CHARLES POVSapo ang kumikirot na sentido dahan-dahan akong bumangon ng kama. Nagtataka pa akong nagpapalinga-linga sa paligid dahil maayos ang pagkakahiga ko dito sa kama. May nakakabit pa sa aking dextrose na siyang labis kong ipinagtaka.Ang huli kong natatandaan nag- passed out ako dahil sa mati
FRANCINE POVSa sobrang bilis ng paglipas ng araw hindi ko na namalayan pa na unti-unti na akong nasanay sa kung anong buhay meron ako ngayun. Hindi nagkulang ang tunay kong ama sa pag-aalaga at pagmamahal sa akin.Lahat ng bagay na akala nito makakapagpasaya sa akin ibinibigay niya. Halos tabunan a
Muling sumagi sa isip ko si Charles. Hindi ko maiwasan na muling makaramdam ng lungkot. Halos dalawang buwan ko na siyang hindi nakikikta pero sariwa pa rin ang sugat na nararamdaman ng puso ko. Kahit anong gawin kong pilit na iwaglit siya sa isip ko hindi ko magawa. Dali-dali kong iniligpit ang mg
FRANCINE POVSapo ang medyo may kalakihan ko ng tiyan dahan-dahan akong bumaba ng hagdan. Kaagad kong natanaw si Dominic at ang kaibigan nitong si Doc Denver na mukhang kakarating lang galing Pilipinas. Mukhang seryoso ang kanilang pinag-uusapan kaya tumikhim muna ako para makuha ang kanilang attent
************************************************************************************CHARLES POVKanina pa ako lumalangoy dito sa pool habang lumilipad ang isipan ko. Ilang buwan na ang nakalipas pero sariwa pa rin sa puso ko ang sugat dulot ng pagkabigo ko kay Francine. Hangang ngayun hindi pa rin
FRANCINE POV"Are you ready?" napapitlag pa ako ng may biglang nagsalita sa likuran ko. Nandito ako sa living room habang isa-isang tinitingnan ang mga gamit na dadalhin namin pauwi ng Pinas.Ang bilis lumipas ng araw. Halos isang taon na pala ang mabilis na lumipas pagkatapos kong maipanganak ang k
Private jet ang sasakyan namin pagbalik ng Pinas at alam kong hindi naman mahihirapan sa biyahe ang kambal. Mga certified nurses ang mga yayas nila kaya malaki ang maitutulong nila para mapabuti ang kalagayan ng kambal."Hindi mo kailangan magpaka-stress pagdating ng Pinas. Malaya mong gawin lahat n
FRANCINE POVMaaga pa lang nakagayak na ako. Balak kong pumunta sa dating pinapasukan kong School para kunin ang records ko. Although Sebastian pa ang gamit kong apelyedo sa mga records na iyun pero magagawan naman ng paraan. Ika nga ni Dominic, walang imposible sa mga Dela Fuente.Nakapag-inquire n
BRYAN'S POV I'M BACK! Sa halos dalawang buwan na pagluluksa dahil sa pagtangi ni Angela sa nais kong mapakasal na kami iniiwasan ko na munang umuwi sa bahay namin! Mas pinili ko na sa penthouse na muna mag-stay para kahit papaano maitago sa lahat ng mga taong kasama namin sa bahay ang sakit at pag
ANGELA'S POV '"Hep! hep! Saan kayo pupunta?" eksakto alas singko ng hapon at ready na kami ni Dj na umalis para umattend daw ng birthday party ng kaibigan niyang si Carlito nang bigla naman kaming harangin ni Fiona dito sa may garden! Nagtatakang nagpapalipat-lipat ang tingin nito sa aming dalawa
ANGELA POV MAHAL ko siya! Mahal na mahal ko si Bryan at hindi na siguro mababago iyun kahit na ano ang mangyari! Ang kailangan ko lang sa ngayun ay ang sanayin ang sarili ko na hindi na masaktan sa tuwing nagkakasulubong ang aming landas at hindi niya na ako pinapansin! Katulad na lang ngayun, n
ANGELA POV SIGURADO ka bang kaya mo na?" nag-aalalang tanong ni Manang sa akin! Naglalakad na ako patungo sa gazebo dahil naghihintay na sa akin ang unang teacher na magtuturo sa akin! Ilang araw din akong walang ibang ginwa kundi ang magkulong sa kwarto dahil tinamaan talaga ako ng sakit! Ilang
ANGELA POV '"Sa kakaiyak ko, hindi ko na nga namalayan pa na tuluyan na palang bumigay ang katawan ko! Hilam ang luha sa mga mata na nakatulog pala ako at nagising na lang na may malamig na bagay ang nakapatong sa aking noo "Mabuti naman at gising ka na Angela! Nadatnan ka ni Mam Fiona dito sa k
ANGELA POV HINDI maipaliwanag na sakit ng kalooban ang nararamdaman ko ngayun habang paulit-ulit kong tinititigan ang video na naka-play sa aking cellphone! Wala ding tigil ang pagpatak ang luha sa aking mga mata! Kung alam ko lang na mangyayari ito, dapat pala pumayag na lang ako sa nais ni Bry
ANGELA POV "Hi! Ano ang ginagawa mo dito? Gabi na ah?" hindi ko mapigilan ang mapapitlag nang bigla na lang nagsalita si Fiona sa likuran ko! Sa sobrang lalim ng iniisip ko hindi ko man lang namalayan ang paglapit niya sa akin! "Hi! Fiona ikaw pala! Hinihintay ko si Bryan! Bakit gising ka pa?" g
ANGELA POV Hindi ko na alam kung ilang oras na akong umiiyak dito sa aking silid pero isa alng ang sigurado ako, sobrang nasasaktan ako sa ginawa ko kay Bryan! Nakakatakot isipin na sobrang nagalit siya sa akin kanina! Nakakatakot isipin na baka layuan niya na ako dahil binigo ko siya sa kung an
ANGELA POV PAGDATING namin sa aking silid kaagad na naupo si Bryan sa kama! Nakangiti niya akong muling hinarap bago siya nagsalita "So, tell me! Ano ang gusto mong sabihin?" malumanay niyang tanong! Hindi naman ako nakaimik! Hindi ko kasi alam kung paano ko ba umpisahang sabihin sa kanya ang ku