เข้าสู่ระบบแชร์
16 My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่❤️🔥
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-27 20:58:12
บทที่เกี่ยวข้อง
My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่ 17 My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่
17(ช็อตเด็ด!!)****@เช้าวันถัดมาฟรื่ด!! ฟอด!!! ฟอด!!! "อื้อ..อะไรเนี่ย!?" ดาด้าพึมพำด้วยความรำคาญ มือเล็กๆดันจมูกฐานทัพออกให้ใบหน้า มากวนทำไมแต่เช้าๆคนจะนอน"เช้าแล้วนะครับ" เสียงทุ้มกระซิบข้างใบหู เอามือเท้าหน้าจ้องมองใบหน้าสวย มุมปากหนายกยิ้มออกมาเมื่อนึกไปถึงบทรักเร่าร้อนเมื่อคืนระหว่างเขาและเธอ"อือ! เช้า..แล้วยังไงคะ..วันนี้วันหยุด" เสียงง่วงๆแหบพร่าตอบออกมา พร้อมพลิกตัวหันหลังให้ฐานทัพ เมื่อคืนเขาไม่ยอมปล่อยให้เธอได้กลับไปนอนห้อง เธอถูกกักตัวไว้ นอนกับเขาที่ห้องนี้"หึ" ฐานทัพส่ายหน้ายิ้ม ปกติตนเป็นคนตื่นเช้า ไม่ว่าจะวันหยุดหรือทำงานก็มักจะตื่นเวลาเดิม แต่ทำไมเช้านี้ ถึงรู้สึกไม่อยากลุกออกจากห้องเลยหมับ!! มือหนาคล้องเอวคลอดดึงร่างหญิงสาวมากอดไว้ ซึ่งเมื่อคืนเขาก็หลับไปกับท่านี้ ไม่เมื่อยเลยสักนิดเป็นดาด้ามากกว่าที่ดิ้นชอบปัดมือเขาออก แต่มีหรอคนอย่างฐานทัพจะยอม ก็แค่จับคนตัวเล็กมากอดใหม่เหมือนเดิมฟอด!! "อื้อ..อย่ามากวนได้ไหม" เสียงงัวเงียของคนตัวเล็กว่า พยายามดิ้นออกจากอ้อมกอดคนตัวโต วันนี้เป็นวันหยุดของเธอทั้งทีนะ เมื่อคืนก็กวนเธอแทบทั้งคืนแล้ว เช้ามายังจะมาก่อกวนอีก"ไม่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่ 18 My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่
18(เมื่อสามีงอน?)****Per. [Part.Dada]วันนี้เป็นวันที่ฉันต้องตื่นเช้ามาก เช้ามากในรอบแห่งปีเลยล่ะ เพราะต้องไปออกกองที่อยุธยาฯ สภาพฉันตอนนี้ก็จะเบลอๆง่วงๆหน่อย แกร็ก!! ประตูถูกผลักเปิดเข้ามา อย่างไม่มีการเคาะสักนิดหมั่บ!! เอวฉันถูกกอดรัดทางด้านหลัง โดยร่างตัวโตที่ไม่สวมใส่เสื้อ สภาพหัวยุ่งนิดๆ "..!!"* เดี๋ยวนี้ ชักจะมากแล้วนะตาฐานทัพ เอะอะจับกอด จับฉันหอม เป็นตุ๊กตาเรอะ!"ทำไมลุกมา..ไม่ปลุกผมล่ะ?" "รีบค่ะ..วันนี้ต้องเดินทางเร็ว..ออกกองต่างจังหวัดฯ" ฉันกล่าวบอกคนตัวโต ที่สบตากับฉันตอนพูดผ่านกระจก"...."~_~* หน้าฉันเริ่มร้อนฉ่าอีกแล้วอ่า ไม่ได้ๆหน้าฉันจะแดงต่อหน้าเขาไม่ได้ ฟรึ่บ! ฉันแกะมือหนาออกจากเอวทันที"คุณไปจังหวัดอะไร?" เสียงเรียบนิ่งเอ่ยถามฉัน แถมตีหน้าขรึมๆใส่ฉันด้วยนะ สวมบทเป็นคุณพ่อฉันอีกแล้ว"ไปอยุธยาค่ะ" ฉันตอบเขา พร้อมคว้ากระเป๋าบนโต๊ะหน้ากระจกมาคล้องแขน "เสียดาย" ฐานทัพพึมพำพูดคนเดียว "เสียดายอะไรคะ?" ฉันถามเขา ขมวดคิ้วงงๆ ซึ่งร่างสูงของฐานทัพก็ขยับมาใกล้ๆฉัน ก้มหน้าลงมาให้เท่ากับใบหน้าฉัน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่ 19 My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่
19(นี่แหละมนุษย์เมีย)Per."ฐานทัพ.." เสียงเรียกเธอดังอยู่ตรงหน้าประตูขนาดนี้ จะไม่ได้ยินเลยหรอ?เฮ้อ..ฉันโดนผู้ชายงอนหรอเนี่ย" ดาด้าพึมพำเบาๆ เบะปากคว่ำเดินกลับมายันห้องของตัวเอง พรุ่งนี้ค่อยอธิบาย เธอเหนื่อย อยากพักกับนอนเต็มทีแล้วเวลา 02.00น.ฟรึ่บ~ ฟรึ่บ~ ร่างเล็กนอนพลิกตัวไปมาอยู่บนที่นอน ดวงตากลมโตมองเพดานห้องตาปริบๆ ใช่ เธอนอนไม่หลับ "ก็..ฉันไม่ได้ตังใจนี่" ดาด้าดีดตัวลุกนั่ง ใบหน้าสวยขมวดคิ้วเข้าหากันยุ่ง "แค่นี้ก็ต้องงอนด้วย..คนขี้งอน" ดาด้าบ่นคนตัวโต หน้าของฐานทัพตามมาหลอกหลอน จนเธอนอนไม่หลับ พยายามปิดตาหลับ นับหนึ่งถึงร้อยก็ยังนอนไม่หลับเลย"โอ้ย..ฉันควรทำยังไงดี ถึงจะนอนหลับ ให้ลุกไปอธิบายกับเขาตอนตีสามก็คงไม่ใช่ หรือจะลองนอนนับแกะดี เผื่อจะหลับ""ลูกแกะตัวที่หนึ่ง..ลูกแกะตัวที่สอง..ลูกแกะตัวที่สาม" ดาด้าปิดตานอนนับจำนวนแกะเรียงตัวไปเรื่อยๆจนเวลาต่อมา.."ลูกแกะตัวที่หนึ่งร้อยยี่สิบห้า" "ลูกแกะตัวที่..เฮ้อ..พอ ไม่นับแล้ว" น้ำเสียงเริ่มงอแง ร่างบอบบางลุกจากเตียง เปิดประตูห้องเดินลงมาข้างล่าง เมื่อนอนไม่หลับก็ต้องหาอะไรกิน"ต้มมาม่าดีกว่า" เจ้าของมือเรียวหยิบจับหมอใบเล็
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-01My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่ 20 My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่
20 (ลอบยิง?) Per. “รู้ไหม ว่ากว่าฉันจะหลับก็เกือบตอนเช้า ฉันเห็นว่าคุณงอน เลย เอาบัวลอยไข่หวานมาง้อ แต่คุณก็เมินฉันอ่า..ฐานทัพ” น้ำเสียงงอแง ใบหน้าสวยบูดบึ้งด้วยอารมณ์งอน น้อยใจสามีอย่างหนัก “ผม..ขอ..” ฐานทัพไม่ทันได้อ้าปากว่าเรื่องของตัวเองจบ เขาเถียงไม่ทันเธออีกแล้ว “ฉันจะกลับบ้านแล้ว ไม่อยากคุยกับคุณหรอก” ดาด้าพูดพลางสะบัดหน้าหนี เตรียมจะก้าวเดินออกจากห้อง “ดะ..ดาด้า” หมับ! ฐานทัพรีบเข้าไปตะครุบคนตัวเล็กมากอดไว้ “ปล่อยเลยนะ” ดาด้าโวยวายไม่ยอมเลิก ใบหน้าสวยยังคงบูดบึ้งด้วยความงอนหนัก “โอ๋ หายโกรธผมนะคนดี” ฐานทัพไม่รู้จะง้อยังไง ได้แต่กอดร่างนุ่มนิ่มไว้ พูดโทนเสียงอ่อนโยน ง้อหญิงสาวราวกับเธอเป็นเด็กสามขวบ “...!!” ดาด้ายืนตัวเกร็งแข็งทื่ออยู่ในอ้อมกอดของร่างตัวโต ไปไม่ถูกเลยพอเจอฐานทัพในโหมดนี้ ใบหน้าสวยเห่อร้อนแดงหนัก นี่เธอกำลังเขินอายเขาอย่างนั้นหรือ? “ผมขอโทษ อย่าโกรธเคืองผมเลยนะครับ เมื่อคืนผมก็นอนไม่หลับเพราะคุณเหมือนกัน” ฐานทัพว่า พลางวางหน้าบนไหล่นุ่มนิ่มของหญิงสาว “...” ตึกๆ ตึก! ใจดวงเล็กเต้นอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-01My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่ 21 My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่
21(มีแววกลัวเมีย?)***ปั่ง!!! กระสุนแหลมเจาะแขนชายร่างท้วมจนหงายหลังนอนลงพื้นแข็ง!!"อั๊ก! นายผมขอโทษ..ผมไม่คิดว่าไอ้ผู้กำกับ มันจะมีฝีมือยิงปืนแม่นมากขนาดนี้""มันจะไม่แม่นได้ไง..มันเป็นตำรวจ!" น้ำเสียงคลั่งโมโหเอ่ย แล้วเล็งปืนจ่อไปที่คนร่างท้วมปั่ง!! ลำแขนหนาอีกข้าง ถูกกระสุนแหลมเจาะจนเลือดกระจาย"อั๊ก..นะ..นาย""มึงมันสมควรตายด้วยซ้ำ กูบอกให้วางแผนให้ดีๆ มึงเสือกพลาด! ให้มันฆ่าคนที่ส่งไปจนหมด!" ฮิวโก้ตวาดเสียงเดือดดาล "ตะ..ตอนแรกมันเกือบตายแล้วครับ..แต่เมียมันช่วยเอาไว้ก่อน""เมีย.." "ใช่ครับ..เมียมันยิงคนของเราตายคนนึง" "หึ.." ฮิวโก้ทำหน้านิ่งนัยน์ตาดุดัน หลังจากนี้คงต้องมองผู้หญิงอย่างดาด้าใหม่ซะแล้ว ใจเด็ดดีหนิ ช่างสมกับเมียตำรวจจริงๆ"ตอนนี้มันมีจุดอ่อนคือเมีย เราจับเมียมันมาเป็นตัวประกัน ล่อให้มันออกมาตายอีกครั้งก็ได้ครับนาย"ถุย!! ฮิวโก้ถ่มน้ำลายใส่หน้าลูกน้อง พร้อมตวาดอย่างโมโห"มึงคิดว่าหลังจากนี้ มันจะปล่อยให้เมียมันคลาดสายตาหรอไงว่ะ มึงนี่มันโง่!""นะ..นายผมสัญญาว่าผมจะฆ่าไอ้ผู้กำกับนั่นให้ได้" เสียงอ้อนวอนเอ่ยปั่ง!!! ฮิ้วโกลั่นไก่นัดสุดท้าย เจาะกระโหลกลูกน้องที่ท
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-03My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่ 22 My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่ ❤️🔥
22(จุก!NC20++)****[Part.Dada]พอกลับถึงบ้าน ฉันตรงดิ่งขึ้นห้องมาอาบน้ำทันที ส่วนฐานทัพเขาก็อาบน้ำห้องของเขา วันนี้จะเป็นอีกหนึ่งวันที่ฉันจดจำไว้ชั่วชีวิตเลยล่ะ ตั้งแต่เข้าวัยเบญจเพสมานี่ ฉันเจอแต่เรื่ิองจริงๆ เกือบติดคุกเพราะยัยแม่หมอลวงโลก โดนลักพาตัว ล่าสุดเกือบตายในดงปืน แต่คิดไปคิดมาทุกครั้งที่เจอเรื่ิองร้ายๆ ก็มักจะมีฐานทัพอยู่ในทุกเหตุการณ์ตลอด ^^"แล้วฉันเผลอยิ้มอะไรนี่" ฉันจับแก้มตัวเองเบาๆ มองตัวเองในกระจก ทำไมพอนึกถึงหน้าฐานทัพแก้มฉันต้องแดงด้วยอ่า"พอๆเลิกคิดและฮุบยิ้มได้แล้วดาด้า" ฉันบ่นกับตัวเองพลางใส่ชุดนอนสายเดียวผ้าลื่นตัวโปรด "เฮ้อ..หรือว่าพรุ่งนี้ฉันจะไปทำบุญแก้เคล็ด เบญจเพสดี" ฉันพูดกับตัวเองอีกครั้ง พร้อมเดินก้าวออกมาจากห้องน้ำ ปั่ง!! เสียงประตูห้องน้ำถูกดึงปิด ฉันเป็นคนไม่ชอบเปิดประตูห้องน้ำทิิ้งไว้ ชอบมโนกลัวตัวประหลาดๆจะเดินออกมาจากห้องน้ำตอนฉันนอนหลับอะขวับ! "วะ..ว้าย..คุณ!" ฉันร้องอุทานเสียงหลง เมื่อเห็นร่างคนตัวโตยืนพิงโต๊ะเครื่องแป้งฉันอยู่ เขาอาบน้ำเสร็จแล้ว ทำไมไม่ไปนอนล่ะเนี่ย"คุณตกใจอะไรสามีตัวเอง" ฐานทัพถามฉันด้วยสีหน้านิ่งขรึม "...." แม้ ก็เ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่ 23 My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่
23(เมียผู้กำกับน่ะโหดจริงๆ)****สายของวันถัดมา..Rrrrr~ เสียงเรียกโทรศัพท์ปลุกเจ้าของร่างบางที่ซบหน้าอยู่ในอกหนาอุ่นๆ "...." ดาด้าลืมตางัวเงียเงยมองใบหน้าหล่อที่กำลังหลับไหลตาปรึบๆ นี่เธอนอนซุกอกเข้าทั้งคืนเลยหรอ? มือเรียวเล็กจึงรีบคว้าโทรศัพท์เครื่องหรูมากดรับสายทันที"อือ..ฮัลโล ณิชา" น้ำเสียงง่วงเอ่ยกับคนทางปลายสาย("ดาด้า..คืนนี้แกว่างไหม?") ฟรึ่บ! ฐานทัพเริ่มขยับตัว ลืมตามองคนคุยโทรศัพท์นิ่งๆ ไม่ได้ส่งเสียงอะไร"คืนนี้หรอ?" ดาด้าตอบ พลางส่งสายตามองเจ้าของดวงตาคมเข้มของฐานทัพ ("ใช่แกว่างไหม พอดีไอ้โซ่มันมาเที่ยวไทย เลยอยากนัดรวมตัวกัน")"เอ่อ..คือ" ตากลมโตเหลือบมองฐานทัพอีกครั้ง ไม่รู้ทำไมถึงไม่กล้าตอบออกไป อีกอย่างทำไมเธอต้องรู้สึกเย็นข้างๆด้วยก็ไม่รู้("อาการอึกอักขนาดนี้..นี่แกอยู่กับสามีใช่ไหม ดาด้า?") เสียงใสของณิชาเอ่ยอย่างรู้ทัน"...." ดาด้าเริ่มอึกอัก จะขยับตัวลงจากเตียง เพื่อเดินออกไปคุยให้ไกลจากฐานทัพ ไม่รู้ทำไมเธอต้องเกร็งรังษีแปลกๆที่มาจากเขาด้วย("ดาด้า..ตอบมา") ณิชาเริ่มกดดันเพื่อนสนิท ตั้งแต่มีสามี
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่ 24 My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่
24(สรุปว่าไม่หึง?)****Per."ฐานทัพ..คุณเจ็บมากไหม" เสียงอ้อนๆปนรู้สึกผิดเอ่ยถาม มือเรียวเลื่อนขึ้นแตะริมฝีปากของฐานทัพเบาๆ ทำตาปริบๆใส่ "...." ฐานทัพมองอาการที่เปลี่ยนไปของหญิงสาวด้วยแววนิ่งเรียบ ช่างต่างจากคนเมื่อกี้ลึกลับเลย เมื่อกี้เขาเกือบเอาเธอแทบไม่อยู่"ฉันขอโทษน้า..เมื่อกี้ฉันเลือดร้อนไปนิด" ดาด้ากล่าวขอโทษด้วยรอยยิ้มแห้งๆ เธอไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน แทนที่จะยับยั้งอารมณ์ ปกติเธอไม่ใช่คนแบบนี้ออกจะใจเย็นจะตาย"....""ผมว่าไม่นิดนะ..สารวัตร เล่นผู้กำกับซะท่านเลือดกลบปากเลย" นายตำรวจอีกคนกระซิบกับกุนซือด้วยหน้าหวาดเสียว "ฐานทัพกลับบ้านกันเถอะน้า..เดี๋ยวฉันทำแผลให้" เสียงอ้อนๆเอ่ย"...." ฐานทัพมองคนตัวแสบนิ่งเงียบ จะโกรธเธอก็โกรธไม่ลง ความผิดตัวเองล้วนๆที่ไม่บอกกล่าวเธอก่อน ไม่คิดว่าดาด้าจะอารมณ์ร้อนขนาดนี้ด้วย"สารวัตรผมขอตัวก่อน" ฐานทัพตีสีหน้าสุขุมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นไปเอ่ย "ไปกันค่ะ..เดี๋ยวฉันขับรถเอง" ดาด้าจับมือหนาดึงลากร่างตัวโตของฐานทัพให้เดินตามมาที่รถ"เห็นไหมเพราะแก ทำผัวเมียเขาเกือบทะเลาะกัน" โซ่ที่ยืนมองอยู่ด้วยหันมากล่าวว่าณิชา"เอ้า..ก็ฉันไม่รู้หนิ..ใครเห
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-06
บทล่าสุด
My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่ Special My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่
Special(Thanthap โรงเรียนอนุบาลเอกชนแห่งหนึ่ง.."เอาของไอด้าคืนมาน้าาาา" เสียงโวยวายของเด็กหญิงตัวเล็กยื้อแย่งตุ๊กตาหมีจากเด็กผู้ชายตัวใหญ่กว่ากันอยู่ตรงสนามหญ้า"ไม่ให้หรอก..ไอได้เอาอุลตร้าแมนของเราคืนมาก่อนสิ" เสียงเด็กชายเพื่อนร่วมชั้นเรียนพูด ไม่ยอมคืนตุ๊กตาให้เจ้าของใบหน้าจิ้มลิ้มง่ายๆ "ไอด้าไม่ได้เอาของมิกไป" ริมฝีปากเล็กเบะปากคว่ำ มองเด็กชายตรงหน้าพร้อมย่นคิ้วหากันยุ่ง ได้! ไม่คืนพี่หมีให้ไอด้าดีๆใช่ไหม"วี้ดดดด!! กรี๊ดดด เอาพี่หมีของไอด้าคืนมาน้า วี้ดๆ" หนูน้อยกรี๊ดเสียงแหลมใส่เด็กชายสุดเสียง สองเท้าเล็กกระทืบพื้นหญ้าเร้าๆ "อ่า มิกหนวกหูนะ!" เด็กชายตะโกนใส่หน้าเด็กหญิง ในมือก็ยังไม่ยอมปล่อยตุ๊กตาคืนให้"วี้ด!! กรี๊ดๆ!" เสียงกรี๊ดแหลมแสบหูดังเข้ามาถึงในห้องเรียน เด็กชายที่กำลังต่อเลโก้เล่นกันอยู่บนโต๊ะญี่ปุ่น มองหน้ากันตาประมาณว่าใช่..ใช่ไหม เสียงกรี๊ดแหลมๆนั่น?"เสียงของไอด้า!" นำทัพพูดกับกองทัพน้องชายฝาแฝดของตัวเอง "ไปดูน้องกันเร็ว" กองทัพพยักหน้ากับพี่ชายของตัวเอง เด็กชายทั้งสองพากันวิ่งกระโดดตัวข้ามโต๊ะ ออกไปด้วยความเร็ว!"เอาพี่หมีข
My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่ THE END My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่
THE END My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่ (Thanthap กำเนิดเจ้าสามจิ๋ว) [Part. Dada] กลิ่นอาหารหอมฉุยลอยมาเตะจมูกฉันถึงหน้าห้องเลย แสดงว่าคุณป้าสมใจมาแล้ว ดีใจจังววันนี้จะได้ทานอาหารอร่อยๆฝีมือแกแล้ว เดินลงมาก็ต้องหยุดชะงักเพราะเสียงทะเล้นขี้เล่นของลม “ป้าครับ ผมว่าใส่หัวหอมด้วยอร่อยเหาะเลย” ลมกำลังปอกหัวหอมลูกใหญ่ โดยข้างๆมีป้าสมใจกำลังปรุงแกงอยู่ “แกงเขียวหวานสูตรบ้านไหนกันเขาใส่หัวหอมกันลูก” ป้าสมใจแกว่าแล้วหัวเราะลม “แล้วป้าให้ผมปอกหัวหอมทำไมล่ะคร้าบ” ใบหน้าทะเล้นหันไปถาม “หัวหอมป้าจะเอามาใส่ซุปให้คุณดาด้าแก ส่วนแกงเขียวหวานของท่านผู้กำกับเขา” “อ้าว..แล้วของผมล่ะ?” ลมทำหน้ามุ่น แววตาน้อยใจป้าสมใจสุดๆ “แล้วพ่อหนุ่มอยากทานอะไรล่ะ” น้ำเสียงใจดีถาม ดูท่าแกจะเอ็นดูลมด้วยนะ คงโดนลมตกให้เข้าแล้วล่ะ “ไข่เจียวลูกครึ่งครับ” “...?? ฉันล่ะงงแทนป้าแก แล้วไอ้ไข่เจียวลูกครึ่งที่ลมว่านี่มันเป็นยังไง “เอ๊ะ..ป้าไม่เคยได้ยินชื่อเมนูนี้เลย” “ไข่เจียวลูกครึ่งไข่ดาวครับ เอาไข่ลงไปตีในกระทะแล้วใส่ไข่แดงลงไป” “อ้อ..” ป้าสมใจฉีกยิ้มทันที พร้อมกับส่ายหัว “นี่แหละครั
My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่ 48 My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่
48(น้องด้า&พี่ทัพ+ตัวหาร)*****[Part.Dada]"จะไม่หายโกรธดาด้าจริงๆหรอคะ..พี่ฐานทัพ" ฉันแสร้งทำหน้ามุ่นเหมือนเด็ก จ้องใบหน้านิ่งดุของเขา แต่เอ๊ะ! โกรธฉันแต่มือคือรัดเอวฉันแน่นเลยน้า"พี่หรอ?" ฐานมองใบหน้าฉันพร้อมกระพริบตาใส่แล้วเบือนหน้าหนีมาอีกทาง ^^ แอบเห็นน้า..ว่าใบหูก็แดง ฉันจึงขยับวางหน้าลงในแข็งแรงของเขา"ขอโทษค่ะ..ด้าสำนึกผิดแล้ว" น้ำเสียงโทนอ้อนของฉันเอ่ย นี่คืออ้อนเขาสุดฤทธิ์สุดเดชเลยนะ ถ้ายังไม่ยอมหายโกรธ สงสัยคงต้องกราบเขาแล้ว"สำนึกผิดจริง?" น้ำเสียงขรึมดุถามออกมา"ค่ะ..ด้าสำนึกผิดแล้วค่ะพี่ทัพ" ฉันเงยหน้า ทำตาปริบๆใส่เขา ฉันควรจะเรียกเขาแบบนี้มาตั้งนานแล้วเนาะ"หึ.." สุดท้ายเขาก็ยิ้มกว้างออกมาให้ฉัน กรี๊ด..สำเร็จแล้วอ่า "หายโกรธด้าแล้วใช่ไหมคะ?" "ครั้งนี้จะยอมยกโทษให้..ครั้งหน้าอย่าทำแบบนี้อีก มันอันตรายรู้ไหมครับ" ^^ เย้ ในที่สุดโทนเสียงอ่อนโยนของเขาก็กลับมาแล้ว พ่อเจ้าสามจิ๋วน่ารักที่สุดเลย"เข้าใจแล้วค่ะ..สำนึกผิดแล้วนะคะคุณสามี" พูดเสียงอ้อนจบ ฉันยื่นหน้าไปจุ้บปากหนาเบาๆ"หึ..จะโกรธนานได้บ้างไหม" เจ้าของมือหนาลูบหัวฉันเบาๆ หลงรักความอ่อนโยนของพ่อเจ้าแฝดมากๆเลยอ่า
My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่ 47 My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่
47(เมื่อผู้กำกับงอนเมีย + ไม้ตายของดาด้า)****[Part.Dada]ทำไงดี ฐานทัพโกรธฉันมากตอนนี้ และดูเขาโกรธฉันหนักมากกว่าโกรธคุณย่าและคุณพ่ออีก ตอนนี้ก็ได้แต่มานั่งทำหน้าเครียดรอเขากับบ้าน "ขึ้นไปนอนเถอะลูกดาด้า มันดึกแล้ว" คุณย่าท่านกล่าว ตอนนี้ท่านก็นั่งคอยฐานทัพอยู่เป็นเพื่อนฉันด้วย รวมถึงคุณพ่อที่นั่งทำหน้านิ่งๆอยู่ด้วยเหมือนกัน "ด้าอยากรอคุยกับฐานทัพก่อนค่ะ" ฉันแค่ไม่อยากให้ค้างคาใจนานก็เท่านั้นเอง มันไม่สบายใจเลยตอนนี้"แล้วนี่ทำไมมันไม่รีบกลับ.." เสียงดุของคุณพ่อโพล่งขึ้นมาสีหน้าดุ"เดี๋ยวแม่..ลองโทรตามดู" คุณย่าว่าแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทร เวลาตอนนี้ก็ห้าทุ่มกว่าๆแล้วด้วย "ฮัลโล..นี่แกอยู่ในฮะฐานทัพ!" เสียงของคุณย่าแว้ดใส่คนในสายทันที และเสียงแหลมแว้ดๆของคุณย่าแอบทำคุณพ่อเผลอสะดุ้งด้วยนะ"อะไรนะ..เลี้ยงฉลองอะไรของแก แกเป็นเซลล์หรอไงฮะ!" เสียงแว้ดแสบแก้วหูของคุณย่าดังขึ้นอีกหนึ่งดอก "รู้ไหมว่าเมียแกนั่งรออยู่..พ่อแกกับฉันก็นั่งรออยู่ ทำไมถึงไม่รีบกลับ!" "แก่แล้วนึกว่าเสียงนกหวีดจะหายไปแล้ว" คุณพ่อท่านเอามืออุดหู คุณย่าบทเวลาท่านวีนดูน่ากลัวกว่าฉันอีก"ฮึ้ย! มันตัดสาย!" คุณย่า
My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่ 46 My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่
46(จบภารกิจ)****สามวันถัดมา.."ท้องโตเร็วเหมือนกันนะลูก" ช่อฟ้าลูบท้องหลานสะใภ้คนโปรดอย่างปลื้มปริ่มใจ ในท้องมีหลานถึงสามคน"เริ่มดิ้นแล้วด้วยค่ะคุณย่า" ใบหน้าสวยกล่าวด้วยรอยยิ้ม ช่อฟ้าบินมาถึงไทยได้สองวัน เธอรู้สึกได้พูดคุยได้ทุกเรื่อง ต่างจากอยู่กับฐานภพเป็นอย่างมาก"หึ ย่าไม่คิดว่าเชื้อมันจะแรง ถึงขนาดได้มาตั้งสามคน เห็นบางบ้านอยากได้ลูกแฝด ก็ต้องพากันไปปรึกษาคุณหมอกันให้ยุ่งยาก""ฐานทัพเขาเจ้าเล่ห์ ร้ายกับด้ามากด้วยนะคะ..เขาแอบเอายาคุมด้าไปทิ้งด้วย" ใบหน้ามุ่นฟ้องช่อฟ้า "ตระกูลนี้ร้ายทั้งบ้านลูก" ช่อฟ้าว่าเหน็บฐานภพที่เดินผ่านมาพอดี"คุณแม่ไม่เอาคำนี้ ไปว่าหลานคนโปรดของตัวเองบ้างล่ะ" ฐานภพตอกกลับ แล้วนั่งลงบนโซฟามองหน้าช่อฟ้าทำตีมึนใส่"ชิ! แกเป็นพ่อน่ะร้ายสุด!" เสียงจิกกัดว่า แล้วหันมายิ้มกับดาด้า"เดี๋ยวผมจะไม่อยู่..คุณแม่คอยดูแลหลานสะใภ้ด้วยแล้วกัน""แกจะไปไหน?" ใบหน้าเชิดๆของช่อฟ้าเหลือบถาม "เอ่อ.." ฐานภพกำลังอ้าปากจะตอบ ซึ่งเป็นจังหวะลูกน้องตัวดีวิ่งเข้ามาพอดี"นายครับ..ตอนนี้ทีมตำรวจของท่านฐานทัพลงพื้นที่แล้ว""นี่แกจะไปช่วยลูก?" ช่อฟ้าถามขึ้นมา ส่วนดาด้าก็เริ่มใจหวั่น
My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่ 45 My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่
45(คำสัญญาของฐานทัพ..)****[Part.Dada]เช้านี้ตื่นมาได้อยู่ในอ้อมกอดของคุณพ่อเจ้าสามจิ๋ว เป็นเช้าที่สดใสสำหรับฉันมาก และก็คงเป็นเช้าที่ฉันกำลังจะกลายเป็นแมวหงอย เมื่อฐานทัพกลับไปทำงาน"ฐานทัพ..เช้าแล้วนะคะ" ฉันส่งเสียงเรียกเขา เวลาหลับคุณผู้กำกับเขาเหมือนเด็กเลยนะเนี่ย นี่ถ้าสามจิ๋วเกิดมาเวลาหลับต้องน่าเอ็นดูเหมือนพ่อแน่ๆ ^^"ครับ.." ดวงตาคมเปิดตาง่วงๆมองหน้าฉัน เขาขานตอบเสียงง่วงๆ กระชับกอดร่างฉันแล้วโน้มจมูกโด่งมาหอมหน้าผากฉันเบาๆฟรื่ด!! "เป็นเช้าที่ชื่นใจจังเลยครับ" ฐานทัพยกยิ้มให้ฉัน แม้แต่แววตาของเขายังดูยิ้มได้เลย"แต่เป็นเช้าที่ฉันกำลังจะหงอย.." ฉันพูดแล้วทำหน้ามุ่ยใส่ฐานทัพ พอได้ใช้ชีวิตอยู่กับเขาทุกวันกลายเป็นว่าฉันติดเขาไปแล้วอ่า"หึ.." มุมปากหนายกยิ้มอีกเช่นเคย เขาเอาหน้าผากแตะกับหน้าผากของฉัน เสียงทุ้มพูดขึ้นมาเบาๆ "ดาด้าของผมเก่งอยู่แล้ว..อดทนหน่อยนะครับ..ไม่กี่วันเราทั้งห้าคนพ่อแม่ลูกก็ได้อยู่ด้วยกันแล้ว" "...." ใจฉันรู้สึกฟูกับคำพูดของเขามาก มากจนตอนนี้จะเขินแล้วนะ ฉันรีบตวัดหน้าแดงๆหนีทันที หมับ!! หน้าฉันถูกจับให้หันไป ดวงตาคมกริบจ้องหน้าฉันเรียบนิ่ง"ผมสัญญา..ว่
My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่ 44 My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่ NC20++
44(คิดถึงร่างหอมๆ)(NCกรุบกริบ)****Per."หยุด..กลับไปซะ..ถ้ายังทำไม่สำเร็จก็ไม่ควรมาเจอเมียแก" ฐานภพเดินมาดักหน้า กล่าวเสียงดุใส่ลูกชาย "...." ฐานทัพทำสีหน้ามึนใส่ฐานภพ ไม่ยอมขยับตัว หรือทำท่าจะเดินลงบันไดสักนิด "ไอ้ฐานทัพ" ฐานภพด่าลูกชาย รู้ว่าทันทีว่าฐานทัพกำลังทำมึนใส่ ไม่ต่างจากตอนเป็นเด็กเลยสักนิด "มีอะไรกันหรอ?" เสียงหวานปนง่วงของหญิงสาว เปิดประตูออกมา ถามบอดี้การ์ดที่ยืนเฝ้าอยู่หน้าห้อง "...." ฐานทัพคลี่ยิ้ม เมื่อได้ยินเสียงที่คิดถึง ต่างจากฐานภพที่ทำหน้าบอกบุญไม่รับ นี่ตนจะสั่งอะไรฐานทัพได้บ้าง 'มันขัดใจพ่อมัน ตั้งแต่ไปตำรวจแล้ว'"คุณพ่อ..มายืนทำอะไรตรงบันไดคะ" ดาด้าชะโงกหน้าถาม คิ้วสวยขมวดเข้าหากัน เมื่อเห็นร่างตัวโตที่ใส่หมวกสีดำยืนอยู่หน้าฐานภพ แค่เห็นแววตาเธอก็จำได้แล้ว"ฐานทัพ" ริมฝีปากบางเรียกชื่อสามี แล้วยิ้มกว้างออกมาด้วยความดีใจ สองเท้าเล็กวิ่งลงมาทันที "ดาด้าอย่าวิ่งสิครับ" ฐานทัพรีบสาวเท้ายาวๆขึ้นไปอาแขนรอรับร่างหญิงสาว"...." ฐานทัพเหลือบตาดุมองคนทั้งสอง สองเท้าหนักเดินเบี่ยงตัวหลบขึ้นห้องนอนไปทันที ในเมื่อห้ามอะไรไม่อยู่แล้ว ก็ปล่อย!หมับ!! ดาด้าโผล่กอดร่า
My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่ 43 My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่
43(คิดถึงใจแทบขาด..)*****บ้านเงียบสงบลงในที่สุด ดาด้าหยุดโวยวายหลังจากปรับจูนอารมณ์ของตัวเองได้เป็นที่เรียบร้อย คุณแม่สามจิ๋วก็รีบลงมานั่งทานข้าวอย่างหิวโซอยู่บนโต๊ะอาหาร ที่จัดเรียงจานเมนูไว้มากมายหลากหลาย"เมนูนี้อร่อยมากเลย" ดาด้าชื่นชมอาหาร เอื้อมตักปลาราดพริกมาใส่จานอย่างโปรดปราน โดยมีสายตาของฐานภพคอยรอบมองเงียบๆ สงบลงก็ดีแล้ว ไม่นั้นพวกบอดี้การ์ดของตนหูแตกตายแน่ "ขอข้าวอีกได้ไหมคะ" ดาด้าตวัดหน้าบอกบอดี้การ์ด ข้าวในจานหมดเกลี้ยงอีกแล้ว"...." ฐานภพที่นั่งอยู่ตรงหัวมุมโต๊ะรีบหันไปพยักหน้าให้บอดี้การ์ดที่ยืนทำหน้ามึน ไม่รู้จะอึนอะไร เดี๋ยวดาด้าก็โมโหหิวโวยวายบ้านแตกขึ้นมาอีกหรอก "ได้ครับ" บอดี้การ์ดรีบหยิบโถข้าวมาเติมในจานให้ดาด้าอย่างกระตือรือร้น"อีกทัพพีนึงค่ะ..ทัพพีเดียวไม่อิ่ม" ดาด้ากล่าว พลางฉีกยิ้มให้บอดี้การ์ดหนุ่มที่ดันเผลอสะดุ้งตกใจ อะไรเธอก็ไม่รู้"หึ" ฐานภพแอบหันไปส่ายหัวยิ้มๆคนเดียว ที่ตนได้พูดไว้ ว่าฐานทัพเลือกเมียได้เหมือนแม่ตัวเองนั่นคือความจริง พอเห็นก็คิดถึงแม่ของฐานทัพ ป่านนี้ ไปวีนแตกอยู่บนสวรรค์ชั้นไหนแล้วก็ไม่รู้"ท่านคะ.." น้ำเสียงโทนเล็กเอ่ยเรียก ฐานภพท
My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่ 42 My Dear ฉันได้สามีเป็นนายตำรวจใหญ่
42(คุณพ่อสามี?..)*****Per."ท่านไปทำแผลก่อนไหมครับ?" นายตำรวจหนุ่มถามฐานทัพที่นั่งเงียบมาสักพักใหญ่ หลังจากรถของฐานภพขับออกไปได้ไกลแล้ว "ยัง..ขับรถกลับไปเรือนไทย" ฐานทัพสั่งนายตำรวจ ไม่ได้สนใจแผลถูกยิงที่แขนของตัวเองสักนิด ตอนนี้เขาต้องรีบจบ จบทุกอย่างให้เร็วที่สุด เขาต้องเห็นดาด้าต้องตกอยู่ในอันตรายแบบนี้อีก"แต่ตอนนี้ เลือดท่านไหลออกมามากแล้วนะครับ" "ไม่ต้องสนใจ..รีบทำตามที่สั่ง" เสียงขรึมดุของฐานทัพกล่าว "ครับ" สุดท้ายนายตำรวจหนุ่มก็ต้องก้มหัวให้ ทำตามที่ฐานทัพสั่ง ไม่เกินยี่สิบนาที รถก็ขับมาจอดบริเวณหน้าเรือนไทย ที่มีเหตุปะทะดุเดือดมาก่อนหน้า แววตาคมมองปอกกระสุนจำนวนมากที่เกลื่อนเต็มพื้น "ท่าน" เสียงลุงคมตะโกนลงมาจากเรือนไทย ก่อนจะเดินลงมากับเด็กในบ้านอีกสองสามคน"คนของเรา..มีใครเป็นอะไรหรือเปล่าลุง?""บาดเจ็บกันแค่เฉียดครับ" ลุงคมว่าพลางมองหน้าเคร่งเครียดของฐานทัพ ก่อนจะมองซ้ายมองขวาหาดาด้า"ดาด้าอยู่กับพ่อ" ฐานทัพบอกลุงคม ซึ่งน่าจะรู้ดีว่าดาด้าต้องปลอดภัยมาก มีบอดี้การ์ดระดับฝีมือดีคอยอารักขาตลอดยี่สิบชั่วโมง "น่ะ..นี่คุณท่าน..?" ลุงคมโพล่งเสียงเหมือนตกใจบางอย่าง ฐานภพป
