เมื่อเขาปิดประตูห้องน้ำปุ๊บ ฉันก็รีบดีดตัวลุกขึ้นจากเตียงปั๊บ เสื้อผ้าฉัน อยู่ไหน! อยู่ไหน ไปไหนหมดฉันหอบผ้าห่มคลุมตัววิ่งรอบห้อง หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ กางเกงในยังไม่เห็นเลย! เกิดอะไรขึ้นกับฉัน! เสื้อผ้าฉันหายไปไหน ฉันจะถามใครได้ ถามคนกวนตีนแบบคุณบอส มีหวังเขาได้แกล้งฉันอีกแน่!"หาอะไร?""สะ... เสื้
ฮ่า ๆ เรื่องชั่วไว้ใจผมเถอะ ยิ่งกับผู้หญิงใส่ซื่อแบบยัยปลาทอง ต้องเจอคนแบบผมแต่อย่าเพิ่งเข้าใจผมผิดนะเว้ย ผมไม่ได้เลวร้ายอะไรขนาดนั้น ผมแค่แกล้งหรอก เพราะผมตลกยัยกิ่งมาก! เมื่อคืนกับเมื่อกี้ มันโคตรต่างกันเลย!ต่างกันยังไงเหรอ? เล่าดีไหมวะ กลัวเธอจะเสียหาย ไม่สิ ผมเนี่ยเสียหายเต็ม ๆ เออ ผมเล่าก็ได้
"ขอจับ... อยากจับ..." ตาผมเบิกกว้างทันที ขอจับ!! ยัยเลขาเป็นบ้าแล้ว!"เฮ้ย! เธอ สติโว้ย สติ!" ผมพยายามเขย่ายัยเลขา แต่เธอดันเอามือปัดป่ายไปทั่ว ปัดจนไปคว้าอนาคอนดาผม!‘หมับ’กิ่งเบิกตากว้าง พร้อมยิ้มกริ่ม แก้มขาว ๆ เริ่มแดงขึ้น… แดงขึ้น ฉิบหายแล้วน้องชายผม ผมพยายามแกะมันออก แต่ยัยเลขาด
มาถึงกรุงเทพ ฉันไม่รีรออะไรทั้งนั้น... ประตูเครื่องเปิดปุ๊บ ฉันก็รีบหยิบกระเป๋าตัวเองเดินออกมาทันที ปล่อยคุณบอสไปตามทางของเขาเถอะ!ตอนนี้ฉันกำลังนั่งแท็กซี่กลับบ้านสลัมที่แสนจะขนลุกขนพอง เฮ้อ! ปกติฉันไม่ได้อยู่ที่นี่หรอกนะ ฉันอยู่คอนโด พ่อกับแม่ฉันต่างหากที่อยู่ที่นี่ ฉันจะซื้อบ้านใหม่ให้ก็ไม่เอา ให
แต่งงาน?"แต่งอะไร ไม่มีหรอก เลขาแบบกิ่งคงมีผัวยาก วัน ๆ ตัวติดกับเจ้านาย จะเอาเวลาไหนหาล่ะ พ่อกับแม่จะสนใจอะไร กิ่งหาเลี้ยงได้อยู่แล้ว "พ่อกับแม่หันมองหน้ากันทันที..."แกอย่าบอกนะกิ่ง ว่าแกจะขึ้นคาน โอ้ยย พ่อกับแม่ก็อยากมีหลานนะ แกมีหลานให้พ่อกับแม่ก่อนไม่ได้รึไง" ฉันถึงกับกุมขมับทันที ผัวยังไม่มี
ฉันถือโทรศัพท์สตั๊นไปแป๊บนึง แค่รับสาย ก็กวนฉันแล้วเหรอ! จะคุยเรื่องงาน จะคุยเรื่องงานเข้าใจไหม"คุณบอสคะ กิ่งโทรมาเรื่องงาน"(อ้าว! นึกว่าคิดถึงอนาคอนดา เรื่องงานนี่เอง งั้นมาคุยที่บริษัทฉันแล้วกัน ฉันจะได้อธิบาย Er Diagram (ผังระบบเว็บไซต์) โอเคมั้ยปลาทอง) ช่วยลืมเรื่องนั้นหน่อยไม่ได้รึไง ฉันจะไม่
ขอกันแบบนี้เลยเหรอ!ฉันรีบเอามือปิดหน้าตัวเอง ฉันยังไม่พร้อม! อย่าเพิ่งได้ไหม!"อื้อ!" อยู่ ๆ เขาก็ใช้นิ้วเขี่ยเบา ๆ ตรงนั้น! ตรงน้องสาวฉานนน โอ้ยทำไมฉันรู้สึกเสียววูบไปทั้งตัวแบบนี้"ไม่เอาดีกว่า สงสารเด็ก ฮ่า ๆ" ฉันถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก ก่อนจะค่อย ๆ ปาดเหงื่อตัวเอง แล้วลืมตามองเขา...ส่วนคุณบอส
"ยัยผีฉันไปแล้วนะ ฝากลูกด้วย... ปลายฟ้าพ่อไปแล้วนะ" คุณบอสบอกลาแม่ของลูก และหอมแก้มปลายฟ้า ก่อนที่จะเดินจากไป... ไม่อยากจะเชื่อเลย คุณทีใจกว้างมากเลยนะเนี่ย"กิ่ง เป็นอะไร..." ฉันรีบดึงสติกลับมาทันที เมื่อได้ยินเสียงคุณเมย์เรียก"ป่าวค่ะ"คุณเมย์ยื่นกระเป๋าเป้ปลายฟ้าให้ฉันถือ ก่อนจะเด
หลังจากกินข้าวและเหน็บแนมกันเสร็จ ก็กลับมาคอนโดใช้ชีวิตปกติ มันจะไม่ปกติเพราะลูกนี่ล่ะ อีสวยเหนื่อยมาก ตอนลูกทารก คิดว่าลูกจะเรียบร้อยเลี้ยงง่าย นี่ไม่ใช่เลย! ซนมาก มันดีที่เขาซนแต่ที่บ้านไม่ซนข้างนอก ไม่งั้นฉันปวดหัวกว่านี้อีก! ฉันนั่งทำงาน นั่งพับผ้า ลูกชายรื้อซะเละ กูจะบ่นจะด่าหน่อย อิพ่อก็โอ๋ล
ถึงคุณหมอสูติเขาจะออกเวรมาเช้าตรู่ บ่ายนี้เขาก็เข้าเวรต่อ นั่นล่ะอีสวยฝากท้องกับเขา ต้องรอไปพร้อมกันตอนบ่าย “ลูกคนที่สองแล้ว... ยังตื่นเต้นอีกเหรอหมอ” ฉันกอดลูกไปถามคุณผัวไป เพราะตั้งแต่ลงมาจากคอนโด นางยังไม่หุบยิ้มเลย “ตื่นเต้น และดีใจมาก... ไคล์ดีใจไหมครับ จะมีน้องแล้
ฉันรีบดึงมือกลับทันที จนอิหมอตกใจอีกรอบ “ให้ฉันจับสักนาทีสิ ไม่สบายรึป่าว” ฉันจะทำยังไงดีวะ ถ้าโกหกว่าเป็นเมนส์ อิหมอนางก็จะจับดูเลย! “วันหลังนะ เมื่อกี้สวยขอโทษ มันเหนื่อยเลยหงุดหงิด” เขาถอยหลัง แล้วพยักหน้าเบา ๆ ก่อนจะถอดเสื้อผ้า และเดินเข้าห้องน้ำไป กู
และแล้วก็ถึงเวลาที่ฉันต้องโยนช่อดอกไม้! บ้าจริง อีสวยไม่อยากยกแขนขึ้นสูงเลย กลัวชุดแต่งงานปริ แม่งบวมทุกอย่างเลยตอนนี้ พุง นม แขน ขา หอยก็ด้วย! พิธีกร: สาวโสด หนุ่มโสด ใครโสดมารอกันเลยค่ะ เจ้าสาวพร้อมแล้ว ยัง… กูยังไม่พร้อมโว้ย ขอฮึบก่อน! พิธีกร: หนึ่ง สอ
แต่นางไม่ระแคะระคายอะไรเลยนะ ฉันไม่ค่อยแพ้ท้องด้วย เตรียมงานแต่งได้สบาย ส่วนเพื่อนเจ้าสาวฉันจะมีใครล่ะ ก็กิ่งไง กิ่ง กิ่ง และก็กิ่ง! เออ มีใบไม้อีกคน! เกือบลืมหลานสาวหน้านิ่งไปแล้ว แล้วตอนนี้ใบไม้ก็เดินหน้านิ่งใส่ชุดไทย จับมือกับกิ่งเข้ามาหาฉัน ต้ายตาย เห็นหน้าใบไม้ แล้
สักพักเขาก็ลุกขึ้นยืน โค้งเคารพอีกครั้ง ฉันเองก็พยายามทำตามเขาทุกอย่าง จนเราออกมาจากสุสานไปเที่ยวป่าไผ่กันต่อ ต้นไผ่เรียงกันเป็นทางยาว ฉันนั่งรถลาก สไตล์ญี่ปุ่นชมวิวตลอดทาง ส่วนอิหมอเริ่มหายซึมแล้ว ฉันจับมือเขาตลอด พยายามพูด พยายามคุยกับเขา “หมอ ทำไมพูดญี่ปุ่นเก่งจัง” อ
พร้อมกับมองหน้าอก มองไล่ไปตามตัวฉัน ด้วยสายตาที่หื่นกระหาย... “เร็วสิพ่อ เดี๋ยวไคล์ตื่น...” เอาล่ะตรงนี้ก็ได้! ฉันเผยยิ้มยั่วสวาทใส่หมอสูติลูกครึ่งญี่ปุ่นทันที จนเขารีบดึงสติตัวเองกลับมา แล้วดันหลังฉันชิดหน้าอกตัวเอง ฉันรีบกระชากคอเสื้อเขาลงมาจูบอย่างกระหาย... พร้อมมือเ
เรานั่งเครื่องหกชั่วโมง มาลงท่าอากาศยานคันไซเหมือนเดิม บรรยากาศเดิม ๆ มันยังตามหลอกหลอนอีสวยอยู่เลย ทั้งนอนสนามบิน ทั้งมือถือหาย ฉันเล่าให้อิหมอฟังบนเครื่อง นางขำแล้วขำอีก! โถ่เอ้ย เพราะแกป่ะ! หลังจาก ผ่านทุกอย่างออกมาเรียบร้อย เราก็นั่งรถไฟออกจากสนามบินต่อ รอบนี้ไม่เร่งรีบเท่าไหร่ เร
“ทำอะไรครับ คุณแม่คุณลูก ว้าวกินนม!” หมอเคนรีบวางของตรงดิ่งมาหาเราสองคน ก่อนจะใช้มือค้ำเตียง ทำตื่นเต้นไปกับลูก จนไคล์หันไปมองพ่อ แล้วยิ้มออกมา… “ยิ้มแฉ่งเลย ตัวแสบ นมแม่อร่อยล่ะสิ” แล้วอิหมอก็เอานิ้วมาจิ้มนมฉัน จนลูกมองตามนิ้วนาง “พอเลยพ่อ กินข้าวยัง เหน