NAPATAKIP ng bibig si Anna para pigilan ang kanyang paghagalpak dahil sa ka-conyo-han ni Krystal. “Final call for boarding, final call for boarding for the last remaining passengers. The last remaining passengers on Philippine Airlines flight XA829 bound to Kauai. Please board in aircraft through Gate 8. This is your final call for boarding, all board, please.” “Ayan na ang flight mo,” wika ni Krystal. “Paalam na?” “Salamat, Tallie.” Ngumiti si Anna at muling niyakap si Krystal. Hinaplos ni Krystal ang likod ni Anna. “Wala ‘yon.” Inalis ni Anna ang kanyang pagkakayakap kay Krystal at tinignan ito sa mata. “Don’t forget your promise. Don’t tell anyone the real reasonwhy I am really leaving, okay?” “Don’t worry naka-zipper ang bibig ko, Anna,” wika ni Krystal sabay zip ng kanyang bibig. “Ang kailangan mong isipin ay ‘wag mo papabayaan ang sarili mo, okay? At huwag na huwag kakalimutang tumawag sa akin ha?” “Opo.” “Huwag mong kakalimutan ha?” “Opo, Nanay Tallie,” panunuksong sago
“HAHAHA!” Malalakas na halakhak ang bumalot sa buong study room ni Jax nang sandaling iyon. Sunod-sunod na pagtawa na animo’y tuwang-tuwa sa kanyang pagsusulat at kitang-kita iyon ng tatlo niyang kapatid na sina Lax, Tox at Sax. Hindi iyon ang nakasanayang Jax na nakikita nila kung ‘di ang Juan Alexander 8 years ago. Si Juan Alexander na walang ibang ginusto kung ‘di ang magsulat nang magsulat ngunit matapos ang aksidenteng nangyari sa kanila ay nagbago ito. “Kuya, we must take action in his behalf. He’s not going to go insane. He couldn’t be that way,” wika ni Tox na may labis na pag-aalala sa kanyang kapatid habang pinapanood ito sa CCTV. Biglang nanariwa sa alaala ni Lax ang nangyari walong taon na ang nakakaraan. “Where have you been? I keep looking for you everywhere,” nag-aalalang tanong ni Lax nang makita niya si Jax na pabalik ng event hall. “Just somewhere,” maikling sagot ni Jax. Napabuntong-hinga si Lax at saka ginulo ang buhok ni Jax. “Sa susunod ‘wag ka kung saan-saa
ILANG ARAW na ang lumipas simula ng nakarating si Anna sa resort pero wala pa rin siyang nakukuhang balita tungkol kay Jax. Tulad ng pag-alis nito ng araw na iyon ay hindi pa rin ito bumabalik sa resort at wala ring nakakaalam kung kalian ito muling babalik sa resort dahil sanay ito na pabigla-bigla na lang dumarating sa resort para sa surprise checking. Nagpakawala nang isang malalim na buntong-hininga si Anna habang nasa isang cottage at nagpapahinga matapos ang ilang oras niyang pagtitipa ng kanyang nobela sa laptop. “Kailan kaya siya babalik? Babalik pa ba siya rito?” Sunod-sunod na tanong ni Anna sa kanyang sarili habang nakapangalumbabang pinagmamasdan ang malawak na karagatan. “Hay…” buntong-hiningang muli ni Anna at bigla siyang napatingin sa kanyang tiyan. Gumuhit ang maliit na ngiti sa kanyang labi saka hinaplos ang kanyang tiyan. “Just wait, baby. You will meet your daddy soon.” At patuloy na hinimas ang kanyang tiyan. Naagaw naman ang pansin ni Anna nang biglang mag-ri
PASADO ALAS DOSE na ng gabi nang makarinig si Anna ng kakaibang ingay na nagmumula sa may pangpang sa kalagitnaan ng kanyang pagsusulat. “Anong ingay ‘yon?” tanong ni Anna sa kanyang sarili matapos niyang isara ang kanyang laptop at mapatayo sa kanyang kinauupuan. Kinuha niya ang kanyang balabal at ibinalot iyon sa kanyang katawan at saka pumunta sa terasa para silipin kung anong nangyayari sa labas. Nakita niya ang isang private chopper ang lumanding sa may pangpang. “Sino naman ang taong darating ng ganitong oras ng gabi?” nagtatakang tanong ni Anna sa kanyang sarili na patuloy na tinitingnan ang nangyayari sa labas. Sa kabila ng madilim na gabi ay may liwanag ng buwan para maaninag ni Anna ang mga taong bumababa sa private chopper. Hindi niya man lubos na makita kung sino ngunit tatlong lalaki ang bumaba roon kung saan sinalubong ito ng isang babae. Naningkit ang mga mata ng dalaga nang maaninag niya ang babae. “Hindi ba’t si Trisia ‘yon? Anong ginagawa niya doon?” Hindi man n
MABILIS na lumabas si Sax sa k’warto ni Jax matapos niyang mailagay ang gamot sa inumin nito. “Nailagay mo ba?” tanong ni Lax nang makabalik si Tox sa kusina. “Yes, bro.” “Do you think he will notice it that we jabbed his drink?” nag-aalalang tanong ni Lax. “No, he won’t, so take a deep breath and relax, bro. All we have to do now is wait until it knocks him out” wika ni Sax. “Okay.” At napatingin si Lax sa taas habang kinakabahan. “Sorry, Jax. But we have to do it.” *** MATIYAGANG naghintay ang magkakapatid sa sala hanggang sa sumapit ang alas onse ng gabi. “Do you think he’s already dozed off?” tanong ni Lax kay Tox. “I’ll go check it,” wika ni Sax at tumayo sa kanyang pagkakaupo. “Sax,” tawag ni Lax sa kanyang kapatid. “Be careful.” Ngumiti si Sax. “I will.” At saka ito dali-daling umakyat ng hagdan patungo sa k’warto ni Jax. Maingat niyang binuksan ang pinto at nang sandaling makapasok siya ay nakita niya si Jax na mahimbing na natutulog sa mesa nito. Nilapitan niya ito
MATAPOS ang napakahabang biyahe nina Tox at Jax ay nakarating sila ng ligtas sa Kauai.“How did your trip go? Did everything go well?” Sunod-sunod na tanong ni Lax sa kanyang kapatid na si Tox.“Don’t worry, Kuya. Everything went well,” tugon ni Tox habang naglalakad-lakad.“How’s Jax?”“He’s still sleeping. There are still three hours before the medicine wears off.”“Okay, just be cautious and keep an eye on him at all times. We have no idea what he is going to do.”“Don’t worry, Kuya. I got it covered,” tugon ni Tox.Biglang naagaw ang atensyon ng binata nang may isang pamilyar na babae siyang natanaw sa di-kalayuan.“What is she doing here?” kunot-noong tanong ni Tox sa kanyang sarili habang tinatanaw ang babaeng kanyang nakikita.“What’s the matter, Tox? Whom are you t
BIGLANG napailing si Anna at ikinumpas ang kanyang sarili.“This could simply be a coincidence,” pangungumbinsi niya sa kanyang sarili sa kanyang isipan. “There’s no guarantee that Tox’s brother is the Jax I knew in the past or the Jax for whom I’m looking right now, the father of my child.” Dagdag niyang saad sa kanyang sarili.Ikinumpas ni Anna ang kanyang sarili saka hinarap si Tox.“Jax? Then what does it mean? I think there’s a story behind it like yours, right?”“You’re right. But it’s way better than my name,” saad ni Tox.“Really? Then what it is?” curious na tanong ni Anna.“Juan Alexander, that’s what Jax is.”Sa pangalawang pagkakataon ay muling kumabog nang napakalakas ang puso ni Anna na siyang dahilan para mapahawak siya sa kanyang tiyan.No…Hindi makapaniwala si Anna sa kanyang
ILANG ARAW na ang lumipas ng mag-usap sina Anna at Tox pero wala pa rin siyang naririnig na balita rito ni hindi rin siya nito hinanap o hindi man lang magtagpo ang kanilang landas kahit na nasa iisang resort at isla lang naman sila.“Hindi kaya nakalimutan na ni Tox ang napag-usapan namin?” tanong niya sa kanyang sarili na nakaramdam ng pagkadismaya at lungkot nang sandaling iyon.Papanghinaan na sana ng loob ni Anna nang bigla nitong sampalin ang pisngi nito dahilan para maikumpas ng dalaga ang kanyang sarili.“Ano ba, Anna! Huwag ka mawalan ng pag-asa at panghinaan ng loob! Nangako siya sa ‘yo kaya patience lang,” pagkukumpas niyang sabi sa kanyang sarili. “Hindi naman siya ang klase siguro ng tao na hindi tutupad sa pinag-usapan.” Hindi ba?Muli, nagkaramdam nang agam-agam si Anna nang sandaling iyon kung dapat niya bang panghawakan ang sinabi ni Tox o hindi.“Hindi ng aba?” mahina
“HOW’S Jax doing? Hope that the talk goes smoothly between him and his dad,” hiling ni Anna na may halong pag-aalala.“Anna…”Naibaling ni Anna ang kanyang pansin sa kanyang ama na tumawag sa kanya dahilan para kaagad siyang lumapit.“Tatay…” mahina niyang sambit sa kanyang ama saka ito niyakap.Matapos ang ilang saglit na yakapan ay pinakawalan niya ito at dahan-dahang sinuring mabuti ang kabuuhan ng ama na nakaupo sa wheel chair. Ilang buwan din na rin ang lumipas nang unang magkita silang muli at masasabi niyang mas bumabagsak ang katawan ng kanyang ama.“Sweetie…” mahinang sambit ng kanyang ama nang abutin ang kanyang pisngi at marahan nitong hinaplos dahilan para makakawala si Anna sa malalim nitong iniisip. “I know what you are thinking.”Hindi nakaimik si Anna dahilan para mapayuko ito ngunit kaagad na pinigilan ito ng ama at ikinulong ang mukha nito sa dalawa nitong mga kamay.“I know you want me and your mom to get along, but you know that it will never happen. Your mom is no
LUMIPAS ang mga araw at unti-unti nang nagiging maayos ang lahat para kina Anna at Jax."I'm happy that you are here by my side, Anna," mahina ngunit sinserong saad ni Jax habang nakayakap kay Anna na bahagyang humigpit.Napangiti si Anna sa kanyang narinig. Hindi niya sukat akalain na may pag-asa pa silang dalawa ni Jax na magkaayos at makasama nang sandaling iyon dahil kung babalikan niya ang mga panahong para wala siyang halaga kay Jax ay napakalayo na nito sa kung paano siya tratuhin nito ngayon. Hindi niya maipagkakailang sa bawat aksyon na ginagawa at pinapakita nito ay labis ang tuwa at kilig na kanyang nararamadaman. Tila ba para siyang dalagang bago lamang sa isang relasyon, sobrang tamis at napakaalaga kasi ng binata sa kanya."You don't how happy I'm too," maikling tugon ni Anna na may ngiti sa kanyang labi.Hindi naman magawang hindi matuwa ni Jax sa kanyang narinig at hinarap ang dalaga paharap sa kanya at saka ito niyakap nang mahigpit."I know I can't undo things that h
BIGLANG napangisi si Alexander habang nakaupo na nataong nakita ni Lax.“What are you planning, dad?” seryosong tanong ni Lax dahilan para maibaling ng matanda ang kanyang atensyon sa panganay na anak.“What are you saying, Lax?” pabalik na tanong nito na nagmamang-maangan sa tanong ng anak nito.Mas lalong nagsalubong ang mga kilay ni Lax sa naging tugon ng kanyang ama. “Why are you doing this?”Hindi umimik ang matandang lalaki at nakipagtitigan lang kay Lax ngunit matapos ang ilang saglit ay napailing ito at tumawa nang mahina.Napahugot naman nang tahimik na paghinga si Lax na napapikit ng mata na agad namang idinilat at nakita ang ngiti sa mukha ng kanyang ama.“I don’t understand you, Dad. Why are you doing this? Why are you turning Jax into a monster? Why do you want him to hate you? Why are you subjecting him to so much trauma? Why are you doing this, Dad? I don’t really understand you at all.” Sunod-sunod na tanong ni Lax na labis na naguguluhan at hindi maunawaan kung ano ba
"WHERE is she?" bungad na tanong ni Jax nang sandaling makapasok siya ng kabahayan habol ang hininga at labis na nag-aalala"We don’t have any news as of now, but authorities are searching for the kidnappers location," sagot ni Lax."Fuck! I thought everything will be okay since Viv has been already put in her place," mariing saad ni Jax na napakuyom ng kanyang kamay. "But why this is happening? Who the hell doing this-"Hindi nagawang matapos ni Jax ang kanyang sasabihin nang mapansin ang pagkagulat sa mga mukha ng kanyang mga kapatid. Bahagya itong napakunot ng noo."Dad, what are you doing here?" mahinang usal ni Lax nang makita ang kanilang amaTila naman nanigas ang katawan ni Jax nang marinig ang inusal ng kapatid.Dad?Ngunit sa kabila ng kanvang pagkabigla ay sinubukan niyang igalaw ang kanyang sarili. Gusto niyang makatiyak kung talagang naroon ang lalaking kanyang kinamumuhian. Sa bawat segundo ng kanyang pagkilos ay kasabay noon ang malakas na pagkabog ng kanyang puso. Hind
MATAPOS sabihin iyon ni Anna ay tinalikuran niya si Bien ngunit hindi pa man siya nakakalayo ay may sinabing muli ang binata.“Why? Why don’t you give me another chance? Is it because of that monster?” malakas na sigaw nito. “What makes us different that you keep forgiving and giving him chances over and over again? Why? Is it because you love being tortured by—”Hindi nagawang matapos ni Bien ang kanyang sasabihin nang isang malakas na sampal muli ang dumampi sa pisngi nito.“How dare you talk to him in that way?” galit na sigaw ni Anna. “How dare you judge him based on what you've heard when you don't know anything about him?”Napapalatak si Bien sa labis na pagkadismaya. “Why would knowing him change the fact that he hurt you? You're defending the wrong man, Anna!”“Enough, Bien! I've had enough of your bullshit! It's none of your business if I choose to stay and love the man you've been judging. I'm content with what I have right now, so stop trying to bargain with me because I wo
UNTI-UNTI ng nagiging maayos ang lahat sa buhay nina Anna at Jax. Pumayag na rin si Jax na mag-undergo siya ng rehabilitation para sa kanyang PTSD, hindi man naging madali ang nagging proseso ngunit pilit na kinakaya ni Jax hindi lamang para sa kanyang sarili kung ‘di para na rin sa kanyang pamilya.“I'm pleased to see that you're making excellent progress in your rehabilitation, Mr. Tuazon,” wika ni Dr. Castro.Napayuko si Jax at gumuhit ang ngiti sa kanyang mga labi. “Well, thanks to the person who’s been always supportive, caring and continuing loving me without boundaries. She is the one pushed me to face my fears with courage and I’m so blessed that she’s the one by my side.”Hindi umimik si Dr. Castro at pinagmasdan lamang ang binata at hindi nito maitatanggi na malaki na rin ang pinagbago nito maging ang pananaw nito sa mga bagay-bagay at natutuwa siya para dito.“That’s good to hear, Mr. Tuazon.” Ngunit gusto pa rin ng doctor kung hanggang saan limitasyon nito sa kasaluyang si
ILANG araw na binagabag ng kanyang isipan si Jax. Nag-isip siya nang nag-isip ng mga paraan kung paano niya itatama ang lahat ng kanyang pagkakamaling nagawa kay Anna. Gusto niyang bumawi. Gusto niyang itama ang lahat.“If I could only...”Ngunit bago pa man ni Jax matapos ang kanyang sasabihin ay mabilis niyang iniling ang kanyang ulo para alisin sa kanyang isipan ang kanyang iniisip at kaagad na ikinumpas ang kanyang sarili.“This isn’t the time for excuses. I need to genuinely make things right with Anna,” determinadong saad ni Jax sa kanyang sarili.Tumayo si Jax sa kanyang kinauupuan at mabilis na umuwi ng bahay para harapin ng buo si Anna. Bagamat puno man nang mga agam-agam ang kanyang isipan at takot ang kanyang puso sa maaaring maging tugon ni Anna sa kanyang pagharap ay pilit niyang nilabanan iyon lalo nang umalingawngaw muli ang mga katagang binitawan ni Tox sa kanya ng gabing iyon.“You’ll not be able to overcome that fear that keeps eating you if you will not make a way t
HUMINGA nang malalim si Anna nang matanaw ang isang pamilyar na imahe sa hindi kalayuan."Tatay..." mahina niyang sambit.Naramdaman ni Anna ang usang magaan na pagdampi ng kamay sa kanyang balikat dahilan para mapatingin siya kay Napoleon."How is he been doing?" tanong ni Anna na may labis na pag-aalala sa kanyang mukha.Isang malalim na butong-hininga ang pinakawalan ni Napoleon bago sinagot ang tanong ni Anna."His health has taken a turn for worse," malungkot na saad ni Napoleon na mas lalong ikinapag-alala ni Anna.Ibinaling ng dalaga ang kanyang tingin sa kanyang ama na nakatanaw sa malayo."The medication is the only thing keeping him in a stable condition."Hindi alam ni Anna ang kanyang gagawin para matulungan niya ang kanyang ama. Alam niyang dahil sa ginawa ng kanyang ina kaya nagkaganoon ang kanyang ama. Gusto niya sisihin ang kanyang ina ngunit hindi rin nito mababago o magagamot ang kondisyon na meron ang kanyang ama."What am I going to do?" mahina niyang tanong sa kan
"THIS IS OUTRAGEOUS! Dad, you need to intervene! I refuse to spend another moment in this godforsaken place! I won't rot away here!" paghihisterikal na sigaw ni Vivienne habang kausap ang ama."Honey, calm down. You don't have to worry. I will do my best—""I don't want to hear promises, Dad! I want you to get me out of here right now!""I'm doing my best, honey, just be patient for-"Muling pinutol ni Vivienne ang pagsasalita ng kanyang ama at muling sinigawan ito."Crap the bullshit, Dad! If you don't want me to lose my mind, get the hell out of me here!" pagwawalang sigaw ni Vivienne na animo'y mawawalan na sa katinuan at labis na itong nilalamon ng pagkawalang-taros nang sandaling iyon. Huminga ito nang malalim para muling ikumpas ang sarili. "If you are really care for me, Dad, do everything you can to get the hell out of me here. Do everything...by any means."Kitang-kita ng ama ang pagkawalang-taros ng anak at labis na dinudurog ang kanyang puso sa kanyang nasasaksihan nang san