Chapter 98 - Mahal mo pa ba ako?Seven months na akong buntis. Malaki na rin ang tiyan ko at medyo tumaba na rin ako. So far, okay naman na ang pagbubuntis ko at regular ang check-up ko sa duktor. Itinataon kong Sabado ang check-up ko para hindi maabala si Trevor sa kanyang trabaho. Katulad ngayon, magpapacheck-up ulit ako. This time, gagawin ni Dr. Gonzales ang abdominal ultrasound ko para malaman ang gender ng aking anak. Pwede ng malaman ang gender ng bata noong six months pa lang ito pero, pina-postponed ko ito. Katabi ko si Trevor habang inu-ultrasound ako. Nakita ko na kaagad sa monitor kung ano ang gender ng anak ko. Pero, hinayaan kong si Dr. Gonzales ang magsabi nito lalo na kay Trevor. “Do you see this three parallel lines? That's the female genitalia. If you look closely, you'll see that the labia lips look similar to a hamburger bun, while the clitoris resembles a hamburger patty between the bun.” paliwanag ni Dr. Gonzales. “So far, healthy naman ang baby. Wala akong na
Chapter 99 - Pinagdududahan mo ba ako?One happy family kami. Si Trevor, ako, si Steven at si Taylor. Wala na akong mahihiling pa. Noong 11th birthday ni Steven ay kami kami lang sa bahay ang nagcelebrate nito dahil kapapanganak ko pa lang. One month old na si Taylor ng pabinyagan namin. Kinuha kong ninong at ninang sina James at Brianna gayun din si Dr. Gonzales. Kinuha naman ni Trevor na ninong si Brix na classmate nya noong high school at ninang ang asawa nito gayun din ang bestfriend niyang isang corporate lawyer na si Atty. Zaldy.Ang reception ng binyag ay ginanap sa bahay namin sa Ayala-Alabang. Sa may covered patio namin ito ginawa na overlooking sa garden at swimming pool. Kumuha na lang ako ng isang catering service na siyang nagseset-up ng lugar pati na ang mga pagkain at inumin. Dumating din sa binyag ang mga parents at mga kapatid namin ni Trevor. Sa mesa nina James, Brianna at Dr. Gonzales ay nakipaghuntahan ako sandali. “Megan, kailan mo balak bumalik sa practice?
Chapter 100 - He Betrayed My Trust.Boses nga ni Trevor ang narinig ko! “Mabuti at sumama ka sa akin dito sa Manila!” sabi ni Trevor.“Mahal kasi kita!” sweet na sabi ng babae. “Gusto ko kasi makasama ka ng medyo matagal-tagal. Hindi yung one day o one night lang!” Katabing mesa ko lang ang dalawa. Engrossed sila sa pag-uusap kaya wala silang pakialam sa paligid nila at nakatalikod sila sa akin. Ng lingunin ko sila, mukhang petite at morena ang babae at naghoholding hands pa ang dalawa. Biglang umakyat ang dugo ko sa utak sa galit sa mga narinig at nakita ko. Tumayo ako sa aking mesa at nagbayad ng mga kinain kong hindi halos nagalaw. Papalabas na ako ng cafe ng biglang bumalik ako sa kinauupuan nina Trevor at ng babae.“Why hello, Trevor! Long time no see?!? How are you.?” bati ko kay Trevor.Nagulat si Trevor ng makita ako kaya bigla niyang binitiwan ang kamay ng babae.“Wife mo?” tanong ko sa kanya.“No! I am his girlfriend! We just flew in from Palawan.” proud na sabi ng
Chapter 101 - Alone Again Naturally.Patuloy ang ginagawa kong make-over sa sarili ko. Alangan namang magmukmok ako sa isang sulok at umiyak dahil sa ginawa ni Trevor. Dapat mahalin ko muna ang sarili ko. Sabi nga ng mga kasamahan kong duktor sa St. Luke's, lalo raw akong gumanda at naging smarte. Sabi naman ni Brianna ay pumapayat na naman daw ako. Si James nga, nagulat ng sunduin niya si Brianna sa ospital, “Is that you, Megan? Ibang-iba ka na! Naging sophisticated na ang ayos at kilos mo!”“Hay, James! Huwag mo na akong bolahin!” biro kong sagot. “Brianna, pagsabihan mo yang boyfriend mo, baka boldyakin ko yan!”“Siya nga pala Megan. Kailan ba ako puwedeng pumunta sa bahay ninyo para ipakita sa iyo ang mga financial reports ng mga investments mo?” tanong ni James habang nakatingin sa akin na parang may gustong alamin.“Any time kapag Sabado. Tumawag ka muna.” sagot ko. “Puwede mong isama si Brianna!”“Naku, hindi ako puwedeng sumama kapag Sabado kasi yun lang ang time ko sa mg
Chapter 102 - Manigas Ka Sa Selos!Kinakapa ko ang aking cellphone sa bag ng mabangga ko ang aking kasalubong. “Sorry po!” paumanhin ko. Pag-angat ko ng mukha ko, “Robert?”“Megan?” gulat na nasabi ni Robert. “What are you doing here in Cebu?“May medical convention kami dito sa hotel. Last day na nga ngayon.” sagot ko. “Ikaw?”“I am here on business.” sabi niya. “Bukas ng umaga pa ang uwi ko.”“Okay! Nice seeing you!” paalam ko sa kanya.“Wait!!!” pigil niya sa akin. “Are you free tonight?”“Free? Why?” tanong ko. “I'll take you to dinner! Dito rin lang sa hotel.” aya niya. “Please! For old times sake!”“Kung dito lang sa hotel, okay!” sagot ko.“I'll meet you here sa lobby at seven” sabi ni Robert.Sa Blu Bar and Grill na nasa rooftop ng hotel kami pumunta. Dito kitang kita mo ang buong Cebu City. Nag-uusap kami ni Robert habang kumakain. “Kumusta na si Steven?” tanong niya.“Steven is fine. First year high School na siya sa Philippine Science High School at Steven Tee
Chapter 103 - Delikado pala ako sa iyo!Hatinggabi, bumangon ako dahil nagugutom ako. Nasobrahan na yata ako sa pag-rereduce kaya madali akong magutom. Sa kuwarto pa rin ni Taylor ako natutulog. Kahit manipis na lingerie lang ang suot ko ay lumabas ako ng kuwarto at pumunta sa ref upang maghanap ng makakain. Wala namang makakakita sa akin dahil ang mga kuwarto ng kasambahay ay hiwalay sa bahay namin. Madilim sa kusina at tanging ilaw na nagmumula sa ref ang nagbibigay liwanag sa paligid. Habang nakayuko ako at naghahanap ng makakain sa ref ay may yumakap sa likod ko. Napasigaw ako sa gulat kaya ang ginawa ko ay tinapakan ko ang paa ng tao, sabay siko sa tiyan nito. Nang humarap ako sa kanya ay sinapak ko ito sa mukha ng pagkalakas-lakas. “Megan! Aray ko! Ang sakit-sakit!” sigaw ni Trevor na namimilipit sa sakit. “Diyos ko! Trevor! Akala ko may pumasok na ibang tao sa bahay!” sabi ko. “I'm so sorry!”Dumugo ang ilong ni Trevor. Inalalayan ko siyang umupo sa upuan sa island tabl
Chapter 104 – Saksi ang Diyos!Sa loob ng Manila Cathedral, pagkatapos naming magdasal ng tahimik ay lumuhod si Trevor sa harap ko habang nakaupo ako. Bigla akong nagulat. “Uy, bakit ka lumuhod? Tumayo ka nga diyan! Nakakahiya sa mga tao!” mahina kong sabi. Hinawakan niya ang dalawa kong mga kamay.“Megan, patawarin mo ako sa nagawa kong kasalanan sa iyo. Gusto kong maging saksi natin ang Diyos sa paghingi ko ng kapatawaran sa iyo. Na taos sa puso ko ang pagsisisi. Natukso ako at naging mahina. Ayokong magkahiwalay tayo ng dahil dito. Nadudurog din ang puso ko kapag nakikita kitang umiiyak gabi-gabi. Alam ko ring hindi mo makakalimutan ang kasalanan ko pero, I will do everything para itama ito at hindi mo na ito maalala. Tulad ng sinabi ko sa wedding vows natin, 'You are the person I want to spend forever with. I will always love you'.” tumutulo ang mga luha ni Trevor habang nagsasalita. Umiiyak na rin pala ako dahil sa mga sinabi ni Trevor, “Pinatawad na kita Trevor, noon pa. Per
Chapter 105 - Ungol ng kaligayahan!Kinagabihan, sinilip ko muna si Steven sa kanyang kuwarto. Nandoon pala si Trevor at kausap ang anak ko. “Ay! Sorry! May pinag-uusapan yata kayong dalawa!” sabi ko.“Nagpapaturo lang si Steven ng programming para sa robotics project niya sa school.” sabi ni Trevor. “Sige na! Sisilipin ko pa sina Taylor at yaya.” paalam ko sa kanila. Nang matiyak kong okay naman ang mga anak ko ay nagtuloy ako sa aming covered patio at nagmuni-muni. Ano na naman kayang pagsubok ang kakaharapin ko? Hindi na natapos ang aking pagluha. Sana matupad ni Trevor ang kanyang pangako na hindi na muling maliligaw ng landas.“Megan? Ano ang ginagawa mo sa dilim? Umiiyak ka na naman?” usisa ni Trevor at tumabi siya sa upuan ko.“Hindi ako umiiyak! Nag-iisip lang ako!” sagot ko.“Ano naman ang iniisip mo?” tanong ni Trevor at lumuhod siya sa kinauupuan ko. “Iniisip kong hiwalayan ka na!” sabi ko.“Megan naman! Akala ko ba okay na tayo! Pinatawad mo na ako,di ba?” paglil