Kabanata 4

Batid na agad ni Gwyneth kung anong pinaplano ni Asher at Liana. Sumimangot siya ng kaunti pero mukhang hindi naman siya galit.

“Mas malaki ang kuwarto sa tabi ng master. Doon na lang tayo,” kalmado niyang sinabi.

Ipinadala na niya ang mga gamit niya, kaya hindi na niya tahanan ang bahay na ito.

Hindi inaasahan ni Asher na magiging madali kausap si Gwyneth. May naramdaman siyang mali ng hatakin ni Liana ang manggas niya at ngumiti ng matamis sa kanya. “Honey, umakyat na tayo.”

Matapos alagaan si Liana, pumasok si Asher sa master bedroom at nakita na halos walang gamit dito. Lahat ng mga gamit ni Gwyneth ay wala na.

Sumimangot siya, medyo mali ang pakiramdam. “Saan napunta ang mga gamit mo?”

Naupo si Gwyneth sa dulo ng kama, hindi nag-abala na tumingin sa direksyong ito. “Ipinadala ko na sila abroad. Hindi ko na kailangan bumili ng mga damit pagdating doon.”

Napansin ni Asher ang jewelry box sa lamesa. Nandoon ang lahat ng mga regalo niya sa nakalipas na mga taon. “Paano ang mga regalo ko sa iyo? Bakit hindi mo din ipinadala?”

Napakamot ng ulo si Gwyneth, napansin na nakalimutan niya iyong itapon. “Nakalimutan ko. Ipapadala ko na lang bukas.”

Lalong lumalim ang simangot ni Asher, sumigaw siya. “Huwag ka hihingi ng mga regalo sa akin kapag hindi mo sila ipinadala! Hindi ako mag-aaksaya ng pera at oras sa iyo.”

Isinarado ni Gwyneth ang bibig niya at hindi nagsalita.

Pagkatapos ng dinner, naglabas ng dalawang set ng mga susi si Asher. Ibinigay niya muna kay Gwyneth ang susi ng Mercedes. “Nakuha ko ang sasakyang ito noong isang buwan. Sa oras na nandoon ka na, puwede mo imaneho ang Mercedes.”

Kinuha ni Gwyneth ang susi ng walang bakas ng sabik.

“Paano naman ako, honey?” simangot ni Liana.

Naglabas ng susi ng McLaren si Asher mula sa bulsa niya at mahinhin na hinimas ang pisngi niya. “Alam mo na hindi ako papayag na wala ka. Alam mo kung gaano ko kamahal ang sports car na ito.”

Kinuha ni Liana ang susi at ngumiti ng mayabang kay Gwyneth.

Umasim ang ekspresyon ni Gwyneth. Ikinuha siya ni Asher ng Mercedes na kalahating milyong dolyar, pero gumastos siya ng dalawang milyon para sa McLaren ni Liana. Malinaw na planado na niya ang lahat isang buwan ang nakararaan.

“Maganda din ang Mercedes. Wyn, bakit mukha kang malungkot? Sa totoo lang, gusto mo imaneho ang Mercedes.” Ngiti ni Liana habang nagkukunwari na naiinggit. “Masyadong agaw pansin ang McLAren. Mas gusto ko ng low-key.”

Sumimangot si Gwyneth at ibinigay ang susi ng Mercedes kay Liana. “Kung gusto mo, iyo na.”

Malinaw nga naman sa divorce agreement ang hati niya.

Kuntentong inobserbahan ni Asher si Gwyneth ng galante niyang iabot ang susi ng Mercedes. Karaniwan, gagawa siya ng eksena, maninira ng mga bagay, at sisigawan siya dahil hindi siya tapat.

Ngayon, mukhang nakakaintindi na din siya. Ganito ang inaasahan niyang kilos dapat ni Gwyneth.

…

Makalipas ang tatlong araw, nakatanggap ng tawag si Gwyneth.

“Ms. Payne, ang custom birthday gift na inorder mo tatlong buwan na ang nakararaan ay handa na. Kailangan mo ito gustong kunin?”

Sumimangot si Gwyneth. Ito ang high-end customer watch na inihanda niya para sa kaarawan ni Asher. Gumastos siya ng extra para mahanda ito sa kanyang kaarawan sa loob ng dalawang araw, pero ngayon, nasayang na ang lahat.

“Ibigay mo na lang sa charity,” sambit niya.

“Ano?” naguluha ang staff.

“Makikipaghiwalay ako. Ibinigay mo na lang sa charity para sa akin. Salamat,” kalmadong sinabi ni Gwyneth.

Napatigil ng ilang segundo ang staff bago humingi ng tawad ng paulit-ulit.

Ibinaba ni Gwyneth ang tawag at sumakay sa taxi patungo sa ospital. Malapit na kaibigan niya ang attending physician sa gynecology clinic, si Yvette Jennings.

Tumingin sa likod ni Gwyneth si Yvette pero hindi niya nakita si Asher. “Lagi kang kasama ni Asher sa ospital kahit na gaano siya kaabala. Hindi siya gaanong kaabala sa trabaho sa nakalipas na dalawang taon. Bakit hindi ka na niya simasamahan?”

Naupo si Gwyneth at ngumiti ng mapait. Hinawakan niya ang kanyang tiyan, hindi gusto iwan ang baby sa sinapupunan niya. “Yvi, tulungan mo ako maghanda para sa abortion.”

“Nababaliw ka na ba?” nanlaki ang mga mata ni Yvette, iniisip niya na baka nagtatampo lang si Gwyneth. “Naiintindihan ko na galit ka, pero hindi madali para sa iyo ang mabuntis matapos sumubok ng tatlong taon. Nabuntis ka na din sawakas, at malusog ang baby—bakit mo ito tatapusin?”

Tinignan ni Gwyneth si Yvette at napagdesisyunan na maging prangka sa kanya. Naipit ang boses niya habang nagsasalita, “Makikipaghiwalay ako. Nauubos na ako sa pagsasama namin.”

Batid na halos ni Yvette ang nangyari. Agad niyang kinuha ang abortion consent form para ihanda at sinamahan si Gwyneth sa operating room.

Makalipas ang dalawang oras, nakauwi na si Gwyneth.

Nasa living room si Asher, nakangiti ng masaya habang hinihimas ang tiyan ni Liana. “Lia, ikaw ang pampasuwerte ko. Hindi kaya ni Gwyneth mabuntis sa nakalipas na tatlong taon, pero isang buwan lang at naging ama na ako dahil sa iyo.”

Ngumiti si Liana, malinaw na natutuwa sa sarili niya. “Mukhang hindi ikaw ang problema, kung hindi ang ibang babae dyan.”

Nagsusuot ng tsinelas si Gwyneth ng mapatigil siya sa mga salitang narinig niya. Tahimik siyang dumaan sa living room at umakyat, mukhang maputla.

Sumunod agad si Asher sa kanya, matapos mapansin na namumutla siya. Malamig siya, “Buntis si Lia, kaya puwede mo na tigilan ang pagpressure sa sarili mo na mabuntis. Nangako ako na ibibigay ko sa kanya at sa baby ang pagmamahal na nararapat para sa kanila at hindi ako magpipigil sa mga gastusin.”

Matapos tumigil, napatingin siya sa tiyan ni Gwyneth. “Kung may dapat sisihin, ang sinapupunan mo na matigas ang ulo.”

Naupo sa dulo ng kama si Gwyneth, walang kulay ang mga labi niya ng tumingala siya. “Kung pareho kaming buntis ni Liana, papaburan mo ba ang anak niya?”