เข้าสู่ระบบแชร์
04 My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-19 15:40:5204
(นวินดา เกียรติวงศ์กุล)
****
[Part Dada]
"อร้ายคุณพี่ปลื้มใจ..ในความโชคร้ายของน้องดาด้าก็ยังเจอความโชคดี"
"..." พี่เอมมี่ยังไม่หายกระดี๊กระด๊าตั้งแต่กลับถึงคอนโด มันน่าปลื้มใจตรงไหนกัน อยู่ๆฉันกำลังจะได้สามีอย่างไม่ทันตั้งตัวนี่นะ ถึงเขาจะเป็นแค่สามีในนามก็เถอะ แต่ฉันต้องจดทะเบียนสมรสเปลี่ยนมาใช้นามสกุลเขาเลยนะ และยังไม่จบแค่นี้นะ
"คุณต้องย้ายมาอยู่กับผมเพื่อความสมจริง"
"อีตาผู้กำกับขี้เก๊ก!" ฉันด่าออกมาหน้ามุ่ยๆ ในข้อสัญญาของเขาฉันมีแต่เสียเปรียบ ทั้งที่เรื่องทั้งหมดฉันไม่ได้เป็นก่อ ต้นเหตุมาทั้งยัยแม่หมมอลวงโลกทั้งนั้น อย่าให้เจอ กรอด! อาฆาต
"โอ๊ยคุณน้องขา คุณพี่ไม่เห็นท่านผู้กำกับจะเก๊กใส่คุณน้องตรงไหนเลย แววตาของท่านออกแนวจะเอ็นดูคุณน้องด้วยซ้ำ"
"เอ็นดู" ฉันฉงนขมวดคิ้วยุ่งกับคำพูดของพี่เอมมี่ สายตาเอ็นดูนะหรอ? เห็นทำแต่แววตาขรึมนิ่งใส่ฉัน แล้วก็แสยะยิ้มกวนๆ ไม่เชื่อหรอก จ้างให้ก็ไม่เชื่อ
"เอาเป็นว่า น้องดาด้ารอดจากคดีนี้ ก็ถือเป็นเรื่องดีไม่ใช่หรอคะ อย่าลืมสิว่าน้องดาด้ารักอาชีพนี้มาก"
"ใช่ค่ะ ด้ารักมาก" ฉันตอบพี่เอมมี่แล้วเข้าไปกอดนาง กว่าจะเข้ามาวงการนี้ได้มันเหน็ดเหนื่อยมาก ต้องเจอกับคนหลายรูปแบบ ถ้าฉันล้มคนคงรอสมน้ำหน้าฉันมากกว่าเห็นใจ ฉันเชื่ออย่างนี้
"นั้นก็คิดบวกนะคะ ทนแค่หกเดือนเองค่ะ" พี่เอมมี่ว่าแล้วลูบหัวฉัน
เฮ้อ..หกเดือนก็ดีกว่าปีนึงสินะ ในข้อสัญญาบอกไว้ระหว่างที่ฉันจดทะเบียนเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของเขา ห้ามฉันยุ่งเกี่ยวหรือมีประเด็นกับผู้ชายคนอื่นด้วย
"ไว้พรุ่งนี้พี่มารับนะคะน้องดาด้า วันนี้พักผ่อนให้สบายถือว่าเรื่องร้ายได้ผ่านพ้นไปแล้ว"
"ค่ะ" ฉันพยักหน้าให้พี่เอมมี่ที่หยิบกระเป๋าแบรนด์เนมเดินไปที่ประตู สักพักนางก็ตวัดหน้ากระดี๊กระด๊าหันมามองฉัน
"ยิ้มได้แล้วค่ะ..พรุ่งนี้คุณน้องได้เป็นภรรยานายตำรวจใหญ่เลยนะคะ อร้ายคุณนายตำรวจ" พี่เอมมี่ว่าก่อนสะบัดหน้าดี๊ด๊าเดินเปิดประตูออกไป
"ฉันไม่อยากเป็นหรอกคุณนายตำรวจอะ ถ้าสามีจะขี้เก๊กซะขนาดนี้" เสียงพูดพึมพำของฉันเอ่ย หลังจากพี่เอมมี่เดินออกไปแล้ว เห๊อะ! สายตาเอ็นดูฉันนะหรอ ตรงไหนที่เรียกเอ็นดู -&-
วันต่อมา...
"ตายๆ น้องดาด้าขา ตื่นลูก ตื่น" เสียงแหลมของพี่เอมมี่มาฉุดกระชากดึงตัวฉันให้ลุกจากที่นอน ก็เมื่อคืนฉันเหนื่อยและเพลียมากจึงหลับยาว
"ด้าขี้เกียจอ่า..บอกตาฐานทัพได้ไหมคะ ขอเลทสักสองชั่วโมง"
ปรึบ ฉันแกะมือพี่เอมมมี่ออกและนอนลงต่อบนเตียงนุ่มๆ ก็มันง่วงนี่หน่า
"ไม่ได้ค่ะคุณน้อง ผิดนัดต่อผู้ใหญ่มันไม่ดีนะคะ" เสียงดุของพี่เอมมี่ตำหนิ แล้วใช้แรงควายฉุดกระชากตัวฉันขึ้นมานั่งบนเตียง
"ไปค่ะ ไปอาบน้ำแต่งตัวให้สวยๆเลยค่ะ ลูกสาว"
-_- เฮ้อ ฉันลุกจากเตียงหน้ายุ่งๆเดินเข้ามาในห้องน้ำ ไม่อยากฟังเสียงโวยวายแหลมๆของพี่เอมมมี่
30 นาทีต่อมา...
"สวยมากค่ะลูกสาว" พี่เอมมี่จัดผม จัดชุดให้ฉัน เช็คความเรียบร้อย น่าตาของนางดูอิ่มเอมมีความสุขอยย่างกับได้เป็นคนจดทะเบียนเอง
"เสร็จแล้วก็ไปกันค่ะลูก" กระเป๋าฉันถูกพี่เอมมี่คว้าไปถือให้ โดยมือฉันก็ถูกลากให้เดินตามเหมือนเด็กโดนคุณแม่บังคับให้ไปโรงเรียนอะ เฮ้อ...
@สำนักงานเขต
"พี่เอมมี่ ทำไมมีอีตาตำรวจกุนซือมาด้วยอะ" ดาด้ากระซิบข้างหูพี่เอมมี่ของเธอ ก็อิตาหมอนั่น มามองเธอสายตาแปลกๆอีก หรือว่า..เขาจะเป็นชายเลิฟชายกับตาฐานทัพ ดาราสาวคิดในใจยิ้มมุมปากออกมานิดๆ
"คงจะมาเซ็นเป็นพยานละมั้งคะ พูดถึงก็ตลกดีนะคะ เมื่อวานคุณน้องดาด๊าเป็นผู้ต้องหา วันนี้เป็นภรรยาของท่านผู้กำกับ คิกๆ" เอมมี่กระซิบหัวเราะขำๆกับดาด้า
"คิก"ดาด้าคิดแล้วตลกตามคำพูดก็ทำหน้าขำๆมองกุนซือ ^^
"..." ซึ่งกุนซือก็ทำหน้านิ่งๆ เก๊กขรึมนิ่ง เขาไม่ต่อปากต่อปากคำกับผู้หญิง
"คิกๆ" เอมมี่หยุดหัวเราะ เดินเขาไปถามกุนซือ "เอ่อ..คุณสารวัตรคะ ท่านผู้กำกับล่ะคะ?"
"หึ รู้อย่างนี้มาเลทดีกว่า ใครกันแน่ไม่รักษาเวลา" ดาด้ายู่หน้าบ่นพร้อมกอกตามองบ่นออกมา
"...." กุนซือได้แต่มองนิ่งๆ โชคดีแล้ว ท่านผู้กำกับของเขา ท่าทางว่าทีภรรยาดูไม่ธรรมดาหรอก แสบ ร้ายอย่างแน่นอน
"ผมมาตั้งนานแล้วครับ" เสียงทุ้มขรึมของคนร่างสูงยืนซ้อนอยู่ด้านหลังของคนตัวเล็ก เขาได้ยินทุกคำที่เธอบ่น
"...!" ดาด้าตวัดหน้าตกใจมองก็ต้องอุทานร้องเจ็บ ปึก! "อ่ะ" หน้าสวยคมดันชนเข้าอกแข็งๆของเขาเต็มๆ
"อร้าย ท่านผู้กำกับ..สวัสดีคร้า" เอมมี่ยกมือไหว้ฐานทัพ ที่กำลังก้มหน้ามองดาด้า
"หึ" ผู้กำกับหนุ่มยกยิ้มมุมปากนิดๆก่อนเงยหน้านิ่งขรึมยกมือรับไหว้เอมมี่
"พอดีผม ขึ้นไปคุยงานผอ.เขตมา" ฐานทัพตอบเอมมี่ โดยสายตานิ่งๆมองดาราสาวที่กำลังมองค้อนนิดๆใส่เขา
"สวัสดีครับ ผู้กำกับ " นายทะเบียนเดินเข้ามาทักทายอย่างนอบน้อม ด้วยตำแหน่งและน่าตานิ่งขรึมของฐานทัพดูหน้าเกรงขามพอสมควร
ฐานทัพพยักหน้าให้นายทะเบียน สายตาคมยังคงมองดาราสาวที่ทำหน้ามุ่นๆ เหมือนเด็ก
"ว่าที่ภรรยาของท่านสวยมากเลยครับ" นายทะเบียนกล่าวชมดาราสาว
"ขอบคุณครับ" ฐานทัพกล่าวขอบคุณหันหน้ามองดาด้ายิ้ม ก่อนที่มือหนาจะฉวยจับมือนุ่มนิ่ม
หมับ!
"...!" ดาด้ามองมือหนาที่ผสานกับมือตัวเอง อยากสะบัดออกแต่มีหลายสายตา จำยอมให้เขาแต๊ะอั๋งไปก่อน
"อร้าย ฟิน" เอมมี่ยืนบิดตัวไปมาอยู่ข้างกุนซือที่ทำหน้านิ่งๆนัยน์ตารำคาญ
"ถ้าพร้อมแล้ว เชิญห้องนี้เลยครับ" นายทะเบียนเดินนำคนทั้งสองให้ตามมาในห้องจัดเตรียมไว้โดยเฉพาะ
"ปล่อยมือได้แล้ว" มือเล็กๆแกะมือฐานทัพ เดินเข้าไปนั่งบนเก้าอี้ มองเอกสารที่ถูกจัดเตรียมไว้แล้วอยู่บนโต๊ะ
"..." ฐานทัพมองดาราสาวนิ่งๆ ก่อนจะเดินตามไปนั่งข้างๆ
พรึบ!!
"...." ดาด้าตวัดสายตาค้อนๆมอง พอโดนดวงตาคมมองกลับก็ทำเป็นเบี่ยงสายตามองไปทางอื่นแทน
"ทั้งสองมีพยานมา ก็จดได้ทันทีครับ" นายอำเภอกล่าว มองหน้าดาด้าสลับกับฐานทัพยิ้มๆ
ฟรึ่บ!! ฐานทัพหยิบปากกาขึ้นมาก้มเซ็นโดยไม่อ่านอะไรสักนิด
"เชิญคุณนวินดาครับ" นายทะเบียนเลือนเอกสารมาตรงหน้าหญิงสาว
"..." ดาด้ามองเอกสารเพียงแวบนึง ก่อนตัดสินใจเซ็นชื่อตัวเองลงในแผ่นกระดาษ
"เรียบร้อยแล้วครับ ตอนนี้ทั้งสองท่านเป็นสามีภรรยากัน อย่างถูกต้องตามกฎหมายแล้วครับ"
"..." ดาด้านั่งนิ่งเงียบ ทุกอย่างดูรวดเร็วไปหมด
"นวินดา เกียรติวงศ์กุล คุณน้อง นามสกุลสามีปังมากค่ะ" เอมมี่ยื่นหน้าดี๊ด๊ากระซิบข้างหูดาราสาว
"พี่เอมมี่" ดาด้าถลึงตางอนๆใส่ เหมือนกำลังโดนผู้จัดการแซวหนัก
"หึ" ฐานทัพที่นั่งอยู่ข้างดาด้าหันมายกยิ้มมุมปาก สิ่งที่หญิงสาวโดนแซวเขาได้ยินทั้งหมด
********************
บทที่เกี่ยวข้อง
My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่ 05 My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่
05(ย้ายเข้าบ้านสามีวันแรก)**** [Part.Dada] หลังจากจดทะเบียนสมรสกับอิตาผู้กำกับขี้เก๊กเสร็จ ฉันก็รีบแยกย้ายมาที่กองถ่าย ทำเวลาอย่างหวุดหวิด เกือบมาไม่ทัน ฉันเป็นคนนึงที่เคร่งเรื่องเวลามาก ไม่อยากให้ใครมาว่าตามหลังได้ "อร้าย" เสียงพี่เอมมี่ไม่รู้นางกรี๊ดกร๊าดอะไรขึ้นมาอีก "มีเรื่องอะไรหน้าตื่นเต้นอีกคะ?" ฉันขมวดคิ้วถามนาง "สำนักข่าวลงข่าวน้องดาด้ากับท่านผู้กำกับเต็มเลยคร้า" พี่เอมมี่ยื่นโทรศัพท์มาให้ฉันดู -_- ในชีวิตเกิดมาไม่เคยมีแฟนสักคน อยู่ๆฉันก็มีสามีเลย นักข่าวคนที่ทำข่าวฉันคงมีงงกันบ้างล่ะ "ว่าแต่น้องดาด้าจะย้ายเข้าบ้านท่านวันไหนคะ?" "เขาบอกให้ด้าย้ายเข้าวันนี้ค่ะ" ฉันตอบหน้ามุ่ยๆ ไม่รู้จะรีบเร่งอะไรฉันนักหนากว่าจะเลิกกองก็ปาไปสี่ห้าโมงเย็นแล้ว อีกอย่างฉันก็ชอบอยู่คอนโดมากกว่าอยู่บ้านอ่า คิดแล้วเซ็ง "น้องดาด้า" พี่เอมมี่เรียกฉันแล้วอยู่ๆก็เงียบยิ้มกรุ้มกริ่มใส่ฉัน "..??" อะไรของนางอีกล่ะ "ถ้าผู้กำกับท่านจริงจังกับน้องดาด้าขึ้นมาจริงๆเนี่ย เอายังไงคะ?" "..." ฉันเงียบ ไปไม่เป็นกับคำถามของพี่เอมมี่ แต่ที่แน่ๆฉันสัมมผัสได้อย่างนึง คือตาฐานทัพอะถ้าจะเผด็จการไม่ใช่เล่น
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-19My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่ 06 My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่
06(หางเสียง?")*****[Part. Dada]แปะ!! ป้าบ!! เสียงป้าบๆแปะๆคือฉันนั่งตบยุ่งอยู่หน้าบ้านตาฐานทัพ ถ้าฉันมีรถคงขึ้นไปรอบนรถแล้ว รถฉันดันเสียวันนี้ล่ะสิ ซวยไปอีก ฉันเริ่มเชื่อแรงอาถรรพ์วัยเบญจเพสแล้วแหละ"เมื่อไหร่ตาฐานทัพจะมาล่ะเนี่ย พี่เอมมี่ก็เอารถไปซ่อมไม่มีคนอยู่เป็นเพื่อน" ฉันนั่งพูดอยู่กับศาลพระภูมิตรงหน้าบ้าน ที่ตอนนี้มียุงบินว่อนคอยให้ฉันตบ ตบจนมือบวมหมดแล้ว ฮื่อ..ฮื้อ! อยากจะร้อง!"ตาผู้กำกับบ้า..ตาผู้กำกับขี้เก๊ก" ฉันนั่งด่า จะด่าให้จามน้ำมูกไหลไปเลย งื่อ แขนขาฉันต้องลายมากแน่ๆเลยคื้น~ เสียงรถเข้ามาจอด ฉันตวัดหน้ามุ่นๆมองรถเอสยูวีทรงสูงคันสีดำเลี้ยวเข้ามาจอดดับเครื่อง แกร็ก!! ปั่ง!! ตาฐานทัพลงจากรภ รีบย่ำเดินมาหาฉันที่นั่งทำหน้าหงึกๆอยู"...." หน้านิ่งๆของตาฐานทัพจ้องหน้าฉัน ก่อนจะเดินไปชั้นรองเท้าหยิบรองเท้าใส่ในบ้านเดินมาหาฉันนั่งลงยองๆลงตรงหน้าฉัน เสียงนิ่งขรึมเอ่ยขึ้นมา "คุณรอผมมากี่ชั่วโมงแล้ว?""รวมๆแล้วก็หนึ่งชั่วโมงที่ฉันรอคุณ" ฉันขมวดคิ้วยุ่งเอ่ยตอบเขา "รวมๆแล้ว?" ฐานทัพเงยหน้านิ่งขึ้นมองฉัน แต่เดี๋ยวนะแววตาแบบนี้ แววตาเหมือนกำลังยิ้ม นี่เขาตลกฉันหรอ แล้วฉันพูด
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-19My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่ 07 My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่
07(มันเขี้ยว)****[Part.Dada]คื้น ~ เสียงรถเอสยูวีคันสีดำขับออกไปจากรั้วบ้านไป ฉันยืนมองผ่านกระจกบานใสทำหน้าหงึกๆ คนเผด็จการ ฉันไม่เคยทานอาหารตอนเช้า เช้าจัดขนาดนี้เลย ปกติเวลาฉันตื่นคือแปดโมงครึ่งนู่น ฮึ! ดาด้าอารมณ์เสีย ไหนๆก็ตื่นแล้วขึ้นไปจัดของในห้องดีกว่า"อย่างแรกจัดเสื้อผ้าเข้าตู้ให้หมดก่อน" ฉันว่ากับตัวเองแล้วจัดการเปิดกระเป๋าหยิบเสื้อผ้า มาจัดเข้าตู้ใบใหญ่ เฟอร์นิเจอร์ในห้องนอนฉันดูใหม่หมดเลย ทั้งเตียง ทั้งตู้เสื้อผ้า โต๊ะเครื่องแป้ง แต่ก็ดีนะของทุกอย่างคือสีขาว ตกแต่งก็แบบสไตล์ที่ฉันชอบหลังจัดข้าวของเครื่องใช้เข้าที่เข้าทางเสร็จ ฉันก็ลงมานั่งเล่นโซฟาในห้องโถง จัดห้องแค่นี้ก็เหนื่อยแล้วฉัน หิวของหวานจัง อยากทานอะไรก็ไม่รู้ติ้งหน่อง~ "ใครมากดออด?" ฉันมองออกไปตรงรั้วบ้าน มองไม่ค่อยชัดเลย เขาเป็นคนใช่ไหม? แต่กลางวันแสกๆคงไม่น่ามีผีล่ะมั้งติ้งหน่อง~ฟรึ่บ ฉันตัดสิ้นใจลุก กอดอกเดินตรงไปหน้ารั้วบ้าน ถ้าเป็นแขกของตาฐานทัพเขาก็ต้องน่าจะรู้สิ ว่าเวลานี้ตาฐานทัพไม่อยู่บ้าน? "เอิม..ใครคะ?" ฉันส่งเสียงถาม ก่อนเปิดรั้ว ทุกวันนี้บ้านเมืองมีแต่คนนน่ากลัว~~ "ค่ะ..ใครคะ" ฉันส่งเสี
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-20My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่ 08 My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่
08(สามีมา?)*****เช้าวันต่อมา @บ้านฐานทัพ"ด้าตื่นแล้วค่ะ แต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้วด้วย" ฉันคุยโทรศัพท์กับพี่เอมมี่ และเดินลงบันไดมา สรุปรถยังซ่อมไม่เสร็จ รอไปอีกเจ็ดวัน เฮ้อ..(งั้นวันนี้พี่ให้รถกองถ่ายไปรับนะคะลูก") "ค่ะ ด้าไปรถกองก็ได้ค่ะ" ("ค่ะเจอกันค่ะลูกสาว") ตี๊ด "เฮ้อ รถก็มางอแงตอนต้องไปออกกองไกลๆ" ฉันบ่นกับตัวเอง หลังจากวางสายจากพี่เอมมี่เสร็จ ก็ต้องสะดุดหางตามองไปคนตัวโตที่นั่งจิบกาแฟอยู่บนโซฟา "..?? สายขนาดนี้ตาฐานทัพยังไม่ออกไปทำงานอีกหรอ นี่มันก็เก้าโมงกว่าๆแล้วนะ อ่อ พอลองสังเกตดูอีกที เขาไม่ได้อยู่ในชุดเครื่องแบบเต็มยศ สงสัยวันนี้ไม่ทำงานมั้ง "คุณทานข้าวไหม?" เสียงเรียบนิ่งหันหน้านิ่งขรึมมาถามฉัน พร้อมวางแก้วกาแฟในมือ"ไม่ค่ะ พอดีฉันรีบ เดี๋ยวรถกองถ่ายมารับแล้ว" ฉันตอบเขา แต่ไม่ได้เดินเข้าไปหาเขาหรอก ว่าจะเดินไปเปลี่ยนรองเท้าใส่ ไม่นานรถจากกองถ่ายคงมารับฉันแล้วล่ะ"รถกองมารับ" ฐานทัพทวนประโยคที่ฉันพูด แววตาเขาเหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่าง ซึ่งฉันก็ไม่รู้หรอก เหลือบมองอีกทีก็เห็นเขาเดินเอาแก้วกาแฟใส่อ่า
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-20My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่ 09 My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่
09(หึง?)*****@กองถ่ายฯ ทีมงานและนักแสดงในกองยังอยู่ในช่วงเวลาพัก ทั้งสต๊าฟ ผู้กำกับ ดาราสบทบ พากันหลบพักกันอยู่คนล่ะมุม รวมถึงดาด้าที่นั่งกดโทรศัพท์เล่นอยู่ในเต็นท์เพลินๆกับการตอบเมนต์แฟนคลับ "เฮ้อ.." เสียงถอนหายใจเบาๆ ด้วยความเซ็งเบื่อของกุนซือ สารวัตรหนุ่มนั่งอยู่ในเต็นท์เดียวกับดาด้าและฐานทัพ ~...~ ให้เขาไปนั่งจับผู้ร้ายยังดีซะกว่า มานั่งเฝ้าเมียเจ้านาย"..." ฐานทัพเองก็คอยส่งสายตาเรียบนิ่ง มองคนกดโทรศัพท์เล่นเพลินๆ "คิก!" เสียงหัวเราะอารมณ์ดีของหญิงสาวดังขึ้นกับสิ่งที่เห็นในโทรศัพท์ และเริ่มรู้สึกว่ามีสายตาคมกำลังจับจ้อง "..??" เมื่อเธอเห็นหน้าผู้กำกับหนุ่มที่นั่งเว้นห่างอยู่กับกุนซือที่นั่งทำหน้าเบื่อโลก ก็ต้องขมวดคิ้ว ทำหน้ามุ่นๆ แถมผู้จัดการตัวดียังหายไปอีก"คุณ ทำไมคุณยังไปกลับไปอีก ไหนคุณบอกว่าวันนี้มีงานไงคะ?" ดาราสาวเท้าคางถามสามีที่นั่งขมวดคิ้วมุ่นไม่ต่างกัน "...." เขาก็อยู่ตามคำเชิญของผู้จัดการของเธอไง"ผู้จัดการของคุณชวนให้ผมอยู่ดูคุณ" เสียงนิ่งเอ่ยพลางตีสีหน้าทำขรึม ดาด้าหันหน้าหนีคนหน้านิ่งขรึมพูดบ่นอุบอิบออกมนคนเดียว"พี่เอมมี่นะพี่เอมมี่ จะชวนอยู่ทำไม" "อือ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-21My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่ 10 My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่
10(จูบ?)****[Part.Dada]คัท! "ฟู่ว์..""เฮ้อ..""..." พอผู้กำกับสั่งคัท ทุกคนในกองหน้าตาดูสดชื่น เหมือนโล่งๆกัน แปลก?..ฉันเลยหันมองไทก้าที่กำลังยิ้มเหยๆ เหมือนมีอะไรจะพูดแต่ก็ไม่กล้า โอ๊ะ! คนกองนี้เป็นอะไรกันไปหมด ฉันน่ะเป็นงง"พี่เอมมี่่ด้าไปเปลี่ยนชุดก่อนนะคะ" ฉันบอกพี่เอมมี่ที่ยืนอยู่ข้างนายกุนซือถัดไปอีกก็เป็นนายฐานทัพที่ทำหน้าเคร่งขรึม "คร้าๆ มาเร็วๆนะคะ สามีรอค่ะ" "..!!" พี่เอมมี่นี่น่าหยิกปากเสียจริงๆ ตะโกนซะคนได้ยินรู้กันทั้งกอง ส่วนตาฐานทัพถึงจะทำแววตานิ่งแค่ไหน ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าแววตาคู่นี้กำลังพอใจล่ะ?"ผมไปรอที่รถนะ ผู้กำกับ" ส่วนตาสาวัตรกุนซือก็พูดทำหน้าตึงนิ่งเดินออกไป รู้นะว่าในใจอะไม่ได้อยากมาอยู่ดูฉันหรอก ชิ่!เหอะ ส่วนฉันก็เดินออกไปอีกทาง ไปแต่งตัวบ้างดีกว่า ทิ้งตาผู้กำกับขี้เก๊กให้อยู่กับพีี่เอมมี่10 นาทีต่อมา…ฟรึ่บ! เสียงรูดซิปเต็นท์เปิดออกโดยฝีมือของฉันเอง พอออกมาก็เจอตาฐานทัพกอดอกหน้านิ่ง ยืนอยู่ตรงหน้า"พี่เอมมี่ล่ะคะ?" ฉันเลิกคิ้วถามเขา เบื่อจริงๆคนขี้เก๊ก"กลับไปแล้ว" เขาตอบแล้วเดินนำฉันออกไป มองซ้ายมองขวา ตอนนี้ก็เย็นมากพอสมควรแล้ว พวกสต๊าฟกำลังยกขอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-22My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่ 11 My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่
11(หลบหน้า..?)****.[Part.Dada]บรรยากาศในรถเงียบมาก หลังจากกุนซืนทำไอติมหลุดมืออะ ฉันรีบแยกตัวออกจากฐานทัพ เขาดึงฉันไปจูบไม่เท่าไหร่ แต่ฉันไปจูบเขาตอบนี่สิคืออะไร ฉันจะเอาหน้าสวยๆไว้ไหน งื้อ!"..." ฉันเหลือบหางตามองคนตัวโตข้างๆ เขาก็นั่งทำหน้านิ่งขรึม ไม่ได้กำลังมองอะไรฉัน และพอเหลือบมองไปทางตากุนซือ คือตานี่กำลังทำหน้าเซ็งเบื่อโลก หน้าตาไม่น่าดูเป็นคนชอบทานไอติมเลยจริงๆเมื่อไหร่จะถึง..ฉันเองก็ไม่อยากนั่งอยู่บนรถคันนี้แล้ววววว!! ต่อมา..@ส.น.ฯ"ถึงสักที" ฉันบ่นพึมพำหน้ามุ่นๆซึ่งตาฐานทัพเปิดประตูรถลงไปก่อนแกร็ก!!"คุณลุกไหว เท้าเป็นตะคริวไหม?" "...." ฉันส่ายหน้าให้ตาฐานทัพที่ยืนอยู่ตรงหน้าประตูแทนคำตอบ โฮ้ะ! คนอย่างดาด้าไม่เป็นตะคริวง่ายๆหรอก แค่นี้อะจิ๊บๆ พรึ่บ! ฉันกระเถิบตัวเตรียมหย่อนเท้าลงจากรถ จิก! "อ่า.." ฉันเบหน้าเล็กน้อย ตรงเท้าฉันมันรู้สึกหดเกร็ง เหมือนมีตัวอะไรไม่รู้จี๊ดๆวิ่งอยู่ในเท้าด้วย"เป็นตะคริวใช่ไหม?" ฐานทัพกอดอกเลิกคิ้วถามฉัน ทำแววตานิ่งๆปนดุใส่"...." เอ้าก็ใครจะรู้ล่ะ..ว่าฉันจะเป็นอ่า โอ๊ะ..อิตาบ้านี่มาทำตาดุใส่ฉันพรึ่บ!! ร่างตัวโตของฐานทัพเท้าแขนกับประตูรถ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-24My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่ 12 My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่
12(โดนตบฟรี?)****[Part.Dada]เมื่อคืนตาฐานทัพเล่นฉันนอนไม่หลับทั้งคืน ภาพบนรถคูณสองตามหลอกหลอนฉันทั้งคืน ทั้งจูบ..ทั้งตอนลืมตาขึ้นมาเห็นจมูกโด่งกำลังยื่นเข้ามาอยู่ในระยะประชิดอีก"หวังว่าสายขนาดนี้..คงไปทำงานแล้วนะ..แต่เขาเป็นราชการต้องไปทำงานแต่เช้าสิ^^" เสียงฉันพูดกับตัวเองอย่างอารมณ์ดี เช้ามาต้องทำอารมณ์ดีเข้าไว้ จะได้เป็นวันดีๆ "วันนี้ดีหน่อย..ไม่ต้องไปรถกอง..พี่เอมมี่มารับ" ฉันก้าวเท้าลงบันไดมา แต่ก็ต้องแอบเบรกจนหัวแทบทิ่ม ตาฐานทัพยังไม่ไปทำงาน! ตาฐานทัพนั่งดื่มกาแฟอยู่บนโซฟา กำลังก้มหน้าอ่านเอกสารบางอย่าง"...." ย่อง! ค่อยเดินย่องๆไม่ให้ตาฐานทัพได้ยินเสียงฝีเท้า คิกๆ สมาธิจดจ่ออยู่กับเอกสารซะขนาดนั้น ไม่มีทางรู้หรอก ฉันว่ายิ้มๆแล้วก้าวเท้าเบาๆไปทางตู้เปลี่ยนรองเท้า"ดาด้า.."กึก!! "..!!^ ฉันหยุดเบรกจนหน้าเกือบทิ่มอีกเช่นเคย เมื่อได้ยินเสียงเข้มๆเอ่ยเรียกฉัน"...." ฉันหมุนตัวมองร่างสูงของฐานทัพ ที่กำลังทำแววตาเหมือนจับผิดฉัน"นี่คุณ..จะเดินย่องทำไม?" ฐานทัพกอดอกเอ่ยถามฉัน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-24
บทล่าสุด
My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่ Special My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่
Special(Thanthap โรงเรียนอนุบาลเอกชนแห่งหนึ่ง.."เอาของไอด้าคืนมาน้าาาา" เสียงโวยวายของเด็กหญิงตัวเล็กยื้อแย่งตุ๊กตาหมีจากเด็กผู้ชายตัวใหญ่กว่ากันอยู่ตรงสนามหญ้า"ไม่ให้หรอก..ไอได้เอาอุลตร้าแมนของเราคืนมาก่อนสิ" เสียงเด็กชายเพื่อนร่วมชั้นเรียนพูด ไม่ยอมคืนตุ๊กตาให้เจ้าของใบหน้าจิ้มลิ้มง่ายๆ "ไอด้าไม่ได้เอาของมิกไป" ริมฝีปากเล็กเบะปากคว่ำ มองเด็กชายตรงหน้าพร้อมย่นคิ้วหากันยุ่ง ได้! ไม่คืนพี่หมีให้ไอด้าดีๆใช่ไหม"วี้ดดดด!! กรี๊ดดด เอาพี่หมีของไอด้าคืนมาน้า วี้ดๆ" หนูน้อยกรี๊ดเสียงแหลมใส่เด็กชายสุดเสียง สองเท้าเล็กกระทืบพื้นหญ้าเร้าๆ "อ่า มิกหนวกหูนะ!" เด็กชายตะโกนใส่หน้าเด็กหญิง ในมือก็ยังไม่ยอมปล่อยตุ๊กตาคืนให้"วี้ด!! กรี๊ดๆ!" เสียงกรี๊ดแหลมแสบหูดังเข้ามาถึงในห้องเรียน เด็กชายที่กำลังต่อเลโก้เล่นกันอยู่บนโต๊ะญี่ปุ่น มองหน้ากันตาประมาณว่าใช่..ใช่ไหม เสียงกรี๊ดแหลมๆนั่น?"เสียงของไอด้า!" นำทัพพูดกับกองทัพน้องชายฝาแฝดของตัวเอง "ไปดูน้องกันเร็ว" กองทัพพยักหน้ากับพี่ชายของตัวเอง เด็กชายทั้งสองพากันวิ่งกระโดดตัวข้ามโต๊ะ ออกไปด้วยความเร็ว!"เอาพี่หมีข
My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่ THE END My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่
THE END My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่ (Thanthap กำเนิดเจ้าสามจิ๋ว) [Part. Dada] กลิ่นอาหารหอมฉุยลอยมาเตะจมูกฉันถึงหน้าห้องเลย แสดงว่าคุณป้าสมใจมาแล้ว ดีใจจังววันนี้จะได้ทานอาหารอร่อยๆฝีมือแกแล้ว เดินลงมาก็ต้องหยุดชะงักเพราะเสียงทะเล้นขี้เล่นของลม “ป้าครับ ผมว่าใส่หัวหอมด้วยอร่อยเหาะเลย” ลมกำลังปอกหัวหอมลูกใหญ่ โดยข้างๆมีป้าสมใจกำลังปรุงแกงอยู่ “แกงเขียวหวานสูตรบ้านไหนกันเขาใส่หัวหอมกันลูก” ป้าสมใจแกว่าแล้วหัวเราะลม “แล้วป้าให้ผมปอกหัวหอมทำไมล่ะคร้าบ” ใบหน้าทะเล้นหันไปถาม “หัวหอมป้าจะเอามาใส่ซุปให้คุณดาด้าแก ส่วนแกงเขียวหวานของท่านผู้กำกับเขา” “อ้าว..แล้วของผมล่ะ?” ลมทำหน้ามุ่น แววตาน้อยใจป้าสมใจสุดๆ “แล้วพ่อหนุ่มอยากทานอะไรล่ะ” น้ำเสียงใจดีถาม ดูท่าแกจะเอ็นดูลมด้วยนะ คงโดนลมตกให้เข้าแล้วล่ะ “ไข่เจียวลูกครึ่งครับ” “...?? ฉันล่ะงงแทนป้าแก แล้วไอ้ไข่เจียวลูกครึ่งที่ลมว่านี่มันเป็นยังไง “เอ๊ะ..ป้าไม่เคยได้ยินชื่อเมนูนี้เลย” “ไข่เจียวลูกครึ่งไข่ดาวครับ เอาไข่ลงไปตีในกระทะแล้วใส่ไข่แดงลงไป” “อ้อ..” ป้าสมใจฉีกยิ้มทันที พร้อมกับส่ายหัว “นี่แหละครั
My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่ 48 My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่
48(น้องด้า&พี่ทัพ+ตัวหาร)*****[Part.Dada]"จะไม่หายโกรธดาด้าจริงๆหรอคะ..พี่ฐานทัพ" ฉันแสร้งทำหน้ามุ่นเหมือนเด็ก จ้องใบหน้านิ่งดุของเขา แต่เอ๊ะ! โกรธฉันแต่มือคือรัดเอวฉันแน่นเลยน้า"พี่หรอ?" ฐานมองใบหน้าฉันพร้อมกระพริบตาใส่แล้วเบือนหน้าหนีมาอีกทาง ^^ แอบเห็นน้า..ว่าใบหูก็แดง ฉันจึงขยับวางหน้าลงในแข็งแรงของเขา"ขอโทษค่ะ..ด้าสำนึกผิดแล้ว" น้ำเสียงโทนอ้อนของฉันเอ่ย นี่คืออ้อนเขาสุดฤทธิ์สุดเดชเลยนะ ถ้ายังไม่ยอมหายโกรธ สงสัยคงต้องกราบเขาแล้ว"สำนึกผิดจริง?" น้ำเสียงขรึมดุถามออกมา"ค่ะ..ด้าสำนึกผิดแล้วค่ะพี่ทัพ" ฉันเงยหน้า ทำตาปริบๆใส่เขา ฉันควรจะเรียกเขาแบบนี้มาตั้งนานแล้วเนาะ"หึ.." สุดท้ายเขาก็ยิ้มกว้างออกมาให้ฉัน กรี๊ด..สำเร็จแล้วอ่า "หายโกรธด้าแล้วใช่ไหมคะ?" "ครั้งนี้จะยอมยกโทษให้..ครั้งหน้าอย่าทำแบบนี้อีก มันอันตรายรู้ไหมครับ" ^^ เย้ ในที่สุดโทนเสียงอ่อนโยนของเขาก็กลับมาแล้ว พ่อเจ้าสามจิ๋วน่ารักที่สุดเลย"เข้าใจแล้วค่ะ..สำนึกผิดแล้วนะคะคุณสามี" พูดเสียงอ้อนจบ ฉันยื่นหน้าไปจุ้บปากหนาเบาๆ"หึ..จะโกรธนานได้บ้างไหม" เจ้าของมือหนาลูบหัวฉันเบาๆ หลงรักความอ่อนโยนของพ่อเจ้าแฝดมากๆเลยอ่า
My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่ 47 My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่
47(เมื่อผู้กำกับงอนเมีย + ไม้ตายของดาด้า)****[Part.Dada]ทำไงดี ฐานทัพโกรธฉันมากตอนนี้ และดูเขาโกรธฉันหนักมากกว่าโกรธคุณย่าและคุณพ่ออีก ตอนนี้ก็ได้แต่มานั่งทำหน้าเครียดรอเขากับบ้าน "ขึ้นไปนอนเถอะลูกดาด้า มันดึกแล้ว" คุณย่าท่านกล่าว ตอนนี้ท่านก็นั่งคอยฐานทัพอยู่เป็นเพื่อนฉันด้วย รวมถึงคุณพ่อที่นั่งทำหน้านิ่งๆอยู่ด้วยเหมือนกัน "ด้าอยากรอคุยกับฐานทัพก่อนค่ะ" ฉันแค่ไม่อยากให้ค้างคาใจนานก็เท่านั้นเอง มันไม่สบายใจเลยตอนนี้"แล้วนี่ทำไมมันไม่รีบกลับ.." เสียงดุของคุณพ่อโพล่งขึ้นมาสีหน้าดุ"เดี๋ยวแม่..ลองโทรตามดู" คุณย่าว่าแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทร เวลาตอนนี้ก็ห้าทุ่มกว่าๆแล้วด้วย "ฮัลโล..นี่แกอยู่ในฮะฐานทัพ!" เสียงของคุณย่าแว้ดใส่คนในสายทันที และเสียงแหลมแว้ดๆของคุณย่าแอบทำคุณพ่อเผลอสะดุ้งด้วยนะ"อะไรนะ..เลี้ยงฉลองอะไรของแก แกเป็นเซลล์หรอไงฮะ!" เสียงแว้ดแสบแก้วหูของคุณย่าดังขึ้นอีกหนึ่งดอก "รู้ไหมว่าเมียแกนั่งรออยู่..พ่อแกกับฉันก็นั่งรออยู่ ทำไมถึงไม่รีบกลับ!" "แก่แล้วนึกว่าเสียงนกหวีดจะหายไปแล้ว" คุณพ่อท่านเอามืออุดหู คุณย่าบทเวลาท่านวีนดูน่ากลัวกว่าฉันอีก"ฮึ้ย! มันตัดสาย!" คุณย่า
My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่ 46 My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่
46(จบภารกิจ)****สามวันถัดมา.."ท้องโตเร็วเหมือนกันนะลูก" ช่อฟ้าลูบท้องหลานสะใภ้คนโปรดอย่างปลื้มปริ่มใจ ในท้องมีหลานถึงสามคน"เริ่มดิ้นแล้วด้วยค่ะคุณย่า" ใบหน้าสวยกล่าวด้วยรอยยิ้ม ช่อฟ้าบินมาถึงไทยได้สองวัน เธอรู้สึกได้พูดคุยได้ทุกเรื่อง ต่างจากอยู่กับฐานภพเป็นอย่างมาก"หึ ย่าไม่คิดว่าเชื้อมันจะแรง ถึงขนาดได้มาตั้งสามคน เห็นบางบ้านอยากได้ลูกแฝด ก็ต้องพากันไปปรึกษาคุณหมอกันให้ยุ่งยาก""ฐานทัพเขาเจ้าเล่ห์ ร้ายกับด้ามากด้วยนะคะ..เขาแอบเอายาคุมด้าไปทิ้งด้วย" ใบหน้ามุ่นฟ้องช่อฟ้า "ตระกูลนี้ร้ายทั้งบ้านลูก" ช่อฟ้าว่าเหน็บฐานภพที่เดินผ่านมาพอดี"คุณแม่ไม่เอาคำนี้ ไปว่าหลานคนโปรดของตัวเองบ้างล่ะ" ฐานภพตอกกลับ แล้วนั่งลงบนโซฟามองหน้าช่อฟ้าทำตีมึนใส่"ชิ! แกเป็นพ่อน่ะร้ายสุด!" เสียงจิกกัดว่า แล้วหันมายิ้มกับดาด้า"เดี๋ยวผมจะไม่อยู่..คุณแม่คอยดูแลหลานสะใภ้ด้วยแล้วกัน""แกจะไปไหน?" ใบหน้าเชิดๆของช่อฟ้าเหลือบถาม "เอ่อ.." ฐานภพกำลังอ้าปากจะตอบ ซึ่งเป็นจังหวะลูกน้องตัวดีวิ่งเข้ามาพอดี"นายครับ..ตอนนี้ทีมตำรวจของท่านฐานทัพลงพื้นที่แล้ว""นี่แกจะไปช่วยลูก?" ช่อฟ้าถามขึ้นมา ส่วนดาด้าก็เริ่มใจหวั่น
My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่ 45 My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่
45(คำสัญญาของฐานทัพ..)****[Part.Dada]เช้านี้ตื่นมาได้อยู่ในอ้อมกอดของคุณพ่อเจ้าสามจิ๋ว เป็นเช้าที่สดใสสำหรับฉันมาก และก็คงเป็นเช้าที่ฉันกำลังจะกลายเป็นแมวหงอย เมื่อฐานทัพกลับไปทำงาน"ฐานทัพ..เช้าแล้วนะคะ" ฉันส่งเสียงเรียกเขา เวลาหลับคุณผู้กำกับเขาเหมือนเด็กเลยนะเนี่ย นี่ถ้าสามจิ๋วเกิดมาเวลาหลับต้องน่าเอ็นดูเหมือนพ่อแน่ๆ ^^"ครับ.." ดวงตาคมเปิดตาง่วงๆมองหน้าฉัน เขาขานตอบเสียงง่วงๆ กระชับกอดร่างฉันแล้วโน้มจมูกโด่งมาหอมหน้าผากฉันเบาๆฟรื่ด!! "เป็นเช้าที่ชื่นใจจังเลยครับ" ฐานทัพยกยิ้มให้ฉัน แม้แต่แววตาของเขายังดูยิ้มได้เลย"แต่เป็นเช้าที่ฉันกำลังจะหงอย.." ฉันพูดแล้วทำหน้ามุ่ยใส่ฐานทัพ พอได้ใช้ชีวิตอยู่กับเขาทุกวันกลายเป็นว่าฉันติดเขาไปแล้วอ่า"หึ.." มุมปากหนายกยิ้มอีกเช่นเคย เขาเอาหน้าผากแตะกับหน้าผากของฉัน เสียงทุ้มพูดขึ้นมาเบาๆ "ดาด้าของผมเก่งอยู่แล้ว..อดทนหน่อยนะครับ..ไม่กี่วันเราทั้งห้าคนพ่อแม่ลูกก็ได้อยู่ด้วยกันแล้ว" "...." ใจฉันรู้สึกฟูกับคำพูดของเขามาก มากจนตอนนี้จะเขินแล้วนะ ฉันรีบตวัดหน้าแดงๆหนีทันที หมับ!! หน้าฉันถูกจับให้หันไป ดวงตาคมกริบจ้องหน้าฉันเรียบนิ่ง"ผมสัญญา..ว่
My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่ 44 My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่ NC20++
44(คิดถึงร่างหอมๆ)(NCกรุบกริบ)****Per."หยุด..กลับไปซะ..ถ้ายังทำไม่สำเร็จก็ไม่ควรมาเจอเมียแก" ฐานภพเดินมาดักหน้า กล่าวเสียงดุใส่ลูกชาย "...." ฐานทัพทำสีหน้ามึนใส่ฐานภพ ไม่ยอมขยับตัว หรือทำท่าจะเดินลงบันไดสักนิด "ไอ้ฐานทัพ" ฐานภพด่าลูกชาย รู้ว่าทันทีว่าฐานทัพกำลังทำมึนใส่ ไม่ต่างจากตอนเป็นเด็กเลยสักนิด "มีอะไรกันหรอ?" เสียงหวานปนง่วงของหญิงสาว เปิดประตูออกมา ถามบอดี้การ์ดที่ยืนเฝ้าอยู่หน้าห้อง "...." ฐานทัพคลี่ยิ้ม เมื่อได้ยินเสียงที่คิดถึง ต่างจากฐานภพที่ทำหน้าบอกบุญไม่รับ นี่ตนจะสั่งอะไรฐานทัพได้บ้าง 'มันขัดใจพ่อมัน ตั้งแต่ไปตำรวจแล้ว'"คุณพ่อ..มายืนทำอะไรตรงบันไดคะ" ดาด้าชะโงกหน้าถาม คิ้วสวยขมวดเข้าหากัน เมื่อเห็นร่างตัวโตที่ใส่หมวกสีดำยืนอยู่หน้าฐานภพ แค่เห็นแววตาเธอก็จำได้แล้ว"ฐานทัพ" ริมฝีปากบางเรียกชื่อสามี แล้วยิ้มกว้างออกมาด้วยความดีใจ สองเท้าเล็กวิ่งลงมาทันที "ดาด้าอย่าวิ่งสิครับ" ฐานทัพรีบสาวเท้ายาวๆขึ้นไปอาแขนรอรับร่างหญิงสาว"...." ฐานทัพเหลือบตาดุมองคนทั้งสอง สองเท้าหนักเดินเบี่ยงตัวหลบขึ้นห้องนอนไปทันที ในเมื่อห้ามอะไรไม่อยู่แล้ว ก็ปล่อย!หมับ!! ดาด้าโผล่กอดร่า
My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่ 43 My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่
43(คิดถึงใจแทบขาด..)*****บ้านเงียบสงบลงในที่สุด ดาด้าหยุดโวยวายหลังจากปรับจูนอารมณ์ของตัวเองได้เป็นที่เรียบร้อย คุณแม่สามจิ๋วก็รีบลงมานั่งทานข้าวอย่างหิวโซอยู่บนโต๊ะอาหาร ที่จัดเรียงจานเมนูไว้มากมายหลากหลาย"เมนูนี้อร่อยมากเลย" ดาด้าชื่นชมอาหาร เอื้อมตักปลาราดพริกมาใส่จานอย่างโปรดปราน โดยมีสายตาของฐานภพคอยรอบมองเงียบๆ สงบลงก็ดีแล้ว ไม่นั้นพวกบอดี้การ์ดของตนหูแตกตายแน่ "ขอข้าวอีกได้ไหมคะ" ดาด้าตวัดหน้าบอกบอดี้การ์ด ข้าวในจานหมดเกลี้ยงอีกแล้ว"...." ฐานภพที่นั่งอยู่ตรงหัวมุมโต๊ะรีบหันไปพยักหน้าให้บอดี้การ์ดที่ยืนทำหน้ามึน ไม่รู้จะอึนอะไร เดี๋ยวดาด้าก็โมโหหิวโวยวายบ้านแตกขึ้นมาอีกหรอก "ได้ครับ" บอดี้การ์ดรีบหยิบโถข้าวมาเติมในจานให้ดาด้าอย่างกระตือรือร้น"อีกทัพพีนึงค่ะ..ทัพพีเดียวไม่อิ่ม" ดาด้ากล่าว พลางฉีกยิ้มให้บอดี้การ์ดหนุ่มที่ดันเผลอสะดุ้งตกใจ อะไรเธอก็ไม่รู้"หึ" ฐานภพแอบหันไปส่ายหัวยิ้มๆคนเดียว ที่ตนได้พูดไว้ ว่าฐานทัพเลือกเมียได้เหมือนแม่ตัวเองนั่นคือความจริง พอเห็นก็คิดถึงแม่ของฐานทัพ ป่านนี้ ไปวีนแตกอยู่บนสวรรค์ชั้นไหนแล้วก็ไม่รู้"ท่านคะ.." น้ำเสียงโทนเล็กเอ่ยเรียก ฐานภพท
My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่ 42 My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่
42(คุณพ่อสามี?..)*****Per."ท่านไปทำแผลก่อนไหมครับ?" นายตำรวจหนุ่มถามฐานทัพที่นั่งเงียบมาสักพักใหญ่ หลังจากรถของฐานภพขับออกไปได้ไกลแล้ว "ยัง..ขับรถกลับไปเรือนไทย" ฐานทัพสั่งนายตำรวจ ไม่ได้สนใจแผลถูกยิงที่แขนของตัวเองสักนิด ตอนนี้เขาต้องรีบจบ จบทุกอย่างให้เร็วที่สุด เขาต้องเห็นดาด้าต้องตกอยู่ในอันตรายแบบนี้อีก"แต่ตอนนี้ เลือดท่านไหลออกมามากแล้วนะครับ" "ไม่ต้องสนใจ..รีบทำตามที่สั่ง" เสียงขรึมดุของฐานทัพกล่าว "ครับ" สุดท้ายนายตำรวจหนุ่มก็ต้องก้มหัวให้ ทำตามที่ฐานทัพสั่ง ไม่เกินยี่สิบนาที รถก็ขับมาจอดบริเวณหน้าเรือนไทย ที่มีเหตุปะทะดุเดือดมาก่อนหน้า แววตาคมมองปอกกระสุนจำนวนมากที่เกลื่อนเต็มพื้น "ท่าน" เสียงลุงคมตะโกนลงมาจากเรือนไทย ก่อนจะเดินลงมากับเด็กในบ้านอีกสองสามคน"คนของเรา..มีใครเป็นอะไรหรือเปล่าลุง?""บาดเจ็บกันแค่เฉียดครับ" ลุงคมว่าพลางมองหน้าเคร่งเครียดของฐานทัพ ก่อนจะมองซ้ายมองขวาหาดาด้า"ดาด้าอยู่กับพ่อ" ฐานทัพบอกลุงคม ซึ่งน่าจะรู้ดีว่าดาด้าต้องปลอดภัยมาก มีบอดี้การ์ดระดับฝีมือดีคอยอารักขาตลอดยี่สิบชั่วโมง "น่ะ..นี่คุณท่าน..?" ลุงคมโพล่งเสียงเหมือนตกใจบางอย่าง ฐานภพป
