Home / Lahat / My Boss and Me / Chapter 6: Mr. Fuentez

Share

Chapter 6: Mr. Fuentez

Author: itsloveren
last update Huling Na-update: 2020-11-10 12:56:48

May nakatakdang project ang aming kumpaniya at makikipagcollab kami sa Quintez Media, isang malaking marketing agency sa bansa.

Ngayong araw ay naschedule ang meeting ng mga ito kaya naman nauna na ako sa conference room para ihanda ang computer.

Maya-maya pa ay dumating na si Mr. Montano na nakacoat and tie na dark gray. Pormal lang itong naglakad patungo sa kaniyang upuan. Sinundan ko lang ng tingin ang amo at kasunod niya ay nagsidatingan na ang ibang managers ng kumpanya. Kaniya kaniyang upuan na ang mga ito. Ako naman ay naupo na din sa tabi ng boss at nagready ng aking notepad.

Hindi nga nagtagal ay pumasok na ang mga big boss ng marketing agency.

Pumukaw sa atensyon ko ang isang lalaki na mukhang may lahing Latino. Tinignan ko ang aking notes, ito marahil ang anak ng CEO na si Jake Fuentez. Ito ay isa sa Managing Director ng kumpanya pero mukhang bata pa ito, wala pa sigurong trenta.

Nagulat ako ng nasa harapan ko na pala ito at nagaantay na makipagkamay. Agad ko iyong iniabot at bahagyang ngumiti.

"Ano ba Jenna. Nagdedaydreaming ka na naman." Sita ko sa sarili.

Halos dalawang oras ang tinagal ng meeting at sa wakas ay natapos din. Mukhang matagal ang project na ito kaya magiging busy ang susunod na mga araw.

Pagbalik ko sa opisina, hindi pa man ako nakakaupo ay pumasok na si Mr. Montano.

"Jenna, please cancel all my meetings tomorrow." Tuloy-tuloy na sabi nito sabay pasok sa opisina nito.

"Hindi man lang sinabi kung bakit, ano naman kaya ang idadahilan ko sa mga kameeting niya." Mahina kong nasabi sa sarili.

Naging busy ang maghapon at hindi ko na din napansin ang oras. Saktong alas-5 na ng tumayo ako at naalala kong hindi pa pala lumalabas ang amo sa opisina, may tinatapos pa siguro ito.

Naglalakad ako patungo sa bus stop ng may humintong itim na range rover sa gilid ko, nagbusina iyon na kinagulat ko.

"Sino ba ito? Makabusina naman akala mo nakaharang ako sa daanan." Galit kong bulong.

Nagbaba ito ng bintana at ngumiti ang lalaki sa loob. Saglit pa akong nagisip kung sino ito.

"Ah, Mr. Fuentes?"

"Yes. You are the secretary of Mr. Montano, right?" Nakangiti ito ng ubod ng tamis.

"Yes, sir." Bahagya naman akong yumuko.

"Halika, ihahatid na kita." Sabi naman nito.

"Ha? hindi na po sir. Andyan lang naman yung bus stop." At porma na sana akong aalis.

"No, come on." Pagpipilit nito at biglang nagbusinahan ang mga kasunod na sasakyan dahil nakahinto ito sa daanan.

"Don't worry, hindi naman ako nangangagat." Sabay tawa nito ng malakas.

Napilitan na din akong sumakay dahil hindi tumitigil ang businahan at baka mahuli pa ito ng traffic enforcer. Napansin ko agad ang bango sa loob ng sasakyan nito.

"Sir, nakakahiya naman po sa inyo. Ibaba nyo na lang po ako sa may MRT." Nahihiya kong sabi ng makaupo na.

Agad naman itong tumingin at kumunot ang noo.

"Why? No, please. We will see each other often from now on so wag kang mahiya sa akin" At ngumiti ulit ito.

In fairness, guwapo din ito at may hawig ito sa isang Hollywood actor, parang Zack Efron na pinoy version.

"You can call me, Jake. What’s your name?" Tanong nito ng nagumpisa ng magdrive.

"Jenna po." Mahina kong sagot.

"Jenna, what a sweet name. Pretty like your face." Saan ko ba nadinig ang linya na yun? Ah, kay Mr. Tan.

Mukhang bolero ang dating nito, yung tipong mahilig sa babae. Pero medyo nagblush ako sa sinabi nito dahil pretty daw ako? Sabi ko na lang, "Thank you po."

"You seem so shy, how do you handle Mr. Montano?" Tanong ulit nito at sumulyap pa sa akin.

"Po?" Napamaang ako. Anong ibig sabihin ng tanong na yun?

"Please don't use 'po', I'm still young." Sabay tawa ng malakas nito.

Kabaliktaran ito ng ugali ng boss, mukhang masiyahin ito at maloko.

Patuloy ito sa pagtatanong sa akin habang nagmamaneho na para bang close na kami. Ako naman ay tipid na tipid sa mga sagot ko dahil nahihiya pa rin ako...

Umagang umaga ay agad na pinatawag ako ni Mr. Montano sa opisina niya. Pagpasok ko ay bumungad ang blanko na namang mukha ng boss.

Sanay na din naman ako sa madilim lagi nitong aura. Para bang pinagsakluban palagi ng langit at lupa.

Naupo na ako at binuklat ang calendar ng amo. Gusto kasi ng boss na iurong ko ang lahat ng scheduled meetings niya sa mga susunod pang linggo dahil magiging busy ito sa collaboration projects sa Quintez Media.

Tamang tama at naicancel ko na lahat ng meetings niya ngayong araw.

Isa-isa na nitong binanggit ang mga nakalatag na plano nito sa susunod na dalawang linggo. Ako naman ay mataman lang na nagsusulat at nakatuon sa calendar nito.

Ngayon pa lang ay parang sumasakit na ang ulo ko kung paano pagkakasiyahin ang oras ng boss sa lahat ng gusto nitong gawin at puntahan. Kung pwede ko lang sanang hatiin ang katawan ni Mr. Montano ay gagawin ko.

"Is everything clear, Jenna?" Tanong nito ng matapos na ito magdikta.

"Yes, sir." Tumango naman ako at matipid na sumagot.

"Please make sure to arrange everything by tomorrow morning." Utos pa nito na diretsong nakatingin na naman sa mga mata ko.

Ako naman ay umiiwas na masalubong ang tingin niyang yun dahil baka makaramdam na naman ako ng kakaiba. Bakit ba kasi kailangang pa eye-to-eye contact?

"I don't want any mistakes." Habol pa nito.

"I will make sure, sir." Sagot ko lang dito at matipid akong ngumiti na nakatingin sa aking notebook. Kunwari ay may isinusulat pa ako.

Yun lang at lumabas na ako para magumpisa sa gawain.

Kinabukasan ng hapon ay mayroon kaming binisitang showroom. Isa yun sa magiging venue ng event na nakaschedule sa susunod na buwan.

Maganda ang lugar, matao at katabi ito ng isang malaking shopping mall. Nagikot-ikot muna kami sa labas para makita ang paligid niyon.

Mula sa labas ay kita ang magandang showroom display nito na isang malaking monitor. Huminto ang boss at tumingala doon habang ang mga kamay ay nasa bulsa nito.

Ako naman, imbes na sa monitor tumingin ay kay Mr. Montano na naman nabaling ang atensyon ko.

Para kasi itong modelo na nagaantay ng click ng camera sa posiyon niya na iyon. Kaya naman humaling na humaling ang mga kababaihan dito lalo na sa opisina dahil kakaiba talaga ang dating ng boss. Malakas ang dating, ika nga.

Laging nakabrush up ang buhok nito at laging parang bagong shave. Mukhang mabango na parang laging bagong ligo. Matangos ang ilong at parang basa ang labi na mamula mula pa. Kayumanggi ito na nakakadagdag pa sa appeal ng boss.

Tall, dark and handsome! Kaya sinong babae ang makakaiwas sa charm nito? Siguro ay ako lang. Kaya nga ako ang kinuha nila sa posisyon na ito. Sana lang ay mapanindigan ko...

Nagbaba ng tingin si Mr. Montano at hindi ko inaasahan na sa akin ito agad na babaling.

Naramdaman kaya nito na kanina ko pa siya tinititigan? Humahanga lang naman ako sa amo pero hindi ibig sabihin na may malisiya yun ha. Pero sa bagay ay sanay naman na siguro siya dahil lahat naman ng babae ay laging napapalingon sa kaniya.

Pasimple at dahan-dahan kong ibinaling sa iba ang tingin. Kung meron man kasing bagay na nahihirapan akong iwasan sa boss, yun ay ang mga mata nito. May kakaiba lang sa mga mata niya, walang emosyon pero pag tumingin ka dun ay para kang mahuhulog. Ang weird lang ng ganung pakiramdam.

Nagpatuloy na sa paglakad ang boss at tulad ng dati ay nasa likuran ako nito.

"Good morning, Mr. Montano!" Malakas na bati ng isang lalaki. At dahil nasa likod ako ay hindi ko agad tanaw kung sino iyon.

"Good morning." Pormal na sagot lang ng boss dito.

"Hi, Jenna!" Nagulat ako kaya napadungaw ako galing sa likod ng boss.

Ah, si Mr. Fuentez pala. Kumaway pa ito sa akin.

"Hello, sir. Good morning po." Matipid ko namang bati dito at ngumiti.

Naglakad na kami papasok sa showroom at sumabay naman sa paglakad sa akin si Mr. Fuentez at nagsimulang mangumusta. Si Mr. Montano naman ay nasa harapan namin at patay malisya lang.

"Kumusta Jenna?" Tanong nito na bahagyang nakayuko pa sa akin.

"Okay naman po, sir." Sagot ko lang dito habang naglalakad.

"I told you, you don't have to call me sir. Just call me Jake and refrain from saying 'po', okay?"

"Okay... ho?" Naiilang ko na lang na sangayon dito. Bigla naman itong tumawa ng malakas.

"Mr. Montano, your secretary is very entertaining. I like her!" Sabi nito sa boss ko na deadma lang.

Ako naman ay nakitawa na lang, ayoko naman itong mapahiya.

"Grabe pala ang traffic sa lugar niyo? Remember that night that I dropped you? Oh God, that place is a nightmare!" Bulalas pa nito.

"Ah, oo nga po. Talaga pong traffic sa Bulacan." At pilit akong tumawa habang nakatingin dito ng bigla akong nabunggo sa matigas na bagay.

Huli na ng marealize ko na ang matigas na bagay pala na yun ay ang malapad na likod ni sir! Paano ay bigla pala itong huminto sa paglalakad at sumulyap kay Mr. Fuentez.

Ako naman ay nasinghap ang pabango ng boss, na again, hate na hate ko.

Ay hala, baka kung anong iniisip nito. Bakit ba kasi kailangang banggitin iyon ni Mr. Fuentez? Ano na lang ang iisipin sa akin ng boss? Na sumasama ako kung kani-kanino?

Tahimik lang itong nakatingin kay Mr. Fuentez na parang hindi naman pinansin nung isa at patuloy pa rin sa pagkukwento.

"I was stuck for like 2 hours, pabalik pa lang yun ng NLEX ha?" Sabay tawa na naman nito.

Gwapo rin sana itong si Mr. Fuentez eh kaso parang walang pakiramdam at parang bata kung kumilos. Agad nagbawi ng tingin si Mr. Montano dito at nagpatuloy ulit sa paglalakad.

Naupo kami sa isang lamesa sa loob at nagumpisa na silang magdiskusyon. Dumating din ang iba pang opisiyal ng kumpanya at naging abala na kami hanggang magala-5 na.

Agad na nagtayuan ang lahat at isa-isa na ding nagpaalam. Kami naman ni Mr. Montano ay lalakad na din sana ng eto na naman si Mr. Fuentez.

"Are you going back to your office?" Kaswal lang na tanong nito sa boss ko.

"No." Tipid na sagot lang ng boss at nagantay lang ng sasabihin nito.

"Then I should just drop Jenna home." Sabi naman nito.

Ano bang trip nitong si Mr. Fuentez? Sana ako na lang ang tinanong niya, bakit kailangan pa niya akong ipagpaalam sa boss.

Nagaantay ako ng isasagot sana nito pero madilim na tingin lang ang binato sa lalaki.

"Ah, sir hindi na po. Okay lang, may bus naman po sa may tapat." Sagot ko na lang at tinuro ko ang bus stop na tanaw naman mula doon. Dali-dali na akong nagpaalam sa dalawang lalaki.

Nagmadali akong lumabas dahil baka kulitin na naman ako ni Mr. Fuentez. Iniiwasan ko lang ang chismis sa opisina at ayokong bumaba ang tingin sa akin ng boss.

Natanaw ko naman si Mr. Montano na sumakay na ng kaniyang kotse, andun si Kuya Den para ipagdrive ito...

Kaugnay na kabanata

  • My Boss and Me   Chapter 7: Tagaytay

    Tulad ng inaasahan ay naging busy ang mga sumunod na araw, napadalas ang pagbisita namin sa mga venues at meetings.Nakakapagod dahil madalas ay naghahabol kami ng oras ni Mr. Montano. Puno ang schedule nito, ibig sahihin ay ganun din ako. Dahil kung nasaan ang boss ay nandun din dapat ako.Nagpapasalamat naman ako at hindi ko nakikita si Mr. Fuentez. Balita ko ay may emergency appointment ito sa Japan kaya naman wala ito ng mga nakaraang araw.Sa totoo lang ay nakakatuwa naman ang lalaki, ang problema lang ay ayoko madumihan ang image ko sa boss. Kakaumpisa ko pa lang bilang secretary niya at ayoko naman magisip ito na nakikipaglandian ako sa tr

    Huling Na-update : 2020-11-10
  • My Boss and Me   Chapter 8: Lost Tablet

    Pagtingin ko sa oras ay pasada alas-2 na kaya pala nakakaramdam na ako gutom."Sir, your meeting will start at 2:30pm." Pagpapaalala ko dito habang naglalakad kami sa paligid. Tumango ito at nagpunta na kami sa conference room ng lugar.Sa kalagitnaan nga ng meeting ay may dumating na may dalang tray at mga inumin. Ayun naman ang pinakaaantay ko eh, dahil malapit nang magwala ang bituka ko.Biskwit?! Yun lang ang inihain nito at juice. Para akong nanlambot ng dahil dun pero dahil kumakalam na ang sikmura ko ay pwede na sigurong pantawid gutom ito.Magaalas-4 na at may isa pang meeting si Mr. Montano bago

    Huling Na-update : 2020-11-10
  • My Boss and Me   Chapter 9: His Lips

    Isang malalim na bunting hininga ang pinakawalan ko ng nasa tapat na ng pinto ng hotel ni Mr. Montano. Pinindot ko ng isang beses ang doorbell nito at naghintay pero walang nagbukas.Baka naman tulog ito? Aatras na sana ako ng biglang umuwang ang pinto.Hubad na katawan ng boss ang sumalubong sa akin. At dahil sa nakatsinelas lang ako ay kapantay lang ako ng dibdib nito. Tama nga ako at matipuno ang katawan nito, alagang-alaga siguro sa exercise.Pero da

    Huling Na-update : 2020-11-10
  • My Boss and Me   Chapter 10: Look At Me

    "Good morning, sir." Bati ko sa boss ng tawagan ko ito.Hindi ito agad sumagot pero dinig ko ang hininga nito sa kabilang liniya."Good morning." Tipid at parang wala sa mood nitong bati din sa akin."Sir, your meeting at 10am today is confirmed." Diretso kong sabi dito na pinipigilang mautal. Normal lang dapat ang pakikitungo na parang walang nangyari."That's good." Sagot nito at nagpakawala ng malalim na hininga. Dinig na dinig ko naman iyon bago nito ibinababa.Mukhang normal naman ito at walang kakaiba kaya sigurado na wala itong naalala. Buti naman at ganoon.Nagantay ako sa lobby ng hotel dahil kailangan na naming bumalik sa venue dahil doon din gaganapin ang meeting sa Architect.Maya-maya pa ay nakita ko ng naglalakad ang boss galing sa elevator. Habang papalapit ito sa akin ay hind

    Huling Na-update : 2020-11-10
  • My Boss and Me   Chapter 11: Ignore

    HOW TO IGNORE AN ATTRACTIVE BOSS?Google search result:10 Ways to Fight Attraction In The Workplace

    Huling Na-update : 2020-11-10
  • My Boss and Me   Chapter 12: Mission Failed

    "Aba ang sexy ni beshy ngayon!" Bungad ni Cherry pagkakita nito sa akin habang nagtitimpla ako ng kape."Ha? Seryoso?" Tinignan ko ang sarili. Hapit na hapit kasi ang pencil cut skirt ko na dark gray at white short sleeves blouse na nakatuck-in. Binagayan ko pa iyon ng nude na tip toe heels na katamtaman lang ang taas."Promise! Parang pumayat ka? Lumabas ang curves mo eh!" Sino ba naman kasi ang hindi papayat, eh halos malibot ko na ang Luzon kasama si Mr. Montano."Thank you sa pambobola!” Natatawa na lang ako sa kaibigan.Ngayong araw ay may importante akong misyo

    Huling Na-update : 2020-11-10
  • My Boss and Me   Chapter 13: Friends

    Hindi ako makapaniwala dahil makakapunta ko sa ibang bansa! Nakatakda kasi ang emergency business trip ni Mr. Montano at Mr. Fuentez sa Hong Kong ngayong linggo. At sympre ay kasama ako!Abala man ako sa pagarrange ng aming flight at paghahanap ng hotel accommodation ay okay lang. Magkahalong excitement at saya naman ang nararamdaman ko dahil makakasakay na ako ng eroplano."Hi, Jenna!" Masayang bati ng pumasok na lalaki. Si Mr. Fuentez na pala ito."Good afternoon po, sir." Umupo ito sa sofa na

    Huling Na-update : 2020-11-26
  • My Boss and Me   Chapter 14: Hong Kong

    "Sir, dun po ako pipila sa economy class. For business class lang po kasi to." Pagpapaliwanag ko naman.Nangunot ang noo nito, "Who told you to book in economy class?" Tanong ulit nito at diretsong tumingin sa mata ko habang nagaantay ng sagot.Ay, nako ayan na naman sya. Pwede namang walang eye to eye contact, nakakailang kasi."Wala naman pong nagsabi, pero... " Hindi ko natuloy ang sasabihin dahil pinutol nito ang dapat ay sasabihin ko.

    Huling Na-update : 2020-11-26

Pinakabagong kabanata

  • My Boss and Me   Chapter 62: Yes

    Sa daan ay tahimik lang akong nakaupo. Wala din ako sa mood makipagkwentuhan kaya kunwari ay abala ako sa cellphone ko. Pero ang totoo ay wala akong maisip kung hindi ang mga nangyari kanina. Pakiramdam ko lang kasi ay wala akong halaga kay Anton sa mga kinilos nito kanina. Hindi nito sinabi ang mga gusto kong marinig, ni hindi ko naramdaman na may pagpapahalaga ito sa nararamadaman ko. Wala nga pala kasi kaming relasyon. Sana pala ay hindi na lang ito nagtapat sa akin at mas lalong sana ay hindi na lang ako nagtapat dito. Pag-uwi sa bahay ay hindi na ako naghapunan pa. Wala akong gana kaya naman nagdahilan na lang ako kay Mama na masama ang pakiramdam at pagod mula sa byahe. Nagkulong na lang ako sa kwarto at doon ko binuhos ang mga luha na kanina ko pa pinipigil. Tinitigan ko ang monitor ng cellphone ko habang tumutulo pa rin ang mga luha. Walang tawag o ni text mula kay Anton. Abala siguro ito sa pakikipaglambutsingan sa Faye na yun. Sabi niya ay babawi siya sa akin dahil wala si

  • My Boss and Me   Chapter 61: Job

    Nagpaalam ang Mommy ni Anton para pumunta daw sa kusina. Mabait ito at napakadown to earthna tao. Ni hindi ko man lang maramdaman na ilang ito sa amin ni Kuya Den kahit tauhan lamang kami ng kumpanya nila.Ang Daddy nman ni Anton ay mukhang mabait din pero may pagkatahimik. Sa kanya siguro namana ng boss ang ugali.Patuloy lang sa pagkukwentuhan ang mga bisita nila, si Anton at ang Daddy nitosa salas. Pasimple ko namang sinulyapan si Kuya Den na abala sa cellphone nito. Kachat marahil ang pamilyaniya.Tinignan ko ang isang malaking wall clock na nakasabit sa gitna ng salas. Magaalauna na pala ng haponat hindi pa nga kami nananghalian. Dito na kaya kami kakain? Ang hirap manghula,hindi ko naman kasi makausap ang bosspara sana itanong. Masakit na kasi ang tyan ko sa gutom.“Hi!” Masayang bati ng isang pamilyar na boses.

  • My Boss and Me   Chapter 60: Muli

    Nang makarating kami sa site ay namangha agad ako sa gate pa lamang ng subdivision na iyon. Bongga ang itsura at mukhang hindi talaga basta-basta. Nakapalibot pa ang iba’t ibang kulay ng mga bulaklak at berdeng mga halaman sa bungad pa lang ng lugar. Ang automatic barrier nito ay tumaas bago pa man tumapat ang kotse sa guard’s house. Nakatayo sa gilid nun ang isang security gurad na agad pang sumaludo sa aming sasakyan.Pagbaba namin ay sinalubong na kami ng tauhang nag-aantay sa aming pagdating. Isang maputing babae na nakabestidang kulay royal blue at isang lalaki na nakacoat and tie pa na kulay royal blue din. Siguro ay uniporme nila ito kaya magkakulay sila ng damit. Iginiya nila kami agad sa isang model bungalow house na moderno ang itsura.Dark gray, puti at dark brown ang kombinasyon ng kulay ng mga pader at ang mga glass windows naman ay mula ceiling hanggang sahig. Minimalist ang style ng mga usong bahay sa panahon ngayon kaya naman siguradong magi

  • My Boss and Me   Chapter 59: Ngiti

    Tulad ng inaasahan ay naging busy na naman ang mga sumunod na araw sa trabaho. Hindi ko na nga halos nakikita ang opisina dahil papasok lang ako dun para magkape at pagkatapos ay aalis na rin naman agad. Panay ang labas namin ni Anton kasama si Kuya Den sa mga meetings, eventsat site visits. Okay lang naman dahil ibig sabihinnunay maganda ang takbo ng kumpanya dahil sa maraming projectsat collaborations. Mas lalong pabor yun para sa akin dahil doon ako nagtatrabaho.Pero kung minsan ay naiisip ko din na masyado na atang napapagod si Anton at nag-aalala na din ako sa kanya. Pero sa bagay na yun ay hindi ako nakikielam sa kanya. Isa pa ay alam kong gusto niyang tutukan ang kumpanya ng pamilya niya. Naalala ko nga ang sinabi ng Mommy niya na simula raw ng magkasakit ang Daddy nito ay wala na itong ginawa kung hindi ang magfocus lang sa kumapanya.Naawa akong bigla kay Anton sa naalala kong iyon. Siguro ay ibinuhos na lan

  • My Boss and Me   Chapter 58: Leche Flan

    Sa isang Filipino restaurant namin napiling kumain ni Anton. At dahil weekday naman kaya siguradong wala masyadong tao ngayon. Pagpasok pa lang ay isang waitress na nakasuot ng national dress ng Pilipinas ang agad na sumalubong sa amin. Iginiya kami nito sa isang mesa na nasa dulo. Mas maganda ang napili nitong lugar dahil parang may privacy mula sa ibang kumakain. Pero tanaw pa rin naman ang ibang mga tao mula doon. Pagkaupo pa lang namin ay iniabot na ng waitress ang menu at saka nagsabing babalik mamaya.Magkatapat ang upuan namin ni Anton kaya naman kita ko ang lalaki na parang nahihirapan sa pwesto niya. Masyado kasi atang mababa ang upuan kaya nahihirapan itong pagkasyahin ang mahahaba niyang binti sa ilalim ng lamesa. Bahagya itong umusod palayo para kumportableng makaupo. Hindi nito napansin na lihim akong natatawa sa itsura nito dahil abala sya sa paghanap ng maoorder. “What do

  • My Boss and Me   Chapter 57: Traffic

    Natameme na lang ako kay Anton na tumingala pa sa sunroof ng kotse niya. Mula kasi doon ay kita angmaliwanag na kalangitan at mga bituin. Balak pa atang magstar gazing sa gitna ng Edsa ng lalaking ito. Hindi ko na tuloy alam kung maiinis ba ako o matatawa sa inaasal nito.Ilang minuto na itong nasa ganung pwesto kaya naman tumingin ako sa labas. Dinig ko pa rin ang walang tigil na businahan ng mga sasakyan sa paligid at ang nasa likod namin ay kanya-kanya ng diskarte para makalipat ng lane. Siguro ay naisip na lang nila na nasiraan kami sa gitna kaya nakatigil at hindi umaandar.Pero kailangan ko na talaga itong kumbinsihin na paandarin na ang kotse. Lalolangkamingnagdudulot ng traffic sa lugarna halos hindi na nga gumagalaw.Baka mamaya ay magalit na at tumawag pa ng pulis.“Anton, please umuwi na tayo. Bukas na lang tayo magusap ulit.” Pakiusap ko na niyugyog pa ang braso

  • My Boss and Me   Chapter 56: Why

    Hindi ko naman gusto ang magsinungaling kaya lang ay gusto ko na din talaga kasi siyang makauwi na at magpahinga. Pero gusto ko din kasing mag-isip na muna ng dahil sa sinabi ni Cherry kanina. Naguguluhan na naman kasi ang utak ko. Ano ba naman ito?!Dapat pala ay diniretso ko na lang si Anton kanina kaysa gumawa pa ako ng dahilan at kwento. Lumabas pa tuloy na nagsisinungaling ako. Pero nagsinungaling naman talaga ako, hindi ba? Maling-mali ang ginawa ko na yun.Hindi ko din naman kasi akalain na tatawagan nito si Cherry. Malay ko ba na may number pala siya nito. Biro mo yun? Hay! Pero siya nga pala ang boss, natural na may contact siya ng lahat ng empleyado niya. Bakit ba umiral na naman ang katangahan ko at hindi ko naisip yun kanina?“Jenna, I’m talking to you.” Wala akong choice kung hindi ang mag-angat ng ulo. Ramdam ko na parang ang lapot ng laway ko dahil hirap na hirap akong lulunin yun. Kinaka

  • My Boss and Me   Chapter 55: Lying

    Ano nga ba kami? MU?Hindi ba ay parang panghighschool lang yun? Pero wala naman kaming kahit na anong naging usapan. Basta pagkatapos ng araw na yun ay parang kami na o assumming lang ba ako? Kaya ba kagabi ay ganun siya? Kaya hindi niya ako pinakilala kay Mr. Villanueva?“Aba, besh. Pati kayo ba naman ay makikiuso dyan sa relasyong walang label?” Hindi ko mawari ang ekspresyon ng mukha ni Cherry kung nagbibiro ba ito o seryoso. Pero wala na akong naisagot at napakamot na lang ako sa ulo.Sandali nga, kailangan ko bang tanungin si Anton kung ano kaming dalawa? Hindi ba ay sa kanya dapat manggaling yun dahil siya ang lalaki? Siya dapat ang magtanong sa akin.Hmm. Ni hindi nga ako nito inaaya man lang magdate. Kung lalabas man kami o kakain ay dahil lang sa trabaho. Ni walang paflowers , chocolates or kahit ano na ginagawa ng magkasintahan. Kailan ba nito huling sinabi na mahal niya ako? Isang beses pa lang nga ata, hindi ba?Pero iilang

  • My Boss and Me   Chapter 54: MU

    Natapos ang meeting na hindi man lang ako nagsasalita. Sa totoo lang ay wala naman akong papel dun kung hindi ang sumama. Minsan naiisip ko nga kung kailangan ba talagangnakabuntot ako sa bosskahit saan.Maayos na nagpaalam ang dalawa pero hindi nakaligtas sa akin ang pahabol na tingin ng Kelly Salvador na yun kay Anton. Si Anton naman ay deadma lang naman. Lagi na lang deadma ito, kahitna ngamismo ako ay dinedeadma nito madalas.Naiwan kaming dalawa sa mesa at nagkunwari na lamang akong busy sa pag-aayos ng bag ko. Nilagay ko lang ang notepad at ballpen na gamit kanina.“Have you written the important points from the meeting?” Hindi ko alam saan ito nakatingin dahil hindi ako nagabalang bigyan ito ng pansin.“Ahm. Oo.” Maikli kong sagot.Nadinig ko ang buntung-hininga nito kaya naman napatingin ako dito. Magkaharap kami kaya naman agad na nahuli nito ang mga mata ko pagkabaling ko pa lamang sa mukha

I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status