ILANG ARAW na ang lumipas ng mag-usap sina Anna at Tox pero wala pa rin siyang naririnig na balita rito ni hindi rin siya nito hinanap o hindi man lang magtagpo ang kanilang landas kahit na nasa iisang resort at isla lang naman sila.
“Hindi kaya nakalimutan na ni Tox ang napag-usapan namin?” tanong niya sa kanyang sarili na nakaramdam ng pagkadismaya at lungkot nang sandaling iyon.
Papanghinaan na sana ng loob ni Anna nang bigla nitong sampalin ang pisngi nito dahilan para maikumpas ng dalaga ang kanyang sarili.
“Ano ba, Anna! Huwag ka mawalan ng pag-asa at panghinaan ng loob! Nangako siya sa ‘yo kaya patience lang,” pagkukumpas niyang sabi sa kanyang sarili. “Hindi naman siya ang klase siguro ng tao na hindi tutupad sa pinag-usapan.” Hindi ba?
Muli, nagkaramdam nang agam-agam si Anna nang sandaling iyon kung dapat niya bang panghawakan ang sinabi ni Tox o hindi.
“Hindi ng aba?” mahina
SA KABILA ng romantic set up ng lugar na kinaroroonan nila Anna at Jax ay ‘di maitatago ang tensyong bumabalot sa kanilang paligid.Hindi alam ni Jax kung anong rason ng dalaga kung bakit siya nito gusto makausap ngunit isa lang alam niya kailangan niyang tapusin ang pag-uusap na iyon sa madaling panahon.“What do you want to talk about?” Pagbabasag ng katahimikan na tanong ni Jax kay Anna.Tumingin si Anna kay Jax bagamat kinakabahan ay sinubukan nitong tignan ito nang diretso sa mga mata. Ngunit hinidi siya makapagsalita dahil sa malakas na tibok ng kanyang puso.“P’wede bang huminahon ka muna?” pakiusap ni Anna sa kanyang puso na tila asong nagwawala at nauulol nang sandaling iyon.Habang kinakalma ni Anna ang kanyang sarili ay patuloy siyang pinagmamasdan ni Jax na habang patuloy itong tinitignan at mas lalo itong nilalamon ng kanyang emosyon at anumang saglit ay bibigay na siya kapag hindi pa siya u
ILANG oras ang lumipas bago tuluyang huminahon si Jax sa kanyang emosyon. “Are you okay now?” tanong ni Tox sa kanyang kapatid sabay abot nang malamig na tubig.Hindi umimik si Jax at kinuha ang baso sa kamay ng kanyang kapatid saka lumagok para pawiin ang kanyang uhaw buhat ng alak na kanyang ininom kanina.“Jax, can you tell me what’s going on?” tanong ni Tox habang masinsing pinagmamasdan ang kanyang kapatid.Nanatiling walang kibo si Jax ngunit hindi mapapalagay si Tox na hindi malaman ang buong pangyayari lalo na sa kakaibang inaakto nito.“Jax…”Nakita ni Tox ang pagkuyom ng kamay nang mahigpit at ang pagtiim ng bagang nito na nagpapahiwatig na labis na pagkasiphayo at galit nito sa kanyang sarili.Hinawakan ni Tox ang balikat ni Jax para pakalmahin ito. “Calm down, Jax. I’m here. You can rely on me,” saad nito.Napasapo ng kanyang noo si Jax. “I made a mistake, Tox,” maikli nitong saad na bakas ang pagsisisi at pagkasiphayo.Pinagmasdan ni Tox ang kanyang kapatid. “What did you
TAHIMIK na nagkakape sina Jax at Tox sa may cafeteria ng resort. Hindi man magsalita si Jax ay ramdam ni Tox ang tensyon na bumabalot sa buong pagkatao nito. Hindi man ito magsalita at pilit man itago nito ang mararamdaman ay hindi pa rin makakalampas sa kanya ang tumatakbo sa isipan nito nang sandaling iyon.“Jax—”Hindi pa man nagagawang matapos ni Tox ang kanyang sasabihin ay biglang pinutol ni Jax ang kayang pagsasalita.“Don’t even try to tell Lax or Sax. They don't need to know,” mariin at seryosong sabal ni Jax.“But—”Muling pinutol ni Jax ang pagsasalita ni Tox.“I’m warning you, Tox,” mariing saad ni Jax na binibigyan ang kapatid ng seryosong tingin at pagbabantang tono.Nagkatitigan ang magkapatid sa mga mata at makalipas ang ilang saglit ay binawi ni Tox ang kanyang mga tingin.“Fine,” maikli nitong tugon at itinuon na lamang ang pansin sa pagkaing nasa kanyang harapan.Makalipas pa ilang sandali ay tumayo na si Jax sa kanyang kinauupuan at akmang aalis ngunit bago ito tum
RAMDAM ni Anna ang kakaibang bigat ng hangin sa paligid kahit na nakapikit ang kanyang mga mata. Hindi man lubos na maunawaan ni Anna kung bakit bigla na lamang siya tinangay ni Jax at kung saan siya balak dalhin ngunit sa tingin niya ay hindi naman nito na magagawang saktan siya lalo na at dinadala niya ang kanilang anak.Naramdaman ni Anna ang biglang paghinto ni Jax dahilan para idilat niya ang kanyang mga mata. Maingat at dahan-dahan siyang ibinaba nito sa upuan habang sinimulan niyang igala ang kanyang mga mata sa paligid. Nasa isang k’warto sila na hindi siya pamilyar—to be exact isang opisina ang kanilang pinuntahan.“Wait here,” maikling saad ni Jax at nagtungo sa isang cabinet at kinuha ang first aid na naroon.Naguguluhan man si Anna sa ikinikilos ni Jax ay mas naagaw ang kanyang pansin nang makita niya ang litratong nasa mesa nito. Napakunot siya ng noo dahil tila pamilyar sa kanyang ang batang lalaking nasa litrato akmang kukunin niya sana ang picture frame ngunit hindi iy
PANSIN ni Tox ang pagiging distracted ng kanyang kapatid na si Jax sa mga araw na nagdaan na pilit lamang nitong itinatago at hindi ipinapahalata ngunit hindi iyon makakawala sa kanyang mga mata at alam niyang dahil iyon kay Anna.Isang malalim na paghinga ang ginawa ni Tox. “What do you think?” tanong nito sa lalaking nasa kabilang linya ng tawag.“Let him to do whatever he pleases,” saad ni Sax.“But—”“It’s better for him to be distracted than to be preoccupied by his alter ego, which is difficult for us to deal with. We don’t know what he’ll do to the people around him. We can’t keep him under control if he’s in that state.”“Do you think it’s the right thing to do? What about Anna? Do you think her situation is unfair? What if she gets hurt because of Jax? What about their child? What if something goes wrong simply because we let him do what he wants?” Sunod-sunod na tanong ni Tox sa kanyang kapatid. “Moreover, she’s pregnant, Sax,” pagbibigay diin nito na may halong pag-aalala s
TULAD ng nakasaad sa kasunduan na ginawa ni Jax na susundin ni Anna ang lahat ng sasabihin nito at kapag sinabing lahat means lahat at walang exception.“From now on, you will serve me. Everything that I need and want you will do and provide up to my satisfaction. No objections will be accepted; the idea of your child having a father is a far-fetched notion.”“Don’t forget, I’m not doing this out of the goodness of my heart. You must put in the effort to get it.”Ang mga salitang iyon ay tumatak sa isipan ni Anna kung kaya labis siyang nanghihina dahil sa hindi sila magiging tunay na pamilya tulad ng kanyang pinapangarap—kumpleto ngunit ‘di naman totoo. Gusto niya man sisihin ang sarili ngunit kahit na sisihin niya ang kanyang sarili ay hindi na mababago ang lahat. Nangyari na ang nangyari.Napatingin si Anna sa kanyang tiyan at hinimas iyon. “Don’t worry, baby. I will be fine,&
Nang marinig ni Vivienne ang sinabi ni Jax ay mabilis na mapalingon ito sa direksyon ng binata.“What?” gulat na tanong nito. Fuck! Bigla niyang ikinumpas ang kanyang sarili. “What? Anna is your secretary?” Muli niyang tanong sa kalmadong boses.“Yes.”Nang marinig ni Vivienne ang kompirmasyon ni Jax ay mas lalong nanggalaiti siya sa galit.“How did Anna come to work for you as your secretary? She has no experience in business. She’s a writer, isn’t she?” Sunod-sunod na tanong ni Vivienne na nagtutunog histerikal na nang sandaling iyon.“She is a writer who also has a background in business things,” pagtatamang saad ni Jax.“How—”“She’s the daughter of Vasquez Holdings.”Hindi nakaimik si Vivienne sa kanyang narinig. Hindi siya makapaniwa na anak ito ng isa sa kilalang businessman.“So definit
NASA loob na ng sasakyan sina Anna at Vivienne ngunit nanatiling walang kibo ang dalaga. Pilit niya man na hindi magpaapekto sa ginawang pagtrato sa kanya ni Jax ay hindi niya magawang hindi, dahil alam niya sa sarili niya na gusto niyang maging maayos ang lahat sa kanilang dalawa lalo na at magkakaroon na sila ng anak. Napatingin si Anna sa kanyang sinapupunan dahilan para gumuhit ang lungkot sa kanyang mukha. Naawa siya sa kanyang sarili lalong-lalo na para sa kanya anak. Kung ngayon pa lang ay ganito na siya tratuhin ni Jax paano na lamang sa kanilang anak? Magiging mas masahol pa ba ang gagawin nito rito?Samu’t saring agam-agam ang gumugulo sa isipan ni Anna nang sandaling iyon at hindi iyon makakawala sa mga mata ni Vivienne.“Anna, are you okay?” tanong ni Vivienne na umagaw sa atensyon ng dalaga nang hawakan nito ang kanyang kamay.“Ah?” wala sa ulirat na kanyang tugon ngunit mabilis na ikinumpas ni Anna ang kanyang sarili.
“HOW’S Jax doing? Hope that the talk goes smoothly between him and his dad,” hiling ni Anna na may halong pag-aalala.“Anna…”Naibaling ni Anna ang kanyang pansin sa kanyang ama na tumawag sa kanya dahilan para kaagad siyang lumapit.“Tatay…” mahina niyang sambit sa kanyang ama saka ito niyakap.Matapos ang ilang saglit na yakapan ay pinakawalan niya ito at dahan-dahang sinuring mabuti ang kabuuhan ng ama na nakaupo sa wheel chair. Ilang buwan din na rin ang lumipas nang unang magkita silang muli at masasabi niyang mas bumabagsak ang katawan ng kanyang ama.“Sweetie…” mahinang sambit ng kanyang ama nang abutin ang kanyang pisngi at marahan nitong hinaplos dahilan para makakawala si Anna sa malalim nitong iniisip. “I know what you are thinking.”Hindi nakaimik si Anna dahilan para mapayuko ito ngunit kaagad na pinigilan ito ng ama at ikinulong ang mukha nito sa dalawa nitong mga kamay.“I know you want me and your mom to get along, but you know that it will never happen. Your mom is no
LUMIPAS ang mga araw at unti-unti nang nagiging maayos ang lahat para kina Anna at Jax."I'm happy that you are here by my side, Anna," mahina ngunit sinserong saad ni Jax habang nakayakap kay Anna na bahagyang humigpit.Napangiti si Anna sa kanyang narinig. Hindi niya sukat akalain na may pag-asa pa silang dalawa ni Jax na magkaayos at makasama nang sandaling iyon dahil kung babalikan niya ang mga panahong para wala siyang halaga kay Jax ay napakalayo na nito sa kung paano siya tratuhin nito ngayon. Hindi niya maipagkakailang sa bawat aksyon na ginagawa at pinapakita nito ay labis ang tuwa at kilig na kanyang nararamadaman. Tila ba para siyang dalagang bago lamang sa isang relasyon, sobrang tamis at napakaalaga kasi ng binata sa kanya."You don't how happy I'm too," maikling tugon ni Anna na may ngiti sa kanyang labi.Hindi naman magawang hindi matuwa ni Jax sa kanyang narinig at hinarap ang dalaga paharap sa kanya at saka ito niyakap nang mahigpit."I know I can't undo things that h
BIGLANG napangisi si Alexander habang nakaupo na nataong nakita ni Lax.“What are you planning, dad?” seryosong tanong ni Lax dahilan para maibaling ng matanda ang kanyang atensyon sa panganay na anak.“What are you saying, Lax?” pabalik na tanong nito na nagmamang-maangan sa tanong ng anak nito.Mas lalong nagsalubong ang mga kilay ni Lax sa naging tugon ng kanyang ama. “Why are you doing this?”Hindi umimik ang matandang lalaki at nakipagtitigan lang kay Lax ngunit matapos ang ilang saglit ay napailing ito at tumawa nang mahina.Napahugot naman nang tahimik na paghinga si Lax na napapikit ng mata na agad namang idinilat at nakita ang ngiti sa mukha ng kanyang ama.“I don’t understand you, Dad. Why are you doing this? Why are you turning Jax into a monster? Why do you want him to hate you? Why are you subjecting him to so much trauma? Why are you doing this, Dad? I don’t really understand you at all.” Sunod-sunod na tanong ni Lax na labis na naguguluhan at hindi maunawaan kung ano ba
"WHERE is she?" bungad na tanong ni Jax nang sandaling makapasok siya ng kabahayan habol ang hininga at labis na nag-aalala"We don’t have any news as of now, but authorities are searching for the kidnappers location," sagot ni Lax."Fuck! I thought everything will be okay since Viv has been already put in her place," mariing saad ni Jax na napakuyom ng kanyang kamay. "But why this is happening? Who the hell doing this-"Hindi nagawang matapos ni Jax ang kanyang sasabihin nang mapansin ang pagkagulat sa mga mukha ng kanyang mga kapatid. Bahagya itong napakunot ng noo."Dad, what are you doing here?" mahinang usal ni Lax nang makita ang kanilang amaTila naman nanigas ang katawan ni Jax nang marinig ang inusal ng kapatid.Dad?Ngunit sa kabila ng kanvang pagkabigla ay sinubukan niyang igalaw ang kanyang sarili. Gusto niyang makatiyak kung talagang naroon ang lalaking kanyang kinamumuhian. Sa bawat segundo ng kanyang pagkilos ay kasabay noon ang malakas na pagkabog ng kanyang puso. Hind
MATAPOS sabihin iyon ni Anna ay tinalikuran niya si Bien ngunit hindi pa man siya nakakalayo ay may sinabing muli ang binata.“Why? Why don’t you give me another chance? Is it because of that monster?” malakas na sigaw nito. “What makes us different that you keep forgiving and giving him chances over and over again? Why? Is it because you love being tortured by—”Hindi nagawang matapos ni Bien ang kanyang sasabihin nang isang malakas na sampal muli ang dumampi sa pisngi nito.“How dare you talk to him in that way?” galit na sigaw ni Anna. “How dare you judge him based on what you've heard when you don't know anything about him?”Napapalatak si Bien sa labis na pagkadismaya. “Why would knowing him change the fact that he hurt you? You're defending the wrong man, Anna!”“Enough, Bien! I've had enough of your bullshit! It's none of your business if I choose to stay and love the man you've been judging. I'm content with what I have right now, so stop trying to bargain with me because I wo
UNTI-UNTI ng nagiging maayos ang lahat sa buhay nina Anna at Jax. Pumayag na rin si Jax na mag-undergo siya ng rehabilitation para sa kanyang PTSD, hindi man naging madali ang nagging proseso ngunit pilit na kinakaya ni Jax hindi lamang para sa kanyang sarili kung ‘di para na rin sa kanyang pamilya.“I'm pleased to see that you're making excellent progress in your rehabilitation, Mr. Tuazon,” wika ni Dr. Castro.Napayuko si Jax at gumuhit ang ngiti sa kanyang mga labi. “Well, thanks to the person who’s been always supportive, caring and continuing loving me without boundaries. She is the one pushed me to face my fears with courage and I’m so blessed that she’s the one by my side.”Hindi umimik si Dr. Castro at pinagmasdan lamang ang binata at hindi nito maitatanggi na malaki na rin ang pinagbago nito maging ang pananaw nito sa mga bagay-bagay at natutuwa siya para dito.“That’s good to hear, Mr. Tuazon.” Ngunit gusto pa rin ng doctor kung hanggang saan limitasyon nito sa kasaluyang si
ILANG araw na binagabag ng kanyang isipan si Jax. Nag-isip siya nang nag-isip ng mga paraan kung paano niya itatama ang lahat ng kanyang pagkakamaling nagawa kay Anna. Gusto niyang bumawi. Gusto niyang itama ang lahat.“If I could only...”Ngunit bago pa man ni Jax matapos ang kanyang sasabihin ay mabilis niyang iniling ang kanyang ulo para alisin sa kanyang isipan ang kanyang iniisip at kaagad na ikinumpas ang kanyang sarili.“This isn’t the time for excuses. I need to genuinely make things right with Anna,” determinadong saad ni Jax sa kanyang sarili.Tumayo si Jax sa kanyang kinauupuan at mabilis na umuwi ng bahay para harapin ng buo si Anna. Bagamat puno man nang mga agam-agam ang kanyang isipan at takot ang kanyang puso sa maaaring maging tugon ni Anna sa kanyang pagharap ay pilit niyang nilabanan iyon lalo nang umalingawngaw muli ang mga katagang binitawan ni Tox sa kanya ng gabing iyon.“You’ll not be able to overcome that fear that keeps eating you if you will not make a way t
HUMINGA nang malalim si Anna nang matanaw ang isang pamilyar na imahe sa hindi kalayuan."Tatay..." mahina niyang sambit.Naramdaman ni Anna ang usang magaan na pagdampi ng kamay sa kanyang balikat dahilan para mapatingin siya kay Napoleon."How is he been doing?" tanong ni Anna na may labis na pag-aalala sa kanyang mukha.Isang malalim na butong-hininga ang pinakawalan ni Napoleon bago sinagot ang tanong ni Anna."His health has taken a turn for worse," malungkot na saad ni Napoleon na mas lalong ikinapag-alala ni Anna.Ibinaling ng dalaga ang kanyang tingin sa kanyang ama na nakatanaw sa malayo."The medication is the only thing keeping him in a stable condition."Hindi alam ni Anna ang kanyang gagawin para matulungan niya ang kanyang ama. Alam niyang dahil sa ginawa ng kanyang ina kaya nagkaganoon ang kanyang ama. Gusto niya sisihin ang kanyang ina ngunit hindi rin nito mababago o magagamot ang kondisyon na meron ang kanyang ama."What am I going to do?" mahina niyang tanong sa kan
"THIS IS OUTRAGEOUS! Dad, you need to intervene! I refuse to spend another moment in this godforsaken place! I won't rot away here!" paghihisterikal na sigaw ni Vivienne habang kausap ang ama."Honey, calm down. You don't have to worry. I will do my best—""I don't want to hear promises, Dad! I want you to get me out of here right now!""I'm doing my best, honey, just be patient for-"Muling pinutol ni Vivienne ang pagsasalita ng kanyang ama at muling sinigawan ito."Crap the bullshit, Dad! If you don't want me to lose my mind, get the hell out of me here!" pagwawalang sigaw ni Vivienne na animo'y mawawalan na sa katinuan at labis na itong nilalamon ng pagkawalang-taros nang sandaling iyon. Huminga ito nang malalim para muling ikumpas ang sarili. "If you are really care for me, Dad, do everything you can to get the hell out of me here. Do everything...by any means."Kitang-kita ng ama ang pagkawalang-taros ng anak at labis na dinudurog ang kanyang puso sa kanyang nasasaksihan nang san