MasukShare
Chapter 76
Terakhir Diperbarui:
2025-02-28 11:19:42
Bab terkait
My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 77
Pagkatapos ng almusal, agad akong tumayo para magligpit ng pinagkainan ko. Pero bago ko pa mahawakan ang plato, inunahan na ako ni Dylan."Ako na," sabi niya, kinuha ang plato mula sa kamay ko.Napataas ang kilay ko. "Since when marunong kang maghugas ng pinggan?"Ngumiti siya nang bahagya. "Hindi ko hinuhugasan. Nilalagay ko lang sa dishwasher."Napairap ako. Siyempre.Habang abala siya sa pag-aayos, dumiretso na ako sa guest room na tinutulugan ko. Akala ko makakapag-relax ako, pero nagulat ako sa nakita ko—"Ano 'to?" bulong ko, gulat na gulat.Ang buong kwarto, parang hinipan ng minimalist na bagyo. Naayos lahat ng gamit ko—mula sa mga damit ko hanggang sa maliit kong pouch na dati kong iniwan lang sa gilid ng dresser.Mabilis akong lumabas at pinuntahan si Dylan sa sala. "Dylan!"Napalingon siya mula sa binabasa niyang medical journal. "Hmm?""Ikaw ba 'to?" tinuro ko ang kwarto ko."Anong ako?""Ikaw ba nag-ayos ng gamit ko?""Of course." Kumuha siya ng baso ng tubig at uminom. "
Terakhir Diperbarui : 2025-02-28My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 78
Mukhang may bagyong parating, at hindi ko alam kung bakit ako nasa gitna ng lahat ng ‘to.Nakatayo lang ako sa pagitan nina Dylan at Trevor, na parehong may tensyon sa katawan na para bang isang maling tingin lang, sasabog na ang buong hallway.Dylan crossed his arms, ang usual na kalmado at mapanuksong ekspresyon niya ay napalitan ng malamig na tingin. "So, let me get this straight. You’re telling my wife to leave me? That’s bold of you, Trevor."Trevor clenched his jaw. "I’m just offering her an option. Hindi naman siya talaga dapat nakakulong sa experiment na ‘to, hindi ba?""Interesting." Dylan let out a quiet chuckle, pero halata ang matigas na tono. "And who exactly decided that? Ikaw?"Napairap ako. Oh great, here we go."She can decide for herself.""Of course, she can. Pero ang tanong, bakit parang ikaw ang mas affected?"Nagpalitan sila ng matatalim na titig. Ako naman, nakatingin lang sa kanila nang walang maintindihan. Ano bang nangyayari? Ano na namang pinagtatalunan ng m
Terakhir Diperbarui : 2025-02-28My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 79
Habang binabasa ko ang email na nag-a-announce ng hospital outing, parang may kung anong bumara sa lalamunan ko. Required daw ang mga empleyado—kasama ang kanilang spouses.Napakapit ako sa cellphone ko. Ano 'to? Bakit kailangan pang isama ang mga asawa?Isang pamilyar na boses ang gumulat sa akin."Well, that’s interesting," ani Dylan, nakatayo sa gilid ng desk ko, hawak ang isang coffee mug na parang wala lang.Halos mahulog ako sa upuan sa sobrang gulat. "Diyos ko, Doc! Ano ba?!"Ngumisi lang siya at uminom ng kape. "Nakita mo na ‘yung email, I assume?"Mabilis kong nilock ang phone ko. "Sana ‘di ko na lang nakita," bulong ko."Now. That’s not the attitude of a supportive wife," he teased, leaning slightly closer sa desk ko.Napairap ako. "Supportive wife, my foot."Tumawa siya nang mahina. "Xena, it’s just a three-day beach event. What’s the worst that could happen?""Maraming pwedeng mangyari, Doc," sagot ko agad. "For one, kailangan nating magpanggap sa harap ng buong ospital.
Terakhir Diperbarui : 2025-02-28My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 80
Ang aga-aga, pero ramdam ko na ang inis ko.Nasa loob kami ng kotse ni Dylan, papunta sa kung saan mang resort ‘to na napili ng hospital para sa outing. Ako? Nakasandal sa bintana, nakabusangot, at tuloy-tuloy sa pagrereklamo. Siya? Kalma lang sa pagmamaneho, parang hindi affected sa pagka-bad trip ko."Alam mo, ang daming pwedeng gawin sa weekend kaysa magbabad sa kung anong beach o resort na ‘to," simula ko. "May labada pa ‘kong naiwan sa bahay. May mga reports pa ‘kong kailangang tapusin. Tapos eto, ipapadala tayo sa—""Xena." Malamig pero kalmadong putol ni Dylan. "It’s just an outing. Hindi naman ako nagdala ng posas para pilitin kang sumama."Napairap ako. "Oo nga, pero technically, pinilit mo rin ako kasi required ‘to, ‘di ba? At dahil sa ‘dating experiment’ na ‘to, kailangan nating um-attend bilang mag-asawa."Nag-smirk siya. "Exactly."Napahinga ako nang malalim. "You enjoy annoying me, don’t you?""I wouldn’t say enjoy," sagot niya, parang iniisip niya talaga. "Pero nakakaal
Terakhir Diperbarui : 2025-02-28My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 81
Hindi ko alam kung bakit pero pakiramdam ko, ako lang ang hindi nage-enjoy sa outing na ‘to.Nasa beach kami ngayon, kasama ang ibang empleyado ng hospital. Ang iba, abala sa pagkuha ng pictures, ang iba naman, naglalaro sa tubig. Ako? Nakatayo sa lilim ng isang puno, pinagmamasdan lang silang lahat habang hinihigop ang iced coffee na binili ko sa resort café.Well, kung ako lang ang masusunod, nasa kwarto lang ako ngayon at natutulog. Pero hindi, dahil may isang lalaking may alias na "Mr. Bossy" na pilit akong kinaladkad sa social activities.At ngayon, heto siya—si Dylan—nasa hindi kalayuan, kausap ang ilang doktor habang panaka-nakang sumusulyap sa direksyon ko. Hindi ko alam kung imagination ko lang, pero parang lagi siyang may hawak na invisible leash na hindi ako pwedeng lumayo nang hindi siya nakabantay.Napabuntong-hininga ako."You're really letting him control everything, huh?"Napalingon ako.Si Trevor.Nakatayo sa tabi ko, may hawak na bottled water, at nakakunot ang noo h
Terakhir Diperbarui : 2025-02-28My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 82
Tahimik akong nakatayo sa gitna ng dalawang lalaking parang may silent battle na nangyayari.Trevor clenched his jaw, his fists still tight by his sides. Kita ko sa mga mata niya ang frustration—ang hindi niya masabing mga salita. Pero at the same time, may determinasyon doon. Hindi siya susuko.Meanwhile, Dylan… well, he looked calm. Too calm. He had this lazy smirk on his lips, his posture relaxed, as if he wasn’t affected at all. Pero kung may natutunan na ako tungkol sa kanya, it’s that he never lets his real emotions show that easily.At ako? Wala akong kamalay-malay sa tension na ‘to.“Uh…” I cleared my throat, breaking the awkward silence. “Tapos na ba kayo sa staring contest niyo? Kasi parang nakakahiya na tayo sa mga tao.”Walang sumagot.I rolled my eyes. “Okay, great. So, tatayo lang tayo rito buong araw?”Dylan chuckled, finally breaking the tension. “Relax, sweetheart. Just making sure our dear Trevor knows his place.”Trevor scoffed, finally taking a step back. Pero bago
Terakhir Diperbarui : 2025-02-28My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 83
Pagod. Sobrang pagod ako.After ng buong araw na puno ng volleyball, activities, at kung anu-ano pang forced bonding, ang tanging gusto ko na lang gawin ay mahiga sa kama at matulog nang walang istorbo.Pero hindi ko magawa.Dahil eto na naman kami ni Dylan, nakatayo sa harap ng isang king-sized bed, parehong ayaw magpatalo."Ako na sa couch," sabi ko, tinuturo ang maliit na sofa sa gilid ng kwarto.Dylan crossed his arms, looking amused. "No.""Ha?" Napakunot ang noo ko. "Ano’ng no?""I'm sleeping on the couch. You take the bed," he said, as if it was the most obvious thing in the world.Napailing ako. "Dylan, mas matangkad ka sa’kin, mas malaki katawan mo, mas bagay sa’yo ang kama—""Exactly." Ngumiti siya nang bahagya. "Mas bagay sa’kin ang kama, which is why I'm giving it to you. Gusto mo ‘yan, ‘di ba?"Napangiwi ako. "Alam mong hindi ‘yan ang point ko.""Then what is your point?""The point is," bumuntong-hininga ako, "hindi tayo pwedeng mag-share ng kwarto, okay? At kung talagan
Terakhir Diperbarui : 2025-02-28My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 84
Sht.*Nagising ako sa isang bagay na hindi ko inasahan—isang bagay na hindi dapat nangyari.Nakaunan ako sa isang matigas pero komportableng bagay. At hindi ito unan.Dahan-dahan akong dumilat, at doon ko nakita ang pinakanakakagulat na bagay sa umagang ito.Nakayakap ako kay Dylan.Hindi lang basta yakap—nakatanday ang hita ko sa mga hita niya, ang braso niya nakapulupot sa akin, at ang mukha ko? Diyos ko, diretsong nakabaon sa dibdib niya!Napasinghap ako, pero hindi ko nagawang gumalaw agad.Paano nangyari ‘to?!Ang huling natatandaan ko, nasa magkaibang side kami ng kama! Pero ngayon, para akong octopus na nakapulupot sa katawan ni Dylan habang siya naman…Dahan-dahan akong tumingin sa mukha niya.Nakahinga ako ng maluwag nang makita kong tulog pa siya.Okay. Good. Ibig sabihin, pwede ko pang ayusin ‘to bago niya—"Bakit parang ang lalim ng iniisip mo?"Napapitlag ako.Sht!*Dahan-dahan siyang dumilat, ang boses niya paos at mababa, halatang bagong gising. Pero ang pinaka-nakakaka
Terakhir Diperbarui : 2025-02-28
Bab terbaru
My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 112
Dylan's POVAyoko ng ganito.Hindi ko gusto ang pakiramdam na ito—na para bang may kung anong bagay na bumabara sa lalamunan ko habang pinagmamasdan ko siya mula sa kabilang bahagi ng hall.Xena was laughing. Too freely. Too openly. At ang mga lalaking nasa paligid niya? Tangina, parang mga lobo na handang lapain ang atensyon niya.My grip tightened around the wine glass I was holding. Wala naman akong karapatang magalit, hindi ba? Wala akong dapat ipagselos. Pero putangina, bakit parang gusto kong sugurin ang bawat lalaking kumakausap sa kanya?My gaze locked onto her—she was wearing that damn dress. The one that hugged her body too perfectly, making it impossible for anyone not to stare. And believe me, these men were staring. Mas matagal pa kaysa sa dapat. Mas matagal kaysa sa kaya kong palampasin.I clenched my jaw. I needed to calm down."Doc, kanina ka pa nakatitig."Aiden’s voice snapped me out of my trance. He was standing beside me, arms crossed, a knowing smirk on his face.
My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 111
Sa Office:Dumating ang araw na hindi ko na kayang balewalain si Dylan. And I had to admit it—his presence, the way he was always there, was starting to affect me in ways I didn't want to admit.As usual, nandoon siya sa office, nauupo sa malaking leather chair niya, habang ako naman sa maliit kong desk, abala sa paperwork. Pero kahit ako’y abala, hindi ko maiwasang mapansin siya. Alam mo yung pakiramdam na alam mong may nakatingin sayo, pero kahit wala siyang ginagawa, he’s doing something?Minsan, nakakainis.“Dylan,” I started, masyado nang mahirap hindi makapag-comment. “Hindi ba’t sobra-sobra na yung kape mo? Tapos asukal pa!”Si Dylan ay mukhang hindi na apektado sa mga comments ko. I was used to it by now. Pero today, for some reason, parang gusto kong gawin siyang mas aware sa unhealthy habits niya.“Kape pa more, Xena,” sagot niya, with that laid-back, almost teasing grin that made my heart skip a beat. “Paborito ko eh.”Hindi ko napigilang mag-roll ng eyes. "Hindi pwedeng ga
My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 110
XENAI could feel my chest tightening as Dylan's gaze pierced through me. His presence... it was overwhelming. Para bang hindi ko na kayang magtago, hindi ko na kayang pigilan ang lahat ng nararamdaman ko.Ang hirap, Dylan. Ang hirap.Bakit ba siya laging nandiyan? Bakit ba ako laging tinutukso ng pakiramdam ko na parang siya lang ang may alam sa mga galaw ko, sa mga iniisip ko?I tried to pull away from him, but his proximity made everything seem impossible. His words echoed in my mind, like a broken record—I won’t let you go this time.Sana nga hindi na lang siya nandiyan. Sana nga hindi ko na lang siya nararamdaman.Ngunit hindi ko kayang magtakip, hindi ko kayang magsinungaling pa. Ang lakas ng kabog ng puso ko, parang may humihila sa akin, palapit sa kanya—kahit ayokong lumapit. Hindi ko alam kung tama pa ba ang ginagawa ko. Hindi ko alam kung anong mangyayari kapag sinabi ko na...Hindi ko alam kung anong mangyayari kapag harapin ko ang totoo.Dahil baka mawala ako.Bumuntong-hi
My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 109
XENAHirap na hirap akong mag-isip. Hindi ko na alam kung anong nangyayari sa katawan ko. Isang parte ng utak ko ang nagsasabing "Huwag, Xena, huwag mong gawin 'to," habang ang puso ko naman ay parang sinasabi na gusto ko na lang sumunod kay Dylan—pumayag, magpahulog.Pero…Nang magtama ang mga mata namin, naramdaman ko ang magkaibang emosyon na naglalaban. Gusto ko siyang itulak palayo, pero ayokong mawala siya. Gusto kong magtakbuhan, pero ayokong iwan siya.His breath was still so close, hovering, making me tremble all over. Pero hindi ko pa kayang magpatawad sa sarili ko. Hindi ko kayang bitawan ang lahat ng pag-iwas ko.At bigla…Ding-dong.Napahinto kami pareho. Tumigil ang lahat—ang tunog ng hininga niya, ang init na nararamdaman ko mula sa katawan niya, ang kalituhan na sumasakop sa utak ko… lahat biglang naglaho nang marinig ko ang tunog ng bell.Napamura ako sa loob-loob ko. Kailangan ko ng oras. Kailangan kong mag-isip. Pero ngayon… may dumating na delivery?Dylan immediate
My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 108
Chapter 108XENAHindi ako gumalaw.Dahil kung gagalaw ako, alam kong may mangyayari.Ramdam ko ang bawat segundo ng tensyon sa pagitan namin—ang paraan ng pagtitig ni Dylan, ang lalim ng titig niya na parang hinuhukay ang pinakatago-tago kong lihim.And worse? I could feel him.Yung init ng katawan niya, yung kamay niyang nakahawak pa rin sa pulso ko—hindi mahigpit, pero sapat para pigilan akong lumayo."Xena," aniya, mahina pero matigas. "Ano'ng tinatago mo sa akin?"Napalunok ako. Hindi ko alam kung paano ako nakakatayo pa. Parang nagiging putik ang mga tuhod ko sa sobrang kaba."Wala—" Nanginginig ang boses ko.Dahan-dahan siyang yumuko, mas lumapit. Shit. SHIT."Sigurado ka?" Bulong niya, halos bumabangga na ang ilong niya sa akin.I could feel his breath—warm, teasing, dangerous.Napapikit ako saglit. Hindi pwede. Hindi pwedeng bumigay ako.Pero paano kung..."Dylan, I—"Hindi ko na naituloy.Dahil bigla niyang binitiwan ang pulso ko... para lang igapos ang kamay niya sa bewang
My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 107
XENAHindi ko alam kung ilang segundo kaming nanatiling gano’n—nakaharap sa isa’t isa, walang kumikilos. Pero ang puso ko? Grabe kung maka-rambol sa dibdib ko."Ayaw mo ba?" muling tanong ni Dylan, bahagyang yumuko para mas makita ako nang mabuti.I swallowed hard. Ayan na naman siya sa pagiging intense!Dapat ko siyang paalisin. Dapat ay tumanggi ako.Pero bakit hindi ko magawang isara ang pinto?Bakit ang tanging nagawa ko lang ay ang lumingon sa kama ko—at walang kahulugan ang kilos na ‘yon, pero biglang pumasok si Dylan."Hoy! Wala pa akong sinasabi!" bulong ko, pero hindi niya ako pinansin.Oh. My. God.Masyadong malapit si Dylan.Masyadong mainit ang kamay niyang nakahawak sa pulso ko.At masyadong delikado ang paraan ng pagtitig niya sa akin—para bang sinusuri ang bawat hibla ng emosyon ko, hinihila palabas ang lihim na pilit kong itinatago.Ilang beses akong napalunok, pero hindi ko magawang umatras.Lalo na nang dumikit pa siya nang kaunti.I could feel the warmth of his body
My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 106
CHAPTER 106XENAHindi ako makatulog.Ewan ko ba. Siguro dahil ang daming gumugulo sa isip ko.Or maybe... dahil sa isang lalaking ilang pinto lang ang layo mula rito.Napabuntong-hininga ako at pumikit nang mariin, pilit na pinapakalma ang sarili. Hanggang ngayon, hindi pa rin mawala sa katawan ko ang pagod—o ang sakit—pero hindi ko naman puwedeng sisihin ang kahit sino kundi ang sarili ko.Walang may kasalanan kundi ako.Ako ang pumayag.Ako ang bumigay.Ako ang nagpahawak.Napakagat-labi ako at niyakap ang sarili habang nakahiga, pilit na tinatanggal sa isip ko ang mga bagay na dapat nang kalimutan.Pero paano kung hindi ako lang ang nakalimot?Paano kung... hindi niya talaga maalala?I clenched my fists. Napapikit ako nang mahigpit. "Tama na, Xena. Matulog ka na."Pero habang tahimik ang paligid, biglang may narinig akong mahina."...Xena..."Nanlaki ang mga mata ko.Napabangon ako mula sa kama at napatitig sa direksyon ng pinto.Doon galing ang boses.Dylan.Muling lumakas ang ti
My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 105
DYLANMay kulang.Hindi ko alam kung ano, pero simula pa kaninang umaga, may bumabagabag sa utak ko. Parang may isang bagay na hindi ko maalala—isang piraso ng puzzle na hindi ko matukoy kung saan eksaktong nawawala.Naramdaman ko iyon habang nasa biyahe pa lang kami ni Xena papunta sa opisina. Nang tingnan ko siya kanina, para siyang may dinadalang bigat. Hindi ko masabi kung ano, pero hindi iyon normal.She was acting… strange.At hindi lang dahil nag-aalitan kami.She was avoiding me.Hindi halata kung hindi mo siya kilala, pero sa tagal ko na siyang kasama, kabisado ko na ang kilos niya. Alam kong may itinatago siya.And that bothered me more than I was willing to admit.Damn it.Napabuntong-hininga ako at nagpakawala ng iritadong tawa. I leaned back on my office chair, rubbing my temples. Hindi ko gusto ‘to—ang pakiramdam na parang may hindi ako alam. I hated being left in the dark.I tried to shake it off, pero habang lumilipas ang oras, mas lalong bumibigat ang pakiramdam ko. M
My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 104
CHAPTER 104XENANapakunot-noo ako habang pinagmamasdan si Dylan. Ang weird niya. Kanina pa siya tahimik habang kumakain, pero halatang may bumabagabag sa kanya. Ilang beses ko siyang nahuling nakakunot ang noo, at parang mas madiin pa yata ang paghiwa niya sa bacon kaysa sa dapat."May problema ka?" tanong ko, habang sinisiksik sa bibig ko ang last bite ng omelet.Hindi siya sumagot. Ni hindi man lang ako tinignan."Hoy, Dylan," tawag ko ulit. "Ano bang problema mo?"Ibinaling niya sa akin ang malamig niyang tingin. "Wala."Agad akong napairap. Napakabilis naman ng sagot niya. Sabi ko na nga ba eh. Alam kong may bumabagabag sa kanya, pero dahil ang pride ng lalaking 'to ay mas mataas pa sa presyo ng gasolina, wala akong makukuhang matinong sagot."Hindi mo naman ako kailangang tingnan ng ganyan kung wala kang problema," sarkastikong sabi ko."Eh ikaw?" biglang balik niya. "Ano naman problema mo?"Napaatras ako sa upuan, hindi dahil sa takot, kundi dahil sa sobrang random ng tanong ni
