12(โดนตบฟรี?)****[Part.Dada]เมื่อคืนตาฐานทัพเล่นฉันนอนไม่หลับทั้งคืน ภาพบนรถคูณสองตามหลอกหลอนฉันทั้งคืน ทั้งจูบ..ทั้งตอนลืมตาขึ้นมาเห็นจมูกโด่งกำลังยื่นเข้ามาอยู่ในระยะประชิดอีก"หวังว่าสายขนาดนี้..คงไปทำงานแล้วนะ..แต่เขาเป็นราชการต้องไปทำงานแต่เช้าสิ^^" เสียงฉันพูดกับตัวเองอย่างอารมณ์ดี เช้ามาต้องทำอารมณ์ดีเข้าไว้ จะได้เป็นวันดีๆ "วันนี้ดีหน่อย..ไม่ต้องไปรถกอง..พี่เอมมี่มารับ" ฉันก้าวเท้าลงบันไดมา แต่ก็ต้องแอบเบรกจนหัวแทบทิ่ม ตาฐานทัพยังไม่ไปทำงาน! ตาฐานทัพนั่งดื่มกาแฟอยู่บนโซฟา กำลังก้มหน้าอ่านเอกสารบางอย่าง"...." ย่อง! ค่อยเดินย่องๆไม่ให้ตาฐานทัพได้ยินเสียงฝีเท้า คิกๆ สมาธิจดจ่ออยู่กับเอกสารซะขนาดนั้น ไม่มีทางรู้หรอก ฉันว่ายิ้มๆแล้วก้าวเท้าเบาๆไปทางตู้เปลี่ยนรองเท้า"ดาด้า.."กึก!! "..!!^ ฉันหยุดเบรกจนหน้าเกือบทิ่มอีกเช่นเคย เมื่อได้ยินเสียงเข้มๆเอ่ยเรียกฉัน"...." ฉันหมุนตัวมองร่างสูงของฐานทัพ ที่กำลังทำแววตาเหมือนจับผิดฉัน"นี่คุณ..จะเดินย่องทำไม?" ฐานทัพกอดอกเอ่ยถามฉัน
13(โรงพักแตก!!)@ส.น.ฯ"ไหนละครับหลักฐานที่บอกว่าผมเป็นคนผิด" ฮิวโก้พูด ทำลอยหน้าลอยตาใส่กุนซือและฐานทัพที่ยืนมองอยู่ "...""รถขนยาเป็นชื่อของมึง..ยังจะแถหน้าด้านๆอีกเหรอว่ะ..ไอ้ชั่วเอ้ย" รชตด่า กำหมัดแน่นจะพุ่งตัวเข้าซัดหน้าฮิวโก้ด้วยความโมโหหมับ ฐานทัพคว้าไหล่รชตไว้ แล้วส่ายหน้าเป็นการห้าม คนอย่างฮิวโก้ต้องจับได้คาหนังคาเขา จนตรอกจริงๆสินะ ถึงจะยอมรับ"รถผมมีเป็นร้อยคัน..รวมถึงลูกน้องผมมีเป็นร้อยๆคน..ผมจะไปรู้ไหม ว่ามันจะเอารถของผมขนยานรก" ฮิวโก้พูดด้วยใบหน้าชิลล์ๆ นั่งไขว่ห้างแสยะยิ้มมองหน้านิ่งๆของฐานทัพ"เอ่อ ถ้าทางลูกน้องของคุณฮิวโก้เขายอมรับสารภาพว่าส่งยาเพียงคนเดียว เท่ากับตอนนี้คุณฮิวโก้ไม่มีความผิดนะครับ" ทนายความประจำตัวของฮิวโก้กล่าวขึ้นมา"หึ.." ฮิวโก้ลุกขึ้นจากกเก้าอี้ ส่งสายตาสะใจใส่ฐานทัพกับกุนซือ "ทางที่ดีผู้กำกับอย่ามาเสียเวลากับผมจะดีกว่านะครับ" ฮิวโก้เอ่ยลอยหน้าลอยตากวนๆใส่"..." ฐานทัพยกยิ้มมุมปากใส่ฮิวโก้กลับ ถึงจะเสียเวลาแต่ก็ทำให้ฮิวโก้ศูนย์เงินมหาศาลก็ถือว่าคุ้มนะ สำหรับเขา"นี่..ฉันเจ็บตัวกว่าดาด้านะ ดูสิเนี่ย!" เสียงแหลมๆแว้ดๆ โวยดังลั่นโรงพักจนได้มาถึงห
14(อลเวงไปหมด!)****@หนึ่งเดือนต่อมา[Part.Dada]นั่งไล่ปฏิทินดู นี่ก็เดือนกว่าๆแล้วที่ฉันจดทะเบียนสมรสกับตาฐานทัพ เหลืออีกห้าเดือนสินะ ที่ฉันจะได้อิสระจากเขา แปลกที่เขาเคยบอกตอน ก่อนจดทะเบียนสมรส เหตุผลหลักคือใช้ให้ฉันช่วยเป็นไม้กันหมา แต่นี่ไม่เห็นมีหมา..เฮ้ย..ผู้หญิงคนไหนเข้าหาเขาเลยนะ "..??!""งง.." "งงอะไรของแก?" "อุ่ย! ตกใจหมด!" ฉันว่าเสียงดังตกใจก็ณิชามันโผล่หน้ามาจ้องฉันนี่สิ ณิชานางกลับฝรั่งเศสได้สามอาทิตย์แล้ว วันนี้ฉันว่างจึงมานอนเล่นอยู่ที่คอนโดนาง "ว่าแต่ก็งงอะไรของแก ยังไม่ตอบฉันเรอะ?" ณิชานางว่า ทำตาจับผิดใส่ฉัน "เปล่า ไม่มีอะไรหรอก ฉันแค่ได้บทนางเอกมาอย่างงงๆอะ เลยพึมพำพูดคนเดียว" หวังว่าอธิบายขนาดนี้ แม่นางจะหายสงสัยนะ ขี้สงสัยเก่งซะจริงๆ"อ่อ.." ณิชาพยักหน้าให้ฉัน ขวับ!! และนางก็ตวัดหน้ามาจ้องเขม็งฉันอีก "วันหยุดทั้งที ไม่อยู่กับสามีตำรวจของแกเรอะ ออกมากกอยู่กับฉันที่คอนโดทุกอาทิตย์แบบนี้ ระวังเขาจะคิดว่าแกน่ะมีชู้" "ตาฐานทัพไม่คิดอย่างนั้นหรอก..ช่วงนี้งานเขาก็ยุ่งๆ" ฉันตอบณิชามัน นางเข้าใจว่าตาฐานทัพน่ะ เป็นสามีของฉันจริงๆ นางไม่รู้ว่าทะเบียนแค่ในนาม ไม่ใช่ไ
15(น่ากลัวกว่าโจร! NC20++)****"อั้ว..ขอโทษจริงๆท่าน..ไม่ได้ตั้งใจจับเมียท่านจริงๆ คนของอั้วจับมาผิดคน" เฉินอธิบายกับฐานทัพที่นั่งทำหน้านิ่ง โดยข้างกายมีดาด้า นั่งทำหน้ายังไม่หายขวัญเสีย มือเล็กเกาะแขนฐานทัพแน่น "..." ฐานทัพตวัดหน้าก้มมองหญิงสาว มือหนาจับมือเรียวไว้ ก่อนจะตวัดดวงตานิ่งๆมองหน้าเฉิน ถัดมาก็มีกระทิงนั่งไขว่ห้างนั่งอมยิ้มสะใจอยู่ข้างๆคู่หมั้น"จับผิดคน?" น้ำเสียงนิ่งดุถามชายสูงวัยตรงหน้า ก่อนจะพูดขึ้นมาอีก "ท่านไม่มีสิทธิ์จับใครมาขัง ตามอำเภอใจ รู้ไหมว่าผิดกฎหมาย?" "อะ..อั้ว.." เฉินพูดไม่ออก เจอคนจริงอย่างฐานทัพเข้าไป เจ้าพ่อเซี่ยงไฮ้ถึงกับเหงื่อตก"เฮีย ช่วยป๊าด้วยนะคะ" หวันยิหวาหันหน้าเสียมากระตุกแขนกระทิง เธอกลัวพ่อเธอได้เข้าไปกินข้าวแดงในคุกเสียจริงๆ"เอาหน่า..ยิหวา..เฮียช่วยอยู่แล้ว พ่อตาสุดที่รักทั้งคน"หมับ!! ฐานทัพคล้องเอวดาด้าให้ลุกขึ้น ซึ่งหญิงสาวที่นั่งเงียบขวัญเสีย ยอมลุกเดินตามออกมาจากบ้านเฉิน "เชิญทุกคนไปที่โรงพัก รับทราบข้อกล่าวหาด้วย" เสียงเข้มของรชตบอกทุก
16(อุ่นเตียงรอบสอง NC20++)****[Per. [Part.Dada]"ไม่เจ้าเล่ห์ แล้วผมจะได้คุณไหมล่ะ ผมอยากได้คุณก็ต้องเจ้าเล่ห์สิ""คุณพูดบ้าอะไรของคุณเนี่ย รู้ตัวไหม!" ฉันแทบไม่อยากจะเชื่อหูในสิ่งที่ได้ยินจริงๆ ตอนพูดออกมา คงจะลืมความขี้เก๊กของตัวเองมั้งเนี่ย"ผมไม่ได้พูดบ้า..ผมพูดตามตรง" ฐานทัพนอนเอามือเท้าหัวมองฉัน พลางพูดออกมาทำหน้านิ่งๆใส่ฉัน"อยากใช้เล็บตะบันหน้าจริงๆ" เสียงพูดอุบอิบของฉันดังเบาๆ หมั่นไส้ ร้ายนักนะฐานทัพนะ ไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ ว่าฉันกับเขาจะ..โอ้ย..!! หมดกัน ฉันดันไปเคลิ้มด้วยอีกฟรึ่บ!! ฉันพลิกตัวหันหน้าหนีคนหน้าด้านทันที ไม่อยากเห็น!หมับ!!"...!" เอวฉันถูกลำแขนหนักๆลงมาคล้องเกียว เดี๋ยวๆ ชักจะมากไปแล้วนะ "เมื่อกี้คุณว่าอะไรนะ" เสียงทุ้มพร่าๆหื่นๆกระซิบข้างใบหูฉัน "ฐานทัพฉันจะนอน.." ฉันยกมือไปดันหน้าที่เริ่มใช้จมูกปากคลอเคลียแถวต้นคอฉัน"เดี๋ยวนี้..หางเสียงไม่มีกับผมแล้วหรือ?" น้ำเสียงเหมือนกำลังดุฉัน "มี..แต่ไม่อยากพูดกับคุณ" ฉันตวัดหน้ามุ่นๆไปตอบ อย่ามาเยอะกับฉันในเวลานี้นะ หงุดหงิด ยิ่งเจ็บๆตึงแถวตรงนั้นอยู่ "เด็กร้ายกาจแบบคุณ..ต้องโดนปราบเยอะๆ จะได้อยู่ในโอวาท""
17(ช็อตเด็ด!!)****@เช้าวันถัดมาฟรื่ด!! ฟอด!!! ฟอด!!! "อื้อ..อะไรเนี่ย!?" ดาด้าพึมพำด้วยความรำคาญ มือเล็กๆดันจมูกฐานทัพออกให้ใบหน้า มากวนทำไมแต่เช้าๆคนจะนอน"เช้าแล้วนะครับ" เสียงทุ้มกระซิบข้างใบหู เอามือเท้าหน้าจ้องมองใบหน้าสวย มุมปากหนายกยิ้มออกมาเมื่อนึกไปถึงบทรักเร่าร้อนเมื่อคืนระหว่างเขาและเธอ"อือ! เช้า..แล้วยังไงคะ..วันนี้วันหยุด" เสียงง่วงๆแหบพร่าตอบออกมา พร้อมพลิกตัวหันหลังให้ฐานทัพ เมื่อคืนเขาไม่ยอมปล่อยให้เธอได้กลับไปนอนห้อง เธอถูกกักตัวไว้ นอนกับเขาที่ห้องนี้"หึ" ฐานทัพส่ายหน้ายิ้ม ปกติตนเป็นคนตื่นเช้า ไม่ว่าจะวันหยุดหรือทำงานก็มักจะตื่นเวลาเดิม แต่ทำไมเช้านี้ ถึงรู้สึกไม่อยากลุกออกจากห้องเลยหมับ!! มือหนาคล้องเอวคลอดดึงร่างหญิงสาวมากอดไว้ ซึ่งเมื่อคืนเขาก็หลับไปกับท่านี้ ไม่เมื่อยเลยสักนิดเป็นดาด้ามากกว่าที่ดิ้นชอบปัดมือเขาออก แต่มีหรอคนอย่างฐานทัพจะยอม ก็แค่จับคนตัวเล็กมากอดใหม่เหมือนเดิมฟอด!! "อื้อ..อย่ามากวนได้ไหม" เสียงงัวเงียของคนตัวเล็กว่า พยายามดิ้นออกจากอ้อมกอดคนตัวโต วันนี้เป็นวันหยุดของเธอทั้งทีนะ เมื่อคืนก็กวนเธอแทบทั้งคืนแล้ว เช้ามายังจะมาก่อกวนอีก"ไม่
18(เมื่อสามีงอน?)****Per. [Part.Dada]วันนี้เป็นวันที่ฉันต้องตื่นเช้ามาก เช้ามากในรอบแห่งปีเลยล่ะ เพราะต้องไปออกกองที่อยุธยาฯ สภาพฉันตอนนี้ก็จะเบลอๆง่วงๆหน่อย แกร็ก!! ประตูถูกผลักเปิดเข้ามา อย่างไม่มีการเคาะสักนิดหมั่บ!! เอวฉันถูกกอดรัดทางด้านหลัง โดยร่างตัวโตที่ไม่สวมใส่เสื้อ สภาพหัวยุ่งนิดๆ "..!!"* เดี๋ยวนี้ ชักจะมากแล้วนะตาฐานทัพ เอะอะจับกอด จับฉันหอม เป็นตุ๊กตาเรอะ!"ทำไมลุกมา..ไม่ปลุกผมล่ะ?" "รีบค่ะ..วันนี้ต้องเดินทางเร็ว..ออกกองต่างจังหวัดฯ" ฉันกล่าวบอกคนตัวโต ที่สบตากับฉันตอนพูดผ่านกระจก"...."~_~* หน้าฉันเริ่มร้อนฉ่าอีกแล้วอ่า ไม่ได้ๆหน้าฉันจะแดงต่อหน้าเขาไม่ได้ ฟรึ่บ! ฉันแกะมือหนาออกจากเอวทันที"คุณไปจังหวัดอะไร?" เสียงเรียบนิ่งเอ่ยถามฉัน แถมตีหน้าขรึมๆใส่ฉันด้วยนะ สวมบทเป็นคุณพ่อฉันอีกแล้ว"ไปอยุธยาค่ะ" ฉันตอบเขา พร้อมคว้ากระเป๋าบนโต๊ะหน้ากระจกมาคล้องแขน "เสียดาย" ฐานทัพพึมพำพูดคนเดียว "เสียดายอะไรคะ?" ฉันถามเขา ขมวดคิ้วงงๆ ซึ่งร่างสูงของฐานทัพก็ขยับมาใกล้ๆฉัน ก้มหน้าลงมาให้เท่ากับใบหน้าฉัน
19(นี่แหละมนุษย์เมีย)Per."ฐานทัพ.." เสียงเรียกเธอดังอยู่ตรงหน้าประตูขนาดนี้ จะไม่ได้ยินเลยหรอ?เฮ้อ..ฉันโดนผู้ชายงอนหรอเนี่ย" ดาด้าพึมพำเบาๆ เบะปากคว่ำเดินกลับมายันห้องของตัวเอง พรุ่งนี้ค่อยอธิบาย เธอเหนื่อย อยากพักกับนอนเต็มทีแล้วเวลา 02.00น.ฟรึ่บ~ ฟรึ่บ~ ร่างเล็กนอนพลิกตัวไปมาอยู่บนที่นอน ดวงตากลมโตมองเพดานห้องตาปริบๆ ใช่ เธอนอนไม่หลับ "ก็..ฉันไม่ได้ตังใจนี่" ดาด้าดีดตัวลุกนั่ง ใบหน้าสวยขมวดคิ้วเข้าหากันยุ่ง "แค่นี้ก็ต้องงอนด้วย..คนขี้งอน" ดาด้าบ่นคนตัวโต หน้าของฐานทัพตามมาหลอกหลอน จนเธอนอนไม่หลับ พยายามปิดตาหลับ นับหนึ่งถึงร้อยก็ยังนอนไม่หลับเลย"โอ้ย..ฉันควรทำยังไงดี ถึงจะนอนหลับ ให้ลุกไปอธิบายกับเขาตอนตีสามก็คงไม่ใช่ หรือจะลองนอนนับแกะดี เผื่อจะหลับ""ลูกแกะตัวที่หนึ่ง..ลูกแกะตัวที่สอง..ลูกแกะตัวที่สาม" ดาด้าปิดตานอนนับจำนวนแกะเรียงตัวไปเรื่อยๆจนเวลาต่อมา.."ลูกแกะตัวที่หนึ่งร้อยยี่สิบห้า" "ลูกแกะตัวที่..เฮ้อ..พอ ไม่นับแล้ว" น้ำเสียงเริ่มงอแง ร่างบอบบางลุกจากเตียง เปิดประตูห้องเดินลงมาข้างล่าง เมื่อนอนไม่หลับก็ต้องหาอะไรกิน"ต้มมาม่าดีกว่า" เจ้าของมือเรียวหยิบจับหมอใบเล็
30(หมัดเดียวเอาอยู่!)****แกร้ง!!! แกร้ง!!! แกร้ง!!! เสียงลูกสนุกเกอร์ถูกไม้คิวแทงกลิ้งกระทบลูกสีจำนวนหลายลูก จนลงหลุมในที่สุด ฮิวโก้มองอย่างพึ่งพอใจ ก่อนจะหันใบหน้าดุดันมองลูกน้องอีกกลุ่มเดินเข้ามาใหม่ "เป็นไง..วันนี้ไอ้กระทิงมันไปไหนบ้าง?" เสียงทุ้มดุดันเอ่ยถาม ด้วยความไม่ไว้ใจกระทิงจึงให้ลูกน้องอีกกลุ่มนึงคอยสะกดรอยตาม"ไอ้ทิงมันไปหาผู้กำกับฐานทัพ มันสองคนมีเรื่องกันครับนาย" เสียงห้าวเอ่ยพร้อมกับยื่นโทรศัพท์ที่อัดคลิปไว้ส่งให้ฮิวโก้ดู"นี่นายมาทำร้ายฐานทัพทำไมฮะ!" ผลัวะ!! "ก็มัน.." ผลัวะ!!"มาทางไหนกลับไปทางนั้นเลยนะ!" เสียงดาด้าโวยวายแว้ดใส่กระทิงด้วยความโกรธ มาทำร้ายสามีของเธอได้ยังไง"หึ.." ฮิวโก้หัวเราะในลำคออย่างถูกใจดาด้า พลางพูดเสริมขึ้นมาอีก "กูชักถูกใจเมียไอ้ฐานทัพแล้วสิ" "แสดงว่าไอ้กระทิงมันไม่ได้ส่งข่าวไอ้ฐานทัพน่ะสินาย" ชินน์ลูกน้องมือขวาของฮิวโก้โพล่งขึ้นมา"ยังไงกูก็ไม่ไว้ใจคนเหลี่ยมเยอะอย่างมันอยู่" คนอย่างเขาไม่มีทางไว้ใจใครง่ายๆ"พวกมึงคอยตามมันต่อ..แล้วรายงานกู" ฮิวโก้หันไปสั่งลูกน้องกลุ่มเดิม แล้วโบกมือไล่ให้ออกไป"งานเลี้ยงครบรอบของพ่อกู..ใครได้บัตรเชิญบ
29(สามีดาด้าใครก็แตะไม่ได้!)****สายของวันถัดมา.. เสียงทำอาหารดังมาจากในครัว ช่อฟ้าที่ตื่นคนแรกของบ้าน ลงมาจัดเตรียมอาหารไว้หลายอย่าง ซึ่งในเมนูมีแต่ของโปรดของหลานชายเขาทั้งนั้น หมับ!! เอวนุ่มๆของช่อฟ้าถูกร่างตัวโตของฐานทัพกอดรัดจากทางด้านหลัง"นึกว่ากอดเมีย..จนไม่อยากกอดย่าไปแล้ว" ช่อฟ้าว่าหลานชายตัวดีด้วยความหมั่นไส้ นึกถึงเมื่อคืนมันเล่นซะย่ามันเกือบเป็นลมตรงหน้าประตู"หึ" ฐานทัพส่ายหน้ายิ้มๆ พร้อมปล่อยกอดช่อฟ้ามองอาหารที่ถูกจัดเรียงรายไว้หลายจาน และก็ต้องยิ้มออกมาอีก เมื่อมีอาหารจานโปรดของตัวเองอยู่"สลัดแตงกวาจีน" ฐานทัพพึมพำเมนูโปรดของตัวเอง ต้องเป็นฝีมือของคุณย่าของเขาเท่านั้นถึงจะถูกปาก"แล้วเมียแกล่ะ ชอบทานเมนูอะไร?" "คุณย่าจะทำให้ดาด้าทานหรอครับ?" ฐานทัพยกยิ้มบางๆ ถามคนชอบทำเป็นปากร้ายแต่ใจดี"ไม่ทำหรอก..อาหารเยอะแยะแล้วเช้านี้" ช่อฟ้าตีสีหน้านิ่งๆพูดออกมาหน้าลอยๆ ไม่รู้ไม่ชี้"หึ..ดาด้าชอบทานไข่ตุ๋นปูอัดครับ" ฐานทัพบอกเมนูโปรดของภรรยาสาว ที่เขารู้ เพราะสั่งเกตเห็นดาด้าจะชอบสั่งเมนูนี้ ในร้านอาหารออนไลน์บ่อยๆ"ไปปลุก
28(ในเมื่อดื้อก็ต้องโดนกำราบ)NC++กรุบกริบ****Per."อะ..เอ่อ..ผู้กำกับครับ..ตรงแก้มครับ" รชตชี้แก้มของฐานทัพที่มีรอยลิปสติกของดาด้า"ทำไม แก้มผมทำไม?" ฐานทัพถามหน้านิ่งขรึม มหน้าพวกนายตำรวจสลับกันไปมา"แก้มท่านมีรอยจูบครับ" รชตชี้แก้มข้างซ้ายของฐานทัพ "...." มือหนาจับแก้มที่มีรอยลิปสติกของภรรยาตัวแสบ ฐานทัพตีสีหน้าขรึมดุ มองพวกลูกน้องเรียงคน รีบสาวเท้าหันหลังผลักประตูห้องประชุมออกไป"ฮะๆ" "ฮะๆ..ฮ่า" นายตำรวจพากันหัวเราะผู้บังคับบัญชาของตัวเองเสียงลั่น "...." กุนซือมองความเฮฮาเสียงหัวเราะของนายตำรวจหน้านิ่งเรียบ เมื่อกี้คงกลั้นหัวเราะกันแทบตายสินะ"สารวัตรไม่ขำเลยหรอครับ" รชตหันหน้าขำๆมาถามกุนซือที่นั่งตีสีกน้านิ่งขรึม ทำแววตารำคาญ"มีอะไรให้หน้าขำ.." กุนซือว่า เขาเห็นสองสามีภรรยาคู่สวีทกันจนเอียนแทบเลียนแทบจะออกปากแล้ว"เฮ้อ..ผมไม่อยากคุนกับสารวัตรแล้ว" รชตสะบัดหน้าหนีกุนซือทันที ไร้อารมณ์เก่งอยู่คนเดียวตลอด"แสบมาก" ฐานทัพหยิบทิชชูเช็ดคาบลิปสติกสีแดง มานึกคิดอีกที ดาด้าคงอยากก่อกวนที่เขาไม่สนใจ เลยป่วนสามีตัวเองเต็มที่ Rrrrr~ กระทิง"...." ฐานทัพมองชื่อบนจอโทรศัพท์ สายเรียกเข้
27(เมื่อสามีไม่สนใจ)****@สน.แค่ก! แกร็กๆๆ เสียงดาด้ากับเอมมี่ช่วยกันย้ายของที่แฟนคลับให้ มายังหลังรถของฐานทัพ ซึ่งเจ้าตัวอะไม่ได้มาช่วยดาราสาวกับผู้จัดการขนเลย ส่งแต่ลูกน้องฝากเอากุญแจรถมาให้ "จิ้! ตัวเองงานยุ่งยังจะให้มาหาอีก!" ดาด้าบ่นเสียงกระฟัดกระเฟียดด้วยความอารมณ์เสีย"ชะ..อุ่ย!" นายตำรวจที่ช่วยขนของย้ายถึงกับสะดุ้งกับเสียงของดาราสาว"น้องดาด้า..ไม่วีนสิคะลูก" เสียงเอมมี่ที่ยกตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ยักษ์ออกมาจากรถ "ก็ได้ค่ะ..ไม่วีนก็ได้" ดาด้ายู่หน้ายุ่งเอ่ย แล้วคว้าถุงขนมถุงใหญ่ที่แฟนคลับซื้ิิอให้มาถือ"น่ารักมากค่ะ" เอมมี่หันมายกนิ้วโป้งให้ดาด้ายิ้มๆแกร็ก!! ปั่ง!! นายตำรวจปิดท้ายก่อนจะหันมาส่งกุญแจรถของฐานทัพให้ดาด้าด้วยรอยยิ้มเหยๆ ภาพวันนั้นที่เห็นฐานทัพโดนดาราสาวชกปาก ยังติดตาเขาอยู่เลย"ขอบคุณนะคะ" ดาด้ากล่าวขอบคุณนายตำรวจ ก่อนจะหันมามองหน้าเอมมี่ ผู้จัดการตัวดีที่กำลังส่งสายตาอ่อยขั้นเทพใส่นายตำรวจหนุ่มหน้าตาดี"บ้าผู้ชายเก่ง" ดาด้าบ่นอุบอิบ แล้วเอาตัวเองมายืนบังนายตำรวจหุ่นล่ำที่เอมมี่กำลังส่งสายตาแทะโลมอยู่"อุ๋ย
26(อย่ามาแหยมกับดาด้า)**** [Part.Dada]"พี่เอมมี่..ด้าแต่งหน้าเสร็จแล้วขอแอบวาบไปซื้อกาแฟดื่มได้ไหมคะ" ฉันรู้สึกเพลียๆง่วงๆเลยหันไปบอกพี่เอมมี่ที่นั่งกดโทรศัพท์เล่นอยู่ "ต๊าย! นี่พี่หูฝาดไปหรือเปล่าคะ..นานๆจะเห็นน้องดาด้าอยากกาแฟสักที" "หูไม่ฝาดหรอกค่ะ ด้าอยากดื่มจริงๆ รู้สึกง่วง เพลียๆ" ก็เมื่อคืนน่ะสิ ตาฐานทัพกวนฉันอ่า ได้นอนไม่กี่ชั่วโมงเอง"นั้นพี่ไปซื้อให้เองค่ะ..นั่งรออยู่ในนี้แหละ..ไม่ต้องไปเฉิดฉายปรากฎตัวหรอก" "ค่ะ..ขอบคุณนะคะ พี่สาวคนสวยของด้า" ฉันพูดทำหน้าอ้อนใส่พี่เอมมี่ นางน่ารักแบบนี้กับฉันตลอดเลย"ว่าแต่เพลียเนี่ย..เพลียมาจากอะไรคะ?" พี่เอมมี่ทำหน้ายิ้มกรุ่มกริ่มแซวๆใส่ฉัน"ก็เพลีย..เพราะนอนน้อยไงคะ" ฉันว่าแล้วตีสีหน้านิ่ง เอาโทรศัพท์มากดเป็นเข้าเกมส์."โธ่ๆ เพลียเพราะสามีที่บ้านก็บอกกันมาตรงๆก็ได้..สงสัยกลัวพี่จะอิจฉาแน่ๆ" เสียงพี่เอมมี่นางพูดจีบปากจีบคอและหมุนตัวเดินบิดก้นดิ๊กๆเดินออกไป"รู้มากตลอด" ฉันส่ายหน้ายิ้มๆ กำลังจะก้มกดโทรศัพท์แต่ได้ยินเสียงของสามคนพ่อแม่ลูกกำลังเดินบ่นเข้ามา"พี่เควินท์อ่า..แค่มิรินแต่งตัวโชว์พุ่งนิดหน่อยเอง จะทำหน้าซีเรียสอะไรนักหนา" เ
25(คุณย่าสามี?)****[Part.Dada]"อือ กี่โมงแล้วนะ" ฉันบ่นพึมพำเบาๆ ใช้มือควานหยิบโทรศัพท์แถวหัวเตียงมาดูเวลาพึ่งจะเจ็ดโมงเช้าเอง ได้ยินเสียงน้ำกระทบพื้นในห้องน้ำ ฐานทัพคงตื่นแล้วล่ะ เมื่อคืนเล่นฉันจนเพลียสลบลงไปก่อนเลยนะ เห็นนิ่งขรึมแบบนี้ หื่นไม่ใช่เล่น!แกร็ก แอ้ด! เสียงผลักประตูออกมา"..." ฉันถึงกับแอบกลอกตาเล็กน้อย ฮึ้ย ออกมาในสภาพพันผ้าขนหนูหมิ่นเหม่ เปลือยบนโชว์กล้ามอีกแล้ว"หึ" ฐานทัพมาหยุดยืนยกยิ้มมุมปากใส่ฉัน อยู่ตรงปลายเตียง"...?? ยิ้มแบบนี้คืออะไร ฉันย่นคิ้วหากันยุ่งๆ ก่อนจะก้มกดโทรศัพท์ตอบข้อความพี่เอมมี่ ช่วงสิบโมงฉันมีเว้นท์ที่ห้างฟรึ่บ!! โทรศัพท์ฉันถูกแย่งออกจากมือ ซึ่งฉันมองเขม็งไปที่ฐานทัพหน้ายุ่งๆอะไรของเขาเนี่ย ต้องการเรียกร้องความสนใจอะไรก่อน"สามีจะไปทำงานแล้ว..ไม่สนใจกันหน่อยหรอ?" ฐานทัพถาม ทิ้งตัวขยับเข้ามาเบียดกับตัวฉัน"ฐานทัพ..คุณช่วยไปแต่งตัวดีๆก่อนได้ไหม" ฉันทำหน้ามุ่นๆ เผลอใช้มือผลักหน้าอกเขาเต็มๆฟรั่บ!!"..!!""ฉะ..ฉันไม่ได้ตั้งใจนะ" ฐานทัพทำหน้ายิ้มกริ่มเลยอ่า ฉันรีบเอามือออกจากอกเขาอย่างไว"นี่..ผมโดนภรรยาแต๊ะอั๋งแต่เช้าเลย" ฐานทัพว่า ทำ
24(สรุปว่าไม่หึง?)****Per."ฐานทัพ..คุณเจ็บมากไหม" เสียงอ้อนๆปนรู้สึกผิดเอ่ยถาม มือเรียวเลื่อนขึ้นแตะริมฝีปากของฐานทัพเบาๆ ทำตาปริบๆใส่ "...." ฐานทัพมองอาการที่เปลี่ยนไปของหญิงสาวด้วยแววนิ่งเรียบ ช่างต่างจากคนเมื่อกี้ลึกลับเลย เมื่อกี้เขาเกือบเอาเธอแทบไม่อยู่"ฉันขอโทษน้า..เมื่อกี้ฉันเลือดร้อนไปนิด" ดาด้ากล่าวขอโทษด้วยรอยยิ้มแห้งๆ เธอไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน แทนที่จะยับยั้งอารมณ์ ปกติเธอไม่ใช่คนแบบนี้ออกจะใจเย็นจะตาย"....""ผมว่าไม่นิดนะ..สารวัตร เล่นผู้กำกับซะท่านเลือดกลบปากเลย" นายตำรวจอีกคนกระซิบกับกุนซือด้วยหน้าหวาดเสียว "ฐานทัพกลับบ้านกันเถอะน้า..เดี๋ยวฉันทำแผลให้" เสียงอ้อนๆเอ่ย"...." ฐานทัพมองคนตัวแสบนิ่งเงียบ จะโกรธเธอก็โกรธไม่ลง ความผิดตัวเองล้วนๆที่ไม่บอกกล่าวเธอก่อน ไม่คิดว่าดาด้าจะอารมณ์ร้อนขนาดนี้ด้วย"สารวัตรผมขอตัวก่อน" ฐานทัพตีสีหน้าสุขุมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นไปเอ่ย "ไปกันค่ะ..เดี๋ยวฉันขับรถเอง" ดาด้าจับมือหนาดึงลากร่างตัวโตของฐานทัพให้เดินตามมาที่รถ"เห็นไหมเพราะแก ทำผัวเมียเขาเกือบทะเลาะกัน" โซ่ที่ยืนมองอยู่ด้วยหันมากล่าวว่าณิชา"เอ้า..ก็ฉันไม่รู้หนิ..ใครเห
23(เมียผู้กำกับน่ะโหดจริงๆ)****สายของวันถัดมา..Rrrrr~ เสียงเรียกโทรศัพท์ปลุกเจ้าของร่างบางที่ซบหน้าอยู่ในอกหนาอุ่นๆ "...." ดาด้าลืมตางัวเงียเงยมองใบหน้าหล่อที่กำลังหลับไหลตาปรึบๆ นี่เธอนอนซุกอกเข้าทั้งคืนเลยหรอ? มือเรียวเล็กจึงรีบคว้าโทรศัพท์เครื่องหรูมากดรับสายทันที"อือ..ฮัลโล ณิชา" น้ำเสียงง่วงเอ่ยกับคนทางปลายสาย("ดาด้า..คืนนี้แกว่างไหม?") ฟรึ่บ! ฐานทัพเริ่มขยับตัว ลืมตามองคนคุยโทรศัพท์นิ่งๆ ไม่ได้ส่งเสียงอะไร"คืนนี้หรอ?" ดาด้าตอบ พลางส่งสายตามองเจ้าของดวงตาคมเข้มของฐานทัพ ("ใช่แกว่างไหม พอดีไอ้โซ่มันมาเที่ยวไทย เลยอยากนัดรวมตัวกัน")"เอ่อ..คือ" ตากลมโตเหลือบมองฐานทัพอีกครั้ง ไม่รู้ทำไมถึงไม่กล้าตอบออกไป อีกอย่างทำไมเธอต้องรู้สึกเย็นข้างๆด้วยก็ไม่รู้("อาการอึกอักขนาดนี้..นี่แกอยู่กับสามีใช่ไหม ดาด้า?") เสียงใสของณิชาเอ่ยอย่างรู้ทัน"...." ดาด้าเริ่มอึกอัก จะขยับตัวลงจากเตียง เพื่อเดินออกไปคุยให้ไกลจากฐานทัพ ไม่รู้ทำไมเธอต้องเกร็งรังษีแปลกๆที่มาจากเขาด้วย("ดาด้า..ตอบมา") ณิชาเริ่มกดดันเพื่อนสนิท ตั้งแต่มีสามี
22(จุก!NC20++)****[Part.Dada]พอกลับถึงบ้าน ฉันตรงดิ่งขึ้นห้องมาอาบน้ำทันที ส่วนฐานทัพเขาก็อาบน้ำห้องของเขา วันนี้จะเป็นอีกหนึ่งวันที่ฉันจดจำไว้ชั่วชีวิตเลยล่ะ ตั้งแต่เข้าวัยเบญจเพสมานี่ ฉันเจอแต่เรื่ิองจริงๆ เกือบติดคุกเพราะยัยแม่หมอลวงโลก โดนลักพาตัว ล่าสุดเกือบตายในดงปืน แต่คิดไปคิดมาทุกครั้งที่เจอเรื่ิองร้ายๆ ก็มักจะมีฐานทัพอยู่ในทุกเหตุการณ์ตลอด ^^"แล้วฉันเผลอยิ้มอะไรนี่" ฉันจับแก้มตัวเองเบาๆ มองตัวเองในกระจก ทำไมพอนึกถึงหน้าฐานทัพแก้มฉันต้องแดงด้วยอ่า"พอๆเลิกคิดและฮุบยิ้มได้แล้วดาด้า" ฉันบ่นกับตัวเองพลางใส่ชุดนอนสายเดียวผ้าลื่นตัวโปรด "เฮ้อ..หรือว่าพรุ่งนี้ฉันจะไปทำบุญแก้เคล็ด เบญจเพสดี" ฉันพูดกับตัวเองอีกครั้ง พร้อมเดินก้าวออกมาจากห้องน้ำ ปั่ง!! เสียงประตูห้องน้ำถูกดึงปิด ฉันเป็นคนไม่ชอบเปิดประตูห้องน้ำทิิ้งไว้ ชอบมโนกลัวตัวประหลาดๆจะเดินออกมาจากห้องน้ำตอนฉันนอนหลับอะขวับ! "วะ..ว้าย..คุณ!" ฉันร้องอุทานเสียงหลง เมื่อเห็นร่างคนตัวโตยืนพิงโต๊ะเครื่องแป้งฉันอยู่ เขาอาบน้ำเสร็จแล้ว ทำไมไม่ไปนอนล่ะเนี่ย"คุณตกใจอะไรสามีตัวเอง" ฐานทัพถามฉันด้วยสีหน้านิ่งขรึม "...." แม้ ก็เ