Chapter 6

Pagkatapos kong maligo, magpalit ng damit, at mag-ayos, dumiretso na ako pababa. Naabutan ko ang mga magulang kong naghaharutan sa sala—nagkikilitian pa at may pakandong pang nalalaman.

Langhiya! Ang lalandi nilang dalawa. Balak pa yata nilang sundan si Callie.

"Oi, get a room. Huwag ninyong balaking sundan si Callie. Gosh, Callie is already twelve years old!" sita ko sa kanila.

Mas lalo namang humigpit ang yakap ni Dad kay Mom habang nakakandong ito sa kanya.

"Nasundan na nga eh," tugon ni Dad.

"W-What?!" gulantang kong saad.

Tangina! Ang lalaki na namin tapos may batang darating?

"Kidding!" bawi ni Dad bago sila sabay na napahalakhak.

Tch!

"Alis na ako," paalam ko sa kanila at akmang tatalikod na.

"Saan punta mo? Hindi mo pa dadalhin mga gamit mo?" tanong ni Mom, na siyang ikinapangit ng reaksyon ko.

"Hindi niyo na ako love," sabi ko na tila nagtatampo at parang maluluha na.

Pakiramdam ko kasi, pinapaalis na nila ako. Kakarating ko lang galing ibang bansa, tapos parang pinapalayas na nila ako.

"Oii, hindi ah! Syempre, mag-asawa na kayo ni Segundo. Sabi mo nga, may kontrata kayong pinirmahan maliban sa marriage contract. Paano niyo mapapaniwala ang magulang ni Alexandria kung hindi kayo magsasama ni Segundo sa isang bahay? Masyado pa namang desperada ang nanay ni Alex na maikasal ang anak niya kay Segundo," paliwanag ni Mom.

Napaiwas lang ako ng tingin habang nakabusangot ang mukha.

"Nangyari na, eh. Kasal na kayo—legal na kasal. Syempre, kailangan niyo na lang panindigan lalo na ang kontratang pinagkasunduan ninyo. Kapag nakahanap na ang parents ni Alexandria ng lalaking ipapartner sa anak niya, edi, kung gusto mong mag-file ng divorce or annulment kay Segundo, gawin mo. Pero sa ngayon, panindigan niyo na lang ang kasunduan ninyo," dagdag pa ni Mom, na lalo lang nagpakunot ng noo ko.

Tumayo siya at lumapit sa akin.

"Olivia," aniya habang nakatingin sa akin. Inilapag niya ang isang kamay sa balikat ko.

"Love na love ka namin ng daddy mo. You are always our baby kahit twenty-two years old ka na. Hindi namin hiniling na magiging ganito ang sitwasyon mo. Sa katunayan nga, alam mo 'di ba? Na ayaw namin na maipit ka sa isang kasal na hindi mo gusto lalo na sa arranged marriage. Pero sana... sana maisip mo na may kasalanan ka rin naman kung bakit ka naipit sa isang totoong kasal," malumanay niyang pahayag, bakas ang concern sa boses niya.

Tama. Kasalanan ko rin.

Hindi kasi ako nag-isip nang mabuti at basta na lang akong pumayag sa pustahan namin, dahil inakala kong hindi ako matatalo ni Segundo. Masyado kasing mataas ang tingin ko sa sarili ko kaya naisahan niya ako.

"Pero kung dumating man ang araw na mahulog ang loob mo kay Segundo, syempre, masaya kami ng daddy mo," dagdag niya, dahilan para mangiwi ako.

"Never," sagot ko naman.

"Huwag kang magsalita ng tapos, Carmen. Baka lamunin mo ‘yang sinabi mo," saway niya sakin bago inayos ang kwelyo ng suot kong blouse.

"I need to go," iyon na lang ang nasabi ko. Dahil kating-kati na ang kamay ko na masuntok si Segundo.

"Okay. Ingat ka!" paalala ni Mom. Napangiti ako sa kanilang dalawa bago tuluyang lumabas ng mansiyon.

---

Dumiretso ako sa garage kung saan nakaparada ang baby super sportscar ko—ang Rimac Nevera.

Syempre, dahan-dahan muna ako sa pagmamaneho dahil alam kong pinapanood ako ng parents ko. Pero nang tuluyan na akong nakalayo sa mansiyon hanggang sa nakaabot na sa main road, doon ko na binilisan ang takbo ng kotse.

Sa bilis ng Rimac Nevera ko, halos lumipad ako papunta sa restaurant ni Segundo. Ipinarada ko iyon sa exclusive parking lot, katabi ng Lamborghini ni Segundo.

Agad akong napansin ng isa sa mga bodyguard niya pagkalabas ko ng kotse. Napangiti pa nga ang lalaki sa akin at binati pa ako ng good morning.

Pagkapasok ko sa loob ng fancy restaurant, sinalubong ako ng personal assistant ni Segundo na si Lara.

"Naroon po siya," sabi ni Lara sabay turo kay Segundo.

May kausap siyang babae, sa damit pa lang, mukhang staff ng restaurant. Halatang nakikipagkulitan siya rito dahil panay ang halakhak nilang dalawa.

Tahimik akong naglakad. Lumapit sa kinaroroonan nila nang walang imik. Kaagad naman akong napansin ni Segundo.

Nag-iba ang ayos ng upo niya sa mamahaling sofa, pinag-krus niya ang mga hita at nakangising pinagmasdan ako, habang halata sa mga mata niya ang pagkamuhi ko sa kanya.

Nagpaalam naman ang babaeng kausap nito kanina at tuluyan nang umalis.

"Hey, baby. Did you miss me?" bungad ko sa kanya gamit ang deep voice ko. Sandali siyang napanganga.

Agad akong napahalukipkip sa harapan niya, matalim ng mga tingin ang ipinukol ko sa kanya.

“So, let me get this straight, Segundo...” Panimula ko bago ko siya pinasaringan ng tingin mula ulo hanggang paa.

"Not only did you cheat in the drag race last night, but you also tricked me into signing a real marriage contract, huh?"

Natawa lang siya. Tila hindi man lang nagulat o nabahala.

“‘Cheat’ is such a strong word, Carmen. I prefer to call it... strategically outmaneuvered.”

"Ohhh, ‘strategically outmaneuvered.’ Right." Napatingin ako sa kamay ko kung saan suot ko ang singsing.

"At paano naman ‘to? Sabi mo kagabi, PEKE ‘TO!" Sabay pakita ng suot kong wedding ring.

Nagkibit-balikat lang siya, parang kaswal lang na nag-order ng dessert.

“I said in front of the altar that it was ‘just for fun.’ You laughed. I took that as consent.”

PUTIK.

Akala ko peke lang ang lahat!

Akala ko, isang pagkukunwari lang!

Kaya ako pumayag.

At ako namang si TANGA, naniwala sa kanya!

“I was laughing at how ridiculous you were!” madiin kong saad.

Lalo lang lumapad ang ngisi niya, parang enjoy na enjoy siyang inisin ako. Ganyan naman siya palagi. Humihinga upang mang-inis.

“And now, you’re laughing as my wife. Beautiful story, right?”

I clenched my teeth.

“Oh, I am getting this annulled so fast.”

Pero kalmado lang siyang sumimsim ng inumin bago sumagot.

“Go ahead. But imagine the headlines: ‘Olivia Carmen Misuaris, daughter of a famous, former A-list actor, dumped in less than twenty-four hours.’ Oof. Rough for your reputation.”

Napasinghap ako. Matamis ko siyang nginitian.

"Dumbed YOU, not dumped ME," pagtatama ko sa kanya.

"Oh? You're the woman here. Sino bang nalalagay sa alanganin kapag naghihiwalay ang mag-asawa?" he said, sounding so manipulative.

Mahina akong natawa.

"Have you ever seen a million twinkling stars in the morning?" tanong ko, sabay lapit sa kanya.

"Never been," aniya at bahagyang nakakunot ang noo.

Mabilis kong hinawakan ang kwelyo ng suot niyang shirt at hinatak ko siya patayo.

"Let me show you those, baby..." Ani ko at walang alinlangang sinapak ko siya.

Napasinghap ang mga staff, gulat na gulat nang makita nilang bumagsak ang walanghiyang boss nila sa sahig. Ilang saglit lang ang lumipas bago bumalik ang diwa ng lahat, ngunit walang sinuman ang naglakas-loob na lumapit sa kanya.

Mabilis namang sumugod si Lara, bakas sa mukha niya ang matinding pag-aalala.

“Sir S-Seg?” Nanginginig niyang tinapik ang pisngi ni Segundo, ngunit wala itong naging reaksyon.

Napatingin ako sa kamao kong mahigpit pa ring nakasara.

Mukhang… mukhang napalakas yata ang suntok ko.

Napasinghap ako nang makita kong may dugong pumatak mula sa ilong niya, gumuhit pababa sa pisngi niya.

“Satori, dalhin natin siya sa ospital!” sigaw ni Lara, halos pasigaw na utos habang patuloy siyang niyuyugyog ang walang malay na katawan ni Segundo.

Pero ako… hindi ako makagalaw.

Para akong napako sa kinatatayuan ko at nanlamig ang buo kong katawan habang bumibigat ang dibdib ko sa isang nakakabahalang realisasyon.

Patay ako kay Tita Garnet nito.

P-Parang… parang napatay ko yata si Segundo.