Huhuhu so happpy for you, Pristine.
Papa decided not to take me back home, worried about my safety because Lolo would be there. Pero ako naman ang nag-alala sa kaniya, na baka siya naman ang saktan ng lolo dahil sa matinding galit nito but papa only shook his head at me earlier and smiled. Ikinagulat ko rin nang sabihin niya sa akin, sa harap mismo ni Elijah at ng Ma'am Kamila, na sa bahay ako ni Eli muna tutuloy pansamantala. Esther, Kio, Havoc, and even Sebastian were still there when he said that. At kitang-kita ko ang pag-iwas ng tingin ng huli sa aming gawi. Wala rin itong kahit anong sinabi, tumalikod lang at umalis. What I feel for Sebastian wasn't full hatred... k-kahit papaano naaawa ako sa kaniya, pero mali ang paraan niya ng pagmamahal sa akin."Pristine."Nang marinig ko ang boses ni Elijah ay napatingin ako sa kaniya. Narito kaming pareho sa likod ng sasakyan habang si Kio at ang nagmamaneho, nasa tabi naman nito si Esther."Hmm?" I tried to smile, pero naging ngiwi lang ata 'yon kaya napagdikit ko ng marii
Pagkatapos ng mga sinabi na 'yon ni Elijah ay siya mismo ang naghilig ng ulo ko sa kaniyang dibdib. I leaned on him... just like what I did from the start whenever things felt too hard, scary or even overwhelming. Ipinikit ko ang mga mata ko nang makaramdam ako ng pagkapanatag lalo pa nang maramdaman ko ang mahigpit na hawak niya sa kamay ko.His warmth, his steady heartbeat—everything about him made me feel like, even just for a moment, the world wasn’t as heavy as it is for me. Na sa dami ng mga nangyari, kapag siya na ang kasama ko at ganito ako kalapit sa kaniya ay sandali kong nakakalimutan ang lahat."Elijah..." I whispered."I'm here, baby..." he said softly as I held onto him tightly, as if he knew I wanted to feel his presence even more."Thank you so much, Eli..." and after I said that, I felt something pressed against my head. It didn’t end there... it moved down to my temple and then another... at nang maramdaman ko na ang mga labi niya 'yon ay mas humilig pa ako sa kaniya.
I know Elijah is hard to stop sometimes, dati, pero nang maging kami ay madalas nang hindi. Katulad ngayon. Kahit nang ilang beses ko na sinabi na ibaba na niya ako dahil sa hiya at dahil sa mga narinig ko kay Kio ay patuloy pa rin siyang naglalakad. Hinayaan ko na lang rin siya dahil alam kong hindi naman niya rin ako susundin. Iyong pagmumura lang niya kanina nang matapakan ko itong gown ko, eh. "Aren't you hungry?" tanong niya. Kio and Esther is still following us. Ganoon rin sila Kaji at ang aunty na kasama nito. "No," iling ko kay Elijah. Nakatingin ako sa kaniya pero nang mapansin ko na nalagpasan na namin ang hagdan paakyat sa kwarto ko nang tumuloy ako dito ay nagsalubong ang mga kilay ko sa kaniya."Eli, ibang silid ba ang gagamitin ko?" I asked him. Ang alam ko kasi ay ang mga kwarto dito sa mala-kastilyong bahay niya ay sa ikalawang palapag. I noticed a lot of rooms in the second floor the first time I arrived here pero ngayon ay saan kami pupunta?Nang balikan ko ng tin
Third Person's POV "Bakit hindi mo sinabi sa akin ang tungkol dito, Pierre?! Ang tungkol sa mga Regalonte?! Na ang bata pala na 'yon na bodyguard ni Pristine ay anak ni Kamila at Antonius?! Pinagkakaisahan ninyo ba ako?!" Dumagundong sa loob ng Vera Esperanza mansion ang boses ni Halyago pagkapasok pa lang ni Pierre. Napapikit siya ng mariin. Hindi niya akalain na ganito pa ang maririnig niya sa kaniyang ama imbis na magpaliwanag sa mga narinig niyang sinabi ni Kamila kanina. Ang tungkol sa usapan nito at ni Margus Ynares na pagpapakasal ni Pristine kay Sebastian. "Hindi ka namin pinagkakaisahan, dad. Hindi ko rin alam noong una na isang Regalonte si Elijah. He used a different surname, but not to deceive me, mukhang desisyon ni Kamila 'yon dahil sa kalagayan rin ng pamilya nila. Hindi ko rin kailanman narinig si Elijah na nagsalita tungkol sa totoo niyang mga magulang dahil madalas ay wala ako dito sa mansion at sila ni Pristine ang magkasama. Ang mahalaga lang sa akin noon ay n
"What did you say?! Talaga bang nasisiraan ka na ng ulo, Pierre?!"Pierre knew what he was doing. Alam niyang ang paglabas ni Elijah bilang isang Regalonte, at ang pagiging escort nito ni Pristine ay ang kapalit naman ang matinding galit naman ng ama niya ang kahaharapin niya. He already saw it coming but he didn't regret all of the decisions he made tonight.Hindi siya nagdalawang isip nang kausapin siya ni Kamila Regalonte tungkol sa sitwasyon ni Pristine. And he was ashamed to know that Kamila knew about the sufferings of his daughter, mas alam pa nito kaysa sa kaniya."Maayos pa na tumatakbo ang isipan ko, dad. At hindi ko na rin uulitin pa ang mga sinabi ko. Ngayon, kung hindi mo matatanggap ang desisyon ko, mabuti pa nga sigurong magkaniya-kaniya na lang tayo."He wasn't blind anymore. Masakit man itong bitawan para sa kaniya dahil sa pagmamahal at pagmamalasakit pa rin niya sa kaniyang ama ay hindi na siya magtitiis. Ngayon kikilos naman siya para sa anak niya at babawi.Napaaw
After Pierre told that to his father, he didn't stay longer in the place where he started to dream of a happy life with his own family. Pero ang pangarap na 'yon ay maaga rin na nasira pagkatapos mawala ng kaniyang pinakamamahal na tao."Pierre! Bumalik ka dito, Pierre! Don't just turn your back on me and leave me after all of the things that I-I did to you!"Hindi siya huminto sa paglalakad at dire-diretso niyang tinahak ang kaniyang kotse niya.It's over, dad. Tapos na akong maging sunud-sunuran rin sa 'yo. Nakakapagod na... ngayon gusto kong bumawi sa anak ko. Marami akong kailangan gawin para siya naman ang makaramdam ng pagpapahalaga at pagmamahal na siyang pagkukulang ko sa mga nakaraang taon."Pierre!""Pagsisihan mo ito, Pierre!" galit na galit at malakas ang boses na halos um-echo pa 'yon sa buong lugar nilaButhe didn't turned his head back even though he knows his father followed him outside. Pagkarating niya sa kaniyang sasakyan ay walang lingon-likod talagang sumakay siya
Samantala, nang mga oras naman na kausap ni Pierre kanina ang ama nito ay kaharap naman ni Kamila ang matandang Ynares upang mapag-usapan nilang dalawa ang tungkol kay Pristine, sa kung magkanong halaga ang kinakailangan para mabawi ito at hindi na mapakasalan pa si Sebastian. She was alone when she agreed to Margus to talk in the huge mansion of the Ynares. Her husband, Antonius Arellano Regalonte insisted earlier to come with her but she declined because she knows the old man doesn't want anyone with her—tanging siya lang ang gusto nitong kausapin.Argon Margus Ynares was not an easy businessman to deal with at alam niya 'yon. Katulad ni Halyago Vera Esperanza ay isa rin ito sa mga kinatatakutan sa mundo ng negosyo. At hindi lang naman 'yon, madumi rin itong maglaro katulad ni Halyago. Alam niyang marami na rin itong pinapatay, kahit sa mabababaw na dahilan. At ang isa sa mga dahilan na 'yon at pinakaayaw nito, ay napapahiya ang apelyido.Just like what happened earlier.Kaya ganoo
Kamila remained calm. She took a deep breath and smiled faintly, masking her rising irritation. Sinabi na niya sa sarili niya na kailangan niyang magtimpi sa oras na makaharap ang dalawang matanda pero talagang sinusubukan ang pasensiya niya. "But... Pristine is not a thing, Mr. Ynares. Sigurado ako na hindi rin naman isang bagay ang tingin ng apo mo sa kaniya," she said. Her tone was light, yet there was sharpness in her words. Hindi niya talaga ikinatuwa ang narinig niya at mukhang napansin 'yon ni Margust dahil tumaas ang sulok ng mga labi nito at muling humithit sa sigarilyo. At ang tungkol kay Sebastian, alam niya na hindi naman talaga gamit ang tingin ng binata kay Pristine. Mahal nito ang dalaga... ngunit mali na ang paraan ng pagmamahal. "Oh, well... I really don't care how my grandson sees that young girl. Basta kung ito ang kaligayahan ng apo ko, ibibigay ko ang dalagang 'yon sa kaniya. Pero napansin ko rin... kung gaano siya kagusto ng apo ko--so much so that... it inst
PristineI never thought that one day, Elijah and I would be out in the daylight, simply enjoying the view of the lake while watching the swans glide gracefully across the water. Kahit noong bodyguard ko pa siya, hindi ko talaga naisip na makakalabas ako ng ganito kasama siya. Siguro dahil dati, noong nasa bahay pa ako, hindi ko man lang sinubukan na magpaalam para lumabas o kahit maglibot sa mall. That’s because I knew Lolo wouldn’t agree, and Papa would also tell me to just stay at home.My world back then was limited to the mansion and school, doon lang talaga, kahit nga field trip? Hindi ako pwedeng sumama. It wasn’t just about strict rules, it was about safety. Lolo’s enemies were always lurking, and I knew that stepping outside meant taking a risk. Syempre, ayokong mag-alala ang papa noon kaya’t sumusunod rin ako. Isa pa, wala rin akong mga kaibigan na maaari kong maisama dahil nga takot na makipaglapit sa akin ang mga ito dahil isa akong Vera Esperanza.The surname alone speaks
“What did you say? Ulitin mo nga ang sinabi mo!”Rinig na rinig sa labas ng malaking gate ng mansion ng mga Ynares ang boses ni Halyago Vera Esperanza. Hindi siya makapaniwala na maaga siyang tumungo doon para makausap si Margus ngunit ang ibubungad sa kaniya ng guard ay bawal siyang pumasok! “Sinusunod ko lang po ang trabaho ko, sir.”What the hell just happened!“Bago ka lang ba dito, ha? Hindi mo ba ako nakikilala?!” he shouted. Umabante pa siya upang mas malapitan ang guard na bahagyang nakayuko. Ang dalawang tauhan niya na nasa likod niya ay naglakad rin palapit at ang isa ay nagsalita pa.“Kasosyo sa negosyo ni Mr. Ynares ang amo namin, pwede na tawagan mo siya at sabihin na narito si Mr. Vera Esperanza para makausap siya.The old man’s hands clenched as he took his phone out from his pocket. Dati-rati ay nakakapasok naman siya kaagad ng diretso sa mansion ng mga Ynares dahil pinagbubuksan siya ng kahit na sinong guard. “Kung bago ka dito, I’ll make sure you’re fired once Mar
Pierre ignored it before because he hoped that one day, his father would treat them well.“I-I’m sorry… I’m s-so sorry…”Nanghihina ang katawan ni Pierre na napahawak sa gilid ng sofa at muling napaupo. His head tilted to the side, his gaze unfocused and his eyes wide and unblinking in shock while tears kept on falling. Patuloy rin siya sa pagbulong ng patawad pero ganoon rin si Kamila, nagpatuloy rin ito sa paglabas ng saloobin at hinanakit sa kaniya.“Tapos ngayon gusto mo pa rin na kausapin ang ama mo? You tried last night, and for me, that was enough! Wala ka nang nakuhang maayos na salita, tapos sasabihin mo pa ‘yon for the last time? Gumising ka, Pierre! Your words will never change him! Even if you beg, or even if your life was on it, hinding-hindi na magbabago si Halyago!”His mind still refused to process it. Yet Kamila’s firm voice echoed in his ears. Alam ni Pierre na hindi ito magsisinungaling para lang idiin ang ama niya dahil ramdam niya ang bigat at sakit sa bawat salit
Nanlalamig ang pakiramdam ni Pierre. His body felt cold, his mind struggling to catch up after she revealed that his wife’s death wasn’t an accident and it’s because of his father.D-Dad… no… a-alam niya kung gaano ko kamahal si Alondra. H-He will never dare do that.But now, his question from earlier was answered. Kanina pa niya iniisip kung bakit ginagawa ito ni Kamila—why she was risking everything. Their name, their lives… all just to help him.And now he knew.It wasn’t just about her son, Elijah. It was about something deeper that Kamila had carried for so long.At base sa pagkakahawak dito ni Antonious ngayon, sa pag-alalay ay alam niyang napakahalagang tao ng kaniyang asawa para kay Kamila. The look on her face said it all… pero hindi pa rin niya kayang iproseso ang sinabi nito.He couldn’t accept that his father was involved in his wife’s death.His mind rejected it—even if he knew… it was possible.“Alondra… She’s a close friend of mine… matalik kong kaibigan, and I was ther
“I-I understand why he wanted to do it, Kamila,” Pierre said, his voice unsteady. The heaviness in his chest remained. Pero hindi… ayaw pa rin niyang dumating sa ganoong punto.“M-Mahal niya si Pristine… at ginawa niya lang ‘yon para sa anak ko, k-kaya nauunawaan ko.”Parang nabingi siya sa sarili niyang mga salita. His own words echoed in his mind. Did he really understand? Or was he just forcing himself to?Pagkasagot niya noon ay sandaling katahimikan ang namayani sa kanila. Nakatingin lang sa kaniya si Kamila ng seryoso at para bang binabasa nito ang nasa isipan niya, at nang magpakawala ito ng buntong-hininga, saka ito nagpatuloy sa pagsasalita.“Do you really understand, Pierre? I am saying this in front of you—that my son, the man your daughter is going to marry, has planned many times to kill your own father. Alam ko kung gaano mo pa rin kamahal ang ama mo. That in your head right now, if there’s another way to reconcile with him, to make him go on your side and change for the
Pierre was ashamed of himself, that even after the suffering of his daughter, he asked for help from the Regalonte.“Huwag kang makaramdam ng hiya, Pierre. If it’s for our child’s sake and for their happiness, we will do everything, we will seek for help. Kung ako rin ang nasa kinalalagyan mo, I would also do the same for Pristine, lalo na at alam kong deserve ng anak ko ng kapayapaan at ligaya.”At sa mga sinabing ‘yon ni Antonious, napahinga siya ng malalim, nanginig ang dibdib niya sa matinding emosyon, kasabay ng pag-iinit ng sulok ng mga mata niya. Again, what Pristine had gone through—how she told him what her grandfather did to her when she was young, pierced through him. Ang pagmamalupit na ngayon lang natapos.“Y-Yes… yes…” pagsang-ayon rin niya sa sinabi ni Anton at pagkatapos non, ang nakangiting mukha ng kaniyang anak ang pumalit sa isipan niya.Pristine’s comforting smile, ang masayang mukha nito na nakakapawi ng kaniyang pagod at lungkot.“You don’t need to worry anymore
Third Person’s POVHindi man naging madali para kay Pierre ang desisyong salungatin ang kaniyang ama, alam niyang ito ang makabubuti para sa kanila ng anak niya. Matagal siyang naging bulag at bingi—at kung hindi pa niya nalaman ang mga ginawa nito mismo sa kaisa-isa niyang anak ay baka hindi nagtagal at mawala rin ito sa kaniya tulad ng pinakamamahal niyang yumaong asawa.Ngayon nga ay narito siya sa bahay ng mga Regalonte. Dahil hindi natuloy ang pag-uusap nila kagabi ni Kamila, ngayong umaga na siya pumunta upang mapag-usapan ang mga nangyari. He hadn’t received any messages from her about what she and Margus Ynares had discussed, and that was one of the things he wanted to know now. Pero alam rin niyang kakausapin siya ni Kamila tungkol sa kanila ng kaniyang ama.That… he needed to prepare himself because, for sure, she was going to make him choose right now.“I wasn’t expecting you to be this early.”Napatingin siya sa kaniyang likod nang marinig na nga ang boses na ‘yon. And the
Pristine Labing-limang minuto na ang nakalipas mula nang umalis kami sa bahay ni Elijah. Siya ang nagmamaneho ngayon. Hindi na kasi namin sinama si Kio at si Esther dahil nga date namin ito at panatag naman ako na walang mangyayaring masama dahil siya ang kasama ko. “Eli…” mahinang tawag ko sa kaniya. “May sinabi ba sa ’yo si Papa?” Kaso ito nga at hindi ko na napigilan ang sarili kong tanungin siya tungkol kay papa. Pagkatapos ko kasing makita silang dalawa na parang malalim ang pinag-uusapan ay sinabi ng papa na kami na lang daw ni Eli ang sabay na mag-breakfast dahil kailangan niyang puntahan nang maaga si Ma’am Kamila. Wala rin kasing sinabi ang papa sa akin na hindi maganda nang sandali kaming mag-usap nang pumunta kami sa likod ng bahay. Humingi lang siya sa akin ng paumanhin dahil nga inilihim niya ang surpresa na si Elijah ang makakasama ko. I thanked him for that, akala ko rin kasi talaga ay matutuloy ang engagement ko kay Sebastian, but then my father really did sav
After hearing that Pierre Vera Esperanza wanted to talk to me, I knew it was about Pristine and me, not my job as a bodyguard anymore. I also thought he might want to discuss his daughter's stay here in my house.Inaasahan ko na rin naman.“I am happy seeing my daughter smiling, Elijah. Iba ang ngiti niya ngayon, na narito siya at kasama ka,” he said. “She’s also happy that you are here, sir,” sagot ko naman.After he knew the truth na may relasyon kami ng anak niya ay madalas ko rin na marinig sa kaniya na masaya si Pristine at palaging nakangiti pag ako ang kasama. Actually, it wasn't easy to decide on my own to tell Mr. Vera Esperanza before about my relationship with Pristine. I didn’t like the idea of not informing her because I thought she might get mad, at takot ako doon, na magalit ang baby ko sa akin. But, I still went through with it dahil naramdaman ko na rin na parang may alam na si Mr. Vera Esperanza.At hindi ako nagkakamali sa mga naisip ko.----------“Thank you for t