CHAPTER 3

Pagkatapos ng hapunan, tumugtog ng musika ang banda sa hotel, at ang mga senior executive ng kumpanya ay sumasayaw sa dance floor. Nang makita ito, hinimas ni Jennica ang kanyang noo at napabuntong-hininga.

Masayang-masaya ang lahat sa party na ito. Kinailangan ni Jennica na panatilihin ang kanyang sigla, lalo na't ang party na ito ay ginanap sa kanyang karangalan. Bukod sa kanya, hindi mapanatili ni Darf ang isang mataas na antas ng enerhiya. Palihim niyang sinulyapan si Darf na tumabi sa kanya na madilim ang mukha. Sa isang malalim na paghinga, nagkusa siya at inilahad ang kanyang kamay. "Gusto mo bang sumayaw?"

"Dahil kailangan mo silang harapin, paano mo naman ako isasayaw?"

Ilang segundong tinitigan siya ni Darf gamit ang madilim nitong mga mata. Pagkatapos, hinawakan niya ang kamay niya at dinala siya sa gitna ng dance floor.

Sumasayaw sila na halos magkadikit na ang kanilang mga katawan, at may kakaibang pakiramdam ang umusbong sa puso ni Jennica. Pinipigilan niya ito, she skillfully and elegantly matched Darf step for step.

Sino ang makakaalam...kung masisiraan niya ng mukha si Darf sa ganoong okasyon, baka mapatay pa siya nito!

Pagkaraan ng ilang buwang paggugol ng oras sa kanya, medyo nakilala siya ni Jennica. Kahit na siya ay guwapo at mayaman, siya ay isang kakila-kilabot na tao. Malaki ang kapangyarihan at impluwensya niya sa gobyerno at sa mga kriminal na gang. Sa kabuuan, mas nakakatakot siya kaysa sa hitsura niya.

Kung tutuusin, ang isang lalaking walang emosyong tulad niya ay nakatadhana na maging walang awa. Paanong hindi niya mailalagay ang takot sa puso ng sinumang kapus-palad na makatagpo sa kanya?

Gayunpaman, mabilis na kinalma ni Jennica ang sarili. 'Ang kanyang madilim na bahagi ay walang kinalaman sa akin,' naisip niya na optimistically. Kung tutuusin, boss lang niya. Hangga't maganda ang trabaho niya, hindi niya kailangang matakot sa kanya.

"Ano bang iniisip mo?" Biglang tumagos sa hangin ang malalim na boses ni Darf na ikinatakot ni Jennica.

Tumingala siya sa kanya at nakita niya itong nakatitig sa kanya ng walang pakialam.

Inilibot niya ang kanyang mga mata sa loob ngunit nakangiti sa labas. "Iniisip ko lang lahat. Maliit na negosyo lang, at maganda ang pakikitungo mo sa akin. Nagpapasalamat talaga ako."

Nang magsalita siya, mahina at malumanay ang boses niya. Sa sobrang lapit ng katawan nito sa kanya, naramdaman ni Darf na nag-aapoy ang sarili.

Gayunpaman, ang kanyang boses ay malamig pa rin tulad ng dati nang sumagot siya, "Ito ay isang malinaw na pagkakaiba sa pagitan ng gantimpala at parusa."

Maya-maya, natapos na ang kanta. Nang malapit nang mag-alok ng kaswal na tugon si Jennica, kinuha ni Darf ang kanyang mobile phone, nakasimangot sa screen, at mabilis na lumabas.

Nang makita siyang umalis nang biglaan, nagkibit balikat si Jennica at nakahinga ng maluwag.

Araw-araw, pakiramdam niya ay pinahihirapan siya ng isang cold-blooded devil tulad ni Darf.

Alas nuebe na ng gabi, pero puspusan pa rin ang kaganapan at tila hindi na magsisimulang umalis ang mga tao. Nag-aalala siya kay Elijah, lumabas si Jennica at tinawagan si Charles.

"Relax! Elijah's mind works so fast. Now, he is reading the books in my study!"

Nang marinig ang sinabi ni Charles, hindi napigilan ni Jennica ang pagtawa sa pagmamalaki.

"Kapag alas-nuwebe na, bigyan mo siya ng isang baso ng mainit na gatas at hayaan siyang matulog," malumanay na sabi niya.

"Oo, alam ko. Hindi ito ang unang beses na sinama ko siya!" Malambing ang boses ni Charles sa telepono.

Then, he continued, "Gabi na. Paano na lang kung susunduin kita, at ihahatid kayo ni Elijah sa bahay?"

Agad namang tinanggihan ni Jennica ang alok niya at ibinaba ang tawag. Gaano man siya kalapit sa kaibigan, hindi niya magawang saktan ito para sa kanya. Habang nagsasalita sa telepono, gumala siya sa fountain at umupo sa tabi nito. Ngayon, isang malamig na simoy ng hangin ang dumaan, na nagpanginig sa kanya. Nagpasya siyang bumalik sa mainit na bulwagan.

Noon lang, narinig niya ang boses ni Darf.

"The baby?" He chuckled, pero parang nakakatakot yung tawa niya. "Sa tingin mo ba matatakot mo ako sa isang bata lang?" tanong niya sa kausap.

Lumingon si Jennica sa direksyon ng boses niya at nakita siyang nakatayo sa isang gilid.

Hindi niya maaninag ang mga detalye ng mukha nito sa dilim, ngunit malinaw ang paghamak sa boses nito.

'Damn it! Napaka bastos niya. Isa siyang hamak na nakabuntis ng isang babae pero ayaw niyang panagutin,' naisip ni Jennica sa sarili na may halong galit at pagkasuklam.

Para bang tinutupad ang titulong "scumbag," patuloy ni Darf,

"Kaya, huwag kang mangarap na makakuha ng iba pa mula sa akin. Ang aking secretary ay magpapadala sa iyo ng sampung milyong sa loob ng limang minuto. Alam mo kung ano ang gagawin sa iba. At, binabalaan kita, huwag mong subukang gawin. anything stupid. Hindi ko magagarantiya kung ano ang kahihinatnan nito."

Kahit simoy ng gabi, malakas at malinaw ang boses niya.

"Magpalaglag ka," sa wakas ay sinabi niya.

'Damn it. Gaya nga ng naisip ko, nakakadurog ng puso ang lalaking ito!' Bulong ni Jennica sa sarili.

Sa sandaling iyon, ibinaba ni Darf ang telepono at lumapit sa kanya. Sa dilim, tanging ang matangkad nitong pigura ang nakikita niya na papalapit sa kanya. Nagsimulang bumilis ang tibok ng puso niya, at parang may kung anong kumislap sa isip niya. Sa sumunod na segundo, nasa harapan na niya si Darf, nakatingin sa kanya na nakakunot ang noo.

"Bakit ka nandito?"

"Masyadong mainit sa loob. Lumabas ako para makalanghap ng hangin," pagsisinungaling ni Jennica nang hindi kumukupas ang mata. Sumulyap si Darf sa kanyang relo, halatang walang pakialam kung narinig niya ang usapan nito.

"It's too late. Let me take you home," sabi niya.

Mabilis na tumango si Jennica. Hangga't maaari siyang bumalik sa lalong madaling panahon, handa siyang maglakbay sa parehong kotse ni Darf.

"Pakihatid mo ako sa Grove Garden, Mr. Hult."

"Grove Garden?"

Malabong naalala ni Darf na wala doon ang bahay na inihanda ng kumpanya para sa kanya.

Nang mapansin ang pagkalito niya, kaswal na sinabi ni Jennica, "Dahil kailangan kong pumunta doon ngayong gabi, pinatuloy ko ang anak ko sa bahay ng kaibigan ko. Kailangan ko siyang sunduin."

Tumango si Darf. Sa hindi malamang dahilan, nakaramdam siya ng kaunting pagkawala sa kanyang puso.

'She's married? What about her husband?' inisip niya.

Tahimik na sumakay ang dalawa sa sasakyan. Nang makaupo na siya, ipinapatay ni Darf ang mga ilaw sa kanyang driver. Pagkatapos, sumandal siya sa upuan, pumikit para magpahinga. Sa tabi niya, Nicole felt like she was on pins and needles. Habang iniisip niya si Darf, parang estranghero ang nararamdaman niya.

Ang kanyang pigura at ang kanyang kilos ay eksaktong kapareho ng lalaki noong pitong taon na ang nakararaan!

Naalala niya na may napakaliit na itim na nunal sa earlobe ng lalaking iyon. Napalunok siya nang may kaba, binuksan niya ang bintana ng sasakyan at itinuon ang mga mata sa kumikislap na ilaw sa labas.

Pagkatapos, huminga siya ng malalim at bumaling kay Darf. Mas lalo siyang gumwapo habang nakapikit. His features were relaxed, and yet somehow cold. At...may maliit na itim na nunal sa kanyang earlobe.

Natigilan si Jennica sa gulat. Hindi niya akalain na si Darf ang lalaking pitong taon na ang nakakaraan!

Sa wakas ay alam na niya kung saan nagmula ang hindi maipaliwanag na pamilyar at pagkabalisa na naramdaman niya. Hanggang ngayon ay hindi pa niya maalala ang mukha ng lalaki, pero ngayon, habang nakatitig siya kay Darf, sigurado siyang siya nga iyon. Ibig sabihin ang ama ni Elijah ay walang iba kundi si Darf!

Kung pinangarap man ni Jennica na mahanap ang lalaki mula pitong taon na ang nakakaraan upang matamasa ni Elijah ang pagmamahal ng isang ama, kung gayon ang ideya ay ganap na nawala sa kanyang isipan sa sandaling ito.

Walang paraan na makakalimutan ni Jennica ang pagiging malamig at walang awa ni Darf nang kausap niya sa telepono ngayon lang. Base sa mga sinabi nito, masasabi niyang isa itong babae na matagal ding kasama ni Darf. Napilitan pa nga niya ang babaeng iyon na ipalaglag. Ngunit si Jennica ay walang iba kundi isang walang kwentang one night stand.

Ang huling gusto niya ay malaman ni Elijah na ang kanyang ama ay isang cold-blooded na lalaki. Maliban doon, hindi niya maisip kung ano ang gagawin ni Darf kapag nalaman nito kung ano ang tunay na pagkatao nila ni Elijah. Sa mga sandaling iyon, isa lang ang nasa isip niya.

Walang paraan na maaari niyang hayaan siyang malaman ang tungkol sa mga ito!

Tahimik ang biyahe hanggang sa tuluyan na silang makarating sa tapat ng Grove Garden. Akmang lalabas na si Jennica ng sasakyan nang walang imik, biglang iminulat ni Darf ang kanyang mga mata at mahinang nagsalita.

"Maaari mo nang sunduin ang iyong anak. Nandito ang sasakyan maghihintay sa inyo."

Matapos mawala ang kanyang unang pagkabigla sa kanyang mga sinabi, tahimik na ngumiti si Jennica.

"Thank you, Mr. Hult, pero ang aking tinutuluyan ay masyadong malayo mula dito, at ang aking anak ay hindi masyadong komportable sa mga estranghero. At saka, ayaw kong abalahin ka."

Dahil tinanggihan na niya, hindi na nagpumilit si Darf. Gayunpaman, nagtanong siya sa kanya.

"Bakit hindi mo hayaang alagaan ng asawa mo ang bata kapag ganoon busy ka?"

Tahimik niyang ikinuyom ang kanyang mga kamao. "Wala akong asawa."

Sa katunayan, siya ay isang single mom na walang asawa.

Bakas sa mukha ni Darf ang isang kislap ng kagalakan nang bumaba si Jennica sa sasakyan at naglakad papasok sa Grove Garden. Sinabi niya sa driver na ihatid siya sa kanyang apartment, biglang tumawag ang kanyang secretary.

"Mr. Hult, nailipat na ang pera. Tama ka. Hindi naman sa iyo ang baby ng babaeng 'yan. Akala talaga niya kaya niyang kikitain ang batang ito, huh. Hindi niya inaasahan na matatakot mo siya, kaya ibinuhos niya ang lahat."

Napakunot-noo ang sulok ng kanyang bibig. "Kalimutan mo na. May mas importante kang gagawin."

Natigilan ang kabilang linya nang makaramdam ng guilt ang secretary.

"I really am sorry, Mr. Hult. That night, seven years ago, naputol ang circuit ng hotel na binisita mo, kaya nabigo kaming kumuha ng copy ng CCTV. Hindi pa rin namin nahanap ang babaeng sinabi mo sa amin, kaya ..."

"So naghintay ka ng pitong taon?"

Bakas sa tono niya ang pagiging agresibo. "Sinabi ko na sa iyo noon na hindi mahalaga kung hindi natin siya mahanap nang sabay-sabay. Ngunit nagtrabaho ka para sa akin sa loob ng maraming, maraming taon, at dapat mong malaman sa ngayon na hindi ako matiyagang tao."

Huminga ng malalim ang secretary niya sa kabilang linya at magsasalita na sana ngunit bago pa man siya makapagsalita ay ibinaba na ni Darf ang telepono. Tamad niyang isinandal ang katawan sa leather seat. Madilim ang kanyang mga mata.

Ipinikit ni Darf ang kanyang mga mata, at ramdam pa rin niya ang titig ni Jennica sa kanya. Nang malapit na siyang umalis, inilihim niya nang husto ang kanyang tunay na nararamdaman, ngunit ang mahinang panginginig sa kanyang boses ay nagtaksil sa kanya.

Ano ang kinatatakutan ng babaeng iyon?

***

Samantala, sa bahay ni Charles sa Grove Garden, nakaupo sa sofa si Jennica na maputla ang mukha at nanginginig ang mga kamay. Nang makita niya ang pag-aalala at pag-aalala na nakaukit sa mukha ni Charles, huminga siya ng malalim at nagsalita sa paos na boses.

"Charles, please do me a favor."

Ngayon, si Charles na lang ang taong maaasahan niya.

Nang lingunin niya ang nakakatakot na maputlang si Jennica, mas lalo pang lumakas ang kaba niya.

"Ano ito?"

Sinulyapan ni Jennica ang anak na si Elijah, at sinubukan niyang pakalmahin ang sarili.

"Tulungan mo akong sirain aking nakaraan. Walang makakaalam kung sino ako. Ayokong dumating ang ama ni Elijah at ilayo siya sa akin."

Hindi siya sigurado kung dapat ba niyang sabihin kay Charles na si Darf talaga ang ama ni Elijah.

Kaunti lang ang alam niya tungkol sa kung gaano kalakas ang isang tao na si Darf, ngunit siya ay may isang magaspang na hula. At dahil ayaw niyang magdala ng anumang gulo kay Charles sa hinaharap, napagpasyahan niya na mas kaunti ang nalalaman nito tungkol dito, mas mabuti.

"Alam ko na ang gagawin. Don't worry."

He knew just how much Jennica cared about Elijah, kaya naman pinili niyang huwag sabihin dito ang totoong nararamdaman niya para dito.

Kung tutuusin, kahit okey na siya sa katotohanan na si Jennica ang nagpalaki ng anim na taong gulang na bata nang mag-isa, hinding-hindi tatanggapin ng kanyang pamilya si Elijah.

Nang lumabas si Jennica sa Grove Garden habang nakayakap si Elijah, hindi niya napansin na bumalik na pala ang itim na Porsche. Nakaparada ito sa di kalayuan sa kanya, nakatago sa dilim.

***

Matingkad pa rin ang matatalas na itim na mata ni Darf kahit madilim.

This time, si Darf naman ang tumawag sa secretary niya sa phone.

"Gusto kong imbestigahan mo ang bagong hire na si Jennica Ponce."

Bago pa man makasagot ang katulong ay ibinaba na ni Darf ang telepono.

Kinabukasan, habang nakaupo si Darf sa kanyang opisina at tinitingnan ang impormasyong nakolekta ng kanyang secretary na si Greg para sa kanya, biglang naging malungkot ang kanyang kalmadong mukha.

Ang dokumentong dinala sa kanya ni Greg ay halos carbon copy ng mga ipinasa ni Jennica sa personnel department ng Hult Group. Basically, the only thing it said was how she had almost nothing before she went to school in Paris— not even the father of her child.

"Ito lang ba talaga ang ibinibigay mo sa akin?"

Nang marinig ang lamig sa boses ni Darf, nag-alinlangan na iniyuko ni Greg ang kanyang ulo, hindi naglakas-loob na tumingin sa mga mata ni Darf.

"Mr. Hult, ito lang ang mga impormasyong nahanap ko noong inimbestigahan ko si Jennica. Nakakapagtaka, si Jennica ay bahagi ng pamilya Ponce, ngunit hindi nagtagal pagkatapos bumagsak ang pamilya Ponce, nasa Paris na siya. Wala akong mahanap sa anak niya. Baka nanganak siya ng palihim, kaya wala tayong mahanap."

Medyo matagal nang nagtatrabaho si Greg kay Darf, kaya naiintindihan niya kung anong klaseng tao si Darf. Aminado, kakaiba para sa kanya na makita si Darf na sobrang interesado sa isang babae.

Kinaway-kaway ni Darf ang kanyang kamay at nagpasyang huwag nang mag-usisa pa. Gayunpaman, nanatili ang malalim na impresyon na iniwan sa kanya ni Jennica.

"If I remember correctly, may business dinner ngayong gabi."

"Oo, kasama ito ng presidente ng Hang Group, ang young master ng Chu Group, at ang ilan sa mga staff na nagtatrabaho sa proyektong ito."

Bilang secretary ni Darf, ganap siyang may kakayahan sa anumang bagay basta't hindi tungkol sa pagsisiyasat sa nangyari pitong taon na ang nakakaraan.

"Kasali rin si Director Ponce sa proyektong ito. Tama ba ako?"

Bumaba ang tingin ni Darf sa isa sa mga larawan sa file ni Jennica at napaisip siya ng malalim.

Agad namang nag-react si Greg matapos makawala sa gulat. Tumango siya sa kanya at sinabing,

"Oo, Mr. Hult. Huwag kang mag-alala tungkol dito."

With that, kinuha niya ang folder na naglalaman ng project nila ng Hang Group, naglakad patungo sa opisina ni Jennica, at marahang kumatok sa pinto.

"Pasok, please."

Nanatiling nakatutok ang mga mata ni Jennica sa screen ng computer. Hindi na siya nag-abalang tumingala para tingnan kung sino ang pumasok sa pinto.

"Director Ponce, ito ang plano ng kooperasyon patungkol sa Hult Group at sa Hang Group na proyekto na magsisimula na. Napagpasyahan ni Mr. Hult na ikaw ang mamahala sa proyektong ito."

Inilagay niya ang mga dokumento sa mesa sa harap niya.