Chapter 1

MAHIRAP maghanap ng tunay na pag-ibig kapag teenager ka. Pero mas mahirap mabasag ang puso mo kapag die-hard fan ka.

“Denise, let me kiss you.”

“Wala talagang kupas ang kagandahan mo!”

“Ganda mo talaga!”

“What if ako na lang kasi.”

These freaking annoying voices are my demons. The Laughter has slowly faded dahil may nag-interrupt.

Have you ever wondered bakit ang daming bagay sa mundo na need to be in pairs? And when they're separated, ang lungkot, ‘di ba? Ako yung taong dating obssessed sa mga bagay na magka-tandem, whether it’s my friends o mga jowa.

I can totally relate, never nga akong naging lonely. Siguro kasi isa ako noon sa top 4 na all-girls school dito sa Philippines, palaging may mga boys na pumapasok para lang magpapansin sa akin. Pero nung naging first-year college student na ako, nagbago na ang high school life ko hanggang sa hindi ko mapigilan ang sarili kong magtanong...

How did I even get to this point?

Dati, ang dami kong manliligaw na boys mula nung high school pa ako. Tawagin mo na lang akong pinaka-coolest girl sa batch ko. Subukan mo tanungin mga juniors sa school namin, wala pang narinig na pangalan na Denise Merculio, grade 12, STEM Section A. Kung itatanong mo sa kanila, "Kilala mo ba si Denise?" Siguradong sasabihin nila, "Seryoso ka ba? Hindi mo kilala si Denise? Ang ganda-ganda nun!" Tapos tungkol naman sa mga ex-boyfriends ko, iba't-ibang klase ng boys ang naging jowa ko.

Parang…

A bookworm...

"Vince, libre ka ba ngayon?" tanong ko sa kanya gamit ang pinaka-attractive kong boses. Siya yung lalaking sobrang crush ko, first love ko, gwapo at matalino pa. Lalo na't maraming girls ang gustong maka-date siya, kaya parang nanalo na ako sa top 4 girls schools. Feeling ko, ako na ang champion.

"Bakit?" tanong niya sa malambing na boses.

"Gusto mo bang mag-hang out sa Art Gallery kasama ako?"

"Ah... May English tutoring ako."

"Eh bukas..."

"May Chemistry class ako."

"Pa-Saturday?"

"Oh, sorry. May Math at English tutoring ako niyan. Atsaka sa Sunday naman, puno yung schedule ko sa PH at Social Science classes."

"So kailan ka ba free?"

"Ipasa ko muna yung entrance examination. Kapag natapos yun, puwede tayong magkita kahit saan mo gusto."

 Gusto ko lang ng simpleng jowa, hindi naman mala-Albert Einstein ang standard ko.

Sa huli, nag-break kami kasi sinabi ko sa kanya ng walang paligoy-ligoy na "makipagdate ka na lang sa tutor." At pagkatapos no’n nagkaroon nga talaga siya ng girlfriend na English tutor!

A picky type...

"Anong gusto mong kainin ngayon? Anywhere, saan mo ba gusto, dadalhin kita."

Kapag nagde-date ako, lagi akong nagpapanggap na parang sugar mommy. Anong gusto niyang bilhin o kainin, ibibigay ko lahat para parang prinsepe siya. Ganyan ako sa mga lalaking idini-date ko.

"Hindi ko alam. Ikaw na bahala, baby."

"Tara, Seafood place na lang siguro."

"Yung ganun? Hindi natin ubos yun, sobra naman."

"Spaghetti? Naalala ko gusto mo yung carbonara."

"No, sobrang mantika naman niyan. Baka masuka ako ngayon."

"Anong gusto mo kainin?"

"Ikaw na bahala, baby."

"Japanese food?"

"Sawa na ako."

"Gerrys chicken rice? Sobrang sikat yun."

"Magiging mataba ako niyan! Sayang yung work out ko, Denise"

"Salad? Hindi ka tataba sa salad."

"Hindi nakakabusog ‘yan."

"Eh, anong gusto mo kainin?"

"Bakit pa kita tatanungin kung alam ko na kung ano gusto ko? Isipin mo nga."

Mas masahol pa sa babae yung pagkakaroon ng toyo ng lalaking ito. Baka sa susunod na buhay na lang tayo Makakakain.

A show-off...

"Denise, bakit wala ka nang time para sa'kin ngayon?" Ang boyfriend ko na galing sa University of Santo Tomas. Fresh at mabango. Mas malinaw pa balat niya kaysa sa tatlong buwan na sanggol.

"Nag-aaral ako nang mabuti, baby, pero free ako ngayon. Gusto mo manood tayo ng movie?"

"Anong brand ng kotse mo?"

"Honda Civic Type R.”

"No way, luma na ang gano’ng sasakyan. Siguro ang hirap ng upuan. Pwede kong tawagan yung driver ko para ihatid na lang tayo."

 Parang sumakay ba siya ng spaceship? So seats mo parang ulap, noh? Makapanglait naman ito.

"Sige. Mag-dinner tayo after ng movie, okay?"

"Hintay lang."

"Ano bang problema?"

"Gusto ko mag-shopping saglit. Wala na akong bago na shoes. Kailangan ko ng Tom Ford's Custom Loafers at bagong Dior perfumes kaso lahat na lang pare-pareho amoy. Parang cliché na nga ang amoy.

"Oh. Okay."

"Anong shoes ang tingin mo maganda?"

"Hindi ko alam ang taste ng mga lalaki." Kung sabihin kong dapat kunin niya yung canvas shoes, gagawin niya kaya? Syempre paniguradong hindi!

"Denise, wala kang magagawa para sa'kin."

Nakaramdam ako ng disappointment na gusto ko siyang samahan sa isang warehouse at hayaang mamili siya ng gusto niya para sa sarili niya. Siyempre, nag-break na kami. Walang nang oras para sayangin pa kung hindi rin naman magtatagal.

An attention seeker needy boy

"Bakit hindi mo sinasagot yung tawag ko nang ilang beses?"

Paano naman ako sasagot nang tumatae ako?

Pero hindi ko maaring sabihin sa kanya yun, kaya kailangan kong mag-imbento ng dahilan.

"Busy ako. Matindi ang pag-aaral ko."

"Nag-aaral ka rin ba ng gabi?"

"Kailangan ko maghanda para sa entrance exam sa university."

"Tama! Alam ko hindi ako importante sa’yo. Kapag wala na ako, malulungkot ka ba?"

"Bakit mo nasabi ‘yan?"

Bigla siyang sumigaw sa kabilang linya. “Para saan pa at naging girlfriend kita?” Tapos pinutol niya na yung tawag, in-upload yung picture niya na naka-pakyu sa F******k, tapos t-in-ag ako.

Akala tuloy ng lahat, Wala akong kwentang babae.

Yung masayang high school life ko tapos na dahil napunta ako sa SouthFord Wala ng more fun katulad noon dahil dinala ako ng tadhana dito…

"Denise, naririnig mo ba ako?" Ang boses na ito ang latest shookt thing sa buhay ko.

"Ano... Anong nangyari?"

"This is for you."

"For me?"

"Yes."

I looked at the person in front of me from head to toe. That hand gave me a pink box and I awkwardly received it.

"Thank you."

"Denise, first year Law student. Gustong-gusto kita. Ako ang fiancè mo."

Baliw ba ang isang ito?

"You...You're kidding, right?"

"No. I really like you"

I really wanted to throw the gift box on the ground.

Guinness Book, please record my most outlandish experience. Nakakatawa.

I just got a love confession sa isang lalaking hindi ko naman kakilala. I know about the arranged marriage thingy na pinagkasunduan ni Dad at ng kanyang pamilya. 

Pero no fucking way, hindi pa ako handa sa kahit anong relasyon ngayon.

Grabe, alam mo yung feeling na parang stuck ka na lang, no? Gusto mo sana mag-left, kaso may asong galit na nangangagat doon. Tapos gusto mo mag-right, dead end naman. Parang gano’n yung sitwasyon ko nung nakita ko yung pink colored box na ibinigay sa akin at sa lalaking yun. Yung lalaki sa harap ko, naka-smile. Kung magbe-base ako sa hitsura niya, hindi naman masama, pasok siya sa mga type ko. In other words, pasado!

 "Ano bang meron, Denise from the Faculty of Law? I like you super much!"

"Uhmmmm..." Lumilingon ako sa mga kaibigan ko, kina Yvonne at Kath, hoping for some backup. Kaso yung dalawang ungas na 'to, isa-isang um-exit, nagku-kunwaring busy tawagan ang mga imaginary friends nila.

"Umm... So..."

"So ano na Denise from the Faculty of Law?"

Seriously!

"Hindi pa kita lubusang kilala para magpakasal agad." Mabilis kong sinabi iyon sa kanya.

"It's okay. Pwedeng magbago yun," he answered firmly.

"Pero meron na akong nagugustuhan."

"Sino yun?"

"Hindi mo kailangang malaman." Syempre, ang dahilan kung bakit ko iniwasan yung tanong dahil hindi ko rin alam kung sino ang pangangalanan ko. Wala pa akong approval sa kanila.

Tinignan ko yung gilid ng building at nakita yung mga leading men ko, all-out ang cheer nila. Parang super excited sila. Hindi ko alam kung paano sila na-involve dito mula sa umpisa pa.

Grabe yung pressure, huh.

As for me, I am like a polite child who doesn't know how to refuse so I accepted his gift.

"Alam mo, wala naman akong pake kung maraming nagkakagusto sa’yo, kasi kaya ko pa rin na namang makipagsabayan sa kahit kanino," sabi niya na may kumpyansa sa sarili.

Hindi ko na siya sinagot pa, kailangan kong panatilihin yung poker face ko.

"May ex-girlfriend nga ako dati na ang boyfriend ay sa Faculty of Medicine, pero naagaw ko pa rin siya sa kanya. Ang galing ko, ‘di ba? Sabi ko sa'yo, astig ako."

WHAT?

 Saan galing yung confidence na ‘yan? Dapat ba akong magkaroon ng pride sa'yo?

"Pero, teka lang..." biglang putol ko sa usapan.

"Like, seriously? Think again, Den."

"Hmmm.”

"I can totally do all those styles, whether it's chillin' in bed or on the balcony. I'm all good, anywhere you want."

Ano raw?!

"My exes also say that I'm very good."

"Well Then, why don't you continue dating your exes?

"Ano? If we're still together, can we even call 'em exes?"

Man, my life's a total rollercoaster...

"You really gave me a good first impression. Denise Merculio from the Faculty of Law, I will make you continue to see me."

"Nah... That's, like, totally unnecessary."

"One day, magugustuhan mo rin ako, I'm tellin' ya!"

"..." I couldn't even. I just had to, like, swallow hard and give a tired smile.

"Oh, by the way, I'm Adrian from the Engineering Faculty. Been crushin' on you since nakita kita sa hallway. You were adorable back then.”

Then his phone blew up. He answered on speaker.

[How's it going? How's it going?]

"Dude's seriously good-lookin'! Up close, she's, like, hot."

[Wow, jackpot!]

After Adrian left, my not-so-close-but-not-far-away friends erupted in cheers. They're, like, watching an exam result announcement. Even though nothing went down, I couldn't just shut 'em down, man. My tongue felt super tied up, and all I could do was stay chill.

"Denise, you okay, bro?" Wow! They went from faking calls to pretending they care. Gotta give 'em props for their acting skills. I just sat there in silence.

Ting!

My phone buzzed. Just from the sound, I could tell it's a notification from i*******m. To get out of the shock, I immediately took my phone and opened it. And the result...

Adrian Garcia started following you

Shit.

"Nakasimangot ka diyan?"

"Denise, are you all right?"

"Being followed by someone like that, do you think I'll be okay? You stupid!"