Chapter: EPILOGUE (THE FINALE)10 YEARS LATER“Pa, tingnan mo nga yan si Rysse ang tagal magbihis malalate na tayo!” sumbong ng dalaga niyang anak. His daughter grew so fast. May dalaga na siyang anak at hindi niya alam kung paano niya ito babakuran sa mga manliligaw nito. Tambak na ang kwarto nito sa mga regalong natatanggap. Hindi naman siya tutol na makipagrelasyon ang anak pero palagi niya itong pinaalalahanan sa maraming bagay. Keep her standard high and the right person will going to reach that standard for her. Pero may isang bagay siyang palagi nitong pinapaalala.Being into a relationship is not a race. Don’t settle for less. Wait for the perfect time and perfect person. ‘Wag magmadali dahil ang pag-ibig kusang dadating kahit saan at kailan. It came unexpectedly. It felt naturally.Be successful, fulfill your dreams and let everyone adore you. Be a motivator and a role model. And most importantly, never give up your dreams because of love.“Rysse, bilisan mo diyan. Kanina kapa ahh, dika paba tapos?” siga
Last Updated: 2024-04-05
Chapter: CHAPTER 35Someone’s POV, 5 YEARS LATER Limang taon ang nakalipas. Limang taon simula nang magbago ang lahat. Limang taon ang nagdaan na hindi na muling nagkita ang mag-asawa at ni balita tungkol sa isat-isa ay wala. Nagbago ang lahat sa kanila. Namuhay na parang hindi nila nakilala ang isat-isa subalit kasabay ng pagkawala ng isa ay ang pakawala ng interest ng isa pa na sumaya. Tila nagbago ang lahat sa kanya dahil maging ang ngumiti ay hindi na niya magawa. “Alam mo ba ang sabi-sabi rito, simula daw nang maghiwalay si Sir at ang kanyang asawa ay hindi na siya ngumingiti.” sabi ng isang baguhang empleyado. “Oo nga, narinig ko nga at tsaka palagi daw’ng galit at tila hindi na alam ang salitang masaya.” sabi rin ng isa. Hindi nila alam ay narinig sila nito habang ito ay naglalakad patungo sa lobby. Napahinto ang lalaki at sinuyod nang maigi ang dalawang empleyado na kanina ay pinag-usapan siya ng palihim. “Sinong nag-utos sa inyo na pag chismisan ako sa oras ng trabaho?” walang emosyon nito
Last Updated: 2024-04-05
Chapter: CJAPTER 34“Anthon? Gabriel?” tawag ko. Pinunasan ko muna ang aking bibig. Tiningnan ko ang aking cellphone upang alamin muna kung may text ba si Henry ngunit wala kaya pinatay ko na lamang ito bago mag-angat ng tingin.“Ohhh, hi ladies.” awkward na sabi ni Anthon tsaka nakipagbeso samin.“Hi, Lily.” sabi rin ni Gabriel sabay nakipagbeso sakin tsaka niya binalingan si Angela.“And you are Angela, right?” nakangiti niyang tanong ngunit ng tingnan ko si Angela ay namumula na ang kanyang pisnge. Anong nangyayari sa kanya? Aba’y may gusto yata to kay Gabriel. Siniko ko siya dahil parang nakatulala na siya habang nakatingin kay Gabriel.“Ohh, I’m sorry. Yes I am.” nakangiti niyang sagot.“Nice meeting you again, Angela.” sabi ni Gabriel tsaka nakipagbeso sa dalaga na mas lalong ikinapula ng kanyang pisnge. Walangya talagang babae to, masyadong halata. I wonder kung naka move on na siya sa isa.“Kakain kayo?” baling ko kay Anthon upang makita na nagtiim ang kanyang bagang habang nakatingin sa dalawang
Last Updated: 2024-04-05
Chapter: CHAPTER 33Our sudden trip to Cebu is the best thing that ever happened in my life. We explored a lot of places and do several activities such as mountain climbing, biking, hiking, diving, snorkeling and many more. We enjoyed so much. And so far, iyon yong sobrang nag-eenjoy ako. First time kong makapunta sa Cebu kaya sinusulit talaga namin.Pero ang trip na iyon ay hindi na nasundan pang muli. Naging busy si Henry dahil may bagong mall na ipinatayo as the same time naging busy rin ako sa pag-aaral.Maging ang pagpapakasal namin ulit ay hindi pa naasikaso pero hindi naman ako nagmamadali. Asawa ko na naman siya. Ang pagpapakasal namin ulit ay sumisibolo ng pagmamahalan namin hindi gaya noong una pero ayos lang naman kung hindi.Nawalan na kami ng oras sa isat-isa, minsan nga ay hindi na kami magpang-abot pa. Uuwi siya nang tulog na ako at aalis siya habang natutulog pa ako. Naiintindihan ko naman na busy kami pareho subalit minsan ay gusto ko maging selfish. Gusto kong ako naman, ako muna ngunit
Last Updated: 2024-04-05
Chapter: CHAPTER 32"Good morning." napapapikit ko pang sabi hinihigpitan ang yakap ko sa kanya."Good morning, Hon." sagot niya."Di ka ba papasok? Dika pumasok kahapon ahh." tanong ko habang nanatiling nakayakap sa kanya."I already informed my secretary. Don't worry, everything is fine without me. I just want to spend more time with you." sabi niya kaya napamulat ako sa tuwa. Tiningnan ko siya sa mata na puno nh pagmamahal."Talaga?" nakangiti kong tanong."Talagang-talaga." Sagot niya at kumindat."Well, 2 days ka lang namang wala ayos-""Anong 2 days? 1 week akong mawawala. I'll be with you for one whole week." nakakaloko niyang sabi kaya napabalikwas ako ng bangon habang nanlali ang aking mga mata."You're kidding? Alam kong kailangan nandon ka sa company, Hon. Hindi ka pwedeng mawala ng ganon katagal.""I'm afraid I'm not, wife. Ayaw mo ba? Ever since we got married, never pa tayong nag out of town. I mean, spending quality time together to some other places? I hate myself for not able to do it for
Last Updated: 2024-04-05
Chapter: CHAPTER 31NANG makauwi ako ay buhay pa ang ilaw sa sala, marahil ay hinihintay ako ng asawa ko. Ngayon lang ito nangyari na gabing-gabi na akong umuwi simula ng maging mag-asawa kami at hindi nga ako nagkamali. I saw her sleeping in the sofa while hugging her knees. Shit. I am so sorry wife. I'm sorry. Nilapitan ko siya at umupo ako sa harap niya. Ikinawit ko sa tenga niya ang ilang hibla ng kanyang buhok na nakaharang sa kanyang mukha at marahang hinaplos ito. "I'm sorry if I made you wait for me this long. I'm sorry. Ayaw ko nang ganito pero naiipit ako. Galit ako sa kanya pero nasisiguro kong hahabulin ako ng aking konsensya." mahina kong sabi habang nanatiling nakahaplos sa kanyang mukha. Marahan itong gumalaw kaya napagdesisyonan kong gisingin siya upang maipagpatuloy niya ang kanyang pagtulog sa kwarto. "Wife, wake up. Hon, wake up. Why are you sleeping here? Sana hindi mo na ako hinintay." tanong ko. She waited for me. Nakatulugan niya ang paghihintay and I felt guilty. It’s already m
Last Updated: 2024-04-05
LOGIN
