4 - Signed, Sealed, and Completely Screwed

Kaagad kong binuksan ang ibinigay niyang envelope sa akin. Pagkabukas ko at noong nabasa ko ang title ng papel na hawak ko, literal na lumaki ang mga mata ko.

"What the heck is this?!"

Inagaw niya mula sa akin ang papel.

"Can't you read? M-A-R-R-I-A-G-E C-O-N-T-R-A-C-T as in Marriage Contract," aniya, na inisa-isa pa talaga ang bawat letra.

"Tanga! Hindi ako bobo! Alam kong Marriage Contract 'yan! Pero bakit may ganyan?!" inis na asik ko sa kanya.

Akala ko kasi ay isang simpleng kontrata lang ito para sa isang taon ng pagpapanggap namin bilang mag-asawa. Bakit kailangang may Marriage Contract?

"Chill! This is just a fake marriage contract. Kailangan natin ito bilang patunay na kasal tayo. Paano kung ipilit ng magulang ko at ng magulang ni Alexandria ang kasal? At least may pruweba tayo na kasal na tayo. This is just a fúcking proof to help me dodge a forced marriage, Olivia Carmen," paliwanag niya sa akin.

Isang tingin na puno ng pagdududa ang ipinukol ko sa kanya. Wala akong tiwala sa lalaking ito kaya hindi ko maiwasang magduda.

"Oh c'mon. Believe me. Alam kong wala kang tiwala sa akin. Pakiusap, bababaan ko na ang pride ko at aaminin kong desperado akong huwag ipagkasundo kay Alexandria. Kaya nga ikaw ang pinuntahan ko, Carmen. Ikaw lang ang makakatulong sa akin. Pretty please... sign this," pagsusumamo niya sa akin.

Nakaramdam naman ako ng pagkahabag sa kanya. Kahit na inis ako sa hayop na 'to, hindi ko maiwasang lumambot ang puso ko.

"Fine," pagsuko ko, sabay abot sa fake marriage contract namin. Kaagad niya namang iniabot ang sign pen sa akin.

Ginamit kong patungan ang hood ng super sports car ko para mapermahan ko ng maayos ang marriage contract. Una akong pumirma, at sumunod naman siya. Akmang babalik na ako sa loob ng kotse ko nang muli siyang magsalita, dahilan para mapahinto ako.

"Teka, may gagawin pa tayo."

Napataas ang kilay ko bago ako napakunot-noo. Segundo snapped his fingers, at kaagad namang lumapit ang dalawa niyang tauhan na may dalang luxurious paper bags.

"Wear this," aniya, sabay abot sa akin ng dalawang paper bag.

Kahit puno ng pagtataka ang aking mata, napilitan akong alamin kung ano ang ipapasuot niya sa akin. Uwing-uwi na ako at gusto ko nang magpahinga.

Mas lalo akong naguluhan nang pagbukas ko ng paper bag, isang simpleng wedding dress ang bumungad sa akin. Ang isa namang paper bag ay naglalaman ng belo, sandalyas at kung ano pang anik-anik.

Naibaling ko ang tingin kay Segundo, bakas pa rin sa mukha ko ang pagtataka.

"You need to wear that. We are having a wedding photoshoot. Paano kung hihilingin ng parents ko at parents ni Alexandria ang wedding photos natin? Hindi sapat ang marriage contract, dapat may wedding photos rin tayo para magmukhang totoong ikinasal tayo," paliwanag niya sa akin.

Muli kong iniroll ang aking mata dahil sa inis. Ngunit wala akong choice kundi sundin siya para matapos na ito.

"Where's the fitting room?" tanong ko.

"Huwag mong sabihin na dito ako magpapalit ng damit?" dagdag ko pa.

"Follow me," aniya, bago ako tinalikuran.

Sumunod na lang ako sa kanya patungo sa isang hall na medyo may kalayuan sa kinaroroonan namin. Kaagad din namang sumunod sa amin ang mga bodyguard, maliban sa dalawang naiwan upang bantayan ang mga kotse namin.

Pagkapasok namin sa hall, talagang nagulat ako nang bumungad sa amin ang isang simpleng ngunit romantikong eleganteng indoor wedding setup. Halatang pinagplanuhan ni Segundo ang bawat detalye ng sandaling ito.

Ang buong lugar ay napapalamutian ng overflowing white at red flowers, na nagkalat ng banayad at nakakaengganyong halimuyak sa hangin. Isang maganda at maayos na floral arch ang nakatayo sa harapan, nagsisilbing perpektong backdrop para sa seremonya. Ang malambot na ilaw ay nagbigay ng mainit at maaliwalas na ambiance. Kahit hindi ito labis na marangya, ang maingat na pagkakaayos ng bawat elemento ay nagbigay dito ng pakiramdam na tila isang eksena mula sa isang fairytale.

Naitutok ko ang mga mata ko sa lalaking nakatayo sa may harapan. Sa postura niya, mukhang siya yata ang magkakasal sa amin ni Segundo.

Kaagad naman akong hinila ni Segundo patungong dressing room. Pagkabukas ng pinto, napasilip ako sa loob at napansin kong may mga taong kanina pa yata ako hinihintay. Nakangiti nila akong sinalubong. Muli akong napalingon kay Segundo.

"Dapat magmukha ka talagang inayusan para naman convincing na totoong nagpakasal tayo," aniya.

"Bilisan niyo," utos niya sa mag-aayos sakin bago niya isinara ang pinto nang tuluyan na akong makapasok sa loob.

Pinagtulungan nila akong ayusan para matapos agad. Iba ang nagme-makeup sa akin, at iba rin ang nag-aayos ng buhok ko.

Dalawampung minuto lang ang lumipas, at tapos na akong ayusan. Simple lang ang makeup at ayos ng buhok ko.

Muli akong humarap sa full length mirror at tinitigan ang aking sarili. Bagay pala sa akin ang ganitong wedding dress. In fairness, ang ganda ko pala. Napabuga ako ng isang malalim na buntong-hininga.

Grabe talaga magplano ang isang Segundo, lahat nakahanda na. Akala ko ay pipirma lang ako, hindi ko akalain na may pa-wedding chu-chu buruchi pa pala.

Pagkalabas ko ng dressing room, napasinghap na naman ako dahil sa gulat.

Tàngina! May bisita siyang inimbita?!

Naitutok ko ang mga mata kay Segundo. Nakaayos rin siya. Pinantayan niya ang kulay ng suot kong wedding dress—he's wearing a crisp, impeccably tailored white suit.

Nagsimulang tumugtog ang bridal march, kaya nagsimula na akong maglakad sa aisle, hawak ang bouquet, habang nakatanaw sa akin si Segundo.

Panay pa ang ngiti ng hàyop na tila naiiyak pa.

Anong kalokohan ito? May pa-iyak-iyak pa siya, kunwari'y totoo itong nagaganap.

Noong tuluyan akong nakalapit, iniabot niya sa akin ang isang braso niya, at napilitan akong ikalawit ang kamay ko.

"Grabe ka talaga. May paganito ka pa talagang, unggoy ka," bulong ko sa kanya, na mahina niyang ikinatawa.

Napilitan akong ngumiti sa paring magkakasal sa amin.

"So, let us start the wedding ceremony..." anunsiyo ng pari.

---

7:05 AM, Tuesday, March 11

"Carmen!" Isang malakas na tawag ang bumulabog sa mahimbing kong pagtulog.

"Olivia Carmen! Open this damn door!" sigaw ng nanay ko habang malakas na kumakatok sa pinto ng kwarto ko.

"Sandali!" sigaw ko naman bago inis na pinakli ang kumot na nakatalukbong sa katawan ko.

Antok na antok pa ako, tapos itong nanay ko, parang nag-aapoy na naman sa galit na tila may kasalanan akong kailangang aminin sa kanya.

Tamad kong binuksan ang pintuan at bumungad ang mukha ng nanay ko na may napakaseryosong ekspresyon.

"Mom, bakit?" tanong ko habang magulo pa ang buhok ko. Amoy laway pa nga ako dahil hindi pa ako nakapagmumog o nakapaghilamos.

Nagulat ako at napaatras nang bigla na lang niyang ibalandra sa mukha ko ang hawak niyang newspaper.

"Ano 'to?" aniya.

Naitutok ko ang mga mata ko sa headline news, at halos lumuwa sa gulat ang mga mata ko.

Kaagad ko iyong inagaw sa kamay ng aking ina at muling sinuri kung totoo ba ang nakikita ko.

— "The Two Heirs of Prominent Billionaire Families in Asia Are Finally Married! One is the successor of a powerful business empire, while the other is the daughter of a former A-list actor and a billionaire tycoon."—

In a stunning turn of events, billionaire heir John Flord Congreene Jr. and Olivia Carmen Misuaris officially tied the knot in a private ceremony last night. The unexpected union of the two high-profile figures who have not been seen together for five years has sent shockwaves through the public, leaving everyone questioning the sudden marriage. What led to this secret wedding? And why now?"

Napatunganga talaga ako habang binabasa ang detalye sa naturang news.

"Nagpakasal kayo ni Segundo nang hindi namin alam?!" sigaw ng mommy ko na hindi makapaniwala sa nasabing balita.

Nanginig ang mga kamay ko at halos malukot ang hawak kong newspaper dahil sa pagkayamot ko kay Segundo.

"It was a f-fake wedding!" paliwanag ko.

Tama. Dahil fake wedding naman talaga eh.

"Anong nangyayare? Ang aga-aga, bakit nagsisigaw ka?" tanong ni Daddy kay Mommy nang madatnan kaming dalawa. Mukhang kakatapos lang niyang maligo dahil nakasuot pa siya ng puting roba, at tumutulo pa ang tubig mula sa basa niyang buhok.

Halatang lumabas siya upang maki-usyoso sa amin ni Mom.

"May problema ba?" dagdag pa niya nang pareho kaming hindi agad nakaimik.

"Si Olivia..."

Napakunot-noo si Daddy inaantay ang kasunod na ilalahad ng asawa niya.

"She's married."

"Huh?!" gulat na reaksyon ni Daddy kay Mommy. Kaagad namang inagaw ni Mom ang newspaper mula sa akin at iniabot iyon kay Dad.

"What the—Is this true, Olivia? You and Segundo are married?!" gulat niyang tanong sa akin noong mabasa ang headline lalo na noong nakita niya ang wedding pic namin ni Segundo sa front page.

"L-Let me explain. Please, c-calm down," utal kong paliwanag sa kanila.

Sandaling nagkatinginan ang dalawa bago sabay na nagsabing...

"Congratulations, anak! We thought you were a lesbian." May tuwang bati nila sa akin.

Huh?!! Bakit sila masaya?!

"Magkakaapo na tayo sa wakas, Cara!"

"Yes!!!" sigaw ni Mommy, sabay yakap kay Daddy. Lumulukso pa sila sa tuwa mismo sa harapan ko.

What the fvck!

What kind of behavior is that mótherfvcker?!

Napasapo na lang ako sa noo dahil sa naging reaksyon nilang dalawa, parang mas nilupig pa nila sa saya ang taong nanalo ng 500 million sa lotto!