LOGINShare
Chapter 16: His intentions
Last Updated:
2025-02-07 14:19:55
Related chapters
My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 17: Inside the car
XENA CELESTE'S POV"Wake up." Napamulat ako nang marinig ko ang boses na gumigising sa akin."What time is it?" I asked, rubbing my eyes. My head was pounding, and my body felt so heavy, parang hinapil na ako ng buong araw. I couldn't remember how long I'd been asleep, pero sigurado akong matagal na."It's 5 pm, Xena. You've been sleeping for hours," Dylan said, his voice a little harsher than usual. "You're supposed to be working, not sleeping on the job.""Ay, sorry po, Doc. Hindi ko po sinasadya na makatulog ng matagal," I said, feeling my cheeks flush with embarrassment. I didn’t know if I should apologize more or just stay quiet. Hindi ko rin alam kung anong reaksyon ni Doc Dylan sa nangyari. But I knew this was the last thing he expected from me."Well, next time, try to be more responsible," he said, his voice still a little sharp. "Now, get up and go back to your desk."I quickly stood up and walked to my desk, gathering my things, trying not to make eye contact. I was relieve
Last Updated : 2025-02-07My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 18: Unexpected Behavior
"Sir, okay lang po ako. Kailangan ko po kasing magwork dahil ako lang po talaga ang inaasahan sa amin pero kaya ko naman po actuallu 2 years na ako ganito and thank god dahil di naman po ako nagkakasakit," I said, trying to sound brave.Dylan sighed, his face hardening. "You're a fool, Xena. You're not a machine. You need to take care of yourself. What if you get sick? Who will take care of you then?""Sir, okay lang po ako," I said, trying to sound brave."You think you're okay? You're running on fumes, Xena. You're exhausted. You're not eating properly. You're not sleeping enough. You're not even taking care of your basic needs. What are you doing to yourself?" Dylan said, his voice rising."Sir, sanay naman na po ako at okay lang naman po ako.” sabi ko at ipinapakitang baliwala ang pagod sa 2 trabaho."Don't tell me you're okay, Xena. You're not okay. You're pushing yourself too hard. You're putting your health at risk. And for what? For a job? For money?
Last Updated : 2025-02-08My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 19: Confuse
Tumingin ako sa orasan ko at napansin kong pasado alas nuwebe na pala.“ Dito nalang po ako sir, salamat po.” Sabi ko. Habang nakatayo kami sa harap ng Call Center.Tumingin sya sa orasan nya at parang may iniisip sya.“I'm hungry let's eat.” Sabi nya sabay lakad papunta sa sasakyan nya. Nag alala ako dahil wala naman akong extrang pera na pambili ng pagkain sa restaurant.“Mauna nalang po ako" sabi ko pero tinignan nya ako ng masama."What are you talking about? Didn't you hear me? I said we're eating," Dylan said, his voice a little harsher than usual. "And don't you dare try to leave me. We have a lot to discuss.""Sir, pero..." I started to protest, but he cut me off."No buts, Xena. You're my personal assistant now, remember? And you're not leaving until midnight. I have a lot of work for you to do," Dylan said, his voice a little softer, but still firm. "And besides, I'm not letting you go home alone. It's not safe."He opened the car door for me, his expression a l
Last Updated : 2025-02-08My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 20: Ruthless but kind.
"Sir, ang mahal po kasi ng mga pagkain dito," I said, feeling like a small child being scolded. "Hindi ko alam kung ano ang o-orderin ko.""Just choose something," Dylan said, his voice softening a bit, but his eyes still held that impatient glint. "I'm not asking you to order the cheapest thing on the menu." Napabuntong hininga nalang sya.He scanned the menu, his eyes quickly landing on a dish. "Get the steak," he said, pointing at it with his finger. "It's good."He handed the menu back to me and then turned to the waiter. "We'll have the steak," he said, his voice regaining its usual authoritative tone.I was still a little confused, but I nodded. "Okay, sir."Umalis na ang waiter para ihanda ang order namin. Pinanood ko si Dylan habang nakasandal siya sa upuan, nakapikit na parang nagpapahinga."Sir," sabi ko, "ayos ka lang ba?"Binuksan ni Dylan ang mga mata niya at tumingin sa akin. "What?" sabi niya, medyo matalim ang boses."Parang... stressed ka,"
Last Updated : 2025-02-08My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 21: Fire
Isang araw nasa opisina ako at inaasikaso ang mga record ng mga pasyente ni Doc Dylan. Tumayo ako at magpupunta sana ako kay Ms. Allegre para magtanong nang masalubong ko bigla si Trevor. Bigla ko tuloy naalala ang offer ni Doc Dylan na Dating Experiment."Trevor! Ikaw pala!" masigla kong bati sa kanya. "Kamusta ka na?""Xena! Okay lang naman ako," nakangiti niyang sagot. "Ikaw ba? Kumusta ka na rin?""Okay lang din ako," sagot ko. "Ano ginagawa mo dito?""Ah, natanggap ako dito bilang Consultant," nakangiting sabi niya. "Kaya nandito ako ngayon para mag-start na.""Talaga? Ang galing naman!" masaya kong sabi. "Mukhang magiging magkatrabaho tayo.""Oo nga eh," nakangiting sabi niya. "Excited na ako.""Ako rin!" sagot ko. "Pero teka, bakit ka ba naging Consultant? Akala ko ba nag-apply ka sa ibang ospital?""Oo nga, pero hindi ko alam kung bakit, bigla akong tinawag dito. Tapos, nag-offer sila ng mas magandang package, kaya pumayag na ako.""Wow, ang swerte mo naman!" sabi ko.“Hindi n
Last Updated : 2025-02-08My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 22: Accepting the deal
Nang makarating kami sa condo ni Dylan, agad kong pinaupo ang mga bata sa sala. "Cindy, bantayan mo muna sila Noah, Oliver, at Liam, ha? Pupuntahan ko lang si Mama sa ospital.""Sige, Ate," sagot ni Cindy. "Mag-ingat ka po.""Salamat, Cindy," sabi ko, at tumingin kay Dylan. "Doc, sasama ka po ba?""Of course," sabi niya, agad na tumayo. "Tara na."Habang nagmamaneho si Dylan, hindi ako mapakali. Napapatingin sa akin si Doc.“Are you okay?”"Doc, nag aalala po kasi ako," sabi ko, ang boses ko ay nanginginig."Don't worry, Xena," sabi niya, at hinawakan ang kamay ko. "We'll be okay. We'll be there for them."Nang makarating kami sa ospital, agad naming nakita si Mama na nag-aalala. "Xena! Okay lang ba kayo ang mga bata?" tanong niya, at niyakap ako."Okay lang po sila, Mama," sagot ko. "Pero, nasaktan po sila Ate Nelia kamusta po sila.""Naku, anak," sabi ni Mama, ang boses niya ay nanginginig. "Medyo mukhang okay naman sila?""Pasensya ka na, anak," s
Last Updated : 2025-02-09My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 23: Trevor's help
Nang makarating kami sa condo ni Dylan, bumungad sa amin ang ingay ng tatlong kambal na naglalaro. Nakakalat ang mga laruan sa sala at sa pasilyo."Naku, mga bata kayo!!" sabi ko, nahihiya. "Bakit nagkakalat kayo? Nakikituloy lang tayo dito.""Sorry po, Ate," sabi ni Cindy, nahihiya. "Naglalaro lang po kami.""O sige, punta na kayo sa kwarto," sabi ko. "At linisin niyo na ang mga kalat niyo.""Opo, Ate," sabi nila, at nagmamadaling nagtungo sa kwarto."Pasensya na po, Doc," sabi ko, nahihiya. "Ang kalat po ng mga bata.""It's okay," sabi ni Dylan. "I don't mind."Pero nagsimula na akong magligpit ng mga kalat. "Doc, ako na po ang magliligpit.""No, Xena," sabi niya, at hinawakan ang kamay ko. "You need to rest. You've been through a lot today. Baka magkasakit ka.""Pero, Doc...""Just rest," sabi niya, ang mukha nya ay seryoso na para bang sinasabi nyang it's a command . "I'll take care of this." Dagdag nya.Hindi na ako nag-insist. Umupo ako sa sofa
Last Updated : 2025-02-09My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 24: Jealousy
Bumalik na agad kami sa office at nagpunta sa canteen para kumain. Habang kumakain. “kelan kayo lilipat?” Tanong ni Trevor. “Mamaya na siguro.” Sabi ko“Susunduin ko na kayo , ako na ang maghahatid sa inyo.” Sabi nya pero naaalala ko na baka ihatid kami ni Dylan. “Uhm baka kasi ihatid kami ng nagpatuloy sa amin.” Sabi ko.“Uhm sige , Sabi nya kaya natuwa ako dahil parang bumabalik na uli ang closeness namin ni Trevor.Nang matapos kaming mag-lunch, bumalik na kami sa trabaho. Habang naglalakad kami sa hallway, bigla kaming nakasalubong ni Doc Dylan."Xena!" Doc Dylan shouted, his voice laced with anger. "Why are you late? You're fifteen minutes late, you know that?"Trevor and I stopped in our tracks. I turned to Dylan, his brow furrowed, his gaze fixed on me. "Doc Dylan, sorry po," I said. "May inasikaso lang po ako.""What were you doing?" he asked. "Is that more important than your work?""Doc Dylan, hindi naman po," I said. "Pero kailangan ko pong ayusin 'yun.""What needs
Last Updated : 2025-02-09
Latest chapter
My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 112
Dylan's POVAyoko ng ganito.Hindi ko gusto ang pakiramdam na ito—na para bang may kung anong bagay na bumabara sa lalamunan ko habang pinagmamasdan ko siya mula sa kabilang bahagi ng hall.Xena was laughing. Too freely. Too openly. At ang mga lalaking nasa paligid niya? Tangina, parang mga lobo na handang lapain ang atensyon niya.My grip tightened around the wine glass I was holding. Wala naman akong karapatang magalit, hindi ba? Wala akong dapat ipagselos. Pero putangina, bakit parang gusto kong sugurin ang bawat lalaking kumakausap sa kanya?My gaze locked onto her—she was wearing that damn dress. The one that hugged her body too perfectly, making it impossible for anyone not to stare. And believe me, these men were staring. Mas matagal pa kaysa sa dapat. Mas matagal kaysa sa kaya kong palampasin.I clenched my jaw. I needed to calm down."Doc, kanina ka pa nakatitig."Aiden’s voice snapped me out of my trance. He was standing beside me, arms crossed, a knowing smirk on his face.
My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 111
Sa Office:Dumating ang araw na hindi ko na kayang balewalain si Dylan. And I had to admit it—his presence, the way he was always there, was starting to affect me in ways I didn't want to admit.As usual, nandoon siya sa office, nauupo sa malaking leather chair niya, habang ako naman sa maliit kong desk, abala sa paperwork. Pero kahit ako’y abala, hindi ko maiwasang mapansin siya. Alam mo yung pakiramdam na alam mong may nakatingin sayo, pero kahit wala siyang ginagawa, he’s doing something?Minsan, nakakainis.“Dylan,” I started, masyado nang mahirap hindi makapag-comment. “Hindi ba’t sobra-sobra na yung kape mo? Tapos asukal pa!”Si Dylan ay mukhang hindi na apektado sa mga comments ko. I was used to it by now. Pero today, for some reason, parang gusto kong gawin siyang mas aware sa unhealthy habits niya.“Kape pa more, Xena,” sagot niya, with that laid-back, almost teasing grin that made my heart skip a beat. “Paborito ko eh.”Hindi ko napigilang mag-roll ng eyes. "Hindi pwedeng ga
My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 110
XENAI could feel my chest tightening as Dylan's gaze pierced through me. His presence... it was overwhelming. Para bang hindi ko na kayang magtago, hindi ko na kayang pigilan ang lahat ng nararamdaman ko.Ang hirap, Dylan. Ang hirap.Bakit ba siya laging nandiyan? Bakit ba ako laging tinutukso ng pakiramdam ko na parang siya lang ang may alam sa mga galaw ko, sa mga iniisip ko?I tried to pull away from him, but his proximity made everything seem impossible. His words echoed in my mind, like a broken record—I won’t let you go this time.Sana nga hindi na lang siya nandiyan. Sana nga hindi ko na lang siya nararamdaman.Ngunit hindi ko kayang magtakip, hindi ko kayang magsinungaling pa. Ang lakas ng kabog ng puso ko, parang may humihila sa akin, palapit sa kanya—kahit ayokong lumapit. Hindi ko alam kung tama pa ba ang ginagawa ko. Hindi ko alam kung anong mangyayari kapag sinabi ko na...Hindi ko alam kung anong mangyayari kapag harapin ko ang totoo.Dahil baka mawala ako.Bumuntong-hi
My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 109
XENAHirap na hirap akong mag-isip. Hindi ko na alam kung anong nangyayari sa katawan ko. Isang parte ng utak ko ang nagsasabing "Huwag, Xena, huwag mong gawin 'to," habang ang puso ko naman ay parang sinasabi na gusto ko na lang sumunod kay Dylan—pumayag, magpahulog.Pero…Nang magtama ang mga mata namin, naramdaman ko ang magkaibang emosyon na naglalaban. Gusto ko siyang itulak palayo, pero ayokong mawala siya. Gusto kong magtakbuhan, pero ayokong iwan siya.His breath was still so close, hovering, making me tremble all over. Pero hindi ko pa kayang magpatawad sa sarili ko. Hindi ko kayang bitawan ang lahat ng pag-iwas ko.At bigla…Ding-dong.Napahinto kami pareho. Tumigil ang lahat—ang tunog ng hininga niya, ang init na nararamdaman ko mula sa katawan niya, ang kalituhan na sumasakop sa utak ko… lahat biglang naglaho nang marinig ko ang tunog ng bell.Napamura ako sa loob-loob ko. Kailangan ko ng oras. Kailangan kong mag-isip. Pero ngayon… may dumating na delivery?Dylan immediate
My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 108
Chapter 108XENAHindi ako gumalaw.Dahil kung gagalaw ako, alam kong may mangyayari.Ramdam ko ang bawat segundo ng tensyon sa pagitan namin—ang paraan ng pagtitig ni Dylan, ang lalim ng titig niya na parang hinuhukay ang pinakatago-tago kong lihim.And worse? I could feel him.Yung init ng katawan niya, yung kamay niyang nakahawak pa rin sa pulso ko—hindi mahigpit, pero sapat para pigilan akong lumayo."Xena," aniya, mahina pero matigas. "Ano'ng tinatago mo sa akin?"Napalunok ako. Hindi ko alam kung paano ako nakakatayo pa. Parang nagiging putik ang mga tuhod ko sa sobrang kaba."Wala—" Nanginginig ang boses ko.Dahan-dahan siyang yumuko, mas lumapit. Shit. SHIT."Sigurado ka?" Bulong niya, halos bumabangga na ang ilong niya sa akin.I could feel his breath—warm, teasing, dangerous.Napapikit ako saglit. Hindi pwede. Hindi pwedeng bumigay ako.Pero paano kung..."Dylan, I—"Hindi ko na naituloy.Dahil bigla niyang binitiwan ang pulso ko... para lang igapos ang kamay niya sa bewang
My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 107
XENAHindi ko alam kung ilang segundo kaming nanatiling gano’n—nakaharap sa isa’t isa, walang kumikilos. Pero ang puso ko? Grabe kung maka-rambol sa dibdib ko."Ayaw mo ba?" muling tanong ni Dylan, bahagyang yumuko para mas makita ako nang mabuti.I swallowed hard. Ayan na naman siya sa pagiging intense!Dapat ko siyang paalisin. Dapat ay tumanggi ako.Pero bakit hindi ko magawang isara ang pinto?Bakit ang tanging nagawa ko lang ay ang lumingon sa kama ko—at walang kahulugan ang kilos na ‘yon, pero biglang pumasok si Dylan."Hoy! Wala pa akong sinasabi!" bulong ko, pero hindi niya ako pinansin.Oh. My. God.Masyadong malapit si Dylan.Masyadong mainit ang kamay niyang nakahawak sa pulso ko.At masyadong delikado ang paraan ng pagtitig niya sa akin—para bang sinusuri ang bawat hibla ng emosyon ko, hinihila palabas ang lihim na pilit kong itinatago.Ilang beses akong napalunok, pero hindi ko magawang umatras.Lalo na nang dumikit pa siya nang kaunti.I could feel the warmth of his body
My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 106
CHAPTER 106XENAHindi ako makatulog.Ewan ko ba. Siguro dahil ang daming gumugulo sa isip ko.Or maybe... dahil sa isang lalaking ilang pinto lang ang layo mula rito.Napabuntong-hininga ako at pumikit nang mariin, pilit na pinapakalma ang sarili. Hanggang ngayon, hindi pa rin mawala sa katawan ko ang pagod—o ang sakit—pero hindi ko naman puwedeng sisihin ang kahit sino kundi ang sarili ko.Walang may kasalanan kundi ako.Ako ang pumayag.Ako ang bumigay.Ako ang nagpahawak.Napakagat-labi ako at niyakap ang sarili habang nakahiga, pilit na tinatanggal sa isip ko ang mga bagay na dapat nang kalimutan.Pero paano kung hindi ako lang ang nakalimot?Paano kung... hindi niya talaga maalala?I clenched my fists. Napapikit ako nang mahigpit. "Tama na, Xena. Matulog ka na."Pero habang tahimik ang paligid, biglang may narinig akong mahina."...Xena..."Nanlaki ang mga mata ko.Napabangon ako mula sa kama at napatitig sa direksyon ng pinto.Doon galing ang boses.Dylan.Muling lumakas ang ti
My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 105
DYLANMay kulang.Hindi ko alam kung ano, pero simula pa kaninang umaga, may bumabagabag sa utak ko. Parang may isang bagay na hindi ko maalala—isang piraso ng puzzle na hindi ko matukoy kung saan eksaktong nawawala.Naramdaman ko iyon habang nasa biyahe pa lang kami ni Xena papunta sa opisina. Nang tingnan ko siya kanina, para siyang may dinadalang bigat. Hindi ko masabi kung ano, pero hindi iyon normal.She was acting… strange.At hindi lang dahil nag-aalitan kami.She was avoiding me.Hindi halata kung hindi mo siya kilala, pero sa tagal ko na siyang kasama, kabisado ko na ang kilos niya. Alam kong may itinatago siya.And that bothered me more than I was willing to admit.Damn it.Napabuntong-hininga ako at nagpakawala ng iritadong tawa. I leaned back on my office chair, rubbing my temples. Hindi ko gusto ‘to—ang pakiramdam na parang may hindi ako alam. I hated being left in the dark.I tried to shake it off, pero habang lumilipas ang oras, mas lalong bumibigat ang pakiramdam ko. M
My Ruthless Possessive Doctor (POSSESSIVE BOYS SERIES 3) Chapter 104
CHAPTER 104XENANapakunot-noo ako habang pinagmamasdan si Dylan. Ang weird niya. Kanina pa siya tahimik habang kumakain, pero halatang may bumabagabag sa kanya. Ilang beses ko siyang nahuling nakakunot ang noo, at parang mas madiin pa yata ang paghiwa niya sa bacon kaysa sa dapat."May problema ka?" tanong ko, habang sinisiksik sa bibig ko ang last bite ng omelet.Hindi siya sumagot. Ni hindi man lang ako tinignan."Hoy, Dylan," tawag ko ulit. "Ano bang problema mo?"Ibinaling niya sa akin ang malamig niyang tingin. "Wala."Agad akong napairap. Napakabilis naman ng sagot niya. Sabi ko na nga ba eh. Alam kong may bumabagabag sa kanya, pero dahil ang pride ng lalaking 'to ay mas mataas pa sa presyo ng gasolina, wala akong makukuhang matinong sagot."Hindi mo naman ako kailangang tingnan ng ganyan kung wala kang problema," sarkastikong sabi ko."Eh ikaw?" biglang balik niya. "Ano naman problema mo?"Napaatras ako sa upuan, hindi dahil sa takot, kundi dahil sa sobrang random ng tanong ni
