Devyn"Hi baby" nandito ako ngayon sa puntod ni Voughn hindi ko na pinasama pa sila Mommy at Ate Deborah pero nasa palagid parin ang ilang bodyguard na pinadala ni kuya Damion."Pasensya na kung ngayon lang ako nakadalaw" agad na namang tumulo ang aking nga luha."Baby, buntis ako isang buwan na, siguro kung nandito kapa alam kong ikaw ang pinakamasayang lalake sa mundo" nakangiti kong saad habang patuloy lang ang pagdaloy ng aking mga luha."Mahirap pero kakayanin ko para sa anak natin Voughn, huwag kang magalala araw araw akong dadalaw rito, gusto kong makita mo ang aking pagbubuntis"."M-miss n-na miss na ki-kita.." napatakip ako sa aking mukha at tahimik na umiyak.Ilang oras ang aking inilagi sa puntod ni Voughn ng makita ko si Hernan na papalapit dito."Anong ginagawa mo dito?" ngumiti ito at inilahad ang kamay nito.Kinuha ko 'yon at inalalayan ako nitong tumayo."Kanina pa ako rito, pinagmamasdan lang kita, at ayokong may mangyari ulit sa'yong masama" maliit akong ngumiti ngun
IsayAbala ako sa pagluluto wala sila Inay at Itay nando'n na sila dagat para mangisda. Nang matapos ay nagsandok ako ng pagkain kumuha na rin ang ng tubig at bulak para pahidan ang labi ni sir Voughn nagdadry na kasi dahil hindi naman ito umiinom ng gamot, tatlong buwan na ang lumipas ngunit hindi parin ito nagigising, ayoko namang dalhin ito sa hospital natatakot akong may makakita dito.Pagpasok sa aking kwarto ay ganun na lang ang aking gulat nabitawan ko pa ang pinggan at baso."S-sir.. Vo-Voughn" Nakaupo ito habang nakatingin sa bintana. Dahan dahan itong lumingon saakin at ganun na lang ang takot ki ng pakatitigan ako nito."S-sino ka?" napatakip bibig ako.'nawalan ba siya ng alala' tanong ng aking isipan."Bakit hindi ka nagsasalita?" paos nitong saad nakakanibago lang dahil no'n ay katakot takot ito kung magsalita samantalang ngayon kulang na lang lumabot ang aking puso sa mahinahon nitong tono.Lumapit ako sa kaniyang tabi."Wa-wala kang maalala? hi-hindi mo ba ako na alala
Makalipas ang Tatlong taon.....[Devyn]Naramdaman ko ang pagpalo sa aking mukha kahit inaantok ay pinilit ko parin idilat ang aking mga mata at agad akong napangiti ng marinig ang nahahagkikan na maliliit na mga boses.Pumikit akong muli at pinakinggan ang mga bungisngis ng mga ito. "Mommy...wake up" natawa ako ng pilit nilang buksan ang mata ko. "Goodmorning mga anak ko" at hinalikan sila sa pisngi. "Mommy, tagal mo po magwake up, I'm hungry na" Saad ng aking anak na si Valery. Napatingin naman ako kay Vicente na ngayon ay pinupunasan ang kaniyang pisngi natawa naman ako. "Why are you wiping your cheek kuya?" Mataray na sabi ni Valery. Ngunit hindi naman sumagot si Vicente, alam kong ayaw na nitong hinahalikan ko siya sa lips at pisngi nito pero wala silang magagawa dahil ako ang kanilang ina. Habang lumalaki si Vicente ay nakikita ko ang parehong ugali ng kaniyang ama, may pagkakataon na nagsusungit ito, lalo na kapag inaaya ito ni Valerie maglaro ng barbie hindi ko naman masi
Devyn"Mommy i want chicken, nagugutom na po ako pero wala pa si Tito Hernan" nakangusong saad ni Valerie."Sige po, kumain na muna tayo" dinala ko sila sa pulang tutubi gustong gusto kasi nila ang manok dito at mas gusto daw nilang kumain dito dahil marami daw silang nakikitang bata.Habang naghihintay ng order ay siyang pagtunog ng aking telepono."Yes Hernan?" Sagot ko"I'm on my way, nasaan na kayo ngayon?"."Nandito nga pala kami sa Fastfood, nagugutom na kasi ang mga bata, kakahintay saiyo" ngiti kong sabi"Okay, malapit na ako, huwag na kayong umalis d'yan Love" napailing naman ako."Ewan ko sa'yo Hernan, sige nandito na ang pagkain bye.""It's that Tito Hernan?" Tanong ni Valerie habang puno ng spaghetti ang kaniyang bibig, agad kasi nitong sinunggaban ang pagkain halatang gutom ang anak ko. Samantalang si Vicente ay tahimik lang kung kumain, malinis walang katapon tapon at nilagyan pa ng tissue ang kaniyang damit para hindi madumihan."Yes baby, paparating na daw ang Tito Her
Isay"Ano na namang iniiyak mo diyan Isay" sabi ng aking kaibigan na si Ema nandito kami sa evacuation center si Voughn ay nakapila para bigayan ng pagkain. "Natatakot ako, natatakot akong baka bumalik na ang alala ni sir Voughn, kilala ko ang ugali nito" umiiyak kong saad. "Anong kinakatakot mo eh buntis ka naman eh, kahit pa bumalik ang kaniyang alalaala ay may laban ka parin, iyon lang kung hindi mabubunyag ang sikreto mo" masama ko itong tinitigan ng sabihin niya iyon. "Walang makakaalam kung hindi mo ipagsasabi Ema". "Hindi naman ako magsasalita, kaibigan kita Isay pero ang problema ang kapatid ko na siyang ama ng ipinagbubuntis mo" agad ko itong pinalo at luminga linga natatakot na may makarinig saamin. "Binigyon ko ng pera ang kapatid mo Ema, may usapan kami na wala itong sasabihin" Sabi ko. "Bakit kasi kay kuya kapa nagpabuntis, binalaan na kita Isay pero ginawa mo parin, iba ang takbo ng isip ni Ronald, alam mo bang ubus na ang ibinigay mong limang libo, at baka hingin
Ang Pagkikita..._________________Devyn"Welcome Ms. Dawson, Mr. Montes, sa hacienda napo ni gobernador kayo tutuloy" nagtaka naman ako sa sinabi ng babae"Pumasok na po kayo sa sasakyan, ang mga tauhan napo ni gov ang bahala sa mga gamit at pagkain na inyong ipamimigay" nagkatinginan kami ni Hernan at ngumiti na lamang.Siguro ang sinasabi ni kuya Damion na may sasalubong saamin pagdating dito.Habang nasa byahe ay abala ako sa pagtanaw ng lugar, iba talaga kapag nasa probinsya napaka presko ng hangin.* * *Ilang minuto lang naman ang aming binyahe at nakarating na kami sa bahay ng gobernador."Welcome sa bayan ng paluan Ms. Dawson at Mr. Montes"."Magandang tanghali Gobernador" bati ko at ganun din si Hernan"Jorge Galvez Ms.Dawson, nakausap ko pala ang iyong kapatid na si Damion, kaya huwag na kayong magalala, dahil dito kayong mananatili habang naririto kayo sa paluan"."Maraming salamat Gobernador Galvez".Inilibot kami nito sa kaniyang malaking hacienda, nakakatuwa dahil nap
Devyn Nanatili parin akong gising at tahimik na pinagmamasdan ang kalangitan, walang kasing saya ang aking naramdaman ng makit kong muli ang lalakeng minamahal ko ang inakala kong patay na. Napalingon ako sa pintuan ng marinig ang pagkatok. "Pasok" sambit ko at muling humarap sa bintana. "Bakit hindi kapa natutulog?" tanong ni Hernan"Sa tingin mo ba makakatulog pa ako gayong nalaman kong buhay pala si Voughn, simula ng makita ko siya hindi na ito na alis pa sa aking isipan, maraming tanong ang gumulo sa akin, paano siyang nakaligtas, at sino ang bangkay na inakala nating si Voughn" Hinarap ko ito"Hernan, bukas na bukas ay babalik tayo, ro'n kailangan kong makausap si Isay kung bakit kasama nito si Voughn, at bakit nagawa niyang itago 'yon na buhay pala ito" nagsisimula na namang pumatak ang aking luha"Huwag kang magaalala, dahil kailangan talaga natin malaman ang lahat ng nangyari kay Voughn kaya kailangan magsalita ni Isay, tatawagan ko na lang bukas ng umaga sila Tita stella-
DevynNagising ako sa pagtunog ng telepono.Dahan dahan akong bumangon at kinuha ang telepono.Agad na sumilay ang ngiti sa aking labi."Good morning Mommy we miss you na po" agad na bungad ni Valerie."Good morning my babies, i also missed you and your brother, kumain na ba kayo?" Tanong ko."Done na po mom, Grandma cooked our breakfast po"."Kamusta kayo ng kuya Vicente?"."Maayos naman po, but sobra napo namin ikaw namimiss Mommy" agad akong napaisip, hindi ko pa talaga gustong umalis lalo pa't nandito sa lugar na ito si Voughn ang kanilang Ama.Napayuko ako ng maalala ang mga kaganapan kahapon ang sinabi ni Isay na buntis ito. Pag uwi namin kahapo ay agad akong dumiretso sa kwarto at umiyak ng umiyak ngunit napagtanto kong hindi ako pwedeng sumuko, kalangan kong malaman ang lahat na ng nangyari kay Voughn kung paano ito napapad dito. At umaasa rin akong babalik ang kaniyang alaala."Mommy.."agad akong napapikit ng maalalang kausap ko pa pala ang aking anak."I'm sorry baby.." Ngi
Devyn"Good morning hubby," hinalikan ko ito sa pisngi."Hmm, morning wife." Yumakap ito ng mahigpit saakin."Hubby, tinutusok mo na naman ako eh, baka hindi na ako makapag luto ng almusal." Aniko, at bumangon na patungon sa kuna ng aming mga kambal. "Magandang umaga sa mga baby ko," Isa isa kong silang hinalikan sa noo."Good morning my babies.." Ani Voughn at hinalikan din ang mga ito, sabay yakap sa akin. "Ang sarap na uuwi ako at kayo ang nadadatnan ko, ang sarap sa pakiramdam na buo at masaya tayong pamilya." Nangilid naman ang aking luha. "Tama ka asawa ko, ang saya at ang sarap sa pakiramdam na ikaw ang aking napangasawa at naging ama ng ating mga anak.""Mahal na mahal kita wife.""Mahal na mahal din kita Hubby," Hinalikan ko ito sa labi. "Sige na at baka sa iba pa ito mapunta, maghahanda na ako ng almusal.""Wife,hindi mo naman na kailangan gawin 'yan, nandyan naman si manang." "Gusto ko itong gawin, gusto ko kayong pagsilbihan hubby," ***Habang nagluluto ay biglang ma
Devyn Abala ako sa pagbabake para sa meryenda ng aking mga anak, ng dumating si Manang. "Hija, may naghahanap sa'yo." Anito. "Sino po sila Manang?" "Pumunta kana lang sa Sala at naroro'n sila." Hinubad ko ang apron at naghugas ng kamay. Nakakapagtaka lang na hindi sinabi ni Manang kung sino ang bisita. Gulat ang aking ekspresyon ng makita si Albert, hindi lang iyon dahil kasama nito si Isay. "Albert," Sambit ko. "Devyn, Pasensya kana hindi ako nagpasabi na pupunta kami rito." Agad akong lumapit at pina-upo muli sila. Napatingin ako sa dala-dalang bata ni Isay, isang batang lalaki na nakangiti rin sa akin. "Hi, baby." Bumungisngis ito. "Naparito kami dahil gusto kang maka-usap ni Isay." ani Albert sabay tingin kay Isay. Ngumiti ako kay Albert at tumango. "Manang, pakituro ho kay Albert ang Garden." Kinuha ni Albert ang anak ni Isay, at sumunod kay Manang. Ilang minuto ang lumipas ng magsalita ito. "De-Devyn, Nalaman ko na.. Sa'yo galing ang mga pagkain at gamit, hindi lang i
Isay"Anak ito lang muna ang aking maiiaabot, alam mo namang mahina ang isda at gulay, dahil sa panahon. At ito ang sa itay mo. Pinaabot niya para sa pandagdag ng pambili ng gamot ni Lucas,""Maraming salamat Nay, Tay." kahit hindi ako pinanpansin ni Itay, kalong nito si Lucas.Binilang ko ang perang ibinigay nila Itay at Inay. Malaki ang pasasalamat ko sa kanila dahil narito sila sa aking tabi, dahil kung wala ay walang tutulong sa akin. Wala rin kasi akong trabaho. Kahit kulang pa sa pambili ng isang gamot ni Lucas ang perang ibinigay nila ay napangiti pa rin ako."Bukas, ay dadaanan ko po si Ema," Nakita ko kung paano huminga ng malalim si Inay. Si Ronald kasi ay anim na buwan ng nakakulong dahil sa droga. Sinabi naman ng ina ni Ronald na magbibigay na lang sila kahit kaunting sustento para sa kay Lucas. Ngunit hindi pumayag si Itay, Ayaw kasi ni Itay kay Ronald lalo na at kilala itong Adik sa bayan.Pero kailangan ko silang makausap, para naman ito kay Lucas. Baka ngayon ay pwede
Isay"Isay, gumising ka diyan tignan mo ang anak mo at aalis na ako." Rinig kong saad ni Inay.Inis akong bumangon at masamang tinignan ang batang nasa kuna."Pa-gatasin mo na 'yan, at pupunta na ako sa palengke." Ani Inay at umalis na ito. Pagkalabas nito ay agad akong bumalik sa paghiga at nagtalukbong ng kumot. Ngunit ang makulit na batang ito ay ngumawa ng malakas."Ano ba!" Sigaw ko rito, mas lalo itong umiyak. Nagtalukbong ako ng kumot at hindi ito inintindi. Pero napabalikwas ako ng bangon ng marinig ko ang sunod-sunod nitong pag-ubo hanggang sa sumuka ito. Natataranta akong lumapit kay Lucas at binuhat. Do'n ko lang napagtantong nilalagnat pala ito. "Ano bang nangyayari sa'yo." Pinunasan ko ang kaniyang bibig at kumuha ng tubig para painumin ito. Matapos ay inilagay ko siya muli sa kuna para kunin ang planggana at bimpo. Patuloy parin ito sa pag-iyak. Kaya lalo akong natataranta. Nanginginig ko itong pinunasan. Napatitig ako sa kaniyang mukha. No'n tuwing tinitignan ko ang m
Voughn "Hubby," Ungot ni Wife, at yumakap saakin. "Hmmm.." Ungol ko ng may maramdaman sa aking ibabang parte. Agad akong napaupo ng makita ang kamay ni Eunice saaking sandata. "W-Wife...please stop," Pakiusap ko, dahil halos kakatapos lang namin. "I want it again." Nakanguso nitong saad. Nakapamot ako sa noo. Bakit namin kasi ganito pa ang paglilihi ng asawa ko. Pwede namang pagkain. Tumayo na ako, dahil iiyak ito kapag hindi ako pumayag. "I love you Hubby," At hinalikan ang aking pagkalalake. Napatingala ako at mahinang umuungol. "Damn it, feels so good, Uuhhh..," Tinignan ko ito at hinaplos haplos ang kaniyang pisngi, napaka ganda nitong tignan. " Shit wife, take it easy. I don't want to hurt you. Hmmm i love you," Agad naman itong sumunod. Ng malapit na akong labasan ay agad akong sumapa sa kama, at hinalikan ang aking asawa. "Aaahhh.." She moaned as i sucked her n*pples. Hinalikan ko rin ang kaniyang tiyan bago tuluyang pumasok. "Hu-Hubby...," Ilang sandali ng sabay ka
DevynBuong magdamag lang akong nakangiti, hindi mawala ang aking saya, napakasaya ko lang na ikakasal na ako sa lalakeng pinakamamahal ko."Inay," Sambit ko ng makita ko siya sa salamin na nagpapahid ng luha. Inabot ko ang kaniyang kamay. At hinawakan iyon ng mahigpit."Sobrang saya ko para saiyo anak.""Maraming salamat po Inay,""Sa pag-aasawa ay marami pa kayong pagdadaanan, Piliin niyo palagi ang isa't-isa, Alam kong kakayanin niyo 'yon anak, At huwag mawawalan ng tiwala, Kung may problema dapat pag-usapan ng maayos, Mahal na mahal kita anak," Tumayo ako at yumakap kay Inay."Mahal na mahal ko rin po kayo, nila Itay at Bunso,""OMG! Sis, pigilan mo ang luha mo, masisira ang make-up mo," Natawa kami ni Inay ng biglang pumasok ni Ate Deborah."Hello po tita," Ani Ate."Grabe ka sis, Diyosa ang aura, Woaahh paniguradong tutulo laway ni Voughn niyan," Tawa nito."Yieee ayan naaa!" tili ni ate ng makitang bitbit ni ate Lorna ang Wedding gown ko.Tube style ang aking wedding gown na, n
Devyn"Congrats sis," Ani Ate Deborah. Niyakap ko ito ng mahigip, hindi ko akalain na uuwi ito."Salamat po ate, namiss kita,""Missyou too, pati sa kambal. Tinawagan ako ni Mom kahapon, at doon ko nalaman ang plano ni Voughn, Masaya ako para sa'yo Eunice," Naluluhang niyakap kong muli si Ate."Can i join?" Sabay kaming Napalingon kay Kuya Damion."Kuya," Lumapit ito saamin at niyakap kami. Hinalikan pa kami nito sa ulo."Congrats, my little sister" Ngumuso naman ako kay Kuya."Hey, may kids na siya at ikakasal pa, ano ka ba Kuya," Ani ni Ate Deborah. Natawa naman ito at tumango-tango."Yeah, and i'm so happy for our sister."Nagkakasiyahan ang lahat. Ang kambal ay nakila Inay at Itah, tuwang tuwa sila sa mga ito."Baby," Napapitlag ako ng yumakap si Voughn sa aking likuran."Kagulat ka naman," Tumawa naman ito at hinalikan ang aking leeg."Voughn.." Saway ko rito."Let's go to my room baby.." Mahina nitong saad. "Hahanapin tayo ng mga bata." Ani ko. "Please,.." Natawa naman ako, ng
DevynNaramdaman ko ang pagbitaw saakin ni Hernan, Nanatili ang katahimikan sa paligid habang nakatayo ako na hindi ko alam kung saang parte.Ilang sandali ay kumabog ang dibdib ko ng tumutog ang tunog ng musika. Agad kong tinanggal ang nakapiring sa akin. Gano'n na lang ang gulat ko ng makita si Voughn sa hindi kalayuan, napagwapo nito sa suit na pula, Napatakip bibig ako ng makitang kasama rin nito sina Nicolo at Hernan na may hawak na gitara at piano, samantalang si Voughn ay may hawak na mikropono. "Oh my god!" Wika ko ng unti unting umilaw ang kapaligiran. At doon ko lang napagtanto na nakatayo ako sa paligid ng mga kandila at rosas, na nakahugis puso. Ang paligid ay napupuno rin ilaw at dahil Garden ito ay napakaraming mga iba't ibang bulaklak.Hindi pa nagsisimulang kumanta si Voughn ay agad na nangilid ang aking mga luha."Hi baby" Ani nitoNagsimula ng magpatugtog sila Hernan at Nicolo, nanatili lang akong nakatingin kay Voughn.When the visions around youBring tears to you
DevynNatapos ang tanghalian namin ay pinaliguan ko at binihisan ko na ang kambal. Dahil pupunta kami sa mansyon ng magulang ni Voughn, halos hindi na talaga maghiwalay pa ang mag-aama, lalo na si Valerie."Mommy, where are we going po?" Tanong ni Valerie ng matapos kong ayusin ang kaniyang kulot na buhok, para talaga itong Manika sa kaniyang itsura, kulot ang buhok na nakaipit ang unahang parte, nakadress ito na kulay pink na may puti, at doll shoes na pink. "Pupunta tayo sa bahay ng Parents ko princess," Nagtatalon na naman ito sa tuwa, sinulyapan ko si Vicente na inaayos ang kaniyang medyas at isinuot na ang kaniyang sapatos, lumingon ito saakin at ngumiti. "Mom" Tawag niya na agad naman akong lumapit at lumuhod sa kaniyang harapan, para isintas ang kaniyang sapatos."Thank you po Mommy" Hinalikan ko ito sa pisngi. "You're welcome," Nakapag paalam na kami kay Mommy, gusto sana namin ito isama ngunit tumanggi naman, dahil pwedeng sa susunod na lamang. Habang nasa byahe ay halos