Kabanata 7

Ranzzel's Point of View*

Hindi pa siya umaalis at nakatingin siya sa akin.

"Young master, may meeting ka po ngayong umaga."

"Okay, sabihan mo si manang na handaan ng maligamgam na tubig at almusal ang asawa ko."

Napatingin naman sa akin si Assistant John.

"Yes, young master."

Napatingin ako kay Vincentius na walang emosyon pa ding nakatingin sa akin at umalis na sila at sinirado na agad ang pintuan na kinabuntong hininga ko na lang.

Tama nga ang sinabi nila na sobrang gwapo nito at ang problema lang ay moody at hot headed.

Nasa kanya na ang lahat, siya ang heir ng Vaughn Clan, siya pa ang pinakamayamang young businessman at pinakamatalinong director doctor sa boung mundo.

Nasa kanya na ang lahat pero isa lang ang hindi okay sa kanya at yun ay ang hindi niya paglakad dahilan para maging moody siya.

I want to help him dahil Asawa na niya ako pero di ko alam kung paano.

Once lumalapit na siya sa akin at nanginginig na ako sa takot habang nakatingin sa kanya.

Na parang may ginawa siyang hindi maganda sa akin nung huling buhay ko.

Nagulat ako nung biglang bumukas ang pintuan at nakita ko si Manang Maria na nakakunot ang noong nakatingin sa akin.

Isa pa ito! Mas okay na kaharap ko si Vincentius kaysa sa kanya.

Lumapit siya sa akin at agad niyang tinanggal ang kumot na nakatakip sa katawan ko na kinalaki ng mga mata ko at napatakip sa katawan ko.

Napatingin din siya sa blood stain na nasa bed sheet. Bakit siya ganito sa akin?

"Ano pang tinunga-tunganga mo diyan? Tumayo ka na at maligo doon."

Tumalikod siya at kasabay na umalis sa kwarto at ako naman nakatulalang naiwan sa kinauupuan ko.

"Anong problema nung babaeng yun?" mahinang ani ko.

Kahit masakit ang katawan ko at ang pagitan ng mga binti ko ay agad akong tumayo at nagmamadaling sinirado at ni-lock ang pintuan para walang makakapasok.

Agad akong napatingin sa paligid kung may masusuot ako dito dahil kailangan kong pumunta sa trabaho dahil nakikita ko sa gc namin na hindi pwedeng umabsent dahil dadating ang bagong nagmamay-ari ng maliit na pharmaceutical company namin.

Binili naman kasi ng bagong may-ari ang company namin at di ko alam kung bakit at bibisita daw ngayon ang bagong may-ari para i-check ang lahat ngayon.

Hindi pwedeng ma-late!

Isa kasi akong chemist sa kompanyang iyon at pati daw kami ay kailangan i-check.

Maaga pa naman pero kailangan kong maghanda. At mabuti nakadala ako ng gamit at kinuha ko ang bag ko at pumasok ako sa banyo.

Natapos akong maligo at nagbihis ng uniform ay nagmamadali akong bumaba nang napatigil ako nang makita si Manang Maria na nasa baba ng hagdanan at nakakunot ang noong nakatingin sa akin.

"At saan ka pupunta, young lady?"

"M-magtatrabaho, manang."

Napakunot ang noo niya habang nakatingin sa akin.

"Maaga pa para pumasok at isa pa hindi mo pa nalalabhan ang bed sheet at kumot sa kwarto ninyo, young lady."

Mahahalata talaga sa boses niya ang pagkairita habang nakatingin sa akin.

"Pero male-late na po ako---"

"Wala po kaming pake-alam ang sa trabaho mo. Labhan mo na ang bedsheet sa kwarto! Wala kang magagawa dahil nakaayon ang lahat sa batas ng pamilyang ito kaya sumunod ka."

Nagulat ako sa sigaw niya at wala akong nagawa kundi ang bumalik sa kwarto ko at napakamao ako.

Anong karapatan niyang ganituhin ako? Katulong lang naman siya? Ganito ba talaga dito?

Kahit katulong ay dapat respituhin? Hindi naman tama ang lahat ng ito.

Pakiramdam ko parang nasa puder pa din ako ng madrasta at stepsister ko ngayon.

Ginaganito din nila ako pero pinabayaan ko na lang. Pa-ikot ikot na lang ba ang buhay ko na ganito?

*****

LMCD22