KABANATA 1 (part 1)

NAKAYAKAP ang parehong braso ni Hyacinth paikot sa kanyang dibdib sa pintuan ng kusina habang pinapanood ang anak na si Sean na may dalang isang papel na kung saan mayroong iginuhit doon na isang pamilya na nagpipicnic. Tahimik niyang pinagmamasdan ang anak papalapit sa kanyang asawa na si Vash, na ama ni Sean, na mailahad ang iginuhit sa kanya.

Hinihintay niya ang magiging reaksyon ng asawa kung matutuwa ba ito o hindi. Sana naman ay tanggapin niya. Sana naman ay matuwa siya. Ikakalukso ng puso niya kapag nangyari 'yon. Hindi lamang siya, kundi ang anak niya rin.

"Daddy, I made this for you." Marahan na iniaabot ng bata ang papel sa harapan ni Vash. "I hope you like it po."

Umangat ito ng tingin sa papel at gumuhit ng isa ang mga kilay ni Vander dahilan upang mapatayo si Hyacinth ng tuwid.

"What the...Get out! I don't need that!" Hinawi ng ama nito ang papel na hawak at lumipad ito sa ilalim ng mesa.

Naalerto si Hyacinth at kumaripas ng takbo nang itulak ni Vash ang bata papalayo sa kanya. Ang limang taong gulang na si Sean ay napaatras. Kaagad naman niyang sinalo ang anak bago pa ito bumagsak sa sahig.

Mayroong bahid na inis ang histura ni Hyacinth bago niya harapin ang asawa. Nakalukot ang kanyang noo at hindi ito makapaniwala.

"Vash, what the hell are you doing? Bakit mo itinulak ang anak mo? He just wants to give you his drawing and wants to impress you!"

Pagharap ni Hyacinth sa anak ay naging malambot siya, nakaramdam ng awa, at parang hinipo ang puso nang makita niya na inaabot ng bata ang iginuhit para sa kanyang ama sa ilalim ng mesa.

He drew that beautiful and creative a family drawing with his coloring materials for his father, mayroon pa itong kaunting message upang mabasa ito ng ama na naglalaman na isang pagsusumao na sana ay matanggap na niya sila ng ina niya para mabuo na sila bilang isang pamilya.

"Shut up!" The feet of the chair made a rusty sound when he stood up.

He looked at her full of annoyance. Marahas siya nitong hinablot sa braso kaya't pwersahan siyang napatayo at napabitaw sa anak.

Hindi siya dumaing ngunit naipakita sa mukha niya na nasaktan siya sa paraan na pagkakahawak nito sa braso niya na para bang inilagay nito lahat ang buong lakas sa kanyang braso.

Hinila pa siya ni Vash papalapit habang hawak ang magkabilang braso nito. Ilang dangkal na lang ang pagitan ay maglalapat na ang mga labi nito.

"That kid will never be my son! Only my Gaeun Yul! Siya lang ang anak ko at hindi 'yang batang pagkakamali na 'yan!" Dinuro ni Vash si Sean na nakasalampak pa rin sa sahig habang mahinang humihikbi.

Pakiramdam ng bata ay nasayang ang kanyang effort dahil hindi man lang tinanggap ng ama ang kanyang munting obra. Sa limang taong gulang ay kaya na niyang gumuhit ng napakagandang larawan.

Hindi pumayag si Hyacinth sa kanyang narinig kaya't pinilit niya na makawala ang kanyang mga braso sa kamay ni Vash. Masakit at kapos hininga niya itong sinagot, "Hindi pagkakamali si Sean!" Parang napunit ang puso nito dahil nasaktan siya para sa kanyang anak. "Anak natin siya at parehas tayong nasarapan sa kama, Vash. We were in love with each other nang gawin natin siya! Kaya paano ko naman gogoyohin ang ulo mo na hindi mo siya anak? May dahilan ba kung ipagpipilitan ko siya sa 'yo kung hindi mo siya anak?"

Mabilis ang kamay niyang hinawi ang luha na nakakalat sa kanyang pisngi. Patuloy niyang ipagtatanggol ang anak dahil alam naman niya na anak ito ni Vash.

Paano naman siya mabubuntis sa iba kung ang asawa lang niya ang hinahayaan niyang humawak sa kanyang katawan? Walang ibang rason na magloko siya dahil mahal na mahal niya ang kanyang asawa at handa siyang magpaka-martir.

Takot ang namutawi sa katawan nito nang hablutin siya ni Vash sa panga. He looked at her full of disbelief and doubt. She glanced the pain through his eyes and she hates it, she hates seeing her husband hurting like that.

"Hindi ako ang ama niyan, Hyacinth." His lower lip trembled, moving his eye balls to wash off his emotion.

Nangingintab ang mata niya. Alam ni Hyacinth na naluluha si Vash.

"Ikaw ang ama. Ama ka ni Sean," pagdidiin pa ni Hyacinth.

"Ibang lalaki ang ama niya. I clearly remember how you end up with another man's bed. Ako ang nakauna sa 'yo pero may pumangalawa sa akin and that's the father of your child! Best friend mo pa, Hyacinth. And then you want me to trust you with that Caleb guy?" His eyes were flaming in anger as if he was ready to throw her away. "Huwag mo 'yang pinagpipilitan sa akin at baka pati ang anak mong 'yan ay mapagbuhatan ko ng kamay!" He exclaimed. "Matagal na akong nagtitiis sa kanya, and I can't just hurt him like I want to do kasi bata lang siya!"

Pabagsak siyang binitawan ni Vash at dahil nanlalambot ang kanyang tuhod ay pareho na sila ngayon ng kanyang anak na nakaupo sa sahig at parehong umiiyak sa nangyayari.

Sumisikip ang dibdib niya at nais na niyang pahingain ang sarili niya. Ganito siya sa tuwing umiiyak at nasasaktan pati ang kanyang paghinga ay naaapektuhan.

"Both of you, distance yourselves from me! Nothing will change in our situation. Do not hope that we will get back to how things were, Hyacinth, because you have destroyed everything. Tiwala ko at pagmamahal ko, sinunog mo lang ng madalian para lang sa lalaking alam mong pinagseselosan ko."

Hindi na muli siya nakasagot at pinanood niya ang palayong asawa mula sa kanila. Naiinis siya sa kanyang sarili at sa kanyang asawa. Naiinis siya sa sarili dahil nangyayari ito sa kanila at nadadamay pa ang kanyang anak nang dahil sa kanya at naiinis ito sa asawa dahil hindi man lang niya ito binibigyan ng pagkakataon para makapag-paliwanag kung ano ang totoong nangyari sa likod ng maling balita na 'yon.