20
(ลอบยิง?)Per. “รู้ไหม ว่ากว่าฉันจะหลับก็เกือบตอนเช้า ฉันเห็นว่าคุณงอน เลย เอาบัวลอยไข่หวานมาง้อ แต่คุณก็เมินฉันอ่า..ฐานทัพ” น้ำเสียงงอแง ใบหน้าสวยบูดบึ้งด้วยอารมณ์งอน น้อยใจสามีอย่างหนัก“ผม..ขอ..” ฐานทัพไม่ทันได้อ้าปากว่าเรื่องของตัวเองจบ เขาเถียงไม่ทันเธออีกแล้ว “ฉันจะกลับบ้านแล้ว ไม่อยากคุยกับคุณหรอก” ดาด้าพูดพลางสะบัดหน้าหนี เตรียมจะก้าวเดินออกจากห้อง “ดะ..ดาด้า” หมับ! ฐานทัพรีบเข้าไปตะครุบคนตัวเล็กมากอดไว้“ปล่อยเลยนะ” ดาด้าโวยวายไม่ยอมเลิก ใบหน้าสวยยังคงบูดบึ้งด้วยความงอนหนัก “โอ๋ หายโกรธผมนะคนดี” ฐานทัพไม่รู้จะง้อยังไง ได้แต่กอดร่างนุ่มนิ่มไว้ พูดโทนเสียงอ่อนโยน ง้อหญิงสาวราวกับเธอเป็นเด็กสามขวบ “...!!” ดาด้ายืนตัวเกร็งแข็งทื่ออยู่ในอ้อมกอดของร่างตัวโต ไปไม่ถูกเลยพอเจอฐานทัพในโหมดนี้ ใบหน้าสวยเห่อร้อนแดงหนัก นี่เธอกำลังเขินอายเขาอย่างนั้นหรือ? “ผมขอโทษ อย่าโกรธเคืองผมเลยนะครับ เมื่อคืนผมก็นอนไม่หลับเพราะคุณเหมือนกัน” ฐานทัพว่า พลางวางหน้าบนไหล่นุ่มนิ่มของหญิงสาว “...” ตึกๆ ตึก! ใจดวงเล็กเต้นอ21(มีแววกลัวเมีย?)***ปั่ง!!! กระสุนแหลมเจาะแขนชายร่างท้วมจนหงายหลังนอนลงพื้นแข็ง!!"อั๊ก! นายผมขอโทษ..ผมไม่คิดว่าไอ้ผู้กำกับ มันจะมีฝีมือยิงปืนแม่นมากขนาดนี้""มันจะไม่แม่นได้ไง..มันเป็นตำรวจ!" น้ำเสียงคลั่งโมโหเอ่ย แล้วเล็งปืนจ่อไปที่คนร่างท้วมปั่ง!! ลำแขนหนาอีกข้าง ถูกกระสุนแหลมเจาะจนเลือดกระจาย"อั๊ก..นะ..นาย""มึงมันสมควรตายด้วยซ้ำ กูบอกให้วางแผนให้ดีๆ มึงเสือกพลาด! ให้มันฆ่าคนที่ส่งไปจนหมด!" ฮิวโก้ตวาดเสียงเดือดดาล "ตะ..ตอนแรกมันเกือบตายแล้วครับ..แต่เมียมันช่วยเอาไว้ก่อน""เมีย.." "ใช่ครับ..เมียมันยิงคนของเราตายคนนึง" "หึ.." ฮิวโก้ทำหน้านิ่งนัยน์ตาดุดัน หลังจากนี้คงต้องมองผู้หญิงอย่างดาด้าใหม่ซะแล้ว ใจเด็ดดีหนิ ช่างสมกับเมียตำรวจจริงๆ"ตอนนี้มันมีจุดอ่อนคือเมีย เราจับเมียมันมาเป็นตัวประกัน ล่อให้มันออกมาตายอีกครั้งก็ได้ครับนาย"ถุย!! ฮิวโก้ถ่มน้ำลายใส่หน้าลูกน้อง พร้อมตวาดอย่างโมโห"มึงคิดว่าหลังจากนี้ มันจะปล่อยให้เมียมันคลาดสายตาหรอไงว่ะ มึงนี่มันโง่!""นะ..นายผมสัญญาว่าผมจะฆ่าไอ้ผู้กำกับนั่นให้ได้" เสียงอ้อนวอนเอ่ยปั่ง!!! ฮิ้วโกลั่นไก่นัดสุดท้าย เจาะกระโหลกลูกน้องที่ท
22(จุก!NC20++)****[Part.Dada]พอกลับถึงบ้าน ฉันตรงดิ่งขึ้นห้องมาอาบน้ำทันที ส่วนฐานทัพเขาก็อาบน้ำห้องของเขา วันนี้จะเป็นอีกหนึ่งวันที่ฉันจดจำไว้ชั่วชีวิตเลยล่ะ ตั้งแต่เข้าวัยเบญจเพสมานี่ ฉันเจอแต่เรื่ิองจริงๆ เกือบติดคุกเพราะยัยแม่หมอลวงโลก โดนลักพาตัว ล่าสุดเกือบตายในดงปืน แต่คิดไปคิดมาทุกครั้งที่เจอเรื่ิองร้ายๆ ก็มักจะมีฐานทัพอยู่ในทุกเหตุการณ์ตลอด ^^"แล้วฉันเผลอยิ้มอะไรนี่" ฉันจับแก้มตัวเองเบาๆ มองตัวเองในกระจก ทำไมพอนึกถึงหน้าฐานทัพแก้มฉันต้องแดงด้วยอ่า"พอๆเลิกคิดและฮุบยิ้มได้แล้วดาด้า" ฉันบ่นกับตัวเองพลางใส่ชุดนอนสายเดียวผ้าลื่นตัวโปรด "เฮ้อ..หรือว่าพรุ่งนี้ฉันจะไปทำบุญแก้เคล็ด เบญจเพสดี" ฉันพูดกับตัวเองอีกครั้ง พร้อมเดินก้าวออกมาจากห้องน้ำ ปั่ง!! เสียงประตูห้องน้ำถูกดึงปิด ฉันเป็นคนไม่ชอบเปิดประตูห้องน้ำทิิ้งไว้ ชอบมโนกลัวตัวประหลาดๆจะเดินออกมาจากห้องน้ำตอนฉันนอนหลับอะขวับ! "วะ..ว้าย..คุณ!" ฉันร้องอุทานเสียงหลง เมื่อเห็นร่างคนตัวโตยืนพิงโต๊ะเครื่องแป้งฉันอยู่ เขาอาบน้ำเสร็จแล้ว ทำไมไม่ไปนอนล่ะเนี่ย"คุณตกใจอะไรสามีตัวเอง" ฐานทัพถามฉันด้วยสีหน้านิ่งขรึม "...." แม้ ก็เ
23(เมียผู้กำกับน่ะโหดจริงๆ)****สายของวันถัดมา..Rrrrr~ เสียงเรียกโทรศัพท์ปลุกเจ้าของร่างบางที่ซบหน้าอยู่ในอกหนาอุ่นๆ "...." ดาด้าลืมตางัวเงียเงยมองใบหน้าหล่อที่กำลังหลับไหลตาปรึบๆ นี่เธอนอนซุกอกเข้าทั้งคืนเลยหรอ? มือเรียวเล็กจึงรีบคว้าโทรศัพท์เครื่องหรูมากดรับสายทันที"อือ..ฮัลโล ณิชา" น้ำเสียงง่วงเอ่ยกับคนทางปลายสาย("ดาด้า..คืนนี้แกว่างไหม?") ฟรึ่บ! ฐานทัพเริ่มขยับตัว ลืมตามองคนคุยโทรศัพท์นิ่งๆ ไม่ได้ส่งเสียงอะไร"คืนนี้หรอ?" ดาด้าตอบ พลางส่งสายตามองเจ้าของดวงตาคมเข้มของฐานทัพ ("ใช่แกว่างไหม พอดีไอ้โซ่มันมาเที่ยวไทย เลยอยากนัดรวมตัวกัน")"เอ่อ..คือ" ตากลมโตเหลือบมองฐานทัพอีกครั้ง ไม่รู้ทำไมถึงไม่กล้าตอบออกไป อีกอย่างทำไมเธอต้องรู้สึกเย็นข้างๆด้วยก็ไม่รู้("อาการอึกอักขนาดนี้..นี่แกอยู่กับสามีใช่ไหม ดาด้า?") เสียงใสของณิชาเอ่ยอย่างรู้ทัน"...." ดาด้าเริ่มอึกอัก จะขยับตัวลงจากเตียง เพื่อเดินออกไปคุยให้ไกลจากฐานทัพ ไม่รู้ทำไมเธอต้องเกร็งรังษีแปลกๆที่มาจากเขาด้วย("ดาด้า..ตอบมา") ณิชาเริ่มกดดันเพื่อนสนิท ตั้งแต่มีสามี
24(สรุปว่าไม่หึง?)****Per."ฐานทัพ..คุณเจ็บมากไหม" เสียงอ้อนๆปนรู้สึกผิดเอ่ยถาม มือเรียวเลื่อนขึ้นแตะริมฝีปากของฐานทัพเบาๆ ทำตาปริบๆใส่ "...." ฐานทัพมองอาการที่เปลี่ยนไปของหญิงสาวด้วยแววนิ่งเรียบ ช่างต่างจากคนเมื่อกี้ลึกลับเลย เมื่อกี้เขาเกือบเอาเธอแทบไม่อยู่"ฉันขอโทษน้า..เมื่อกี้ฉันเลือดร้อนไปนิด" ดาด้ากล่าวขอโทษด้วยรอยยิ้มแห้งๆ เธอไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน แทนที่จะยับยั้งอารมณ์ ปกติเธอไม่ใช่คนแบบนี้ออกจะใจเย็นจะตาย"....""ผมว่าไม่นิดนะ..สารวัตร เล่นผู้กำกับซะท่านเลือดกลบปากเลย" นายตำรวจอีกคนกระซิบกับกุนซือด้วยหน้าหวาดเสียว "ฐานทัพกลับบ้านกันเถอะน้า..เดี๋ยวฉันทำแผลให้" เสียงอ้อนๆเอ่ย"...." ฐานทัพมองคนตัวแสบนิ่งเงียบ จะโกรธเธอก็โกรธไม่ลง ความผิดตัวเองล้วนๆที่ไม่บอกกล่าวเธอก่อน ไม่คิดว่าดาด้าจะอารมณ์ร้อนขนาดนี้ด้วย"สารวัตรผมขอตัวก่อน" ฐานทัพตีสีหน้าสุขุมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นไปเอ่ย "ไปกันค่ะ..เดี๋ยวฉันขับรถเอง" ดาด้าจับมือหนาดึงลากร่างตัวโตของฐานทัพให้เดินตามมาที่รถ"เห็นไหมเพราะแก ทำผัวเมียเขาเกือบทะเลาะกัน" โซ่ที่ยืนมองอยู่ด้วยหันมากล่าวว่าณิชา"เอ้า..ก็ฉันไม่รู้หนิ..ใครเห
25(คุณย่าสามี?)****[Part.Dada]"อือ กี่โมงแล้วนะ" ฉันบ่นพึมพำเบาๆ ใช้มือควานหยิบโทรศัพท์แถวหัวเตียงมาดูเวลาพึ่งจะเจ็ดโมงเช้าเอง ได้ยินเสียงน้ำกระทบพื้นในห้องน้ำ ฐานทัพคงตื่นแล้วล่ะ เมื่อคืนเล่นฉันจนเพลียสลบลงไปก่อนเลยนะ เห็นนิ่งขรึมแบบนี้ หื่นไม่ใช่เล่น!แกร็ก แอ้ด! เสียงผลักประตูออกมา"..." ฉันถึงกับแอบกลอกตาเล็กน้อย ฮึ้ย ออกมาในสภาพพันผ้าขนหนูหมิ่นเหม่ เปลือยบนโชว์กล้ามอีกแล้ว"หึ" ฐานทัพมาหยุดยืนยกยิ้มมุมปากใส่ฉัน อยู่ตรงปลายเตียง"...?? ยิ้มแบบนี้คืออะไร ฉันย่นคิ้วหากันยุ่งๆ ก่อนจะก้มกดโทรศัพท์ตอบข้อความพี่เอมมี่ ช่วงสิบโมงฉันมีเว้นท์ที่ห้างฟรึ่บ!! โทรศัพท์ฉันถูกแย่งออกจากมือ ซึ่งฉันมองเขม็งไปที่ฐานทัพหน้ายุ่งๆอะไรของเขาเนี่ย ต้องการเรียกร้องความสนใจอะไรก่อน"สามีจะไปทำงานแล้ว..ไม่สนใจกันหน่อยหรอ?" ฐานทัพถาม ทิ้งตัวขยับเข้ามาเบียดกับตัวฉัน"ฐานทัพ..คุณช่วยไปแต่งตัวดีๆก่อนได้ไหม" ฉันทำหน้ามุ่นๆ เผลอใช้มือผลักหน้าอกเขาเต็มๆฟรั่บ!!"..!!""ฉะ..ฉันไม่ได้ตั้งใจนะ" ฐานทัพทำหน้ายิ้มกริ่มเลยอ่า ฉันรีบเอามือออกจากอกเขาอย่างไว"นี่..ผมโดนภรรยาแต๊ะอั๋งแต่เช้าเลย" ฐานทัพว่า ทำ
26(อย่ามาแหยมกับดาด้า)**** [Part.Dada]"พี่เอมมี่..ด้าแต่งหน้าเสร็จแล้วขอแอบวาบไปซื้อกาแฟดื่มได้ไหมคะ" ฉันรู้สึกเพลียๆง่วงๆเลยหันไปบอกพี่เอมมี่ที่นั่งกดโทรศัพท์เล่นอยู่ "ต๊าย! นี่พี่หูฝาดไปหรือเปล่าคะ..นานๆจะเห็นน้องดาด้าอยากกาแฟสักที" "หูไม่ฝาดหรอกค่ะ ด้าอยากดื่มจริงๆ รู้สึกง่วง เพลียๆ" ก็เมื่อคืนน่ะสิ ตาฐานทัพกวนฉันอ่า ได้นอนไม่กี่ชั่วโมงเอง"นั้นพี่ไปซื้อให้เองค่ะ..นั่งรออยู่ในนี้แหละ..ไม่ต้องไปเฉิดฉายปรากฎตัวหรอก" "ค่ะ..ขอบคุณนะคะ พี่สาวคนสวยของด้า" ฉันพูดทำหน้าอ้อนใส่พี่เอมมี่ นางน่ารักแบบนี้กับฉันตลอดเลย"ว่าแต่เพลียเนี่ย..เพลียมาจากอะไรคะ?" พี่เอมมี่ทำหน้ายิ้มกรุ่มกริ่มแซวๆใส่ฉัน"ก็เพลีย..เพราะนอนน้อยไงคะ" ฉันว่าแล้วตีสีหน้านิ่ง เอาโทรศัพท์มากดเป็นเข้าเกมส์."โธ่ๆ เพลียเพราะสามีที่บ้านก็บอกกันมาตรงๆก็ได้..สงสัยกลัวพี่จะอิจฉาแน่ๆ" เสียงพี่เอมมี่นางพูดจีบปากจีบคอและหมุนตัวเดินบิดก้นดิ๊กๆเดินออกไป"รู้มากตลอด" ฉันส่ายหน้ายิ้มๆ กำลังจะก้มกดโทรศัพท์แต่ได้ยินเสียงของสามคนพ่อแม่ลูกกำลังเดินบ่นเข้ามา"พี่เควินท์อ่า..แค่มิรินแต่งตัวโชว์พุ่งนิดหน่อยเอง จะทำหน้าซีเรียสอะไรนักหนา" เ
27(เมื่อสามีไม่สนใจ)****@สน.แค่ก! แกร็กๆๆ เสียงดาด้ากับเอมมี่ช่วยกันย้ายของที่แฟนคลับให้ มายังหลังรถของฐานทัพ ซึ่งเจ้าตัวอะไม่ได้มาช่วยดาราสาวกับผู้จัดการขนเลย ส่งแต่ลูกน้องฝากเอากุญแจรถมาให้ "จิ้! ตัวเองงานยุ่งยังจะให้มาหาอีก!" ดาด้าบ่นเสียงกระฟัดกระเฟียดด้วยความอารมณ์เสีย"ชะ..อุ่ย!" นายตำรวจที่ช่วยขนของย้ายถึงกับสะดุ้งกับเสียงของดาราสาว"น้องดาด้า..ไม่วีนสิคะลูก" เสียงเอมมี่ที่ยกตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ยักษ์ออกมาจากรถ "ก็ได้ค่ะ..ไม่วีนก็ได้" ดาด้ายู่หน้ายุ่งเอ่ย แล้วคว้าถุงขนมถุงใหญ่ที่แฟนคลับซื้ิิอให้มาถือ"น่ารักมากค่ะ" เอมมี่หันมายกนิ้วโป้งให้ดาด้ายิ้มๆแกร็ก!! ปั่ง!! นายตำรวจปิดท้ายก่อนจะหันมาส่งกุญแจรถของฐานทัพให้ดาด้าด้วยรอยยิ้มเหยๆ ภาพวันนั้นที่เห็นฐานทัพโดนดาราสาวชกปาก ยังติดตาเขาอยู่เลย"ขอบคุณนะคะ" ดาด้ากล่าวขอบคุณนายตำรวจ ก่อนจะหันมามองหน้าเอมมี่ ผู้จัดการตัวดีที่กำลังส่งสายตาอ่อยขั้นเทพใส่นายตำรวจหนุ่มหน้าตาดี"บ้าผู้ชายเก่ง" ดาด้าบ่นอุบอิบ แล้วเอาตัวเองมายืนบังนายตำรวจหุ่นล่ำที่เอมมี่กำลังส่งสายตาแทะโลมอยู่"อุ๋ย
28(ในเมื่อดื้อก็ต้องโดนกำราบ)NC++กรุบกริบ****Per."อะ..เอ่อ..ผู้กำกับครับ..ตรงแก้มครับ" รชตชี้แก้มของฐานทัพที่มีรอยลิปสติกของดาด้า"ทำไม แก้มผมทำไม?" ฐานทัพถามหน้านิ่งขรึม มหน้าพวกนายตำรวจสลับกันไปมา"แก้มท่านมีรอยจูบครับ" รชตชี้แก้มข้างซ้ายของฐานทัพ "...." มือหนาจับแก้มที่มีรอยลิปสติกของภรรยาตัวแสบ ฐานทัพตีสีหน้าขรึมดุ มองพวกลูกน้องเรียงคน รีบสาวเท้าหันหลังผลักประตูห้องประชุมออกไป"ฮะๆ" "ฮะๆ..ฮ่า" นายตำรวจพากันหัวเราะผู้บังคับบัญชาของตัวเองเสียงลั่น "...." กุนซือมองความเฮฮาเสียงหัวเราะของนายตำรวจหน้านิ่งเรียบ เมื่อกี้คงกลั้นหัวเราะกันแทบตายสินะ"สารวัตรไม่ขำเลยหรอครับ" รชตหันหน้าขำๆมาถามกุนซือที่นั่งตีสีกน้านิ่งขรึม ทำแววตารำคาญ"มีอะไรให้หน้าขำ.." กุนซือว่า เขาเห็นสองสามีภรรยาคู่สวีทกันจนเอียนแทบเลียนแทบจะออกปากแล้ว"เฮ้อ..ผมไม่อยากคุนกับสารวัตรแล้ว" รชตสะบัดหน้าหนีกุนซือทันที ไร้อารมณ์เก่งอยู่คนเดียวตลอด"แสบมาก" ฐานทัพหยิบทิชชูเช็ดคาบลิปสติกสีแดง มานึกคิดอีกที ดาด้าคงอยากก่อกวนที่เขาไม่สนใจ เลยป่วนสามีตัวเองเต็มที่ Rrrrr~ กระทิง"...." ฐานทัพมองชื่อบนจอโทรศัพท์ สายเรียกเข้
30(หมัดเดียวเอาอยู่!)****แกร้ง!!! แกร้ง!!! แกร้ง!!! เสียงลูกสนุกเกอร์ถูกไม้คิวแทงกลิ้งกระทบลูกสีจำนวนหลายลูก จนลงหลุมในที่สุด ฮิวโก้มองอย่างพึ่งพอใจ ก่อนจะหันใบหน้าดุดันมองลูกน้องอีกกลุ่มเดินเข้ามาใหม่ "เป็นไง..วันนี้ไอ้กระทิงมันไปไหนบ้าง?" เสียงทุ้มดุดันเอ่ยถาม ด้วยความไม่ไว้ใจกระทิงจึงให้ลูกน้องอีกกลุ่มนึงคอยสะกดรอยตาม"ไอ้ทิงมันไปหาผู้กำกับฐานทัพ มันสองคนมีเรื่องกันครับนาย" เสียงห้าวเอ่ยพร้อมกับยื่นโทรศัพท์ที่อัดคลิปไว้ส่งให้ฮิวโก้ดู"นี่นายมาทำร้ายฐานทัพทำไมฮะ!" ผลัวะ!! "ก็มัน.." ผลัวะ!!"มาทางไหนกลับไปทางนั้นเลยนะ!" เสียงดาด้าโวยวายแว้ดใส่กระทิงด้วยความโกรธ มาทำร้ายสามีของเธอได้ยังไง"หึ.." ฮิวโก้หัวเราะในลำคออย่างถูกใจดาด้า พลางพูดเสริมขึ้นมาอีก "กูชักถูกใจเมียไอ้ฐานทัพแล้วสิ" "แสดงว่าไอ้กระทิงมันไม่ได้ส่งข่าวไอ้ฐานทัพน่ะสินาย" ชินน์ลูกน้องมือขวาของฮิวโก้โพล่งขึ้นมา"ยังไงกูก็ไม่ไว้ใจคนเหลี่ยมเยอะอย่างมันอยู่" คนอย่างเขาไม่มีทางไว้ใจใครง่ายๆ"พวกมึงคอยตามมันต่อ..แล้วรายงานกู" ฮิวโก้หันไปสั่งลูกน้องกลุ่มเดิม แล้วโบกมือไล่ให้ออกไป"งานเลี้ยงครบรอบของพ่อกู..ใครได้บัตรเชิญบ
29(สามีดาด้าใครก็แตะไม่ได้!)****สายของวันถัดมา.. เสียงทำอาหารดังมาจากในครัว ช่อฟ้าที่ตื่นคนแรกของบ้าน ลงมาจัดเตรียมอาหารไว้หลายอย่าง ซึ่งในเมนูมีแต่ของโปรดของหลานชายเขาทั้งนั้น หมับ!! เอวนุ่มๆของช่อฟ้าถูกร่างตัวโตของฐานทัพกอดรัดจากทางด้านหลัง"นึกว่ากอดเมีย..จนไม่อยากกอดย่าไปแล้ว" ช่อฟ้าว่าหลานชายตัวดีด้วยความหมั่นไส้ นึกถึงเมื่อคืนมันเล่นซะย่ามันเกือบเป็นลมตรงหน้าประตู"หึ" ฐานทัพส่ายหน้ายิ้มๆ พร้อมปล่อยกอดช่อฟ้ามองอาหารที่ถูกจัดเรียงรายไว้หลายจาน และก็ต้องยิ้มออกมาอีก เมื่อมีอาหารจานโปรดของตัวเองอยู่"สลัดแตงกวาจีน" ฐานทัพพึมพำเมนูโปรดของตัวเอง ต้องเป็นฝีมือของคุณย่าของเขาเท่านั้นถึงจะถูกปาก"แล้วเมียแกล่ะ ชอบทานเมนูอะไร?" "คุณย่าจะทำให้ดาด้าทานหรอครับ?" ฐานทัพยกยิ้มบางๆ ถามคนชอบทำเป็นปากร้ายแต่ใจดี"ไม่ทำหรอก..อาหารเยอะแยะแล้วเช้านี้" ช่อฟ้าตีสีหน้านิ่งๆพูดออกมาหน้าลอยๆ ไม่รู้ไม่ชี้"หึ..ดาด้าชอบทานไข่ตุ๋นปูอัดครับ" ฐานทัพบอกเมนูโปรดของภรรยาสาว ที่เขารู้ เพราะสั่งเกตเห็นดาด้าจะชอบสั่งเมนูนี้ ในร้านอาหารออนไลน์บ่อยๆ"ไปปลุก
28(ในเมื่อดื้อก็ต้องโดนกำราบ)NC++กรุบกริบ****Per."อะ..เอ่อ..ผู้กำกับครับ..ตรงแก้มครับ" รชตชี้แก้มของฐานทัพที่มีรอยลิปสติกของดาด้า"ทำไม แก้มผมทำไม?" ฐานทัพถามหน้านิ่งขรึม มหน้าพวกนายตำรวจสลับกันไปมา"แก้มท่านมีรอยจูบครับ" รชตชี้แก้มข้างซ้ายของฐานทัพ "...." มือหนาจับแก้มที่มีรอยลิปสติกของภรรยาตัวแสบ ฐานทัพตีสีหน้าขรึมดุ มองพวกลูกน้องเรียงคน รีบสาวเท้าหันหลังผลักประตูห้องประชุมออกไป"ฮะๆ" "ฮะๆ..ฮ่า" นายตำรวจพากันหัวเราะผู้บังคับบัญชาของตัวเองเสียงลั่น "...." กุนซือมองความเฮฮาเสียงหัวเราะของนายตำรวจหน้านิ่งเรียบ เมื่อกี้คงกลั้นหัวเราะกันแทบตายสินะ"สารวัตรไม่ขำเลยหรอครับ" รชตหันหน้าขำๆมาถามกุนซือที่นั่งตีสีกน้านิ่งขรึม ทำแววตารำคาญ"มีอะไรให้หน้าขำ.." กุนซือว่า เขาเห็นสองสามีภรรยาคู่สวีทกันจนเอียนแทบเลียนแทบจะออกปากแล้ว"เฮ้อ..ผมไม่อยากคุนกับสารวัตรแล้ว" รชตสะบัดหน้าหนีกุนซือทันที ไร้อารมณ์เก่งอยู่คนเดียวตลอด"แสบมาก" ฐานทัพหยิบทิชชูเช็ดคาบลิปสติกสีแดง มานึกคิดอีกที ดาด้าคงอยากก่อกวนที่เขาไม่สนใจ เลยป่วนสามีตัวเองเต็มที่ Rrrrr~ กระทิง"...." ฐานทัพมองชื่อบนจอโทรศัพท์ สายเรียกเข้
27(เมื่อสามีไม่สนใจ)****@สน.แค่ก! แกร็กๆๆ เสียงดาด้ากับเอมมี่ช่วยกันย้ายของที่แฟนคลับให้ มายังหลังรถของฐานทัพ ซึ่งเจ้าตัวอะไม่ได้มาช่วยดาราสาวกับผู้จัดการขนเลย ส่งแต่ลูกน้องฝากเอากุญแจรถมาให้ "จิ้! ตัวเองงานยุ่งยังจะให้มาหาอีก!" ดาด้าบ่นเสียงกระฟัดกระเฟียดด้วยความอารมณ์เสีย"ชะ..อุ่ย!" นายตำรวจที่ช่วยขนของย้ายถึงกับสะดุ้งกับเสียงของดาราสาว"น้องดาด้า..ไม่วีนสิคะลูก" เสียงเอมมี่ที่ยกตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ยักษ์ออกมาจากรถ "ก็ได้ค่ะ..ไม่วีนก็ได้" ดาด้ายู่หน้ายุ่งเอ่ย แล้วคว้าถุงขนมถุงใหญ่ที่แฟนคลับซื้ิิอให้มาถือ"น่ารักมากค่ะ" เอมมี่หันมายกนิ้วโป้งให้ดาด้ายิ้มๆแกร็ก!! ปั่ง!! นายตำรวจปิดท้ายก่อนจะหันมาส่งกุญแจรถของฐานทัพให้ดาด้าด้วยรอยยิ้มเหยๆ ภาพวันนั้นที่เห็นฐานทัพโดนดาราสาวชกปาก ยังติดตาเขาอยู่เลย"ขอบคุณนะคะ" ดาด้ากล่าวขอบคุณนายตำรวจ ก่อนจะหันมามองหน้าเอมมี่ ผู้จัดการตัวดีที่กำลังส่งสายตาอ่อยขั้นเทพใส่นายตำรวจหนุ่มหน้าตาดี"บ้าผู้ชายเก่ง" ดาด้าบ่นอุบอิบ แล้วเอาตัวเองมายืนบังนายตำรวจหุ่นล่ำที่เอมมี่กำลังส่งสายตาแทะโลมอยู่"อุ๋ย
26(อย่ามาแหยมกับดาด้า)**** [Part.Dada]"พี่เอมมี่..ด้าแต่งหน้าเสร็จแล้วขอแอบวาบไปซื้อกาแฟดื่มได้ไหมคะ" ฉันรู้สึกเพลียๆง่วงๆเลยหันไปบอกพี่เอมมี่ที่นั่งกดโทรศัพท์เล่นอยู่ "ต๊าย! นี่พี่หูฝาดไปหรือเปล่าคะ..นานๆจะเห็นน้องดาด้าอยากกาแฟสักที" "หูไม่ฝาดหรอกค่ะ ด้าอยากดื่มจริงๆ รู้สึกง่วง เพลียๆ" ก็เมื่อคืนน่ะสิ ตาฐานทัพกวนฉันอ่า ได้นอนไม่กี่ชั่วโมงเอง"นั้นพี่ไปซื้อให้เองค่ะ..นั่งรออยู่ในนี้แหละ..ไม่ต้องไปเฉิดฉายปรากฎตัวหรอก" "ค่ะ..ขอบคุณนะคะ พี่สาวคนสวยของด้า" ฉันพูดทำหน้าอ้อนใส่พี่เอมมี่ นางน่ารักแบบนี้กับฉันตลอดเลย"ว่าแต่เพลียเนี่ย..เพลียมาจากอะไรคะ?" พี่เอมมี่ทำหน้ายิ้มกรุ่มกริ่มแซวๆใส่ฉัน"ก็เพลีย..เพราะนอนน้อยไงคะ" ฉันว่าแล้วตีสีหน้านิ่ง เอาโทรศัพท์มากดเป็นเข้าเกมส์."โธ่ๆ เพลียเพราะสามีที่บ้านก็บอกกันมาตรงๆก็ได้..สงสัยกลัวพี่จะอิจฉาแน่ๆ" เสียงพี่เอมมี่นางพูดจีบปากจีบคอและหมุนตัวเดินบิดก้นดิ๊กๆเดินออกไป"รู้มากตลอด" ฉันส่ายหน้ายิ้มๆ กำลังจะก้มกดโทรศัพท์แต่ได้ยินเสียงของสามคนพ่อแม่ลูกกำลังเดินบ่นเข้ามา"พี่เควินท์อ่า..แค่มิรินแต่งตัวโชว์พุ่งนิดหน่อยเอง จะทำหน้าซีเรียสอะไรนักหนา" เ
25(คุณย่าสามี?)****[Part.Dada]"อือ กี่โมงแล้วนะ" ฉันบ่นพึมพำเบาๆ ใช้มือควานหยิบโทรศัพท์แถวหัวเตียงมาดูเวลาพึ่งจะเจ็ดโมงเช้าเอง ได้ยินเสียงน้ำกระทบพื้นในห้องน้ำ ฐานทัพคงตื่นแล้วล่ะ เมื่อคืนเล่นฉันจนเพลียสลบลงไปก่อนเลยนะ เห็นนิ่งขรึมแบบนี้ หื่นไม่ใช่เล่น!แกร็ก แอ้ด! เสียงผลักประตูออกมา"..." ฉันถึงกับแอบกลอกตาเล็กน้อย ฮึ้ย ออกมาในสภาพพันผ้าขนหนูหมิ่นเหม่ เปลือยบนโชว์กล้ามอีกแล้ว"หึ" ฐานทัพมาหยุดยืนยกยิ้มมุมปากใส่ฉัน อยู่ตรงปลายเตียง"...?? ยิ้มแบบนี้คืออะไร ฉันย่นคิ้วหากันยุ่งๆ ก่อนจะก้มกดโทรศัพท์ตอบข้อความพี่เอมมี่ ช่วงสิบโมงฉันมีเว้นท์ที่ห้างฟรึ่บ!! โทรศัพท์ฉันถูกแย่งออกจากมือ ซึ่งฉันมองเขม็งไปที่ฐานทัพหน้ายุ่งๆอะไรของเขาเนี่ย ต้องการเรียกร้องความสนใจอะไรก่อน"สามีจะไปทำงานแล้ว..ไม่สนใจกันหน่อยหรอ?" ฐานทัพถาม ทิ้งตัวขยับเข้ามาเบียดกับตัวฉัน"ฐานทัพ..คุณช่วยไปแต่งตัวดีๆก่อนได้ไหม" ฉันทำหน้ามุ่นๆ เผลอใช้มือผลักหน้าอกเขาเต็มๆฟรั่บ!!"..!!""ฉะ..ฉันไม่ได้ตั้งใจนะ" ฐานทัพทำหน้ายิ้มกริ่มเลยอ่า ฉันรีบเอามือออกจากอกเขาอย่างไว"นี่..ผมโดนภรรยาแต๊ะอั๋งแต่เช้าเลย" ฐานทัพว่า ทำ
24(สรุปว่าไม่หึง?)****Per."ฐานทัพ..คุณเจ็บมากไหม" เสียงอ้อนๆปนรู้สึกผิดเอ่ยถาม มือเรียวเลื่อนขึ้นแตะริมฝีปากของฐานทัพเบาๆ ทำตาปริบๆใส่ "...." ฐานทัพมองอาการที่เปลี่ยนไปของหญิงสาวด้วยแววนิ่งเรียบ ช่างต่างจากคนเมื่อกี้ลึกลับเลย เมื่อกี้เขาเกือบเอาเธอแทบไม่อยู่"ฉันขอโทษน้า..เมื่อกี้ฉันเลือดร้อนไปนิด" ดาด้ากล่าวขอโทษด้วยรอยยิ้มแห้งๆ เธอไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน แทนที่จะยับยั้งอารมณ์ ปกติเธอไม่ใช่คนแบบนี้ออกจะใจเย็นจะตาย"....""ผมว่าไม่นิดนะ..สารวัตร เล่นผู้กำกับซะท่านเลือดกลบปากเลย" นายตำรวจอีกคนกระซิบกับกุนซือด้วยหน้าหวาดเสียว "ฐานทัพกลับบ้านกันเถอะน้า..เดี๋ยวฉันทำแผลให้" เสียงอ้อนๆเอ่ย"...." ฐานทัพมองคนตัวแสบนิ่งเงียบ จะโกรธเธอก็โกรธไม่ลง ความผิดตัวเองล้วนๆที่ไม่บอกกล่าวเธอก่อน ไม่คิดว่าดาด้าจะอารมณ์ร้อนขนาดนี้ด้วย"สารวัตรผมขอตัวก่อน" ฐานทัพตีสีหน้าสุขุมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นไปเอ่ย "ไปกันค่ะ..เดี๋ยวฉันขับรถเอง" ดาด้าจับมือหนาดึงลากร่างตัวโตของฐานทัพให้เดินตามมาที่รถ"เห็นไหมเพราะแก ทำผัวเมียเขาเกือบทะเลาะกัน" โซ่ที่ยืนมองอยู่ด้วยหันมากล่าวว่าณิชา"เอ้า..ก็ฉันไม่รู้หนิ..ใครเห
23(เมียผู้กำกับน่ะโหดจริงๆ)****สายของวันถัดมา..Rrrrr~ เสียงเรียกโทรศัพท์ปลุกเจ้าของร่างบางที่ซบหน้าอยู่ในอกหนาอุ่นๆ "...." ดาด้าลืมตางัวเงียเงยมองใบหน้าหล่อที่กำลังหลับไหลตาปรึบๆ นี่เธอนอนซุกอกเข้าทั้งคืนเลยหรอ? มือเรียวเล็กจึงรีบคว้าโทรศัพท์เครื่องหรูมากดรับสายทันที"อือ..ฮัลโล ณิชา" น้ำเสียงง่วงเอ่ยกับคนทางปลายสาย("ดาด้า..คืนนี้แกว่างไหม?") ฟรึ่บ! ฐานทัพเริ่มขยับตัว ลืมตามองคนคุยโทรศัพท์นิ่งๆ ไม่ได้ส่งเสียงอะไร"คืนนี้หรอ?" ดาด้าตอบ พลางส่งสายตามองเจ้าของดวงตาคมเข้มของฐานทัพ ("ใช่แกว่างไหม พอดีไอ้โซ่มันมาเที่ยวไทย เลยอยากนัดรวมตัวกัน")"เอ่อ..คือ" ตากลมโตเหลือบมองฐานทัพอีกครั้ง ไม่รู้ทำไมถึงไม่กล้าตอบออกไป อีกอย่างทำไมเธอต้องรู้สึกเย็นข้างๆด้วยก็ไม่รู้("อาการอึกอักขนาดนี้..นี่แกอยู่กับสามีใช่ไหม ดาด้า?") เสียงใสของณิชาเอ่ยอย่างรู้ทัน"...." ดาด้าเริ่มอึกอัก จะขยับตัวลงจากเตียง เพื่อเดินออกไปคุยให้ไกลจากฐานทัพ ไม่รู้ทำไมเธอต้องเกร็งรังษีแปลกๆที่มาจากเขาด้วย("ดาด้า..ตอบมา") ณิชาเริ่มกดดันเพื่อนสนิท ตั้งแต่มีสามี
22(จุก!NC20++)****[Part.Dada]พอกลับถึงบ้าน ฉันตรงดิ่งขึ้นห้องมาอาบน้ำทันที ส่วนฐานทัพเขาก็อาบน้ำห้องของเขา วันนี้จะเป็นอีกหนึ่งวันที่ฉันจดจำไว้ชั่วชีวิตเลยล่ะ ตั้งแต่เข้าวัยเบญจเพสมานี่ ฉันเจอแต่เรื่ิองจริงๆ เกือบติดคุกเพราะยัยแม่หมอลวงโลก โดนลักพาตัว ล่าสุดเกือบตายในดงปืน แต่คิดไปคิดมาทุกครั้งที่เจอเรื่ิองร้ายๆ ก็มักจะมีฐานทัพอยู่ในทุกเหตุการณ์ตลอด ^^"แล้วฉันเผลอยิ้มอะไรนี่" ฉันจับแก้มตัวเองเบาๆ มองตัวเองในกระจก ทำไมพอนึกถึงหน้าฐานทัพแก้มฉันต้องแดงด้วยอ่า"พอๆเลิกคิดและฮุบยิ้มได้แล้วดาด้า" ฉันบ่นกับตัวเองพลางใส่ชุดนอนสายเดียวผ้าลื่นตัวโปรด "เฮ้อ..หรือว่าพรุ่งนี้ฉันจะไปทำบุญแก้เคล็ด เบญจเพสดี" ฉันพูดกับตัวเองอีกครั้ง พร้อมเดินก้าวออกมาจากห้องน้ำ ปั่ง!! เสียงประตูห้องน้ำถูกดึงปิด ฉันเป็นคนไม่ชอบเปิดประตูห้องน้ำทิิ้งไว้ ชอบมโนกลัวตัวประหลาดๆจะเดินออกมาจากห้องน้ำตอนฉันนอนหลับอะขวับ! "วะ..ว้าย..คุณ!" ฉันร้องอุทานเสียงหลง เมื่อเห็นร่างคนตัวโตยืนพิงโต๊ะเครื่องแป้งฉันอยู่ เขาอาบน้ำเสร็จแล้ว ทำไมไม่ไปนอนล่ะเนี่ย"คุณตกใจอะไรสามีตัวเอง" ฐานทัพถามฉันด้วยสีหน้านิ่งขรึม "...." แม้ ก็เ