LOGINShare
Kabanata IV
Last Updated:
2021-12-14 07:24:49Lucky's POV
Hindi maalis ang tingin ko sa papel na hawak ko.
Sila kaya ang mga babaeng nabiktima ng sumpa sa pamilya namin? Kasama ang pangalan ko! Hindi ko alam kung totoo ba ang sumpa dahil hindi ko pa nararanasang magmahal.
Mabilis kong kinuha ang phone ko, "Hello." Sabi ko ng sagutin niya ang tawag.
"I swear to god Lucky kung hindi ito emergency makakatikim ka ng sermon sa akin." Bungad ni Gio sa akin, ang nag-iisa kong bestfriend.
"Sorry kung nagising kita."
"Really? Are you?" Napakamot na lang ako sa ulo dahil sa naging sagot niya sa akin. Kilala talaga ako ng lalaking ito. "Ano bang kailangan mo ngayong dis oras ng gabi?"
"Gio, pwede mo ba akong samahan sa sementeryo?"
"Sementeryo? Lucky, ano namang gagawin mo doon?" Gulat na tanong nito sa akin. Pakiramdam ko nawala pa ang antok sa boses niya nang marinig ang sinabi ko. "Kung isa na naman ito sa mga pranks mo, please stop it."
"No, Gio. Hindi ito kalokohan, I promise." Sagot ko sa kanya.
Bumuntong hininga ito at narinig ako ang kanyang pagbangon. "Fine. I'll pick up in five minutes." Sagot nito bago binaba ang linya.
Dali dali akong umakyat sa kwarto para kumuha ng jacket. Matapos nun ay pumunta akong storage area para naman kumuha ng flashlight.
Wala pang limang minuto ay dumating na si Gio sa tapat ng bahay. Ang totoo ay kaya kami naging magbestfriend ni Gio dahil malapit ang magulang namin at magkapitbahay lang kami. Kaya palagi siyang nasa bahay noong bata pa lang kami at nakikipaglaro sa akin.
"Ready?" Tanong ko sa kanya at binuhay niya lang ang makina ng sasakyan bilang sagot sa akin.
Mabilis ang naging biyahe naming dalawa dahil hatinggabi na at wala ng sasakyan sa kalsada. "Sigurado ka ba sa binabalak mo?" Tanong nito sa akin at tumango naman ako.
Inalalayan niya akong lumabas ng kwarto at sabay naming tinungo ang daan papuntang mausoleum ng pamilya namin. Doon nakasulat ang lahat ng mga pangalan ng mga de Legazpi.
Binuksan ko ang gate ng mausoleum at hinila si Gio papasok. Tanging ang dala naming flashlight ang nagsisilbi naming ilaw.
"Ano bang hinahanap mo?" Tanong niya sa akin nang iniisa-isa ko ang pangalan na nakaukit sa marmol.
Hindi ko siya sinagot, sa halip inabot ko sa kanya ang papel napulot ko sa ilalim ng mesa ni Tatay. Hindi ko na kailangan nun dahil nakabisado ko na ang mga pangalang nakasulat doon.
Inisa isa ko na ang mga pangalan, nagsimula pa nga ako sa mga namatay ng 1600 pero hindi ko pa din makita ang pangalan nila. Nakapagtataka pa dahil maging pangalan ni Lola Felicilda at Lola Juana sa nakaukit doon.
"Bakit ngayon ko lang napansin ito?" Tanong ko sa sarili.
Hindi kaya mali ang iniisip ko? Siguro sadyang nagkataon lang ang lahat at hindi totoo ang sumpa sa angkan namin.
"Lucky." Rinig kong sigaw ni Gio, ginala ko ang paningin ko sa paligid pero wala na si Gio sa tabi ko.
"Nasaan ka?" Tanong ko at doon ko siya nakita na lumabas sa pader.
Hindi ko akalaing may secret passage pala itong mausoleum. Ngayon lang nag-sink in sa isip kong hindi ko pa pala tuluyang kilala ang pamilya ko.
Inalalayan niya ako papasok at doon ako namangha. Hindi ko akalaing nasa sementeryo pa din ako dahil sa ganda ng nakikita ko.
Pagpasok mo ay unang bubungad sa iyo ang dalawang fountain. May pathway na papunta sa isang malaking puntod na nasa dulo.
Punong ng puno ang paligid nito ng mga bulaklak, hindi lang isang uri, iba ibang uri ng bulaklak na akala mo may flowershop dito. Mayroon ding balon sa hindi kalayuan. Halatang may-aalaga nito dahil wala kang makikitang lanta ng bulaklak o tuyong dahon na nakakalat sa paligid.
Nang makalapit kami sa puntod ay doon namin nakita ang mga hinahanap namin.
Maria de Legazpi
June 23, 1651 - May 03, 1684
Consuelo de Legazpi
April 07, 1718 - May 30, 1748
Maria Anastacia de Legazpi
January 01, 1758 - September 05, 1800
Paz de Legazpi
February 23, 1799- December 25, 1838
Trinidad de Legazpi
March 15, 1827 - March 15, 1849
Constancia de Legazpi
June 27, 1849 - August 20, 1860
Ramona de Legazpi
September 30, 1860 - December 30, 1888
Rosa de Legazpi
September 27, 1880 - May 09, 1905
Felicilda de Legazpi
July 08, 1900 - September 14, 1960
Juana de Legazpi
May 13, 1920 - December 01, 2010
"Bakit nakahiwalay sila?" Tanong ni Gio sa akin pero napailing ako. "Alam mo noon pa man, gusto ko ng itanong sa iyo kung bakit puro lalaki lang ang nakalibing sa mausoleum ng pamilya niyo, ngayon alam ko na ang sagot."
Ano ba ang dahilan kung bakit sinumpa ang angkan namin? May nagawa silang masama para isumpa ang angkan namin sa loob ng mahigit 300 na taon.
Dian Masalanta
Nakaukit sa ibabaw ng marmol na puntod nila at katabi nito ang isang statue ng babaeng buntis na nakahawak sa tiyan nito.
"Sino naman siya?" Tanong ko kay Gio.
"Hindi mo siya kilala?"
"Itatanong ko ba kung kilala ko?" Balik tanong ko sa kanya.
Sandaling nanahimik si Gio, ganyan kasi 'yan kapag nasusungitan ko. "Siya ang goddess of love, conception, and childbirth, and the protector of lovers ng Philippine mythology." Sagot nito.
Napapaligiran din ng bulaklak ang istatwa ni Dian Masalanta. Ibig sabihin ba nun ay inaalayan pa din siya ng mga kamag-anak ko ng bulaklak. Kung totoo siya, sana matagal na niyang naalis ang sumpa sa pamilya namin.
Umupo kami ni Gio para magpahinga sandali, naisipan naming sa gilid ng balon umupo. Namamangha pa din kami sa lugar na ito dahil buhay na buhay ang lugar na ito. Ultimo balon, hindi nawawalan ng tubig.
"Bakit kaya ito tinatago ng pamilya mo?" Tanong ni Gio sa akin.
"Hindi ko din alam." Tanging sagot ko sa kanya,naguguluhan pa din ako. Isang bagay lang ang tanging sigurado ko pag-uwi, kakausapin ko si Tatay tungkol sa sikretong puntod sa mausoleum. "Paano mo pala na-discover ang lugar na ito?"
"Hinawakan ko kasi 'yung family crest niyo sa may pader. Hindi ko naman alam na magbubukas pala iyon ng sikretong lagusan." Sagot nito sa akin.
"Naku, Lucky baka mamaya may mga sikretong kwarto din sa bahay niyo ahh."
Napailing na lang ako sa sinabi niya. "Saang crest?" Tanong ko at tumango naman siya.
"Tara, ipapakita ko sa iyo kung paano ko nabuksan." Sagot niya at nauna ng maglakad papuntang pintuan.
Tumayo na din ako para sana sundan siya ngunit nadulas ako dahil sa lumot na natapakan ko. "Gio." Sigaw ko bago mahulog sa balon.
Marunong akong lumangoy kaya hindi ako natatakot sa balon.
Ngunit kahit anong langoy ko paahon ay hindi ko magawa. Parang may pwersang humihila sa akin pababa.
"Lucky!" Rinig ko ang nag-aalalang boses ni Gio mula sa itaas. "Umahon ka na dyan, wag mo naman akong biruin ng ganito!"
Sana nga ay nagbibiro lang ako pero hindi!
Kinakampay ko ang dalawang paa ko paakyat pero wala pa ding nangyayari. Habang tumatagal, pakiramdam ko pababa ako ng pababa sa balon.
Gaano ba kalalim ang balon na ito?
Bakit hindi ko pa din nararating ang kailaliman nito?
Unti unti na akong nauubusan ng hininga at lakas. Hindi na ako tatagal sa ganitong sitwasyon, kaya naman tinigil ko na ang paglangoy at hinayaan na lang ang sarili kong lumubog.
"Don't worry I already called for help." Rinig kong sigaw ni Gio. "Please, hold on."
I wish I can hold on but I think this is already the end.
Pinikit ko na lang ang mata ko at tinanggap ang kapalaran ko.
Related chapters
My Love From The Past Kabanata V
Lucky's POV"Ayoko."Sigaw ko at pilit na hinahawakan ang kamay niya. Ayokong bumitaw, ayoko siyang iwan dito. Hindi ko alam kung paano itutuloy ang buhay nang wala siya sa tabi ko. "Sabihin mong ayaw mo akong mawala sa tabi mo. Ikaw ang pipiliin ko.""Lucky." Sabi niya at binitawan ang kamay ko. Hinaplos niya ang pisngi ko dahilan para mapapikit ako at namnamin ang huling pagkakataong mahahawakan niya ang mukha ko. "Gustuhin ko mang manatili ka sa tabi ko, bumuo ng pamilya kasama ka ngunit hindi ito ang tamang panahon.""Paano mo naman nasabi?" Inis na tanong ko sa kanya. "Hindi ka naman manghuhula ahh. Nakausap mo ba si Papa Jesus? Hindi naman di ba? Kung sinabi man niyang oo, pwede naman natin siyang kausapin. Mabait 'yun, promise!""May mga taong naghihintay sa pagbabalik mo. Maraming masasaktan kung mas pipiliin mong manatili sa panahong ito."Tinanggal ko ang k
Last Updated : 2022-01-07My Love From The Past Kabanata VI
Lucky's POVBinabantayan ko ang lalaking naaksidente dahil sa pagiging paranoid ko. Hindi ko alam kung anong gagawin ko kung napatay ko ang lalaking ito.Teka! Nasa langit na ako, paano ko magagawang makapatay? Baka nakatulog lang siya sa ginawa ko.Hindi ko mapigilang mapapikit. Baka ipatapon na ako sa baba dahil sa kakagawan ko. Hindi ko alam ang gagawin ko kung mapupunta ako sa impyerno.Mabuti nalang at sugat lang ang natamo niya.Muli akong napadasal dahil sa takot, "Lord, mabait ka naman di ba? Hindi mo naman ako basta bastang ipapatapon sa baba di ba? Sorry na! Hindi na mauulit, promise!" Bulong ko habang nakatingin sa langit.Agad ko nilinis ang sugat gamit ang tubig mula sa anyong tubig na katabi namin at tinalian ang sugat niya para hindi na muling magdugo. Pasalamat na din ako dahil tinuruan ako noon ng kasambahay namin kung paano gum
Last Updated : 2022-01-08My Love From The Past Kabanata VII
Lucky's POV"S-salamat." Tanging nasabi ko habang buhat buhat niya ako. As usual, hindi na naman niya ako pinansin, nakatuon lang ang attention niya sa nilalakaran. Mabuti na iyon, mamaya kapag binuka na naman niya ang bibig niya, mauwi na naman kami sa away."Señorito Magnus, saan ka ba naglagi?" Tanong ng isang babaeng sumalubong sa amin. "Kanina ka pa hinahanap ng iyong ama."Hindi rin pinansin ng lalaki este ni Magnus ang babae. Ugali niya ba talagang mag-snob ng babae, gwapo ahh! "Nakipagkita ka na naman ba kay Juana? Tiyak na magagalit iyon kapag nalamang sinuway mo ang utos niya." Sabi nito na napapadyak pa sa sobrang stress."Hindi magagalit si ama sa akin."
Last Updated : 2022-01-11My Love From The Past Kabanata VIII
Lucky's POVHindi ko mapigilang mapaubo dahil sa pagpapausok nila sa akin. "O masamang espiritu, lubayan mo ang katawan ng babaeng ito." Sabi ng mananambal na dumating.Oo, mali ang dinig ko. Hindi manananggal ang tinawag nila, kundi mananambal. Kaya naman ngayon hawak hawak ako ng dalawang babae para hindi ako makatakas sa pag-orasyon sa akin.Tuloy tuloy lang ang pag-ubo ko at kita ko ang pag-aalala sa mukha ng pamilya ni Lucia lalo na ng babaeng feeling ko nanay niya. "Mang Tasyo, bakit hindi tumitigil sa pag-ubo ang anak ko?" Tanong nito."Nilalabas niya ang mga masasamang espiritung bumabalot sa kanya." Sabi nito na nagpa-init ng ulo ko. Kung magpalit kaya namin ng pwesto at siya ang pausukan ko, tignan ko lang kung hindi siya ubuhin.Nakaupo si Magnus sa tabi ng tatay ni Lucia at pinapanuod ang pagpapahirap sa akin. For sure, tuwang tuwa siyang nahihirapan ako ngayon.
Last Updated : 2022-01-12My Love From The Past Kabanata IX
Lucia's POVPaano ko ba ma-contact itong si Lucia?Alam kong konektado siya sa sumpa. Hindi naman siguro ako ipapadala sa panahong ito na walang dahilan.Buong gabi kong kinakausap ang sarili ko baka sakaling magsalita itong si Lucia pero nagmukha lang akong tanga. "Hoy babaeng talandi. Alam kong nandito ka lang sa loob ng katawan na ito, kaya naman lumabas ka na at kausapin mo ako." Sabi ko sa harap ng salamin.Naghintay akong ilang segundo pero wala akong narinig mula sa kanya."Sasaktan ko itong katawan mo?" Panghahamon ko pero wala akong narinig mukha sa kanya.Kaya naman kinuha ang isang suklay at sinaksak ang sikmura ko. Nanlaki ang mata ko at napatakip ng bibig, bukod sa sobrang sakit ay muntikan na akong masuka sa kalokohan ko.Sandali akong natigilan nang may kumatok sa kwarto. "Señorita Lucia, ma
Last Updated : 2022-01-18My Love From The Past Kabanata X
"Señorita, hindi ka pa ba matutulog?" Tanong ni Perlita nang makita akong nakadungaw sa bintana sa kalaliman ng gabi.Hindi ko siya pinansin. Feeling ko ang habang oras sa panahong ito, bawat segundo parang oras ang katumbas. Ganun yata kapag hindi mo gusto ang ginagawa mo or sa case ko napuntahan kong panahon.Lucia. Lucia. Lucia. Bakit mo naman kasi sinumpa ang angkan mo? Para sa lalaking hindi ka mahal. Dagukan nalang kaya kita baka sakaling matauhan ka.Paksht ka! Ang dami mong sinirang buhay dahil sa pagiging bitter mo. Bwisit ka."Perlita." Sabi ko nang tumabi siya sa akin. "Anong klaseng babae ako noon?"Ngumiti si Perlita. "Masunurin kang anak, mapagmahal at malambing kaya naman paborito kang anak ni Señor at Señora. Sinubukan mong magsanay kung paano maging isang maybahay ngunit nahirapan ka dahil hindi ka naman sanay sa gawaing bahay.
Last Updated : 2022-02-02My Love From The Past Kabanata XI
"Señorita, gumising na po kayo." Pangbubulabog ni Perlita sa mahimbing kong tulog. Kinuha ko ang unan at tinakip sa ulo para hindi marinig ang boses niya. Sandaling nagkaroon ng katahimikan pero ilang minuto ang lumipas ay niyugyog niya ako. "Señorita, kailangan mo na bumangon dahil magsisimba pa kayo ni Señora Rosario.”“Siya na lang. Antok na antok pa ako.” Sagot ko habang inaalis ang kamay niya sa braso ko. “I need my beauty sleep.”“Paumanhin Señorita ngunit hindi ko maintindihan ang iyong tinuran.” Rinig kong sabi ni Perlita kaya naman bumangon na lang ako dahil wala ako sa mood mag-explain.Hindi ko napigilang taasan ng kilay si Perlita nang bumangon ako. Mayroong tipid na ngiti sa kanyang mga labi na para bang masaya siyang hindi nahirapan sa paggising sa akin. Wala akong nagawa, pumunta lumabas na ako ng kwarto para pumuntang banyo at mal
Last Updated : 2022-02-03My Love From The Past Kabanata XII
Hindi na ako nagpakalayo layo dahil hindi ko naman alam ang pasikot sikot sa panahong ito at wala akong dalang pera. Naupo ako sa isang bench at pinagmasdan sila mula sa malayo. Mas mabuti na lumayo ako, ayoko namang masira ag date ni Ate Amor dahil sa pagiging negative ko.Masaya silang apat habang kumakain ng mais. Lalo na si Magnus at Soledad na nagsusubuan ng mais, wala palang dapat na ipag-alala. Kung ibang tao ang makakakita, mapagkakamalan silang mag-jowa.Kawawang Lucia.Unti unting dinurug ni Magnus ang puso niya sa mga kinikilos nito. Gusto niya sigurong si Lucia ang sumuko para ihinto ang kasal nila. Sa ganoon, hindi lalabas na mayroong babaeng involve at mababansagang walang isang salita ang ga De Silva.Tumalim ang tingin ko kay Magnus na sandaling napadako ang tingin sa akin. Hindi ko napagilang mapangisi nang magtama ang tingin namin. “Sorry pero hindi
Last Updated : 2022-02-05
Latest chapter
My Love From The Past Kabanata XXVIII
Lucky's POVAkala ko papagalitan ako ni Señora Rosario kapag nalaman niyang lumayo sa simbahan. Nagulat ako nang masaya siyang makita na magkasama ni Magnus. Mukhang nagkakamabutihan na raw kami at maganda iyon para sa pagsasama namin. Isang tipid na ngiti na lang ang binigay ko bago siya inayang umuwi. Mamaya kasi kung saan na naman mapadpad ang usapan namin ni Magnus.Pagbangon ko, rinig ko ang komosyon ng mga tao sa baba. Nakalimutan kong pista na nga pala ng mga patay at isa si Señora Rosario sa punong abala. Iba talaga ang devotion ng nga tao sa panahong ito sa simbahan.Pagbukas ko ng pintuan, agad akong hinila ni Perlita para muling pumasok sa kwarto. "Bakit ba? Marami pa akong gagawin." Sabi ko habang inaayos ang pagkakapusod ng buhok ko. Wala akong makitang panali ng buhok kaya naman gumamit nalang ako ng stick at tinusok sa buhok ko.Inaasahan ako ni Señora Rosario na magluto para sa dadalo ng padasal. Ilang araw ding kinalimutan ang mission ko kay Magnus para lang ituon ang
My Love From The Past Kabanata XXVII
Lucky's POVTulala pa rin ako nang marating namin ang lugar na sinasabi ni Magnus. Hindi pa rin nag-sink in sa utak kong pinili niya akong bigyan ng pagkakataon kesa samahan si Juana sulsulera."Ayy!" Sigaw ko pagbaba namin ng kalesa. "Anong nangyari?" Kita sa mukha ni Magnus ang gulat sa sinabi ko dahil agad niyang sinuri ang katawan ko. "Nasaktan ka ba?"Sunod sunod akong umiling bilang sagot sa kanya. Hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwalang ang bait bait niya sa akin, samantalang noon gusto niyang mawala si Lucia sa buhay niya."Hindi kasi ako nakapagpaalam kay ina. Mamaya mag-alala sa akin iyon, bumalik nalang kaya tayo." Sabi ko. Pangalawang beses na iniwan ko si Señora Rosario sa simbahan, mamaya hindi na niya ako payagang lumabas kapag nalaman niyang umalis ako ng hindi nagpapaalam.Ngumiti lang si Magnus at hinila ako papalapit sa kanya. "Kasalukuyang magkasama sila ng aking ina at inaayos ang magaganap na pista ng mga patay. Paniguradong aabutin sila ng gabi kaya nam
My Love From The Past Kabanata XXVI
Lucky’s POV Napaupo kami sa gilid ng simbahan matapos naming makipaglaro ng habulan sa mga bata. Hindi ko akalaing mapapagod ako ng ganito, ilang minuto na ang lumilipas pero hinahabol ko pa rin ang hininga ko. Pinagkaisahan namin ng mga bata si Magnus, siya ang palagi namin tinataya pero palagi namang bumabalik sa amin dahil sa bilis niyang tumakbo.Inabutan kami ni Magnus ng tig-isang buko juice pantawid uhaw. As usual, siya ang nagbayad dahil wala naman akong dalang pera palagi, kung mayroon man hindi sapat. Ngayon nila sabihing galing ako sa pinakamayamang pamilya sa panahong ito, wala nga akong kapera-perang dala.“Ate Lucky, laro ulit tayo bukas.” Sabi ni Felipe habang ginamit ang damit niya bilang pamunas sa pawis. “Hindi ko maipapangako.” Sagot ko na nagpawala ng ngiti ng mga bata. “Pero sa tuwing pupunta akong simbahan, palagi akong makikipaglaro sa inyo.”Sabay sabay na nagsaya ang mga bata matapos ang sinabi ko. Tagaktak pa rin ang pawis ko kaya naman ginamit ko ang mang
My Love From The Past Kabanata XXV
Lucky's POV“Hay!” Tanging sabi ko nang maupo sa hagdanan sa labas ng simbahan. Ngayon ko lang na-realize na hindi ako sanay na wala akong trabaho. Kadalasan, one month lang ang binibigay ni Mommy sa pagitan ng mga projects ko para magpahinga. Palagi akong nagreklamo dahil napakabilis lang at hindi ko nagawang i-enjoy ang bakasyon ko.Sa panahong ito naman, dalawang linggo palang ako pero para na akong mamamatay sa boredom. Pinilit ko pa si Señora Rosario na isama ako sa lakad niya ngayong araw. Kita ko ang gulat sa kanyang mga mata nang sabihin kong sasama ako sa kanya. Ayon kay Perlita, ito ang unang beses na nagkusang lumabas ng bahay si Lucia, palagi nalang kasi itong nagkukulong sa kwarto nito.Kaya naman pala si Magnus lang ang gusto niya dahil ito lang kilala niya. Kung sinubukan lang niyang lumabas,makikita niyang madami pang lalaki ang karapat dapat sa pag-ibig niya. Maganda naman siya, paniguradong maraming lalaki ang magkakagusto sa kanya.Sa limang minuto kong pag-upo sa
My Love From The Past Kabanata XXIV
Lucky's POVReady na ang monologue ko kaso biglang hinila ni Magnus si Juana sa lugar na walang tao. Gusto niya ‘atang ma-solo ang girlfriend niya.Nagpasya kaming magtago ni Perlita sa isang malaking puno upang marinig ang pag-uusap ng dalawa. Kahit pa may kung anong nag-uudyok sa aking hilain ang buhok ni Juana at ilampaso sa sahig.“Kalma, Lucky.” Bulong ko sa sarili ko. “Hindi mawawala ang class mo ng dahil lang sa isang lalaki.”Hindi ko napigilan ang sarili kong tignan si Juana mula ulo hanggang paa. Tama nga si Perlita, kulay kayumanggi si Juana at napakamahinhin. Maihahalintulad mo siya kay Maria Clara pero napangisi pa rin ako.Ano naman kung isa siyang huwarang Pilipina, mas maganda naman ako sa kanya.“O aking irog, nadudurog ang aking puso sa tuwing nakikita kitang kasama mo si Lucia. Pakiramdam ko’y unti unti ka na niyang inaagaw sa akin.” Sabi ni Juana habang hawak ang kamay ni Magnus.Tinakpan ko naman ang bibig ko dahil kakaunti nalan
My Love From The Past Kabanata XXIII
Lucky's POVFirst time kong gumising sa panahong ito na nakangiti. Nagawa man akong iwan ni Magnus sa balkonahe para sundan si Juana, masaya pa rin ako. Lumuluha si Juana bago tumakbo papalayo sa bahay ng mga Alindogan.Sa tingin ko, nakita niya ang magkahawak na kamay namin ni Magnus. Sinuman ang makakita sa amin sa ganoong posisyon ay iisipin na mayroon kaming relasyon. Napaka-malisyoso pa naman ng mga tao sa panahong ito.Sana naman tigilan na niya si Magnus matapos ng nasaksihan niya.Pinipilit ko naman ang sarili kong kalimutan ang pagtatapat ni Amado. Sigurado na akong hindi siya si Gio kaya naman kailangan ko na siyang layuan at mag-foucs sa mission ko.“Magandang umaga.” Bati ko nang pumasok sa hapag kainan at binigyan ng yakap ang magulang ni Lucia at Ate Amor na nagsisimula na kumain ng agahan.“Mukhang maganda ang gising ng aming bunso.” Nakangiting sabi ni Señora Rosario nang umupo ako sa pwesto ko. “Maaari ko bang malaman ang dahilan ng ngit
My Love From The Past Kabanata XXII
Lucky's POVTahimik ako naka-upo sa railing ng balkonahe ng bahay nila Magnus. Nakatanaw ako sa buwan na nagsisilbing ilaw ko sa madilim na kapaligiran. Pinili kong magtago dahil pakiramdam ko naubos ang energy ko sa pakikipag-socialize sa mga tao. Hindi ko sila kilala tapos kakaunti nalang dudugo na ang ilong ko sa lalim nilang magsalita ng Tagalog at Spanish.Idagdag mo pa ang pagtatapat ni Amado na nagpasakit ng ulo ko.“Woah.”Nagulat ako nang mayroong yumakap na braso sa beywang ko. Agad akong napakapit sa braso sa takot na mahulog, sementadong hagdanan pa naman ang babagsakan ko. Napahigpit ang kapit ko nang maramdaman kong hinihila niya ako pababa.Nang makatapak ang paa ko sa sahig ay agad kong hinarap ang damuhong nagpakaba sa akin. “Magnus?” Sabi ko habang inaaninag kung tama ba ang hinila ko.Tinaas niya ang bitbit niyang lampara at doon nakompirma ang hinala ko. Lumapit ako sa kanya at sa inis ko a
My Love From The Past Kabanata XXI
Lucky's POV"Aray ahh." Reklamo ko habang inaayusan ako ni Perlita. "Sigurado ka bang wala kang galit sa akin? Parang nilalabas mo na sa buhok ko ang lahat ng sama ng loob mo.""Hindi 'yan totoo, Señorita." Sagot niya at ramdam ko ang biglang panginginig ng kamay niya."Kalma. Joke lang 'yun, huwag mong damdamin.""Joke?" Nagtatakang tanong niya sa akin. Marahan kong tinapik ang kamay niya. "Binibiro lang kita, masyado ka kasing seryoso sa ginagawa mo." Sagot ko at doon lang muling nakahinga ng maluwag si Perlita."Bakit ko ba kailangang mag-ayos? Akala ko may unting salo salo lang sa bahay ng mga Alindogan." "Sinabi lang iyon ni Señora Isabel para pumunta ka." Sagot niya at nilagyan ng pearl hairpin ang nakapusod kong buhok. "Alam niya kasing hindi mo siya sisiputin kung isang malaking pagdiriwang ang gaganapin sa kanilang tahanan."Totoo ang sinabi ni Perlita. Ilang beses na akong ina-anyayahan ni Señora Isa
My Love From The Past Kabanata XX
Lucky's POVLaking pasalamat ko nang wala na nangulo sa akin ngayong araw. Hindi na bumisita si Magnus o ‘yung pinsan niyang si Amado. Nahihiya ako na nakipag-away pa ako kay Magnus para sa maling tao pero at the same time naguguluhan ako dahil sa pag-aalala niya sa akin.Idagdag mo pa ang kakaibang reaction niya nang yakapin ko si Gio este Amado pala. Para siyang sasabog sa galit dahil sa ginawa ko.Possible kayang nagkakagusto na siya sa akin?Napailing ako. “Impossible.” Bulong ko sa sarili ko. Tulad ng sabi ni Tita Amanda, hindi pwedeng magsama ang dalawang kaluluwa sa iisang katawan. Nakakasiguro akong hindi rin pwedeng magsama ang kaming dalawa ni Juana sa puso ni Magnus.“Señorita, uminom ka muna ng tsaa.” Sabi ni Perlita at inabot sa aking isang tasa.Ngumiti ako sa kanya at tinapik ang upuan sa tabi ko
