-dahan ni Coach yung pagtanggal ng bandage. Grabe lang.

“Hmm, sa itsura nito, I guess hindi poi to pwedeng ilaro ng isang lingo.”  Seryosong sabi ni Coach.

Halos lumuwa naman ang mata ko dahil sa sinabi nya, “Coach, seryoso ba kayo? Isang lingo talaga?” pasigaw na tanong ko. Bigla ko naming naramdaman ang pagsiko ni Mika sa akin kaya napatingin ako sa kanya.

“Oo seryoso ako, Mukha ba akong nagbibiro? Baka gusto mo i-bangko pa kita sa season natin para mapahinga talaga yang siko mo?” saad ni Coach.

“Ah. Eh. Joke lang Coach, gusto mo 2 weeks pa akong magpahinga ok lang.” natatawang sagot ko. Narinig ko ang pagbuntong-hininga ni Mika sa tabi ko.

“Keona, it is for your good. Isipin mo na lang na magandang magpahinga ka ngayon kesa naman sa mga main games ka magpahinga. This is your last season playing for the school, so I need you healthy this year.” Saad ni Coach kung saan madadama mo sa boses n’ya na talagang concern ito.

“Thank you Coach.” Ito na lang ang tanging nasabi ko sa kanya.

Tumango ito at hinawakan ako sa balikat, “Good. For now scoreboard muna ang hawak mo.” Saad nito at inabot ang marker sa akin bago tuluyan umalis sa harap ko.

Tinanguan ko na rin si Mika at binigyan sya ng senyales na hindi ko na s’ya sasamahan sa locker room para magpalit, nakuha naman n’ya ang ibig kong sabihin at naglakad na mag-isa.

Naglakad naman ako papunta sa gilid ng court kung nasan ang scoring board at padabog na umupo, “Sh*t one talaga.” Maktol ko, pero mahina lang ang boses ko mahirap nab aka marinig pa ni Coach.

“One week is not enough, if I were your coach I will make it a month.” Naramdaman ko na lang ang biglang pagkulo ng dugo ko nang marinig ang boses ni Kiosh.

Napa-ikot na lang ang mga mata ko sa ere.

“Wala man lang ba akong maririnig na Thank You from you?” narinig kong sabi nito. “So ungrateful woman.” Dagdag pa nito.

“Yes! Ungrateful talaga ako”, bulong ko sa utak ko. “Thank you sa napakadaldal mong bibig!” matigas na sabi ko dito, tinignan ko sya nang masama na ginantihan naman n’ya na pangisi.

Akala ba n’ya ikaka-gwapo n’ya yung pagngisi n’ya eh nagmumukha syang aso.

“Wala ka talagang awa sa katawan mo noh. Alam mong mas lalala yang sugat mo if lagi mong ginagalaw. Hindi ka rin nakikinig sa Doctor’s order eh.” Saad ni Kiosh.

Wait. Bakit ganun yung mga mata n’ya, parang ano… parang punong-puno ng concern para sa akin at mind you… hindi ko lang saglit nakita yun.

Diretro siyang nakatingin sa mata ko, sh*t. awkward on the higest level kaya ako na rin ang unang umiwas.

Tumingin na lang ako sa court para panoorin yung mga teammates ko sa habang nag wa-warm-up.

“Bakit ba ang ikli-ikli ng mga suot nyong short? Wala bang budget ang sports committee? Para pahabain ang mga shorts n’yo?” walang ganang saad ni Kiosh na naging dahilan para mapalingon ako sa kanya.

Nakakunot pa ang noon g loko. Wala ba tong alam sa volleyball?

“Sa volleyball less is good. Ganun lang yun.” Sabi ko dito.

“Good? Good ban a nakikita ng iba yang mataba mong hita.” Agad uminit ang pisngin ko dahil sa sinabi nito. Ano mataba ang hita ko?

“Anong sabi mo?” pasinghal kong sagot dito, pero syempre medyo mahina yung boses ko madami kasing tao sa paligid. “Alam mo ban a ang daming nagsasabi na ang sexy ng hita ko. Tapos ikaw na moko ka ang magsasabi na mataba to! How could you!” nanggigigil na dagdag ko ditto.

“and proud ka pa na nakikita ng iba ang legs mo? You’re so unbelievable…” sagot naman nito at padabog na sumandal sa upuan.

Problema nito? At anong sabi niya  proud ako na ipakita ang legs ko?! The nerve ang lalaking to.

“You know some boys are drooling when they see you wearing your volleyball uniform. Para silang mga asko na sabik na sabik sa hita mo.” Agad napakunot ang nook o dahil sa sinabi ni Kiosh, wait more likely is yung tono ng pagsasalita ni Kiosh.

“I wonder what they are thinking when they see you walking around the gym wearing those short shorts.” Dagdag ni Kiosh gamit ang matigas na tono. God! Galit ba tong bakulaw na to.

Lumingon si Kiosh sa direksyon ko kaya nagtama muli ang mga mata namin.

“I’m just protecting what’s mine.” Seryosong sabi nito.

Lub dub lub dub. Narinig kong sabi ng puso ko. Wait nagsasalita ba ang puso?

Napalunok ako ng laway, may something kasi sa mga mata ni Kiosh na parang ang sarap titigan yung kahit alam mong si Kiosh ang tagapag-mana ng trono ni Lucifer eh nakakahumaling titigan ng mga mata n’ya. Yung nakakaramdam ka ng comfort and peace at the same time.

Nakakalunod.

Also pag tinitignan ko ang mga mata n’ya, it feels familiar. I don’t know, pero parang nakita ko na ang mga matang iyon.

“Oh. My.G!” bigla akong napaiwas ng marinig ko ang nakakairitang boses ni Felipe. Napaayos tuloy ako ng upo. “Hindi ako inform na may staring game pala kayo ngayon.” Panunukso nito agad ko s’yang sinamaan ng tingin kaya napa-peace sign pa ang bakla.

“I’ll go ahead.” Napalingon ako sa lalaking katabi ko nang bigla itong nagpaalam. “See you around Sola.” Dagdag nito sabay ngiti sa akin bago tumalikod at naglakad paalis.

What the heck did he call me? Sola? Of course it’s me, that’s my second name, by no one dares to call me, only my Dad.

“Ehem! Baka matunaw.” Nag-aasar na sabi ni Felipe.

“Sana nga.” Wala sa loob kong sagot.

“If I know. Type mo yang si badboy no.” of course he is referring to Kiosh, sinamaan ko ng tingin si Felipe bago sumagot.

“Oo type ko s’ya.” Saad ko. Napansin ko ang bahagyang pagsilay ng ngiti ni Felipe. “Type ko s’ya sakalin.” Dagdag ko kaya biglang pumait ang mukha ni bakla.

“Hmm… sabi mo eh. Bahala kang tumandang dalaga.” Pag-aasar nito, magsasalit pa sana ako pero bigla kong narinig ang pagpito ni Coach indicating na magstart na ang laro.

Humanda ka aking bakla ka mamaya.