LOGINShare
Chapter 32: Love Game
Last Updated:
2025-02-11 21:28:43
Related chapters
My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 33: Stay away from him.
Hindi ko inaasahan na sa pangalawang pagkakataon, makikita ko na namang may nakakunot-noong lalaki na nakatingin sa akin.Dylan.Sa kasamaang-palad, hindi ko siya agad napansin dahil masyado akong abala sa pakikipag-usap kay Trevor. Wala naman talaga akong balak makipagkita rito, pero dahil nagkataong pareho kaming free pagkatapos ng shift, nagyaya siyang magkape sandali sa café malapit sa ospital.Maliwanag ang ilaw sa loob ng café, pero ramdam ko ang lumalakas na presensya ni Dylan mula sa labas. Nakatayo siya sa tapat ng malaking glass window, nakasuksok ang mga kamay sa bulsa ng itim niyang coat habang nakatingin nang matalim sa direksyon namin."Xena?" Naputol ang pag-iisip ko nang tawagin ako ni Trevor. Nakakunot-noo rin ito, halatang napansin na ang pananalim ng tingin ni Dylan. "May problema ba?" tanong niya, sinulyapan ang lalaking naka-itim sa labas.Napailing ako. "Wala. Ignore mo na lang."Hindi ko naman kasi alam kung ano ang problema ng isang ‘yon.Pero siyempre, hindi
Last Updated : 2025-02-11My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 34: Dylan's Condo
Paglabas ko ng sasakyan, agad akong napatingin sa paligid. Pamilyar ang lugar—masyadong pamilyar.Napakunot ang noo ko. "Bakit tayo nandito?"Narinig ko ang pagsara ng pinto ng sasakyan bago lumapit sa akin si Dylan, walang emosyon sa mukha. "What do you mean? Isn’t it obvious?"Napalingon ako sa mataas na gusali ng condominium. "Dylan, bakit mo ako dinala sa condo mo?"Ngumisi siya at naglakad papasok, halatang wala siyang balak sagutin ang tanong ko. Hindi ko alam kung bakit, pero may kung anong gumapang na kaba sa dibdib ko habang sinusundan siya papasok sa elevator.Nang makarating kami sa unit niya, agad niya itong binuksan gamit ang access card.Pagkapasok ko, agad akong lumayo sa kanya,naalala ko tuloy noong unang time na nakapunta ako rito pero agad akong nagfocus sa present.Lumingon ako sa kanya, naniningkit ang mata. "Ano ba talaga ‘to, Dylan?""Relax," malamig niyang sagot habang tinatanggal ang suit jacket niya. "Why do you look so tense?"Napaatras ako nang bahagya. "Ewa
Last Updated : 2025-02-11My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 35: - A Lonely Perspective
Malamig ang simoy ng hangin nang gabing iyon, at sa kabila ng ilaw ng lungsod, may tahimik na pakiramdam ng pagkapagod sa pagitan naming dalawa. Isang late-night “date” na naman ang isinaayos ni Aiden, at gaya ng dati, wala akong choice kundi sumunod.Nasa isang rooftop restaurant kami, isang lugar na halatang mamahalin dahil sa tahimik at classy nitong ambiance. Hindi ako impressed—hindi naman ako mahilig sa ganitong klaseng set-up. Pero wala akong choice, kaya minabuti ko na lang ang pagkain ko habang si Dylan ay nakatitig lang sa akin, parang may iniisip."You don't believe in romance, do you?" basag niya sa katahimikan.Napatingin ako sa kanya. "Obvious ba?" sagot ko bago sumubo ulit.Bahagya siyang ngumiti, pero hindi ito yung pilyong ngiti niya. May kakaibang lalim sa tingin niya ngayon. "Why?"Nagkibit-balikat ako. "Wala namang kasiguraduhan ‘yon. People come and go. 'Yung akala mong panghabambuhay, isang araw bigla ka na lang hindi kilala. Masyadong komplikado. Nakakapagod."T
Last Updated : 2025-02-12My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 36: - Crossing Boundaries
Naka-cross arms akong nakaupo sa harap ni Aiden habang ini-explain niya ang bagong stage ng experiment. Sa tabi ko, nakasandal si Dylan sa upuan, tahimik lang pero halatang interested sa sasabihin ni Aiden."Physical comfort," sabi ni Aiden, pinapakita sa amin ang mga notes niya. "This stage focuses on natural touch—holding hands, casual touches, small gestures of affection."Napairap ako. "Wala bang ibang paraan? Hindi ba puwedeng skip?"Ngumiti si Aiden, pero kita kong hindi siya papayag. "Xena, remember the goal of the experiment. Physical gestures build familiarity and connection. It’s a crucial part of dating.""And we have to start now?" tanong ko, na agad na sinagot ni Dylan."You sound thrilled," he remarked, smirking.Sinamaan ko siya ng tingin. "Eh kung ikaw kaya ang hindi sanay sa ganitong bagay, ewan ko lang kung matuwa ka."Tumawa lang si Dylan nang mahina. "You underestimate me, Celeste."Nagkatinginan kami ni Aiden. "She has a point," sabi ni Aiden. "Xena's naturally un
Last Updated : 2025-02-12My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 37: - The Affection Experiment
Chapter 48 – The Blurred Line(Xena’s POV)"Alright, lovebirds. Ready for the next challenge?"Napanganga ako sa sinabi ni Aiden."Excuse me? Lovebirds?!"Nasa harap namin siya ngayon ni Dylan sa isang private lounge sa loob ng Emerald Medical Institute. Nakangiti siyang parang may binabalak na masama habang nakatingin sa clipboard niya."Dylan, please don’t call us that," malamig na sagot ni Dylan habang naka-cross arms."Fine, fine," sagot ni Aiden, pero halatang hindi niya tatantanan ang pang-aasar. "Anyway, today’s task is simple: affection test in public. You two have to act like a real couple—holding hands, sitting closely, casual kisses on the forehead or hand.""Ha?!" Napatayo ako sa gulat. "Hoy, Aiden, hindi ‘yan part ng usapan!""Actually, it is," sagot niya, sabay abot ng contract na pinirmahan ko dati. Tinuro niya ang isang section. Stage three: public display of affection to test emotional and psychological responses.Napatulala ako.Diyos ko. Bakit ko ba hindi binasa nan
Last Updated : 2025-02-12My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 38;- The Spreading Rumors
Dahan-dahan, nagsimula nang kumalat ang mga bulungan sa ospital. Mula sa mga simpleng tinginan hanggang sa pabulong na usapan sa pantry, unti-unti nang napapansin ng mga kasamahan namin ang hindi maipaliwanag na tensyon sa pagitan namin ni Dylan."Tingin mo sila na?" dinig kong tanong ng isang nurse sa isa pang kasamahan nila habang dumadaan ako sa hallway."Hindi naman siguro. Si Doc del Valle? Ang sungit kaya nun. Pero parang ang bait niya kay Ma’am Xena…" bulong ng isa pa, sabay tingin sa direksyon ko.Pakiramdam ko ay tumataas ang init sa batok ko. Kahit gusto kong umaktong kalmado, hindi ko maiwasang ma-conscious. Dati, normal lang para sa akin ang lumibot sa ospital nang walang nakakapansin. Ngayon, bawat kilos ko, bawat tingin ni Dylan sa akin, may kahulugan sa mata ng iba.Sa pantry, hindi ko naiwasang mapabuntong-hininga habang hinahalo ang kape ko. Mula sa gilid ng mata ko, napansin kong nakatingin sa akin si Grace, isa sa mga kaibigan ko sa ospital."Xena," panimula niya, n
Last Updated : 2025-02-12My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 39: - The Test of Control
– Dylan’s POVTahimik kong pinasadahan ng tingin ang mga files sa desk ko, pero kahit anong pilit, hindi ko talaga ma-focus ang sarili ko. Ilang araw nang ganito. Isang bagay—o mas tamang sabihin, isang tao—ang nagiging sentro ng distraction ko.At hindi ko gusto.“Okay, anong problema mo?” biglang tanong ni Aiden habang nakahalukipkip sa harapan ko, halatang kanina pa ako inoobserbahan.Hindi ko siya tiningnan, nagpatuloy lang sa pagpapanggap na busy. “I don’t have a problem.”Umiling siya, saka pabagsak na naupo sa upuang kaharap ko. “B****t. Dylan, I know you. May something na nagbabago sa’yo, and I don’t like it.”Napangisi ako, hindi dahil sa sinabi niya kundi dahil sa tono niya—parang concerned kuya na sumusubok sermunan ang pasaway niyang kapatid. “Wow. Since when did you start caring about my well-being?”“Since you started acting like an idiot,” aniya, diretso ang tingin sa akin. “Dylan, you’re slipping. Lalo na pagdating kay Xena.”Napatigil ako. Bahagyang bumigat ang hawak
Last Updated : 2025-02-12My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 40: Checkmate
Dylan’s POVMatapos ang buong araw ng pagpapanggap na hindi ko pinapansin si Xena, aaminin ko—hindi ko na kaya.Sinubukan ko. Talagang sinubukan ko.Pero ang bwisit na babae, parang may built-in radar kung kailan niya ako guguluhin.Nakatayo ako ngayon sa harap ng glass window ng opisina ko, iniinom ang pangatlong tasa ng kape ngayong gabi. The hospital was quieter at this hour—less noise, less people. Pero kahit na mas tahimik na, ang utak ko hindi mapakali.Sinabi ni Aiden na dapat kong ihiwalay ang emosyon ko sa experiment. That I was getting too attached.Pero paano kung hindi na lang attachment?Napailing ako at pinisil ang tadyang ko. Hindi. Hindi ako puwedeng mahulog sa sarili kong laro.Pero sh**t , hindi ba ako ang gumawa ng patakaran dito? So bakit parang ako ang talo?May kumatok."Come in," sabi ko, hindi lumilingon.Narinig ko ang pagbukas ng pinto at ang pamilyar na yabag ng sapatos.I knew it.Xena.Hindi ako agad nagsalita. Gusto kong makita kung hanggang saan siya tat
Last Updated : 2025-02-13
Latest chapter
My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 112
Dylan's POVAyoko ng ganito.Hindi ko gusto ang pakiramdam na ito—na para bang may kung anong bagay na bumabara sa lalamunan ko habang pinagmamasdan ko siya mula sa kabilang bahagi ng hall.Xena was laughing. Too freely. Too openly. At ang mga lalaking nasa paligid niya? Tangina, parang mga lobo na handang lapain ang atensyon niya.My grip tightened around the wine glass I was holding. Wala naman akong karapatang magalit, hindi ba? Wala akong dapat ipagselos. Pero putangina, bakit parang gusto kong sugurin ang bawat lalaking kumakausap sa kanya?My gaze locked onto her—she was wearing that damn dress. The one that hugged her body too perfectly, making it impossible for anyone not to stare. And believe me, these men were staring. Mas matagal pa kaysa sa dapat. Mas matagal kaysa sa kaya kong palampasin.I clenched my jaw. I needed to calm down."Doc, kanina ka pa nakatitig."Aiden’s voice snapped me out of my trance. He was standing beside me, arms crossed, a knowing smirk on his face.
My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 111
Sa Office:Dumating ang araw na hindi ko na kayang balewalain si Dylan. And I had to admit it—his presence, the way he was always there, was starting to affect me in ways I didn't want to admit.As usual, nandoon siya sa office, nauupo sa malaking leather chair niya, habang ako naman sa maliit kong desk, abala sa paperwork. Pero kahit ako’y abala, hindi ko maiwasang mapansin siya. Alam mo yung pakiramdam na alam mong may nakatingin sayo, pero kahit wala siyang ginagawa, he’s doing something?Minsan, nakakainis.“Dylan,” I started, masyado nang mahirap hindi makapag-comment. “Hindi ba’t sobra-sobra na yung kape mo? Tapos asukal pa!”Si Dylan ay mukhang hindi na apektado sa mga comments ko. I was used to it by now. Pero today, for some reason, parang gusto kong gawin siyang mas aware sa unhealthy habits niya.“Kape pa more, Xena,” sagot niya, with that laid-back, almost teasing grin that made my heart skip a beat. “Paborito ko eh.”Hindi ko napigilang mag-roll ng eyes. "Hindi pwedeng ga
My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 110
XENAI could feel my chest tightening as Dylan's gaze pierced through me. His presence... it was overwhelming. Para bang hindi ko na kayang magtago, hindi ko na kayang pigilan ang lahat ng nararamdaman ko.Ang hirap, Dylan. Ang hirap.Bakit ba siya laging nandiyan? Bakit ba ako laging tinutukso ng pakiramdam ko na parang siya lang ang may alam sa mga galaw ko, sa mga iniisip ko?I tried to pull away from him, but his proximity made everything seem impossible. His words echoed in my mind, like a broken record—I won’t let you go this time.Sana nga hindi na lang siya nandiyan. Sana nga hindi ko na lang siya nararamdaman.Ngunit hindi ko kayang magtakip, hindi ko kayang magsinungaling pa. Ang lakas ng kabog ng puso ko, parang may humihila sa akin, palapit sa kanya—kahit ayokong lumapit. Hindi ko alam kung tama pa ba ang ginagawa ko. Hindi ko alam kung anong mangyayari kapag sinabi ko na...Hindi ko alam kung anong mangyayari kapag harapin ko ang totoo.Dahil baka mawala ako.Bumuntong-hi
My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 109
XENAHirap na hirap akong mag-isip. Hindi ko na alam kung anong nangyayari sa katawan ko. Isang parte ng utak ko ang nagsasabing "Huwag, Xena, huwag mong gawin 'to," habang ang puso ko naman ay parang sinasabi na gusto ko na lang sumunod kay Dylan—pumayag, magpahulog.Pero…Nang magtama ang mga mata namin, naramdaman ko ang magkaibang emosyon na naglalaban. Gusto ko siyang itulak palayo, pero ayokong mawala siya. Gusto kong magtakbuhan, pero ayokong iwan siya.His breath was still so close, hovering, making me tremble all over. Pero hindi ko pa kayang magpatawad sa sarili ko. Hindi ko kayang bitawan ang lahat ng pag-iwas ko.At bigla…Ding-dong.Napahinto kami pareho. Tumigil ang lahat—ang tunog ng hininga niya, ang init na nararamdaman ko mula sa katawan niya, ang kalituhan na sumasakop sa utak ko… lahat biglang naglaho nang marinig ko ang tunog ng bell.Napamura ako sa loob-loob ko. Kailangan ko ng oras. Kailangan kong mag-isip. Pero ngayon… may dumating na delivery?Dylan immediate
My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 108
Chapter 108XENAHindi ako gumalaw.Dahil kung gagalaw ako, alam kong may mangyayari.Ramdam ko ang bawat segundo ng tensyon sa pagitan namin—ang paraan ng pagtitig ni Dylan, ang lalim ng titig niya na parang hinuhukay ang pinakatago-tago kong lihim.And worse? I could feel him.Yung init ng katawan niya, yung kamay niyang nakahawak pa rin sa pulso ko—hindi mahigpit, pero sapat para pigilan akong lumayo."Xena," aniya, mahina pero matigas. "Ano'ng tinatago mo sa akin?"Napalunok ako. Hindi ko alam kung paano ako nakakatayo pa. Parang nagiging putik ang mga tuhod ko sa sobrang kaba."Wala—" Nanginginig ang boses ko.Dahan-dahan siyang yumuko, mas lumapit. Shit. SHIT."Sigurado ka?" Bulong niya, halos bumabangga na ang ilong niya sa akin.I could feel his breath—warm, teasing, dangerous.Napapikit ako saglit. Hindi pwede. Hindi pwedeng bumigay ako.Pero paano kung..."Dylan, I—"Hindi ko na naituloy.Dahil bigla niyang binitiwan ang pulso ko... para lang igapos ang kamay niya sa bewang
My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 107
XENAHindi ko alam kung ilang segundo kaming nanatiling gano’n—nakaharap sa isa’t isa, walang kumikilos. Pero ang puso ko? Grabe kung maka-rambol sa dibdib ko."Ayaw mo ba?" muling tanong ni Dylan, bahagyang yumuko para mas makita ako nang mabuti.I swallowed hard. Ayan na naman siya sa pagiging intense!Dapat ko siyang paalisin. Dapat ay tumanggi ako.Pero bakit hindi ko magawang isara ang pinto?Bakit ang tanging nagawa ko lang ay ang lumingon sa kama ko—at walang kahulugan ang kilos na ‘yon, pero biglang pumasok si Dylan."Hoy! Wala pa akong sinasabi!" bulong ko, pero hindi niya ako pinansin.Oh. My. God.Masyadong malapit si Dylan.Masyadong mainit ang kamay niyang nakahawak sa pulso ko.At masyadong delikado ang paraan ng pagtitig niya sa akin—para bang sinusuri ang bawat hibla ng emosyon ko, hinihila palabas ang lihim na pilit kong itinatago.Ilang beses akong napalunok, pero hindi ko magawang umatras.Lalo na nang dumikit pa siya nang kaunti.I could feel the warmth of his body
My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 106
CHAPTER 106XENAHindi ako makatulog.Ewan ko ba. Siguro dahil ang daming gumugulo sa isip ko.Or maybe... dahil sa isang lalaking ilang pinto lang ang layo mula rito.Napabuntong-hininga ako at pumikit nang mariin, pilit na pinapakalma ang sarili. Hanggang ngayon, hindi pa rin mawala sa katawan ko ang pagod—o ang sakit—pero hindi ko naman puwedeng sisihin ang kahit sino kundi ang sarili ko.Walang may kasalanan kundi ako.Ako ang pumayag.Ako ang bumigay.Ako ang nagpahawak.Napakagat-labi ako at niyakap ang sarili habang nakahiga, pilit na tinatanggal sa isip ko ang mga bagay na dapat nang kalimutan.Pero paano kung hindi ako lang ang nakalimot?Paano kung... hindi niya talaga maalala?I clenched my fists. Napapikit ako nang mahigpit. "Tama na, Xena. Matulog ka na."Pero habang tahimik ang paligid, biglang may narinig akong mahina."...Xena..."Nanlaki ang mga mata ko.Napabangon ako mula sa kama at napatitig sa direksyon ng pinto.Doon galing ang boses.Dylan.Muling lumakas ang ti
My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 105
DYLANMay kulang.Hindi ko alam kung ano, pero simula pa kaninang umaga, may bumabagabag sa utak ko. Parang may isang bagay na hindi ko maalala—isang piraso ng puzzle na hindi ko matukoy kung saan eksaktong nawawala.Naramdaman ko iyon habang nasa biyahe pa lang kami ni Xena papunta sa opisina. Nang tingnan ko siya kanina, para siyang may dinadalang bigat. Hindi ko masabi kung ano, pero hindi iyon normal.She was acting… strange.At hindi lang dahil nag-aalitan kami.She was avoiding me.Hindi halata kung hindi mo siya kilala, pero sa tagal ko na siyang kasama, kabisado ko na ang kilos niya. Alam kong may itinatago siya.And that bothered me more than I was willing to admit.Damn it.Napabuntong-hininga ako at nagpakawala ng iritadong tawa. I leaned back on my office chair, rubbing my temples. Hindi ko gusto ‘to—ang pakiramdam na parang may hindi ako alam. I hated being left in the dark.I tried to shake it off, pero habang lumilipas ang oras, mas lalong bumibigat ang pakiramdam ko. M
My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 104
CHAPTER 104XENANapakunot-noo ako habang pinagmamasdan si Dylan. Ang weird niya. Kanina pa siya tahimik habang kumakain, pero halatang may bumabagabag sa kanya. Ilang beses ko siyang nahuling nakakunot ang noo, at parang mas madiin pa yata ang paghiwa niya sa bacon kaysa sa dapat."May problema ka?" tanong ko, habang sinisiksik sa bibig ko ang last bite ng omelet.Hindi siya sumagot. Ni hindi man lang ako tinignan."Hoy, Dylan," tawag ko ulit. "Ano bang problema mo?"Ibinaling niya sa akin ang malamig niyang tingin. "Wala."Agad akong napairap. Napakabilis naman ng sagot niya. Sabi ko na nga ba eh. Alam kong may bumabagabag sa kanya, pero dahil ang pride ng lalaking 'to ay mas mataas pa sa presyo ng gasolina, wala akong makukuhang matinong sagot."Hindi mo naman ako kailangang tingnan ng ganyan kung wala kang problema," sarkastikong sabi ko."Eh ikaw?" biglang balik niya. "Ano naman problema mo?"Napaatras ako sa upuan, hindi dahil sa takot, kundi dahil sa sobrang random ng tanong ni
