Chapter 8: Lost Tablet

Pagtingin ko sa oras ay pasada alas-2 na kaya pala nakakaramdam na ako gutom.

"Sir, your meeting will start at 2:30pm." Pagpapaalala ko dito habang naglalakad kami sa paligid. Tumango ito at nagpunta na kami sa conference room ng lugar.

Sa kalagitnaan nga ng meeting ay may dumating na may dalang tray at mga inumin. Ayun naman ang pinakaaantay ko eh, dahil malapit nang magwala ang bituka ko.

Biskwit?! Yun lang ang inihain nito at juice. Para akong nanlambot ng dahil dun pero dahil kumakalam na ang sikmura ko ay pwede na sigurong pantawid gutom ito.

Magaalas-4 na at may isa pang meeting si Mr. Montano bago kami bumalik sa Maynila.

Pero mukhang hindi pa tapos ang paguusap nila. Pasimple kong inilapit ang labi sa tainga nito, "Sir, you have another meeting at 4pm." Bulong ko sa boss na siguro ay nagulat. Napapitlag ito at napatingin sa akin.

Ang mga itim nitong mga mata ay parang lalong lumalalim pag tinititigan. Agad naman akong nagbawi ng tingin dahil para kong namamagnet dito.

Hindi nga nagtagal ay natapos na ang meeting. Dinial ko ang number ng assistant ng kameeting ni Mr. Montano, na isang sikat na Architect.

"Good afternoon, Ms. Cruz. I would like inform you that Mr. Montano is now ready for the meeting." Malumanay kong sabi.

"Hi, I am sorry for a short notice, but we cannot make it today." Sagot nito sa kabilang liniya. Paakyat na daw sana sila ng Tagaytay ng biglang bumuhos ang napakalakas na ulan at dahil prone sa landslide ang lugar ay ayaw na silang padaanin ng mga traffic enforcers.

Tumingin ako sa labas at naguumpisa na din palang umambon sa lugar. Bigla akong nakaramdam ng lamig at saka kinilabutan.

"Please send our regards to Mr. Montano, we tried to call but there was no signal. Hopefully, we can get there by tomorrow morning." Dagdag pa ni Ms. Cruz.

"I will let Mr. Montano know and we will get back to you." At pinatay ko na ang phone.

Agad kong pinaliwanag sa boss ang nangyari at tipong nagisip itong sandali. Malalim na bunting hininga ang pinakawalan nito bago nagsalita.

"We can stay here for the night and please reschedule the meeting tomorrow, maximum by 10am." Utos nito habang nakatingin sa relo niya.

"Right away, sir." Agad kong sagot.

Saglit lang, stay here for the night daw? Tama ba yung nadinig ko? Ni wala akong bitbit kahit na panty. Gusto ko sanang tumutol pero siya ang boss kaya siya ang masusunod.

Naupo akong muli at agad na dinial ang number ni Ms. Cruz. Ang boss ko naman ay lumakad palayo habang may kausap sa kaniyang cellphone.

Sunod ay naghanap ako ng pinakamalapit na hotel at nagcheck ng available rooms para tuluyan namin ngayong gabi.

Unti-unting lumalakas ang ulan at mukhang walang balak tumila. Chineck ko naman ang weather bago kami magpunta at wala namang bagyo, napakaunpredictable talaga ng panahon.

Sa wakas ay may nahanap na nga akong hotel malapit sa kinaroroonan namin ngayon at nagbook ng dalawang kwarto.

Pagdating namin sa hotel ay agad akong pumasok sa aking kwarto. Patang pata kasi ang aking katawan kaya gusto ko muna mahiga sa kama, ni hindi ko na nga nagawang magtanggal ng damit.

Sa pagod ay hindi ko nga namalayang nakaidlip pala ako.

Isang malakas na kulog ang gumising sa akin. Dahan-dahan akong nagdilat ng mata at tumambad sa akin ang oras, alas-7 na pala? Pero parang kakapikit ko pa lang naman.

"Nako! Kailangan ko nga palang iadjust ang schedule ni Mr. Montano bukas." Napabangon ako ng bigla at agad kong kinuha ang aking bag.

Kailangan kong tawagang isa-isa ang mga kameeting ni sir sa Maynila na dapat ay alas-9 bukas ng umaga. At dahil nga andito pa kami sa Tagaytay hanggang bukas ay kailangan ko iyong icancel o ireschedule sa ibang araw.

Halos nabaliktad ko na ang aking bag ay hindi ko pa rin makita ang tablet. Hindi pwedeng mawala iyon dahil nandun lahat ng contact details, emails at schedule ni sir.

Nako patay! Asan na ang tablet?!

Agad akong nagpunta sa banyo para maghilamos. "Jenna, isipin mong mabuti kung saan mo nailagay!" Pilit ko sa sarili habang sinampal sampal pa ng mahina ang pisngi para magising akong tuluyan. Pero hindi ko talaga maalala. Lagi lang naman iyong nasa bag o kaya naman ay hawak ko. Impossible namang naiwan ko iyon sa venue dahil gamit ko pa iyon ng papunta na kami dito sa hotel.

Hindi kaya nalaglag iyon sa lobby or sa elevator? Pero masiyadong malaki yun, kung nalaglag ko man ay siguradong mapapansin at mapapansin ko yun. Hindi naman siguro ako ganun katanga.

Ah alam ko na, naiwan ko iyon sa kotse! Sigurado akong nandun yon dahil dun ko naalala na huling ginamit ang tablet.

Nahimasmasan ako at tumayo para sana lumabas na pero... Bigla kong naalala na wala pala akong susi ng kotse ng amo. At dumagundong sa kaba ang dibdib ko. Paaano ko makukuha ang susi sa boss at paano ko ipapaliwanag na nakalimutan ko yun?

Isa ang tablet na yun sa pinakaimportanteng parte ng trabaho ko tapos ay naiwan ko lang iyon kung saan-saan. Malamang ay iyon ang sasabihin sa akin ni Mr. Montano.

Anong gagawin ko? Hindi naman pwedeng bukas ko pa icancel ang meeting edi lalo akong nalagot.

"Magisip ka, Jenna!" Sigaw ko sa sarili.

Siguro ay tulog na ang boss at naiwan niyang bukas ang pinto? Subukan ko kayang kunin ang susi ng kotse niya habang tulog ito at ibalik ko na lang pag nakuha ko na ang tablet? Pero paano kung mahuli niya ako, lalong mas lagot ako nun.

Para na ata akong magkakasakit sa takot at kaba pero kailangan ko itong gawin. Wala akong choice kaya bahala na si batman.

Nagtanggal ako ng blazer na hindi ko pa pala nahubad simula umaga, nagsuot ng tsinelas na provided ng hotel at lumabas na.

Medyo malayo ang pagitan ng kwarto ko sa kwarto ni Mr. Montano. Habang naglalakad ako patungo doon ay para akong maiihi sa kaba. Hindi naman napakalaking kasalanan ang nagawa ko, pero dahil sa asal ng boss ay malamang ay daig pa nito ang tigre kung magalit.

Ihahanda ko na lang ang sarili ko sa galit nito...