Someone’s POV, 5 YEARS LATER Limang taon ang nakalipas. Limang taon simula nang magbago ang lahat. Limang taon ang nagdaan na hindi na muling nagkita ang mag-asawa at ni balita tungkol sa isat-isa ay wala. Nagbago ang lahat sa kanila. Namuhay na parang hindi nila nakilala ang isat-isa subalit kasabay ng pagkawala ng isa ay ang pakawala ng interest ng isa pa na sumaya. Tila nagbago ang lahat sa kanya dahil maging ang ngumiti ay hindi na niya magawa. “Alam mo ba ang sabi-sabi rito, simula daw nang maghiwalay si Sir at ang kanyang asawa ay hindi na siya ngumingiti.” sabi ng isang baguhang empleyado. “Oo nga, narinig ko nga at tsaka palagi daw’ng galit at tila hindi na alam ang salitang masaya.” sabi rin ng isa. Hindi nila alam ay narinig sila nito habang ito ay naglalakad patungo sa lobby. Napahinto ang lalaki at sinuyod nang maigi ang dalawang empleyado na kanina ay pinag-usapan siya ng palihim. “Sinong nag-utos sa inyo na pag chismisan ako sa oras ng trabaho?” walang emosyon nito
10 YEARS LATER“Pa, tingnan mo nga yan si Rysse ang tagal magbihis malalate na tayo!” sumbong ng dalaga niyang anak. His daughter grew so fast. May dalaga na siyang anak at hindi niya alam kung paano niya ito babakuran sa mga manliligaw nito. Tambak na ang kwarto nito sa mga regalong natatanggap. Hindi naman siya tutol na makipagrelasyon ang anak pero palagi niya itong pinaalalahanan sa maraming bagay. Keep her standard high and the right person will going to reach that standard for her. Pero may isang bagay siyang palagi nitong pinapaalala.Being into a relationship is not a race. Don’t settle for less. Wait for the perfect time and perfect person. ‘Wag magmadali dahil ang pag-ibig kusang dadating kahit saan at kailan. It came unexpectedly. It felt naturally.Be successful, fulfill your dreams and let everyone adore you. Be a motivator and a role model. And most importantly, never give up your dreams because of love.“Rysse, bilisan mo diyan. Kanina kapa ahh, dika paba tapos?” siga
My grandfather is totally rich and he wants me to marry and give him a grandchild so I can get my share with the company. But I don’t have a girlfriend! After getting hurt because of that girl I’ve never been in a serious relationship, everything was pure pass time. Though, she’s never become my girl but the thought of being betrayed by someone who I think that she loves me, hurt not only my heart but my ego as a man. A lot of girls looked up for me because I am not only a gorgeous man but I am also a successful business man who can give someone a million just a snap of my finger. No doubt above it, its my own fortune but still I need to have that wealth of my grandpa by crook or by hook. My grandpa knew that I don’t have a girlfriend and maybe he knows that I don’t have plan to have one. That’s why a tricky old man, just forcing me about it and it’s getting into my nerves. I don’t want to lose that wealth, no freaking way. “Maybe, I can hire…someone?” I immediately called my secret
After the ceremony, nilapitan kami ni Grand Alster, inaasahan ko na talaga ito kaya ready na akong ipagmayabang ito sa kanya pero hindi sa pagkakataon ito. "Congratulations Henry, and to you Mrs. Lily Alster."nakangiti nitong sabi. Pero mas malaki ang ngiti ko ng marinig ko ang buong pangalan ng aking asawa. Damn! Ganito pala ang pakiramdam kapag may babae nang nakahawak sa apelyido mo. Oh hindi kaya bagay lang talaga sa kanya ang apelyido ko. "Thank you, Grand Alster." sagot ko at tinanggap ang pakikipagkamay at dagliang niyakap siya. Tinapik niya ako sa balikat at nagsalita. "You make me proud, Apo. Your wife is very beautiful and I can see it in her eyes that she’s a good woman." bulong nito. "Are you happy, Mrs. Alster?" baling nito kay Lily na nakapagwala ng natural kong ngiti. How can she be happy? Napilitan lang naman siyang magpakasal dahil kailangan. "Of course, Sir." nakangiti nitong sabi pero alam kong hindi iyon totoo. Ofcourse, I know."Oh no! Call me Lolo from now on
Dahan-dahan kong inilapit ang aking mukha sa kanya at nakita ko ang pagpikit ng kanyang mga mata at alam ko sa sandaling ito ay kinakabahan siya."Looking at your lips makes me badly want to kiss you right now." Sinadya kong ibaling ang ulo ko sa may maraming makakakita ng sa ganon ay maisip nila na hinalikan ko talaga ang asawa ko. "Pero hindi kita hahalikan dahil gusto ko, hahalikan kita dahil ginusto nating dalawa." nakangiti kong sabi at marahan siyang hinalikan sa gilid ng kanyang labi. Sinadya kong tagalan bago ako lumayo. Narinig ko ang hiyawan ng mga tao at nakita ko kung paano dumaan ang emosyong hindi ko mapangalanan sa kanyang mga mata. “Thank you.” bulong niya kaya nginitian ko lamang siya at hinaplos ng baghaya ang kanyang mukha.Ilang sandali lang nang magpaalam na ang iba kaya kaliwa’t kanan na rin ang pasasalamat namin. They bid their goodbyes and congratulate us again.Ilang tao nalang ang natitira kaya hinayaan lang namin na ang mga katulong na lamang ang mag-aasika
"Good evening, Grandpa.""Good evening." bati nito pabalik. Hindi man lang ako tiningnan dahil nakatutok ito sa asawa ko. Ang ngiti niya ay hindi nawala sa kanyang labi at ganon nalang ang pagkamangha ko sa aking nakita. "Good evening po, Lolo." nakangiting bati ng aking asawa."Good evening, Apo. Halika't maupo ka nang makapaghaponan na tayo." nakangiti parin nitong sabi. "Tsk." bulong ko. "What now?" baling niya sakin. Napanguso ako at napailing."Nothing." sagot ko. Tiningnan lang niya ako at bumaling ulit kay Lily."Kumain ka ng marami Apo, balita ko ay paborito mo ang kare-kare at sinigang?""Opo, Lolo. Actually, paborito po namin 'yan ng kapatid ko." nakangiti niyang sagot. "Mainam, sige na at kumain kana habang mainit pa." Utos ni lolo. Nilagyan ko ng pagkain ang plato niya kaya napatingin siya sa akin. Napakurap siya ngunit agad ding ngumiti."Salamat." Sabi niya kaya tumango lang ako at ngumiti."Nasaan pala ang kapatid mo apo? Bakit hindi mo isinama dito, maging sa serem
"Dahil kahit anong liit ng mga iyan ay mananatili itong kumikinang at magbibigay ng ganda sa kalangitan. Kahit anong liit ng mga iyan ay sadyang kay ganda parin kung titigan. Matakpan man siya ng kadiliman ay hindi mawawala ang kanyang kinang at ito’y kusa magpapakita." sabi niya na nakangiti habang nakatingala sa langit."Alam mo rin bang hiniling kong makakita ng falling star?" tanong niya ulit, bagaman ay mahina ngunit sapat lang upang marinig ko. Alam ko na ang dahilan, may gusto siyang hilingin."Why?”"Gustong kong hilingin na sana gumaling na ang kapatid ko ng sa ganon ay magkasama na kami." nakangiti man pero ramdam ko parin ang lungkot sa tinig niya. “Nong nawala yong mga magulang namin, I almost lost myself. Hindi ko alam kong anong mangyayari sa akin pag may masamang mangyari sa kapatid ko.” "Don’t worry too much, he will be okay." Ngumiti ako at naglakad pamunta sa likod niya. Isinuot ko sa kanya ang kwentas na binigay ni Grandma noon sakin. She told me to give this to m
Sa tingin palang niya ay parang alam ko na ang possibleng mangyari. It's going to be bad news and I know Lily feels it too because of her shaky and cold hand I am holding right now. "Hindi ko alam kong paano ako magsisimula Mrs. Alster, I want you to ready yourself." panimula nito. Hinawakan ko ang kamay ni Lily ng mahigpit bilang suporta sa maaaring sabihin ni Dr. Sanchez. Tiningnan niya kami tsaka lumunok at bumuntong hininga."Your brother has a brain tumor." malungkot na sabi ng doctor. Naramdaman ko biglang panghihina ni Lily kaya sinuporta ko agad sa likod niya ang isa ko pang kamay. I was right, but I didn't expect this worst. She can't accept it and I'm sure it'll be the worse news she could ever heard. Sino ba ang makakatanggap na may brain tumor ang kaanak mo? No one, definitely no one."Brain tumor is an abnormal mass of tissue in which cells grow and multiply uncontrollably, seemingly unchecked by the mechanisms that control normal cells. 'Yung mga abnormal cells ay nakak
10 YEARS LATER“Pa, tingnan mo nga yan si Rysse ang tagal magbihis malalate na tayo!” sumbong ng dalaga niyang anak. His daughter grew so fast. May dalaga na siyang anak at hindi niya alam kung paano niya ito babakuran sa mga manliligaw nito. Tambak na ang kwarto nito sa mga regalong natatanggap. Hindi naman siya tutol na makipagrelasyon ang anak pero palagi niya itong pinaalalahanan sa maraming bagay. Keep her standard high and the right person will going to reach that standard for her. Pero may isang bagay siyang palagi nitong pinapaalala.Being into a relationship is not a race. Don’t settle for less. Wait for the perfect time and perfect person. ‘Wag magmadali dahil ang pag-ibig kusang dadating kahit saan at kailan. It came unexpectedly. It felt naturally.Be successful, fulfill your dreams and let everyone adore you. Be a motivator and a role model. And most importantly, never give up your dreams because of love.“Rysse, bilisan mo diyan. Kanina kapa ahh, dika paba tapos?” siga
Someone’s POV, 5 YEARS LATER Limang taon ang nakalipas. Limang taon simula nang magbago ang lahat. Limang taon ang nagdaan na hindi na muling nagkita ang mag-asawa at ni balita tungkol sa isat-isa ay wala. Nagbago ang lahat sa kanila. Namuhay na parang hindi nila nakilala ang isat-isa subalit kasabay ng pagkawala ng isa ay ang pakawala ng interest ng isa pa na sumaya. Tila nagbago ang lahat sa kanya dahil maging ang ngumiti ay hindi na niya magawa. “Alam mo ba ang sabi-sabi rito, simula daw nang maghiwalay si Sir at ang kanyang asawa ay hindi na siya ngumingiti.” sabi ng isang baguhang empleyado. “Oo nga, narinig ko nga at tsaka palagi daw’ng galit at tila hindi na alam ang salitang masaya.” sabi rin ng isa. Hindi nila alam ay narinig sila nito habang ito ay naglalakad patungo sa lobby. Napahinto ang lalaki at sinuyod nang maigi ang dalawang empleyado na kanina ay pinag-usapan siya ng palihim. “Sinong nag-utos sa inyo na pag chismisan ako sa oras ng trabaho?” walang emosyon nito
“Anthon? Gabriel?” tawag ko. Pinunasan ko muna ang aking bibig. Tiningnan ko ang aking cellphone upang alamin muna kung may text ba si Henry ngunit wala kaya pinatay ko na lamang ito bago mag-angat ng tingin.“Ohhh, hi ladies.” awkward na sabi ni Anthon tsaka nakipagbeso samin.“Hi, Lily.” sabi rin ni Gabriel sabay nakipagbeso sakin tsaka niya binalingan si Angela.“And you are Angela, right?” nakangiti niyang tanong ngunit ng tingnan ko si Angela ay namumula na ang kanyang pisnge. Anong nangyayari sa kanya? Aba’y may gusto yata to kay Gabriel. Siniko ko siya dahil parang nakatulala na siya habang nakatingin kay Gabriel.“Ohh, I’m sorry. Yes I am.” nakangiti niyang sagot.“Nice meeting you again, Angela.” sabi ni Gabriel tsaka nakipagbeso sa dalaga na mas lalong ikinapula ng kanyang pisnge. Walangya talagang babae to, masyadong halata. I wonder kung naka move on na siya sa isa.“Kakain kayo?” baling ko kay Anthon upang makita na nagtiim ang kanyang bagang habang nakatingin sa dalawang
Our sudden trip to Cebu is the best thing that ever happened in my life. We explored a lot of places and do several activities such as mountain climbing, biking, hiking, diving, snorkeling and many more. We enjoyed so much. And so far, iyon yong sobrang nag-eenjoy ako. First time kong makapunta sa Cebu kaya sinusulit talaga namin.Pero ang trip na iyon ay hindi na nasundan pang muli. Naging busy si Henry dahil may bagong mall na ipinatayo as the same time naging busy rin ako sa pag-aaral.Maging ang pagpapakasal namin ulit ay hindi pa naasikaso pero hindi naman ako nagmamadali. Asawa ko na naman siya. Ang pagpapakasal namin ulit ay sumisibolo ng pagmamahalan namin hindi gaya noong una pero ayos lang naman kung hindi.Nawalan na kami ng oras sa isat-isa, minsan nga ay hindi na kami magpang-abot pa. Uuwi siya nang tulog na ako at aalis siya habang natutulog pa ako. Naiintindihan ko naman na busy kami pareho subalit minsan ay gusto ko maging selfish. Gusto kong ako naman, ako muna ngunit
"Good morning." napapapikit ko pang sabi hinihigpitan ang yakap ko sa kanya."Good morning, Hon." sagot niya."Di ka ba papasok? Dika pumasok kahapon ahh." tanong ko habang nanatiling nakayakap sa kanya."I already informed my secretary. Don't worry, everything is fine without me. I just want to spend more time with you." sabi niya kaya napamulat ako sa tuwa. Tiningnan ko siya sa mata na puno nh pagmamahal."Talaga?" nakangiti kong tanong."Talagang-talaga." Sagot niya at kumindat."Well, 2 days ka lang namang wala ayos-""Anong 2 days? 1 week akong mawawala. I'll be with you for one whole week." nakakaloko niyang sabi kaya napabalikwas ako ng bangon habang nanlali ang aking mga mata."You're kidding? Alam kong kailangan nandon ka sa company, Hon. Hindi ka pwedeng mawala ng ganon katagal.""I'm afraid I'm not, wife. Ayaw mo ba? Ever since we got married, never pa tayong nag out of town. I mean, spending quality time together to some other places? I hate myself for not able to do it for
NANG makauwi ako ay buhay pa ang ilaw sa sala, marahil ay hinihintay ako ng asawa ko. Ngayon lang ito nangyari na gabing-gabi na akong umuwi simula ng maging mag-asawa kami at hindi nga ako nagkamali. I saw her sleeping in the sofa while hugging her knees. Shit. I am so sorry wife. I'm sorry. Nilapitan ko siya at umupo ako sa harap niya. Ikinawit ko sa tenga niya ang ilang hibla ng kanyang buhok na nakaharang sa kanyang mukha at marahang hinaplos ito. "I'm sorry if I made you wait for me this long. I'm sorry. Ayaw ko nang ganito pero naiipit ako. Galit ako sa kanya pero nasisiguro kong hahabulin ako ng aking konsensya." mahina kong sabi habang nanatiling nakahaplos sa kanyang mukha. Marahan itong gumalaw kaya napagdesisyonan kong gisingin siya upang maipagpatuloy niya ang kanyang pagtulog sa kwarto. "Wife, wake up. Hon, wake up. Why are you sleeping here? Sana hindi mo na ako hinintay." tanong ko. She waited for me. Nakatulugan niya ang paghihintay and I felt guilty. It’s already m
Week have passed and we never heard about Chesca. Perhaps, she went back abroad. Ilang gabi akong hindi makatulog ng maayos kakaisip. Bumabagabag sa akin ang nangyari at ang mga pinagsasabi ni Chesca. Nababahala ako sa posibleng mangyari. May tiwala ako sa asawa ko pero wala akong tiwala sa babaeng 'yon. Tinatawanan ko lamang siya noong kausap ko siya ngunit lihim akong kinakabahan."Good morning, hon." sabi ko nang lumabas ito galing sa banyo. Nahiga parin ako sa kama at walang planong bumangon, tinatamad ako. Tiningnan ko siya ng maigi. Nakatapis lang hanggang bewang ang tuwalyang ginamit niya habang tumutulo pa ang ilang hibla ng kanyang buhok. Dumadausdos ito sa kanyang katawan. Napako ang paningin ko sa hulmadong pandesal na tila kinahihiligan ko nang titigan tuwing umaga. Napakaperpekto ng katawan niya na tila naligo ng gatas sa sobrang puti at tila nga mas maputi pa siya sakin. Bakit nga ba ako palaging namamangha kung araw-araw ko naman siyang nakikitang ganyan?"You love w
We are dancing in a slow, romantic song. Holding her waist tighter, slowly swaying. Looking at her tantalizing eyes, it's very beautiful.Nangunot ang aking mga kilay dahil sa mahina niyang pagtawa."Why?" Natatawang tanong ko."Kanina mo pa ako tinititigan, anong nangyayari sayo?" tatawa-tawa niyang sabi."Everyone was staring at you , do you know that?""What? But why?" Tanong niya tsaka niya tingnan ang mga tao sa paligid namin."Because you are so beautiful. Ba't pakiramdam ko, ikaw ang may birthday?" natatawa kong sabi."Nakakailang." sabi niya at itinago ang mukha sa aking dibdib."Do you know how proud I am?""Proud for what?""I'm proud because you're mine." malambing kong sabi habang patuloy kaming sumasayaw."And I'm the luckiest girl." sagot nito at iniangat ang kanyang mukha upang tingnan ako sa aking mga mata."I'm the luckiest girl because you’re mine." nakangiti niyang sabi kaya hindi ko napigilan ang aking sariling hapitin siya at yakapin ng mahigpit. Hindi ko maipa
Nang makapasok kami sa isang kwarto ay may dalawang taong nagtatawan, nanunood ng tv."Excuse me tito, tita." nakangiting sabi ni Henry kaya naagaw namin ang kanilang atensyon."Henry– Ohhh hello dear! You're Lily? Am I right?" baling niya sakin kaya ngumiti ako."Yes po, I'm Lily." nakangiti kong sabi."Nice to finally meet you, iha. I'm Gulianna Morteza." nakangiti niyang sabi sakin bago ito nakipagbeso. I guess, she's around 40's?"Hello po, nice to meet you too." sabi ko at yumuko."Such a nice lady diba dad? No wonder why Chesca is so insecure and mad ahh?" naantig ang pandinig ko. They knew her. That Chesca triggered my curiosity. Who is she? And why the hell she's insecure and mad? With me? But why?"She's doing research about you iha, and she's insecure and mad as the same time dahil pakiramdam niya inagaw mo si Henry sa kanya." natatawang sabi ng babae. Maybe nabasa niya ang pagtatanong at pagtataka sa aking mga mata kaya nagpaliwanag siya. What the hell is that? Research abo