29(สามีดาด้าใครก็แตะไม่ได้!)****สายของวันถัดมา.. เสียงทำอาหารดังมาจากในครัว ช่อฟ้าที่ตื่นคนแรกของบ้าน ลงมาจัดเตรียมอาหารไว้หลายอย่าง ซึ่งในเมนูมีแต่ของโปรดของหลานชายเขาทั้งนั้น หมับ!! เอวนุ่มๆของช่อฟ้าถูกร่างตัวโตของฐานทัพกอดรัดจากทางด้านหลัง"นึกว่ากอดเมีย..จนไม่อยากกอดย่าไปแล้ว" ช่อฟ้าว่าหลานชายตัวดีด้วยความหมั่นไส้ นึกถึงเมื่อคืนมันเล่นซะย่ามันเกือบเป็นลมตรงหน้าประตู"หึ" ฐานทัพส่ายหน้ายิ้มๆ พร้อมปล่อยกอดช่อฟ้ามองอาหารที่ถูกจัดเรียงรายไว้หลายจาน และก็ต้องยิ้มออกมาอีก เมื่อมีอาหารจานโปรดของตัวเองอยู่"สลัดแตงกวาจีน" ฐานทัพพึมพำเมนูโปรดของตัวเอง ต้องเป็นฝีมือของคุณย่าของเขาเท่านั้นถึงจะถูกปาก"แล้วเมียแกล่ะ ชอบทานเมนูอะไร?" "คุณย่าจะทำให้ดาด้าทานหรอครับ?" ฐานทัพยกยิ้มบางๆ ถามคนชอบทำเป็นปากร้ายแต่ใจดี"ไม่ทำหรอก..อาหารเยอะแยะแล้วเช้านี้" ช่อฟ้าตีสีหน้านิ่งๆพูดออกมาหน้าลอยๆ ไม่รู้ไม่ชี้"หึ..ดาด้าชอบทานไข่ตุ๋นปูอัดครับ" ฐานทัพบอกเมนูโปรดของภรรยาสาว ที่เขารู้ เพราะสั่งเกตเห็นดาด้าจะชอบสั่งเมนูนี้ ในร้านอาหารออนไลน์บ่อยๆ"ไปปลุก
30(หมัดเดียวเอาอยู่!)****แกร้ง!!! แกร้ง!!! แกร้ง!!! เสียงลูกสนุกเกอร์ถูกไม้คิวแทงกลิ้งกระทบลูกสีจำนวนหลายลูก จนลงหลุมในที่สุด ฮิวโก้มองอย่างพึ่งพอใจ ก่อนจะหันใบหน้าดุดันมองลูกน้องอีกกลุ่มเดินเข้ามาใหม่ "เป็นไง..วันนี้ไอ้กระทิงมันไปไหนบ้าง?" เสียงทุ้มดุดันเอ่ยถาม ด้วยความไม่ไว้ใจกระทิงจึงให้ลูกน้องอีกกลุ่มนึงคอยสะกดรอยตาม"ไอ้ทิงมันไปหาผู้กำกับฐานทัพ มันสองคนมีเรื่องกันครับนาย" เสียงห้าวเอ่ยพร้อมกับยื่นโทรศัพท์ที่อัดคลิปไว้ส่งให้ฮิวโก้ดู"นี่นายมาทำร้ายฐานทัพทำไมฮะ!" ผลัวะ!! "ก็มัน.." ผลัวะ!!"มาทางไหนกลับไปทางนั้นเลยนะ!" เสียงดาด้าโวยวายแว้ดใส่กระทิงด้วยความโกรธ มาทำร้ายสามีของเธอได้ยังไง"หึ.." ฮิวโก้หัวเราะในลำคออย่างถูกใจดาด้า พลางพูดเสริมขึ้นมาอีก "กูชักถูกใจเมียไอ้ฐานทัพแล้วสิ" "แสดงว่าไอ้กระทิงมันไม่ได้ส่งข่าวไอ้ฐานทัพน่ะสินาย" ชินน์ลูกน้องมือขวาของฮิวโก้โพล่งขึ้นมา"ยังไงกูก็ไม่ไว้ใจคนเหลี่ยมเยอะอย่างมันอยู่" คนอย่างเขาไม่มีทางไว้ใจใครง่ายๆ"พวกมึงคอยตามมันต่อ..แล้วรายงานกู" ฮิวโก้หันไปสั่งลูกน้องกลุ่มเดิม แล้วโบกมือไล่ให้ออกไป"งานเลี้ยงครบรอบของพ่อกู..ใครได้บัตรเชิญบ
บทนำ(ซวยต้อนรับเบญจเพส!!)****"พี่เอมมี่คิดยังไงพาด้ามาดูไพ่ยิปซีเนี่ย" ฉันถามผู้จัดการส่วนตัวด้วยสีหน้าหงึกๆคือง่วงหนักมาก โทรปลุกฉันตั้งแต่เช้า และที่ต้องมาเช้าคือคิวแม่หมอคนนี้ยาวมาก กว่าจะจองได้ตั้งเป็นเดือน"คุณน้องขา เช้ามา คุณพี่บอกให้ทำหน้าให้มันสวยๆไงคะ เดี๋ยวคุณพี่จะหยิกให้"^~^ ในชีวิตฉันก็มีแต่ผู้ชาย เอ้ย! พี่สาวคนนี้แหละที่เป็นห่วงเป็นใยฉันมากคนนึง"ด้าไม่ชอบดูดวงเลย" ฉันเบะปากคว่ำ ทำตาปริบๆเดินตามหลังพี่เอมมี่ที่ลากแขนฉันให้ตามเข้ามาในสำนัก กลิ่นธูป กำยานคือแตะจมูกมาก"ไม่ได้ค่ะ..ปีนี้คุณน้องอายุยี่สิบห้าเบญจเพส ต้องมาดูดวงค่ะ ถ้าดวงไม่ดีจะได้หาทางแก้แต่เนิ่นๆ" พี่เอมมี่นางตวัดหน้ามาพูดเชิดๆใส่ฉัน นางเป็นคนรักการดูดวงและเชื่อเรื่องมูเตลูมาก เอาเป็นว่าที่ฉันยอมมาก็เพื่อความสบายใจของนางก็แล้วกัน"มาถึงกันแล้วหรอ..""...." น้ำเสียงดูเหมือนคนแก่? แล้วฉันก็ต้องมองตกตะลึงพูดไม่ออก ผู้หญิงหน้าตาคมสวยออกแนวแขก สวมใส่ชุดโบฮีเมียน บนหน้าผากห้อยเครื่องติกะ เธอสวยจัง สวยมากขนาดนี้ทำไมถึงไม่ไปเป็นดารา?"ไม่อยากเป็น ฟ้าลิขิตให้เป็นแบบนี้" น้ำเสียงโทนเย็นตอบ แล้วจ้องหน้าฉัน "...." ค
02(ท่านผู้กำกับ...)@โรงพัก"ถ้าให้ข้อมูลกับทางเรา ว่าแม่หมออนิกาหลบหนีไปอยู่ไหน โทษที่คุณครอบครองยาเสพติดสามารถช่วยหย่อนโทษให้กลายเป็นเบาได้นะครับ" ผู้กองหนุ่มหน้าตาดี พูดเกลี้ยกล่อมดาราสาว ด้วยหลักฐานในมือเป็นสารเสพติด คาหนังคาเขามีของกลางอยู่ที่ตัวซะขนาดนี้ ให้เชื่อคงยาก ในสำนักดูดวงกล้องวงจรปิดไม่มีสักตัว จะเอาอะไรมายืนยัน เชื่อได้ยาก!"เอ๊ะ! ฉันก็บอกไปแล้วนะ ว่ามาดูดวง ไม่ได้รู้จักเป็นการส่วนตัว" ดาด้าปรี๊ดแตกลุกพรวดจ้องหน้าตำรวจหนุ่ม แววตากลมโตไม่ได้มีความเกรงกลัว นี่มันคราวซวยอะไรของเธอ "น้องดาด้าใจเย็นๆก่อนนะคะ นั่งลงค่ะ" เอมมี่รีบจับตัวดาราสาวให้นั่งลง กลัวตำรวจจะยัดข้อหาให้เพิ่มอีกกระทงเป็นอย่างมาก "จะให้ใจเย็นได้ยังไงพี่เอมมี่ ในเมื่อเราสองคนไม่ได้ทำความผิดอะ" ดาด้าว่าอย่างใส่อารมณ์ หากไม่ผิด เธอสู้สุดชีวิต"คุณตำรวจขา ดิฉันยืนยันเหมือนกันนะคะ เราสองคนไปแค่ดูดวงจริงๆ อีกอย่างน้องดาด้าก็เป็นดาราดังระดับแถวหน้า จะเล่นยานรกพวกนี้ให้เสียชื่อเสียง ทำไมล่ะคะ" เอมมี่อธิบายทำตาปริบๆใส่นายตำรวจทั้งสาม "เอายังไงดีครับ สารวัตร" รชตผู้กองหนุ่มหันไปปรึกษากับนายตำรวจยศเยอะกว่า เริ่มล
03(พันธสัญญา) ****Per.@ห้องทำงานส่วนตัว"ไหนคุณบอกว่าปล่อยตัวฉันไง?" ดาด้าทำหน้ามุ่น เงยหน้าถามฐานทัพอย่างเริ่่มมีอารมณ์ อีตาผู้กำกับนี่บอกให้ตำรวจพวกนั้นปล่อยตัวเธอกับผู้จัดการก็จริง แต่นี่อะไร? กักตัวเธอมาห้องส่วนตัวคืออะไร เธอไม่เข้าใจ นี่เขาจะมาไม้ไหนกันแน่ "ใจเย็นก่อนนะคะ ท่านอาจมีเรื่องจะพูดกับเราสองคนเป็นการส่วนตัวก็ได้ค่ะ" เอมมี่พูดในเชิงบวกให้ดาราสาวใจเย็น"พี่เอมมี่ก็คอยแต่ให้ด้าใจเย็นอ่า" ดาด้าตวัดสายตาไปงอแงกับเอมมี่ ตั้งแต่ช่วงเช้ายันค่ำเธออยู่สน.มาเป็นวันแล้วนะ ทั้งที่เธอไม่ได้ทำผิดอะไร ทุกอย่างมันคือคราวซวยของเธอ -_- ฐานทัพส่งสายตาเรียบนิ่งมอง ทีเมื่อกี้ยังร้องไห้โอดครวญราวกับเป็นลูกนก แถมยังกอกตาใส่เขาอีก ฐานทัพส่ายหัวไปมา ทำไมเธอถึงได้ขี้โวยวายเป็นเด็กได้ถึงเพียงนี้ เขายังไม่ทันจะได้อธิบายอะไรเลยตีโพยตีพายไปก่อนแล้ว"ผมมีข้อเสนอ..แลกกับคุณไม่ต้องถูกดำเนินคดี" "นั่น...ว่าแล้วเชียว" ดาด้าบนงึมงำพลางมองหน้าหล่อของฐานทัพ...ครั้งที่แล้วเธอเห็นเขาชุดนอกเครื่องแบบ มาวันนี้เขาแต่งเครื่องแบบชุดตำรวจเต็มยศก็..ยอมรับว่าเขาก็ดูดีเหมือนกัน"..." ฐานทัพมองปากอวบอิ่มที่บ่นงึมง
04(นวินดา เกียรติวงศ์กุล)****[Part Dada]"อร้ายคุณพี่ปลื้มใจ..ในความโชคร้ายของน้องดาด้าก็ยังเจอความโชคดี""..." พี่เอมมี่ยังไม่หายกระดี๊กระด๊าตั้งแต่กลับถึงคอนโด มันน่าปลื้มใจตรงไหนกัน อยู่ๆฉันกำลังจะได้สามีอย่างไม่ทันตั้งตัวนี่นะ ถึงเขาจะเป็นแค่สามีในนามก็เถอะ แต่ฉันต้องจดทะเบียนสมรสเปลี่ยนมาใช้นามสกุลเขาเลยนะ และยังไม่จบแค่นี้นะ"คุณต้องย้ายมาอยู่กับผมเพื่อความสมจริง""อีตาผู้กำกับขี้เก๊ก!" ฉันด่าออกมาหน้ามุ่ยๆ ในข้อสัญญาของเขาฉันมีแต่เสียเปรียบ ทั้งที่เรื่องทั้งหมดฉันไม่ได้เป็นก่อ ต้นเหตุมาทั้งยัยแม่หมมอลวงโลกทั้งนั้น อย่าให้เจอ กรอด! อาฆาต"โอ๊ยคุณน้องขา คุณพี่ไม่เห็นท่านผู้กำกับจะเก๊กใส่คุณน้องตรงไหนเลย แววตาของท่านออกแนวจะเอ็นดูคุณน้องด้วยซ้ำ""เอ็นดู" ฉันฉงนขมวดคิ้วยุ่งกับคำพูดของพี่เอมมี่ สายตาเอ็นดูนะหรอ? เห็นทำแต่แววตาขรึมนิ่งใส่ฉัน แล้วก็แสยะยิ้มกวนๆ ไม่เชื่อหรอก จ้างให้ก็ไม่เชื่อ"เอาเป็นว่า น้องดาด้ารอดจากคดีนี้ ก็ถือเป็นเรื่องดีไม่ใช่หรอคะ อย่าลืมสิว่าน้องดาด้ารักอาชีพนี้มาก" "ใช่ค่ะ ด้ารักมาก" ฉันตอบพี่เอมมี่แล้วเข้าไปกอดนาง กว่าจะเข้ามาวงการนี้ได้มันเหน็ดเหนื่อยมาก
05(ย้ายเข้าบ้านสามีวันแรก)**** [Part.Dada] หลังจากจดทะเบียนสมรสกับอิตาผู้กำกับขี้เก๊กเสร็จ ฉันก็รีบแยกย้ายมาที่กองถ่าย ทำเวลาอย่างหวุดหวิด เกือบมาไม่ทัน ฉันเป็นคนนึงที่เคร่งเรื่องเวลามาก ไม่อยากให้ใครมาว่าตามหลังได้ "อร้าย" เสียงพี่เอมมี่ไม่รู้นางกรี๊ดกร๊าดอะไรขึ้นมาอีก "มีเรื่องอะไรหน้าตื่นเต้นอีกคะ?" ฉันขมวดคิ้วถามนาง "สำนักข่าวลงข่าวน้องดาด้ากับท่านผู้กำกับเต็มเลยคร้า" พี่เอมมี่ยื่นโทรศัพท์มาให้ฉันดู -_- ในชีวิตเกิดมาไม่เคยมีแฟนสักคน อยู่ๆฉันก็มีสามีเลย นักข่าวคนที่ทำข่าวฉันคงมีงงกันบ้างล่ะ "ว่าแต่น้องดาด้าจะย้ายเข้าบ้านท่านวันไหนคะ?" "เขาบอกให้ด้าย้ายเข้าวันนี้ค่ะ" ฉันตอบหน้ามุ่ยๆ ไม่รู้จะรีบเร่งอะไรฉันนักหนากว่าจะเลิกกองก็ปาไปสี่ห้าโมงเย็นแล้ว อีกอย่างฉันก็ชอบอยู่คอนโดมากกว่าอยู่บ้านอ่า คิดแล้วเซ็ง "น้องดาด้า" พี่เอมมี่เรียกฉันแล้วอยู่ๆก็เงียบยิ้มกรุ้มกริ่มใส่ฉัน "..??" อะไรของนางอีกล่ะ "ถ้าผู้กำกับท่านจริงจังกับน้องดาด้าขึ้นมาจริงๆเนี่ย เอายังไงคะ?" "..." ฉันเงียบ ไปไม่เป็นกับคำถามของพี่เอมมี่ แต่ที่แน่ๆฉันสัมมผัสได้อย่างนึง คือตาฐานทัพอะถ้าจะเผด็จการไม่ใช่เล่น
06(หางเสียง?")*****[Part. Dada]แปะ!! ป้าบ!! เสียงป้าบๆแปะๆคือฉันนั่งตบยุ่งอยู่หน้าบ้านตาฐานทัพ ถ้าฉันมีรถคงขึ้นไปรอบนรถแล้ว รถฉันดันเสียวันนี้ล่ะสิ ซวยไปอีก ฉันเริ่มเชื่อแรงอาถรรพ์วัยเบญจเพสแล้วแหละ"เมื่อไหร่ตาฐานทัพจะมาล่ะเนี่ย พี่เอมมี่ก็เอารถไปซ่อมไม่มีคนอยู่เป็นเพื่อน" ฉันนั่งพูดอยู่กับศาลพระภูมิตรงหน้าบ้าน ที่ตอนนี้มียุงบินว่อนคอยให้ฉันตบ ตบจนมือบวมหมดแล้ว ฮื่อ..ฮื้อ! อยากจะร้อง!"ตาผู้กำกับบ้า..ตาผู้กำกับขี้เก๊ก" ฉันนั่งด่า จะด่าให้จามน้ำมูกไหลไปเลย งื่อ แขนขาฉันต้องลายมากแน่ๆเลยคื้น~ เสียงรถเข้ามาจอด ฉันตวัดหน้ามุ่นๆมองรถเอสยูวีทรงสูงคันสีดำเลี้ยวเข้ามาจอดดับเครื่อง แกร็ก!! ปั่ง!! ตาฐานทัพลงจากรภ รีบย่ำเดินมาหาฉันที่นั่งทำหน้าหงึกๆอยู"...." หน้านิ่งๆของตาฐานทัพจ้องหน้าฉัน ก่อนจะเดินไปชั้นรองเท้าหยิบรองเท้าใส่ในบ้านเดินมาหาฉันนั่งลงยองๆลงตรงหน้าฉัน เสียงนิ่งขรึมเอ่ยขึ้นมา "คุณรอผมมากี่ชั่วโมงแล้ว?""รวมๆแล้วก็หนึ่งชั่วโมงที่ฉันรอคุณ" ฉันขมวดคิ้วยุ่งเอ่ยตอบเขา "รวมๆแล้ว?" ฐานทัพเงยหน้านิ่งขึ้นมองฉัน แต่เดี๋ยวนะแววตาแบบนี้ แววตาเหมือนกำลังยิ้ม นี่เขาตลกฉันหรอ แล้วฉันพูด
30(หมัดเดียวเอาอยู่!)****แกร้ง!!! แกร้ง!!! แกร้ง!!! เสียงลูกสนุกเกอร์ถูกไม้คิวแทงกลิ้งกระทบลูกสีจำนวนหลายลูก จนลงหลุมในที่สุด ฮิวโก้มองอย่างพึ่งพอใจ ก่อนจะหันใบหน้าดุดันมองลูกน้องอีกกลุ่มเดินเข้ามาใหม่ "เป็นไง..วันนี้ไอ้กระทิงมันไปไหนบ้าง?" เสียงทุ้มดุดันเอ่ยถาม ด้วยความไม่ไว้ใจกระทิงจึงให้ลูกน้องอีกกลุ่มนึงคอยสะกดรอยตาม"ไอ้ทิงมันไปหาผู้กำกับฐานทัพ มันสองคนมีเรื่องกันครับนาย" เสียงห้าวเอ่ยพร้อมกับยื่นโทรศัพท์ที่อัดคลิปไว้ส่งให้ฮิวโก้ดู"นี่นายมาทำร้ายฐานทัพทำไมฮะ!" ผลัวะ!! "ก็มัน.." ผลัวะ!!"มาทางไหนกลับไปทางนั้นเลยนะ!" เสียงดาด้าโวยวายแว้ดใส่กระทิงด้วยความโกรธ มาทำร้ายสามีของเธอได้ยังไง"หึ.." ฮิวโก้หัวเราะในลำคออย่างถูกใจดาด้า พลางพูดเสริมขึ้นมาอีก "กูชักถูกใจเมียไอ้ฐานทัพแล้วสิ" "แสดงว่าไอ้กระทิงมันไม่ได้ส่งข่าวไอ้ฐานทัพน่ะสินาย" ชินน์ลูกน้องมือขวาของฮิวโก้โพล่งขึ้นมา"ยังไงกูก็ไม่ไว้ใจคนเหลี่ยมเยอะอย่างมันอยู่" คนอย่างเขาไม่มีทางไว้ใจใครง่ายๆ"พวกมึงคอยตามมันต่อ..แล้วรายงานกู" ฮิวโก้หันไปสั่งลูกน้องกลุ่มเดิม แล้วโบกมือไล่ให้ออกไป"งานเลี้ยงครบรอบของพ่อกู..ใครได้บัตรเชิญบ
29(สามีดาด้าใครก็แตะไม่ได้!)****สายของวันถัดมา.. เสียงทำอาหารดังมาจากในครัว ช่อฟ้าที่ตื่นคนแรกของบ้าน ลงมาจัดเตรียมอาหารไว้หลายอย่าง ซึ่งในเมนูมีแต่ของโปรดของหลานชายเขาทั้งนั้น หมับ!! เอวนุ่มๆของช่อฟ้าถูกร่างตัวโตของฐานทัพกอดรัดจากทางด้านหลัง"นึกว่ากอดเมีย..จนไม่อยากกอดย่าไปแล้ว" ช่อฟ้าว่าหลานชายตัวดีด้วยความหมั่นไส้ นึกถึงเมื่อคืนมันเล่นซะย่ามันเกือบเป็นลมตรงหน้าประตู"หึ" ฐานทัพส่ายหน้ายิ้มๆ พร้อมปล่อยกอดช่อฟ้ามองอาหารที่ถูกจัดเรียงรายไว้หลายจาน และก็ต้องยิ้มออกมาอีก เมื่อมีอาหารจานโปรดของตัวเองอยู่"สลัดแตงกวาจีน" ฐานทัพพึมพำเมนูโปรดของตัวเอง ต้องเป็นฝีมือของคุณย่าของเขาเท่านั้นถึงจะถูกปาก"แล้วเมียแกล่ะ ชอบทานเมนูอะไร?" "คุณย่าจะทำให้ดาด้าทานหรอครับ?" ฐานทัพยกยิ้มบางๆ ถามคนชอบทำเป็นปากร้ายแต่ใจดี"ไม่ทำหรอก..อาหารเยอะแยะแล้วเช้านี้" ช่อฟ้าตีสีหน้านิ่งๆพูดออกมาหน้าลอยๆ ไม่รู้ไม่ชี้"หึ..ดาด้าชอบทานไข่ตุ๋นปูอัดครับ" ฐานทัพบอกเมนูโปรดของภรรยาสาว ที่เขารู้ เพราะสั่งเกตเห็นดาด้าจะชอบสั่งเมนูนี้ ในร้านอาหารออนไลน์บ่อยๆ"ไปปลุก
28(ในเมื่อดื้อก็ต้องโดนกำราบ)NC++กรุบกริบ****Per."อะ..เอ่อ..ผู้กำกับครับ..ตรงแก้มครับ" รชตชี้แก้มของฐานทัพที่มีรอยลิปสติกของดาด้า"ทำไม แก้มผมทำไม?" ฐานทัพถามหน้านิ่งขรึม มหน้าพวกนายตำรวจสลับกันไปมา"แก้มท่านมีรอยจูบครับ" รชตชี้แก้มข้างซ้ายของฐานทัพ "...." มือหนาจับแก้มที่มีรอยลิปสติกของภรรยาตัวแสบ ฐานทัพตีสีหน้าขรึมดุ มองพวกลูกน้องเรียงคน รีบสาวเท้าหันหลังผลักประตูห้องประชุมออกไป"ฮะๆ" "ฮะๆ..ฮ่า" นายตำรวจพากันหัวเราะผู้บังคับบัญชาของตัวเองเสียงลั่น "...." กุนซือมองความเฮฮาเสียงหัวเราะของนายตำรวจหน้านิ่งเรียบ เมื่อกี้คงกลั้นหัวเราะกันแทบตายสินะ"สารวัตรไม่ขำเลยหรอครับ" รชตหันหน้าขำๆมาถามกุนซือที่นั่งตีสีกน้านิ่งขรึม ทำแววตารำคาญ"มีอะไรให้หน้าขำ.." กุนซือว่า เขาเห็นสองสามีภรรยาคู่สวีทกันจนเอียนแทบเลียนแทบจะออกปากแล้ว"เฮ้อ..ผมไม่อยากคุนกับสารวัตรแล้ว" รชตสะบัดหน้าหนีกุนซือทันที ไร้อารมณ์เก่งอยู่คนเดียวตลอด"แสบมาก" ฐานทัพหยิบทิชชูเช็ดคาบลิปสติกสีแดง มานึกคิดอีกที ดาด้าคงอยากก่อกวนที่เขาไม่สนใจ เลยป่วนสามีตัวเองเต็มที่ Rrrrr~ กระทิง"...." ฐานทัพมองชื่อบนจอโทรศัพท์ สายเรียกเข้
27(เมื่อสามีไม่สนใจ)****@สน.แค่ก! แกร็กๆๆ เสียงดาด้ากับเอมมี่ช่วยกันย้ายของที่แฟนคลับให้ มายังหลังรถของฐานทัพ ซึ่งเจ้าตัวอะไม่ได้มาช่วยดาราสาวกับผู้จัดการขนเลย ส่งแต่ลูกน้องฝากเอากุญแจรถมาให้ "จิ้! ตัวเองงานยุ่งยังจะให้มาหาอีก!" ดาด้าบ่นเสียงกระฟัดกระเฟียดด้วยความอารมณ์เสีย"ชะ..อุ่ย!" นายตำรวจที่ช่วยขนของย้ายถึงกับสะดุ้งกับเสียงของดาราสาว"น้องดาด้า..ไม่วีนสิคะลูก" เสียงเอมมี่ที่ยกตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ยักษ์ออกมาจากรถ "ก็ได้ค่ะ..ไม่วีนก็ได้" ดาด้ายู่หน้ายุ่งเอ่ย แล้วคว้าถุงขนมถุงใหญ่ที่แฟนคลับซื้ิิอให้มาถือ"น่ารักมากค่ะ" เอมมี่หันมายกนิ้วโป้งให้ดาด้ายิ้มๆแกร็ก!! ปั่ง!! นายตำรวจปิดท้ายก่อนจะหันมาส่งกุญแจรถของฐานทัพให้ดาด้าด้วยรอยยิ้มเหยๆ ภาพวันนั้นที่เห็นฐานทัพโดนดาราสาวชกปาก ยังติดตาเขาอยู่เลย"ขอบคุณนะคะ" ดาด้ากล่าวขอบคุณนายตำรวจ ก่อนจะหันมามองหน้าเอมมี่ ผู้จัดการตัวดีที่กำลังส่งสายตาอ่อยขั้นเทพใส่นายตำรวจหนุ่มหน้าตาดี"บ้าผู้ชายเก่ง" ดาด้าบ่นอุบอิบ แล้วเอาตัวเองมายืนบังนายตำรวจหุ่นล่ำที่เอมมี่กำลังส่งสายตาแทะโลมอยู่"อุ๋ย
26(อย่ามาแหยมกับดาด้า)**** [Part.Dada]"พี่เอมมี่..ด้าแต่งหน้าเสร็จแล้วขอแอบวาบไปซื้อกาแฟดื่มได้ไหมคะ" ฉันรู้สึกเพลียๆง่วงๆเลยหันไปบอกพี่เอมมี่ที่นั่งกดโทรศัพท์เล่นอยู่ "ต๊าย! นี่พี่หูฝาดไปหรือเปล่าคะ..นานๆจะเห็นน้องดาด้าอยากกาแฟสักที" "หูไม่ฝาดหรอกค่ะ ด้าอยากดื่มจริงๆ รู้สึกง่วง เพลียๆ" ก็เมื่อคืนน่ะสิ ตาฐานทัพกวนฉันอ่า ได้นอนไม่กี่ชั่วโมงเอง"นั้นพี่ไปซื้อให้เองค่ะ..นั่งรออยู่ในนี้แหละ..ไม่ต้องไปเฉิดฉายปรากฎตัวหรอก" "ค่ะ..ขอบคุณนะคะ พี่สาวคนสวยของด้า" ฉันพูดทำหน้าอ้อนใส่พี่เอมมี่ นางน่ารักแบบนี้กับฉันตลอดเลย"ว่าแต่เพลียเนี่ย..เพลียมาจากอะไรคะ?" พี่เอมมี่ทำหน้ายิ้มกรุ่มกริ่มแซวๆใส่ฉัน"ก็เพลีย..เพราะนอนน้อยไงคะ" ฉันว่าแล้วตีสีหน้านิ่ง เอาโทรศัพท์มากดเป็นเข้าเกมส์."โธ่ๆ เพลียเพราะสามีที่บ้านก็บอกกันมาตรงๆก็ได้..สงสัยกลัวพี่จะอิจฉาแน่ๆ" เสียงพี่เอมมี่นางพูดจีบปากจีบคอและหมุนตัวเดินบิดก้นดิ๊กๆเดินออกไป"รู้มากตลอด" ฉันส่ายหน้ายิ้มๆ กำลังจะก้มกดโทรศัพท์แต่ได้ยินเสียงของสามคนพ่อแม่ลูกกำลังเดินบ่นเข้ามา"พี่เควินท์อ่า..แค่มิรินแต่งตัวโชว์พุ่งนิดหน่อยเอง จะทำหน้าซีเรียสอะไรนักหนา" เ
25(คุณย่าสามี?)****[Part.Dada]"อือ กี่โมงแล้วนะ" ฉันบ่นพึมพำเบาๆ ใช้มือควานหยิบโทรศัพท์แถวหัวเตียงมาดูเวลาพึ่งจะเจ็ดโมงเช้าเอง ได้ยินเสียงน้ำกระทบพื้นในห้องน้ำ ฐานทัพคงตื่นแล้วล่ะ เมื่อคืนเล่นฉันจนเพลียสลบลงไปก่อนเลยนะ เห็นนิ่งขรึมแบบนี้ หื่นไม่ใช่เล่น!แกร็ก แอ้ด! เสียงผลักประตูออกมา"..." ฉันถึงกับแอบกลอกตาเล็กน้อย ฮึ้ย ออกมาในสภาพพันผ้าขนหนูหมิ่นเหม่ เปลือยบนโชว์กล้ามอีกแล้ว"หึ" ฐานทัพมาหยุดยืนยกยิ้มมุมปากใส่ฉัน อยู่ตรงปลายเตียง"...?? ยิ้มแบบนี้คืออะไร ฉันย่นคิ้วหากันยุ่งๆ ก่อนจะก้มกดโทรศัพท์ตอบข้อความพี่เอมมี่ ช่วงสิบโมงฉันมีเว้นท์ที่ห้างฟรึ่บ!! โทรศัพท์ฉันถูกแย่งออกจากมือ ซึ่งฉันมองเขม็งไปที่ฐานทัพหน้ายุ่งๆอะไรของเขาเนี่ย ต้องการเรียกร้องความสนใจอะไรก่อน"สามีจะไปทำงานแล้ว..ไม่สนใจกันหน่อยหรอ?" ฐานทัพถาม ทิ้งตัวขยับเข้ามาเบียดกับตัวฉัน"ฐานทัพ..คุณช่วยไปแต่งตัวดีๆก่อนได้ไหม" ฉันทำหน้ามุ่นๆ เผลอใช้มือผลักหน้าอกเขาเต็มๆฟรั่บ!!"..!!""ฉะ..ฉันไม่ได้ตั้งใจนะ" ฐานทัพทำหน้ายิ้มกริ่มเลยอ่า ฉันรีบเอามือออกจากอกเขาอย่างไว"นี่..ผมโดนภรรยาแต๊ะอั๋งแต่เช้าเลย" ฐานทัพว่า ทำ
24(สรุปว่าไม่หึง?)****Per."ฐานทัพ..คุณเจ็บมากไหม" เสียงอ้อนๆปนรู้สึกผิดเอ่ยถาม มือเรียวเลื่อนขึ้นแตะริมฝีปากของฐานทัพเบาๆ ทำตาปริบๆใส่ "...." ฐานทัพมองอาการที่เปลี่ยนไปของหญิงสาวด้วยแววนิ่งเรียบ ช่างต่างจากคนเมื่อกี้ลึกลับเลย เมื่อกี้เขาเกือบเอาเธอแทบไม่อยู่"ฉันขอโทษน้า..เมื่อกี้ฉันเลือดร้อนไปนิด" ดาด้ากล่าวขอโทษด้วยรอยยิ้มแห้งๆ เธอไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน แทนที่จะยับยั้งอารมณ์ ปกติเธอไม่ใช่คนแบบนี้ออกจะใจเย็นจะตาย"....""ผมว่าไม่นิดนะ..สารวัตร เล่นผู้กำกับซะท่านเลือดกลบปากเลย" นายตำรวจอีกคนกระซิบกับกุนซือด้วยหน้าหวาดเสียว "ฐานทัพกลับบ้านกันเถอะน้า..เดี๋ยวฉันทำแผลให้" เสียงอ้อนๆเอ่ย"...." ฐานทัพมองคนตัวแสบนิ่งเงียบ จะโกรธเธอก็โกรธไม่ลง ความผิดตัวเองล้วนๆที่ไม่บอกกล่าวเธอก่อน ไม่คิดว่าดาด้าจะอารมณ์ร้อนขนาดนี้ด้วย"สารวัตรผมขอตัวก่อน" ฐานทัพตีสีหน้าสุขุมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นไปเอ่ย "ไปกันค่ะ..เดี๋ยวฉันขับรถเอง" ดาด้าจับมือหนาดึงลากร่างตัวโตของฐานทัพให้เดินตามมาที่รถ"เห็นไหมเพราะแก ทำผัวเมียเขาเกือบทะเลาะกัน" โซ่ที่ยืนมองอยู่ด้วยหันมากล่าวว่าณิชา"เอ้า..ก็ฉันไม่รู้หนิ..ใครเห
23(เมียผู้กำกับน่ะโหดจริงๆ)****สายของวันถัดมา..Rrrrr~ เสียงเรียกโทรศัพท์ปลุกเจ้าของร่างบางที่ซบหน้าอยู่ในอกหนาอุ่นๆ "...." ดาด้าลืมตางัวเงียเงยมองใบหน้าหล่อที่กำลังหลับไหลตาปรึบๆ นี่เธอนอนซุกอกเข้าทั้งคืนเลยหรอ? มือเรียวเล็กจึงรีบคว้าโทรศัพท์เครื่องหรูมากดรับสายทันที"อือ..ฮัลโล ณิชา" น้ำเสียงง่วงเอ่ยกับคนทางปลายสาย("ดาด้า..คืนนี้แกว่างไหม?") ฟรึ่บ! ฐานทัพเริ่มขยับตัว ลืมตามองคนคุยโทรศัพท์นิ่งๆ ไม่ได้ส่งเสียงอะไร"คืนนี้หรอ?" ดาด้าตอบ พลางส่งสายตามองเจ้าของดวงตาคมเข้มของฐานทัพ ("ใช่แกว่างไหม พอดีไอ้โซ่มันมาเที่ยวไทย เลยอยากนัดรวมตัวกัน")"เอ่อ..คือ" ตากลมโตเหลือบมองฐานทัพอีกครั้ง ไม่รู้ทำไมถึงไม่กล้าตอบออกไป อีกอย่างทำไมเธอต้องรู้สึกเย็นข้างๆด้วยก็ไม่รู้("อาการอึกอักขนาดนี้..นี่แกอยู่กับสามีใช่ไหม ดาด้า?") เสียงใสของณิชาเอ่ยอย่างรู้ทัน"...." ดาด้าเริ่มอึกอัก จะขยับตัวลงจากเตียง เพื่อเดินออกไปคุยให้ไกลจากฐานทัพ ไม่รู้ทำไมเธอต้องเกร็งรังษีแปลกๆที่มาจากเขาด้วย("ดาด้า..ตอบมา") ณิชาเริ่มกดดันเพื่อนสนิท ตั้งแต่มีสามี
22(จุก!NC20++)****[Part.Dada]พอกลับถึงบ้าน ฉันตรงดิ่งขึ้นห้องมาอาบน้ำทันที ส่วนฐานทัพเขาก็อาบน้ำห้องของเขา วันนี้จะเป็นอีกหนึ่งวันที่ฉันจดจำไว้ชั่วชีวิตเลยล่ะ ตั้งแต่เข้าวัยเบญจเพสมานี่ ฉันเจอแต่เรื่ิองจริงๆ เกือบติดคุกเพราะยัยแม่หมอลวงโลก โดนลักพาตัว ล่าสุดเกือบตายในดงปืน แต่คิดไปคิดมาทุกครั้งที่เจอเรื่ิองร้ายๆ ก็มักจะมีฐานทัพอยู่ในทุกเหตุการณ์ตลอด ^^"แล้วฉันเผลอยิ้มอะไรนี่" ฉันจับแก้มตัวเองเบาๆ มองตัวเองในกระจก ทำไมพอนึกถึงหน้าฐานทัพแก้มฉันต้องแดงด้วยอ่า"พอๆเลิกคิดและฮุบยิ้มได้แล้วดาด้า" ฉันบ่นกับตัวเองพลางใส่ชุดนอนสายเดียวผ้าลื่นตัวโปรด "เฮ้อ..หรือว่าพรุ่งนี้ฉันจะไปทำบุญแก้เคล็ด เบญจเพสดี" ฉันพูดกับตัวเองอีกครั้ง พร้อมเดินก้าวออกมาจากห้องน้ำ ปั่ง!! เสียงประตูห้องน้ำถูกดึงปิด ฉันเป็นคนไม่ชอบเปิดประตูห้องน้ำทิิ้งไว้ ชอบมโนกลัวตัวประหลาดๆจะเดินออกมาจากห้องน้ำตอนฉันนอนหลับอะขวับ! "วะ..ว้าย..คุณ!" ฉันร้องอุทานเสียงหลง เมื่อเห็นร่างคนตัวโตยืนพิงโต๊ะเครื่องแป้งฉันอยู่ เขาอาบน้ำเสร็จแล้ว ทำไมไม่ไปนอนล่ะเนี่ย"คุณตกใจอะไรสามีตัวเอง" ฐานทัพถามฉันด้วยสีหน้านิ่งขรึม "...." แม้ ก็เ