ALENAHalos hindi ako umaalis sa tabi ng kabaong ng anak ko. Napakahirap tanggapin para sa isang Ina na makita mo na wala ng buhay ang iniingatan mong anak. Sa isang iglap nawala siya sa akin. Kasalanan ko ang lahat! Namatay siya sa mga kamay ko. Kung hindi sana ako nagpadala sa bugso ng damdamin noong gabing yun buhay pa sana ang pinakamamahal kong anak.Halos wala na akong mailuha pa. Ayaw ko na din makipag-usap kahit kanino. Pakiramdam ko ako ang pinaka-malas na tao sa mundo. Dapat ako na lang ang namatay...Bakit ang anak ko pa.. Napakabata niya pa. Wala siyang kasalanan para madamay sa gulo namin ni Justine. Hinding-hindi ko siya mapapatawad sa nangyari. Manloloko siya at dapat lang ay kamuhian ko siya.Silang dalawa ni Valerie.. Niloko nila ako.. Namatay ang anak ko dahil sa kataksilan nila.Napalingon ako ng may narinig akong malakas na komusyon. Naririnig ko ang galit na galit na boses ni Kuya Damon at Kuya William. Agad naman akong nilapitan ni Ate Anastasia. "Nandito si Jus
ALENATatlong taon ang mabilis na lumipas. Hangang ngayun sariwa pa rin sa ala-ala ko ang lahat...ang pagkawala ng anak kong si Sean Jacob at ang tuluyang paghihiwalay namin ni Justine...Kahit masakit ay pinipilit kong mabuhay ng normal...hind para sa akin kundi para sa mga kapatid ko...ayaw ko silang mag-alala sa akin. Sobra-sobrang pasakit na ang ibinibigay ko sa kanila at nahihiya na ako. " Mam mag-uumpisa na po ang inyong picturial.' pukaw sa akin ng aking personal assistant na si Erin. Nandito kami sa isang private resort sa Batangas. Dito gaganapin ang picturial ng iniisdurso kong lingerie Items. Alam kong maraming magtataas ng kilay kapag mailabas na ng market ang mga hubad kong larawan dahil ako ang indorser ng naturang item...pero wala akong pakialam...Halos tatlong taon din akong nagmukmok. Halos tatlong taon din akong nagluksa sa pagkawala ng anak ko...kailangan kong may mapaglilibangan at itong modeling career ang unang pumasa sa panlasa ko. Kakilala ni Ate Anastasia ang
VALERIE POVPadabog akong naglakad pabalik ng kwarto pagkatapos akong talikuran ni Justine..Halos magliyab ang mga mata ko sa matinding inis. Hindi ko alam kung hanggang kailan ko matatagalan ang pakikitungo sa akin ni Justine. Ginawa ko na ang lahat para mahalin ulit nito pero parang wala lang ako dito.Pero hindi! Hindi ako papayag na mawawalan ng saysay lahat ng pagsisikap ko. Ngayun pa ba ako susuko? Tuluyan ko ng naagaw ito kay Alena. Alam kong balang araw mare-realized din ni Justine na para kami sa isat isat. .May anak kami. Si Mathew.....Napaismid ako ng maalala ko ang anak ko...Hindi ko kasi akalain na ganoon sila kabilis maniwala sa akin. Ang tanga-tanga nilang lahat. Naturingan na mga edukado at matatalinong tao ang mga Falcon, pero isang alas lang ang ipinain ko sa kanila. Ang kunwaring anak ni Justine......Si Mathew.Tanging ako lang ang nakakaalam ng lahat. Nang tunay na katotohanan tungkol sa pagkatao ng anak ko at sisiguraduhin kong mananatiling sekreto ang lahat. M
ALENANandito ako ngayun sa puntod ng aking anak. Malungkot kong tinitigan ang pangalan na nakaukit sa lapida kasabay ang pagpatak ng luha sa aking mga mata.Parang kailan lang kasama ko pa ito sa lahat ng oras. Pero ngayun, heto na siya, nasa ilalim na ng lupa at kahit kailan ay hindi ko na ulit makapiling pa. Hangang ngayun sinisisi ko pa rin ang aking sarili sa mga nangyari. Pinilit ko mang magiging matatag pero kapag maalala ko ang anak ko hindi ko maiwasan ang umiyak.Miss na miss ko na ito. Kung may magagawa lang sana ako upang muling maibalik ang buhay nito, ginawa ko na sana. Pero wala eh..hanggang doon na lang talaga. Kahit pilitin ko pang maging masaya pakiramdam ko may kulang na sa pagkatao ko. "Sean Jacob Baby, I miss you so much! Pasensiya ka na kay Mommy ha? Pasensiya ka na kung nagiging marupok ako. Mahal na mahal kita anak!!!" Humahagolhol kong bulong habang walang tigil ang pagpatak ng luha sa aking mga mata.Nag-alay pa ako ng dasal bago nilisan ang puntod ng anak k
JUSTINE POVMalungkot kung sinundan ng tingin ang pag-alis ni Alena. Nakaramdam ako ng matinding kalungkutan ng mapansin ko ang malaking pagbabago ng ugali nito. Ibang-iba na ito ngayun. Hindi na siya ang dating Alena na nakilala ko. Ang dating Alena na minahal ko. Wala na siya. Tuluyan na itong binago ng panahon.Sabagay, dahil siguro sa matinding galit kaya nag-iba ang ugali nito. Hindi ko ito masisisi. Alam kong hangang ngayun masakit pa rin dito ang pagkawala ng anak namin. Kung alam ko lang na mangyayari ang lahat ng iyun iniwasan ko na sana si Valerie. Pero hindi eh, tapos na ang lahat. Nagkasala na ako na siyang naging mitsa sa pagkawala ng anak ko....ng anak naming dalawa.Tahimik akong bumalik sa mesa kung saan nakaupo sila Mommy at Daddy. Hindi ko na pinansin pa si Valerie na noon ay matalim ang mga matang nakasunod ang paningin sa paalis na si Alena. Hindi ko na din binigyan pansin ang mga nang-uuyam na tingin ng ibang customers sa amin. Alam kong kami ang pinag-uusapan ng
VALERIE POVNapabalikwas ng bangon si Valerie mula sa pagkakahiga sa kama. Pagod na pagod siya mula sa halos magdamag na pakikipagtalik kay Hector. Talagang tinutuo nito ang banta na papagurin siya nito. Hindi talaga siya tinigilan ni Hector hangat makatulog siya sa matinding pagod.Lalong siyang nainis ng makita niya ang orasan. Alas- kwatro na ng umaga. Kung ganoon inumaga talaga siya dito sa condo ni Hector. Tiyak na hinahanap na siya nila Donya Amelia. Mag-iisip na lang siguro siya ng maidadalhilan kung bakit siya inumaga ng uwi. AAlis na sana ako sa higaan ng may humawak sa aking kamay. Nang lingunin ko ay si Hector ito. Nakangisi ito sa akin kaya naman umusbong ang inis ko dito. Pinanlisikan ko ito ng mga mata."Ano ba Hector, uuwi na ako, tiyak na hinahanap na ako ng anak ko." wika ko dito at buong pwersa na binawa ang kamay ko dito. Lalo naman lumaki ang pagkakangisi nito. Pagkatapos ay bumangon ito sa kama. Hubot-hubad itong naglakad sa harapan ko at kinuha ang isang sigari
ALENA POVMabilis na lumipas ang mga buwan. Premier night ng isa sa mga pilikulang pinagbidahan ko. Ang isang sikat na artistang si Renzo Torres ang aking ka-love team. Tuluyan na nga akong nag-enjoy sa pagiging artista at endorser ng ibat ibang produkto. Tuluyan na ring hindi nagpakita sa akin si Justine. Mabuti naman kung ganoon dahil sa tuwing nakikita ko ito lalo lamang bumabalik ang sakit na nararamdaman ko sa pagkawala ni Sean Jacob. Masasabi kong kahit papaano sobrang nag-enjoy ako sa mundong ginagalawan ko ngayun. Kahit papano ay sandali kung nakakalimutan lahat ng masakit na nangyari sa akin kapag busy ako.Nakaalalay sa akin si Renzo habang pinagkakaguluhan kami ng mga reporters. Ito ang ka-loveteam ko sa pilikula. Masasabi kong malaki din ang naitulong nito sa aking career dahil isa na itong sikat na artista bago pa ako pumasok sa showbiz. Mula pagkabata ay kilala na ito sa industriya kaya naman ng mabuo ang aming loveteam lalo itong namayagpag.Alam kong may gusto ito sa
ALENA'Nanany Clara!" agad kong sigaw ng makita ko si Nanay Clara na nakaabang sa akin habang pababa ako ng sasakayan. Nagmamadali akong lumapit dito at yumakap.Hindi ko kasama si Nanay Clara dito sa bahay sa tagaytay. Nakiusap kasi si Ate Ansatasia na kung pwede doon na lang muna ito upang kahit papaano ay magiging panatag ang kanyang kalooban kapag iiwan ang mga bata sa kani-kanilang Yaya. Although mababait naman ang mga yaya ng mga anak ni Ate Anastasia pero iba pa din na kakilala mo ang nangangalaga sa mga ito.Hindi naman kailangan na magtrabaho ni Nanay Clara. Ang gagawin niya lang ay titingnan kung maayos ba ang pag-aalaga ng maga Yayas sa mga baby ni Ate Anastasia."Kumusta ka na Alena? Naku! Lalo kang gumanda ah?" natutuwang wika ni Nanay Clara. Ngumiti naman ako dito. Pagkatapos ay binalingan ko si Erin. "Sige na Erin, pwede ka ng umuwi sa inyo. Magpahatid ka na lang sa Driver para mabilis kang makarating sa bahay niyo." Wika ko dito. Masaya naman itong tumango at agad na
ALENA POVTahimik akong nakamasid sa dalawang batang naglalaro sa buhanginan. Matamis akong napangiti habang pinagmamasdan ang dalawa na masayang binubuo ang isang kastilyong buhangin. Nandito kami ngayun sa isang tagong Isla sa Visayas. Pinili namin magbakasyon dito para makaiwas sa ingay at polusyon ng Manila. Isa pa gusto namin magkaroon ng quality time para sa isat isa. Nagiging masaya ang buhay namin simula ng muli kong patawarin si Justine. Tama nga sila, hindi ka magkakaroon ng kapanatagan ng kalooban kapag hindi mo papakawalan ang galit na nasa puso mo.Halos limang taon na kaming nagpapabalik-balik dito. Masaya, tahimik at sariwa ang hangin. Solong-solo ng pamilya namin ang buong lugar na ito. Matamis akong napangiti ng kumaway sa akin ang anak kong si Rhian. Yes....eight years old na siya ngayun. Kay bilis lumipas ng panahon. Ang bilis lumaki ng mga bata. Ilang taon pa ang bibilangin at may mga dalaga at binata na kami.Sinulyapan ko ang batang lalaki na masayang tumatawa
ALENAAgad kong inasikaso si Baby Rhian pagkagising ko. Kailangan kong makabalik ng hospital bago gumabi. Papalitan ko sa pagbabantay kay Justine sila Donya Amelia dahil uuwi daw muna sila ng bahay. Isa pa muling nagising si Justine kanina at hinanap daw ako."Sigurado ka bang hindi mo kailangan ng makakasama sa hospital? Pwede kang magsama ng kahit isa sa mga kasambahay dito para naman may mautos-utusan ka doon." suhestiyon ni Nanay Clara pagkatapos kong sabihin dito na ako ang magbabantay kay Justine ngayung gabi. Bukas din daw gagawin ang surgery nito kaya kailangan ng support ng pamilya para hindi panghinaan ng loob ng pasyente."Kaya ko na ang sarili ko Nay. Pasensya na po kung kayo ulit ang magbabantay kay Rhian ngayung gabi. Babawi po ako sa inyo sa mga susunod na araw kapag maayos na ang lahat." sagot ko kay Nanay Clara."Nakuwww, huwag mong isipin ang tungkol sa bagay na iyan. Masaya akong alagaan ang anak mo Alena." sagot naman ni Nanay Clara. Nakangiti naman akong nagpasala
ALENAKasabay ng pagkabog ng dibdib ko ang pag-uunahan sa pagtulo ng luha sa aking mga mata. Parang bigla akong nawalan lakas at biglang nanghina ang tuhod ko."Alena, diba kausap mo pa lang siya kanina? Tumawag si Marco kay Casper ngayun lang at ayun dito pagkatapos niyong mag-usap ni Justine nagyaya daw itong pumunta ng bar. Uminom daw ng uminom ng alak habang umiiyak at hangang sa malasing. Pagkatapos nagyaya na daw itong umuwi at tinanong ni Marco kung kaya pa niyang magdrive dahil ihahahatid nya na lang daw sa bahay nito. Kaya lang nag-insist si Justine na hindi pa daw siya lasing. Kaya pa daw niya ang sarili niya kaya naman walang ng magawa si Marco kundi hayaan ang kanyang kaibigan. Sinundan niya daw ito hanggang sa makalabas sila ng highway. Noong una maayos pa naman daw ang pagdadrive ni Justine pero nagulat siya ng bigla itong kumabig at ibinangga ang sasakyan sa kasalubong na truck." pagsasalaysay ni Ate Anastasia. Naipikit ko ang aking mga mata dahil sa matinding takot na
ALENAHindi naman ako ganoon kasama para hindi makaramdam ng awa sa sitwasyon ngayun ni Valerie. Kitang kita naman sa hitsura nito na nahihirapan ito ngayun. Pero hindi ko alam kung gaano ito kasensero sa paghingi ng tawad. Malaki ang kasalanan nito sa akin at hindi ganoon kadali ang lahat para kalimutan ko na lang basta basta. . Ngunit hindi din naman ako ganoon kasama para hindi ito tulungan sa kanyang problema kung totoong nagsasabi ito ng katotohanan. .Muli kong binalikan si Nanay Clara. Ilang minuto pa kaming nanatili sa garden hangang sa nagpasya akong pumasok na muna sa loob ng bahay para makapagpahinga. Kakausapin ko muna mamaya si Kuya Damon. Hindi kaya ng konsensiya ko na pabayaan si Valerie. Kung totoo mang maysakit ang anak nito, sino ba naman ako para pagkaitan ito ng tulong."Balita ko pinuntahan ka dito kanina ni Valerie?" agad na tanong sa akin ni Kuya Damon habang kumakain kami ng hapunan. Katabi nito si Erin. Agad naman akong tumango"Nanghihingi siya ng tulong Kuya
JUSTINEHIndi maalis-alis ang tingin ko sa harap ng telibisyon habang pinapanood ang interview kay Alena kanina ng mga reporters sa mall kung saan ito nakikitang namamasyal. Nagkakagulo ang mga fans nito at halatang sabik silang lahat na makita ang kanilang iniidulo. Nandito ako ngayun sa condo kung saan nakatira sila Alena noon. Nandito lahat ng alaala namin kaya mas gusto ko dito manatili kaysa sa bahay ko sa Alabang. Malaki ang ipinagbago ng babaeng mahal ko. Ibang iba na ito ngayun. Medyo tumaba na ng kaunti pero hindi pa rin maitatago ang natural nitong kagandahan. Napaka-simple nitong tingnan sa kanyang suot na simpleng pants at tshirt. Napaka-fresh nitong tingnan. Halatang wala na itong problema pang iniisip. Hindi katulad noon na kapag ngumingiti ay hindi nakakaabot sa kanyang mga mata.Natuwa ako sa statement na ibinigay nito. Kung ganoon hindi na ito mag-aartista. Halatang sa ibang bansa ito dinala ng mga kapatid dahil na din sa mga lumalabas na salita nito sa bibig. Balik
ALENA"Ako na muna ang bahala kay Baby Rhian Alena. Sinabi kasi sa akin ng Ate Anastasia mo na aalis kayo ngayun dahil may mga bibilhin kayong mga bagay na gagamitin sa kasal ng Kuya Damon mo. At isa pa gusto daw niyang magshopping kayong dalawa. Huwag mong isipin ang bata. Ako ang bahala sa kanya." wika ni Nanay Clara sa akin habang kumakain kami ng agahan dito sa dining area."Sigurado po kayo Nay? Hangat maaari ayaw ko po kasi munang ipakita sa public si BAby Rhian kaya wala akong balak na isama siya sa Mall o sa kahit saang public na lugar dahil iniisip ko po ang kaligtasan niya." sagot ko dito. "Kaya ako na ang bahala sa kanya. Minsan lang naman kayong magka-bonding na magkapatid kaya sumama ka na sa kanya. Basta bilhan mo na lang ako ng kakanin bilang pasalubong. Iyun kasi ang na-miss ko dito sa Pilipinas." sagot naman ni Nanay Clara. "Sige po...kung mapilit kayo sino ba naman ako para magmatigas pa. Pagkakataon ko na itong makapagshopping Nay." natutuwa kong sagot dito. Na
JUSTINEHindi bat sinabi ko na tapusin niyo agad ang pinapagawa kong presentation sa iyo? Ano ang ipi-present natin kay Mr. Sandoval bukas ng umaga?' galit na sigaw ko sa aking empleyado dito sa opisina. Bukas pa naman ng umaga ang presentation na gagawin namin kay Mr. Sandoval pero dahil nagiging perfectionist na ako gusto kong ngayun pa lang tapos na ito para ma-review ko kung may dapat bang idadagdag o ibabawas."Pa-pasensya na po kayo Sir, matatapos na po ito agad before maglunch break. Medyo late na po kasi na- indorse sa akin ni Ms. De Guzman ang tungkol dito kaya late ko na din naumpisahan." pagdadahilan nito."I dont care Mr. Laurel. Basta ang gusto ko ibigay niyo agad sa akin ang finish product dahil rereviewhin ko pa iyan. Ayaw na ayaw ko ng palpak ng trabaho Mr. Laurel alam mo iyan!." galit kong sagot dito. Agad naman itong tumango at nagpaalam. Naiwan naman akong sumasakit ang aking ulo dahil sa matinding inis.Ito ang naging buhay ko sa nakalipas na tatlong taon. Ibinuhos
ALENASakay ng private jet bumiyahe kami pabalik ng Pilipinas. Kasama ko si Nanay Clara pati na din ang aking baby na si Rhian. Pagbaba ng private jet ay agad kaming sinalubong ng sasakyan ni Kuya Damon. Balik sa dating gawi ang buhay ko, may nakabuntot na naman na bodyguard sa amin habang bumibyahe kami papunta sa bahay ni Kuya Damon sa Makati. Doon ko napiling tumira hangat nasa Pilipinas pa kami. Wala naman akong balak magtagal dahil mas gusto kong manatili na lang ng Germany hangang sa lumaki si Rhian. Feeling ko mas safe ang anak ko kapag doon kami maninirahan. Pagod na ako sa buhay dito sa Pilipinas at ayaw ko na ng intriga. Sa nakalipas ng tatlong taon na pananatili ko sa Germany nagkaroon ako ng peace of mind at muling nanumbalik ang pagiging possitive ko sa buhay.Pagdating sa Bahay ay agad na sumalubong sa akin ang munting salu-salo na inihanda ng mga kapatid ko. Agad akong niyakap ni Ate Anastasia at Erin. Buntis na si Erin kaya minamadali na nilang dalawa ni Kuya Damon ang
ALENASobrang bilis ng panahon. Tatlong buwan na pala ako dito sa Germany. Kahit papaano ay nakaramdam ako ng katahimikan sa lugar na ito. Sabagay wala naman akong ibang ginawa dito kundi ang mag movie marathon at mag shopping. Iniiwasan ko na din sumagap ng kahit anong balita mula sa Pilipinas. Araw araw din akong tinatawagan ng mga kapatid ko para kumustahin kaya kahit papaano ay hindi ko sila masyadong na-mimiss. "Alena, nakaready na ang pagkain sa lamesa. Bumaba ka na para malagyan ng laman iyang sikmura mo. Anong oras ka ba natulog kagabing bata ka? Bakit hangang ngayun nakahiga ka pa diyan sa kama mo?" tanong ni Nanay Clara sa akin. Kanina pa ako kinakatok nito pero hindi ko pinapansin hangang sa pinasok niya na ako dito sa kwarto at nadatnan niya akong nakahilata pa sa kama. Hinawi nito ang kurtina kaya naman biglang nagliwanag ang buo kong kwarto. Agad akong nag-inat at bumangon."Sobrang ganda kasi ng pinapanood ko kagabi Nay. Hindi ko namalayan ang oras." sagot ko dito at t