Nanginginig ang mga kamay at panay ang kagat ko sa aking labi habang tinitingnan ang dalawang linya sa aking pregnancy test. Isang buwan na akong nagtataka sa panay kong pagsusuka at sa menstrual ko na regular naman ngunit sa hindi malamang dahilan ay hindi pa ako dinadatnan.
Ito na ang sagot...
“I... I’m... p-pregnant...” natatakot kong sambit. Tuluyan na akong napaupo sa sahig ng banyo habang nanginginig pa rin na hawak ang pregnancy test sa aking kamay.
Hindi... I cannot be pregnant! Hindi ako pwedeng mabuntis lalo na’t sigurado ako na ang batang ito...
“Aya, are you done?” Tatlong katok mula sa labas ng pintuan ang namayani at lalo lamang ako nahirapan huminga nang marinig ang malalim na boses ng lalaking naghihintay sa akin sa labas.
Sigurado ako... Sigurado ako na ang batang ito ang bunga namin ng lalaking nasa labas... ng aking ka-fuck buddy, in short... my fubu.
Nahihirapan man ay pinilit kong tumayo at ikalma ang sarili. Mabilis kong hinanap ang trashcan sa loob ng banyo at itinapon doon ang pregnancy test. Kumuha pa ako ng maraming tissue upang takpan iyon.
“Y-Yeah! P-Palabas na ako!” sigaw ko pabalik.
“Good. Come to bed now.” Narinig kong sagot niya.
Binuksan ko ang gripo at naghilamos. Matapos ay pinakatitigan ko ang mukha sa salamin. Bakas pa rin ang takot sa namumutla kong mukha at labi maging ang patuloy na panginginig ng aking kamay.
Paano ko sasabihin kay Roscoe na buntis ako? Na nagbunga ang ilang gabing paglalaro namin sa apoy ng tukso? Na magkakaanak kami? Paano?!
“You spent a lot of time in bathroom, huh. What did you do?” Nakataas na ang gilid ng kaniyang labi nang tanungin niya iyon pagkalabas ko ng banyo.
Sa pagkakatanong niya ay tila ba may iniisip siyang bastos na ginawa ko sa banyo dahil saktong kakatapos lang din namin gumawa ng kababalaghan sa kama.
“Nagsuka na naman ako...” nananantya kong sagot. Tumabi ako sa kaniya sa kama at awtomatikong pumulupot ang kaniyang braso sa aking katawan habang ang kaniyang binti ay ipinatong niya rin sa akin.
Napabuntong-hininga na lamang ako.
Alam ko naman na ang pangunahing rule sa set-up namin ay “no string attached” ngunit sa mga kilos na ginagawa niya sa akin ay sinong hindi mahuhulog sa kaniya?
“Hmm... Maybe the food I ordered made your stomach upset again...” he whispered as he started kissing my ear.
No, Roscoe. It’s because I’m pregnant... with our child.
Unti-unti nang nagkaroon ng bukol sa aking lalamunan. Huminga ako ng malalim habang pinapakiramdaman ang mga halik niya.
“Roscoe...”
“Hm?”
Nakagat ko ang aking labi. Iyon pa lamang ang sagot niya ay nagsisimula nang manubig ang aking mga mata.
“Do... Do you plan to have kids?” I finally asked.
And with that, he stopped kissing me.
Halos tumalon na palabas ang puso ko nang umupo siya sa kama. He looked at me with his dark and hawk-like eyes. Sa paraan ng pagtitig niya sa akin ay tila ba may namumuo ng speculation sa kaniyang isip at tila... hindi niya gusto iyon.
“Don’t tell me you’re pregnant?” he asked coldly.
Tila ilang milyong punyal ang tumusok sa aking dibdib sa lamig ng paninitig at boses niya sa akin ngayon. Ang kaninang init na nararamdaman namin sa isa’t-isa ay tila nawala na parang bula at isang napakalaking pader ang bigla na lamang pumagitan sa aming dalawa.
I faked a laugh. “Of course not! I would rather die than to have a child with you!” I joked. Napahawak ako sa aking tiyan sa ilalim ng kumot at hinimas ito.
I’m sorry, my child... I have to deny you because your father won’t accept us...
“Good...” He sighed. “Having a child is not included in my plans.”
Nalasahan ko ang dugo sa aking labi ngunit mas lalo ko lamang idiniin ang pagkagat doon.
‘Bakit? Ano ba ang plano mo pagkatapos ng lahat ng ito? Hindi ba pwedeng sumama kami ng anak mo sa plano mo?’ tanong ko sa isip ngunit sa huli ay hindi iyon ang naisambit ko.
“A-Ako rin... H-Hindi ko rin plano magkaanak...”
He tilted his head. “Why? I think you’d be a great mom though,” he said with a smirk on his lips. Hindi ko tuloy matukoy kung seryoso ba siya o nagbibiro lamang.
“R-Really?” I asked.
Tumingala siya at nagkunwaring nag-iisip.
“Yes. I can imagine you carrying a baby between your arms... Smiling and singing a lullaby since you’re a great singer...” he said softly with a small smile on his lips. It looks genuine.
Really genuine na muntik na akong malinlang na kaya niyang tanggapin ang anak namin lalo na kung ako ang ina ng magiging anak niya.
I didn’t answer and just stare at him while he’s busy imagining me as a mom.
Roscoe... sana nga ay tama ka... ngunit natatakot ako. Natatakot ako na hindi ko magampanan ang isang pagiging mabuting ina. Natatakot ako na sa oras na mahawakan ko siya ay mabitawan ko lamang siya at kamuhian dahil sigurado ako na ikaw at ikaw ang maaalala ko sa kaniya. Natatakot ako na sa oras na lumaki siya ay hanapin ka niya... Natatakot ako na wala akong amang maipapakilala sa kaniya...
Roscoe... paano ko palalakihin ang anak natin ng mag-isa?
Pumikit ako nang mariin at naramdaman ang mga luha na dumaloy sa pisnge ko. Isang oras na rin ang lumipas nang magpasya nang matulog si Roscoe ngunit hanggang ngayon ay ang pag-uusap pa rin namin kanina ang dumadaloy sa isip ko.
Hindi alintana ang hapdi ay mas lalo ko lamang kinagat ang labi ko upang pigilan ang pagkawala ng mga hikbi ko habang ramdam ang braso ni Roscoe na nakayakap sa aking tiyan.
I smiled to myself while tears were running through my cheeks.
This is your father’s arms, anak... He’s hugging you...
Ilang minuto pa ang pinalipas ko nang tuluyan na akong kumalma. Dahan-dahan at maingat kong inalis ang yakap ni Roscoe sa akin bago umalis ng kama. Kinuha ko ang mga damit ko sa sahig at sinuot na ito.
Napatingin ako sa cheke na nasa side table. Iyon ang payment sa akin ni Roscoe para sa gabing ito. Tila ilang libong punyal na naman ang tumusok sa aking dibdib nang isilid ko ito sa aking bag.
“Iisipin ko na lamang na sustento mo ‘to,” ani ko na mahina kong ikinatawa.
Sa huling pagkakataon ay tinitigan ko si Roscoe. Hawk like eyes, thick eyebrows, thick eyelashes, naturally red lips, and perfectly angled jaw... I’ll miss all of it even his big dino down there.
I bent down and kisses his lips for the last time.
“Good bye, Roscoe... Let’s not see each other again...” I whispered and with that, I left the room... The man I loved... and the father of my child.
“Oh my gosh! Our baby princess is here!”Natutuwa ko namang pinanood na tumakbo palapit si Anya sa mga kapwa ko nurse at iilang mga doctor na naroon sa aming area. Walang pasok ngayon si Anya at saktong nasa vacation si tita-ninang Eli niya kaya naman sinama ko na lang muna siya sa hospital. “Hello po, nurses and doctors!” tuwang-tuwa namang bati ni Anya na tumatalon-talon pa habang pinalilibutan siya ng mga kaibigan ko. “Sinama ko muna rito at walang magbabantay sa kaniya sa bahay,” ani ko habang nilalapag ang gamit ko at baon na gamit ni Anya sa aking table. “Naku, mabuti naman! At stress na stress na kami dito sa ward! Now that Anya is here, may magbibigay aliw na naman sa atin!” ani Manny, one of the nurses.“Hay naku, paglalaruan niyo na naman ang anak ko...” ani ko habang nakaupo na at pinapanood sila. “Do you want lollipop, Anya?” tanong naman ni Doc Russell, isang pediatrician kaya naman laging may baong lollipop.“Yes! I want wolipop!” bibong sagot ni Anya. “Then your wo
Mabilis kong binuksan ang gripo at kaagad na naghilamos ng mukha pagkarating ng banyo. Paulit-ulit kong binasa ang mukha habang nanlalamig ang buong katawan ko. Sigurado akong hindi ako namamalikmata kanina. Kahit na limang taon na ang nakalipas ay hindi ako pwedeng magkamali! That’s him! That’s Roscoe De Zarijas! My fuck buddy five years ago and the father of Anya! “Nurse Aya? Ayos ka lang po ba?” Natigil ako sa paghihilamos nang marinig ang boses ni Nurse Precy. Sinundan niya pala ako rito pagkatapos ko tumakbo palabas ng room two. Sinara ko ang gripo at buntong-hiningang kumapit sa sink. Nang buksan ang mata ay tumambad sa akin ang namumutla kong mukha maging ang labi kong nagdudugo na dahil sa sugat. “I-I’m okay, Nurse Precy...” sagot ko habang hinahabol pa rin ang paghinga. “I told you. He’s back.” Hindi pa man nakaka-recover ay nanlilisik kong tiningnan sa salamin si Rue na nasa pintuan ng banyo at bagong dating lang ngunit nasisiguro kong kanina pa talaga siya nariyan at
“What?! Roscoe is in your hospital?!” Mabilis kong tinakpan ang bibig ni Eli nang sumigaw siya matapos ko ikwento sa kaniya ang nangyari kahapon sa Hospital. Alas sais na ng umaga at oo, inabot na kami ng umaga kakainom at ka-kausap tungkol sa lalaki. Kakauwi niya lang kasi kaninang alas tres ng umaga galing Laguna at imbis na magpahinga ay nag-aya pang mag-inom ang gaga. Dahil hindi rin naman ako papasok sa Hospital ngayong araw ay pumayag na lang din ako. “Huwag kang maingay at baka magising si Anya!” suway ko sa kaniya. “Oh, shit. S-Sorry!” pasigaw niyang bulong. Napabuntong-hininga na lamang ako at bumalik sa pagkakasandal sa sofa. Hanggang ngayon ay sariwa pa rin sa’kin ang mga nangyari kahapon. Kung tutuusin ay parang napakabilis ng mga pangyayari... Pero limang taon na ang lumipas simula ng huli ko siyang nakita. Mabilis pa rin ba iyon? Eh, sa limang taon na lumipas napakarami nang nagbago lalo na sa pisikal niya! He’s already 29 and I’m 27 when we first met in the bar an
Mabilis na umakyat ang galit sa dugo ko.“What the hell? Sinusundan mo ba ako?!” Hindi ko napigilan ang sarili at naisigaw ko iyon.Nagsalubong ang kilay niya.“I don’t know what you’re talking about,” malamig niyang sambit at nakuha pa akong igilid para hindi humarang sa counter!Lalo pa akong nagpuyos sa galit!“I don’t know I don’t know ka pa diyan! Nahuli kita kahapon na sinundan mo pa kami sa labas ng Hospital! Kaya umamin ka na! Sinundan mo kami hanggang dito ‘no?!” sigaw ko.Umaga palang at mabuti na lamang ay kaming dalawa pa lamang ang customer dito kaya naman siguro malaya akong nagsisisigaw ngayon.He shut his eyes na tila ba naririndi sa akin.“Oh please... Aya. I did not,” sambit niya at minasahe ang bridge ng nose niya. Kapag ganiyan, alam kong naiinis na siya.“Then why are you here?! Hindi ka naman nakatira dito, ah?!” “Then I’m sorry to disappoint you but I live here, Aya. And please... Can you please stop shouting?” he asked softly.Natigilan ako.Ano raw? Dito? Dit
Kagat ko ang aking kuko habang patuloy ang pagtaas-baba ng aking paa habang hinihintay ang text ni Eli. Sabi niya ay siya na ang magch-check ng records ng owner sa apartment building ni Roscoe kung nagsasabi ba talaga ng totoo ang lalaki. Gustuhin ko man na ako mismo ang mag check ngunit nahihiya na akong mag leave at ipasa ulit kay Manny ang mga gawain ko. "Nurse Aya, may problema ba?" Napatingin ako kay Nurse Wilma, ang aming head nurse na kakarating lang ngayon. Kaagad akong ngumiti at umiling. "Wala po," sagot ko at ibinalik na ulit ang tingin sa phone. "Hindi ka na ba ina-acid?" tanong pa nito. "Uhm... Hindi na po. Thank you po sa pag-aalala," sagot ko, nasa phone pa rin ang tingin. "Mabuti naman. Pero mas mabuting ipa-check mo na rin 'yan kay Dr. De Zarijas mamaya." At sa isang iglap ay nabitawan ko ang cellphone ko at mabilis na bumaling sa kaniya. Nagulat din siya sa naging reaksyon ko kaya naman kaagad ako nagpeke ng tawa at napakamot sa aking ulo. "D-Dr. De Zarijas
"Isang oras mo nang tinititigan 'yang kape galing kay ex fubu mo, ah," nanunuksong ani Eli. Napaayos naman ako ng upo at mabilis na tinapon na sa trashcan ang cup ng coffee na may sulat ni Roscoe. Napakamot ako sa batok at nag-iwas ng tingin sa kaniya. "Huwag mo akong simulan, Eli," I warned. Tumayo siya sa pagkakahiga sa sofa at nilapitan ako sa countertop. Napasigaw naman ako nang biglang hilain nito ang buhok ko sabay upo sa harapan ko. "Ikaw ang huwag akong simulan dahil nakikita ko na naman 'yang ngiti mo from five years ago!""H-Hindi naman ako nakangiti, ah!" pagdepensa ko at nilapitan na lamang si Anya na nanonood sa sofa. "Hay naku, Aya. Ayan ka na naman, ha. Kakabalik lang ng lalaki, nababaliw ka na naman, " ratsada pa niya. "Hindi ako nababaliw, Eli. Hindi ba pwedeng nagtataka lang kung bakit may pa-kape?" rebat ko at kinarga na si Anya dahil pabagsak-bagsak na ang ulo niya."Mas nagtataka ako kung bakit ang nakasulat doon ay 'Stop staring at me' ibig sabihin naka tit
Napahawak ako sa aking ulo sa sobrang sakit nito. Pagkagising kaninang umaga ay kahit may hangover ay pinilit kong pumasok ngayon sa trabaho. Si Eli na rin muna ang naghatid kay Anya sa daycare kaya naman sobrang aga ko ngayon sa Hospital. "Mabuti na rin 'to at makakapagpahinga pa ako..." bulong ko habang sinisilip ang labas ng ward na kakaunti palang ang tao. Wala pa rin ang mga kasamahan ko kaya naman umupo muna ako sa swivel chair ko at sinandal ang katawan. Tinakpan ko ng panyo ang aking mukha at nagpasya ng umidlip. Naparami ata ang inom ko ng beer kagabi at hindi ko man lang naalala kung paano ako nakauwi sa apartment namin. Hindi rin naman sumagot si Eli nang tanungin ko siya kanina kaya kinibit balikat ko na lamang. Ang mahalaga ay nakauwi ako ng ligtas kahit lasing! "Huh?" Nangunot ang noo ko nang maramdaman ko ang paggalaw ng swivel chair ko. Nang alisin ko ang panyo sa mukha ay gano'n na lamang ang panlalaki ng mata ko nang makita si Roscoe na nakaupo na sa harapan ko.
Napatulala na lamang ako habang hinahanda ng waitress ang order ni Roscoe. Samo't-saring mga pagkain ang inilagay sa aming mesa na tila ba isang piyesta ang magaganap. Natigilan naman ako at napatingin sa orchestra ng restaurant nang marinig ang pamilyar na slow love song."Do you remember that song?" he suddenly asked. Abala na siya sa paghihiwa ng kaniyang steak nang lingunin ko siya. I bit my cheeks inside my mouth. Of course, I remember this song. This was the song when one night you suddenly asked me to dance at 3 a.m. inside your hotel room, just after we fucked–Napaubo ako. "N-No. I don't remember," malamig kong sambit at sinimulan nang galawin ang pagkain ko.Don't tell me he still remember that?"Here." Hindi pa ako nakakahiwa ay kinuha niya na ang plato ko at ipinalit ang plato niya kung saan nakahiwa na ang steak. Kinuha niya rin ang mga hipon at sinimulang himayin iyon.Tahimik ko siyang pinanood na ilagay sa plato ko ang mga iyon. Nilagyan niya rin ako ng kanin at ini