Chapter 4 - Little Scar

Keona’s POV

Maghapon akong badtrip! Bakit? Bakit ako badtrip? Gusto niyo talagang malaman?

Well, sa tatlong subject ko ngayon araw classmate ko lang naman sa dalawang subject yung h*******k na manyak na si Kiosh, bwisit talaga.

First day of first semester. Wow swerte! May bukas pa at mga susunod na araw, baka naman hanggang doon ay makita ko ang pagmumukha nya! Hay naku na lang talaga ilang subject pa kaya ang magiging classmate koi tong kumag na ito.

At isa pa sa kina-ba-badtrip ko ay… hindi man lang ako nakaganti sa ginawa niya sa akin during my Literature class. Bwisit. Ang bilis kasing mawala ng moko kaya hindi ko mabawian, kapag plano ko naming lapitan eh pinipigilan ako ni Bakla… siguro may hidden agenda ang bakla nay an kaya ayaw akong palapitin sa kanila.

“Ui nakikinig ka ba sa sinasabi ko?” malakas na sabi ni Ara sa akin, sabay hampas sa akin ng towel nitong dala, umirap pa ang negra akala mo naman matatakot ako sa kanya. Huh.

Kasalukuyan kasi kaming nasa gym para sa aming afternoon training, since start nan g schooling, 2 hours a day na lang ang training naming. Inaantay lang naming matapos ang practice ng basketball team kaya nakatayo lang kami sa isang sulok.

“putik ka Ara! Yung face ko!” saad ko sabay tulak sa kanya palayo. “Ano bang problema mo?” naiirita kong tanong pano ba naman natamaan ang pisngin ko nung hinampas n’ya ako ng dala n’yang towel.

“Bwisit ka kasi kanina pa ako salita nang salita hindi ka naman pala nakikinig. Kasura ka? Nakasigaw na saad nito with matching pamewang pa. Hay naku.. “Bwisit ka talaga.. grr!” dagdag nito.

Napatawa na lang ako sa kanya ngayon, talagang yamot na yamot ang Ara n’yo.

Ara and I, ofcourse with Mika are the closest of friend. Sabay sabay din kasi kaming pumasok sa team na ito, kaya kami talaga ang laging magkakasama. Syempre magkakasama din pagdating sa kalokohan. My teammates called as bully since kami ang promotor ng kalokahan sa grupo, well minsan kailangan mo din ng moodsetter sa isang group.

Gagantihan ko pa sana nang pambu-bwisit si Ara nang biglang dumating ang coach namin, “Ok team let’s gather.” Matigas na saad ni Coach at kinaway pa ang kamay para ituro kung saan kami pupunta.

“Nandito na pa ang lahat?” tanong ni Coach sa amin nang makalapit ang lahat.

“yes coach, nandito na po ang lahat.” Maarteng sagot ni Felipe.

“O sige, habang inaantay nating matapos ang basketball team, let’s do some leg exercise. 10 laps. Now!” saad ni Coach na s’yang naging dahilan para umalingawngaw ang bulungan ng mga teammates ko, nagkatinginan na lang din kami ni Ara at parehong nalaglag ang mga balikat naming.

Gosh! Leg exercise and 10 laps pa. That’s what we call suicide. Yung leg exercise kasi naming, is aakyatin naming yung mga hagdan ditto sa gym. Mga nasa 30 steps yun sampung akyat sampung baba ang gagawin namin.

“Ano hindi pa ba kayo kikilos?” nakakagulat na sigw ni Coach, “gusto nyo gawin kong 20 laps?” nakadilat na tanong ni Coach.

“Let’s go team!” natatarantang saad ni Ara at niyaya na ang bawat isa ng simulan ang leg exercise.. naku po ayaw naming ng double suicide.

Almost 30 minutes nang matapos ang lahat sa legs exercise. Grabe kung pwede lang magreklamo yung hagdan malamang mumurahin kami nun pati na rin siguro yung legs ko.

At habang inaantay na matapos ang last 2 minutes na practice na basketball team ay abal kami sa pag-warm up at stretching sa isang side ng court.

“go Eon!” narinig naming sigaw ng isang babae na nanonood ditto sa gym, malapit lang kasi ito sa pwesto namin at napansin ko pa ang bahagyang pagkisay nito ng bigyan ito ng flying kiss ni Eon.

Napairap na lang ako sa hangin napakababaero talaga. How did I know that? Maybe, dahil kay Felipe hindi na rin kasi ako tinantanan kakakwento ni Felip noon about sa Symphony Soldier group na yan, akala naman nya may plano akong kilalanin sila.

Isa lang naman ang goal ang makaganti sa pambu-bwisit ng Kiosh na yan.

“Wotwot Legs.” Parang biglang nagpantig ang taingan ko dahil sa boses nay un. Pamilyar.

Dahan-dahan akong lumingon at boom! Nandito ang grupo ni Kiosh, ang manyak at kinaiinisan kong nilalang sa school. Kasama pa nito yung mga lalaking nakita noong araw na sinapak n’ya sa Felipe.

Napatingin ako kay Kiosh at nakita ko ang matalim nitong mga mata na nakatingin sa akin. “Problema nun.” Tanong ko sa sarili ko nang bigla itong umiwas ng tingin at naglakad palayo. Sandali kong sinundan ng tingin si Kiosh at ang mga kasama nito na ngayon ay kumuha ng pwesto para makaupo.

“Ok boys, that’s all for today!” napalingon ako ng marinig ang boses ng coach ng basketball team. Napansin din naming na nagbibigay na nang sign yung coach naming na lumapit sa kanya na s’ya naming ginawa namin ni Ara.

Naglalakad na kami papunta kay Coach nang biglang may humila sa kamay ko, “Hey Darling” malambing na bati ni Timothy, nginitian ko ito sabay yakap.

“Yung chocolate ko dala mo?” masayang tanong ko nang humiwalay ako ng yakap ditto. Tumango ito at itinaas ang dalang paperbag. “ ayos” saad ko gamit ang aking masayang tono.

“I will watch your practice, let’s have dinner after this.” Nakangiting saad ni Timothy.

Tumangon na lang ako sa kanya at pumuntahan na ang mga teammates ko.

Timothy was a friend, he used to be my suitor but I kept on rejecting him. Mahigpit kasing bilin ni Dad iyon and since my Dad allowed me to pursue volleyball in the Philippines si ito na lang yung sukli ko sa kanya.

I don’t want to destroy yung trust na binigay ni Dad sa akin and besides hindi ko din naman ganon kagusto si Timothy that time so I don’t want to betrayed my Dad dahil lang kay Timothy. So tumigil na sa pangliligaw si Timothy and we just decided na if he wants to be part of my life, only friendship ang kayang ibigay and he accepted it.

“Ok. Listen everybody.” Simulang speech ng coach naming na ngayon ay nakatayo sa gitna ng court. “We’ll do floor defence today. Imagine na ang kalaban nyo ay ang 1^st blocking team. So your offense during the game is your best defense! Malinaw ba yung mga bat?” sabi ni Coach sa amin.

“Yes Coach!” masiglang sagot ng mga kateammates ko. Akala nila masaya ang floor defense ha!

“Again, walang bola ang malaglag! Kung hindi kayo ang ilalaglag ko sa team.” Pabirong saad ng coach naming.

Kung tutuusin, maswerte ako sa team ko na ito bukod kasi sa may mga kateam ako ng katulad ko sa pagiging baliw ko and a father figure na coach na hindi mo lang malalapitan kapag volleyball ang usapan kung hindi sa lahat ng bagay pahilig pang mag joke yan, kahit corny.

“Team A and Team B punta na sa pwesto.” Saad ni Coach. Mabilis na nagpuntahan sa kanya kanya court ang mga kateammates sa kanilang grupo.

Kagrupo ko Mika, Ara, Kim, Des, Rochelle, at Justine.

Nagsimula na ang intense na laro at talagang walang gusting magpatalo lahat nada hype. Buwis buhay para masalo ang bola.

Malakas din ang hiyawan sa loob ng gym. Medyo marami din kasi ang mga student na nanonood sa amin, open for public pa kasi ang mga practice naming. Lalo tuloy nakakagana.

Natapos ang intense na first set at nanalo ang team namin.Pero kailangan pang manalo ng isa pang set para makalibre ng dinner ngayon, well yan kasi ang prize ng winning group, free food.

“Ok. Time out muna!” natigil kami sa paglalaro matapos magpatawag ng time out si Coach para magbigay ng sermon sa kabilang team.

Naglakad na kami ng mga kagrupo  ko para pumunta kung nasa ang mga bag namin. Gusto ko na rin kasing magpunas ng pawis.

“Fvck.!” Sabay kaming napatingin ni Mika sa gilid dahil may narinig kaming nagmura.

Tsk. Syempre sino pa ba yung magmura? Edi si Kiosh pa manyak! Ang lalaking sumisira ng araw ko. Bakit nandito ang mga kumang na yan!

“Type ka siguro nun” pabulong na sabi ni Mika sa akin at pasimpleng tinuro si Kiosh.

Napaikot ang mata ko at pumait ang expression ng aking mukha, “oo. Type n’ya ako. Type n’yang sirain ang araw ko.” Mahina ngunit may halong gigil na saad ko.

“Ikaw, ever sungit talaga.” Sad nito, “Kanina ko pa kasi napapansin na ang lagkit ng tingin nya sayo habang naglalaro.” Dagdag nito, syempre, pabulong pa rin ang usapan naming.

Dahil sa inis ko, bigla kong binigyan ng mahinang palo si Mika sa balikat, for me mahina yon, ewan ko lang sa kanya.

“Aray naman bully, bakit ka ba nananakit?” reklamo nito habang nakahawak sa balikat.

“Langya ka Bully, kaya pala hindi consistent ang blocking mo, kung saan saan ka tumitingin!” matigas na sabi ko ditto.

“Hindi naman sa ganun, Ilang bese lang naman. Ang cute kasi ni Eon!” saad nito na para pang nahihiya nang sabihang cute si Eon.

Napabuga na lang ako ng hangin. Ano ba tong si Mika, magkakagusto lang sa babaero ba!

Inayos ko na lang yung shorts at tshirt na suot ko, pati na rin ang bukoh ko inayos ko ang ipit nito ang nilagyan ng bobby pin yung mga baby hair ko.

Focus Keona. Wag pansinin ang mga papansin sa paligid.

Bumalik na kami sa loob ng court nang matapos ang time out para ituloy ang laro.

Kagaya kanina walang gusting magpatalo, buwis buhay talaga ang lahat.

Nakita kong tumira ang kabilang grupo, naglakad ako para pumuwesto at ireceive ito nang tama, pero naunahan ako ng kateam ko na si Justine.

Pero dahil mali ang pwesto ni Justine ay nag iba ang direksyon ng bola. Imbis pumunta it okay Kim at lumihis ang bola at papunta sa gilid at dahil walang bolang dapat mamatay ay tinakbo koi to para makuha.

Ayan na konti na lang maabotan ko na sya… konting abot pa.

Boogsh.

“Aw. Masakit yun!”

“God ayos lang kaya ang Darling.”

“Fvck”

Yung lang ang narinig kong komento magtapos akong mapahiga sa sahig.

Shocks hindi ko nasave ang bola.

Asar kong napalo yung sahit kung sak ako bumagsak. Sayang ang 1point.

“Dae kamusta ang pagsu-swimming?” agad akong napaupo nang marinig ko si Coach.

“Sorry Coach, di ko na save.”sabi ko naman ditto

“Ayos lang yun. Ikaw Ayos ka lang ba”? tanong ni Coach at talagang makikita mo ang pagiging concern nya.

“Ayos ---“ naputol ang sasabihin ko dahil may biglang humawak sa kaliwang braso ko at itinayo ako.

“She’s not ok.” natigas na saad ni Kiosh.

Umalingawngaw ang ilang bulungan sa paligid maging ang mga teammates ko ay nakita kong nakatingin sa amin at bahagyang nagulat pa ang iba.

Tinignan ko ang lalaking nagtayo sa akin at ganun na lamang ang pagkaba ko dahil mukha itong galit na nakikipag-staring game pa yata kay Coach.

“Im ok Coach.” Saad ako habang pilit na binabawi ang kaliwang braso ko na hawak nito. Bigla ako napangiwi ng makaramdam ng kirot, sobrang higpit ba naman ng hawak nya. Wait, pero bat sa kanang braso ko ito naramdaman?

“You’r not ok. You see this!” saad nito at narahas na itinaas ang kanan braso ko.

Shoot. Hindi nga ako ok.

Unti-unti kong naramdaman ang kirot sa akin kanan Braso, pano ba naman may sugot yung siko ko. Ouch ang sakit!

“I’ll bring her to the clinic.” Matigas na sabi nito at kahit hindi pa sumasagot ang coach namin ay hinila na n’ya ako.

Ano ba, bitawan mo nga ako!” singhal ko dito nang makalabas kami ng gym. Pano ba naman halos matumba na ako dahil sa bilis nitong maglakad.

Ngunit para itong bingi dahil hindi man lamang natinag ang mokong at patuloy lang sa paghila sa akin.

“Hoy, bitawan mo ako.” Saad ko at binigyan sya ng palo sa ulo. “Aray.” D***g ko dahil naramdaman ko ang kirot ng siko ko.

“What was that for?” saad nito na ngayon ay nakahawak sa parte ng ulo ng pinalo ko.

“Bingi ka kasi eh. Sabi ko na bitawan mo ako.” Saad ko habang iniinda ang sakit ng akong siko.

“Does it hurt too much?” saad nito napatingin ako sa kanya at ganun na lamang ang pagtataka ko dahil mababakas sa kanyang itsura ang pag-aalala.

Dahan-dahan nitong binitawan ang braso ko. “Sorry.” Mahinang saad nito.

Nangunot ang akin noo, did he say sorry? Bakit? Ang isang Kiosh Choi, naghingin ng sorry? Wow, may himala!

“Can you walk?” mahina nitong tanong. Tumango ako sa kanya, “Oo naman, siko ko naman ang may sugat, hindi paa ko.” Sarcastic kong sagot.

Napansin ko na tumingin si Kiosh sa kanyang relos bagong kunin ang kanyang panyo at ibabot sa akin,“Use this one para mapress ang sugat.” Saad nito, “the clinic is close by this time, so sa hospital na tayo pupunta.” Dagdag nito at naglakad paalis nang pwesto naming.

Bahagyang napakunot ang noo ko dahil sa mga pinaggagawa n’ya ngayon huh… ano yun… change of attitude na ba ang mokong at nakonsensya sa mga pinaggaga-gawa sa akin kanina?

“Hey. Are you ok?” narinig kong tanong nito kaya napabalik ang diwa ko. Napansin n’ya yata na hindi ako umalis sa pwesto ko, kaya binalikan pa ako.

“Yes.” Maikli kong tungo.

“Come.” Saad nito at hinawakan ang kaliwang braso ko.

Bakit ganon? Kanina pa naman n’ya hinahawan ang braso ko, pero ngayon I feel different may something sa paghawak nya ngayon, I don’t know why or what. But a rush of electricity consumes my body. Parang may mga paru-paron na lumilipad sa akin sikmura.

Tinignan ko ang kamay ni Kiosh na nakahawak sa braso ko tumaas din ang mga mata ko sa kanyang mukha napakaseryoso nya ngayon. Wala yung mga playful smile nya. Pero masasabi ko na tama nga si Felipe, gwapo nga ang isang to.

Palihim akong napangiti, ewan kung bakit or ano, but right now I just feel comfortable with him.