ASHLEY POVTanging masayang boses ni Lola Agatha ang nangingibabaw habang kumakain kami ng breakfast dito sa dining area. Pareho kaming tahimik ni Ryder habang pinapakiramdaman ang isat isa. Nararamdaman ko ang galit sa mga mata nito sa tuwing tumitingin sa akin. Hindi ko na lang pinapansin bagkos t
"Aminado ako sa mga pagkakasalang nagawa ko sa iyo Ash! Pero hindi pa ba sapat ang paulit-ulit na paghingi ko ng tawad sa iyo? Bakit ang hirap ang tigas ng puso mo!" himutok na wika nito. "Isipin mo na kung ano ang gusto mong isipin Ryder! Pero buo na ang desisyon ko at hindi ako mapipigilan ng kah
RYDER POVIlang araw din akong walang ganang magtrabaho . Wala akong choice kundi ang pumasok ngayun kahit mabigat ang kalooban ko sa nagiging takbo ng relasyon namin ni Ashley. Mahirap man tanggapin ang lahat pero wala akong magagawa kundi ituloy ang buhay at asikasuhin ang opisina dahil walang sin
Hindi ko maiwasan na mapangisi. Talaga naman..... ang lakas pa rin ng loob nitong sabihin sa akin ang katagang iyun. Anong palagay nya sa akin...basta-basta na lang kalimutan ang lahat? Na parang wala lang at muling ibalik ang kung anong meron kami dati? "Hindi na kita mahal! Akala ko noong mga pan
ASHLEY POVKahit papaano nakaramdam ako ng kapanatagan ng kalooban sa halos dalawang araw na hindi pagpapakita sa akin nila Ryder at Lorenzo. Kahit papaano nagkaroon ako ng katahimikan at wala kaming ginawa ni Charles kundi ang mamasyal at sulitin ang mga araw ng pananatili namin dito sa Pilipinas.
"Well, mabuti naman kung ganoon. Hindi ko akalain na ganito ka pala kabilis kausap. Huwag kang mag-alala. Agad kong ipapaasikaso kay Ryder ang divorce nyo para naman pwede ka ng maghanap ng lalaking karapat-dapat sa iyo!" nakangisi nitong sagot. Hindi ko mapigilan na maikuyom ang aking kamao. Pero h
ASHLEY POVDahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata at inilibot ang aking tingin sa paligid. Purong puti ang aking nakikita at hindi ko alam kung nasaan ako. "Mabuti naman at gising ka na Ash? Kumusta ka na?" narinig ko pang wika ng isang baritonong boses sa gilid ko. Agad kong tiningnan kung s
Sobrang putla na din ito gayung halos isang linggo pa lang naman itong naka-confine sa hospital. Nagigising ito paminsan-minsan pero kaagad din nakakatulog dahil sa mga gamot na itinuturok dito. "May pag-asa pa syang gumaling diba?" tanong ni Lorenzo. Tinititigan naman siya ng kasamang Doctor na si