Chapter 3 - Stolen Scrunchies

KEONA’S POV

“Aray ko naman baks, wag mo naman masyadong idiin!” pasigaw na sabi ni Felipie sa akin.

Kasalukuyan ko kasing nilalagyan ng cold compressed yung pumutok niyang labi at dahil isa akong mabait na kapatid ay mas lalo ko pa itong idiniin.

“Langya naman baks oh!” sabi nito at agad na pinalo ang kamay ko na may hawak na icepack at inagaw ito sakin.

Agad ko siyang inirapan at humilata sa kama nya.

Tahimik lang akong nakatingin sa kisame. Mariin akong napapikit ng maalala ko na ninakawan akong ng halik ng hudas na nilalang na iyon. Bwisit na buhay yun oh.

Napahawak ako sa labi ko. Wala na ang first kiss ko.

“Ui si balak nakahalik na. Ano masarap ba?” nanunuksong sabi ni Felipe.

“Ito oh masarap!” saad ko at binigyan siya ng isang hampas sa ulo, pero swerte sya, dahil nakaiwas sya, syempre volleyball player ako, kaya for sure, malakas yun kung tinamaan s'ya. “Kasalanan mo yun eh. Bwisit kang bakla ka!” nanggagalaiting sabi ko.

“Pero seryoso bakla, hindi mo ba sya talaga kilala?” tanong nya. Agad naman akong napakunot ng noo. Pakiramdam ko tuloy parang ako lang ang hindi nakakakilala sa kumag na yun, kasi yung mukha ni bakla mukhang kilalang kilala niya yung mga hudas na yun.

“Ma at Pa ko sa kanila.” Sagot ko dito (Ma at Pa, means malay at pakealam). “Bakit sino ba sila?” tanong ko nalang din, thought wala din naman akong plano na kilalanin pa sila at hindi ko narin hinihiling na makita pa sila, naku, panigurado mangangati ang kamay ko na sapakin ang walanghiyang lalaki nay un.

“Oh my G!” sigaw ni bakla at may pahawak-hawak pa sa pisngi. “Hindi mo talaga sila kilala? Talaga? As in?” sinabi n'ya yan gamit ang napakataas na tono ng boses n'ya. Napatakip nalang ako ng tainga dahil sa nakakairita nyang boses.

“Bwisit bakla, ang sakit sa tainga. Pwede ba! Kung kilala mo sila, edi sabihin mo nalang sa akin kung sino sila, hindi yung pasigaw-sigaw ka pa dyan. Akala mo naman ang ganda ng boses mo?" Naiiritang saad ko dito.

“Taga outer-space yata tong kasama ko.” Sarcastic na saad ni Felipe, syempre alam ko naman na ako ang tinitukoy n'ya, hindi na rin ako nag-abala na magbigay pa ng kahit anong komento sa sabi nya, basta basta na lamang akong kumuha ng potato chip mula sa side table at umupo muli. Alam ko na rin naman kasi ang takbo ng utak nitong bakla na to, pag ganyan na ang sinasabi nya, mag-uumpisa na yang magkwento.

“Osya, makinig kang maigi, yung lalaking humalik sayo…” pagbibitin ni Felipe sa sasabihin nya, at talagang umupo pa sa tabi ko. “ yung lalaking inalayan mo ng first kiss mo..” muling pambibitin nito. Sinamaan ko sya ng tingin dahil nakaramdam na naman ako ng inis.

Lumayo ng bahagya si Felipe, “Well sya lang naman si Kiosh Nicolas Choi, ang lider ng grupong Symphony Soldier.”

Napataas ang aking kilay. Kiosh. Symphony Soldier. Sounds familiar.

“and kung maitatanong mo rin, ang symphony soldier member eh, schoolmates natin baks.” Dagdag pa nito, so tama nga ang hinala ko na schoolmate ko sila dahil sa kasama nilang lalaki kanina na may suot na jersey ng basketball team ng school.

“So mga bad guys pala sila, ano sila fraternity?” tanong ko dito.

“Technically, they are not recognize as frat, kasi exclusive lang ang grupo nila sa kanilang pito, kay Kiosh, Nash, Eon, Harry, Perry, Chammy, and ang ever so cute na si Ivan.” Saad nito at may halong kilig pa sa pagkakasabi ng pangalan nung Ivan. “But, based on what I heard baks, kahit hindi sila Fraternity, talagang marami-rami na rin ang napaalis nila sa school. Marami rin ang takot sa kanila. That’s why, sila ang itinuturing na karibal ng notorious na frat sa school na V.I.P.s..” Dagdag pa nito.

Well, hindi naman din siguro mawawala sa school yung talaga may grupo-grupo, like, there is a group for nerds, artist, then, nandyan ang mga pakikay, tapos there is also a group for student athlete, at syempre hindi rin mawawala ang mga taong basag-ulo. Lahat naman tayo may mga sariling trip and the school may also contribute sa kung anong klaseng trip ang gusto natin.

On my part, wala din naman kasi akong time na pag-aksayahan ng oras ang pag-eexplore sa school, ang goal ko kasi is to play, and to finish my school on time, which is happening this year, I’m on my fifth year as an Architecture student and also on my last playing year sa team ko.

My Dad supported me in everything na gusto ko, he also said na pwede naman akong kumuha ng any business course since ako din naman daw ang magmamana ng mga negosyo n'ya, but I prefer Architecture,  just like him, and maybe, after this, kukuha na lang ako ng crash course for business.

“Oh ano wala kang masabi no.” saad ni Felipe dahil hindi narin ako nagreact sa sinabi n'ya. “And alam mo pa ba ang chika..” tinignan ko s'ya, “Yung lalaking humalik sayo at itong building kung nasaan ang unit mo, ay pag mamay-ari ng pamilya niya!” dagdag nito.

“Woah. No way!” gulat na sagot ko.

“Yes way bakla. This is Choi’s Residence. So see the connection, Kiosh Choi, Choi Residence.” Sabi nito at pinitik pa ang aking noo.

“Well hindi naman niya tayo kayang paalisin ditto no. Bayad na kaya to ni Dad.” Confident na sabi ko, well anak lang naman sya ng may-ari, so hindi nya kami kayang mapaalis.

“Siguro nga, Pero you know.. one thing is for sure…” sabi nito at sadyang pinutol niya ang sasabihin at seryosong tumingin sa akin. “…hindi na virgin ang lips mo!” pagkasabi nya nun ay agad sya kumaripas ng takbo para magtago sa loob ng banyo, alam n'ya kasing makakatikim s'ya ng mag-asawa sampal sa akin, kaya nagtago na ang loko.

Langyang bakla yan, pinaalala pa.

“Bwisit ka Bakla. Lumabas ka dyan!” galit na sabi ko habang sinisipa ang pinto ng banyo, Pero parang balewala lang sa kanya ang ginagawa ko dahil naririnig ko pa ang tawa n'ya mula sa loob.

*****

Ginugol ko ang natitirang araw ng bakasyon namin sa puspusang training.

Inalis ko narin sa utak ko yung mga nagyari noong nakaraan, lalo na ang pagka-devirginize ng labi ko. Swerte nalang dahil hindi ko nakikita ang mga hudas na yun, maliban na lamang doon sa isa na member ng basketball team si Eon, may mga times kasi na nagkakasalubong kami sa gym, tapos nakakasura dahil pangisi-ngisi pa sa akin, sarap burahin ng mukha.

“Hi Miss Keona, pwede pong magpa-picture. Sobrang fan n'yo po kasi ako.” Sabi ng isang babaeng nakasalubong ko, naglalakad kasi kami ni Felipe sa loob ng campus, first day ng school year kasi, and since mabait tayong student, eh, papasok tayo.

Agad kong nginitian yung babae, “Felipe, picture daw kami.” Sabi ko sa baklang katabi ko, agad niyang kinuha yung cellphone ng babae, mukha naman kasi mabait yung bata, kaya walang reklamo si Felipe.

“Grabe Baks, gumagastos ang magulang ng mga batang yan para lang maging schoolmate ka. Kaloka.” Sabi ni Bakla.

After kasing magpapicture nung babae ay may ilang pang lumapit na mga kabataan, para magpapicture, maybe they are 15-16 years of age, hindi ko rin sure. Some of them nagsabi pa na pinilit nila ang parents nila na dito sila i-enroll para maging schoolmate ako. God, bakit naman sila ganun, normal na tao lang din naman ako.

“Grabe bakla. Kung araw-araw ganito baka wala pa tayo sa room eh haggard na ang itsura ko,” reklamo ko. Pano ba naman ang sakit na ng panga ko kakangiti, medyo nadumihan din ang suot kong tshirt kasi natalsikan ng coffee nung isang nagpa-picture sa akin., medyo pawisan na rin ako kasi walang pinipiling lugar ang iba makapag-picture lang, well thankful naman ako sa lahat ng fans at supporter ng team naming, but please normal na tao din ako.

“Ayos lang yan baks, malamig naman sa room.” Sabi nito.

Hindi nalang ako nagsalita pa at nagpatuloy nalang sa paglalakad para puntahan ang room namin. Inayos ko narin ang pagkakasukbit ng akin bag, medyo may kabigatan din kasi ito, dahil dala ko narin ang ilang gamit ko para sa training naming mamayang hapon.

Narating na naming ni Felipe ang room namin, medyo maaga pa naman kaya wala pa ang Prof namin at kakaunti palang ang mga estudyante.

Napili namin umupo sa bandang likod, ako ang nakapwesto sa aisle, tapos nasa kanan ko naman si Bakla.

So, siguro naman may idea na kayo, na yes, kahit sa school ay kasama ko si Felipe, classmate kami sa lahat ng subject and also involve din s'ya sa volleyball team, kung saan s'ya ang aming student manager. Ewan ko ba sa baklang to, laging nakadikit sa akin, ayan tuloy nahawaan ko ng aking pagiging girly, kaya now, he is a certified true-blue gay. Kahit Makita n'ya akong n*******d ay walang tatayo dyan, kikilabutan pa n'ya.

Inampon lamang ni Dad si Felipe, anak daw kasi ito ng kasambahay namin dati but sadly, namatay ang nanay n'ya dahil sa ilang komplikasyon sa panganganak and since hindi alam ni Dad kung sino ang tatay n'ya at hindi kayang palakihin ng mga lolo at lola n'ya si Felipe, eh, nag-offer nalang s'ya na s'ya na ang tatayong legal guardian ni Bakla.

Sabay kaming lumaki dalawa, mas matanda lamang ito ng isang taon kaya parang magkapatid slash bestfriend ang turingan naming dalawa, kung anong mayroon ako eh binibigay ni Dad sa kanya, bilang tunay na anak eh, hindi naman ako nagseselos doon.

“Oh..my.. God.” Maarteng saad ni Felipe, dahilan para mapatingin ako sa kanya, busy kasi akong magcheck ng cellphone para makipagkulitan kay Ara at Mika, mga kateammates ko sa volleyball.

Nakita ko siyang napanganga at may sinusundan ang mga mata, dahil dakilang tsimosa din tayo minsan eh, tinignan ko din kung saan siya nakatingin.

OMONA! Sigaw ko sa utak ko. Napalunok ako ng laway ng Makita ko kung sino ang tinitignan niya.

Malas!

He playfully smile at me. Kiosh Choi. Sarap burahin ng lips mo. Putik na yan.

Tinignan ko yung dalawang alipores nya na nakasunod sa kanya, yung isa si Eon at yung isa ay yung lalaking binato yung bag ko sa akin. They are wearing a playful smile. Kasuka, sarap burahin ng mga ngiti nyo.

Napaikot nalang ang mata ko at napabuntong hininga, tapos na yata ang swerte ko, at mukha magiging classmate ko sila sa subject na to. God please help me!

“Move.” Narinig kong sabi nito, hindi niya sa akin sinabi yun pero sa tatlong lalaking nakaupo sa likod ng kinauupuan naming row ni Felipe.

Syempre, labeled sila as bad boy, so ang mga gugong mabilis pa sa alas-kwatro tumayo at lumipat ng upuan.

“Tsk Weak.” Sabi nung isa, hindi ko alam kung sino, hindi rin naman kasi ako lumingon.

So sa likod ko pa talaga sila umupo, talaga naman.. bad vibes. Pasok.

Ilang sandal lang ang lumipas ay dumating na rin ang prof namin sa Literature, yes, Literature.. well elective subject lang naman to, pero gusto ko kasi talaga ang subject nato, kaya kinuha koi to this sem.

Nag-umpisa na yung prof naming sa pagtuturo pero parang nag-uumpisa narin na umusok ang ilong ko dahil sa inis, pano ba naman, yung tatlong nakaupo sa likod naming eh napapag-tripang sipain ang upuan ko at nakukuha pa talaga magtawana dahilan para mapatingin ang prof namin sa pwesto ko pero wala din naman syang ginagawa para sawayin ang mga ito. Ito na yata ang sinasabi ni Felipe noon.

“Ui bakla, yung ilong mo, lumalaki yung butas.” Bulong na sabi ni Felipe sa akin. Napansin yata niya ang inis ko.

At dahil naiinis na ako, hinalungkat ko ang bag ko para hanapin ang isang bagay na makakapag-alis ng init ng ulo ko.

My pink scrunchies.

“Gotcha!” mahinang sabi ko nang makita ko ito.

Agad kong inayos ang may kahabaang kong buhok, para itali ito into what they call messy bun.

Bukod kasi sa pakikinig ng kanta, ang pag-iipit ng buhok ang isa sa mga nakakapag-alis ng inis ko. I don’t know why, but this really cools me down.

Pagkatapos kong ayusin ang aking buhok ay kumalma na ang akin pakiramdam, nabawasan na bahagya ang inis ko, ngunit I made a mental note na upakan itong mga lalaki sa likod ko mamaya.

“What the heck?” pasigaw na sabi ko at hinarap ang lalaking naghila ng tali ng bukoh ko.

Bwisit, ngumiti pa ang walanghiya.

“Bakla kalma.” Naramdaman kong hinawakan ako ni Felipe sa balikat, napatingin ako sa kanya at nakitang ngunuso ito sa unahan.

Tumingin ako dun at nakita kong salubong ang kilay ng prof naming.

“Really. What the heck Ms.Dae?”sarcastic na sabi sa akin ni Prof.Aceveda.

Napalunok ako, nakatingin na din pala sa akin ang mga classmates ko, nakakahiya, lupa please, kahit ngayon lang, kainin mo na ako.

“I’m sorry po Prof. Aceveda.” Saad ko. “Sorry din mga classmates” dagdag ko at syempre dinaan na lang sa pagpapacute ang mga ito dahilan para magtawanan ang lahat.

Woah. Lusot.

“Apology accepted. Just make sure to win another championship this year.” Sabi nito at ngumiti pa.

Napabuga ako ng hangin at umupo ng maayos.

Gusto ko na sanang bugbugin ang mga lalaking nasa likod ko pano ba naman hindi parin sila tumitigil sa pagtawa.

Narinig ko may upuang umusog palapit sa akin, “Really what the heck? Watch your words my lady.” Nanigas ako sa pagbulong ni Kiosh, gosh, buti nalang mabango ang hiningan n'ya naku kung hindi baka nahimatay ako ng wala sa oras.

Pero mas lalo akong nanigas nang maramdaman ko ang paglapat ng labi nito sa pisngin ko. Saglit lang naman yun, pero parang nakaramdam ako ng kuryenteng dumaloy at nagpamanhid sa katawan ko. Naramdaman ko din ang pag-init ng pisngin ko. Siguro kung titignan ko ang mukha ko ngayon eh, pulang pula to.

Naramdaman ko ang paglayo nang mukha nya sa akin at narinig kong ang bahagyan “omona” ni bakla.

Fvck. Wala ba s'yang alam gawin kung hindi nakawan ako ng halik.  Nakakadalawa ka na ha.