Lucky's POV
"S-salamat." Tanging nasabi ko habang buhat buhat niya ako. As usual, hindi na naman niya ako pinansin, nakatuon lang ang attention niya sa nilalakaran. Mabuti na iyon, mamaya kapag binuka na naman niya ang bibig niya, mauwi na naman kami sa away.
"Señorito Magnus, saan ka ba naglagi?" Tanong ng isang babaeng sumalubong sa amin. "Kanina ka pa hinahanap ng iyong ama."
Hindi rin pinansin ng lalaki este ni Magnus ang babae. Ugali niya ba talagang mag-snob ng babae, gwapo ahh! "Nakipagkita ka na naman ba kay Juana? Tiyak na magagalit iyon kapag nalamang sinuway mo ang utos niya." Sabi nito na napapadyak pa sa sobrang stress.
"Hindi magagalit si ama sa akin."
Lucky's POVHindi ko mapigilang mapaubo dahil sa pagpapausok nila sa akin. "O masamang espiritu, lubayan mo ang katawan ng babaeng ito." Sabi ng mananambal na dumating.Oo, mali ang dinig ko. Hindi manananggal ang tinawag nila, kundi mananambal. Kaya naman ngayon hawak hawak ako ng dalawang babae para hindi ako makatakas sa pag-orasyon sa akin.Tuloy tuloy lang ang pag-ubo ko at kita ko ang pag-aalala sa mukha ng pamilya ni Lucia lalo na ng babaeng feeling ko nanay niya. "Mang Tasyo, bakit hindi tumitigil sa pag-ubo ang anak ko?" Tanong nito."Nilalabas niya ang mga masasamang espiritung bumabalot sa kanya." Sabi nito na nagpa-init ng ulo ko. Kung magpalit kaya namin ng pwesto at siya ang pausukan ko, tignan ko lang kung hindi siya ubuhin.Nakaupo si Magnus sa tabi ng tatay ni Lucia at pinapanuod ang pagpapahirap sa akin. For sure, tuwang tuwa siyang nahihirapan ako ngayon.
Lucia's POVPaano ko ba ma-contact itong si Lucia?Alam kong konektado siya sa sumpa. Hindi naman siguro ako ipapadala sa panahong ito na walang dahilan.Buong gabi kong kinakausap ang sarili ko baka sakaling magsalita itong si Lucia pero nagmukha lang akong tanga. "Hoy babaeng talandi. Alam kong nandito ka lang sa loob ng katawan na ito, kaya naman lumabas ka na at kausapin mo ako." Sabi ko sa harap ng salamin.Naghintay akong ilang segundo pero wala akong narinig mula sa kanya."Sasaktan ko itong katawan mo?" Panghahamon ko pero wala akong narinig mukha sa kanya.Kaya naman kinuha ang isang suklay at sinaksak ang sikmura ko. Nanlaki ang mata ko at napatakip ng bibig, bukod sa sobrang sakit ay muntikan na akong masuka sa kalokohan ko.Sandali akong natigilan nang may kumatok sa kwarto. "Señorita Lucia, ma
"Señorita, hindi ka pa ba matutulog?" Tanong ni Perlita nang makita akong nakadungaw sa bintana sa kalaliman ng gabi.Hindi ko siya pinansin. Feeling ko ang habang oras sa panahong ito, bawat segundo parang oras ang katumbas. Ganun yata kapag hindi mo gusto ang ginagawa mo or sa case ko napuntahan kong panahon.Lucia. Lucia. Lucia. Bakit mo naman kasi sinumpa ang angkan mo? Para sa lalaking hindi ka mahal. Dagukan nalang kaya kita baka sakaling matauhan ka.Paksht ka! Ang dami mong sinirang buhay dahil sa pagiging bitter mo. Bwisit ka."Perlita." Sabi ko nang tumabi siya sa akin. "Anong klaseng babae ako noon?"Ngumiti si Perlita. "Masunurin kang anak, mapagmahal at malambing kaya naman paborito kang anak ni Señor at Señora. Sinubukan mong magsanay kung paano maging isang maybahay ngunit nahirapan ka dahil hindi ka naman sanay sa gawaing bahay.
"Señorita, gumising na po kayo." Pangbubulabog ni Perlita sa mahimbing kong tulog. Kinuha ko ang unan at tinakip sa ulo para hindi marinig ang boses niya. Sandaling nagkaroon ng katahimikan pero ilang minuto ang lumipas ay niyugyog niya ako. "Señorita, kailangan mo na bumangon dahil magsisimba pa kayo ni Señora Rosario.”“Siya na lang. Antok na antok pa ako.” Sagot ko habang inaalis ang kamay niya sa braso ko. “I need my beauty sleep.”“Paumanhin Señorita ngunit hindi ko maintindihan ang iyong tinuran.” Rinig kong sabi ni Perlita kaya naman bumangon na lang ako dahil wala ako sa mood mag-explain.Hindi ko napigilang taasan ng kilay si Perlita nang bumangon ako. Mayroong tipid na ngiti sa kanyang mga labi na para bang masaya siyang hindi nahirapan sa paggising sa akin. Wala akong nagawa, pumunta lumabas na ako ng kwarto para pumuntang banyo at mal
Hindi na ako nagpakalayo layo dahil hindi ko naman alam ang pasikot sikot sa panahong ito at wala akong dalang pera. Naupo ako sa isang bench at pinagmasdan sila mula sa malayo. Mas mabuti na lumayo ako, ayoko namang masira ag date ni Ate Amor dahil sa pagiging negative ko.Masaya silang apat habang kumakain ng mais. Lalo na si Magnus at Soledad na nagsusubuan ng mais, wala palang dapat na ipag-alala. Kung ibang tao ang makakakita, mapagkakamalan silang mag-jowa.Kawawang Lucia.Unti unting dinurug ni Magnus ang puso niya sa mga kinikilos nito. Gusto niya sigurong si Lucia ang sumuko para ihinto ang kasal nila. Sa ganoon, hindi lalabas na mayroong babaeng involve at mababansagang walang isang salita ang ga De Silva.Tumalim ang tingin ko kay Magnus na sandaling napadako ang tingin sa akin. Hindi ko napagilang mapangisi nang magtama ang tingin namin. “Sorry pero hindi
Isa isa kaming pinababa ni Magnus ng kalesa. Nakahandusay sa sahig ang kutsero, hindi ko malaman kung patay na ba ito o pinatulog lang nila. Sinadya kaming paghiwalayin dahil alam nilang mas susunod si Magnus sa kanila, kung hawak nila ako. Napailing nalang ako, kung alam lang nilang hiniling ng lalaking ito na mamatay na ako, masisira ang plano nila. Ginapos nila ang mga kamay ni Magnus habang ako naman ay mayroong dalawang bantay. "Bakit hindi niyo ako ginapos?" Tanong ko na kinagulat ng mga lalaking dumudukot sa amin lalo na ni Magnus. Sa lahat ba naman kasi ng kinidnap, ako pa ang naghanap ng gapos. Hindi ko fetish 'yun, nakakapagtaka lang na dalawang bantay ang kasama ko habang tatlo naman ang kay Magnus. Partida, nakagapos pa 'yun pero mas marami pang nakabantay sa kanya. Pinanlakihan ako ng mata ni Magnus at sinenyasang tumahimik. Tinaasan ko lang siya ng kilay, "Nagtatanong lang naman ako." Sagot ko.
Lucky’s POV Nagising ako nang maramdamang mayroong humahaplos sa mukha ko. Agad kong napabalikwas mula sa pagkakahiga at tinakip ang kumot sa katawan ko. “Nasaan ako?” Tanong ko at ginala ang paningin sa paligid. “Señorita Lucia, narito ka sa iyong silid.” Sabi ni Perlita habang inaalalayan akong mahiga muli sa kama. “Hinatid ka ng mnga tauhan ni Señor Lolinito matapos mahuli ang mga dumukot sa iyo.” Doon lang bumalik ang alaala ko. Hinimatay pala ako nang dumating ang ama ni Lucia. Hindi ko akalaing bibigay ang katawan ni Lucia nang ganoon na lang. Mukhang hindi siya sanay magbanat ng buto, sa bagay may sarili nga siyang tomataban, ano pa bang aasahan ko sa kanya. “Kamusta na ang iyong kalagayan Señorita?” Tanong ni Perlita sa akin habang pinupunasan ang braso kong puno ng galos at pasa. “Paniguradong nabalot ka ng takot sa dami ng rebeldeng dumakip sa inyo.” Ili
Lucky's POV "Señorita, ano po ba ang ginawa mo sa iyong buhok?" Tanong ni Perlita nang kumuha ako ng isang tela at iniikot ang buhok ko para kumulot. "Hindi ba dapat ay sinusuklay mo ang iyong buhok upang tumuwid?" "Nakakasawa na ang straight na buhok. Napaka-plain, napaka-boring. Kaya hindi napapansin ni Magnus si Lucia dahil hindi niya inaayos ang sarili niya." Sagot ko at kitang naguguluhan si Perlita sa sinabi ko. Sinenyasan ko nalang si Perlita na sundan ang ginagawa ko at huwag magtanong. Susubukan kong gumawa ng heatless waves sa panahong ito, napakahirap naman kasi wala pang kuryente sa panahong ito. Naghahanda ako para sa date namin ni Magnus bukas. Nangako siyang pupunta siya kaya naman chance ko na para magpasikat sa kanya.
Lucky's POVAkala ko papagalitan ako ni Señora Rosario kapag nalaman niyang lumayo sa simbahan. Nagulat ako nang masaya siyang makita na magkasama ni Magnus. Mukhang nagkakamabutihan na raw kami at maganda iyon para sa pagsasama namin. Isang tipid na ngiti na lang ang binigay ko bago siya inayang umuwi. Mamaya kasi kung saan na naman mapadpad ang usapan namin ni Magnus.Pagbangon ko, rinig ko ang komosyon ng mga tao sa baba. Nakalimutan kong pista na nga pala ng mga patay at isa si Señora Rosario sa punong abala. Iba talaga ang devotion ng nga tao sa panahong ito sa simbahan.Pagbukas ko ng pintuan, agad akong hinila ni Perlita para muling pumasok sa kwarto. "Bakit ba? Marami pa akong gagawin." Sabi ko habang inaayos ang pagkakapusod ng buhok ko. Wala akong makitang panali ng buhok kaya naman gumamit nalang ako ng stick at tinusok sa buhok ko.Inaasahan ako ni Señora Rosario na magluto para sa dadalo ng padasal. Ilang araw ding kinalimutan ang mission ko kay Magnus para lang ituon ang
Lucky's POVTulala pa rin ako nang marating namin ang lugar na sinasabi ni Magnus. Hindi pa rin nag-sink in sa utak kong pinili niya akong bigyan ng pagkakataon kesa samahan si Juana sulsulera."Ayy!" Sigaw ko pagbaba namin ng kalesa. "Anong nangyari?" Kita sa mukha ni Magnus ang gulat sa sinabi ko dahil agad niyang sinuri ang katawan ko. "Nasaktan ka ba?"Sunod sunod akong umiling bilang sagot sa kanya. Hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwalang ang bait bait niya sa akin, samantalang noon gusto niyang mawala si Lucia sa buhay niya."Hindi kasi ako nakapagpaalam kay ina. Mamaya mag-alala sa akin iyon, bumalik nalang kaya tayo." Sabi ko. Pangalawang beses na iniwan ko si Señora Rosario sa simbahan, mamaya hindi na niya ako payagang lumabas kapag nalaman niyang umalis ako ng hindi nagpapaalam.Ngumiti lang si Magnus at hinila ako papalapit sa kanya. "Kasalukuyang magkasama sila ng aking ina at inaayos ang magaganap na pista ng mga patay. Paniguradong aabutin sila ng gabi kaya nam
Lucky’s POV Napaupo kami sa gilid ng simbahan matapos naming makipaglaro ng habulan sa mga bata. Hindi ko akalaing mapapagod ako ng ganito, ilang minuto na ang lumilipas pero hinahabol ko pa rin ang hininga ko. Pinagkaisahan namin ng mga bata si Magnus, siya ang palagi namin tinataya pero palagi namang bumabalik sa amin dahil sa bilis niyang tumakbo.Inabutan kami ni Magnus ng tig-isang buko juice pantawid uhaw. As usual, siya ang nagbayad dahil wala naman akong dalang pera palagi, kung mayroon man hindi sapat. Ngayon nila sabihing galing ako sa pinakamayamang pamilya sa panahong ito, wala nga akong kapera-perang dala.“Ate Lucky, laro ulit tayo bukas.” Sabi ni Felipe habang ginamit ang damit niya bilang pamunas sa pawis. “Hindi ko maipapangako.” Sagot ko na nagpawala ng ngiti ng mga bata. “Pero sa tuwing pupunta akong simbahan, palagi akong makikipaglaro sa inyo.”Sabay sabay na nagsaya ang mga bata matapos ang sinabi ko. Tagaktak pa rin ang pawis ko kaya naman ginamit ko ang mang
Lucky's POV“Hay!” Tanging sabi ko nang maupo sa hagdanan sa labas ng simbahan. Ngayon ko lang na-realize na hindi ako sanay na wala akong trabaho. Kadalasan, one month lang ang binibigay ni Mommy sa pagitan ng mga projects ko para magpahinga. Palagi akong nagreklamo dahil napakabilis lang at hindi ko nagawang i-enjoy ang bakasyon ko.Sa panahong ito naman, dalawang linggo palang ako pero para na akong mamamatay sa boredom. Pinilit ko pa si Señora Rosario na isama ako sa lakad niya ngayong araw. Kita ko ang gulat sa kanyang mga mata nang sabihin kong sasama ako sa kanya. Ayon kay Perlita, ito ang unang beses na nagkusang lumabas ng bahay si Lucia, palagi nalang kasi itong nagkukulong sa kwarto nito.Kaya naman pala si Magnus lang ang gusto niya dahil ito lang kilala niya. Kung sinubukan lang niyang lumabas,makikita niyang madami pang lalaki ang karapat dapat sa pag-ibig niya. Maganda naman siya, paniguradong maraming lalaki ang magkakagusto sa kanya.Sa limang minuto kong pag-upo sa
Lucky's POVReady na ang monologue ko kaso biglang hinila ni Magnus si Juana sa lugar na walang tao. Gusto niya ‘atang ma-solo ang girlfriend niya.Nagpasya kaming magtago ni Perlita sa isang malaking puno upang marinig ang pag-uusap ng dalawa. Kahit pa may kung anong nag-uudyok sa aking hilain ang buhok ni Juana at ilampaso sa sahig.“Kalma, Lucky.” Bulong ko sa sarili ko. “Hindi mawawala ang class mo ng dahil lang sa isang lalaki.”Hindi ko napigilan ang sarili kong tignan si Juana mula ulo hanggang paa. Tama nga si Perlita, kulay kayumanggi si Juana at napakamahinhin. Maihahalintulad mo siya kay Maria Clara pero napangisi pa rin ako.Ano naman kung isa siyang huwarang Pilipina, mas maganda naman ako sa kanya.“O aking irog, nadudurog ang aking puso sa tuwing nakikita kitang kasama mo si Lucia. Pakiramdam ko’y unti unti ka na niyang inaagaw sa akin.” Sabi ni Juana habang hawak ang kamay ni Magnus.Tinakpan ko naman ang bibig ko dahil kakaunti nalan
Lucky's POVFirst time kong gumising sa panahong ito na nakangiti. Nagawa man akong iwan ni Magnus sa balkonahe para sundan si Juana, masaya pa rin ako. Lumuluha si Juana bago tumakbo papalayo sa bahay ng mga Alindogan.Sa tingin ko, nakita niya ang magkahawak na kamay namin ni Magnus. Sinuman ang makakita sa amin sa ganoong posisyon ay iisipin na mayroon kaming relasyon. Napaka-malisyoso pa naman ng mga tao sa panahong ito.Sana naman tigilan na niya si Magnus matapos ng nasaksihan niya.Pinipilit ko naman ang sarili kong kalimutan ang pagtatapat ni Amado. Sigurado na akong hindi siya si Gio kaya naman kailangan ko na siyang layuan at mag-foucs sa mission ko.“Magandang umaga.” Bati ko nang pumasok sa hapag kainan at binigyan ng yakap ang magulang ni Lucia at Ate Amor na nagsisimula na kumain ng agahan.“Mukhang maganda ang gising ng aming bunso.” Nakangiting sabi ni Señora Rosario nang umupo ako sa pwesto ko. “Maaari ko bang malaman ang dahilan ng ngit
Lucky's POVTahimik ako naka-upo sa railing ng balkonahe ng bahay nila Magnus. Nakatanaw ako sa buwan na nagsisilbing ilaw ko sa madilim na kapaligiran. Pinili kong magtago dahil pakiramdam ko naubos ang energy ko sa pakikipag-socialize sa mga tao. Hindi ko sila kilala tapos kakaunti nalang dudugo na ang ilong ko sa lalim nilang magsalita ng Tagalog at Spanish.Idagdag mo pa ang pagtatapat ni Amado na nagpasakit ng ulo ko.“Woah.”Nagulat ako nang mayroong yumakap na braso sa beywang ko. Agad akong napakapit sa braso sa takot na mahulog, sementadong hagdanan pa naman ang babagsakan ko. Napahigpit ang kapit ko nang maramdaman kong hinihila niya ako pababa.Nang makatapak ang paa ko sa sahig ay agad kong hinarap ang damuhong nagpakaba sa akin. “Magnus?” Sabi ko habang inaaninag kung tama ba ang hinila ko.Tinaas niya ang bitbit niyang lampara at doon nakompirma ang hinala ko. Lumapit ako sa kanya at sa inis ko a
Lucky's POV"Aray ahh." Reklamo ko habang inaayusan ako ni Perlita. "Sigurado ka bang wala kang galit sa akin? Parang nilalabas mo na sa buhok ko ang lahat ng sama ng loob mo.""Hindi 'yan totoo, Señorita." Sagot niya at ramdam ko ang biglang panginginig ng kamay niya."Kalma. Joke lang 'yun, huwag mong damdamin.""Joke?" Nagtatakang tanong niya sa akin. Marahan kong tinapik ang kamay niya. "Binibiro lang kita, masyado ka kasing seryoso sa ginagawa mo." Sagot ko at doon lang muling nakahinga ng maluwag si Perlita."Bakit ko ba kailangang mag-ayos? Akala ko may unting salo salo lang sa bahay ng mga Alindogan." "Sinabi lang iyon ni Señora Isabel para pumunta ka." Sagot niya at nilagyan ng pearl hairpin ang nakapusod kong buhok. "Alam niya kasing hindi mo siya sisiputin kung isang malaking pagdiriwang ang gaganapin sa kanilang tahanan."Totoo ang sinabi ni Perlita. Ilang beses na akong ina-anyayahan ni Señora Isa
Lucky's POVLaking pasalamat ko nang wala na nangulo sa akin ngayong araw. Hindi na bumisita si Magnus o ‘yung pinsan niyang si Amado. Nahihiya ako na nakipag-away pa ako kay Magnus para sa maling tao pero at the same time naguguluhan ako dahil sa pag-aalala niya sa akin.Idagdag mo pa ang kakaibang reaction niya nang yakapin ko si Gio este Amado pala. Para siyang sasabog sa galit dahil sa ginawa ko.Possible kayang nagkakagusto na siya sa akin?Napailing ako. “Impossible.” Bulong ko sa sarili ko. Tulad ng sabi ni Tita Amanda, hindi pwedeng magsama ang dalawang kaluluwa sa iisang katawan. Nakakasiguro akong hindi rin pwedeng magsama ang kaming dalawa ni Juana sa puso ni Magnus.“Señorita, uminom ka muna ng tsaa.” Sabi ni Perlita at inabot sa aking isang tasa.Ngumiti ako sa kanya at tinapik ang upuan sa tabi ko