Napalakas ang hawak ko sa ballpen ng tumama sa mukha ko ang folder na kanina lang ay inabot ko sa boss ko. “Mali to! How many times do I have to correct your work?” galit niyang sigaw. Hinilot niya ang sentido at saka matalim akong tinitigan. “Are you sure you know what you are doing, Ms. Salazar?” pang-iinsulto pa niya. I close my lips tight and inhale to calm myself from saying bad words. Eh ikaw? Alam mo rin ba ang ginagawa mo? Bobo ka! Putangina mo! Paupo-upo ka lang naman dyan! Hindi ko alam ilang beses ko siyang namura-mura sa isip ko. It was so tempting to say something! Pero sempre boss ko siya at kailangan ko 'tong trabaho kaya kailangan kong magtimpi. Three months ago, I was newly hired as an assistant project manager. Maganda ang naging trabaho ko at humanga sa akin ang supervisor ko. Nagpasya siyang bigyan ako ng project na ako ang magha-handle. Ang kasamaang palad, ang boss ko ay hindi ko alam kung ano ang ikinagagalit palagi. Yumuko ako at nagpaumanhin. “I'm sorr
I tried to forget about my boss. Nang inaya ako ni Sara para sumayaw, agad akong sumama. The music was too loud and I wanted to get lost in it. I dance like it was my last dance. Bigay todo at walang pakialam sa mga naririnig na sipol. “Whooaaa…Go girl! Ang sexy mo!” sigaw ni Sara despite the loud music. For a moment while dancing, nakalimutan ko ang problema ko. Pero hindi ko alam ang nangyari bigla. I was too lost in my dance na nagulat nalang ako ng biglang may humawak sa bewang ko at tumama ang likod ko sa matigas na katawan. The immediate heat coming from the person spread on my back. Kita kong nagulat si Sara at ang mga kasamahan ko sa nangyayari. Natigilan sila sa pagsasayaw at gulat silang tumingin sa akin at sa tao sa likod ko. “Kaya mali-mali ang trabaho mo dahil ganito ang inaatupag mo,” bulong ng lalaki sa likod ko. Biglang tumibok ng mabilis ang puso ko. Agad kong hinawi ang kamay niyang nakapalopot sa bewang ko pero ayaw niyang tanggalin. Mas lalo niya pa ako idi
“Tulala ka na naman ate,” ani Serenity, kapatid ko. Umahon ako sa pagkakasandal sa sofa at saka siya binalingan. Nanliliit ang mata niya at nanantya. “Don't mind me.”I dreaded Monday. Pero ang kasamaang palad ay lunes na bukas. Hindi ko alam kung ano ang nangyari noong gabing medyo nalasing ako. I know I was still in the right mind… Or maybe not. Hindi kasi kapanipaniwala ang mga naaalala ko. Did my eyes play tricks on me? Did my hearing malfunction that day? Umiling ako at tumawa ng wala sa sarili. Imposibleng naging mabait sa akin ang lalaking 'yon. Hindi talaga ‘yon magiging mabait. He is Alaric Satanas after all! Lasing lang ako kaya hindi naging maganda ang judgment ko. “Baliw na yata,” rinig kong bulong ni Serenity. Hindi naman ako baguhan sa trabaho pero I feel unease now that I'm walking inside the office. Hindi ko alam kung bakit hindi mawalawala sa isip ko ang nangyari sa bar. Pero nang dumating ako sa office namin, I noticed na normal naman ang lahat. “Good morning,
Umatras ako dala ang anim na folder. Ramdam kong nanginginig ang kamay ko kahit anong diin kong hawak sa mga ito. Sinipa niya ang swivel chair niya paalis sa tabi niya. Nagmadali siyang tumawag sa cellphone niya. Gamit ang isang kamay ay tuluyan niyang tinganggal ang necktie sa leeg. Tumalikod siya sa akin at kita ko ang pagpupuyos ng kamao niya. Nanlalamig ang katawan ko at halos hindi ko maintindihan ang mga sinasabi niya. Nahinto ako sa paghinga ng bumaling siya sa akin. Madilim ang tingin niya at nakayulom ang kamay habang nakikipag usap pa rin sa katawagan niya. Base sa kunting naintindihan ko sa tawag niya, milyon milyon ang involve na pera sa kontrata na 'yon. Tumagal nang dalawampung minuto ang tawag. Matapos ay agad siyang umupo at may ginawa sa laptop niya. Hindi na niya ako binalingan. Pigil na pigil pa rin ang hininga ko. Hindi ko alam ilang minuto akong nakatayo. Kung matagal man' yon ay hindi ko na nararamdaman dahil sa tindi ng kaba ko. Ni hindi ko kayang gumalaw sa
Gusto kong mag absent sa trabaho. Masyado akong nawindang sa nangyari sa opisina ni Alaric. I can't believe he did that! Putang ina niya! Ano ba ang plano niya? Bakit niya ako ginaganito? Kung galit siya, galit lang dapat. Bakit may mga paganon siya? Bakit! Ilang beses kong tinanong ang sarili ko, tinansya kung gusto ko bang pumasok, pero my body, mind and soul all agree that I shouldn't, that I don't want to go to work. “Kahapon pa yan nababaliw,” rinig kong sinabi ni Serenity kay Scarlet, isa ko pang kapatid. “Talaga!”Serenity nodded with conviction. “Malala ngayon…may pahawak-hawak na sa labi. Kahapon tumatawa-tawa lang yan ng wala sa sarili,” pag-iimbento niya ng storya. Nagtawanan silang dalawa. Matalim ko silang binalingan dahil sa pagtawa nila. How could they laugh at my misery! “Will you please mind your own business? Kung wala kayong mapag-usapan, huwag ako!”“Oh please… Concern lang ako, ate,” maarteng sinabi ni Serenity. “You are not with your usual self.”I'm the old
Mas lalo pa akong kinabahan sa sinabi ni Sara. Kaya mas determinado akong huwag makita ang boss ko. Dahil nagpapanggap akong nanghihina, nang niyaya ako ni Sara para mag-lunch sa labas, hindi ako sumama. I told her na sa pantry na ako kakain para hindi na mapalayo. Sempre panindigan ang panghihina para kung may dadalhin ako sa boss ko nagyong hapon, ipapagawa ko kay Sara. Malungkot tuloy akong kumain dahil halos lahat ng colleague ko ay sa labas kumain. May bagong bukas na restaurant sa tapat ng kumpanya kaya naisipan nilang pumunta sa opening nito. Sumisimsim ako ng kape habang ngalalakad papunta sa table ko ng may nakita akong babaeng lumalapit sa akin. She was wearing an expensive suit. Alam ko dahil may mga ganong suit si mama at sinabi niyang mahal daw ang mga yon. “Excuse me, Miss. Where's the office of engr. Ferrer?” tanong niya sa akin habang tumitingin-tingin sa paligid. Napaisip ako ng ilang segundo bago nakasagot. “Ay ma'am, I think you are in the wrong place. Walang e
Hindi ko alam kung ano ang sakit ng boss ko. Seriously, galit siya pero ginugulo niya ang isip ko. Bakit matapos niya akong durog-durugin, gaganunin niya ako? Sinabunutan ko ang sarili ko habang nahihibang sa mga iniisip. Ano ba ang plano niya? This isn't right! “Sinabi ko na kay mama,” rinig kong sinabi ni Serenity kay Scarlet. Nasa sala sila kasama ko. Dapat ay sa kwarto ako pero masisiraan ako ng bait sa loob ng kwarto ko kaya lumabas ako. Akala ko madi-distract ang isipan ko kung dito ako sa labas pero bumabalik pa rin sa akin ang isipan tungkol kay Alaric. Lumiban ulit ako. At alam ko sa sarili ko na sa susunod na lunes na ako babalik. Pero nagu-guilty din ako dahil maliit ang maitutulong ko sa gastusin sa bahay. Bumuntung hininga ako at saka sinabunutan ang sarili. Hindi ko namalayan ang pag-upo ni mama sa tabi nina Serenity kaya nakita niyang nababaliw ako. “Sabi ko naman mama eh. Noong lunes pa yan ganyan,” sumbong ni Serenity. Umupo ako ng tuwid. I glared at Serenity
Pinatay ko ang tawag matapos kong sagot-sagutin ang boss ko. Kaya lang makaraan ang ilang minuto, medyo kinabahan ako matapos kong ma-realize kung bakit ko ginawa ‘yon. Boss ko siya pero he’s also a CEO! Makapangyarihan ang pamilya! Tinakpan ko ng unan ang mukha ko at saka sumigaw. “Baliw ka ba, Seraphina? Gagaya ka pa sa lolo mo!” sermon ko sa sarili. “Kaya tayo mahirap ay dahil nakipag-away ang lolo mo sa isang maimpluwensyang pamilya!” Sumigaw ulit ako dahil sa mga napag tanto. Gaga! Baka hindi lang ako masibak sa trabaho. Baka pahirapan pati ang pamilya ko! Hindi na ako bumalik sa pagtulog. Nilamon ako ng sobrang pag-iisip. I walked back and forth inside my room. “Putang ina! Bakit ko ginawa ‘yon?” Kinagat ko ang kuko ko sa index finger dahil sa stress. “May pinagmanahan ako… si lolo na nakipag away sa mayamang angkan kaya mahirap kami ngayon… at baka mas maging mahirap pa kami sa daga dahil sa ginawa ko!” Sumigaw ulit ako sa frustration. Inabot ako ng tanghalian sa ka
Matapos kong umiyak sa walang katuturan na bagay, kumalma din ako ng ipinaintindi sa akin ni Alaric na nagsisinungaling si Eliza. Na dapat kung may marinig akong mga ganong bagay, dapat ay sasabihin ko muna sa kanya bago ako mag-mukmuk. “If she was lying, bakit niya sa akin sinabi yon?” umiirap kong sinabi. Alaric shook his head. Nasa kama siya at may tinitignan sa laptop. Naka upo ako sa gilid niya, iniirapan siya pero hindi naman niya ako tinitignan. “I don’t know about her,” bored niyang sinabi. “Does she bother you?” tanong niya. Humalukipkip ako. “Malamang! Matapos kong makita na gusto siya ng mama mo, hindi ba ako mabo-bother?” Alaric smirked. “Seraphina, you are carrying my child. Our child. And the next child in the future. Stop this nonsense. Mama can’t dictate who I like.” Umirap ako. “Sinabi niya na playboy ka. Hindi ka nagseseryoso ng mga babae. Tinatapon mo ng parang basura ang babae kapag tapos kana sa kanila!” He looked at me. There is unadulterated desire in his
Eliza’s POVPinagmamasdan ko kung paano swabeng nagluluto si Alaric. The way he cut ingredients with his strong and veiny arms is such a sight. Hindi ko mapigilang pag-initan ng pisingi dahil lang sa kamay niya. Inangat ko ang mata ko sa mukha niya at kita kong medyo nakakunot ang noo niya. He was serious with what he was doing. Makapal ang kilay, palaging madilim ang mata na akala mo palaging may kinaiinisan. His broad shoulders are enough to tell that he is a sexy beast. “Uhm… tulungan na kita,” alok ko. I shifted my weight when he looked at me with a raised brow. “Maupo ka nalang doon at manood.” Kinagat ko ang labi ko. “What took her so long? Ano daw ang kukunin niya sa taas?” Narinig ko ang kaunting iritasyon sa kanyang tono kaya medyo kinabahan ako.“Ano… may gagawin daw siya. Gusto ko nga na sumama sa kanya pero sinabi niyang gusto niyang mapag-isa. Kaya lumapit na ako sayo kasi wala akong kasama manood.”Ayaw kong malaman niya na napaiyak ko ang girlfriend niya. Fling l
Dumeretso ako sa bathroom para ilabas ang lahat ng hinanakit ko. Kahit anong pigil ko sa mga iniisip ko ay hindi ko magawa. Eliza’s words started to resonate in me. Para kasing tugma ang mga sinasabi niya. Baka totoo na ginagamit lang ako ni Alaric at hindi naman talaga niya ako mahal. It’s too fast. First moment, ang sama niya sa akin. Grabi niya ako maliitin, ipahiya. Tapos the next thing I know ang caring niya. Biglang bumait at agad din naman akong bumigay. Kaya ito at buntis ako! Nakaharap ako sa salamin sa sink. Hindi humuhupa ang luha ko. Parang tinutusok ang puso ko dahil sa mga masasamang naiisip. Tama ba si Eliza? Ginagamit lang ba ako? Is this still revenge? Gulong gulo ako. Gusto kong sabunutan ang sarili ko.Nang mapagod ako ay umupo ako at saka niyakap ang mga benti. Ipinatong ko ang ulo ko sa tuhod ko at humagulgol. The thing about the mind is that it could be your biggest enemy. Imbes na tulungan ka niyang mag-isip ng ikabubuti mo, mas lalo pa niyang dinadagdagan ang
“Hello,” bati niya sa akin kahit nakita niyang irita ako sa presensya niya. Is she this dense na hindi niya makaramdam ang inis ko? Hindi ako nagsalita. Itinuun ko lang ang mata ko sa TV screen kaya tumalikod siya at sa kitchen nalang pumunta. Mariin ang titig ko sa TV at hanggang ngayon ay wala pa akong napipiling papanoorin. “I told Tita not to disturb you if you're busy but she insists you are not. Ibinigay niya sa akin ang address mo at pinapunta niya ako.” Si Eliza. Tumawa siya ng mahina.Bumaling ako sa kanila ng wala akong marinig na response ni Alaric. Kita kong umiinom siya ng tubig. Kumuha din ng baso si Eliza at nagsalin din ng tubig niya. “Kung hindi ka busy, pwedeng samahan mo ako? Hindi ko talaga kabisado ang pasikot sikot dito. Ang tagal na noong huli kong bisita dito,” parang nahihiya niyang kwento.Umirap ako sa kawalan. Putang ina mo!“I'm not busy but I'm also not available.” Ibinaba ni Alaric ang baso niya bago siya nagpawala ng hininga. “I'll just tell you wha
Gabi bago kami natulog ni Alaric ay tinawagan ako ni mama. Gusto kong sagutin pero sinabi ni Alaric na huwag daw muna. Ilang beses tumawag si mama. Nang mapagod siya ay nag-text nalang siya.[Come back home, Seraphina.]Kinaumagahan, alas syete pa lang ng magising ako dahil sa cellphone ko. Mahigpit ang yakap sa akin ni Alaric at nakaulon ang ulo ko sa balikat niya. Bahagya akong gumalaw para sagutin sana ang tawag ng hinila niya ako pabalik sa kanya.“It's too early. Mamaya mo na yan sagutin,” he whispered with his hoarse and deep voice. “Baka si mama?” “Call her after. Matulog muna tayo,” utos niya. Mabilis din akong nakatulog ulit. Nang magising ako ay alas dyes na. Wala na si Alaric sa tabi ko. Matapos kong lumabas galing sa bathroom ay dumeretso ako sa cellphone ko ng maalala kong may tumatawag nga pala sa akin kaninang umaga. And true enough, it was my mother. Naka 15 missed call siya. Hindi pa ako nagdadamit at naka bathrobe lang ako nang tumawag ako sa kanya. It didn't eve
Agaran ang pagtayo ni mama. Sina Scarlet at Serenity ay hindi alam ang gagawin.“What? Pregnant?” gulat na gulat na sambit ni Serenity. She looked at me with wide eyes. Ganon din si Scarlet.“What have you done with my daughter!” sigaw ni mama.Nanlamig ako. Hindi na ako makapagsalita. Hinawakan ni Alaric ang kamay ko at pilit na pinapakalma. “Ate, what is this? Is this true?” ani Scarlet. Mahina ang boses niya at halatang ayaw niyang paniwalaan ang mga naririnig.“Kung gusto niyong maghiganti, huwag niyong isali ang mga anak ko!” bayolenteng sigaw ni mama. Her eyes are bloodshot. “Anong maghiganti?” guluhang binanggit ni Serenity.“I don't plan to anger you, Mrs. Salazar. Perhaps we could talk about this calmly,” seryosong suhestiyon ni Alaric. Hindi ko man lang natunugan na takot siya sa mga nangyayari. Parang normal na ito sa kanya at hindi ito katakot takot. “Seraphina, how could you allow this to happen?” baling sa akin ni mama. “You are better than this. Why did you let this
Isang linggo bago ako nakakuha ng tyempo para sabihin sa parents ko ang tungkol sa pagbubuntis ko. Linggo ngayon at lahat kami ay nasa bahay. Dahil wala naman si Papa ay kay mama ko unang sasabihin. Hindi ko pa nasabi kay Alaric na ngayon namin sasabihin. Kakausapin ko muna si mama at sasabihin kong may boyfriend ako. Kasi magugulat siya kung agad kong sasabihin na buntis ako na wala naman siyang kilalang boyfriend ko. Nasa sala kaming lahat. Nanonood si Scarlet. Si Serenity ay panay ang text niya sa cellphone. Si Mama ay may binabasang libro. Nakatitig lang ako sa TV pero lutang ang isipan ko. Pinaplano ko sa utak ko kung paano ko sasabihin sa kanila.I shifted my weight when I finally decided to tell mama. “Mama…” tawag ko sa kanya. “Hmmm?” Hindi niya ako binalingan ng tingin. She just acknowledged me from her humming.Lumunok ako. “May sasabihin ako.”Tunog nini-nerbyos ang boses ko kaya lahat sila ay natigilan sa mga ginagawa. Ibinaba ni mama ang librong hawak niya at saka tumi
Seraphina POVI changed my mind. Iyong kaisipan na gusto kong ipa-abort ang baby ay nawala na sa plano ko. Alaric made me believe that everything will be alright. That I shouldn’t be scared of things dahil siya na ang bahala sa lahat. It made me feel at ease. Kung alam ko lang na siya lang pala ang magpapakalma sa marami kong iniisip ay sana pala sa unang araw matapos kong malaman na buntis ako ay sinabi ko na sa kanya. But then, I was so denial kaya ayaw kong ipaalam sa kahit kanino dahil baka may paraan pa. Baka may milagrong mangyari at bigla nalang na hindi pala ako buntis. But who am I kidding!Plano ni Alaric na kausapin ang parents ko matapos namin sa hospiital pero pinigilan ko siya. “Huwag muna ngayon. Sasabihan lang kita kung kailan,” mahinahon kong sinabi habang nagmamaniho siya. “Why not now huh?” Natunugan kong hindi siya sang-ayon sa sinabi ko. His voice restrained. “Because I am still shocked by this. Titingin din ako ng tempo kung saan maganda ang mood ni Mama.” Il
Alaric POV Nasa opisina ako, nagtatrabaho ng bumukas ang pintuan. Pumasok ang kaibigan kong si Cole. Mainit ang ulo dahil sa problema siguro sa babae.I smirked. “What brought you here? Wala ka bang trabaho?” “Tsss!” iritado niyang sagot bago umupo sa sofa sa unahan ko. Ginulo niya ang buhok niya dahil sa init ng ulo.Itinigil ko ang ginagawa at ibinigay ang attention sa kaibigan. I smirked and raised a brow at him. “You know we shouldn't let any women control our emotions. Mabilis lang naman silang palitan kapag nagiging sakit na sila ng ulo.” He glared at me. He then loosen his tie and sighed defeatly. He once played with girls. Once he noticed the girl develops an attachment, itatapon niya lang ito at magpapalit ng bagong babae. Kaya hindi ko maintindihan kung bakit hindi nalang niya iwan ang fiance niyang palaging sakit ng ulo niya. “Speaking of, I was informed na may nag-aaply na Salazar sa kumpanya ko,” sabi niya, ayaw ng pabulaan ang payo ko tungkol sa babae niya. Agad na