CHAPTER 1
"Mommy!" dahilan para tumingin ako kay Uone ang 4 years old ko na baby."Why Uone?" pabalik ko na tanong nito kaya napanguso ito."Mommy, I want to go to school!" nakangusong sabi nito kaya binuhat ko naman ito."Are you sure you want to go to school?" tanong ko pabalik, at nakangiti naman itong tumango.Hindi madali ang pinag daanan ko dahil namuhay ako ng mag-isa at kahit pamilya ko ay hindi nakakaalam na nabuntis ako ng maaga at kahit ngayon hindi ko parin ito nakakausap.Hanggang sa muntik ng masagasaan ako ngunit may lumigtas sa akin, at laking pasasalamat ko at siya din ang tumulong sa akin upang makapagtapos ako sa pag-aaral.Tinuring din niyang parang totoong anak si Uone at maganda rin ang pakikitungo niya sa akin."Mom, I'm hungry!" kaya naman dali dali akong kumuha ng pagkain dahil nagugutom na pala si Uone."I'm sorry baby!" hinging sorry ko nito.Hay kung saan saan na talaga tumatakbo ang utak ko.Kahit na nawala ang lahat sa akin ay binigyan naman ako ng isang munting baby kahit na mayroong problema mawala na pagnakita ko itong nakangiti.At malapit narin ang pasukan at gusto ng pumasok ni Uone.Si Uone kasi ang batang makulit pero sa mga taong malapit rin naman sa kanya ngunit sa hindi naman ay tahimik itong bata.Tinignan ko naman si Uone na masayang kumain, at medyo nainis naman ako dahil kunti lang ang namana niya sa akin kundi don pa talaga sa papa niya.Napatingin naman ako sa pintuan ng may nag door bell.Lumapit naman ako at dahan dahang binuksan ito at bumungad sa akin si Owen ang lalaking tumulong sa akin."Hi!" nakangiting bati ko nito ngumiti naman ito pabalik."Tuloy ka!" nakangiti kung sabi nito at niluwagan ang pagkabukas ng pinto."Daddy!" sigaw ni Uone at tumakbo ito palapit kay Owen at nagpabuhat."How are you my little Uone?" nakangiting tanong ni Owen nito, mukha tuloy silang mag-ama."I'm always okay po!" nakangiti paring sabi ni Uone."Good!" nakangiting bati nito.Habang naghahanda ako ng pagkain pang umagahan ay naisipan ko na ring dito pakainin si Owen."Did you know, daddy, I'm going to school" pagsisimula ni Uone habang kumakain ng chocolate na dala ni Owen kanina."That's good!" nakangiting sagot naman ni Owen nito."Owen!" tawag ko nito kaya napabaling naman ito sa akin."May sasabihin sana ako sayo kung okay lang!" nahihiya kong sabi nito kase subra subra na ang tulong na binigay niya sa amin."Ituloy mo lang ang sasabihin mo!" nakangiting sabi nito bago uminom ng tubig."Oum, kase kung pwede bang pagkapasok mo sa trabaho ay isasabay ko sana si Uone sayo!" nahihiya kung sabi nito at kasabay ang paghinto nito sa pagkain."It's okay!" nakangiting sabi nito dahilan upang makahinga ako."Thank you Owen, alam kong nakakahiya na ito sa iyo!" hindi ko mapigilang maiyak."Don't cry Quena alam mo bang pumapangit ka niyan!" dahilan para mahampas ko ito."Uone!" tawag ko nito kaya tumingin naman ito sa akin."Give thank you to your Daddy Owen!" nakangiting sabi ko nito kaya tumayo naman ito at lumapit kay Owen."Thank you Daddy Owen!" nakangiting sabi ni Uone at yinakap naman ito ni Owen.Pagkatapos naming kumain ay niyaya naman kami ni Owen na mag mall tatanggi na sana ako ng unang sumakay si Uone sa kotse kaya wala nalang akong nagawa kundi pumayag.Habang nasa byahe kami ay tahimik lang akong tumitingin sa labas ng bintana.Hanggang sa nagsalita si Owen "So how's day nong wala ako?" tanong nito habang tuloy lang ang tingin nito sa daan. "Medyo malungkot lalong lalo na si Uone lage kang hinahanap!" nakangiting sabi ko nito."Marami kasi akong inasikaso dahil umuwi dito sa pilipinas ang pinsan kung baliw!" nakangiti namang sabi nito kaya natawa rin ako."Bakit mo naman nasabi na baliw ang pinsan mo?" natatawang tanong ko nito."Eh kase naman sinaktan niya ang dating ex girlfriend niya tapos ngayon bumalik siya sa pilipinas upang hanapin ito!" dahilan para mapahinto ako at nawalan ng ganang sumagot."Hey are you okay!" tawag nito kaya tumango nalang ako.Hindi naman ito nagsalita ulit kaya tinignan ko nalang ito bilang nagmaneho at natutulog narin si Uone na nasa tabi ko kaya agad ko naman itong hiniga at inunan ang paa ko.Malayo layo pa ang byahe dahil ang nabili kong bahay ay malayo sa city.Hanggang sa nakaramdam ako ng antok kaya umidlip lang muna ako.Nagising ako ng may tumapik sa pisnge ko kaya napamulat ang mata ko at bumungad ang nakangiting Owen at katabi nito si Uone na nakangiti sa labas kaya naisipan ko ng bumaba.Nagpabuhat naman si Uone kay Owen kaya mukha tuloy silang mag-ama.Una naman itong lumakad kaya sumunod nalang ako nito pagkapasok namin ay maraming nakatingin sa amin at yung iba naman pinupuri kami at may iba naman na nilalait ako kase hindi daw kami bagay."Don't mind them!" dahilan para mapatingin ako kay Owen at nakangiti pala ito sa akin.Napatango nalang ako at pumunta kami sa mga school supplies dahil mag-aaral na si Uone.Binaba naman ni Owen si Uone at pumili naman ito ng mga gamit kaya natawa nalang ako nito, hay kahit hindi ako mahal nang papa mo may biyaya namang kapalit.Nang natapos na kami dahil tinulungan na namin si Uone na buhatin ang lahat ng pinamili niya at pinaupo nalang kami dahil si Owen na ang pumila.Napakaswerte naman ng magiging asawa ni Owen dahil nasa kanya ang lahat.Nang natapos na ito ay lumapit na kami sa kanya at kasabay ng may nagsalita at bumungad sa amin ang magandang babae."Owen It's that you!" nakangiting sabi nito napa wooh naman kami.Ngumiti lang sa kanya si Owen at bumaling naman ang tingin nito sa akin."Who is she?" nakangiting tanong nito kay Owen sasagot na sana ako ng sumabat si Owen."By the way Ate Seena this is my wife and son!" dahilan para lumaki ang mata ko at kinurot si Owen sa tainga kaya napaigik naman ito at kasabay ang pagtawa ng babae sa amin."Oh my god I can't believe this! naunahan mo pa ako at alam naba ito ng mama mo?" dimakapaniwanag tanong nito.Dahilan para mapatingin sa amin ang ibang tao dahil may malakasan kase ang pagsabi nito.Nagpasalamat naman ako ng natapos na ang pagtatanong sa amin at hindi daw ito makapaniwala at naunahan pa daw siya at ang kapatid pa nito."Pagpasensyahan mo na si Ate Seena ganon talaga yon!" sabi ni Owen habang nagmamaniho."Okay lang naman nakakatuwa naman siya eh!" nakangiti kong sabi nito."Pero bakit ka nagsinungaling kanina?" tanong ko nito bahagya naman itong tumingin sa akin at tumawa kaya naman sinamaan ko naman ito ng tingin."HAHHAHA ginawa ko lang yon dahil para kulutin na naman ni Ate yung pinsan ko!" nakangiti pang sabi nito.Okay!" sabi ko nalang nito.CHAPTER 2Kwentuhan lang kami hanggang sa dumating kami sa bahay at nagpaalam narin ito.Lumipas ang isang araw ay naghahanda na ako sa lahat ng gagamitin ni Uone dahil malapit na itong mag-aral at kailangan ko na rin siyang i enroll."Uone!" tawag ko nito agad naman itong lumingon sa akin at lumapit."Why Mommy!" cute na ani nito, kaya agad ko naman itong binuhat at hinalikan sa noo ito.Niyakap ko ito ng mahigpit at napaiyak sa tuwa."Mommy are you crying!" dahilan para ngitihan ko ito."Yeah, Mommy is crying but tears of joy lang naman to!" nakangiti kong ani nito.Pinagmasdan ko lang ako ni Uone at mayamaya ay natulog na ito kaya nilapag ko na ito sa kanyang kama."Goodnight Uone, mahal na mahal ka ni Mommy, at walang sino mang makakatumbas sayo!" nakangiting sabi ko nito at hinalikan ulit sa noo at kinumutan.Dahan dahan naman akong naglakad upang hindi makagawa ng ingay.Nang nasa tapat na ako ng pinto ay dahan dahan ko itong binuksan at dahan dahan sinirado.Nang naka baba na a
CHAPTER 3It's been a long years I saw her, Na mimiss ko na rin siya, kung hindi lang talaga ako gago hindi sana ako magkakaganito.Napatayo naman ako ng bumukas ang pinto at pumasok si Ate."Tst, tingnan mo si Owen naunahan ka pa!" kaya napatingil naman ako sa sinabi nito."Oh tingin tingin mo!" sabi nito kaya bigla naman akong nainis."What's your problem?" inis na tanong ko nito at umupo, ganon rin ito umupo sa katapat kung upuan."Nakita ko kase si Owen sa mall at nagulat ako dahil may kasama itong babae at isang batang lalake!" upang mapahinto ako, what does mean imposible namang may asawa na yon kahit girlffriend wala ngayong pinakilala."Eh ano naman baka secretary niya lang!" dahilan upang mapaigik ako dahil piningot nito ang tainga ko."Tst anong secretary ha, asawa nga niya eh!" sigaw nito wait what asawa ang bilis naman ata."Pero alam mo yung bata may kahawig eh, I don't sure pero I think the child is similar pero paano naman!" tumingin naman ito sa akin bago tumayo."Magt
CHAPTER 4I woke up early so that I could prepare Uone's things, at makapaghanda narin ng aming agahan.Subrang tulog parin nito kaya dahan akong naglakad upang hindi makagawa ng ingay, nang nasa tapat na ako ng pinto ay lumingon muna ako nito bago binuksan.I couldn't believe it, because I used to carry Uone, but now he's going to school, ang dali lang talaga lumipas ng panahon.Prepare na lahat ng bag, notebook, paper, bondpaper, at lapis at iba pa na nilagay ko sa bag nito.Pagkatapos naman ay nagluto ako ng baon nito.at nilagay ko na rin sa baonan pagkatapos kung magluto.Sa umaga naman ang maghahatid kay Uone sa school si Owen tapos paghapon naman ay ihahatid na ito sa school bus kasama ang mga kaklase nito.Umukyat naman ako sa taas upang gisingin ito at ng nakapasok na ako sa kwarto ay agad akong lumapit at dahan dahang ginising.Mayamaya ay nagkusot ito ng mata at dahan dahan dinilat at tumingin sa akin."Mommy!" nakangiting bati nito kaya binuhat ko at tumongo sa cr upang pa
CHAPTER 5Nagpasalamat naman ako ng tumigil na ang ulan kaya naman nakahinga na ako ng maluwag.Hindi ko pa rin alam kung paano haharapin sila Mama at lalo na si ate.Nung una nagalit ako kay ate pero ngayon medyo nawala na rin.Nagtungo naman ako sa kusina upang makapaghanda ng makakain.Naka sakay kami ngayon sa mamahaling kotse ni Lowey.Habang si Uone naman ay masayang nagtitingin sa labas ng bintana. "Quena?" para mapatingin ako nito, at hindi ko rin mapaliwanag parang kinakabahan ako."Bakit?" tanong ko."Pwede ka bang sumama sa akin family dinner kase namin Mamaya!" hindi ko talaga mapaliwanag ang aking naramdaman may excitement may kunti ring kaba."Sige!" pumayag na rin ako nito, dahil ayaw kung mainis ito sa akin, at masaya rin akong makilala ang pamilya niya.Nang nakarating na kami sa harap ng school ay nagpaalam naman ito sa amin.Nang nasa harap na kami ng pintuan ay huminga muna ako ng malalamim bago dahan dahan kinatok ito.Pagkabukas naman ng pinto kasabay ang pagka
CHAPTER 6"May sasabhin ka diba?" tanong ko nito dahilan upang tumingin ito sa akin."Gusto kong magpaliwanag sayo dahil mali- hindi ko na siya pinatapos."Matagal nayon kaya wag ka ng magpaliwanag!" may dumaan namang lungkot sa mukha nito ngunit hindi ko nalang pinansin."Alam kung nagkamali ako, but listen me first magpapaliwanag ako!" at lumapit sa akin kaya naman na pa atras ako.Hanggang sa wala na akong maatrasan at hinawakan ang bewang ko kaya aksidente akong napayakap nito.Kaya naman tinulak ko ito at napalayo sa akin."Don't you dare to touch your dirty skin of me!" inis na sigaw ko nito. " At sa tingin mo ba may magbabago kung magpaliwanag ka!" sigaw ko parin nito. "At wag ka basta mangyayakap bigla baka makita ka ng anak ko!" sabi ko pa nito dahilan para tumawa ito ng pagak."So, Pinagtatanggol mo pa ang anak mo!" sabi nito sa akin ng ikinagalit ko, how dare him na pagsalitaan ang anak ko. "Of course kase anak ko!" galit na sagot ko."Who's the father Shin?" sigaw nito ng
CHAPTER 7Pagkarating ko sa bahay ay tumawag ako kay Owen upang ipaalam na hindi nalang ito ginising dahil baka ma istorbo ko pa ito.Naghanda naman ako ng pananghalian namin dahil tiyak na gutom na itong si Uone.Pinaupo ko lang ito sa upuan habang nanunuod ng Alphapet dahil makakatulong ito.Hindi ko parin mapigilang mainis dahil naglapat naman ang labi namin ni Thom, at sa tingin pa nito na nakakatakot.Ngunit hindi dapat ako matakot sa kanya dahil lang sa mga pinapakita nito at mga kilos.Pagkatapos kung magluto ay inilapag ko na sa mesa.Nagdasal muna kami ni Uone bago ipagsandok ito ng kanin.Tinignan ko lang ito habang kumakain, masasabi kung matured at matalino si Uone na bata dahil sa kilos nito.At tiyak akong namana niya sa kanyang ama.Speaking of him, may alam ba siya dahil sa pagtanong nito na anak ba niya si Uone.Ngunit pinagsawala ko nalang ito ng pansin, ang mahalaga ngayon dapat focus ako sa anak ko at sa sarili ko.Pagkatapos naming kumain ay sabay kaming nag toot
CHAPTER 8Pagkatapos naming kumain ay wala nang kibo sa amin si Thom, problema ng lalaking to.Galit ba siya kanina dahil sa tanong nito.Nakatulog naman si Uone habang nakayakap sa akin.Iidlip na sana ako ng nagsalita si Thom."Ilang taon na si Uone!" tumingin naman ako sa pwesto nito at laking gulat ko na nakatingin pala ito sa akin."4 years old!" maikli kong sagot."Saan pala tayo pupunta?" tanong ko nito dahil hindi ko alam kung saan kami dadalhin nito."Park!" maikling sagot nito ng ikinatango ko nalang.Hay nako ayaw ko na sanang mapalapit sa kanya pero sadyang ang panahon talaga ang kusang nagtagpo sa amin.Pagkarating namin sa park na sinasabi nito ay di ko mapigilang mamangha dahil sa subrang ganda at marami ng mga bata ang naglalaro.Hindi parin ako bumaba dahil hindi pa nagising si Uone alangan namang iwanan ko siya dito.Ngunit gumalaw naman ito at minulat ang mata."Mommy nasan po tayo?" tanong nito sa akin."Nandito tayo sa park!" ngiting sagot ko nito dahilan para mag
CHAPTER 9Hindi ko parin mapigilang mainis kapag nanaiisip ko si Thom.Hay siguro iidlip muna ako dahil nakaramdam ako ng pagod.Tumabi naman ako ng tulog kay Uone, at hanggang sa kinain ako ng antok.Nagising ako dahil sa ingay ng phone ko, hindi ko nalang ito tinignan dahil inantok pa ako at sinagot ko nalang."Hello!" [What the hell did you leave me Shin!] dahilan para magulat ako, shit bakit niya ako tinawagan wala naman siyang number sa akin ha?."Ano bang problema mo?" inis na tanong ko at nawala na ang antok dahil sa pag sigaw nito.[Bakit mo ako iniwan ha?] tanong nito."Eh ano naman kong iniwan kita ha at siya ka mind your own business Thom!" sabi ko nito at pinatayan ng tawag. I hate him very much.Naisipan ko nalang bumaba at buti naman hindi parin nagising si Uone.Simula nong makita ko ulit si Thom ay marami na akong iniisip at problema.Sakit talaga sa ulo, hindi naman siya ganto nung kami pa.Maybe magbabago talaga ang tao, hay ma eestress ako nito kong patuloy ko siya