ARMELLE LUNAApat na baso ng Margarita pa lang ang nainom ko pero parang nararamdaman ko na ang pamamanhid ng katawan ko. Bahagya na rin umiikot ang paningin ko at dumudoble na ang tingin ko sa mga kasama ko pero wala akong balak na huminto sa pag-inom. Ano ba naman iyon pagbigyan ko sila sa nais nila. Gusto ko rin makalimutan ang pagkadismaya at pagkabigo ko ngayong araw. Nang iwan niya ako sa loob ng opisina na mag-isa at lumabas kasama ang babaeng dumating kanina ay saka ko napagtanto na pinaglalaruan nga lang niya ang nararamdaman ko. Ang walang-hiyang iyon, pagkatapos akong halikan ay iiwan ako na parang basura sa loob ng opisina niya. Sabagay, sino ba naman ako para piliin niya kumpara sa asawa niya. Mas ngayon ko napatunayan na hindi pa rin siya nagbabago, isa pa rin siyang dakilang babaero. "Ano, Armelle, kaya pa ba?" malawak ang ngiti na tanong ni Mica sa akin. Ngumisi ako sabay tungga ng natitirang laman na inumin sa aking baso. "Ako pa talaga ang hinamon n'yo. Kahit abut
ARMELLE LUNANaramdaman ko ang pagsigid ng kirot sa ulo ko ng bumangon ako. Nagpalinga-linga ako at kinurap-kurap ang mata para alamin kung nasaan ako. Napangiti ako ng napagtanto ko na nasa bahay na pala ako. Humihikab na tumayo ako at lumabas ng silid. Nagsalubong ang kilay ko ng nanuot sa ilong ko ang amoy na parang may nagluluto. "Kagagaling lang ni mama no'ng isang araw, ah," puno ng pagtataka na sambit ko. Dahil mabango ang naaamoy ko, tinungo ko ang kusina. Bigla kasi kumalam ang sikmura ko. Ngunit para akong tinulos na kandila sa kinatatayuan ko nang makita ko kung sino ang abala na nagluluto sa kusina. "Ikaw?" Pumihit siya paharap ng marinig ako. "Oh, hi. Good morning, Luna. I'm sorry if I interfered in your kitchen. Ayoko na magluto ka pa paggising mo," nakangiting bungad niya. "A-ano'ng ginagawa mo dito? Bakit nandito ka ng ganito kaaga?" nagugulumihanang tanong ko. Lumawak ang pagkakangiti niya. Hinarap muna niya ang niluluto at ilang sandali lang ay muli akong hina
ARMELLE LUNANakailang buga ako ng hangin habang nasa harap ng pintuan ng opisina ni Hanz. Kinakabahan ako dahil ito ang unang paghaharap namin simula ng huli naming pag-uusap. Ayaw ko man harapin siya ay hindi maaari dahil kailangan ko mag-remind ng mga meetings niya ngayong araw. Isang malalim na paghinga ang ginawa ko bago kumatok at pumasok. Sumikdo ang puso ko ng tapunan niya ako ng tingin. Ilang segundo kami nagkatitigan. Ngumiti ako pero parang kinurot ang puso ko ng hindi man lang niya tinugon ang ngiti ko saka hinarap ang laptop niya.Dismayado man ay pumasok pa rin ako. Gagawin ko na lang ang trabaho ko ngayong araw. Magiging natural sa harap niya na parang walang nangyari. "Good morning, sir. I just remind you of your meeting at 9 o'clock with the board members and lunch meeting with Mr. Alonzo. After the lunch meeting, you will meet with your investors, Mr. Millanes."Pagkatapos ko iyon sabihin ay wala man lang ako narinig na salita mula sa kanya. Kahit man lang sana tum
ARMELLE LUNAHindi nawawala ang ngiti ko sa labi habang abala ako sa ginagawa ko. Lagi pumapasok sa isip ko ang naganap kanina lang sa loob ng opisina ni Hanz. Ilang segundo rin tumagal ang halikan naming dalawa kaya ng makaramdam ako ng pang-iinit ng katawan ay ako na ang unang gumawa ng hakbang para putulin iyon. Napakamot pa siya sa ulo at alanganing ngumiti. Tinaboy na rin niya ako palabas ng opisina dahil baka raw lumagpas pa sa halik ang gawin niya kapag nanatili pa ako ng matagal sa loob ng opisina. Tama nga si Ate Bea, gentleman si Hanz. Mula sa screen ng computer ay napasulyap ako sa phone ko na nasa ibabaw ng office table. Kumunot ang noo ko ng makita ko na si Tito Harold ang tumatawag. Simula ng magtrabaho ako rito hindi ko na siya nakausap. Hindi kaya may nahanap na siyang papalit sa akin? Sa isiping iyon ay nakaramdam ako ng lungkot. Kung kailan naman okay na kami ni Hanz ay saka naman ako aalis. Matamlay na dinampot ko ang phone. Hindi dapat ako pahalata na apektado a
ARMELLE LUNANagmamadali akong naglakad patungong terminal ng mga cab. Lumihis ako ng daan dahil may tubig sa madalas kong daanan. Umulan kasi ng nagdaang gabi at may mga natira pa na tubig ulan sa daan. Ngunit hindi pa man ako nakakarating ay tumalsik ang tubig ulan mula sa daan sa suot ko ng may dumaan na itim na sasakyan. "Anak ng tinapa naman, oh," sambit ko saka pinasadahan ang aking sarili. Gayon na lang ang panlulumo ko ng makita ko ang basa sa suot ko lalo na ang pantalon ko. Kinuha ko sa bag ang panyo ko para punasan ang pantalon ko. Marumi kasi ang tubig kaya kumapit ang dumi sa pantalon. "Miss, are you alright?" tanong ng baritonong boses. Tumigil ako sa pagpupunas at awtomatiko akong nag-angat ng mukha para sulyapan ang nagsalita. Napaawang ang bibig ko ng makita ko ang kaharap. Gwapo si Jacob pero mas gwapo itong kaharap ko."O-okay lang," tila wala sa sarili na tugon ko. Napansin ko na may dinukot ito sa likod ng pantalon nito. Hawak na nito ang wallet at may kinuh
ARMELLE LUNASa dami ng makakatagpo ko, ang bastos na lalaking ito pa? Ang sabi ko pa naman ng huli kaming magkita ay siya ang taong hindi ko gugustuhin na makatagpo pang muli. "Yes, it's me. And I think we should settle this mess," maawtoridad na sabi nito at naglakad palapit sa akin kahit bakas pa rin sa mukha nito ang iniindang sakit. Umatras ako at hinarap sa kanya ang dalawang kamay ko, senyales na huwag niya akong lalapitan. Napahinto naman ito saka nagsalubong ang kilay at pinaka-titigan ako. "Have we met before?" tanong nito dahilan para tumaas ang isang kilay ko. "Talaga ba, bastos na lalaki na walang modo? Hindi mo nakikilala ang babaeng tinalsikan mo ng maruming tubig?" pagpapa-alala ko rito. Sumilay ang ngisi sa labi nito at muling nagpatuloy sa paglapit sa akin. "What a coincidence," anito na hindi nawawala ang ngisi sa labi. "Do you remember what I have said? I said, you'll pay for what you have done. And now, you attacked me in my own place. Sa tingin mo ba ay ma
ARMELLE LUNAMaya't maya ang silip ko sa kabilang pintuan habang nakaupo sa sofa sa sala. Nasa tapat ako ng pintuan ng housemate ko dahil hinihintay ko ang paglabas nito. Kailangan ko kasi sabihin sa kanya na may pasok ako sa school bukas. Baka kasi pagbalik ko ay hindi na ako makapasok dahil pinalitan na niya ang padlock ng main door. Isang oras na ako naghihintay ay hindi pa rin siya lumalabas. Nakaramdam na ako ng gutom kaya tumayo na ako. Hindi pa man ako nakahahakbang ay narinig ko ng bumukas ang pinto ng kwarto niya. "Good morning!" masiglang bati ko na ikinatigil naman niya sa paghikab. Salubong ang kilay na tiningnan niya ako. "Good morning," wala sa loob na sagot nito. "Nagluto na ako ng almusal. Kumain na tayo," yaya ko saka lumapit rito. Hinawakan ko ito sa kamay at iginiya sa dining area. "You prepared this?" manghang tanong nito ng makita ang pagkain na nasa mesa. "Oo. Maupo ka na at kumain na tayo. Nagugutom na rin ako," nakangiting tugon ko at naupo sa bakanteng
ARMELLE LUNAPagkatapos ng klase ay binisita ko si Jacob sa restaurant na pag-aari nito. Pinapasok kaagad ako ng isang staff sa opisina nito. "What brought you here, Love? Sana tinawagan mo ako para nasundo kita." Sinalubong niya ako ng yakap. "Gusto kita surpresahin," nakangiting sabi ko. Iginaya niya akong maupo sa couch. Nagkumustahan kaming dalawa. Hindi ko na binanggit ang tungkol kay Hanz dahil tiyak ako na magagalit ito at ipipilit na lumipat ako ng tirahan. Mayamaya lang ay naging malikot ang kanyang kamay sa aking katawan. "I missed you," halos pabulong ng sabi niya. "I can't wait to be with you, Love," aniya habang dinadampian ako ng halik sa aking pisngi. "J-Jacob.""I want you, Love. I want to make love with you," tila kinakapusan ng hininga na bulong niya sa puno ng tainga ko dahilan para magtaasan ang balahibo ko sa buong katawan. Bahagya akong lumayo sa kanya. Nang sulyapan ko siya ay nagtatanong ang tinging pinupukol niya sa akin. "I'm sorry, Jacob. Pero hindi
ARMELLE LUNAHindi nawawala ang ngiti ko sa labi habang abala ako sa ginagawa ko. Lagi pumapasok sa isip ko ang naganap kanina lang sa loob ng opisina ni Hanz. Ilang segundo rin tumagal ang halikan naming dalawa kaya ng makaramdam ako ng pang-iinit ng katawan ay ako na ang unang gumawa ng hakbang para putulin iyon. Napakamot pa siya sa ulo at alanganing ngumiti. Tinaboy na rin niya ako palabas ng opisina dahil baka raw lumagpas pa sa halik ang gawin niya kapag nanatili pa ako ng matagal sa loob ng opisina. Tama nga si Ate Bea, gentleman si Hanz. Mula sa screen ng computer ay napasulyap ako sa phone ko na nasa ibabaw ng office table. Kumunot ang noo ko ng makita ko na si Tito Harold ang tumatawag. Simula ng magtrabaho ako rito hindi ko na siya nakausap. Hindi kaya may nahanap na siyang papalit sa akin? Sa isiping iyon ay nakaramdam ako ng lungkot. Kung kailan naman okay na kami ni Hanz ay saka naman ako aalis. Matamlay na dinampot ko ang phone. Hindi dapat ako pahalata na apektado a
ARMELLE LUNANakailang buga ako ng hangin habang nasa harap ng pintuan ng opisina ni Hanz. Kinakabahan ako dahil ito ang unang paghaharap namin simula ng huli naming pag-uusap. Ayaw ko man harapin siya ay hindi maaari dahil kailangan ko mag-remind ng mga meetings niya ngayong araw. Isang malalim na paghinga ang ginawa ko bago kumatok at pumasok. Sumikdo ang puso ko ng tapunan niya ako ng tingin. Ilang segundo kami nagkatitigan. Ngumiti ako pero parang kinurot ang puso ko ng hindi man lang niya tinugon ang ngiti ko saka hinarap ang laptop niya.Dismayado man ay pumasok pa rin ako. Gagawin ko na lang ang trabaho ko ngayong araw. Magiging natural sa harap niya na parang walang nangyari. "Good morning, sir. I just remind you of your meeting at 9 o'clock with the board members and lunch meeting with Mr. Alonzo. After the lunch meeting, you will meet with your investors, Mr. Millanes."Pagkatapos ko iyon sabihin ay wala man lang ako narinig na salita mula sa kanya. Kahit man lang sana tum
ARMELLE LUNANaramdaman ko ang pagsigid ng kirot sa ulo ko ng bumangon ako. Nagpalinga-linga ako at kinurap-kurap ang mata para alamin kung nasaan ako. Napangiti ako ng napagtanto ko na nasa bahay na pala ako. Humihikab na tumayo ako at lumabas ng silid. Nagsalubong ang kilay ko ng nanuot sa ilong ko ang amoy na parang may nagluluto. "Kagagaling lang ni mama no'ng isang araw, ah," puno ng pagtataka na sambit ko. Dahil mabango ang naaamoy ko, tinungo ko ang kusina. Bigla kasi kumalam ang sikmura ko. Ngunit para akong tinulos na kandila sa kinatatayuan ko nang makita ko kung sino ang abala na nagluluto sa kusina. "Ikaw?" Pumihit siya paharap ng marinig ako. "Oh, hi. Good morning, Luna. I'm sorry if I interfered in your kitchen. Ayoko na magluto ka pa paggising mo," nakangiting bungad niya. "A-ano'ng ginagawa mo dito? Bakit nandito ka ng ganito kaaga?" nagugulumihanang tanong ko. Lumawak ang pagkakangiti niya. Hinarap muna niya ang niluluto at ilang sandali lang ay muli akong hina
ARMELLE LUNAApat na baso ng Margarita pa lang ang nainom ko pero parang nararamdaman ko na ang pamamanhid ng katawan ko. Bahagya na rin umiikot ang paningin ko at dumudoble na ang tingin ko sa mga kasama ko pero wala akong balak na huminto sa pag-inom. Ano ba naman iyon pagbigyan ko sila sa nais nila. Gusto ko rin makalimutan ang pagkadismaya at pagkabigo ko ngayong araw. Nang iwan niya ako sa loob ng opisina na mag-isa at lumabas kasama ang babaeng dumating kanina ay saka ko napagtanto na pinaglalaruan nga lang niya ang nararamdaman ko. Ang walang-hiyang iyon, pagkatapos akong halikan ay iiwan ako na parang basura sa loob ng opisina niya. Sabagay, sino ba naman ako para piliin niya kumpara sa asawa niya. Mas ngayon ko napatunayan na hindi pa rin siya nagbabago, isa pa rin siyang dakilang babaero. "Ano, Armelle, kaya pa ba?" malawak ang ngiti na tanong ni Mica sa akin. Ngumisi ako sabay tungga ng natitirang laman na inumin sa aking baso. "Ako pa talaga ang hinamon n'yo. Kahit abut
ARMELLE LUNASimula umaga ay naging abala na ako. Sunod-sunod din ang meeting ni Hanz sa mga board members ng kompanya, iba pa iyong meeting sa mga investors niya. Syempre, ako naman itong secretary, bago magsimula ang meeting ay inaayos muna ang conference table para pagdating ng mga ka-meeting nito ay uupo na lang at titingnan ang mga files na naka-ready na at bubuklatin na lang sa ibabaw ng table. Halos okupado ng trabaho ang isip ko dahil bawat importante na sinasabi ni Hanz sa mga ka meeting niya ay nakalagay lahat sa iPad na hawak ko. Simula meeting niya sa umaga hanggang hapon, basta lahat ng mahahalaga ay nakatala. Mas mainam ng may ibibigay akong minutes sa mga naganap na meeting niya para wala siyang masabi sa 'kin. Anyway, gawain naman talaga iyon ng sekretarya.Heto nga at parang pagod na pagod ang katawan ko kaya parang hindi ko kayang tumayo at kumain sa labas kahit niyaya ako ng mga kasama ko. Ewan ko ba, nakaupo lang naman ako maghapon pero ang isip ko, parang ayaw na
ARMELLE LUNAGusto ko na paalisin si Hanz para magkasarilinan na kami ni mama. Marami ako gusto itanong sa magaling kong ina pero mukhang nag-e-enjoy pa ito at si Hanz mag-usap. Pagkatapos kumain ng hapunan ay nagsimula na sila magkwentuhang dalawa dito sa sala. Nakatutok lang ang atensyon ko sa pinapanood ko dahil wala naman ako balak na makisingit sa usapn nilang dalawa. Minsan ay tinatanong ako ni mama, kapag nasagot ko na ay tinutuon kong muli ang atensyon sa TV. Bagamat nakatutok ang mata ko sa pinapanood ko ay hindi nakakaligtas sa gilid ng mata ko ang panaka-nakang pagsulyap sa 'kin ni Hanz. Marahil ay humihingi ito ng saklolo sa 'kin para patigilin si mama sa kadaldalan nito. Pero dahil gusto ko bumawi sa pananakit niya sa damdamin ko ay hinayaan ko lang siya. Bahala siyang marindi sa boses ni mama. "Anak, ihatid mo na si Hanz sa labas," pukaw sa 'kin ni mama. Nakahinga ako dahil mukhang nagsawa na ito makipagkwentuhan. Tumayo ako saka tinungo ang pintuan. "Thank you po, t
ARMELLE LUNAIlang araw ng para kaming estranghero ni Hanz sa isa't isa. Kinakausap ko lang siya kapag may importanteng sasabihin tungkol sa mga upcoming meetings niya kahit parang ayaw ko na s'yang lapitan. Nakakatakot kasi siya lapitan. Lagi na lang mainit ang ulo na akala mo ay malaki ang problemang pinagdadaanan niya rito sa opisina. Sa ilang araw kong nagtatrabaho dito sa opisina niya ay mukhang maayos naman ang takbo ng kumpanya niya. Siya lang itong halos akala mo pasan ang mundo. Minsan isang beses ay nagulat ako ng lumapit si Hanz sa desk ko at binigay sa akin ang cellphone niya. Gusto ko siya tanungin pero hindi na ako nag-abala dahil kahit tingnan niya ako ay hindi man lang niya magawa. Si Tito Harold pala ang nasa kabilang linya. Nagtanong ito kung kumusta raw ba ako sa kompanya ng anak niyang daig pa ang babae na may regla kung mag sungit. Dahil nakapamulsa lang siyang nakatayo sa harap ko at mukhang walang balak umalis at gusto pa makitsismis sa usapan ng ama niya ay
ARMELLE LUNAPatakbo na tinungo ko ang elevator. Kahit siksikan na ay pinilit ko ang sarili na sumabay dahil ilang minuto na akong late. May ilan nga ako naririnig na nagbubulungan at nagrereklamo na kung bakit ba daw sumabay pa ako, mas lalo raw tuloy sumikip. Umikot ang mata ko sa mga pasaring nila at hindi ko na lamang sila pinansin. Kung bakit ba naman kasi nakalimutan ko mag alarm ng cellphone ko? Heto tuloy ako, naghahabol ng oras. Pagbukas ng lift sa ikalabing limang palapag kung saan ang opisina ay mabilis akong lumabas. Humahangos na tinungo ko ang pwesto ko. Pupunta sana ako sa pantry para ipagtimpla ng kape si Hanz dahil sigurado ako na nasa loob na ito ng opisina nito ngunit napahinto ako ng makita ko ang isang empleyado na lumabas sa opisina ni Hanz. Bakas sa mukha nito ang takot at nagbabadyang pag-iyak base na rin sa pamumula ng mata nito ng magsalubong ang tingin naming dalawa. "N-nariyan ka na pala," nanginginig ang labi na sabi nito ng lumapit sa 'kin. Tila nagpipi
ARMELLE LUNAIlang beses ako nagbuga ng hangin habang naglalakad sa pasilyo patungo sa opisina ni Hanz. Pilit ko kinakalma ang sarili ko dahil itong puso ko, pasaway na naman. Parang gusto ko na lang dukutin at itapon para hindi ko nararamdaman ang ganito kalakas na kabog ng puso ko. Ito ang unang araw ko sa trabaho bilang sekretarya niya kaya alas syete pa lang ay narito na ako kahit alas otso ang talagang oras ng pasok. Kailangan ko pa kasi ayusin ang desk ko dahil hindi ko na iyon nagawa ng pumunta ako rito. Niyaya na kasi ako ni Harry na umalis at kahit pagpaalam man lang kay Hanz ay hindi ko na nagawa. Nang araw na iyon nang pumunta si Harry sa opisina ay saka ko nalaman na pinsan pala ito ni Hanz. Kaya pala para itong may-ari ng opisina kung umasta dahil dito rin pala nagtatrabaho ang lalaking iyon. Natatawa na lang ako sa sarili dahil pinalilibutan ako ng mga tao na may kaugnayan pala sa lalaking nilayuan ko. "Good morning, Ms. Bermudez," bati sa akin ng isang empleyada na n