Rhian's Point of View"Saan ka galing? Kanina pa kita hinihintay." Seryosong tanong ni Liam ng siya ay makita nito.Hindi ko alam kung anong idadalihan ko sa kanya. Hindi naman niya maiintindihan kung sasabihin ko ang totoong nangyari. "Hindi na bale, ang mahalaga ay naririto ka na." Binigyan niya ng makahulugang tingin si Rhian habang sinusuri ang dalaga. "Kanina ka pa hinahanap ni Hendrix Elison, gosh! Alam mo ba na isang napakalaking opportunity para sa atin ang makausap siya!" Halata sa mga mata ni Liam ang pang hihinayang, dahil minsan lamang sa buong buhay niya makita si Mr. Elison.Nahihiya akong tumingin sa kanya. Alam kong malaking pagkakataon ang pinalagpas ko ngayong gabi. "I'm sorry, Liam. Hahanapin ko na lamang si Mr. Elison." "Hmmm.. kung ibang modelo ang kasama ko ngayon siguradong pinauwi ko na." Seryosong saad ni Liam ngunit hindi naman mahahalatang galit ito.Isang matamis na ngiti ang binigay ko kay Liam. Alam kong hindi ako nito matitiis. "Sorry na, Liam. Promise
Rhian's Point of ViewMatapos kong maikwento ang lahat kay Liam ay hindi na ito muli pang nagtanong sa akin. Alam kong mas naintindihan na niya ngayon ang sitwasyon namin ng aking anak."Kung ano man ang magiging desisyon mo para sa inyo ng iyong anak ay pag-isipan mong mabuti. Saka mag-iingat ka sa baliw na babaeng iyon. Baliw na baliw sa ama ng anak mo." Halata kay Liam na hindi niya nagustuhan si Vera. "Sa ngayon, ang iisipin ko muna ay ang kinabukasan ng aking anak. Malaki ang maitutulong sa aming mag-ina ang ibinigay na opportunity ni Mr. Jhon Edison at Hendrix Elison." Pagkatapos ng kontrata ko dito ay balak ko ng magpahinga sa pagmomodelo. Kailangan kong pagtuunan nang pansin ang aking anak. Malaki na ang naipon ko, magtatayo na lamang ako ng negosyo.Sumang-ayon naman sa kanya si Liam. Binigyan ako nito ng isang baso na may lamang alak. Wala sa isip kong tanggihan iyon dahil kailangan nilang mag-celebrate. Saka ko na lamang ipapaliwanag sa aking anak kung bakit ako nag-inom.
Rhian's Point of View"Mmm.." Mahina kong ungol habang inuunat ko ang aking katawan. Nanatili pa rin nakapikit ang aking mga mata. Maya-maya ay naramdaman kong may mga brasong yumakap sa aking tiyan. Kinapa-kapa ko iyon. Bakit tila lumaki ang braso ng aking anak?Hmmm baka guni-guni ko lamang iyon. Humarap ako dito at gumanti nang yakap sa pagkakaakalang si Zane ang aking katabi.Unti-unti kong idinilat ang aking mga mata nang mapagtanto kong hindi si Zane iyon."L-Logan?"Ang nakangising mukha ni Logan ang bumungad sa akin."Yes, Sweetheart?" Pabalikwas akong bumangon sa higaan at agad kong sinuri ang aking katawan. Nakahinga naman ako nang maluwag dahil wala naman nagbago o masakit dito.Madali kong tiningnan ang oras. Sh*t! Lihim akong napamura. Siguradong kanina pa ako hinihintay ng aking anak.Kinuha ko ang aking cellphone pero dead batt na iyon."Anong nangyari, bakit tayo magkasama?"Naguguluhan kong saad. Ang huli niyang naaalala ay si Liam ang kasama niya kagabi."Hmmm?" K
Rhian's Point of ViewNapaigtad ang aking katawan nang walang habas na isinagad ni Logan ang kanyang ari sa aking hiyas. Napahawak ako nang mahigpit sa bed sheet ng kama. "Ahhh.." Mahina kong daing nang makaramdam ako nang kirot sa aking ari. Matagal ng walang umaangkin sa akin, at si Logan ang una at huli."Fvck, ang sikip mo pa rin." Ani Logan na lalong ginanahan.Mabagal ang ginawa niyang paglabas-masok sa aking hiyas, kaya bahagya kong inangat ang aking puw*t upang salubungin ang kanyang mahabang ulos. Inuudyukan ko ito upang mas bilisan pa niya.Wala na ang kirot at napalitan na iyon ng kakaibang kiliti na dumaloy sa bawat himaymay ng aking katawan.Ngunit sadyang magpaglaro si Logan. Nais niyang makita kung paano magmakaawa sa kanya ang babae."Uhmm.. more.. fvck me harder..." Halos magmakaawa na ako sa lalaki nang halos mabitin ako sa sarap. Dahil doon ay mas lalo pang ginanahan si Logan sa pagbayo niya sa akin. Hinawakan niya ang magkabilang dibdib ko at hinimas-himas iyong
Rhian's Point of View"Wake Up, mommy. It's Sunday, shouldn't we go to church?" Pilit akong ginigising ni Zane."Mhmm.." Nagmulat ako ng mga mata at ang maamong mukha ni Zane ang bumungad sa akin. "Good morning, my baby boy."Sumimangot naman ang mukha niya nang tinawag ko itong baby boy. Napangiti na lamang ako sa aking anak. Hindi maikakailang nagmana ito sa kanyang ama."I'm not a baby anymore." Saad ni Zane habang nakahalukipkip. "Bumangon ka na, mommy. Nakahanda na ang pagkain.""Yes, boss." Nakangiti kong saad. "Susunod na ako, maliligo lang si mommy.""Okay, mommy. But make it faster. Lalamig na ang pagkain." Pagkasabi niyang iyon ay lumabas na ito sa aking kwarto.Kinuha ko ang aking cellphone. Kailangan kong matawagan si Logan. Ito na ang araw na magkikita silang mag-ama ngunit hindi ko pa nababanggit iyon sa aking anak.Habang sinusubukan kong tawagan ang numero nito ay hindi ko maiwasan na kabahan. "Logan?" Bungad ko nang sagutin niya ang tawag ko."Rhian? Mhm.. na miss k
Third Person's Point of View"Kumusta ang mag-ina ko, Asher?" Tanong ni Logan sa kanyang kausap sa kabilang linya. Ngayong araw dapat sila magkikita ngunit nagkaroon siya ng malaking problema. Sakay siya ngayon ng kanyang private jet kung saan pabalik na siya ng Pilipinas."Ayos naman sila, boss. Halatang dismayado ang iyong mag-ina. Matagal ho silang naghintay sa inyo." Ani Asher sa kanyang amo. Ilang oras niyang sinundan ang mag-ina hanggang makarating ito ng safe sa kanilang tinitirhan. "Narinig ko ho na ayaw na kayo makita ng inyong anak."Napatiim-baga naman si Logan sa sinabi ni Asher. Hindi niya masisisi ang kanyang mag-ina kung galit ito sa kanya ngayon. Ngunit may mga bagay pa siyang dapat ayusin. Hindi pwedeng malaman ng kanyang mga kalaban na may anak na siya dahil tiyak na idadamay ito. Hindi pa niya kilala kung sino ang gustong sumira sa kanya kaya kahit gustuhin man niyang isama pabalik ng Pilipinas ang kanyang mag-ina ay hindi pa maaari."Bantayan mo silang mabuti. Sun
Rhian's Point of ViewTila hindi ako makatulog ng gabing iyon. Parang may kakaibang pakiramdam ako na hindi ko maintindihan. Bigla na lamang pumasok sa aking isip si Logan. Hindi ko mapigilan ang mag-alala para dito. Tumayo muna ako at iniwan ko si Zane na mahimbing na natutulog. Kumuha lamang ako ng tubig dahil pakiramdam ko ay bigla akong nauuhaw. Maya-maya pa'y narinig ko ang aking anak na umiiyak. Mabilis akong bumalik sa kanyang kwarto."Daddyy... Huwag mo kaming iwan, daddy!" Umiiyak na saad ni Zane habang itoy tulog. Nanaginip ang kanyang anak. Napapanaginipan nito ang kanyang daddy. Marahan kong ginising ang aking anak. "Are you okay, anak?" Nag-aalala kong tanong dito. "Mommy.." humihikbi itong yumakap sa akin. "Napanaginipan ko si daddy, may masamang nangyari sa kanya. Iiwan na niya tayo mommy!" Niyakap ko nang mahigpit ang aking anak. "Shssh.. Panaginip lamang iyon, anak. Hmm? Huwag kang mag-alala, siguradong ligtas ang daddy mo kung nasaan man siya ngayon.""Mommy, i
"Are you ready, Zane?" Tanong ko sa aking anak. Nakahanda na lahat ng aming mga gamit. Ngayon ang araw nang pag-uwi namin sa Pilipinas. "Yes, mommy." Tugon naman ni Zane. Hindi na ito makapahintay na makauwi ng Pilipinas. "Makikita ba natin sa Pilipinas si daddy?"Tumango lamang ako sa aking anak. Kahit uuwi na kami ng Pilipinas ay hindi pa rin ako sigurado kung makikita namin doon si Logan. Subalit ayaw kong mawalan ng pag-asa."Of course, honey. Siguradong matutuwa ang daddy mo na makita ka." Nakangiti kong saad dito.Hindi na mawala ang saya sa mukha ng aking anak, hindi ko maiwasan na kabahan. Paano kung mabigo kaming mahanap ang kanyang ama?"Let's go, mommy. I can't wait to see my daddy." Yaya sa akin ni Zane.Habang nasa eroplano kami ay tahimik lamang ang aking anak. First time niyang makasakay ng eroplano, mabuti na lamang at hindi ito nanibago sa pagbyahe.Naghihintay na sa amin sa airport si Blake. Dahil nasa Pilipinas na ito ay siya na lamang ang magsusundo sa amin.Bala