Kita ko ang gulat kay Ate. Hindi ko alam kung ilang minuto siyang natulala kay Ryka bago siya nakapagsalita. “Serenity, what is the meaning of this?” gulat na gulat niyang baling sa akin. “Did I hear it right? Tinawag ka niyang Mommy?” Napalunok ako. Hindi pa tumutulong na bumababa si Ryker galing sa taas. Natigilan siya nang makita niyang naroon sina Kuya Alaric. Matalim na ang tingin ni Kuya Alaric kay Ryker. Parang inaakusahan niya ito. “Daddy, we have a visitor. It’s Mommy’s friends,” ani Ryka. Kita ko ang pagtayo ni Soren at naglakad papalapit kay sa Daddy niya. “Are we going, Daddy?”Walang pakialam si Soren sa mga nangyayari kanina at patuloy lang siyang nanonood kaya hindi siya napagtuunan ng pansin ni Ate. Ngayon na lumapit si Soren kay Ryker ay napaawang ulit ang labi niya. Ryker licked his lips. “Can we postpone it tomorrow? Your Mommy has a visitor.” Ngayon sana sila bibilli ng playstation niya dahil baka hindi matuloy bukas dahil sa maraming meeting pero mauudlot pa
Ryker Knoxx Saldivar After we went back to the Philippines, sunod sunod na ang meeting na kailangan kong puntahan. My son wanted to buy his playstation and damn those meetings if I failed to get him one. We have already postponed it because of Alaric's visit. Ngayon ay kailangan kong siguraduhin na makakabili kami.“Make sure I don't have a meeting this afternoon. I have important things to do,” sabi ko sa sekretarya ko. “Yes, sir.” Nagpakawala ako ng malalim na hininga bago binasa ang kailangan kong permahan na mga documents. Iyon ang ginawa ko habang hinihintay ang meeting na kailangan kong puntahan. Natigil lang ako sa pagbabasa nang tawagan ako ng secretary ko para ipaalam sa akin ang meeting ko. Hinilot ko ang sintido ko bago tumayo. Matapos ay dumiretso ako sa left wing para sa meeting ko sa araw na ito. Natahimik ang mga empleyado nang pumasok ako sa loob. Kita kong nagsiupuan sila ng maayos at natuun ang attention nilang lahat sa akin. Tension suddenly surrounds the room.
Napalakas ang hawak ko sa ballpen ng tumama sa mukha ko ang folder na kanina lang ay inabot ko sa boss ko. “Mali to! How many times do I have to correct your work?” galit niyang sigaw. Hinilot niya ang sentido at saka matalim akong tinitigan. “Are you sure you know what you are doing, Ms. Salazar?” pang-iinsulto pa niya. I close my lips tight and inhale to calm myself from saying bad words. Eh ikaw? Alam mo rin ba ang ginagawa mo? Bobo ka! Putangina mo! Paupo-upo ka lang naman dyan! Hindi ko alam ilang beses ko siyang namura-mura sa isip ko. It was so tempting to say something! Pero sempre boss ko siya at kailangan ko 'tong trabaho kaya kailangan kong magtimpi. Three months ago, I was newly hired as an assistant project manager. Maganda ang naging trabaho ko at humanga sa akin ang supervisor ko. Nagpasya siyang bigyan ako ng project na ako ang magha-handle. Ang kasamaang palad, ang boss ko ay hindi ko alam kung ano ang ikinagagalit palagi. Yumuko ako at nagpaumanhin. “I'm sorr
I tried to forget about my boss. Nang inaya ako ni Sara para sumayaw, agad akong sumama. The music was too loud and I wanted to get lost in it. I dance like it was my last dance. Bigay todo at walang pakialam sa mga naririnig na sipol. “Whooaaa…Go girl! Ang sexy mo!” sigaw ni Sara despite the loud music. For a moment while dancing, nakalimutan ko ang problema ko. Pero hindi ko alam ang nangyari bigla. I was too lost in my dance na nagulat nalang ako ng biglang may humawak sa bewang ko at tumama ang likod ko sa matigas na katawan. The immediate heat coming from the person spread on my back. Kita kong nagulat si Sara at ang mga kasamahan ko sa nangyayari. Natigilan sila sa pagsasayaw at gulat silang tumingin sa akin at sa tao sa likod ko. “Kaya mali-mali ang trabaho mo dahil ganito ang inaatupag mo,” bulong ng lalaki sa likod ko. Biglang tumibok ng mabilis ang puso ko. Agad kong hinawi ang kamay niyang nakapalopot sa bewang ko pero ayaw niyang tanggalin. Mas lalo niya pa ako idi
“Tulala ka na naman ate,” ani Serenity, kapatid ko. Umahon ako sa pagkakasandal sa sofa at saka siya binalingan. Nanliliit ang mata niya at nanantya. “Don't mind me.”I dreaded Monday. Pero ang kasamaang palad ay lunes na bukas. Hindi ko alam kung ano ang nangyari noong gabing medyo nalasing ako. I know I was still in the right mind… Or maybe not. Hindi kasi kapanipaniwala ang mga naaalala ko. Did my eyes play tricks on me? Did my hearing malfunction that day? Umiling ako at tumawa ng wala sa sarili. Imposibleng naging mabait sa akin ang lalaking 'yon. Hindi talaga ‘yon magiging mabait. He is Alaric Satanas after all! Lasing lang ako kaya hindi naging maganda ang judgment ko. “Baliw na yata,” rinig kong bulong ni Serenity. Hindi naman ako baguhan sa trabaho pero I feel unease now that I'm walking inside the office. Hindi ko alam kung bakit hindi mawalawala sa isip ko ang nangyari sa bar. Pero nang dumating ako sa office namin, I noticed na normal naman ang lahat. “Good morning,
Umatras ako dala ang anim na folder. Ramdam kong nanginginig ang kamay ko kahit anong diin kong hawak sa mga ito. Sinipa niya ang swivel chair niya paalis sa tabi niya. Nagmadali siyang tumawag sa cellphone niya. Gamit ang isang kamay ay tuluyan niyang tinganggal ang necktie sa leeg. Tumalikod siya sa akin at kita ko ang pagpupuyos ng kamao niya. Nanlalamig ang katawan ko at halos hindi ko maintindihan ang mga sinasabi niya. Nahinto ako sa paghinga ng bumaling siya sa akin. Madilim ang tingin niya at nakayulom ang kamay habang nakikipag usap pa rin sa katawagan niya. Base sa kunting naintindihan ko sa tawag niya, milyon milyon ang involve na pera sa kontrata na 'yon. Tumagal nang dalawampung minuto ang tawag. Matapos ay agad siyang umupo at may ginawa sa laptop niya. Hindi na niya ako binalingan. Pigil na pigil pa rin ang hininga ko. Hindi ko alam ilang minuto akong nakatayo. Kung matagal man' yon ay hindi ko na nararamdaman dahil sa tindi ng kaba ko. Ni hindi ko kayang gumalaw sa
Gusto kong mag absent sa trabaho. Masyado akong nawindang sa nangyari sa opisina ni Alaric. I can't believe he did that! Putang ina niya! Ano ba ang plano niya? Bakit niya ako ginaganito? Kung galit siya, galit lang dapat. Bakit may mga paganon siya? Bakit! Ilang beses kong tinanong ang sarili ko, tinansya kung gusto ko bang pumasok, pero my body, mind and soul all agree that I shouldn't, that I don't want to go to work. “Kahapon pa yan nababaliw,” rinig kong sinabi ni Serenity kay Scarlet, isa ko pang kapatid. “Talaga!”Serenity nodded with conviction. “Malala ngayon…may pahawak-hawak na sa labi. Kahapon tumatawa-tawa lang yan ng wala sa sarili,” pag-iimbento niya ng storya. Nagtawanan silang dalawa. Matalim ko silang binalingan dahil sa pagtawa nila. How could they laugh at my misery! “Will you please mind your own business? Kung wala kayong mapag-usapan, huwag ako!”“Oh please… Concern lang ako, ate,” maarteng sinabi ni Serenity. “You are not with your usual self.”I'm the old
Mas lalo pa akong kinabahan sa sinabi ni Sara. Kaya mas determinado akong huwag makita ang boss ko. Dahil nagpapanggap akong nanghihina, nang niyaya ako ni Sara para mag-lunch sa labas, hindi ako sumama. I told her na sa pantry na ako kakain para hindi na mapalayo. Sempre panindigan ang panghihina para kung may dadalhin ako sa boss ko nagyong hapon, ipapagawa ko kay Sara. Malungkot tuloy akong kumain dahil halos lahat ng colleague ko ay sa labas kumain. May bagong bukas na restaurant sa tapat ng kumpanya kaya naisipan nilang pumunta sa opening nito. Sumisimsim ako ng kape habang ngalalakad papunta sa table ko ng may nakita akong babaeng lumalapit sa akin. She was wearing an expensive suit. Alam ko dahil may mga ganong suit si mama at sinabi niyang mahal daw ang mga yon. “Excuse me, Miss. Where's the office of engr. Ferrer?” tanong niya sa akin habang tumitingin-tingin sa paligid. Napaisip ako ng ilang segundo bago nakasagot. “Ay ma'am, I think you are in the wrong place. Walang e
Ryker Knoxx Saldivar After we went back to the Philippines, sunod sunod na ang meeting na kailangan kong puntahan. My son wanted to buy his playstation and damn those meetings if I failed to get him one. We have already postponed it because of Alaric's visit. Ngayon ay kailangan kong siguraduhin na makakabili kami.“Make sure I don't have a meeting this afternoon. I have important things to do,” sabi ko sa sekretarya ko. “Yes, sir.” Nagpakawala ako ng malalim na hininga bago binasa ang kailangan kong permahan na mga documents. Iyon ang ginawa ko habang hinihintay ang meeting na kailangan kong puntahan. Natigil lang ako sa pagbabasa nang tawagan ako ng secretary ko para ipaalam sa akin ang meeting ko. Hinilot ko ang sintido ko bago tumayo. Matapos ay dumiretso ako sa left wing para sa meeting ko sa araw na ito. Natahimik ang mga empleyado nang pumasok ako sa loob. Kita kong nagsiupuan sila ng maayos at natuun ang attention nilang lahat sa akin. Tension suddenly surrounds the room.
Kita ko ang gulat kay Ate. Hindi ko alam kung ilang minuto siyang natulala kay Ryka bago siya nakapagsalita. “Serenity, what is the meaning of this?” gulat na gulat niyang baling sa akin. “Did I hear it right? Tinawag ka niyang Mommy?” Napalunok ako. Hindi pa tumutulong na bumababa si Ryker galing sa taas. Natigilan siya nang makita niyang naroon sina Kuya Alaric. Matalim na ang tingin ni Kuya Alaric kay Ryker. Parang inaakusahan niya ito. “Daddy, we have a visitor. It’s Mommy’s friends,” ani Ryka. Kita ko ang pagtayo ni Soren at naglakad papalapit kay sa Daddy niya. “Are we going, Daddy?”Walang pakialam si Soren sa mga nangyayari kanina at patuloy lang siyang nanonood kaya hindi siya napagtuunan ng pansin ni Ate. Ngayon na lumapit si Soren kay Ryker ay napaawang ulit ang labi niya. Ryker licked his lips. “Can we postpone it tomorrow? Your Mommy has a visitor.” Ngayon sana sila bibilli ng playstation niya dahil baka hindi matuloy bukas dahil sa maraming meeting pero mauudlot pa
Kinabukasan, maaga akong nagising. Hindi ako nakapag impake kagabi dahil mabilis akong natulog kaya ngayon ko sana gagawin. Matapos kong maligo at mag-ayos, lumabas ako ng kwarto namin para ipag-imapake ang mga anak ko. Kaya lang, nang bumaba ako para magkape, nakita ko ang maraming luggage sa baba. Ilang segundo akong natigilan sa hagdanan bago ako nagpatuloy sa pagbaba. Nakita ko ang isang kasambahay na dinagdagan niya ang maraming luggage na nakalinya. “Whose things are those?” Bumaling sa akin ang kasambahay. “It’s Soren and Ryka, ma’am. Ma’am Diana instructed us to pack for them." Napahinga ako ng malalim. Akala ko ay ngayon ko pa sila ipag-iimpake. At sa dami ng gamit nila, baka gabihin ako! “Can you also pack my things?” utos ko sa kasambahay. Mabilis siyang tumango. “Don’t mind my husband. He will not get mad,” dagdag ko dahil mukha siyang nag-aalinlangan. Nasa kusina ako dumating si Soren sa akin. Nagtetempla pa ako ng kape ko. “Good morning, Mom.” Nag
Kinaumagahan, tinanghali ako ng gising. Kung hindi pa ako ginising ni Ryker ay hindi pa ako babangon. Naramdaman kong hinahalikan niya ako sa sa pisngi habang bahagyang inaalog. “Wake up, hinahanap kana ng mga anak mo.” I groaned. “Pagod ako, Ryker. Masakit ang katawan ko!” Mabilis siyang natawa. “Sino kasing naghamon ng maraming rounds huh?” panunuya niya. Sumimangot ako. Imulat ko ang mata ko at tumambad sa akin ang nakangising si Ryker. “Wake up. We should go out with the kids,” aniya. We did three rounds. Hindi ko alam kung bakit sabik na sabik ako sa kanya. Maybe it's because it's been so long since I got intimate? Pero kanino naman kasi ako magpapaligaya diba? Kaya siguro naipon at ngayon sumabog. Hindi niya ako tinantanan hanggang sa hindi ako bumabangon kaya wala akong nagawa. Bumangon ako at mabilis na naligo at nag-ayos. May plano pala sila na mag-mall kaya nila ako binulabog. Kaya matapos kong kumain, mabilis kaming umalisl. Nasa likod si Ryka at Soren. Si Ryker a
Buong araw na hindi ako pinapansin ni Ryker dahil natuun ang attention niya sa mga anak niya. Kahit nong kumain kami ng dinner ay hindi man lang ako tinanong kung anong gusto ko. Mas inuuna pa ang mga anak namin. Not that it's his fault pero pinapabayaan na niya ako! Tapos na akong maligo at nagbihis na pampatulog. Alas dyes bago siya pumasok sa kwarto. Umirap ako sa kawalan. Bakit pa siya pumasok. Doon siya sa kwarto ng mga anak niya!Nang marinig kong naglalakad siya palapit, mabilis akong pumunta sa kama para makatulog na. “Matutulog kana?” tanong niya. “Oo. Goodnight!” Humiga ako at mabilis na ipinikit ang mata. Gumilid ako para hindi ko siya nakikita. Bakit pa kasi pumasok! “Is there something wrong?” biglang tanong niya, nananatya ang boses. Umirap ako. “Is there something wrong, Ryker?” tanong ko pabalik. I heard him chuckle. “That is why I'm asking. I don't know what's wrong.” “Wala naman pala. Bakit ka pa nagtatanong?” tunog sarkastik na sabi ko. “Matutulog na ako. G
Nasa ganon kaming posisyon nang dumating si Ryker kasama si Ryka. Mabilis na kumalas sa pagkakayakap si Soren pero napigilan ko siya. Halatang tatakbo siya palayo. “I told you to give your daddy a chance. You agree to me,” paalala ko sa kanya. Napilitan siyang tumango. Bumaling siya kay Ryker ng may pag-aalinlangan. Bumaling din ako kay Ryker. “He wants to talk to you.”Kita ko ang pagsilay ng gulat sa mata niya. Pero mabilis lang iyong nawala at napalitan ng pagkamangha. “Ryka, come with me. We have to talk,” baling ko kay Ryka na ayaw pang sundin ang utos ko. Nagtago siya sa likod ng daddy niya para hindi ako makita. Unti-unting lumapit si Ryker kay Soren. Lumayo ako sa kanila at saka hinawakan si Ryka para hindi siya maka-istorbo sa usapan nila. Not that she will ruin their moment. Natatakot lang ako na baka kung ano na naman ang lumabas sa bibig niya habang nag-uusap sila. Hinawakan ko ang kamay ni Ryka at saka kami lumayo sa kanila. Nakatanaw kami habang nag-uusap sila. “M
Nangingilid ang luha kong bumaling kay Ryker. He sighed defeatedly. Mabilis siyang lumapit sa akin at saka ako niyakap. “He doesn't want to come?” namamaos niyang tanong. Hindi ko nagawang sumagot. I feel like if I tried to speak, it would hurt Ryker. Niyakap ko nalang siya ng mahigpit. I feel so sorry for him. He really wants to be close with Soren. I could see it in his eyes. Hindi ko lang alam kung bakit masyadong nagtatampo si Soren na kahit ang pagbigyan siyang kausapin ay wala. “Don't worry, I will talk to him. He's just new to this,” pag-assure ko kahit ako ay hindi sigurado. Kumalas ako ng yakap nang marinig kong papalapit sa amin si Ryka. She was holding a cupcake and was happily walking near us. Mabilis akong umupo sa tapat niya nang makalapit siya.“Why did you tell Soren that I would hate him if he didn't come with us?” medyo galit kong tanong. Mabilis nawala ang ngiti niya. Natahimik siya at naibaba ang kamay kung saan dapat ay susubo siya ng cupcake. “Serenity,” b
Paggising ko kinaumagahan, wala na si Ryker sa tabi ko. Binalingan ko ang digital clock sa side table at nakitang alas dyes na. Napilitan akong bumangon nang maramdaman kong nangalam ang sikmura ko. Mabilis akong pumasok sa banyo at saka naligo. Matapos kong mag-ayus, nagmadali akong bumaba. Sa hagdanan, nakita ko si Ryka na may sinasabi sa Daddy niya. Nakatayo siya sa harap ni Ryker at nagsasalita habang kumakampay pa ang mga kamay. Ryker is smiling at her with adoration in his eyes. Hinanap ko ng mata si Soren pero hindi ko siya mahanap. Nagpatuloy akong bumaba. Nang makita ako ni Ryker na pababa, tumayo siya at saka ako hinintay sa baba ng hagdanan. He smirked at me when I was on the last step. “Good morning,” he greeted huskily. Hinapit niya ako sa kanya at saka ako hinalikan sa noo. “How about me, Daddy? You didn't kiss me!” ani Ryka. Nakatitig siya sa amin at medyo tumatalim ang mata kay Ryker. Tumawa ako. “Paano ba yan? Dalawa na ang hahalikan mo tuwing umaga? Gusto ko pa
Simula ng nag walk-out si Soren, kahit sa akin ay hindi na siya lumapit. Malala ang pagtatampo niya sa akin. Si Diana na lang ang nakakalapit sa kanya. “Mom! I don't want to go. I will stay with Tita Diana,” umiiyak niyang sigaw nang pilitin ko siya na sumama sa amin. Huminga ako ng malalim. “Soren, I will not leave you here,” sabi ko, pilit na ipinapaintindi sa kanya na hindi siya pwedeng maiwan. Umiling siya, rumaragasa ang luha sa mata niya. “No! I don't want to go. I'll stay!” Lumalapit ako sa kanya pero tumatakbo siya palayo. Napasapo ako sa ulo dahil sa problema. “Serenity, hayaan mo muna siya,” awat sa akin ni Diana. Wala akong nagawa. Soren would cry whenever I'm forcing him to come with us. Kaya hindi kami nakabalik sa Pilipinas. Walang nagawa si Ryker. Napilitan kaming e postpone ang uwi namin sa Pilipinas. Hindi rin naman ako sasama kung maiiwan si Soren. Sa gabi ring yong, maraming tinawagan si Ryker. Marami siyang meeting sa susunod na araw pero dahil hindi pa