“Si Doctor Patricia maari ko siyang kausapin, pero makakabuti sana kung may nurse siyang mapapagkatiwalaan niyo talaga. Iba ang kondisyon ni Natalie, at sa impluwensya ng mga Eduardo mahirap tayong makasiguro kung dadami pa ang mga madadagdag na taong titingin sa kanya mula sa labas?! Wala ka bang kilalang nurse na pwede nating kuhain?” Tanong sakin ng Doctor “Meron ako doc naiisip na maaring kuhain pero kakailanganin ko ang pahintulot ni Natalie tungkol dito. Meron siyang dalawang matalik na kaibigan mula sa UK na magagaling na nurse.” Sagot naman ni Charles “Sige Charles, mas okay iyon . Mas makakatulong iyon sa mabilis na paggaling ni Natalie.” Sagot naman nito “maraming salamat Doc maasahan talaga kita. (Nakita ko mula sa siwang ng pinto na nag abot ng makapal na sobre si Charles sa Doctor marahil ay bayad niya ito.) “ “Salamat Charles, andiyan na din pala ang chopper na maghahatid sa akin sa ibaba.” Sagot naman ng doctor. “Kakausapin ko na si Dra.Patricia para kasama ko na
Hindi ko naman na ito iniintindi , ang hirap ng pagkatiwalaan ng mga palabas nito sa media. Kahit na masakit sa aking kalooban ay pinilit ko sila Colton na wag ipaalam sa aking pamilya ang nangyayari sa akin. Matatanda na ang aking mga magulang , mas mainam na lang na isipin nilang wala na ako. Hindi din tumitigil si Andrew ng kakabanta sa akin pati na sa buhay ng aking pamilya. Kaya naman buong tapang kong hinarap mag-isa ang aking pinagdaraanan minabuti kong mawala na lang ng parang bula sa lahat. Nagpapasalamat ako at tinulungan ako ni Charles sa naging desisyon kong ito. Mabuti na lang din kahit papano ay may kaibigan akong nasasandalan, nandiyan sila Colton at Nicholai, matinding sakripisyo din ang ginawa ng mga ito para sa akin, nagtiis silang hindi umuwi sa kanilang mga pamilya at i-give up ang kanilang mga laboy para asikasuhin ako lalo na kapag inaatake ako ng aking sakit . Ganun din ang pagsisinungaling na kanilang ginagawa sa tuwing magtatanong ang aking pamilya sa kanila.
“Naiintindihan ko ang risk ng pag -uwi namin. Kaya nga kailangan ko ng tulong mo para mabigyan mo pa ako ng kaunting panahon pa bago ko harapin silang lahat. Aayusin ko muna ang mga sinirang buhay ng mga taong umapi sakin nuon. At hindi ko din naman ipagdadamot na malaman nila Lindsay at Joshua kung sino ang totoo nilang ama. Tamang panahon lang ang hinihintay ko, para masabi ko sa kanila lahat, masyado pa din silang bata ngayon para maintindihan nila ang mga bagay-bagay. Marami na akong pinagdaanan na sakit at hirap Charles, wag kang mag-alala alam ko ang aking ginagawa.” Sagot ko naman dito. Hinawakan ko ang kanyang kamay para bigyan siya ng assurance na hindi ako nagkakamali sa aking desisyon. “Sige Natalie! Kung desidido ka na talagang gawin iyan ay susuportahan kita. Basta mag-iingat ka lang sa gagawin mong ito. Alam mo kung gaano kadelikado ang mga Eduardo. Lalo na si Andrew. Alam mo din ang kayang gawin nito kapag nalaman nilang ikaw ang may ari ng The Lighten-Er Corporation.
Si Charles naman ay nauna ng nagpaalam sa amin na babalik ng US para asikasuhin din ang kanyang mga negosyo. Madami na din kasi siyang na pending na gawain mula ng bumalik kami ng Pilipinas. "Natalie , sigurado kang kaya mo ng magpaiwan dito? kasi kung gusto mo mag-extend pa ako ng pag-stay ko dito sa Pilipinas hanggat maging maayos ka na muna!" sabi ni Charles sakin "ok lang Charles! kaya ko na ito. maraming salamat sa iyo, madami ka na ding napepending na trabaho ng dahil sa aming mag-iina." sagot ko naman dito "ano ka ba naman alam mo namang handa kong gawin ang lahat para sa inyo . Ikaw ee, hanggang ngayon si Sebastian pa rin . (pabiro nitong sabi na may halong laman.) hahahha. Joke lang. sige basta kung kakailanganin mo ng tulong ko andito lang ako palagi, tawagan mo lang ako." sabi pa nito sakin "MMM Charles diba napag-usapan na natin ang tungkol sa bagay na yan?!(malambing kong sabi). Si Sebastian pa rin ang tatay nila Lindsay at Joshua." sagot ko pa sa kanya "joke l
Binaba ko na ang tawag na mula kay Michelle. Nagka-halakhakan naman kami ni Colton ng marinig namin iyon. Natatawa ako kasi hindi ko inaasahan na ganito kabilis ang magiging paglapit sa akin ni Kim para humingi ng tulong para maibangon ang Sta.Barbara. “Sis akalain mo yun pagdating ng oras ikaw pa din pala ang hihingan ng tulong ni Kim!? Hahaha “may pang aasar na sabi ni Colton “Haha sis to tell you frankly, alam kong darating ang araw na ito pero hindi ko inaasahan na magiging ganito kabilis ang paghingi niya ng tulong sa atin.” Sagot ko naman sa kanya “Ibig sabihin sis ganuon na talaga siya kadesperada. Hindi man lang siya naghintay ng months bago siya tumawag sa atin. Kawawang Kim.” Sabi pa ni Colton , napasandal ito sa kanyang inuupuan at napapailing sa kakatawa. “So anong plano mo ngayon?! Tutulungan mo siya?” Tanong pa niya sa akin. Sumandal din muna ako sa aking swivel chair. "nag-iisip pa ako sis, ayokong ganuon na lang kadaling ibigay ang aking pag-oo sa lahat ng paghih
Bumitiw na siya sa pagkakayapos sa akin at nagsimula na kaming magkamustahan . Umupo na siya sa tapat ng aking desk at nagpahatid ng kanyang mga luha. Ganun din ako, naiyak ako sa pagtatagpo naming iyon Makalipas ang higit na limang taon ngayon na lang ulit ako nakipag-usap sa mga dating tao sa aking buhay.Madami siyang nakuwentong panget na karanasan ng siya ay nasa Sta, Barbara pa magbuhat ng ako ay nawala."hindi ko inaasahan na magkikita pa tayong muli Mam Natalie!' sabi sakin ni Maria,"kahit ako Maria hindi ko inaakalang gugustuhin ko pang bumalik dito sa Pilipinas matapos ang lahat ng nangyaring mapapait na bagay sa akin." sagot ko dito"Mam, pasensya na po pero alam niyo po bang simula ng umalis ako yung asawa niyo si Sir Sebastian naging aburido, pati kompanya niya napabayaan na niya buti na nga lang po at inaalalayan siya ni Sir Adrian. " sabi nito sakin, malapit sa akin si Maria lahat ng lihim ko ay alam nito. Kaya hindi siya nangingilag na magkwento sakin tungkol sa mga g
Naging seryoso naman bigla ang mukha nitong si Maria. "Pero Natalie masaya ako at nalaman kong buhay ka. Lahat kami ang buong akala namin ay wala ka na. Tanging si Sebastian at kuya Timothy mo lang ang naniniwalang buhay ka pa." sabi nito sa akin"masaya din akong makita ka ulit, may mga ilang bagay lang akong gustong ayusin, kapag natapos ko na lahat ng ito magpapakita na ako sa lahat pati na kila mommy, aayusin ko din ang gusot naming mag-asawa lalo ngayong nalaman kong walang naging kasalanan sakin si Sebastian" sabi ko pa ditoSinimulan ko ng ilatag kay Maria lahat ng tunay kong pakay kung bakit ako napauwi dito sa Pinas."Maria alam mong hindi nakikipag-usap ang owner / CEO ng The Lighten-Er Corporation kahit kanino lalo na para lamang sa isang job interview" sabi ko dito"oo Natalie kaya nga nagulat ako ng malaman kong ang CEO mismo ang mag-interview sa akin, grabe ang kaba ko lalo na at hindi ka pa humaharap sakin." sagot nito sakin"Ngayon alam mo na ang dahilan sa pagtatago k
Lumabas na din ako at nagpaalam na kay Michelle matapos ang naging meeting namin ni Maria, pupuntahan ko pa kasi ang kambal dahil nakapangako na akong lalabas kami ngayong araw. Dinaanan ko na din sila Colton at Nicholai sa kanilang opisina, napagkasunduan na kasi naming sasama sila sakin mag shopping ngayong araw kasama ang mga bagets. Sabay-sabay na kaming pumunta sa parking lot naikwento ko sa kanila ang naging pagtatagpo namin ni Maria. Naikwento ko din sa mga ito ang ikinuwento sa akin ni Maria tungkol sa aking asawa at kay Kuya Timothy. Pagbaba naman namin ay naghihintay na sa amin ang aking driver at kasama na nito ang yaya ng kambal."sis , alam mo una pa lang naman talaga duda na ako sa sinasabi mo tungkol kay Sebastian, alam naman nating hindi talaga yan papatol kay Celestine, diba nga ilang beses na siyang nilandi niyan nung nasa mansyon ka pa nakatira. Saka knowing Sebastian at sa pagmamahal niya sayo, hindi ka nun kayang saktan. Hindi mo muna kasi kinausap ang asawa mo.