IRITABLE na hinagis ni Megan ang kanyang libro sa pader dahil dinig na dinig ang ingay ni Hyacinth na nanggagaling sa katabing kwarto lamang niya.
Sinipat niya si Gaeun na mahimbing ng natutulog kaya't bumaba na siya sa kanyang kama at marahas na binuksan ang pinto ng kanyang kwarto. "Ah, babe!" "You're so good, wife! Oh!" Selos ang namayani sa kanyang pagkatao nang marinig niya ang sigaw ng lalaking mahal na mahal niya. Kusa na lang na tumulo ang luha niya. Naiinis siya at gusto niyang manakal kaya't dinaanan na lang sa iyak. Bwesit! Bwesit kang babae ka! Naiirita rin siya kay Vash kung bakit si Hyacinth pa ang kinama nito at hindi siya. Pagkalabas niya ay aawayin niya talaga si Vash. Hindi niya matatanggap na ginagawa pa rin nila ito kahit na maghihiwalay na sila. "I'm coming again, babe. Bilis pa!" "Argh!" Asik ni Megan. Pagalit niyang sinampal ang pader at pumasok muli sa kanyang silid upang takpan ang kanyang mga tainga. "I hate you, Vash Arsean! I hate you! Ako dapat ang nasa lugar ng babaeng 'yan at hindi siya!" Sabi ni Vash sa kanya ay magpapakasal na sila pagkatapos ng annulment nila, ngunit bakit niya pa nilalandi ang babaeng 'yon? Bakit hindi na lamang siya? Nanliit tuloy siya sa kanyang sarili. Ayaw na ba ni Vash sa kanya? Ayaw na ba nito sa katawan niya? Hindi na ba siya nito napapaligaya? Pero kampante pa rin naman siya. "Kahit na magpakasawa siya sa 'yo sa kama ay ako na ang mahal niya at hindi na ikaw, Hyacinth! Hindi na ikaw! Ako at si Gaeun na lang ang priority niya!" Palalagpasin niya ito. Hindi na niya aawayin ang nobyo. Hahayaan na niya ang mga narinig. Alam naman niya sa sarili niya na kahit kabit siya ay mas may karapatan siya kay Vash dahil siya ang mahal nito. Alam niya na tagumpay niyang nakuha ng buo ang puso ni Vash. DUMIRETSO sa banyo si Vash nang matapos ang dalawang oras nilang p********k. Nakahiga pa rin ang katawan ni Hyacinth sa kama dahil sa sobrang pagod at tinotoo talaga nito ang sinabi na hindi niya ito palalakarin. Her legs were trembling and her pussy quivered with a mixture of pain. Bukod sa masakit ang katawan niya ay takot din ang naramdaman niya. After kasi ng kaligayahan nilang ito ay back to normal na naman sila. Balewala na naman siya kay Vash. Wala lang naman kay Vash ang nangyari sa kanya at ang mahalaga ay nakaraos ang init ng katawan niya. She wished that this night will never end, ngunit umiikot ang oras at matatapos din ito. Naalala niya pa kani-kanina lang kung paano ngumiti si Vash sa kanya na nakapagbigay ng todo kilig dito. She hates herself for being fragile. Isang ngiti ay ayos na ang lahat. Wala eh, mahal niya eh. Anong magagawa niya? Pigilan ang puso? Napansin niyang nagtatagal si Vash sa banyo at mukhang naliligo ito kaya napagdesisyonan niyang isuot na ang kanyang muntikang nawasak na saplot. Wala na...end of the fun na. "B-Babe, lalabas na ako," pagkataok niya sa pinto ng banyo. Walang naging sagot si Vash kaya humakbang na siya sa pintuan. Isang palad ang bumati sa kanya pagkalabas sa pintuan ng kwarto ni Vash. Inis at gulat ang ipinukol na tingin nito kay Megan. "Walang hiya kang malandi ka!" Walang pakialam ang babae kung may magising man sa lakas ng sigaw nito. "Argh! Bitawan mo ako, Megan!" Hinawakan ni Hyacinth ang kamay nitong sumabunot sa kanya. Kahit sobrang sakit ng katawan niya ay hindi siya magpapatalo. Hindi ang higad na 'to ang magpapabagsak sa kanya sa away. Kilala ni Megan si Hyacinth sa pagiging matapang at suplada n'ong high school pa sila kaya't hindi na siya magtataka kung papatulan siya ni Hyacinth. Hinablot niya rin ng marahas ang buhok ni Megan kaya't napabitaw ito sa buhok niya at siya naman itong dumaing. Parang bininyayaan ng lakas si Hyacinth sa pagkakasabunot niya sa buhok nito. Palaging talunan si Megan kay Hyacinth kaya sumbungera siya. Puro sumbong kay Vash at kapag galit si Hyacinth wala na siyang pakialam kahit na magalit pa si Vash sa kanya. "Ouch! Ouch, baby, huhu! Help!" Kaagad na binitawan ni Hyacinth si Megan nang madilim na aura ang namayani sa buong paligid at nandoon pala si Vash na nakatapis habang pinapatay siya nito sa paningin. "She slapped me first—" hindi natuloy ang sinasabi ni Hyacinth nang sumabat ang higad para magpabida. "I was just trying to go to the kitchen, baby, but she pulled my hair. Wala naman akong ginagawa." Kaagad na niyakap ni Megan ang katawan ni Vash. Kumalat kaagad ang selos sa buong katawan ni Hyacinth dahil sa paghawak nito sa katawan ng asawa. 'Dapat ako lang...ako lang ang makakahawak sa katawan niya at hindi 'yung mga malalanding higad na katulad ng traydor na 'to!' "Sinungaling! Sinampal mo ako pagkabukas ko ng pinto!" Depensa nito. "Why? Nagseselos ka? Vash and I just made love." Ngumisi pa siya upang asarin si Megan. "It's not true! Bakit naman kita sasampalin? May dahilan ba?" Ipinagpatuloy ni Megan ang pagmamakaawa niya kay Vash at nag-iyak-iyakan pa ito. Ay, tanga ka 'te? Napakaraming dahilan at isa na 'yung pagiging haliparot mo! "And I don't care kung may nangyari sa inyo. Hindi ako nagseselos dahil love ako ni Vash!" Grabe na talaga ang kakapalan ng mga kabit. Nagmartsa papalapit si Vash kay Hyacinth. Hindi naman na bago sa kanya na hindi siya kampihan nito pero sana ay paniwalaan naman niya na hindi marunong magsimula ng gulo si Hyacinth. "Anong problema mo?" Tanong ni Vash kay Hyacinth at kung nakakamatay man ang titig nito ay kanina pa siya pinaglalamayan. Kinuha ni Vash ang kanyang braso. Tanging luha lang ang isinagot ni Hyacinth sa asawa. Walang kaso na saktan siya nito physically pero 'yung puso niya ay napupunit kapag ganito siya ka-caring sa kabit niya. 'Ako ang asawa bakit ako pa ang palaging garabyado?' "S-Siya ang nauna. B-Bakit ako na naman, Vash? Kailan mo ba ako paniniwalaan?" Nagkatitigan sila sa mata. Hindi na niya nakikita 'yung mahal na mahal niyang asawa. Ang Vash Arsean Ferrer na mahal na mahal niya ay wala na. Hindi niya na nakikita 'yung gentleness nito at 'yung pagiging happy-go-lucky nito dati.BINITAWAN na ni Vash si Hyacinth kaya nanghihina siyang napaupo. Pinanood niya ang asawa na mayroong kinuha sa kabinet sa kanyang table sa kwarto. Isa iyong papel at isang ballpen. Napalunok siya ng sunod-sunod kasabay ang pagwawala ng puso niya sa loob ng dibdib niya."Sign it. Sign this annulment paper and leave this house." Inilahad nito ang annulment paper sa harap niya. Nagmamakaawang tumingin si Hyacinth habang umiiling."Ayokong hiwalayan ka..." Garalgal na boses niyang anas. "...please, babe.""Girl, hiwalayan mo na ang baby ko. Tapos na ang kontrata niyo. Matagal na niya akong gustong pakasalan at dahil letche kang sagabal sa relasyon namin ay hindi namin magawang magpakasal!" Pakikisabat ni Megan pero ang mata niya ay nakay Vash."Desidido ka na bang hiwalayan ako? Hindi mo na ba ako mahal? Kasi ako mahal na mahal kita, Vash. Sobrang mahal kita. At sobrang umaaasa ako na bibigyan mo ng chance ang anak mo... please kahit si Sean lang ang isipin mo. Si Sean lang. Kahit hindi n
Hindi niya pa pala niya ito natimplahan ng kape. Thankful naman si Hyacinth na lahat ng inihahanda niyang para sa asawa ay kinakain niya at wala siyang naririnig ni isang reklamo sa mga luto niya. Tamad kasi 'yung kabit niyang puro bukaka lang ang alam. Pagitan ng hita lang kasi ang maipagmamalaki.Sakto naman na pagtimpla niya ng kape para kay Vash ay siya namang pagbaba nito sa hagdan. He was just wearing his boxer shorts. Napaubo si Hyacinth kahit wala man itong iniinom dahil sa pangingintab ng katawan ng kanyang asawa. Bakat na bakat ang kanyang ari sa kanyang suot. Kahit siguro pilitin ni Vash na itago ito sa kaloob-looban ng brief ay malaki at maumbok pa rin ang bakat."What? Don't stare at my body." Vash rolled his eyes."S-Sorry." Kasi naman eh! Bakit ka kasi walang suot na pang-itaas, aber? Natutuliro tuloy utak ni Hyacinth."Napirmahan mo na ba?" Tanong ni Vash nang makalapit at naupo na sa paboritong pwesto sa hapag kainan."V-Vash, bakit kailangan nating mag-annul? Paano
WHILE Hyacinth was busy cooking lunch for Vash, she couldn't help but notice the children playing in the yard. Sean and Gaeun, together in a game of tag, each of Sean's laughter seemed to bring joy to Gaeun. The kitchen had a glass wall, so she could freely see the kids.Iyong niluluto niyang lunch para kay Vash ay pinapahatid niya sa driver pero ngayon ay napagpasyahan niya na siya na muna ang magdala ng lunch sa kanyang asawa tapos isasama niya si Sean para makapasyal naman ang anak tutal wala naman siyang pasok ngayon.At that moment, it seemed that Hyacinth returned to the past when she went to Vash's company building-a time when she was trying to talk to Vash to accept Sean, but she was humiliated by Vash.Gaeun is always his favorite. Ni pagyakap nga kay Sean never niyang ginawa. Kung sigurong naiintindihan lang ng bata ang sitwasyon ay iiyakan mo na lang ang nangyayari sa kanya.Pumasok na ang mga bata sa sala. "Kuya, let's play another game?" Gaeun asked.Napangiti si Hyacinth
"Really, Vash? Si Megan pa rin?" Nanginginig na tuhod na tumayo si Hyacinth. "Vash naman, bakit hindi mo ako kayang pakinggan?""I want to break up with you. You can't force me to love you again. I love Megan more than I loved you before. Now, get the annulment paper or else I'll throw your son to the orphanage."Nanlaki ang mga mata ni Sean at yumakap sa katawan ng ina dahil kaagad na namayani ang takot niya nang marinig niya ang mga salitang iyon mula sa bibig ng ama."Mommy, I don't want to go there. I want to stay with you," paghikbi ni Sean. Ipinalupot ni Hyacinth ang mga braso sa balikat ng anak at idiniin ito sa kanyang tiyan."No! I will never let him to throw you there. Anong akala mo sa anak mo, walang parents?""He is not my son," diin na tugon ni Vash."He is your son! Huwag kang magbulag-bulagan dahil kamukhang-kamukha mo siya. Walang deny 'yon!""Damn, get the hell out of my sight and get the annulment paper already!" Kinabog ni Vash ang long feet table kaya nahulog ang
HABANG pinipilit ni Hyacinth na tapusin ang kanyang pag-iimpake, hindi pa rin niya matanggal sa isipan ang lahat ng nangyari. A fierce wave of sadness rose from her chest.Ang mga simpleng bagay tulad ng mga gamit niyang iniimpake, lalo na 'yung bigay na damit ni Vash at ang mga litrato nilang magkasama, especially n'ong wedding nila na nakasuksok sa cabinet niya, lahat ng iyon ay simbolo na tinreasure niya talaga ang lalaking unang minahal niya.Inisip na niya ang hiwalayan na ito since nagkaroon na sila ng lamat ni Vash pero hindi pa rin siya makapaniwala na dumating na 'yung araw na ayaw na ayaw niyang mangyari.As she packed some of Sean's favorite clothes, she felt as if all the color around her was fading away. Each step she took in the room was gentle, yet the pain in her heart felt like it was being chopped with every movement, especially as she saw her son now peacefully asleep.Hyacinth was disheartened at the thought that it was Vash himself who built their dreams, but he w
Pinatayan na niya siya ng tawag. Napahawak siya sa ulo niya nang sumakit ito. Dahil na rin ito sa kakaiyak niya."Mommy, I hate my daddy! He always hurting us. I wished he never been my father!" May malakas na boses na pag-iyak ni Sean at hindi makapaniwala si Hyacinth sa narinig.Ito na nga ba ang sinasabi niya...magagalit si Sean at itatanim niya sa isip niya ang lahat ng nakita at narinig ever since he was a kid.She just hugged her son tightly. "Anak, don't say that." Hindi naman demonyita si Hyacinth para hayaan niya ang anak niyang magtanim ng galit kay Vash.Binabantayan ni Hyacinth ang bintana para salubungin si Caleb. Nang masilayan niya ang dala niyang Fortuner ay kaagad na silang naghanda."Ninong Caleb is here," balita ni Hyacinth kay Sean. Pareho silang nagtutumakbo papalabas, parehong excited na makalabas sa impyerno.Napatigil sila saglit nang masilayan ni Hyacinth na kaharap ni Vash si Caleb habang nasa likuran niya sina Megan na naka-krus pa ang braso."Hey!" Nakangit
NAKAYAKAP ang parehong braso ni Hyacinth paikot sa kanyang dibdib sa pintuan ng kusina habang pinapanood ang anak na si Sean na may dalang isang papel na kung saan mayroong iginuhit doon na isang pamilya na nagpipicnic. Tahimik niyang pinagmamasdan ang anak papalapit sa kanyang asawa na si Vash, na ama ni Sean, na mailahad ang iginuhit sa kanya. Hinihintay niya ang magiging reaksyon ng asawa kung matutuwa ba ito o hindi. Sana naman ay tanggapin niya. Sana naman ay matuwa siya. Ikakalukso ng puso niya kapag nangyari 'yon. Hindi lamang siya, kundi ang anak niya rin. "Daddy, I made this for you." Marahan na iniaabot ng bata ang papel sa harapan ni Vash. "I hope you like it po." Umangat ito ng tingin sa papel at gumuhit ng isa ang mga kilay ni Vander dahilan upang mapatayo si Hyacinth ng tuwid. "What the...Get out! I don't need that!" Hinawi ng ama nito ang papel na hawak at lumipad ito sa ilalim ng mesa. Naalerto si Hyacinth at kumaripas ng takbo nang itulak ni Vash ang bata p
Kaagad na gumapang si Hyacinth papalapit ang anak niya upang yakapin siya ng mahigpit. Humagulgol ito sa kanyang dibdib habang hawak ang regalo para sa kanyang ama. Masakit ang loob niya sa ginawang paghawi nito sa effort ng anak. "Tahan na, anak ko," may malambot na boses niyang pag-aalo sa anak habang hinahaplos ang ulo nito. "Are you okay, mommy?" Alalang tanong ni Sean sa kanya at hinaplos ang kanyang mukha gamit ng kanyang maliit, mainit at malambot na kamay. Nang dahil sa mga kamay ng anak ay medyo napawi ang bigat niya sa dibdib. "Yes, anak. How about you? May masakit ba sa 'yo?" She examined her son, looking for a bruise or something that made him in pain. Dumako muli ang kanyang mata sa mukha ng anak nang umiling ito na para bang naiintindihan niya ang titig ng ina. "I'm fine, mommy. I'm so sorry po. Kung hindi ko po nilapitan si Daddy hindi ka niya po sasaktan," tumatangis nitong paninisi sa sarili. Umiling si Hyacinth ng ilang beses. Walang karapatan ang anak n
Pinatayan na niya siya ng tawag. Napahawak siya sa ulo niya nang sumakit ito. Dahil na rin ito sa kakaiyak niya."Mommy, I hate my daddy! He always hurting us. I wished he never been my father!" May malakas na boses na pag-iyak ni Sean at hindi makapaniwala si Hyacinth sa narinig.Ito na nga ba ang sinasabi niya...magagalit si Sean at itatanim niya sa isip niya ang lahat ng nakita at narinig ever since he was a kid.She just hugged her son tightly. "Anak, don't say that." Hindi naman demonyita si Hyacinth para hayaan niya ang anak niyang magtanim ng galit kay Vash.Binabantayan ni Hyacinth ang bintana para salubungin si Caleb. Nang masilayan niya ang dala niyang Fortuner ay kaagad na silang naghanda."Ninong Caleb is here," balita ni Hyacinth kay Sean. Pareho silang nagtutumakbo papalabas, parehong excited na makalabas sa impyerno.Napatigil sila saglit nang masilayan ni Hyacinth na kaharap ni Vash si Caleb habang nasa likuran niya sina Megan na naka-krus pa ang braso."Hey!" Nakangit
HABANG pinipilit ni Hyacinth na tapusin ang kanyang pag-iimpake, hindi pa rin niya matanggal sa isipan ang lahat ng nangyari. A fierce wave of sadness rose from her chest.Ang mga simpleng bagay tulad ng mga gamit niyang iniimpake, lalo na 'yung bigay na damit ni Vash at ang mga litrato nilang magkasama, especially n'ong wedding nila na nakasuksok sa cabinet niya, lahat ng iyon ay simbolo na tinreasure niya talaga ang lalaking unang minahal niya.Inisip na niya ang hiwalayan na ito since nagkaroon na sila ng lamat ni Vash pero hindi pa rin siya makapaniwala na dumating na 'yung araw na ayaw na ayaw niyang mangyari.As she packed some of Sean's favorite clothes, she felt as if all the color around her was fading away. Each step she took in the room was gentle, yet the pain in her heart felt like it was being chopped with every movement, especially as she saw her son now peacefully asleep.Hyacinth was disheartened at the thought that it was Vash himself who built their dreams, but he w
"Really, Vash? Si Megan pa rin?" Nanginginig na tuhod na tumayo si Hyacinth. "Vash naman, bakit hindi mo ako kayang pakinggan?""I want to break up with you. You can't force me to love you again. I love Megan more than I loved you before. Now, get the annulment paper or else I'll throw your son to the orphanage."Nanlaki ang mga mata ni Sean at yumakap sa katawan ng ina dahil kaagad na namayani ang takot niya nang marinig niya ang mga salitang iyon mula sa bibig ng ama."Mommy, I don't want to go there. I want to stay with you," paghikbi ni Sean. Ipinalupot ni Hyacinth ang mga braso sa balikat ng anak at idiniin ito sa kanyang tiyan."No! I will never let him to throw you there. Anong akala mo sa anak mo, walang parents?""He is not my son," diin na tugon ni Vash."He is your son! Huwag kang magbulag-bulagan dahil kamukhang-kamukha mo siya. Walang deny 'yon!""Damn, get the hell out of my sight and get the annulment paper already!" Kinabog ni Vash ang long feet table kaya nahulog ang
WHILE Hyacinth was busy cooking lunch for Vash, she couldn't help but notice the children playing in the yard. Sean and Gaeun, together in a game of tag, each of Sean's laughter seemed to bring joy to Gaeun. The kitchen had a glass wall, so she could freely see the kids.Iyong niluluto niyang lunch para kay Vash ay pinapahatid niya sa driver pero ngayon ay napagpasyahan niya na siya na muna ang magdala ng lunch sa kanyang asawa tapos isasama niya si Sean para makapasyal naman ang anak tutal wala naman siyang pasok ngayon.At that moment, it seemed that Hyacinth returned to the past when she went to Vash's company building-a time when she was trying to talk to Vash to accept Sean, but she was humiliated by Vash.Gaeun is always his favorite. Ni pagyakap nga kay Sean never niyang ginawa. Kung sigurong naiintindihan lang ng bata ang sitwasyon ay iiyakan mo na lang ang nangyayari sa kanya.Pumasok na ang mga bata sa sala. "Kuya, let's play another game?" Gaeun asked.Napangiti si Hyacinth
Hindi niya pa pala niya ito natimplahan ng kape. Thankful naman si Hyacinth na lahat ng inihahanda niyang para sa asawa ay kinakain niya at wala siyang naririnig ni isang reklamo sa mga luto niya. Tamad kasi 'yung kabit niyang puro bukaka lang ang alam. Pagitan ng hita lang kasi ang maipagmamalaki.Sakto naman na pagtimpla niya ng kape para kay Vash ay siya namang pagbaba nito sa hagdan. He was just wearing his boxer shorts. Napaubo si Hyacinth kahit wala man itong iniinom dahil sa pangingintab ng katawan ng kanyang asawa. Bakat na bakat ang kanyang ari sa kanyang suot. Kahit siguro pilitin ni Vash na itago ito sa kaloob-looban ng brief ay malaki at maumbok pa rin ang bakat."What? Don't stare at my body." Vash rolled his eyes."S-Sorry." Kasi naman eh! Bakit ka kasi walang suot na pang-itaas, aber? Natutuliro tuloy utak ni Hyacinth."Napirmahan mo na ba?" Tanong ni Vash nang makalapit at naupo na sa paboritong pwesto sa hapag kainan."V-Vash, bakit kailangan nating mag-annul? Paano
BINITAWAN na ni Vash si Hyacinth kaya nanghihina siyang napaupo. Pinanood niya ang asawa na mayroong kinuha sa kabinet sa kanyang table sa kwarto. Isa iyong papel at isang ballpen. Napalunok siya ng sunod-sunod kasabay ang pagwawala ng puso niya sa loob ng dibdib niya."Sign it. Sign this annulment paper and leave this house." Inilahad nito ang annulment paper sa harap niya. Nagmamakaawang tumingin si Hyacinth habang umiiling."Ayokong hiwalayan ka..." Garalgal na boses niyang anas. "...please, babe.""Girl, hiwalayan mo na ang baby ko. Tapos na ang kontrata niyo. Matagal na niya akong gustong pakasalan at dahil letche kang sagabal sa relasyon namin ay hindi namin magawang magpakasal!" Pakikisabat ni Megan pero ang mata niya ay nakay Vash."Desidido ka na bang hiwalayan ako? Hindi mo na ba ako mahal? Kasi ako mahal na mahal kita, Vash. Sobrang mahal kita. At sobrang umaaasa ako na bibigyan mo ng chance ang anak mo... please kahit si Sean lang ang isipin mo. Si Sean lang. Kahit hindi n
IRITABLE na hinagis ni Megan ang kanyang libro sa pader dahil dinig na dinig ang ingay ni Hyacinth na nanggagaling sa katabing kwarto lamang niya. Sinipat niya si Gaeun na mahimbing ng natutulog kaya't bumaba na siya sa kanyang kama at marahas na binuksan ang pinto ng kanyang kwarto. "Ah, babe!" "You're so good, wife! Oh!" Selos ang namayani sa kanyang pagkatao nang marinig niya ang sigaw ng lalaking mahal na mahal niya. Kusa na lang na tumulo ang luha niya. Naiinis siya at gusto niyang manakal kaya't dinaanan na lang sa iyak. Bwesit! Bwesit kang babae ka! Naiirita rin siya kay Vash kung bakit si Hyacinth pa ang kinama nito at hindi siya. Pagkalabas niya ay aawayin niya talaga si Vash. Hindi niya matatanggap na ginagawa pa rin nila ito kahit na maghihiwalay na sila. "I'm coming again, babe. Bilis pa!" "Argh!" Asik ni Megan. Pagalit niyang sinampal ang pader at pumasok muli sa kanyang silid upang takpan ang kanyang mga tainga. "I hate you, Vash Arsean! I hate you! Ako dapat ang
NAPAHAWAK ng matindi si Hyacinth sa kama nang ihagis siya ni Vash roon. She is fully naked. Hindi na siya magugulat na ganyan na ang hitsura niya. She already used to it. Apat na taon na niya siyang ginagawang 'parausan'.Dahil asam din siya sa kanyang asawa, kusa ang mga hita niyang pinaghiwalay ito habang dinausdos ang kanyang palad mula sa kanyang dibdib pababa sa puson upang akitin si Vash. Nagtagumpay naman ito dahil mas lalong umusbong ang pagnanasa ni Vash sa kanya. Naghubad na ito ng kanyang long sleeve at slack. She gulped when she glanced his manhood behind his brief. Umbok na umbok na ito sa tigas.That ten inches long always flutter her."Pleasure yourself," utos ng kanyang asawa. Ang mga mata niya ay dumako sa kamay ni Vash na nagsisimulang paglaruan ang sarili nitong alaga. She did what her husband wants. She rounded her fingers on her clit to catch the wild sensation. Kinagat ni Hyacinth ang tatlong daliri at iniimpit ang ungol habang pinaglalaruan din ang sarili.Ma
Mula kaninang nakaharap ni Hyacinth si Megan ay hindi na sila lumabas sa kwarto nila. Ayaw na niya kasi itong makita at naiirita siya sa mukha ng nangahas sa kanyang asawa. Lumabas lamang siya kani-kanina para magluto ng dinner at para ipagtimpla ng coffee si Vash. Palagi niya itong ginagawa bilang asawa ni Vash. Ipagluluto siya ng almusal, tanghalian at hapunan. Coffee na rin sa tuwing dumarating siya. Ipinaglalaba niya rin siya ng damit at pinagpaplantsa. Basta't lahat ng role ng isang asawa ay ginagawa niya araw-araw. Hindi tulad ng iba diyan na puro paganda pero hindi naman maganda... Wala kasing kwenta si Megan at wala siyang alam na trabauhin kung hindi sumubo lang ng sumubo ng pagkalalaki sa asawa niya. Pang kama lang talaga ang alam niya, wala ng iba. Puro siya kalandian. Puro katawan ang pinapairal. Ni isang beses 'di niya nakita si Megan na pinagsilbihan niya si Vash. Kahit sa pagwalis man lang ay walang ambag. Mga kabit nga naman oh ang kakapal ng mga mukha. Iyong mga