Ranzzel's Point of View
Sa isang madilim na kwarto ay nakahiga na ako sa malambot at malaking kama at hubo't hubad pa ako ngayon habang niyayakap ang sarili dahil na din sa malakas na aircon sa loob ng kwarto. Sabi naman kasi ni manang na wala akong susuotin kaya ito kumot ang tinakip ko sa katawan ko ngayon. Ngayon ang unang gabi namin bilang mag-asawa at kinakabahan pa din ako. Hindi ko pa nakikita ang mukha niya sa personal at lalo na sa pictures dahil hindi naman ako interesado sa ibang negosyante pero marami akong naririnig tungkol sa kanya. Hindi din ako makapaniwala na kinasal agad ako sa taong hindi ko kilala at kasabay din nun ang paghiwalay namin ni Silver. Hindi ko sigurado kung ipapasa ba nila talaga ang pinermahan ko kanina na marriage contract. Pero wala na akong pake sa mangyayari dahil ang importante ay mabigay sa akin ang pabuya sa akin sa huli na walang matatanggap ang ikalawang pamilya ni papa. According din sa chismis na nag-iisang anak ng Vaughn family ay sobrang gwapo daw at sobrang-sobra din daw ang katalinuhan nito pagdating sa business, pero na-involve ito sa isang malaking accident limang taon na ang nakakalipas. Nakaligtas siya sa isang aksidente noon pero hindi nakaligtas ang mga paa niya na hindi na siya kailanman makakalakad, kaya nakaupo lang siya sa wheelchair niya. Dahil sa malakas na aksidenteng nangyari sa kanya ay nag-iba na din ang mood niya na kinadahilan ng pagiging cold and heartless niya. Walang nagawa ang grandpa niya kundi ang ipadala ito sa abroad for treatment dahil na-coma din ito ng ilang taon. Sabi nga nila na nagising na ito kaya ngayon ay babalik na siya dito para i-take over na sa kanya ang Vaughn Group kahit hindi pa din ito makakalakad. Ang pamilya nila ang pinakasikat, mayaman at impluwensyang pamilya sa boung Europa at Asia kaya natatakot ang lahat kung babangga sila sa kanila. Sila din ang top 1 sa boung mundo. Hindi ko alam kung deserve ko bang maging asawa niya dahil isa lang akong normal na babae. Nasa mataas siya habang ako nasa baba. Para lang akong basahan pag kasama ko siguro siya. Hindi ko deserve ang bagay na yun. Kaya siguro ako pinalitan ni Silver kay Michelle dahil mas magaling ito kaysa sa akin. Sinabi ko naman kasi sa kanya na papayag akong magpapagalaw once makasal na kaming dalawa at baka hindi lang siya nakahintay kaya si Michelle ang ginalaw niya. Napabuntong hininga na lang ako at napatingin ako sa lamesa nang may nakita akong isang wine atah yun kaya agad akong lumapit doon. Inamoy ko ito at mabango naman at ininom ko iyon para mawala ang pag-dry ng lalamunan ko. Hindi ko alam kung nakailang shot glass na ako kasi masarap naman kasi ang wine. Natigilan ako nang marinig ko na tumunog ang doorknob na may nagbukas. Hindi ko namalayan na naubos ko na pala ang iniinom ko ngayon. Napakagat ako sa labi ko habang nakatingin lang doon at nararamdaman ko na din ang bilis ng tibok ng puso ko habang nakatingin sa pintuan. Agad akong tumakbo papunta sa higaan at agad nagtago sa kumot para matakpan ang katawan ko at sumilip ako nung bumukas ang pintuan. Nakikita ko na may isang lalaki na nakaupo ito ngayon sa wheel chair at hindi ko masyadong maaninag ang mukha niya dahil madilim ang kwarto. Nakita ko sa likod niya si Assistant John na nag-assist sa kanya bago ito tuluyang umalis at sinarado nito ang pintuan na mas lalong kinadilim ng boung kwarto. Ito na talaga! Narinig ko ang paggalaw ng wheelchair papalapit sa akin. At kahit madilim ay nakikita ko pa din ang matalim at malamig na mga mata niyang nakatingin sa akin ngayon. Nakahawak ako ng mahigpit sa kumot dahil sa kaba na nararamdaman ko ngayon. Isang iglap bigla niya akong hinila papalapit sa kanya at nanlaki ang mga mata ko nung napaupo ako sa binti niya at ang kamay ko ay nasa dibdib niya ngayon. Sy*t para akong nahihilo ngayon dahil atah sa nainom ko. Naramdaman kong hinawakan niya ang pisngi ko na kinanginig ko dahil ito ang unang beses na gagawin ko ang bagay na ito at ramdam ko din ang malamig na kamay niya na nakahawak ngayon sa pisngi ko. "W-Wag!" naiiyak na ani ko sa kanya. Pilit man akong tumatakas sa pagkakahawak nito pero malakas pa din ang pagkakahawak nito sa akin na di ako bibitawan. At naramdaman ko na din ang paghalik niya sa leeg ko na nakadala kilabot sa boung katawan ko. Naramdaman ko naman ito kay Silver noon pero hanggang halik lang sandali pero iba ang sa kanya. Parang may kuryente ang labi niya na nagdadala kilabot sa leeg ko. "You're drunk?" Nanlaki ang mga mata ko nung narinig ko ang malamig na boses niya na mas lalo atah nakadagdag sa init ng katawan ko ngayon. Isang iglap ay nakahiga na ako ngayon sa higaan at nasa ibabaw ko na siya at kahit anong sigaw ay walang lumalabas sa boses ko at kahit anong galaw ko ay di pa din ako makakatakas. Isang iglap ay nakita ko ang balikat niya kaya agad kong kinagat ang balikat niya na kina-ungol nito sa sakit. Natigil naman ito sa ginagawa sa akin at naramdaman ko ang kumot na bumalot sa katawan ko. Siya na kasi ang naglagay ng kumot sa katawan ko ngayon at nararamdaman ko pa din ang luha ko sa mga mata ko. Mas lalo kong niyakap ang kumot sa katawan ko na parang ito na lang ang ginawa kong damit dahil sa nangyari sa akin at tinakpan ko din ang mukha ko dahil ayokong makita niya na umiiyak ako. Naalala ko na heartless ang lalaking ito na kinatigil ko. Ayoko pang mamatay. Ano na ang mangyayari sa business kung mamamatay ako? Wala namang kwenta yung step-sister ko kung papahawakin iyon ng negosyo. Habang iniisip ko ang bagay na yun ay mas lalo akong umiiyak ngayon sa sitwasyon ko. Dahan-dahan kong sinilip ang lalaking kasama ko ngayon na nasa gilid na ito ng kama habang nakaupo at nakatingin lang siya sa akin na parang malalim na nag-iisip. Nakita ko na tiningnan niya ang ginawa kong kagat sa balikat niya at nakita ko ang curve ng labi niya na kinalaki ng mga mata ko. Teka lang bakit siya nakangiti! Waaaa! ******* LMCD22Ranzzel's Point of View*Hindi ko alam kung ano ang iisipin ko ngayon dahil nakakatakot ang pagngiti niya na parang may binabalak na hindi maganda sa akin. Nararamdaman ko na din na uminit na din ang katawan ko ngayon. Dahil siguro sa ininom ko.Napayakap ako sa katawan ko at nararamdaman ko din ang malamig na pawis na lumalabas sa katawan ko ngayon.Akala ko mawawala agad pero habang tumatagal ay parang mas lalong umiinit ang katawan ko na parang nasusunog na.Anong inilagay nila sa inumin na yun? Nararamdaman ko na parang hinihingal na ako ngayon at napakunot naman ang noo niya habang nakatingin sa akin."Are you okay?"Napatingin naman siya sa tiningnan ko sa unahan. Hindi ko kasi makita kung ano ang ininom ko kanina. Viagra ba yun?"N-Nag-iinit ang katawan ko."Naiiyak na ani ko sa kanya at isang iglap ay nasa ibabaw ko na siya na maski siya ay nagulat sa ginawa ko habang nakaupo pa din kami.Napahawak ako sa damit niya na parang pinipigilan ko ang sarili ko baka kung ano ang mag
Ranzzel's Point of View* Nagising ako nang maramdaman ko ang sakit sa boung katawan ko ngayon at napansin ko agad ang isang lalaki na katabi ko ngayon. Nanlalaki ang mga mata ko habang nakatingin sa kanya at gagalaw sana ako nang matigilan ako dahil ang sakit ng boung katawan ko ngayon. Napapikit ako dahil sa sobrang sakit na nararamdaman ko ngayon. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko at natatakot akong magising ang lalaking katabi ko ngayon na baka kakainin ako ng buhay. Hinila ko ang kumot at tatayo sana ako nang bigla siyang nagmulat na kinalaki ng mga mata ko at napatalon pa sa kinauupuan ko ngayon. "And where do you think you're going?" Ang boses niya parang makakawala ng kaluluwa sa sobrang lamig. Di ako nakasagot dahil nakatitig lang ako sa kanya. "Have you lost your tongue? Can't you answer my question anymore?" Bigla namang tumulo ang luha ko na di ko namalayan at napabuntong hininga na lang siya. "Hmm... My wife is so weak." Nanlalaki naman ang mga m
Ranzzel's Point of View* Hindi pa siya umaalis at nakatingin siya sa akin. "Young master, may meeting ka po ngayong umaga." "Okay, sabihan mo si manang na handaan ng maligamgam na tubig at almusal ang asawa ko." Napatingin naman sa akin si Assistant John. "Yes, young master." Napatingin ako kay Vincentius na walang emosyon pa ding nakatingin sa akin at umalis na sila at sinirado na agad ang pintuan na kinabuntong hininga ko na lang. Tama nga ang sinabi nila na sobrang gwapo nito at ang problema lang ay moody at hot headed. Nasa kanya na ang lahat, siya ang heir ng Vaughn Clan, siya pa ang pinakamayamang young businessman at pinakamatalinong director doctor sa boung mundo. Nasa kanya na ang lahat pero isa lang ang hindi okay sa kanya at yun ay ang hindi niya paglakad dahilan para maging moody siya. I want to help him dahil Asawa na niya ako pero di ko alam kung paano. Once lumalapit na siya sa akin at nanginginig na ako sa takot habang nakatingin sa kanya. Na parang may gi
Ranzzel's Point of View* Nandidito ako ngayon sa washing room at dala-dala ko ang magbibigat na bedsheet at kumot para labhan ko. Di man lang ako tinulungan ni Manang at nakatingin lang siya sa akin. Iniinda ko na lang ang sakit ng katawan at gutom ko ngayon. "Hindi yan pwede i-washing." Natigilan naman ako at dahan-dahan na napatingin kay manang. "Ha?" Tinaasan niya ako ng kilay na kinakunot ng noo ko. Pwes, kung hindi i-wa-washing edi kamayan na lang. Sanay na ako sa ganitong bagay at agad kong kinuha ang brush at agad ko iyong sinimulan. Umalis naman siya at napabuntong hininga na lang ako at mabilis ko iyong ginawa. Tiningnan ko ang orasan at 15 minutes na pala akong ganun. Mabilis akong gumalaw at malinis din nag pagkakagawa ko hanggang sa mag 30 minutes na lang at natigilan ako nang marinig ang tunog ng heels ni Manang. At di ko siya pinansin at lumapit siya sa akin kasabay ng pagtingin niya sa bedsheet. Nakikita ko ang expression niya na parang sinasabi na very good
Ranzzel's Point of View* Napalunok ako nung sinabi niya ang katagang iyon. Bakit ba ang init ng ulo niya ngayon? Lumakad na siya paalis sa opisina namin at ako naman ay nanghihina ang tuhod ko at madali naman akong nasalo ng mga kasamahan ko. "Hala ang pula-pula mo, Ranz." Hinawakan naman nung isa ang noo ko at nanlalaki ang mga mata nila na maramdaman nila na ang init ko. "Nilalagnat ka!" "A-ayos lang ako." Pinaupo naman nila ako sa upuan at pinainom naman nila ako ng tubig. "Okay, okay, magpahinga ka muna at ako na ang pupunta sa CEO." Napatingin ako sa manager namin at agad kong hinawakan ang kamay niya para pigilan siya. "No need. Ako ang kakausapin niya kaya ako na ang pupunta. Thank you." Nag-aalala naman silang napatingin sa akin at dahan-dahan akong ngumiti at pinatayo nila ako. "Ano naman kasi ang kasalanan mo sa kanya?" "Baka ako lang ang na-tripan niyang tanungin tungkol sa kompanya natin. Sige mauna na ako baka magalit pa yun." "Mag-iingat ka, Ranz." Ngumiti
3rd Person's Point of View* Nakatingin ngayon si Vincentius sa Asawa na mahimbing na natutulog at naramdaman pa din niya ang init na nanggagaling sa noo nito. Hindi niya aakalain na madaling magkakasakit ang babaeng kinasal sa kanya. Napabuntong hininga na lang siya. Narinig niya na may kumatok at bumukas naman iyon at nakita niya na pumasok si Assistant John at dala na nito ang lahat ng kakailanganin nito. "Ito na po, master." "You can leave now." "Kayo po ang mag-aalaga sa kanya, master?" "Leave now." Tumango na lang si John at yumuko bago lumakad. Napabalik ang tingin niya kay Ranzzel na mahimbing pa ding natutulog sa higaan niya. Nagulat na lang siya nang bigla itong napaiyak. "Mga walang hiya kayo... Walang hiya ka din, Silver." Umiiyak na ani nito habang nakapikit. "Silver..." mahinang ani ni Vincentius. Dahan-dahan niyang pinunasan ang pisngi nito na may luha. Nagulat si Vincentius nung hawakan nito ang kamay niya. Para naman itong tuta na nagpapalambing sa k
3rd Person's Point of View* Sa pwesto naman ni Silver ay nagpaikot-ikot naman siya sa kinatatayuan niya habang iniisip kung paano niya makukuha pabalik si Ranzzel. Kinuha niya ang phone niya at tinawagan niya ito pero hindi naman ito sumasagot sa mga tawag niya. At ang pinakamalala ay ang kapatid pa ng dad niya ang naging karibal niya sa babaeng mahal niya. Yes, uncle niya ang naging asawa ni Ranzzel. Hindi niya sinabi kay Ranzzel na may koneksyon siya kay Vincentius. Matagal na siyang walang koneksyon sa Tito niya dahil magkaaway ang dad niya at si Vincentius. "Damn! Not my uncle! Sa dami-dami pa ng tao ay siya pa talaga ang napakasalan ni Ranzzel. She's mine!" Napasabunot siya sa ulo niya dahil sa nangyayari at tinapon niya ang phone niya at sinipa ang lamesa na kinahulog ng mga gamit na nakapatong doon. Gulat namang napalabas si Michelle sa kwarto nito nang marinig nito ang gamit nabasag at nagulat siya sa mga nagkalat sa sahig at mga basg na mga salamin. Tumira na ito sa
Ranzzel's Point of View* Napamulat ako at napatingin sa paligid at nakikita ko ang mini bedroom ng bagong CEO namin dito sa kompanya namin. Dahan-dahan kong tiningnan ang dextrose ko at malapit na pala iyong maubos. Hinawakan ko rin ang noo ko at mabuti bumaba na ang lagnat ko at hindi na din masakit ang katawan ko. Napabuntong hininga na lang ako at dahan-dahan na napaupo. "Isa ngang doctor ang Asawa ko." Naalala ko ulit ang sinabi niya sa akin kanina na di ko kailanman makakalimutan. "I'm a worthless doctor if I can't even take care of my own wife and she still ends up getting sick." Napangiti na lang ako sandali dahil sa sinabi niya kanina. Nagising naman ako sa katotohanan at agad akong napailing-iling. Sinabi lang siguro niya ang bagay na yun dahil baka iisipin ng iba na baka wala siyang kwentang doctor kung pati ang Asawa niya ay hindi niya maalagaan. Iniisip lang niya ang sarili niyang reputasyon. Okay na din ang ganung bagay para hindi siya mapahiya. Bigla namang
3rd Person's Point of View* Ang mahinang hininga ay naririnig na nila dahil sa ginawagawa ni Ranzzel ngayon na dahan-dahan na gumagalaw sa ibabaw ni Vince. Pinadudulas niya sa pagitan ng hiyas niya ang alaga ni Vince at nararamdaman nilang dalawa na mas lalo nilang gustong angkinin ang isa't isa. Ang kamay ni Vince naman ay dahan-dahan niyang hinaplos ang likod ng asawa at pinasok niya ang kamay niya sa loob ng night dress ni Ranzzel hanggang sa hinubad nito ang damit nito at panty na lang ang naiwan kay Ranzzel. Gustong takpan ni Ranz ang dibdib niya pero hindi naman iyon hinayaan ni Vince at hinawakan niya ito at hinawakan sa damit niya. "Take my shirt off para patas na tayo, my wife." Dahan-dahan namang napatingin si Ranz sa kanya at ngumiti naman si Vince sa kanya. Sinunod naman iyon ni Ranzzel at tinanggal nito ang damit ni Vince. At nakita niya sa harapan niya ang magandang katawan nito na mas lalong kinainit ng katawan niya habang nakatingin roon. Dahan-dahan niyang hina
Ranzzel's Point of View* Napalunok ako habang nakatingin sa kanya. Nakikita ko na parang nahihirapan siya ngayon. Isang beses pa namin ginawa ang bagay na yun at natatakot ako dahil masakit na naman iyon. Napapikit naman siya at napabuntong hininga at inilagay niya ang ulo niya sa balikat ko. "I apologize." Niyakap niya ako na kinataka ko ng tingin sa kanya. "Bakit ka nagso-sorry? Anong problema, hubby?" "I understand na natatakot ka pa rin sa akin." Tiningnan niya ang mga mata ko at nag-aalalang nakatingin sa akin. "Ano bang gagawin ko para hindi ka na matakot sa akin?" Bumilis ang tibok ng puso ko habang nakatingin sa kanya at kasabay na rin ang guilty na nasa puso ko ngayon habang nakatingin sa asawa ko. Hindi na ako masyadong takot sa kanya ngayon ang isa sa kinatatakutan ko ngayon ay baka bumalik ang alaala niya sa nakaraan. Para itong multo ng nakaraan nitong ayaw harapin. "Gusto ko na ma-attach ka sa akin kahit konti lang. Gusto kong makasama ka, Ranzzel. Hindi bila
Ranzzel's Point of View* Hindi ako makatulog at nakatingin lang ako ngayon sa dagat na makikita sa bintana namin. Naalala ko ang sinabi ni Vincentius sa akin kanina. Nagtatago kami ngayon dahil sa mga kalaban ni Vincentius at hindi din naman siguro ako ang target nila noh? Napabuntong hininga na lang ako habang nakatingin sa dagat. Pero may koneksyon na ako kay Vincentius kaya kailangan ko na ding mag-ingat sa ganitong bagay. "Wife?" Natigilan ako nang marinig ang boses ni Vincentius at natigilan ako nung nakatayo siya ngayon sa madilim na part. Naalala ko na naman ang nangyari sa may kwarto na nakatingin sa akin ang malalamig niyang mga mata. "H-Hubby...." Pinilit kong ikalma ang boses ko para hindi siya magtaka sa bagay na yun. Lumapit siya sa akin at tumabi siya sa akin at niyakap niya ako na kinagulat ko. "Bakit?" "Di ka ba makatulog?" "Hindi eh pero maya-maya matutulog na din ako. Ikaw matulog ka na dahil napagod ka kaya boung araw." Napatingin siya sa akin at hina
Ranzzel's Point of View* Nagluluto ako ngayon ng ulam at napansin ko na may kaguluhan sa labas na kinakunot ng noo ko. Baka si Vincentius! Agad kong in-off ang niluto ko at agad akong tumakbo papunta sa labas ng bahay. "Hubby? Nasaan ka?" Napatingin ako sa unahan at may mga nagkakaguluhan sa unahan kaya agad akong pumunta doon at nakita ko si Vincentius na may iniligtas na bata. "Teka... Anong nangyari?" "Nalunod ang bata. Malalaki kasi ang alon at mabuti nandidito ang Asawa mo at kinuha niya ang anak ko sa dagat." Umiiyak na ani ng isang babae. At pinakalma ko siya ngayon. "Magiging maayos po ang anak ninyo. Dahil magaling na doctor po ang Asawa ko." Napatingin naman kami nang biglang umubo ang bata at nagpalakpakan naman sila. "Anak! Salamat!" Niyakap nito ang anak nito at napangiti na lang kami. "Kailangan pa ring matingnan ko siya baka may tubig sa baga niya," ani ni Vincentius. Dahan-dahan naman itong napatango at niyakap nito ang anak nito. Kahit wala siyang maala
3rd Person's Point of View*Nag-aalalang nakarating ngayon ang grandpa ni Vincentius sa mansion dahil narinig nito ang nangyari sa apo na nawawala ito."Damn, nasaan ang apo ko!"Ilang araw na pinaghahanap ng mga tauhan nila ang kinaroroonan ni Vincentius at hindi pa din nila ito nakikita.Dumating naman si Silver sa mansion at nag-aalalang nakatingin sa grandpa nito."Grandpa, narinig ko po na nawawala si Tito. Nasaan siya?""Yan din ang inaalam ko. Sana nasa maayos lang ang apo ko. Gawin mo ang lahat mahanap lang siya. Hindi siya pwede mamatay!""Okay po, hahanapin ko po si Tito."Agad namang lumabas si Silver at napangiti siya habang naglalakad hanggang makarating siya sa sasakyan niya at agad niyang pinatakbo ang sasakyan.Kasabay nun ay ang pagtawag niya sa dad niya sa kabilang linya. "Dad, nandidito na si Grandpa.""Hmm... Gawin mo ang lahat ng sasabihin niya para once malaman na niya na wala na ang Vincentius na yun ay sa atin na mapupunta ang mana nito.""Yes, dad. Nahanap na
Ranzzel's Point of View*Hindi ako makasagot habang nakayuko ako at hindi tiningnan ang mga mata niya.Narinig ko napabuntong hininga siya habang nakatingin sa akin.Galit ba siya sa akin? Papatayin na ba niya ako ngayon? Naramdaman ko na nanginig na naman ang katawan ko lalo na ang kamay ko."I'm sorry...""Bakit ka humihingi ng sorry?"Napatingin ako sa kanya na may takot sa mukha ko baka kasi kung ano ang gagawin niya.Napabuntong hininga na lang siya at hinawakan niya ang kamay ko na kinatigil ko.Interwised pa yun at hinila niya ako pero hindi naman masakit yung hila lang na uuwi kami.Anong gagawin niya? Hindi naman niya ako papagalitan diba? Ito ang problema sa akin yung nauna ang iniisip ko ngayon.Hanggang makarating kami sa bahay namin at sinirado niya ang pintuan.Napayuko naman ako at naramdaman ko ang panginginig ng katawan ko.Baka kung ano ang gagawin niya sa akin. Ito yung nangyari sa akin nung unang gabi na nagkita kami."Wife."Napatingin ako sa mga paa niya na dahan