Chapter 3

MATAPOS ang halos tatlongpu't limang minuto, bumalik si Ivan at umupo sa tabi ko, dala ang isang water bottle na pareho ng brand ng inalok kong inumin kanina. Paano ito tinatawag na pagbili ng mineral water? Is this what cheating is? Sa sitwasyong 'to, totoong nakakainis siya.

Gano’n din sa mga performance sa entablado, parang pinipilit lang silang sumayaw at kumanta. Kung ako ‘yan, ipapakita ko ang isang alternative dance at pababagsakin ko ang mga girls.

"Deniseee!" Yung boses na yun...

"Ano ba! Bilisan niyo at itago niyo ako. 'Wag niyong hayaan na lumapit siya!" Hindi ko na talaga maiiwasan. Narito na ang mortal kong kaaway. Swerte na lang at kasama ko ang mga kaibigan ko at lahat sila ay tumayo para protektahan ako.

"Kath, hawakan mo kamay ko. Yvonne, huwag kang bibitaw.” Anak ng tipaklong! Hindi 'to biro, bakit sobrang intense?

"Ginagawa mo na namang panangga mga kaibigan mo?"

"Ano ba ang dahilan ng pagpunta mo? Diyan ka na lang sa faculty niyo."

Papalapit pa rin si Adrian sa'kin. Hanggang sa nakababa na siya sa likuran ni Yvonne. Nakakamangha, inangat niya yung bato at pinagbuhatan niya ng sariling paa.

"Gusto kitang makita! Wala akong nakitang mukha mo buong araw. At by the way, sino yung lalaki na kasama mo?" Agad-agad kong tinulak yung siko ni Ivan at sinabihan siyang magpakita para harapin si Adrian na nakaupo na sa likod ngayon.

"Siya ba yun?" Sinubukan ni Ivan na hulaan.

"Bakit si Ivan nandito?"

"Adrian..." yung fake girlfriend ko, nagulat na boses niya. Shocks! Magkakilala ba sila?

"Kilala niyo ang isa't isa?" Gulat na tanong ko.

"Oo! Ka-batch ko girlfriend niya." Sagot ni Adrian.

Ang lupet talaga ng mundo sa akin. Wala na akong kawala! 

"Bakit ka nandito?" tanong ni Adrian kay Ivan

"Ay, eh..." Yung ex-boyfriend kong si Ivan ay lumingon sa'kin, nagtatanong ang mga mata niya kung anong gagawin. Mga kaibigan ko naman ay nagsiangatan na ang mga leeg nila na parang tanga. Mahirap intindihin 'to. Bakit nga ba ako natatakot sa kanya?

Magkakilala silang dalawa, so hindi magwo-work itong kasinungalingan na 'to. Mukhang kailangan ko na naman ng bagong plano.

"Siya ang ex-girlfriend ko."

"Hahaha! Denise, ex-boyfriend mo si Ivan? Ibig sabihin, may chance pa ako!"

"Bakit?"

"Kasi nung naagaw ko yung ex-girlfriend ko sa ex-boyfriend niya, mas gwapo pa doon si Ivan."

"Aahhhhhh..." Sigawan ng mga tao, at sa parehong oras, lumitaw yung emcee na naghahayag na may banda na magpe-perform bago magpatuloy ang huling bahagi ng kompetisyon.

"Magbigay-pugay tayo sa entablado, ang Afternoon Daydream band!"

Anong klaseng banda ‘yan? Bakit ganyan yung pangalan nila? Medyo na-distract ako, pero nang nagsimula silang mag-drums, biglang wala na akong pakialam sa paligid. Pati mga kaibigan ko, bumalik na sa mga upuan nila.

Nakakabaliw kasi yung opening song nila, galing sa paborito kong artist na si Taylor Swift. Kahit yung drums pa lang, alam ko na kung anong kanta yun.

"Hello, everybody!"

"Yeah!"

Ang boses ng vocalist sa mikropono ay nag-echo sa buong hall. Nagsimula nang mag-shine yung camera sa mga mukha ng lahat - mula sa main vocalist, bassist, drummer, at guitarist.

There I was again tonight

Forcing laughter, faking smiles

Same old tired, lonely place

Walls of insincerity, shifting eyes and vacancy

Vanished when I saw your face

All I can say is, it was enchanting to meet you

Ngayon, yung kumakanta, grabe ang ngiti sa mukha! Pareho sa mga tao sa paligid ko, nag-wave ako ng kamay at kumanta ng todo-todo. Sa totoo lang, nakalimutan ko na si Adrian ay na nakaupo lang sa tabi ko, feelingero na inaangkin yung kamay ko. Mamaya ka lang sa akin. Pagkatapos ng kantang 'to, bubugbugin kita nang bongga!

Your eyes whispered, "Have we met?"

'Cross the room your silhouette

Starts to make its way to me

The playful conversation starts

Counter all your quick remarks

Like passing notes in secrecy

Yung likod ng stage medyo madilim. Walang nakapansin na andun pala yung guitarist. Pero nung biglang inilawan yung buong stage, biglang nag-highlight yung mukha ng guitarist at lumabas sa screen. Bigla na lang nagka-hysteria yung crowd.

"Ahhhhhh!" sigaw ng audience.

This night is sparkling, don't you let it go

I'm wonderstruck, blushing all the way home

I'll spend forever wondering if you knew

I was enchanted to meet you

"Grabe, ang guwapo niya!"

"Sino siya? Sobrang perfect! Ahhhh!"

Yung mga tao sa stage kumakanta at yung mga nasa baba sumisigaw. Kameraman, parang sobra na yan. Bakit mo ba pinapahaba yung focus ng camera sa kanya nang gano’n katagal?

Noong tinugtog yung kanta na "Please don't be in love with someone else, Please don't have somebody waiting on you.” Sa huli at tumugma sa tugtog ng gitara, sabay-sabay sumigaw lahat sa hall.

Sa totoo lang, mas pogi yung mukha nitong guitarist kaysa sa lahat ng mga kandidato ng campus moon ngayong taon.

Hanggang matapos yung kanta, patuloy na sumisigaw yung mga babae kahit na mamaos na ang mga boses nila. Sigurado ako, bukas wala nang stock na strepsils. Pati si Adrian, na palaging buntot nang buntot sa akin at nagsasabing gusto ako, mamamatay na kakasigaw.

"Salamat nang marami, Guys!" Nagbow yung main vocalist para magpasalamat sa lahat, pero mas malakas pa rin yung sigaw ng mga freshie girls na nag-aalboroto.

"Introduction! Introduction! Introduction!" Grabe kayo obvious, gusto niyo lang malaman yung pangalan ng guitarist.

Oo, yung guwapo lang. Uhm... aaminin ko, talagang sobrang guwapo nga siya.

"Kami ang Afternoon Daydream Band. Kami yung nanalo sa band competition sa music festival last year. Ako si George, ang lead vocalist, at fourth year na ako." Malakas yung palakpakan.

"At ito sa kaliwa ko si Shaun, bassist, second year. Sa likod, nagpe-play ng keyboard si Kith, third year din. At yung drummer si Sam, third year din. At sa huli..."

"Aaahhhhhh!" Nag-panic yung camera. Parang may plano yata yung cameraman sa guitarist. Oo, hindi kasalanan ng guitarist kung puro mukha lang niya ini-highlight ng cameraman.

"Grabe, ang lakas ng cheer nila compared sa dati."

"Intro! Intro!" Ang daming interested sa kanya ng crowd.

"Actually, yung guitarist namin, fourth year na siya. Kaso may nangyaring accident ngayon kaya di siya makakarating. Kaya't nag-invite kami ng special guitarist na papalit sa kanya. First year student rin siya katulad n'yo."

"Parehas natin? Aaahhhhh!" Sumisigaw yung mga girls sa tabi ko. Mukhang sobrang curious sila sa kanya.

"Tara, pakinggan natin yung sound." Inabot ng main vocalist yung microphone sa guitarist, kaya lahat excited na nag-aabang.

Yung problema lang, bakit parang ako rin interesado sa boses niya?

"Hello." Yung warm na boses niya, nagpapakilig sa mga tao. Ako naman, hindi mapigilang tingnan siya. Pareho ng effect sa'kin ng boses ni Harry Style, warm lang yung sa kanya. Ito yung type ng boses na trip ko.

Pinaka-importante, mukhang mahiyain siya. Hindi siya sumusunod sa camera.

"Ako lang yung trainee guitarist na tumutulong sa mga seniors, yun lang. Baka sa future, hindi na ako aakyat sa stage. Kaya ‘di ko na sasabihin ang pangalan ko. Sana masaya kayong lahat ngayong gabi."

"Hmm... Ano ba ‘yan?"

"Di ba pwedeng konti pang kwento? Boring!" Biglang tumalon at sumigaw si Adrian.

Pagkatapos nilang magperform, agad nang bumaba yung mga band members. Pero siguro may pictures silang lahat kasama siya sa mga phones nila. Nalimutan ko lang magpicture kasi na-distract ako.

Sa gabing yun, sobrang saya ko kasi nakatakas ako kay Adrian in less than five minutes. Kung pwede lang, gusto ko pa sanang magperform yung Bandarito band ng konti para maimpluwensyahan yung caveman leech na 'to.

Nagkalat na ang mga tao pagkatapos i-announce ang winners ng competition. Tulad ng dati, Faculty of Engineering nanalo ng Moon title. Samantalang Faculty of Medicine naman ang Star title.

"Denise, I've been thinking of ways to help you." Kinabukasan mga alas-otso ng umaga sa English class, biglang nag-approach si Kath para mag-suggest.

Ako na nakaupo sa chair ay agad tumingin at nagtanong sa kaibigan ko na excited.

"Gano’n ba? Paano naman?"

"Tingnan mo 'to. Idea ito ni Yvonne at inisip ko na mabuti." Kinuha niya yung phone niya na may rough at moist na kamay. Lumabas sa screen yung isang photo na may 100,000 likes. Picture ng guitarist kagabi.

"Huh? Anong gagawin ko naman diyan"

"Simula kagabi, naging hot topic na yung anonymous guitarist. Sobrang sikat, yung mga tao nag-visit pa sa 'poging lalaki spotted' page para makilala siya. Check mo nga."

Tinignan ko yung screen ng cellphone at binasa yung mga comments ng mga tao sa page. Grabe... Seryoso ba, kelangan ba nila mag-iwan ng ganitong karami na comments?

"Looking for kuyang poging guitarist mula sa show kagabi."

"Sana may makapag-donate ng mga pictures niya kung meron kayo."

"Admin, alam niyo ba yung listahan ng mga gumamit ng gitara sa show kagabi? Gusto ko malaman kung ano pangalan niya? At saang faculty siya galing? Ah! Hindi ako makatulog nito. Bakit kasi ang gwapo niya?"

"Admin, sabihin mo sa akin sino yung guitarist sa show kagabi! Sino siya! Pupunta ako para patayin siya. Kasi ngayon, yung girlfriend ko sobrang obsessed sa paghahanap ng information tungkol sa kanya."

"Salamat sa pag-share ng mga latest photos mula sa program kagabi. Aaah, sobrang inggit ako sa mga girls sa second year ng class na naging staff kagabi."

"May mga 80,000 comments na nakapost sa page na yun. Sobrang dami, tinatamad na akong basahin. Would you believe it? Kahit Admin ng page na ganito, hindi makasagot sa mga tanong tungkol sa mga nag-gitara kagabi. Busy talaga mga tao mag-stalk ngayon.

"Pero paano niya ako matutulungan sa problema ko kay Adrian? Umm... Gwapo nga siya. Pero ano bang koneksyon nito sa'kin? Importante ba siya."

"Narinig mo ba, yung ganitong klaseng lalaki na 'to, siya ang tamang tao para tulungan ka. Mahirap makahanap ng mabuting lalaki. Wala na sa uso yung mga ex-boyfriend mo na pinupuri mo dahil sa kagwapuhan. Hindi ko naiisip na titigil na si Adrian sa pangi-stalk sa’yo."

"Sana ‘wag mong sabihin yun."

"Tama nga yun. Siya yung pinakamagandang option. Siya yung standard na hinahanap mo! Gawin mong boyfriend para ma-neglect si Adrian. At saka, wala sa buong campus ang tatapak sa lalaking yun!" Dagdag pa ni Kath.

"Pero ano naman ngayon" Matindi kong pinukpok yung ulo ni Kath. Hahanap ako ng ibang lalaki para makawala sa isang lalaking ipakakasal sa akin. Hindi ko matatanggap yun."

"Do your thing na nga. Andiyan na nga siya, oh. Alam mo ba yung term na 'standard'? Siya yun."

"Ano bang ibig mong sabihin? Hindi ko nga alam pangalan niya. Malamang hindi mo rin alam. Tapos pinapapakita mo sa akin? Paano kung hindi maniwala si Adrian?" Sandali lang, lumabas si Yvonne para magdiscuss ng maraming bagay.

“Ano ba, ako si Yvonne Seriosa,social media celebrity. Madali kong mahanap ang detalye tungkol sa kanya. Lahat ‘yan ay naka-depende kung makiki-cooperate ka o hindi."

"Eh, ngayong nandito na tayo, pwede pa ba akong pumili?" Kung kailangan kong isakripisyo lahat para makalaya kay Adrian, gagawin ko ang lahat.

"At heto na nga, ang daming likes sa post na 'to. Apat na libo sa loob ng sampung minuto.  Dyusko Lord!”

"Maraming comments pero walang nakakaalam kung sino siya, hanggang sa..."

"Nahanap ko siya! Ahhh! Political Science major pala siya. Nakita ko yung name tag niya sa harap ng building! Oh my God, kinikilabutan ako!!!"

Yung may-ari ng comment nag-post ng picture. Nakuha niya yung mukha ng lalaki na nag-gitara sa stage kagabi. Nakasuot siya ng student uniform at mukhang seryoso. Importanteng nakalagay yung name tag kaya maraming tao ang nagsiksikan mag-comment hanggang sa maka-experience na lang siguro ng server down ang page na 'to.

“Nathaniel Hudson.”

‘yan ba ang pangalan niya?

What a nice name, huh.