ตอนที่ 14 บนโลกใบนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คืออำนาจและเงินตรา

ผู้ที่ทำความผิดไปจริง ๆ เห็นเพื่อนเชื่อมั่นในตนขนาดนี้ก็รู้สึกผิดขึ้นมาอีกระลอกใหญ่ ก่อนจะบอกความจริงกับทั้งคู่ไป

“ฉันทำจริง ๆ ตอนนั้นฉันต้องเอาเงินไปรักษาย่า”

ทั้งเขมิกาและดนุเดชน์เมื่อได้ฟังก็ตกใจอยู่บ้าง แต่สุดท้ายทั้งคู่ก็พยุงผู้ที่สารภาพบาปขึ้นมากอดกันกลม ทั้งสามคนนั้นไม่ได้รู้จักกันมานานแต่ก็ไม่เคยทำร้ายกัน ดังนั้นมิตรภาพจึงยังแน่นแฟ้น

“ฮือ ๆ ฉันมันเป็นคนไม่ดีจริง ๆ ฮือ ๆ ยกโทษให้ฉันด้วย”

“แกแค่ทำผิดไปไม่เป็นไรหรอกนะ คนเราแก้ตัวได้ ฮือ ๆ”

มีเป็นเสียงของสาวจริงคนเดียวในกลุ่ม เธอนั้นร้องไห้ไปด้วยกันกับหนูดี ส่วนคนที่อยากจะเป็นสาวเต็มตัวก็ได้พูดมาในทำนองเดียวกัน

“พวกฉันไม่มีสิทธิ์ให้อภัยแกหรอกเว้ย เราไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียสักหน่อย คนที่ไอ้พี่อ้อนมันกล่าวถึงก็คือคนที่มารับมาส่งแกใช่ป่ะ ถ้าอย่างนั้นก็แสดงว่าเขายกโทษให้แกแล้วนิ พวกฉันยังเป็นเพื่อนแกเหมือนเดิมเว้ย”

เพื่อนในห้องหลายคนที่ได้ยินก็เริ่มคล้อยตามบรรยากาศที่ทำให้คนรู้สึกซาบซึ้งใจเช่นนี้ จึงเริ่มหันกลับมาให้กำลังใจหนูดี ตอนเดินออกมาอยู่ที่โรงอาหารคณะบอดี้การ์ดของกษิดิศจึงมีจำนวนมากกว่าหลายสิบคน คนเขากล้าทำกล้ารับอยู่แล้วยิ่งใ