Home / Romance / My Boss and Me / Chapter 8: Lost Tablet

Share

Chapter 8: Lost Tablet

Author: itsloveren
last update Last Updated: 2020-11-10 13:53:10

Pagtingin ko sa oras ay pasada alas-2 na kaya pala nakakaramdam na ako gutom.

"Sir, your meeting will start at 2:30pm." Pagpapaalala ko dito habang naglalakad kami sa paligid. Tumango ito at nagpunta na kami sa conference room ng lugar.

Sa kalagitnaan nga ng meeting ay may dumating na may dalang tray at mga inumin. Ayun naman ang pinakaaantay ko eh, dahil malapit nang magwala ang bituka ko.

Biskwit?! Yun lang ang inihain nito at juice. Para akong nanlambot ng dahil dun pero dahil kumakalam na ang sikmura ko ay pwede na sigurong pantawid gutom ito.


Magaalas-4 na at may isa pang meeting si Mr. Montano bago kami bumalik sa Maynila.

Pero mukhang hindi pa tapos ang paguusap nila. Pasimple kong inilapit ang labi sa tainga nito, "Sir, you have another meeting at 4pm." Bulong ko sa boss na siguro ay nagulat. Napapitlag ito at napatingin sa akin.

Ang mga itim nitong mga mata ay parang lalong lumalalim pag tinititigan. Agad naman akong nagbawi ng tingin dahil para kong namamagnet dito.

Hindi nga nagtagal ay natapos na ang meeting. Dinial ko ang number ng assistant ng kameeting ni Mr. Montano, na isang sikat na Architect.

"Good afternoon, Ms. Cruz. I would like inform you that Mr. Montano is now ready for the meeting." Malumanay kong sabi.

"Hi, I am sorry for a short notice, but we cannot make it today." Sagot nito sa kabilang liniya. Paakyat na daw sana sila ng Tagaytay ng biglang bumuhos ang napakalakas na ulan at dahil prone sa landslide ang lugar ay ayaw na silang padaanin ng mga traffic enforcers.

Tumingin ako sa labas at naguumpisa na din palang umambon sa lugar. Bigla akong nakaramdam ng lamig at saka kinilabutan.

"Please send our regards to Mr. Montano, we tried to call but there was no signal. Hopefully, we can get there by tomorrow morning." Dagdag pa ni Ms. Cruz.

"I will let Mr. Montano know and we will get back to you." At pinatay ko na ang phone.

Agad kong pinaliwanag sa boss ang nangyari at tipong nagisip itong sandali. Malalim na bunting hininga ang pinakawalan nito bago nagsalita.

"We can stay here for the night and please reschedule the meeting tomorrow, maximum by 10am." Utos nito habang nakatingin sa relo niya.

"Right away, sir." Agad kong sagot.

Saglit lang, stay here for the night daw? Tama ba yung nadinig ko? Ni wala akong bitbit kahit na panty. Gusto ko sanang tumutol pero siya ang boss kaya siya ang masusunod.

Naupo akong muli at agad na dinial ang number ni Ms. Cruz. Ang boss ko naman ay lumakad palayo habang may kausap sa kaniyang cellphone.

Sunod ay naghanap ako ng pinakamalapit na hotel at nagcheck ng available rooms para tuluyan namin ngayong gabi.

Unti-unting lumalakas ang ulan at mukhang walang balak tumila. Chineck ko naman ang weather bago kami magpunta at wala namang bagyo, napakaunpredictable talaga ng panahon.

Sa wakas ay may nahanap na nga akong hotel malapit sa kinaroroonan namin ngayon at nagbook ng dalawang kwarto.

Pagdating namin sa hotel ay agad akong pumasok sa aking kwarto. Patang pata kasi ang aking katawan kaya gusto ko muna mahiga sa kama, ni hindi ko na nga nagawang magtanggal ng damit.

Sa pagod ay hindi ko nga namalayang nakaidlip pala ako.

Isang malakas na kulog ang gumising sa akin. Dahan-dahan akong nagdilat ng mata at tumambad sa akin ang oras, alas-7 na pala? Pero parang kakapikit ko pa lang naman.

"Nako! Kailangan ko nga palang iadjust ang schedule ni Mr. Montano bukas." Napabangon ako ng bigla at agad kong kinuha ang aking bag.

Kailangan kong tawagang isa-isa ang mga kameeting ni sir sa Maynila na dapat ay alas-9 bukas ng umaga. At dahil nga andito pa kami sa Tagaytay hanggang bukas ay kailangan ko iyong icancel o ireschedule sa ibang araw.

Halos nabaliktad ko na ang aking bag ay hindi ko pa rin makita ang tablet. Hindi pwedeng mawala iyon dahil nandun lahat ng contact details, emails at schedule ni sir.

Nako patay! Asan na ang tablet?!


Agad akong nagpunta sa banyo para maghilamos. "Jenna, isipin mong mabuti kung saan mo nailagay!" Pilit ko sa sarili habang sinampal sampal pa ng mahina ang pisngi para magising akong tuluyan. Pero hindi ko talaga maalala. Lagi lang naman iyong nasa bag o kaya naman ay hawak ko. Impossible namang naiwan ko iyon sa venue dahil gamit ko pa iyon ng papunta na kami dito sa hotel.

Hindi kaya nalaglag iyon sa lobby or sa elevator? Pero masiyadong malaki yun, kung nalaglag ko man ay siguradong mapapansin at mapapansin ko yun. Hindi naman siguro ako ganun katanga.

Ah alam ko na, naiwan ko iyon sa kotse! Sigurado akong nandun yon dahil dun ko naalala na huling ginamit ang tablet.

Nahimasmasan ako at tumayo para sana lumabas na pero... Bigla kong naalala na wala pala akong susi ng kotse ng amo. At dumagundong sa kaba ang dibdib ko. Paaano ko makukuha ang susi sa boss at paano ko ipapaliwanag na nakalimutan ko yun?

Isa ang tablet na yun sa pinakaimportanteng parte ng trabaho ko tapos ay naiwan ko lang iyon kung saan-saan. Malamang ay iyon ang sasabihin sa akin ni Mr. Montano.

Anong gagawin ko? Hindi naman pwedeng bukas ko pa icancel ang meeting edi lalo akong nalagot.

"Magisip ka, Jenna!" Sigaw ko sa sarili.

Siguro ay tulog na ang boss at naiwan niyang bukas ang pinto? Subukan ko kayang kunin ang susi ng kotse niya habang tulog ito at ibalik ko na lang pag nakuha ko na ang tablet? Pero paano kung mahuli niya ako, lalong mas lagot ako nun.

Para na ata akong magkakasakit sa takot at kaba pero kailangan ko itong gawin. Wala akong choice kaya bahala na si batman.

Nagtanggal ako ng blazer na hindi ko pa pala nahubad simula umaga, nagsuot ng tsinelas na provided ng hotel at lumabas na.

Medyo malayo ang pagitan ng kwarto ko sa kwarto ni Mr. Montano. Habang naglalakad ako patungo doon ay para akong maiihi sa kaba. Hindi naman napakalaking kasalanan ang nagawa ko, pero dahil sa asal ng boss ay malamang ay daig pa nito ang tigre kung magalit.

Ihahanda ko na lang ang sarili ko sa galit nito...

Comments (34)
goodnovel comment avatar
Annie Sagang
tuloy2x sana ang basa
goodnovel comment avatar
Annie Sagang
unlock plz
goodnovel comment avatar
Manilyn Nebris
unlock please ...️...️...️
VIEW ALL COMMENTS

Related chapters

  • My Boss and Me   Chapter 9: His Lips

    Isang malalim na bunting hininga ang pinakawalan ko ng nasa tapat na ng pinto ng hotel ni Mr. Montano. Pinindot ko ng isang beses ang doorbell nito at naghintay pero walang nagbukas.Baka naman tulog ito? Aatras na sana ako ng biglang umuwang ang pinto.Hubad na katawan ng boss ang sumalubong sa akin. At dahil sa nakatsinelas lang ako ay kapantay lang ako ng dibdib nito. Tama nga ako at matipuno ang katawan nito, alagang-alaga siguro sa exercise.Pero da

    Last Updated : 2020-11-10
  • My Boss and Me   Chapter 10: Look At Me

    "Good morning, sir." Bati ko sa boss ng tawagan ko ito.Hindi ito agad sumagot pero dinig ko ang hininga nito sa kabilang liniya."Good morning." Tipid at parang wala sa mood nitong bati din sa akin."Sir, your meeting at 10am today is confirmed." Diretso kong sabi dito na pinipigilang mautal. Normal lang dapat ang pakikitungo na parang walang nangyari."That's good." Sagot nito at nagpakawala ng malalim na hininga. Dinig na dinig ko naman iyon bago nito ibinababa.Mukhang normal naman ito at walang kakaiba kaya sigurado na wala itong naalala. Buti naman at ganoon.Nagantay ako sa lobby ng hotel dahil kailangan na naming bumalik sa venue dahil doon din gaganapin ang meeting sa Architect.Maya-maya pa ay nakita ko ng naglalakad ang boss galing sa elevator. Habang papalapit ito sa akin ay hind

    Last Updated : 2020-11-10
  • My Boss and Me   Chapter 11: Ignore

    HOW TO IGNORE AN ATTRACTIVE BOSS?Google search result:10 Ways to Fight Attraction In The Workplace

    Last Updated : 2020-11-10
  • My Boss and Me   Chapter 12: Mission Failed

    "Aba ang sexy ni beshy ngayon!" Bungad ni Cherry pagkakita nito sa akin habang nagtitimpla ako ng kape."Ha? Seryoso?" Tinignan ko ang sarili. Hapit na hapit kasi ang pencil cut skirt ko na dark gray at white short sleeves blouse na nakatuck-in. Binagayan ko pa iyon ng nude na tip toe heels na katamtaman lang ang taas."Promise! Parang pumayat ka? Lumabas ang curves mo eh!" Sino ba naman kasi ang hindi papayat, eh halos malibot ko na ang Luzon kasama si Mr. Montano."Thank you sa pambobola!” Natatawa na lang ako sa kaibigan.Ngayong araw ay may importante akong misyo

    Last Updated : 2020-11-10
  • My Boss and Me   Chapter 13: Friends

    Hindi ako makapaniwala dahil makakapunta ko sa ibang bansa! Nakatakda kasi ang emergency business trip ni Mr. Montano at Mr. Fuentez sa Hong Kong ngayong linggo. At sympre ay kasama ako!Abala man ako sa pagarrange ng aming flight at paghahanap ng hotel accommodation ay okay lang. Magkahalong excitement at saya naman ang nararamdaman ko dahil makakasakay na ako ng eroplano."Hi, Jenna!" Masayang bati ng pumasok na lalaki. Si Mr. Fuentez na pala ito."Good afternoon po, sir." Umupo ito sa sofa na

    Last Updated : 2020-11-26
  • My Boss and Me   Chapter 14: Hong Kong

    "Sir, dun po ako pipila sa economy class. For business class lang po kasi to." Pagpapaliwanag ko naman.Nangunot ang noo nito, "Who told you to book in economy class?" Tanong ulit nito at diretsong tumingin sa mata ko habang nagaantay ng sagot.Ay, nako ayan na naman sya. Pwede namang walang eye to eye contact, nakakailang kasi."Wala naman pong nagsabi, pero... " Hindi ko natuloy ang sasabihin dahil pinutol nito ang dapat ay sasabihin ko.

    Last Updated : 2020-11-26
  • My Boss and Me   Chapter 15: Sorry

    Maaga akong gumayak dahil madami daming meetings ang nakaschedule ngayong araw. Walang katapusang meetings.Sa kalagitnaan nga ng araw ay nanakit na ang binti at paa ko, ang lalawak ng mga buildings at lugar dito.Itinour din kasi kami sa building na pagaari ng isa sa mga investors na kameeting ni Mr. Montano.Pupunta ka nga lang sa kabilang bahagi ng kwarto ay hihingalin kanatalaga. Dagdag pa dun ay nakaheels ako, feeling ko tuloy ay puro paltos na ang mga paa ko. Kung alam ko lang na gan

    Last Updated : 2020-11-27
  • My Boss and Me   Chapter 16: Useless

    Kagabi lang ay kilig na kilig ako, ngayon naman ay kabaligtaran.Totoo pala yung kasabihan, na kapag sobrang saya mo ngayon ay may paparating na kalungkutan.Humiga muna ako para makapagpahinga, may gagawin pa akong trabaho pero tinatamad ako. Mamaya na lang siguro.Hindi pa rin mawala sa isip ko kung sino yung babaeng yun.

    Last Updated : 2020-11-28

Latest chapter

  • My Boss and Me   Chapter 62: Yes

    Sa daan ay tahimik lang akong nakaupo. Wala din ako sa mood makipagkwentuhan kaya kunwari ay abala ako sa cellphone ko. Pero ang totoo ay wala akong maisip kung hindi ang mga nangyari kanina. Pakiramdam ko lang kasi ay wala akong halaga kay Anton sa mga kinilos nito kanina. Hindi nito sinabi ang mga gusto kong marinig, ni hindi ko naramdaman na may pagpapahalaga ito sa nararamadaman ko. Wala nga pala kasi kaming relasyon. Sana pala ay hindi na lang ito nagtapat sa akin at mas lalong sana ay hindi na lang ako nagtapat dito. Pag-uwi sa bahay ay hindi na ako naghapunan pa. Wala akong gana kaya naman nagdahilan na lang ako kay Mama na masama ang pakiramdam at pagod mula sa byahe. Nagkulong na lang ako sa kwarto at doon ko binuhos ang mga luha na kanina ko pa pinipigil. Tinitigan ko ang monitor ng cellphone ko habang tumutulo pa rin ang mga luha. Walang tawag o ni text mula kay Anton. Abala siguro ito sa pakikipaglambutsingan sa Faye na yun. Sabi niya ay babawi siya sa akin dahil wala si

  • My Boss and Me   Chapter 61: Job

    Nagpaalam ang Mommy ni Anton para pumunta daw sa kusina. Mabait ito at napakadown to earthna tao. Ni hindi ko man lang maramdaman na ilang ito sa amin ni Kuya Den kahit tauhan lamang kami ng kumpanya nila.Ang Daddy nman ni Anton ay mukhang mabait din pero may pagkatahimik. Sa kanya siguro namana ng boss ang ugali.Patuloy lang sa pagkukwentuhan ang mga bisita nila, si Anton at ang Daddy nitosa salas. Pasimple ko namang sinulyapan si Kuya Den na abala sa cellphone nito. Kachat marahil ang pamilyaniya.Tinignan ko ang isang malaking wall clock na nakasabit sa gitna ng salas. Magaalauna na pala ng haponat hindi pa nga kami nananghalian. Dito na kaya kami kakain? Ang hirap manghula,hindi ko naman kasi makausap ang bosspara sana itanong. Masakit na kasi ang tyan ko sa gutom.“Hi!” Masayang bati ng isang pamilyar na boses.

  • My Boss and Me   Chapter 60: Muli

    Nang makarating kami sa site ay namangha agad ako sa gate pa lamang ng subdivision na iyon. Bongga ang itsura at mukhang hindi talaga basta-basta. Nakapalibot pa ang iba’t ibang kulay ng mga bulaklak at berdeng mga halaman sa bungad pa lang ng lugar. Ang automatic barrier nito ay tumaas bago pa man tumapat ang kotse sa guard’s house. Nakatayo sa gilid nun ang isang security gurad na agad pang sumaludo sa aming sasakyan.Pagbaba namin ay sinalubong na kami ng tauhang nag-aantay sa aming pagdating. Isang maputing babae na nakabestidang kulay royal blue at isang lalaki na nakacoat and tie pa na kulay royal blue din. Siguro ay uniporme nila ito kaya magkakulay sila ng damit. Iginiya nila kami agad sa isang model bungalow house na moderno ang itsura.Dark gray, puti at dark brown ang kombinasyon ng kulay ng mga pader at ang mga glass windows naman ay mula ceiling hanggang sahig. Minimalist ang style ng mga usong bahay sa panahon ngayon kaya naman siguradong magi

  • My Boss and Me   Chapter 59: Ngiti

    Tulad ng inaasahan ay naging busy na naman ang mga sumunod na araw sa trabaho. Hindi ko na nga halos nakikita ang opisina dahil papasok lang ako dun para magkape at pagkatapos ay aalis na rin naman agad. Panay ang labas namin ni Anton kasama si Kuya Den sa mga meetings, eventsat site visits. Okay lang naman dahil ibig sabihinnunay maganda ang takbo ng kumpanya dahil sa maraming projectsat collaborations. Mas lalong pabor yun para sa akin dahil doon ako nagtatrabaho.Pero kung minsan ay naiisip ko din na masyado na atang napapagod si Anton at nag-aalala na din ako sa kanya. Pero sa bagay na yun ay hindi ako nakikielam sa kanya. Isa pa ay alam kong gusto niyang tutukan ang kumpanya ng pamilya niya. Naalala ko nga ang sinabi ng Mommy niya na simula raw ng magkasakit ang Daddy nito ay wala na itong ginawa kung hindi ang magfocus lang sa kumapanya.Naawa akong bigla kay Anton sa naalala kong iyon. Siguro ay ibinuhos na lan

  • My Boss and Me   Chapter 58: Leche Flan

    Sa isang Filipino restaurant namin napiling kumain ni Anton. At dahil weekday naman kaya siguradong wala masyadong tao ngayon. Pagpasok pa lang ay isang waitress na nakasuot ng national dress ng Pilipinas ang agad na sumalubong sa amin. Iginiya kami nito sa isang mesa na nasa dulo. Mas maganda ang napili nitong lugar dahil parang may privacy mula sa ibang kumakain. Pero tanaw pa rin naman ang ibang mga tao mula doon. Pagkaupo pa lang namin ay iniabot na ng waitress ang menu at saka nagsabing babalik mamaya.Magkatapat ang upuan namin ni Anton kaya naman kita ko ang lalaki na parang nahihirapan sa pwesto niya. Masyado kasi atang mababa ang upuan kaya nahihirapan itong pagkasyahin ang mahahaba niyang binti sa ilalim ng lamesa. Bahagya itong umusod palayo para kumportableng makaupo. Hindi nito napansin na lihim akong natatawa sa itsura nito dahil abala sya sa paghanap ng maoorder. “What do

  • My Boss and Me   Chapter 57: Traffic

    Natameme na lang ako kay Anton na tumingala pa sa sunroof ng kotse niya. Mula kasi doon ay kita angmaliwanag na kalangitan at mga bituin. Balak pa atang magstar gazing sa gitna ng Edsa ng lalaking ito. Hindi ko na tuloy alam kung maiinis ba ako o matatawa sa inaasal nito.Ilang minuto na itong nasa ganung pwesto kaya naman tumingin ako sa labas. Dinig ko pa rin ang walang tigil na businahan ng mga sasakyan sa paligid at ang nasa likod namin ay kanya-kanya ng diskarte para makalipat ng lane. Siguro ay naisip na lang nila na nasiraan kami sa gitna kaya nakatigil at hindi umaandar.Pero kailangan ko na talaga itong kumbinsihin na paandarin na ang kotse. Lalolangkamingnagdudulot ng traffic sa lugarna halos hindi na nga gumagalaw.Baka mamaya ay magalit na at tumawag pa ng pulis.“Anton, please umuwi na tayo. Bukas na lang tayo magusap ulit.” Pakiusap ko na niyugyog pa ang braso

  • My Boss and Me   Chapter 56: Why

    Hindi ko naman gusto ang magsinungaling kaya lang ay gusto ko na din talaga kasi siyang makauwi na at magpahinga. Pero gusto ko din kasing mag-isip na muna ng dahil sa sinabi ni Cherry kanina. Naguguluhan na naman kasi ang utak ko. Ano ba naman ito?!Dapat pala ay diniretso ko na lang si Anton kanina kaysa gumawa pa ako ng dahilan at kwento. Lumabas pa tuloy na nagsisinungaling ako. Pero nagsinungaling naman talaga ako, hindi ba? Maling-mali ang ginawa ko na yun.Hindi ko din naman kasi akalain na tatawagan nito si Cherry. Malay ko ba na may number pala siya nito. Biro mo yun? Hay! Pero siya nga pala ang boss, natural na may contact siya ng lahat ng empleyado niya. Bakit ba umiral na naman ang katangahan ko at hindi ko naisip yun kanina?“Jenna, I’m talking to you.” Wala akong choice kung hindi ang mag-angat ng ulo. Ramdam ko na parang ang lapot ng laway ko dahil hirap na hirap akong lulunin yun. Kinaka

  • My Boss and Me   Chapter 55: Lying

    Ano nga ba kami? MU?Hindi ba ay parang panghighschool lang yun? Pero wala naman kaming kahit na anong naging usapan. Basta pagkatapos ng araw na yun ay parang kami na o assumming lang ba ako? Kaya ba kagabi ay ganun siya? Kaya hindi niya ako pinakilala kay Mr. Villanueva?“Aba, besh. Pati kayo ba naman ay makikiuso dyan sa relasyong walang label?” Hindi ko mawari ang ekspresyon ng mukha ni Cherry kung nagbibiro ba ito o seryoso. Pero wala na akong naisagot at napakamot na lang ako sa ulo.Sandali nga, kailangan ko bang tanungin si Anton kung ano kaming dalawa? Hindi ba ay sa kanya dapat manggaling yun dahil siya ang lalaki? Siya dapat ang magtanong sa akin.Hmm. Ni hindi nga ako nito inaaya man lang magdate. Kung lalabas man kami o kakain ay dahil lang sa trabaho. Ni walang paflowers , chocolates or kahit ano na ginagawa ng magkasintahan. Kailan ba nito huling sinabi na mahal niya ako? Isang beses pa lang nga ata, hindi ba?Pero iilang

  • My Boss and Me   Chapter 54: MU

    Natapos ang meeting na hindi man lang ako nagsasalita. Sa totoo lang ay wala naman akong papel dun kung hindi ang sumama. Minsan naiisip ko nga kung kailangan ba talagangnakabuntot ako sa bosskahit saan.Maayos na nagpaalam ang dalawa pero hindi nakaligtas sa akin ang pahabol na tingin ng Kelly Salvador na yun kay Anton. Si Anton naman ay deadma lang naman. Lagi na lang deadma ito, kahitna ngamismo ako ay dinedeadma nito madalas.Naiwan kaming dalawa sa mesa at nagkunwari na lamang akong busy sa pag-aayos ng bag ko. Nilagay ko lang ang notepad at ballpen na gamit kanina.“Have you written the important points from the meeting?” Hindi ko alam saan ito nakatingin dahil hindi ako nagabalang bigyan ito ng pansin.“Ahm. Oo.” Maikli kong sagot.Nadinig ko ang buntung-hininga nito kaya naman napatingin ako dito. Magkaharap kami kaya naman agad na nahuli nito ang mga mata ko pagkabaling ko pa lamang sa mukha

DMCA.com Protection Status