Se connecterShare
Chapter 40: Checkmate
Dernière mise à jour:
2025-02-13 23:34:16
Related chapter
My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 41:A Game of Cat and Mouse
Xena’s POVAno bang ginawa ko?!Hindi ako sanay.Ang tahimik ni Dylan. Ang cold. At ang nakakainis, parang hindi niya ako nakikita!For the past few days, parang nagbalik siya sa dating siya—‘yung nakaka-bwisit na version na hindi ako pinapansin at parang wala akong kwenta. Kahit anong sabihin ko, deadma siya. Kahit anong banat ko, walang reaksyon.At lalo lang akong nainis.Ano ‘to, prank? Social experiment? Psychological torture?!Dahil sa inis, napaisip ako. Fine. Gusto niyang balewalain ako? Gusto niyang umasta na parang wala akong epekto sa kanya? Sige. Magkakatalo tayo diyan, Doc.Pagka-out ko, sakto namang lumapit si Trevor."Xena, gusto mo magkape? Saglit lang, may nakita akong bagong café sa malapit."At doon pumasok ang evil plan ko.Nagpa-cute akong tumango. "Sige, game! Para ma-relax naman kahit sandali."Gulat ang mukha ni Trevor. "Talaga? Wow, hindi ko akalaing papayag ka agad.""Hindi rin," bulong ko sa sarili ko, pero syempre, hindi ko ‘yon pinarinig.Alam kong nakikit
Dernière mise à jour : 2025-02-13My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 42: A Calculated Romance
Xena’s POVWala pang isang linggo simula nung huling meeting namin, pero heto na naman ako, nakaupo sa harap ni Aiden habang si Dylan ay tahimik lang sa tabi ko.Aiden looked particularly excited today, which was never a good sign for me."So," he began, clasping his hands together. "This week’s task is simple but crucial. Dylan, you need to plan something grand. Something romantic. Something that will make Xena feel special.”“Are you serious?”Napatitig ako kay Aiden habang nakapamewang. “Yes. I already told Dylan about it, and he agreed,” sagot niya, nakasandal sa upuan na parang hindi big deal ang lahat.Napalingon ako kay Dylan na nakahalukipkip lang sa tabi niya. Unlike before na parang wala siyang gana sa ganitong klaseng discussion, ngayon, may kung anong bahagyang amusement sa mukha niya.Napataas ang kilay ko. “Nag-agree ka?”He shrugged. “Why not?”Nanlisik ang mga mata ko. “Anong ‘why not’? Akala ko ba ito ay isang dating experiment, hindi ‘yung gumagawa tayo ng kung anu-
Dernière mise à jour : 2025-02-13My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 43: Losing Control
(Dylan’s POV)Pagpasok pa lang ni Xena sa kotse, alam ko nang magiging mahirap ang gabing ‘to.Pero hindi dahil sa inis niya.Hindi dahil sa pagtataray niya.Kundi dahil sa sarili kong reaksyon sa kanya.Nakahawak siya sa bouquet na para bang pabigat sa kanya. Pilit niyang pinapanatili ang mukha niyang walang emosyon, pero ang paraan ng pagtaas ng kilay niya habang sinusuri ako—parang naghihintay ng kung ano pang gagawin ko—ay isang paalala.She’s unpredictable.At masyado akong nagiging invested.Tahimik siya habang nagda-drive ako. Kakaiba ‘yon. Hindi dahil wala siyang sasabihin, kundi dahil mukhang nag-iisip siya ng tamang sabihin.“Ito na naman tayo,” bulong niya maya-maya.Nag-angat ako ng tingin sa rearview mirror, tiningnan ang ekspresyon niya. "Anong ibig mong sabihin?""You, making me go through this grand setup na wala namang point."Napangiti ako. "Everything has a point, Xena.""Like what? Torture?"I smirked. “Romance.”Napa-facepalm siya. “God.”Halata sa boses niya ang
Dernière mise à jour : 2025-02-13My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 44: The Dilemma of Desire
(Dylan’s POV)Pagpasok ko sa ospital kinabukasan, hindi ko alam kung masyado lang akong napagod o masyado lang akong naguluhan kagabi.Dahil hanggang ngayon, nasa isip ko pa rin ang mukha ni Xena.Have you really never felt loved before?Naalala ko na naman ang sagot nya sa tanong kong iyon. “I don’t have time for that.” napairap nalang ako ng maalala ko ang sagot nya.Pero bakit hanggang ngayon, naiirita pa rin ako?Pagpasok ko sa office, bumungad agad si Doc Aya, nakasandal sa pinto na parang kanina pa naghihintay. May hawak siyang dalawang cup ng kape."Morning, Dylan," bati niya, inabot sa akin ang isa.Kinuha ko iyon pero tiningnan lang siya. "Anong ginagawa mo rito?"She smirked. "Balita ko, may grand romantic gesture ka kagabi."Nagtaas ako ng kilay. "At sino ang nagbalita sa’yo niyan?""Hmm... Maraming sources. Pero ang pinaka-reliable? Trevor."I clenched my jaw. “Of course, he would talk.”"Relax, hindi ko naman sinasabi na kinuwento niya lahat. Pero..." Tumikhim siya at tu
Dernière mise à jour : 2025-02-13My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 45: The event
Napakaganda ng venue ng event ngayong taon. Ang grand ballroom ng isang sikat na five-star hotel ang napili nilang lugar para sa Emerald Medical Institute Annual Gathering—at hindi ‘to nagkulang sa engrandeng set-up. Mamahaling chandeliers, eleganteng dekorasyon, at isang live orchestra sa gilid na nagbibigay ng classy ambiance.At habang lahat ay mukhang at ease sa magarbong event na ‘to, ako? Pakiramdam ko parang isa akong impostor na sumisingit sa mundong hindi para sa akin.Napabuntong-hininga ako. Ayoko talagang pumunta, pero dahil kasama sa trabaho at required lahat ng empleyado ng ospital—wala akong ligtas. Buti na lang, nandito si Liza at Grace. Kahit papaano, hindi ko kailangang magmukhang kawawa sa isang sulok.“Girl, ang ganda mo tonight! Hindi halatang ayaw mo talaga pumunta!” biro ni Cindy habang inaayos ang dress ko. Simpleng black cocktail dress lang naman ‘to, pero dahil required ang formal attire, wala akong choice kundi mag-rent ng isang disenteng isusuot.“Kung di
Dernière mise à jour : 2025-02-14My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 46: Unraveling Illusions
Xena’s PovNang bumalik ako sa table namin, agad akong napansin nina Grace at Liza."Xena! Anong nangyari?" agad na tanong ni Grace habang pasimpleng sinusulyapan ang kamay kong kanina lang ay mahigpit na hawak ni Dylan. "Pinagalitan ka na naman ba ni Doc Dylan?"Liza crossed her arms, kunot-noo habang nakatingin sa akin. "Alam mo, parang hindi naman yata totoo ‘yung iniisip natin na baka may gusto si Doc Dylan sa ‘yo."Napataas ang kilay ko. "Bakit naman?""Eh kasi kung gusto ka niya, bakit parang galit na galit siyang hinila ka kanina? Akala ko talaga sisigawan ka niya sa harap ng lahat!"Grace nodded eagerly. "Oo nga! Para siyang strict na boss na mahuhuli ka sa kasalanan. Buti hindi ka pinahiya!""Well, kung ‘yon ang tingin niyo, wala na akong magagawa." I shrugged, sinadya kong hindi ipakita kung gaano kagulo ang utak ko ngayon.Hindi ko naman talaga alam kung ano ang problema ni Dylan, at hindi ko rin maintindihan kung bakit parang may bumara sa lalamunan ko nang marinig ko ang
Dernière mise à jour : 2025-02-14My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 47: Uncontrolled Reactions
Dylan’s POVMula sa kabilang dulo ng ballroom, ramdam kong may matang nakatitig sa akin.I didn’t need to turn to know who it was.Xena.Napansin ko na kanina pa niya ako pinagmamasdan mula sa table nila, tahimik pero halatang may iniisip. As a psychiatrist, reading people was second nature to me. Body language never lies.Ang bahagyang pagkakakunot ng noo niya.Ang pabago-bagong pagsimsim niya sa inumin niya—halatang hindi siya sanay sa wine.Ang paraan ng pag-iwas niya sa mga titig ng ibang tao.She felt out of place.She was uncomfortable.At alam kong may iniisip siya tungkol sa akin.Hindi ko alam kung bakit, pero gusto kong malaman kung ano ang iniisip niya tungkol sa akin sa sandaling ito.“So, Dr. del Valle, what do you think?”Saglit akong bumalik sa kasalukuyan. Nakapalibot sa akin ang ilang kilalang business tycoons, investors, at senior doctors mula sa iba't ibang medical institutions. Isa sa kanila ang nagtanong sa akin, pero hindi ko na maalala kung tungkol saan.Wala ak
Dernière mise à jour : 2025-02-14My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 48: Lines in the Sand
Xena’s POV)Pagkatapos ng party, halos lahat ay nagsimula nang magsiuwian. Nakita kong may ilan pang naiwan sa private lounge, pero ako, gusto ko na lang umuwi.“Hatid na kita,” alok ni Trevor nang magkasabay kaming lumabas.Hindi pa ako nakakasagot nang biglang lumapit si Dylan. Matalim ang tingin niya sa akin, at halatang hindi siya natutuwa.“I’ll take you home.”Diretsong sabi niya, walang pasakalye. Hindi iyon isang request—utos iyon.Nagkatinginan kami ni Trevor. Ramdam kong naghihintay siya kung ano ang magiging desisyon ko. Pero ang mas inis ako ay ang paraan ng pagsasalita ni Dylan—parang automatic na siya ang dapat kong piliin."Trevor’s taking me home," sagot ko, walang pag-aalinlangan.Halatang hindi niya iyon nagustuhan. Napansin ko ang lalim ng kanyang paghinga, waring pinipigilan ang sarili.“Xena, don’t be stubborn. Sumama ka na sa akin.”Nagtaas ako ng kilay. "Hindi kita kailangan sundin, Doc."Mas lalong lumalim ang kunot sa noo niya. "I’m not asking you to obey me."
Dernière mise à jour : 2025-02-14
Latest chapter
My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 112
Dylan's POVAyoko ng ganito.Hindi ko gusto ang pakiramdam na ito—na para bang may kung anong bagay na bumabara sa lalamunan ko habang pinagmamasdan ko siya mula sa kabilang bahagi ng hall.Xena was laughing. Too freely. Too openly. At ang mga lalaking nasa paligid niya? Tangina, parang mga lobo na handang lapain ang atensyon niya.My grip tightened around the wine glass I was holding. Wala naman akong karapatang magalit, hindi ba? Wala akong dapat ipagselos. Pero putangina, bakit parang gusto kong sugurin ang bawat lalaking kumakausap sa kanya?My gaze locked onto her—she was wearing that damn dress. The one that hugged her body too perfectly, making it impossible for anyone not to stare. And believe me, these men were staring. Mas matagal pa kaysa sa dapat. Mas matagal kaysa sa kaya kong palampasin.I clenched my jaw. I needed to calm down."Doc, kanina ka pa nakatitig."Aiden’s voice snapped me out of my trance. He was standing beside me, arms crossed, a knowing smirk on his face.
My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 111
Sa Office:Dumating ang araw na hindi ko na kayang balewalain si Dylan. And I had to admit it—his presence, the way he was always there, was starting to affect me in ways I didn't want to admit.As usual, nandoon siya sa office, nauupo sa malaking leather chair niya, habang ako naman sa maliit kong desk, abala sa paperwork. Pero kahit ako’y abala, hindi ko maiwasang mapansin siya. Alam mo yung pakiramdam na alam mong may nakatingin sayo, pero kahit wala siyang ginagawa, he’s doing something?Minsan, nakakainis.“Dylan,” I started, masyado nang mahirap hindi makapag-comment. “Hindi ba’t sobra-sobra na yung kape mo? Tapos asukal pa!”Si Dylan ay mukhang hindi na apektado sa mga comments ko. I was used to it by now. Pero today, for some reason, parang gusto kong gawin siyang mas aware sa unhealthy habits niya.“Kape pa more, Xena,” sagot niya, with that laid-back, almost teasing grin that made my heart skip a beat. “Paborito ko eh.”Hindi ko napigilang mag-roll ng eyes. "Hindi pwedeng ga
My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 110
XENAI could feel my chest tightening as Dylan's gaze pierced through me. His presence... it was overwhelming. Para bang hindi ko na kayang magtago, hindi ko na kayang pigilan ang lahat ng nararamdaman ko.Ang hirap, Dylan. Ang hirap.Bakit ba siya laging nandiyan? Bakit ba ako laging tinutukso ng pakiramdam ko na parang siya lang ang may alam sa mga galaw ko, sa mga iniisip ko?I tried to pull away from him, but his proximity made everything seem impossible. His words echoed in my mind, like a broken record—I won’t let you go this time.Sana nga hindi na lang siya nandiyan. Sana nga hindi ko na lang siya nararamdaman.Ngunit hindi ko kayang magtakip, hindi ko kayang magsinungaling pa. Ang lakas ng kabog ng puso ko, parang may humihila sa akin, palapit sa kanya—kahit ayokong lumapit. Hindi ko alam kung tama pa ba ang ginagawa ko. Hindi ko alam kung anong mangyayari kapag sinabi ko na...Hindi ko alam kung anong mangyayari kapag harapin ko ang totoo.Dahil baka mawala ako.Bumuntong-hi
My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 109
XENAHirap na hirap akong mag-isip. Hindi ko na alam kung anong nangyayari sa katawan ko. Isang parte ng utak ko ang nagsasabing "Huwag, Xena, huwag mong gawin 'to," habang ang puso ko naman ay parang sinasabi na gusto ko na lang sumunod kay Dylan—pumayag, magpahulog.Pero…Nang magtama ang mga mata namin, naramdaman ko ang magkaibang emosyon na naglalaban. Gusto ko siyang itulak palayo, pero ayokong mawala siya. Gusto kong magtakbuhan, pero ayokong iwan siya.His breath was still so close, hovering, making me tremble all over. Pero hindi ko pa kayang magpatawad sa sarili ko. Hindi ko kayang bitawan ang lahat ng pag-iwas ko.At bigla…Ding-dong.Napahinto kami pareho. Tumigil ang lahat—ang tunog ng hininga niya, ang init na nararamdaman ko mula sa katawan niya, ang kalituhan na sumasakop sa utak ko… lahat biglang naglaho nang marinig ko ang tunog ng bell.Napamura ako sa loob-loob ko. Kailangan ko ng oras. Kailangan kong mag-isip. Pero ngayon… may dumating na delivery?Dylan immediate
My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 108
Chapter 108XENAHindi ako gumalaw.Dahil kung gagalaw ako, alam kong may mangyayari.Ramdam ko ang bawat segundo ng tensyon sa pagitan namin—ang paraan ng pagtitig ni Dylan, ang lalim ng titig niya na parang hinuhukay ang pinakatago-tago kong lihim.And worse? I could feel him.Yung init ng katawan niya, yung kamay niyang nakahawak pa rin sa pulso ko—hindi mahigpit, pero sapat para pigilan akong lumayo."Xena," aniya, mahina pero matigas. "Ano'ng tinatago mo sa akin?"Napalunok ako. Hindi ko alam kung paano ako nakakatayo pa. Parang nagiging putik ang mga tuhod ko sa sobrang kaba."Wala—" Nanginginig ang boses ko.Dahan-dahan siyang yumuko, mas lumapit. Shit. SHIT."Sigurado ka?" Bulong niya, halos bumabangga na ang ilong niya sa akin.I could feel his breath—warm, teasing, dangerous.Napapikit ako saglit. Hindi pwede. Hindi pwedeng bumigay ako.Pero paano kung..."Dylan, I—"Hindi ko na naituloy.Dahil bigla niyang binitiwan ang pulso ko... para lang igapos ang kamay niya sa bewang
My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 107
XENAHindi ko alam kung ilang segundo kaming nanatiling gano’n—nakaharap sa isa’t isa, walang kumikilos. Pero ang puso ko? Grabe kung maka-rambol sa dibdib ko."Ayaw mo ba?" muling tanong ni Dylan, bahagyang yumuko para mas makita ako nang mabuti.I swallowed hard. Ayan na naman siya sa pagiging intense!Dapat ko siyang paalisin. Dapat ay tumanggi ako.Pero bakit hindi ko magawang isara ang pinto?Bakit ang tanging nagawa ko lang ay ang lumingon sa kama ko—at walang kahulugan ang kilos na ‘yon, pero biglang pumasok si Dylan."Hoy! Wala pa akong sinasabi!" bulong ko, pero hindi niya ako pinansin.Oh. My. God.Masyadong malapit si Dylan.Masyadong mainit ang kamay niyang nakahawak sa pulso ko.At masyadong delikado ang paraan ng pagtitig niya sa akin—para bang sinusuri ang bawat hibla ng emosyon ko, hinihila palabas ang lihim na pilit kong itinatago.Ilang beses akong napalunok, pero hindi ko magawang umatras.Lalo na nang dumikit pa siya nang kaunti.I could feel the warmth of his body
My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 106
CHAPTER 106XENAHindi ako makatulog.Ewan ko ba. Siguro dahil ang daming gumugulo sa isip ko.Or maybe... dahil sa isang lalaking ilang pinto lang ang layo mula rito.Napabuntong-hininga ako at pumikit nang mariin, pilit na pinapakalma ang sarili. Hanggang ngayon, hindi pa rin mawala sa katawan ko ang pagod—o ang sakit—pero hindi ko naman puwedeng sisihin ang kahit sino kundi ang sarili ko.Walang may kasalanan kundi ako.Ako ang pumayag.Ako ang bumigay.Ako ang nagpahawak.Napakagat-labi ako at niyakap ang sarili habang nakahiga, pilit na tinatanggal sa isip ko ang mga bagay na dapat nang kalimutan.Pero paano kung hindi ako lang ang nakalimot?Paano kung... hindi niya talaga maalala?I clenched my fists. Napapikit ako nang mahigpit. "Tama na, Xena. Matulog ka na."Pero habang tahimik ang paligid, biglang may narinig akong mahina."...Xena..."Nanlaki ang mga mata ko.Napabangon ako mula sa kama at napatitig sa direksyon ng pinto.Doon galing ang boses.Dylan.Muling lumakas ang ti
My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 105
DYLANMay kulang.Hindi ko alam kung ano, pero simula pa kaninang umaga, may bumabagabag sa utak ko. Parang may isang bagay na hindi ko maalala—isang piraso ng puzzle na hindi ko matukoy kung saan eksaktong nawawala.Naramdaman ko iyon habang nasa biyahe pa lang kami ni Xena papunta sa opisina. Nang tingnan ko siya kanina, para siyang may dinadalang bigat. Hindi ko masabi kung ano, pero hindi iyon normal.She was acting… strange.At hindi lang dahil nag-aalitan kami.She was avoiding me.Hindi halata kung hindi mo siya kilala, pero sa tagal ko na siyang kasama, kabisado ko na ang kilos niya. Alam kong may itinatago siya.And that bothered me more than I was willing to admit.Damn it.Napabuntong-hininga ako at nagpakawala ng iritadong tawa. I leaned back on my office chair, rubbing my temples. Hindi ko gusto ‘to—ang pakiramdam na parang may hindi ako alam. I hated being left in the dark.I tried to shake it off, pero habang lumilipas ang oras, mas lalong bumibigat ang pakiramdam ko. M
My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 104
CHAPTER 104XENANapakunot-noo ako habang pinagmamasdan si Dylan. Ang weird niya. Kanina pa siya tahimik habang kumakain, pero halatang may bumabagabag sa kanya. Ilang beses ko siyang nahuling nakakunot ang noo, at parang mas madiin pa yata ang paghiwa niya sa bacon kaysa sa dapat."May problema ka?" tanong ko, habang sinisiksik sa bibig ko ang last bite ng omelet.Hindi siya sumagot. Ni hindi man lang ako tinignan."Hoy, Dylan," tawag ko ulit. "Ano bang problema mo?"Ibinaling niya sa akin ang malamig niyang tingin. "Wala."Agad akong napairap. Napakabilis naman ng sagot niya. Sabi ko na nga ba eh. Alam kong may bumabagabag sa kanya, pero dahil ang pride ng lalaking 'to ay mas mataas pa sa presyo ng gasolina, wala akong makukuhang matinong sagot."Hindi mo naman ako kailangang tingnan ng ganyan kung wala kang problema," sarkastikong sabi ko."Eh ikaw?" biglang balik niya. "Ano naman problema mo?"Napaatras ako sa upuan, hindi dahil sa takot, kundi dahil sa sobrang random ng tanong ni
