I watched him sat in the chair in front of me. I stared at him intensely para maramdaman nito kung gaano ako ka-seryoso ngayon. Maka-ilang ulit na rin bumuntong-hininga si Ford. I can't understand why this is happening to us. Just two weeks ago we were very happy and our relationship is getting better each day. I just left him for work for just two weeks ay ito na agad ang naabutan ko. Bagong kasal pa lang kami at agad nambabae na ito o talagang matagal na silang may relasyon no'ng babaeng 'yon at ngayon ko lang nalaman?
"If you're gonna say you're sorry. Save it, I don't wanna hear petty lies right now." I cut him off before he could say anything to me.
He looked at me again but this time it's different from the usual gaze he always used whenever he stared at my face. Nakahanda na nga ba akong marinig ang explanation niya? Do I have enough strength to deal with this today? It's not that I can run from him forever. It's the moment of truth at kahit masakit ay tatanggapin ko.
"I met Lisa six months ago," pagkukuwento nito
.
Six months ago? May convention siyang dinaluhan sa Cebu six months ago. Don't tell me, that's where they first met?
I remained silent at patuloy pa rin sa pagsipsip ng champagne sa kopitang hawak ko. Nakapang-de-kwatro akong nakatitig lang sa kan'ya. No emotions on my face can be seen. Just my poker face staring at his dumb face.
"She was a waitress at the bar where my business partners and I are drinking. I didn't mean to have a sexual relationship with her. I love you, and I respect our relationship, Mandy," pagpapatuloy nito sa pagkukuwento. "I chose to be faithful but because of too much alcohol, I have mistaken her for you."
What's with the excuse!? Dahil sa alak? Dahil sa alak kung bakit niya nagawa iyon? It's very painful to hear all of this coming from the man you love so much. Ni sa panaginip ko ay hindi ko naisip na pagtataksilan ako ni Ford para sa ibang babae. He loves me so much and I can feel it. But sometimes we are too blinded not to see the small changes of a one person dahil nasanay ka na ganoon na siya and you are too confident na hindi siya magbabago.
"I love her, Mandy. I love Lisa, pero mahal din kita," diretsong ani nito sa akin. Naibagsak ko sa sahig ang hawak kong champagne glass.
"Oops! Nabasag tuloy," wika ko. Tiningnan niya ako na may pagtataka sa mukha. Siguro ay na-we-weirduhan siya sa mga kinikilos ko. "You see those broken glasses? Ako 'yan, I am so broken right now and so lost. You love her but at the same time you love me too? That's not love dear, it's called selfishness. You can't have both of us, don't be too greedy, kaya ang daming single sa mundo eh," I added.
This conversation is full of nonsense! Kahit anong gawin ko, my brain can't comprehend everything he said. Simple lang naman dapat ang eksplinasyon sa ginawa niya. He CHEATED! That's it at wala ng iba. He's just making things complicated and making excuses just to save himself.
"But I don't wanna lose you, Mandy. This marriage and our relationship for ten years… Ayaw kong mawala sa akin 'to." I rolled my eyes because of irritation. What the fuck is he saying right now? He doesn't wanna lose me pero gumawa siya ng ikakawala ko?
"Dear, oh dear… Hindi ako nag-aral ng ilang taon sa mamahaling paaralan para magpakatanga. Inaamin ko na nasasaktan ako ngayon. I'm hurting at mas lalo pa akong nahihirapan sa tuwing naririnig ko 'yang sinasabi. Every word that comes out from your mouth is like a dagger that cuts through my flesh," galit kong wika. "You inflected so much pain na gugustuhin ko na lang na mawala ka sa buhay ko. Hindi mo ako mahal, takot ka lang. Takot ka lang na malaman ng pamilya mo itong ginawa mo at kunin ang kumpanyang ipinamana sa'yo."
"No, you're wrong! This is not about the company!" he shouted. May pagbabanta na tinitigan ko siya sa mata. Ayaw na ayaw ko pa naman ang sinisigawan ako.
"I'm sorry for shouting at you," he desperately said. Pagod na pagod ang pagmumukha nito. I wanted to see him regret his actions but I saw nothing. Ipinagtutulakan pa nito ang pagmamahal niya raw sa akin.
"I'm giving you a year to confess everything to your family. Until then, ay mananatiling nakatikom ang bibig ko sa paghihiwalay natin," I said with no emotions. Nagulat ito sa narinig at agad rumehistro sa kan'yang mukha ang pagtutol.
"No," he said firmly. "Hindi tayo maghihiwalay Mandy," dagdag pa nito.
"Try me, you want to bring this issue outside of our marriage? Gusto mong ma-eskandalo tayo o susunod ka na lang?"
Wala na itong nagawa dahil alam niyang may hawak akong ebidensya. He surrendered and he accepted my offer.
"Good, now go and leave!" singhal ko.
"What? This is my house also. May karapatan pa rin ako sa bahay na 'to," saad ni Ford. Napatayo ito mula sa pagkakaupo sa sofa.
"Kailangan ko pa ba talagang takutin ka Ford para makuha mo ang ibig kong sabihin?" tanong ko. "Leave and go to your mistress. See you after one year." Iniwan ko siya sa sala at dumiretso sa guestroom.
Narinig ko pa ang pagmumura nito habang pumapanhik ako sa hagdan. Nakasalubong ko naman ang kerida nito. Nakayuko ang babae na tila wala sa sarili habang nakaupo sa may hagdan. Akala ko ba ay nakaalis na ang isang 'to? Ano pa ang ginagawa niya rito sa pamamahay ko?!
"Alam ko namang makapal ang pagmumukha mo pero hindi ko akalain na may ilalala pa pala," patutsada na wika ko sa nakayuko na babae.
Napaangat ng tingin ang babae sa akin at nakita ko kung paano ito nagulat nang makita ako.
"What?! Bakit gulat na gulat ka? Hindi mo ba inaasahan ang presensya ko?" mataray kong tanong rito.
Tiningnan ko mula ulo hanggang paa ang babaeng nasa harap. Her name is Lisa and she's a waitress. Hindi naman sa nagmamayabang ako but– I really can't find how Ford fall for this woman.
"Magkano ba? Magkano mo ibinenta ang katawan mo sa asawa ko?" prangka kong tanong dito.
"Wala akong binebenta," madiing sagot nito sa akin. Masama na tinitigan ako nito sa mata kaya agad kumulo ang dugo ko at hindi ko nakontrol ang sarili upang sampalin ang babae.
"Huwag mong sabihing wala, babae! How dare you glare at me like that! Kayang-kaya kitang durugin, Lisa. Mahal akong maningil. Akala mo ba may magagawa si Ford kung may gawin akong masama sa'yo?" I said with full of seriousness in my voice.
Napakurap-kurap ang babae. Para bang natauhan ito sa kung anong kaya kong gawin sa kan'ya.
Isang sampal ulit sa kanang pisngi nito ang iginawad ko. Napaiyak ang babae dahil sa sakit kaya mas lalo akong nanggigil. "That--is for ruining my marriage!"
"Mandy!" sigaw ni Ford habang patakbong umakyat ng hagdan upang pigilan ako. I can feel the pain just by hearing Ford shouting my name. Pinipigilan ako nitong saktan ang babaeng dahilan kung bakit kami nagkakagulo ngayon.
"This is for my underwear!" Lumagapak ulit sa pisngi nito ang malakas kong sampal. Kahit mahapdi na ang palad ko dahil sa malakas na impact gawa ng pagkakasampal ko sa babae ay hindi pa rin nais tumigil ng isip ko. Gusto pa rin nitong manakit.
"Stop it!" Ford catch my hand at muntik pa akong mahulog mula sa hagdan nang bitawan nito ang kamay ko. Agad nitong pinuntahan ang umiiyak nitong kabit at inalo.
"Disgusting animals!" I said at iniwan sila. Binangga ko pa ang balikat ng lalaki at napasandal ito sa may railings ng hagdan. "Clean your mess, Ford."
Ayaw ko matulog sa kuwarto naming dalawa. Madumi na 'yon at kailangan na ng general cleaning. That room lose it's class dahil may chipipay na nakapasok do'n. Kahit naman ay nagtatapang-tapangan ako ngayon ay may panghihinayang pa rin akong natitira. Para akong pinatay ng ilang libong beses nang masaksihan ko ang pagtataksil ni Ford sa akin. Naiisip ko nga kung paano ko pa nakakayang harapin 'to lahat. I was born and raised this way by mother and I'm thankful dahil ngayon ay nagagamit ko na lahat ng itinuro niya sa akin. There may be pain in my heart now pero nananaig ang pagiging independent at matapang ko.
My mother taught me how to value my own worth as a person. She raised me to understand that I can stand on my own feet without no one's help. I'm a Miller, I'm an heir to The Miller Jewelries. We have businesses all over the world and walang ibang mamamahala no'n kung hindi ako lang. Wala akong oras mag-aksaya ng luha sa lalaking walang ginawa kung hindi suklian ng kataksilan ang pagmamahal ko. I don't see some benefits for me to stay by his side anymore. Ang lalaking piniling magloko ay dapat hindi na binibigyan ng importansya at halaga. Hindi naman kasi 'yan magloloko kung talagang mahal ka. He cheated because you are not the one who can satisfy him anymore. Sa madaling salita, wala ka ng halaga sa kan'ya.
Oo masakit 'yan. It hurts like hell lalo pa't hindi biro ang sampung taon na magkasama kami. But think about it, it's a blessing in disguise dahil God save you from a loveless marriage. Kung hindi na pagmamahal ang siyang nagbubuklod sa inyong dalawa, there is no happiness anymore and all will be just pure sufferings.
"Hey," tawag ko sa kaibigan na nasa kabilang linya. I called my only best friend. Cherry has been my best friend since we were just a child. Her mom and my mom were besties also kaya kami nagkakilala at naging mabuting magkaibigan. "Mandy? Are you crying?" she replied. "Nadisturbo ko ba ang tulog mo, Che?" tanong ko naman. Alas-tres na kasi ng madaling araw at paniguradong mahimbing na ang tulog ni Cherry ngayon lalo pa at buntis ang kaibigan. "No, not at all. But hey? Why are you crying? Are you in New York right now?" Umiling ako kahit hindi naman nito nakikita. Pinipigilan ko ang sariling humikbi dahil ayaw kong magpakita ng kahinaan. "Ford cheated," diretsong ani ko at sinabayan ko pa ng maikling tawa. There was silence when I told her about the cheating issue. Ako naman ay wala na akong ibang ginawa kung hindi ang kagatin ang mga labi ko. I need to feel physical pain to distract myself and to stop myself from crying. There's no point in crying over spilled milk. "Mandy, I kn
Ilang minuto rin ako nakipagtalo sa delivery boy. Hindi ko ito tatanggapin atsaka tumataginting na fifty million pesos ang binayaran ko sa package na ito na hanggang ngayon ay hindi ko alam kung ano! "Ma'am we cannot do anything now about your purchase. Just sign the order received on the paper para matapos na po tayo," wika ng lalaki. I sighed and surrendered. I don't have a choice but to sign it. Wala rin namang magagawa pa ang makipagtalo pa sa kan'ya. Mukhang hindi rin naman ako makakahingi ng refund dahil may kontrata akong pinirmahan. Nag-de-deliver lang din naman siya at ako 'yong nag-order kagabi na wala sa sarili.Naghihinala pa rin ako pero there's nothing I can do about it anymore. Nagbayad na ako and might as well check what I ordered for 3 million dollars! I swear, kapag figurines chuchu ito ay itatapon ko talaga. Umalis saglit ang delivery boy at may kung anong ginawang senyas ang lalaki sa mga kasamahan nito na nasa delivery van.Nakita kong may dalawa pa pala siyang k
Saglit kaming nagkatitigan ni mommy at sa mga oras na ito ay nais ko na lamang magpakain sa lupa. Gusto ko na lang ibaon ang sarili dahil sa wala naman akong ibang maisip na idadahilan sa malaking box na nakita nito. Anong sasabihin ko? Anong idadahilan ko? Paano kung malaman niya na may tinatago akong lalaki rito sa loob ng pamamahay ko? Ngayon pa lang ay nanginginig na ako habang iniisip ang mga posibleng mangyari sa akin. Tiningnan muli ni mommy ang box sa harap at unti-unti ay tumaas ang isang kilay nito at muling inilapat ang paningin sa mukha ko. Halos kagatin ko na ang buo kong kuko sa kamay dahil sa tensyon. I saw how she fixed her gaze to my eyes. Tinititigan ako at parang binabasa ang nasa isipan ko. "Man–" "Mom! It's just a box from someone I-I d-don't know," biglang sagot ko nang magsalita ito."Someone you don't know?" tanong nito. Mahihimigan ang pagtataka sa boses nito. Tila ba ay hindi siya naniniwala sa sinabi kong palusot. Tumango ako at iginiya si mommy sa may s
"Mommy! Mommy! I love you," sigaw ng isang batang babae mula sa may kalayuan habang nakasakay ito sa maliit na bisikleta. Nasaan ako? Panaginip na naman ba? I can clearly see myself. Ang weird nga dahil sa nakikita ko ang sarili sa loob ng panaginip ko. I'm watching my own self in my dream ngunit hindi ako makapagsalita o kaya mahawakan man lang ang sarili. All I can do is to watch the scenario. Nakita ko ang sarili na kumakaway sa batang babae habang may nakapaskil na isang ngiti sa labi ko. Lagi-lagi ko itong napapanaginipan. Ganitong-ganito ang lahat ng pangyayari at nauulit ito lagi na para bang may nais itong iparating. "Sundan na kaya natin si baby?" tanong ng isang lalaki. Nakita kong pilyong napangiti ang sarili sa sinabi ng lalaki. Pilit kong pinapalinaw ang paningin ko upang makita ko ng klaro ang mukha ng lalaking ito. Lagi ko siyang nakikita sa panaginip ko pero lagi rin namang naka-blurred ang mukha nito. Si Ford kaya 'to? Si Ford ay ang asawa ko na naiwan sa Pilipina
Hatak-hatak ko ang maleta ko papasok ng bahay naming mag-asawa. Bumukod na rin kasi kami at may naipatayo na kaming bahay bago pa kami nagpakasal. We planned everything and we made sure na dapat may sarili na kaming bahay. Unang inihatid ni Manong sa bahay ng mga parents ko si mommy. Dad was not there when we arrived. Nasa Europe pala ang ama at may business meeting ro'n. Hindi naman ako nagtagal at umuwi na rin ako sa amin. Hinatid lang ako ni manong atsaka babalik din siya kina mommy."Honey, I'm home…" That's odd. Ganitong oras ay dapat nasa bahay na siya. Nakapatay ang ilaw sa sala kaya hinanap ko pa ang switch para buksan ang ilaw. Iniwan ko ang maleta na bitibit sa sala at agad-agad pumunta sa second floor ng bahay. Kung minsan kasi ay nasa study room ang asawa at may ginagawang trabaho. Minsan naman ay maaga itong nagpapahinga lalo pa't ipinasa na sa kan'ya ang pangangasiwa ng kumpanya nila. Every night siyang busy at bagsak agad sa kama dahil sa pagod. Pero nakakapagtaka na p
Saglit kaming nagkatitigan ni mommy at sa mga oras na ito ay nais ko na lamang magpakain sa lupa. Gusto ko na lang ibaon ang sarili dahil sa wala naman akong ibang maisip na idadahilan sa malaking box na nakita nito. Anong sasabihin ko? Anong idadahilan ko? Paano kung malaman niya na may tinatago akong lalaki rito sa loob ng pamamahay ko? Ngayon pa lang ay nanginginig na ako habang iniisip ang mga posibleng mangyari sa akin. Tiningnan muli ni mommy ang box sa harap at unti-unti ay tumaas ang isang kilay nito at muling inilapat ang paningin sa mukha ko. Halos kagatin ko na ang buo kong kuko sa kamay dahil sa tensyon. I saw how she fixed her gaze to my eyes. Tinititigan ako at parang binabasa ang nasa isipan ko. "Man–" "Mom! It's just a box from someone I-I d-don't know," biglang sagot ko nang magsalita ito."Someone you don't know?" tanong nito. Mahihimigan ang pagtataka sa boses nito. Tila ba ay hindi siya naniniwala sa sinabi kong palusot. Tumango ako at iginiya si mommy sa may s
Ilang minuto rin ako nakipagtalo sa delivery boy. Hindi ko ito tatanggapin atsaka tumataginting na fifty million pesos ang binayaran ko sa package na ito na hanggang ngayon ay hindi ko alam kung ano! "Ma'am we cannot do anything now about your purchase. Just sign the order received on the paper para matapos na po tayo," wika ng lalaki. I sighed and surrendered. I don't have a choice but to sign it. Wala rin namang magagawa pa ang makipagtalo pa sa kan'ya. Mukhang hindi rin naman ako makakahingi ng refund dahil may kontrata akong pinirmahan. Nag-de-deliver lang din naman siya at ako 'yong nag-order kagabi na wala sa sarili.Naghihinala pa rin ako pero there's nothing I can do about it anymore. Nagbayad na ako and might as well check what I ordered for 3 million dollars! I swear, kapag figurines chuchu ito ay itatapon ko talaga. Umalis saglit ang delivery boy at may kung anong ginawang senyas ang lalaki sa mga kasamahan nito na nasa delivery van.Nakita kong may dalawa pa pala siyang k
"Hey," tawag ko sa kaibigan na nasa kabilang linya. I called my only best friend. Cherry has been my best friend since we were just a child. Her mom and my mom were besties also kaya kami nagkakilala at naging mabuting magkaibigan. "Mandy? Are you crying?" she replied. "Nadisturbo ko ba ang tulog mo, Che?" tanong ko naman. Alas-tres na kasi ng madaling araw at paniguradong mahimbing na ang tulog ni Cherry ngayon lalo pa at buntis ang kaibigan. "No, not at all. But hey? Why are you crying? Are you in New York right now?" Umiling ako kahit hindi naman nito nakikita. Pinipigilan ko ang sariling humikbi dahil ayaw kong magpakita ng kahinaan. "Ford cheated," diretsong ani ko at sinabayan ko pa ng maikling tawa. There was silence when I told her about the cheating issue. Ako naman ay wala na akong ibang ginawa kung hindi ang kagatin ang mga labi ko. I need to feel physical pain to distract myself and to stop myself from crying. There's no point in crying over spilled milk. "Mandy, I kn
I watched him sat in the chair in front of me. I stared at him intensely para maramdaman nito kung gaano ako ka-seryoso ngayon. Maka-ilang ulit na rin bumuntong-hininga si Ford. I can't understand why this is happening to us. Just two weeks ago we were very happy and our relationship is getting better each day. I just left him for work for just two weeks ay ito na agad ang naabutan ko. Bagong kasal pa lang kami at agad nambabae na ito o talagang matagal na silang may relasyon no'ng babaeng 'yon at ngayon ko lang nalaman?"If you're gonna say you're sorry. Save it, I don't wanna hear petty lies right now." I cut him off before he could say anything to me. He looked at me again but this time it's different from the usual gaze he always used whenever he stared at my face. Nakahanda na nga ba akong marinig ang explanation niya? Do I have enough strength to deal with this today? It's not that I can run from him forever. It's the moment of truth at kahit masakit ay tatanggapin ko. "I met
Hatak-hatak ko ang maleta ko papasok ng bahay naming mag-asawa. Bumukod na rin kasi kami at may naipatayo na kaming bahay bago pa kami nagpakasal. We planned everything and we made sure na dapat may sarili na kaming bahay. Unang inihatid ni Manong sa bahay ng mga parents ko si mommy. Dad was not there when we arrived. Nasa Europe pala ang ama at may business meeting ro'n. Hindi naman ako nagtagal at umuwi na rin ako sa amin. Hinatid lang ako ni manong atsaka babalik din siya kina mommy."Honey, I'm home…" That's odd. Ganitong oras ay dapat nasa bahay na siya. Nakapatay ang ilaw sa sala kaya hinanap ko pa ang switch para buksan ang ilaw. Iniwan ko ang maleta na bitibit sa sala at agad-agad pumunta sa second floor ng bahay. Kung minsan kasi ay nasa study room ang asawa at may ginagawang trabaho. Minsan naman ay maaga itong nagpapahinga lalo pa't ipinasa na sa kan'ya ang pangangasiwa ng kumpanya nila. Every night siyang busy at bagsak agad sa kama dahil sa pagod. Pero nakakapagtaka na p
"Mommy! Mommy! I love you," sigaw ng isang batang babae mula sa may kalayuan habang nakasakay ito sa maliit na bisikleta. Nasaan ako? Panaginip na naman ba? I can clearly see myself. Ang weird nga dahil sa nakikita ko ang sarili sa loob ng panaginip ko. I'm watching my own self in my dream ngunit hindi ako makapagsalita o kaya mahawakan man lang ang sarili. All I can do is to watch the scenario. Nakita ko ang sarili na kumakaway sa batang babae habang may nakapaskil na isang ngiti sa labi ko. Lagi-lagi ko itong napapanaginipan. Ganitong-ganito ang lahat ng pangyayari at nauulit ito lagi na para bang may nais itong iparating. "Sundan na kaya natin si baby?" tanong ng isang lalaki. Nakita kong pilyong napangiti ang sarili sa sinabi ng lalaki. Pilit kong pinapalinaw ang paningin ko upang makita ko ng klaro ang mukha ng lalaking ito. Lagi ko siyang nakikita sa panaginip ko pero lagi rin namang naka-blurred ang mukha nito. Si Ford kaya 'to? Si Ford ay ang asawa ko na naiwan sa Pilipina