"Ryder please, pagod na kami. Hayaan mong makapagpahinga muna kami ni Charles ngayung gabi." sagot ko naman "Pwede kayong magpahinga sa bahay. Lets go Charles!" seryosong wika nito at agad na hinawakan sa kamay ang anak namin. Lumingon pa sa akin si Charles kasabay ng pagtalikod nilang dalawa sa ak
ASHLEY POV"Mama, Papa, nag-aaway po ba kayo?" sabay kaming napalingon ni Ryder sa likuran ng marinig naming nagsalita si Charles. Hindi ko alam kung narinig ba nito ang pag-uusap naming dalawa ni Ryder. Napansin ko kasi ang butil ng luha na pumatak sa mga mata nito kaya agad ko itong nilapitan."No
"Ayaw niyong matulog sa kwarto natin kaya dito tayo matutulog. Kagabi pa ako dito at tulog na tulog kayong dalawa ni Charles kaya tumabi na ako." wika ni sa tonong naiinis na din. Agad ko naman itong pinandilatan."Sino naman ang nagsabi sa iyo na pwede kang tumabi sa amin. Ryder, pumayag na akong d
ASHLEY POVHindi ko namalayan ang muling pagbalik namin ng kama. Pareho na kaming hubot hubad at abala sa pagdama ng init ng katawan ng bawat isa. Bawat haplos na pinapakawalan sa katawan ko ni Ryder ay nagbibigay sa akin ng kakaibang kiliti sa buong pagkatao ko.Ramdam sa bawat galaw namin ang pana
Baka sa susunod hindi ko kaya pang pigilan ang aking sarili. Baka tuluyan na akong ipagkanulo ng sarili kong katawan at pagsisisihan ko lang ang lahat. Tama na ang isang beses na naranasan ko ang impyerno sa mga kamay nito. Tama na ang minsan ko syang iniyakan. Tama na ang nag-iisang si Charles sa b
ASHLEY POVTanging masayang boses ni Lola Agatha ang nangingibabaw habang kumakain kami ng breakfast dito sa dining area. Pareho kaming tahimik ni Ryder habang pinapakiramdaman ang isat isa. Nararamdaman ko ang galit sa mga mata nito sa tuwing tumitingin sa akin. Hindi ko na lang pinapansin bagkos t
"Aminado ako sa mga pagkakasalang nagawa ko sa iyo Ash! Pero hindi pa ba sapat ang paulit-ulit na paghingi ko ng tawad sa iyo? Bakit ang hirap ang tigas ng puso mo!" himutok na wika nito. "Isipin mo na kung ano ang gusto mong isipin Ryder! Pero buo na ang desisyon ko at hindi ako mapipigilan ng kah
RYDER POVIlang araw din akong walang ganang magtrabaho . Wala akong choice kundi ang pumasok ngayun kahit mabigat ang kalooban ko sa nagiging takbo ng relasyon namin ni Ashley. Mahirap man tanggapin ang lahat pero wala akong magagawa kundi ituloy ang buhay at asikasuhin ang opisina dahil walang sin
BRYAN POV MAGING ready siya? I don' think so! Kaya ko ba tatagang maghintay gayung sa mga sandaling ito, nandito lang siya sa harapan ko at nalalanghap ko sa katawan niya ang gamit niyang sabon? Kakalabas niya lang mula sa banyo at maayos naman ang pananamit niya! Sobrang ganda niya talaga! Napaka
BRYAN POV Takot si Angela mag-isa sa room ng hotel na ito kaya wala akong choice kundi ang isama siya dito sa silid! iyun nga lang, katakot-takot na pagpipigil ang kailangan kong gawin para hindi magkasala! Kahapon pa ako nasa biyahe at talagang ramdam na din talaga ng katawan ko ang sobrang pag
ANGELA POV '"Oh, tapos ka nang maligo? Halika na! Kumain na tayo!" kaagad namang bigkas ni Bryan nang mapansin niya ang paglabas ko ng banyo! Kimi akong lumapit sa kanya at nagulat na lang ako nang bigla siyang tumayo at ipinaghilia niya pa ako ng mauupuan! "Maupo ka na!" narinig ko pa ngang big
ANGELA POV IMBES na hilamos lang sana ang gagawin ko dito sa loob ng banyo, nagpasya akong maligo na lang ng tuluyan para mapreskuhan! Hindi ko alam kung anong oras kami aalis kinabukasan at mas maigi na din siguro na nakaligo na ako ngayung gabi pa lang! Mabilisang ligo lang naman ang ginawa ko
ANGELA POV "Okay ka lang ba? Gusto mo bang mag stop- over na muna tayo para makapahinga ka?" seryosong tanong ni Sir Bryan sa akin habang tahimik pa rin akong nakatanaw sa kawalan! Halos tatong oras nang tumatakbo ang sasakyan at simula nang bumyahe kami, ngayun ko lang siya ulit narinig na nagsal
ANGELA POV PAGKATAPOS namin kumain, dumirecho na kami sa presinto kung saan nakapiit si Nanay! Noong una nagtatalo pa ang puso at isipan ko kung dadalawin ko pa ba siya sa kabila ng mga nalaman ko pero sa huli nagpasya na lang akong silipin siya! Mas maigi na din siguro na magpakita na muna ako sa
ANGELA POV HINDI KO alam kung ilang minuto akong nakayapos lang kay Sir Bryan habang umiiyak! SA sobrang sama ng loob na nararamdaman ko nakalimutan ko na nga na nasa restaurant kami at kung hindi ko pa naramdaman ang pag-served ng mga pagkain na inorder ko kanina hindi pa ako nahimasmasan at nahi
ANGELA'S POV Para akong hapong-hapo na napaupo sa upuan pagkaalis ni Tiya Mayet! Pakiramdam ko, hindi kayang iproseso ng utak ko ang mga impormasyon na nalaman ko ngayun lang! Ang inaakala kong taong nagluwal sa akin dito sa mundo ay hindi ko naman pala totoong Ina? Kaya ba hindi ko naramdaman s
ANGELA'S POV KASALUKUYAN naming hinihintay ni Sir Bryan na mai-served sa amin ang inorder kong mga pagkain nang mula sa pintuan, napansin kong pumasok ang ilan sa mga kalalakihan! Kung titingnan, mukhang mga dayo din sila sa lugar na ito na siyang labis kong ipinagtaka! Ang mas lalo ko pang ipinag