“Sigurado ka na ba sa desisyon mo?” tanong ni Dane kay Diana nang dumating ang araw na magpapaalam na si Diana sa mga kaibigan niya sa apartment. Ngayon ay nasa apartment siya ni Lisa, ang kapatid ni Dane. Kasama niya si Dane ang asawa ni Lisa na si Michael. Tumingin si Diana sa kanilang tatlo isa-isa sabay tango nang marahan. “Kailangan. Kasama naman namin sina Mama at Papa, kaya maayos din ang magiging kalagayan namin doon.” Nakangiting sabi niya. Huminga nang malalim si Lisa at tumingin kay Diana na may pag-aalala. “Ano bang dahilan na lilipat kayo? Limang taon na rin kayo rito ni Justin, napamahal na sainyo ang lugar na ito, kahit ang mga kapitbahay natin sa labas. May naging problema ba? Baka naman may maitulong kami para hindi na kayo lumipat…” Bakas sa boses ni Lisa na sobra ang pag-aalala at lungkot. Isa si Diana na totoon taong nakilala niya at napamahal na rin siya kay Justin na para bang tinuring niya na itong anak. Sa pangungulila niya sa anak nila ni Michael na nasa p
“Anong ginagawa mo?” seryoso ngunit bakas pa rin ang galit sa tono ni Diana na tanungin niya si Jeremy. Hawak niya pa rin ang palupuspusan ni Jeremy.Saglit na tumingin si Jeremy roon at inalis ang kamay ni Diana. “I’m taking my son to play,” sabi nito na para bang normal na sa kanya.Napatawa nang payak si Diana, para bang isang nakakatawang biro ang narinig niya mula sa bibig ni Jeremy. Tumingin siya kay Justin na nasa tabi na ni Dane, hawak ang kamay. “Sa labas tayo mag-usap,” sabi niya kay Jeremy pero kay Justin nakatingin. Hinawakan niya ang kamay ni Justin at naunang lumabas ng jewelry shop. “What the hell are you doing?” bulong ni Nathan kay Jeremy. Ngunit hindi siya nito pinansin, dumiretso si Jeremy sa pagsunod kay Diana sa labas ng shop.Naiwan naman sa loob sina Dane, Justin at Nathan. Nagkatinginan saglit sina Dane at Nathan at tumingin din si Nathan kay Justin. Doon niya lang napagtanto na kamukha nga ni Jeremy ang bata sa malapitan. “We should follow them, Spongebob.
Nakarating na sila Diana sa bahay ng magulang niya. Agad din naman silang sinalubong ng pamilya niya. “Nandito na rin kayo sa wakas! Kumusta ang byahe niyo? Nahirapan ba kayo? Sana tinawagan mo ang kapatid mo para tumulong sa pag-aayos ng gamit,” sabi ng kina ni Diana.Niyakap niya naman ito at dumiretso ang ina niya kay Justin pagkatapos magmano ni Dane. “Ayos lang, Ma. Kaunti lang din naman ang gamit namin at tinulungan naman kami ni Dane,” nakangiting sabi ni Diana. Tinulungan na rin sila ng mga taong naroon na ibaba ang mga gamit habang nasa loob na sila ng bahay kasama si Dane. “Salamat at bumalik na rin kayo rito ni Justin,” sabi ng Tita Malet ni Diana, ang kapatid ng kanyang ama. “Oonga, Tita. Namiss po namin kayo kaya naisipan naming lumipat.” sagot naman n Diana. “Ate, na-enroll ko na si Justin sa Kinder School dito. Next week pwede na siya pumasok,” sabi ni Stephanie, ang bunsong kapatid ni Diana.Tatlo lang silang magkakapatid, siya ang panganay, at ang pangalawang an
Inilayo ni Diana si Justin mula kay Jeremy, agad din namang lumapit ang nanay ni Diana para kunin ang bata ngunit nagpumiglas ito. Tumingin si Justin kay Jeremy na umiiyak pa rin. “Stay away from my mommy!” Lumapit siya kay Jeremy at gamit ulit ang maliit na kamay, itinulak niya ito. “Umalis na tayo,” bulong ni Nathan kay Jeremy. Agad siyang lumapit kay Jeremy kanina nang mapansin ang gulo. Hinawakan niya ito sa braso at pinilit na hilain palayo ngunit hindi gumalaw si Jeremy.“Hindi ako aalis dito hangga’t hindi ko nakukuha ang gusto ko—”Isang malakas na suntok ang dumapo sa mukha niya, lahat ay nagulat at napasigaw. “Tay!” sigaw ni Diana. Agad niyang nilapitan ang ama niya na sinuntok si Jeremy. Kahit si Jeremy ay nagulat sa ginawa ni David. “Hindi porket mayaman ka at kaya mong gawin lahat gamit ang pera, pwes ibahin mo ang pagkakataon na ito! Lumayas ka rito!” Galit na sigaw ni David. Mas lalong kinabahan si Diana para sa kanyang ama lalo na’t may sakit ito sa puso. “Ma, d
Napasandal ako sa dingding ng clinic ni Mrs. Borromeo, habang nakatulala at hindi makapaniwala sa nakita, sinisikap na huwag bumagsak ang sarili sa sahig.Slowly, as though in a slow-motion video, I lifted the picture clutched tight in my left hand and stared at the black and white mass that the nurse had handed over to me after the doctor had pronounced the five words that I had not been expecting at all."Congratulations, Mrs. Saltzman! You're pregnant!"Buntis ako at hindi ko alam kung ano ang nararamdaman ko. Magkahalong takot, kaba, at saya ang nasa puso ko. Kung noon siguro ako nabuntis ay hindi ganito ang magiging reaksyon ko.A headache bloomed in my temples and I sighed and let my eyes drift shut.Hindi ko namalayan na nilukot ko na pala ang papel na hawak ko, nilalabanan ang mga luha na nagtatago sa asking mga talukap.This was not the time to give in to bouts of self-pity, I had to figure out what to do, how to break the news to Jeremy, and brace myself for what came after.
"You humiliated her?" galit na tanong ni Jeremy pagdating niya ng bahay at nalaman ang ginawa ko kay Vivian kanina."She starred it first," sagot ko. "Kung hindi niya ako sinimulan ay hindi ko siya papatulan."He looked at me, expression devoid of any emotion. It had always been hard to get a read on Jeremy and I usually prided myself on being able to read people with some measure of accuracy. Not Jeremy though. He was a block of marble-cold, impenetrable.Napatingin siya sa bed side table at nakitang naroon pa rin ang divorce paper na hindi ko pinipirmahan. "I will sign the it. But I want you to listen me first. Pagkatapos ng sasabihin ko at ganon pa rin ang desisyon mo ay tatanggapin ko. Aalis ako katulad ng gusto mo at hindi na muling magpapakita pa sayo."“So what is it?” There was a hint of impatience in his voice and that made me lose what little nerve I had managed to muster.Having a child on his own is his weakness. Desperada man pakinggan, pero gagamitin ko ang anak ko para i
"Diana, hulog ka talaga ng langit!" kinikilig na sabi ni Froilan, ang team leader namin. "Pansin niyo ba, simula nang magtrabaho rito si Diana parati na lang napupuri ang team natin?"Natawa na lang ako at nahihiyang napayuko. "Kayo talaga. Nagkataon lang siguro na forte ko ang napunta sa atin kaya ganon ko ka-smooth na i-present ko.""Masyado ka talagang pa-humble!" dagdag pa ni Lilith, at nagtawanan naman ang lahat. "Hindi mo rin man lang sinabi sa amin ang dati mo palang asawa ay bilyonaryo!"Nanlaki ang mga mata ko at biglang kinabahan. Simula nang iwanan ko si Jeremy ay wala akong ibang pinagsabihan tungkol doon. Ibinato ko sa limot ang pinagsamahan namin at namuhay ng tahimik."Bilyonaryo?" Gulat na tanong ni Froilan. "Saan mo naman nalaman yan? Bakit wala namang sinasabi na ganyan si Diana?""Iyon na nga, wala siyang sinasabi sa atin na dati pala siyang Billionaire's Wife. Sobrang yaman pala ng ex husband niya."Akward akong ngumiti sa kanila, hindi alam kung paano sasabihin at
"Ano ba namang tinginan yun, Diana. Nakakaloka naman ang tensyon sa pagitan niyo ni Mr. Saltzman," nalolokang komento ni Froilan at humabol sa akin pabalik sa desk ko.I drew a deep breath and closed my eyes to calm myself. Ginisa ako ni Jeremy. Bawat sasabihin ko ay kinokontra niya. Ang presentation na iyon ay nagmukhang debate naming dalawa na walang gusto umawat. Wala rin gusto magpatalo kaya ang inaasahan ko na dalawang oras na presentation ay naging mahigit apart na oras. Mabuti na lamang at pinag-aralan ko ang lahat ng mga ibinigay ni Ma'am Bridgette kaya bawat sasabihin ni Jeremy ay may naisasagot ako."Tapos yung mga tingin niya sayo, yung gigil pero may paghanga?"Hinampas ko ang braso niya. Hindi ko alam kung matatawa ako sa kanya o maiinis. "Tumigil ka nga. Walang Ganon, ilusyon mo lang yun."Iniligpit ko na ang gamit ko at handa na para umalis. Pero bigla na lamang sumulpot si Ma'am Bridgette."Mr. Saltzman wants us to join him for lunch. Lahat sasama.""Ma'am, hindi ako p
Inilayo ni Diana si Justin mula kay Jeremy, agad din namang lumapit ang nanay ni Diana para kunin ang bata ngunit nagpumiglas ito. Tumingin si Justin kay Jeremy na umiiyak pa rin. “Stay away from my mommy!” Lumapit siya kay Jeremy at gamit ulit ang maliit na kamay, itinulak niya ito. “Umalis na tayo,” bulong ni Nathan kay Jeremy. Agad siyang lumapit kay Jeremy kanina nang mapansin ang gulo. Hinawakan niya ito sa braso at pinilit na hilain palayo ngunit hindi gumalaw si Jeremy.“Hindi ako aalis dito hangga’t hindi ko nakukuha ang gusto ko—”Isang malakas na suntok ang dumapo sa mukha niya, lahat ay nagulat at napasigaw. “Tay!” sigaw ni Diana. Agad niyang nilapitan ang ama niya na sinuntok si Jeremy. Kahit si Jeremy ay nagulat sa ginawa ni David. “Hindi porket mayaman ka at kaya mong gawin lahat gamit ang pera, pwes ibahin mo ang pagkakataon na ito! Lumayas ka rito!” Galit na sigaw ni David. Mas lalong kinabahan si Diana para sa kanyang ama lalo na’t may sakit ito sa puso. “Ma, d
Nakarating na sila Diana sa bahay ng magulang niya. Agad din naman silang sinalubong ng pamilya niya. “Nandito na rin kayo sa wakas! Kumusta ang byahe niyo? Nahirapan ba kayo? Sana tinawagan mo ang kapatid mo para tumulong sa pag-aayos ng gamit,” sabi ng kina ni Diana.Niyakap niya naman ito at dumiretso ang ina niya kay Justin pagkatapos magmano ni Dane. “Ayos lang, Ma. Kaunti lang din naman ang gamit namin at tinulungan naman kami ni Dane,” nakangiting sabi ni Diana. Tinulungan na rin sila ng mga taong naroon na ibaba ang mga gamit habang nasa loob na sila ng bahay kasama si Dane. “Salamat at bumalik na rin kayo rito ni Justin,” sabi ng Tita Malet ni Diana, ang kapatid ng kanyang ama. “Oonga, Tita. Namiss po namin kayo kaya naisipan naming lumipat.” sagot naman n Diana. “Ate, na-enroll ko na si Justin sa Kinder School dito. Next week pwede na siya pumasok,” sabi ni Stephanie, ang bunsong kapatid ni Diana.Tatlo lang silang magkakapatid, siya ang panganay, at ang pangalawang an
“Anong ginagawa mo?” seryoso ngunit bakas pa rin ang galit sa tono ni Diana na tanungin niya si Jeremy. Hawak niya pa rin ang palupuspusan ni Jeremy.Saglit na tumingin si Jeremy roon at inalis ang kamay ni Diana. “I’m taking my son to play,” sabi nito na para bang normal na sa kanya.Napatawa nang payak si Diana, para bang isang nakakatawang biro ang narinig niya mula sa bibig ni Jeremy. Tumingin siya kay Justin na nasa tabi na ni Dane, hawak ang kamay. “Sa labas tayo mag-usap,” sabi niya kay Jeremy pero kay Justin nakatingin. Hinawakan niya ang kamay ni Justin at naunang lumabas ng jewelry shop. “What the hell are you doing?” bulong ni Nathan kay Jeremy. Ngunit hindi siya nito pinansin, dumiretso si Jeremy sa pagsunod kay Diana sa labas ng shop.Naiwan naman sa loob sina Dane, Justin at Nathan. Nagkatinginan saglit sina Dane at Nathan at tumingin din si Nathan kay Justin. Doon niya lang napagtanto na kamukha nga ni Jeremy ang bata sa malapitan. “We should follow them, Spongebob.
“Sigurado ka na ba sa desisyon mo?” tanong ni Dane kay Diana nang dumating ang araw na magpapaalam na si Diana sa mga kaibigan niya sa apartment. Ngayon ay nasa apartment siya ni Lisa, ang kapatid ni Dane. Kasama niya si Dane ang asawa ni Lisa na si Michael. Tumingin si Diana sa kanilang tatlo isa-isa sabay tango nang marahan. “Kailangan. Kasama naman namin sina Mama at Papa, kaya maayos din ang magiging kalagayan namin doon.” Nakangiting sabi niya. Huminga nang malalim si Lisa at tumingin kay Diana na may pag-aalala. “Ano bang dahilan na lilipat kayo? Limang taon na rin kayo rito ni Justin, napamahal na sainyo ang lugar na ito, kahit ang mga kapitbahay natin sa labas. May naging problema ba? Baka naman may maitulong kami para hindi na kayo lumipat…” Bakas sa boses ni Lisa na sobra ang pag-aalala at lungkot. Isa si Diana na totoon taong nakilala niya at napamahal na rin siya kay Justin na para bang tinuring niya na itong anak. Sa pangungulila niya sa anak nila ni Michael na nasa p
Isang Linggo na nang magsimula muling maghanap si Diana ng trabaho ngunit sa loob ng isang Linggo na iyon, tila hindi siya makahanap. Kung meron man ay hindi siya natatanggap. Kahit alam niya naman sa sarili niya na nagawa niya lahat sa interview, nasagot niya ito ayon sa nakasanayan niya. Pinagtataka niya kung bakit parang nagsimula siya noong mga panahon na nahihirapan siyang makahanap ng trabaho. “Lord, please help me…” bulong niya nang makalabas siya sa building na pinag-apply-an niya. Lunes ngayong araw at ito rin ang huli niyang kumpanya na pag-aapplyan ngayon. Pinagdasal niya na lang na isa siya sa tatawagan dahil ito na rin ang huling company na nasa listahan niya. Pagkauwi niya sa bahay, agad siyang naglinis. Hindi niya na naisipan pang magpahinga dahil kapag nagpahinga siya at naging tulala, maiisip niya lang kung gaano siya kamalas sa loob ng isang Linggo.Pagkatapos niyang maglinis, umupo siya sa sofa at binuksan ang phone. Dumiretso siya sa banking app niya; BDO ang una
Tila napako si Diana sa kinatayuan niya ngunit hindi niya binitawan ang kamay ng anak niya. Mahigpit niya itong hinawakan kahit na hindi siya makahinga nang maayos. Habang tinitignan ang mga mata ni Jeremy na nababakas ang galit at sakit, mas lalo siyang nanghina. Umawang ang bibig ni Diana, na para bang marami siyang sasabihin pero ni isa ay walang lumabas hanggang sa si Justin ang nagsalita dahilan para mabalik sa kanyang ulirat si Diana. “Mom, what is he talking about? He’s my dad?” ang napapaos at malambing na boses ng bata ay naghalo. Mas lalong bumilis ang tibok ng puso ni Diana, gusto niya na talagang tumakbo kasama ang anak ngunit para bang may pumipigil sa kanya na malakas na pwersa. Kahit ang tanong ng anak niya ay hindi niya masagot. “You can’t tell him the truth?” si Jeremy na seryoso pa rin ang tingin kay Diana. Umiling nang ilang ulit si Diana at nagsimula nang tumulo ang mga luha niya na kanina niya pa rin pinipigalan. “H-how dare you…” sa wakas, may lumabas na ring
Hindi pumasok si Diana sa trabaho kinabukasan dahil sa nangyari kahapon, hindi niya alam kung paano niya haharapin si Jeremy sa ginawa nitong pag-DNA ng anak niya. Kaya pagka-uwi niya kahapon ay naghanap agad siya ng ibang company para pag-apply-an dahil malamang sa malamang hindi na siya tatanggapin sa dati niyang company. Pagkahatid niya rin kay Justin sa skwela, gumawa na rin siya ng resignation letter at dumiretso sa kumpanya ni Jeremy, pagkarating niya wala si Jeremy sa opisina nito kaya iniwan niya na lang ang resignantion letter sa Human Resources. Pagkababa niya sa building, huminga siya nang malalim at nagdadasal sa isipan na sana hindi na magkrus ang landas nila ni Jeremy. Wala siyang ibang nararamdaman ngayon kundi takot para sa kanya at sa anak niya.Iwinakli niya muna iyon sa isipan niya at nag-book ng grab taxi para puntahan ang anak niya. Dahil wala pa siyang trabaho, naisipan niyang magpalipas muna ng oras mag-antay kay Justin sa skwela nito. Agad din naman siyang n
Habang hawak ni Jeremy ang papel na naglalaman ng resulta na inaasahan niya, hindi matigil ang pagnginig ng kamay niya. Halo-halo ang nararamdaman niyang emosyon. Saya, lungkot at galit. Saya dahil simula nang mawala si Diana sa buhay niya, doon niya napagtanto na gusto niyang magkaroon ng anak. Lungkot dahil ang tagal niyang nawalay sa anak niya, at galit—ngunit hindi niya alam kung kanino siya talaga nagalit. Sa sarili niya ba o kay Diana na nagsisinungaling sa kanya. Pumikit siya nang mariin at huminga nang malalim, ibinalik niya ang papel sa envelope nito at lumabas ng kotse. Pinakalma niya ang sarili niya, bumalik sa dating malamig at tuloy-tuloy na pumasok sa building hanggang sa makarating siya sa opisina niya. Nakita niya si Diana na masayang nakipag-usap sa ibang empleyado at nang maramdaman nila ang presensya ni Jeremy, agad silang nagsibalikan sa kani-kanilang station. Malamig na tumingin si Jeremy kay Diana na ngayon ay nakatayo ng tuwid at nakatingin din sa kanya. “Goo
Hindi nakapagsalita si Diana agad, gulat siyang nakatingin kay Jeremy. Nang makita niyang umiling si Jeremy na para bang disappointed ito, napabalik siya sa reyalidad. Agad niyang tinignan ang lalaki ng masama.“Ang kapal ng mukha mong gawin iyan sa likod ko. Kailan ka ba titigil?” inis niyang tanong.“Alam mong titigil lang ako kung sinabi mo sa akin ang totoo—”“I already did!” sigaw niya. Bahagyang nagulat si Jeremy dahil sa sigaw niya. Ikinuyom ni Diana ang mga kamao niya, nagpipigil na sumabog ulit. Ayaw niya mang ipakita kay Jeremy ang kahinaan niya pero tila sa araw na ito ay hindi niya na nakayanan itago pa lalo ang galit niya sa lalaki. “Sinabi ko na sayo ang totoo, Jeremy. Hindi mo siya anak kaya pwede ba, tigilan mo na ako sa mga ganyan mo. Wala kang makukuha sa akin.” Pagkatapos niyang sabihin iyon, tumalikod na siya at umalis. Habang pinagmasdan ni Jeremy ang likod ni Diana na papalayo sa kanya na hindi manlang lumingon ulit, hinigpitan niya ang hawak sa manibela ng ko